ft* 233
„DE EEMLANDER".
Maandag 3 Mei 1915.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
HERTESTEIN
Uitgevers: VALKHOFF ft Co.
Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 1.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO.
A BONN EM ENTSPBIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f
Idem franco per post
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken)
Afzonderlijke nummers
Deze Courant verachynt dagelijks, behalve op
Feestdagen.
Advertontiëu gelieve men liefst vóór 11 uur, iamilia*
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
1.5».
0.05.
Zon- en
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENT1ËN:
Van 1—5 regel.f 0.30.
Elke regel meer 0.10
Dienstaanbiedingen 35 cents bij vooruitbotaüng.
Groote letters naar plaatsruimto.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen
tot het herhaald ad verteeren in dit Blad, bij abonnement.
Eene circulaire, bevattende de voorwaardon, wordt op
aanvraag toegozonden.
De Godsvrede en de a.
Raadsverkiezingen.
s.
Het was een van cbie zonnige voorjaarsda
gen, welke dc vorige week le genieten gal. Wij
waren naar ons schoonc stadsbosch Birlcho-
ven gegaan en koesterden ons onder de be
koring van dc ontwakende natuur.
Wij zagen, wij »orden, wij voelden, wij
roken cn proefden dc lente, de goddelijke
lente om ons lieen. Het groeide, het zoemde,
het geurde, liet vas streel-end en verkwikkend,
des i het rond.
En onder die voorjaarsemoties, welke men
hel hevigst in een boscli onder gaai, vervielen
wij tol mijmering, die ons overmeesterde,
meesleepte en voerde naar -de hoogcre, betere
nr Ivelaas fantastische wereld der bcspie-
ingen
i wij plots in ons stille geluk gestoord
werden door het passeeren van 'n bekend
Amersfoorlsch raadslid met z'n hond; bei-
en, het lieve dier en hij, genietend als wij
van de z>ete lente --e.
Wij werden gestoord, zeiden wij; maai
«laar bedoelen wij niets onvriendelijks mede.
Want de man was volstrekt geen schrikwek
kende verschijning noch vreemd in deze om
geving. Kalm en statig schreed hij voort, als
verdiept in zalige herinnering aa.i dit herbo
ren wordende paradijs; hij verwaardigde ons
zelfs niet met 'n blik. En de trouwe hond
deed als z'n meester.
Wij werden dus eigenlijk door geen vaa
bedden gehinderd, gestoord, maar toch wa
ren wij uit de koogere sfcer neej gerukt Het
zien van dezen edclariiibaren medeburger
deed ons denken aan de raadsverkiezingen,
prozaïsch onderworp op zulk 'n bekoorlijke
plek. En die zeer anale geuuchte drong zich
ophoe zal het dezen zomer gaan bij de pe
riodieke verkiezingen
In verschillende gemeenten des lands is ge
tracht, mc»t beroep o.p den Godsvrede, bij de
periodieke raadsverkiezingen van dezen zo
mer den stembusstrijd te voorkomen, llei wa
ren, behalve te Rotterdam, waar ae rechlsche
partijen veel le verliezen hebben, schier over
al de vrijzinmige kiesverenigingen, welke
aet initiatief namen, maar hun pogingen zijn
lang miet altijd met succes bekroond.
Ook liier zal deze zaak wel aan de orde ko
men. Wij voorzien center, dat eveiiLueele po
gingen schipbreuk zuilen Lijden. Immers, toen
eenige maanden geledon 3 vacante zetels le
vervullen waren, konden de kiesverenigin
gen het zelfs met eens worden, Hoeveel le
minder thans, nu de persooasapprecialie zoo
veel luider meespreken zal?
Zoo op het eerste gezicht schijnt toepassing
van den zoogciiaamden Godsvrede bij de a.s.
raadsverkiezingen zeer aanbevelenswaardig.
Geeai onverkwikkelijke strijd, geen onkosten,
geen kans van zetelverlies en voor de raads
leden zelve geen gevaar om er uit gegooid
te worden.
Bij nadere overweging «venwel zijn wij
minder enthousiast geworden. Wat is eigen
lijk dc bedoeling van die toepassing van den
Godsvrede?
Belcekent het, dat alle af tredenden over Cn
weer niet bestreden zullen worden? Oi be
lcekent het flat men elkaar de zetels laat,
welke elke kiesvereniging thans bezet houdt,
onverschillig of zij de aftredenden al dan niel
weder cmdidaat stelt? M.a.w. gaat het om
handhaving der personen of om handhaving
d er z etclverd ccli ng
Het eerste lijkt ons buitengesloten. Het is
een van de allereerste vrijzinnige beginselen,
dat c .1 afgevaardigde het vertrouwen zijner
kiezers blijvend moet genieten. Vandaar dat
de kiezers om de zooveel jaar ill dc gelegefli-
heid ges'. A worden zich uit te spreken. Voor
raadslcklen is die termijn 6 jaar, juist lang
genoeg om het vertrouwen der kiezers te ver
spelen. Hot is dus dringend (noodiig, dat de
aftredenden na het verstr-1-- van dien. ter
mijn ziioh aan het oordeel der kiezers onder
werpen. Hun die '\genheid ontnemen stelt
de mogelijkheid open, dat hun 'n vertegen
woordiger opgedrongen wordil, dien zij niet
meer lusten. Het zcu niet democratisch zijn
de tijdsomstandigheden te gebruiken om den
wcLielijken termijn van 6 jaar uêt te breiden
tot 12 jaar en aldus -die uitspraak der kiezers
le ontduiken.
Wij getooven trouwens niet, dat een aftre
dend lid, althans zoo hij op den naam van
democraat prijs stelt, zulks zou wenschen.
Niemand zai 6 jaarlang het verwijt willen
hooren, dat z'n mandaat op slimme manier
bestendigd is en dat hij z'n zetel niet aan den
w-il der kiezers doch aan een afspraakje tus-
schen de besturen <ler kiesYereemgingen te
danken heeft.
Meer dan voor zulk 'n algemeen aceoord,
zouden wij gevoelen voor 'n accoord, dat
slechts de verdeeling der zetels betrof en aan
elke kiesvereniging dc vrijheid liet om voor
aiie zetels te candideeren wie zij wilde. Een
stelling welke wij ook verdedigden hij de
verkiezing van dezen winter.
Wordt zulk n accoord gesloten, dan hoort
men weliswaar evenmin de uitspraak der kie
zers maar moet de aftredende zich althans
aan M oordeel van z'n eigen kiesvereniging
onderwerpen en kan hij zich dus altijd daar
door gedekt beschouwen. Voor de kiezers, die
n woordje willen meespreken en hun invloed
doen gelden, is dtit dan n aansporing le meer
om zich bij de kiesvereeniging aan te sluiten.
Hoe sterker dan ook deze organisatie is en in
hoe drukker bezochte vergadering het votum
valt, des -te krachLugter kan de aftredende zich
in het vertrouwen zijner partijgenooten ge
voelen. Werd liij daarentegen opnieuw ge-
candideerd door slechts luttele leden, dan
kan hem nog altijd het verwijlt treffen, dat hij
z'n zetel le danken heeft aan z'n persoonlijke
vrienden, die hom in 'n slecht bezochte ver
gadering 'n meerderheid bezorgden. Wat na
tuurlijk geen oprecht democraat zich zal wil
len 1. ten aanleunen.
'11 Dergelijk accoord schijnt niet onaanne
melijk te zijn. Toch zijn wij er niet enthousiast
voor en zouden wij liever nog 'n andere op
lossing voorstellen. Tenminste iin dien men
meent, .dat Ide lijdsomstandlig|heden den
stembusstrijd verbieden. In Februari vond
men de tijdsomstandigheden geen beletsel en
dc toestand is toch niet ernstiger dan toen
tertijd. Maar het is mogelijk, dat men er nu
anders over denlüt en in dat geval zouden
wij adviseeren alle af tredenden in Juni zon
der strijd le herkiezen, indien zij zich bereid
verklaren hun mandaat ter beschikking te
stellen, zioodra de .tijdsomstandigheden weer
normaal zullen zijn, laai oils zeggen één
maand na 'het sluiten van den vrede. Wij
zouden dus de verkiezingen eenvoudig wil
len verschuiven.
De voordeden daarvan zijn vele. In de eer
ste plaats blijft -cbau de beroemde Godsvrede
bewaard. Ten tweede zal het kiezerscorps na
den terugkeer dor gemobLliscerden weer vol
tallig zijn. Dan kau men ook den toestand
zonder hij-overwegingen overzien en ten slot
te behoeft men niet af te wijken van den de
mo crailischen weg, behoeft geen enkel raads
lid rond le loopen met de gedachte, dat hij
toch eigenlijk niet op royale wijze z n wanke
lenden zetel behouden heeft.
Zoo er al wat vj. niet kunnen gelooven.
een raadslid zou zijn, die niet tot -deze op
lossing wilde meewerken, dan zou hij daar
door blijk geven nicer te hechten aan z'n ze
teltje dan aan het vertrouwen der kiezers. De
kiesverenigingen zullen er dan goed aan doen
de gelegenheid te benutten om 'n vertegen
woordiger met zulke averechlsche opvattin
gen reeds bij de periodieke verkiezingen in
Juni l-er zijde le stellen.
Üe oorlog*
Berlijn, 2 Mei. B.j, Bericht van hel
opperste legerbestuur uit hol groote hoofd-
kwarlier van ihcden middag.
In Vlaanderen trachtte üc vijand, na zijne
actie door een zeer hevig artillerievuur te
hebben ingeleid, opnieuw onze nieuwe stel
lingen ten Noordoosten van Yperen aan te
vallen. De Transchen vielen te.schen het ka
naal en den straatweg van Yperen naar Sit.-
Juiicn met groote kracht aan, dc# Engels-ciien
ten Oosten daarvan zwak. Dc pogingen mis
lukten, voornamelijk ten gevolge van ons zeer
krach/lig flank- en rugvuur uil de streek van
Broodseinde en Veldhoek. Twee mitrailleurs
Yielen in onze handen.
In dc Argonne maken wij vorderingen ten
noorden van Four-de-Paris. Ondanks hevigen
tegenstand verloren dc Franschen eenige
loopgraven en 156 gevangenen.
Tusschen Maas en Moezei hadden allceD
in het Bois-lc-Prêtn heftige gevechten plaats
waarbij de Franschen verscheidene kceren in
grooie massa's aanvielen. Wij konden deze
aanvallen, die den vijand op eenige punten
binnen cnizc loopgraven brachten, met groote
verliezen voor den \ijaud afslaan cn maakten
90 gevangenen.
Gisteren zijn weder twee Franschc vlieg
machines builen gevecht gesteld, een bij Reiirr
cn een ander dat deel uitmaakte van een es
kader ten noordwesten van Verdun.
Ber 1 ij n, 2 Mei. (W. B.) Uit hel hoofd
kwartier wordt ons geschreven:
Wij zijii helaas alweer genoodzaakt eenige
kennisgevingen van onze vijanucn te rcclui-
cceren, omdat zij klaarblijkeliik bestemd zijn
in het buitenland verkeerde indrukken le ver
wekken. Van Engelschc zijde wordt heden be
weerd, dat het dorpje Sainl-Julien in Vlaan
deren slechts eenige uren in Duitsche handen
is geweest en daarna door Canadiërs en Scho'-
len heroverd werd. Deze opgave is met dc
waarheid in strijd. Saint-Julien is vast in onze
hand. Onze voorste stellingen zijn nog eenige
honderden meters verder tegen den vijand
vooruitgebrachl.
De Franschen willen volgens hun laatste
bericht in Lotharingen' op eene breedte van
25 K.M. 4 K.M. grond gewonnen hebben. Zii
vergeten echter daarbij te voegen, dat hier
slechts sprake kan zijn van vooruit gaan in
eene streek, waar zich gecne Duitsche Lroepei.
bevinden, want aan dc ver in het Franschc
gebied vooruit gebrachte liniên is sedert vele
maanden in achtervvaarlsche richting niets
veranderd. Wel werden zij, zooals men ui!
onze dageliiksehe bulletins heeft kunnen zien.
lot in dcu iongsten tijd belangrijk naar voren
verlegd.
P a r ij s, 2 M e i. (Ilavas). Namiddag-com
muniqué.
Uit België valt niets nieuws te melden.
In de Argonnen werden in den nacht van
30 April op 1 Mei twee aanvallen -der Duit-
schers bij Bagatelle gemakkelijk afgeslagen.
In het Bois-le-Prêtire veroverden wij ver
scheidene loopgraven en namen daarbij 130
üuitsehers gevangen. Een mitrailleur viel in
onze handen. Wij behielden het veroverde
terrein.
In den morgein van 1 Mei werd een Fran
schc vliegmachine door een granaa'scherf
getroffen, die door het benzine-reservoir
vloog. l>e vlieger slaagde er echter in, bin-
netu onze linies Le landen, nadat hij op een
hoogte van slechts 400 meter over -de voorste
Duitsche loopgraven had gezweefd. Geduren
de dezen overtocht erd het toestel met ko
gels doorzeefd, maar het moeilijkste oogen-
i>l)i!k was de landiing, daar de landingsplck
door de Dui'tsehe artillerie onder vuur werd
geinomen. De vlieger bracht het er echter
.•eihuids af.
Een Duitsche deserteur deelde mede, dat
sedert twee maanden een ingenieur van de
tinna Krupp in de buurt van Dixmuiden, in
een sector, waar se*wrt verscheidene maan
den geen strijd is geleverd, het opstellen van
een sclicopskanon best* .t, dat op zeer ver*
ren afstand kan schieten. Met d'it monsterka
non zou Duinkerken op een afstand van 38
kilometer beschoten zijn. Daar er slechts 9
granaten bij het tweede en laatste bombarde
ment zijn afgevuurd, beslaat er reden, aan tc
nemen, dat 61' het kanon beschadigd is door
deze wijze van sohiclc^i, waartegen de mach
tigste kanonnen niet lang bestand zijn, 61 dat
het onophoudelijk optreden van Franschc
vliegers in deze streek ten gevolge had, dat
er mol schieten werd opgehouden.
De Franschen beschoten gisteren ecu de:
zuidelijke sperfor'.en van MeLz.
Avond-communiqué.
Ten noorden van Yperen trachtten de Duit-
schcrs onzen rechtervleugel aan tc vallen; cï*"
aanval werd onmiddellijk gestuit.
Van het Brilsche front niets nieuws.
Te Maueourt, ten zuiden van Ghaulnes, de
den 80 Duitschers, gewapend met knipscha-
reai, messen, revolvers en handgranaten, een
aanval; zij werden meercndeels gedood, de
anderen gevangen genomen.
In hot AisnedoJ en in Champagne gebruik
te de vijand verschillende toestellen, zooola
glazen buizen die hij het breken stank ver*
spreidden, ether, brandbommen, een groenen
rook verspreidende. De uitwerking was ge-
ring.
Een Duitsche tegenaanval in liet Pjis-lo-
Prètrc werd onmiddellijk gestuit.
Wij glmgen voort het versterkte kamp ten
zuiden van Mclz tc bombardccren;de uit
werking werd opgemerkt bij een fort, bii ka-,
zernes cn bij den spoorweg.
Parijs, 2 Mei. (Havas). Het bombarde
ment van Duinkerken mei granaten van grooi
kaliber 'is een nieuw bewijs, dal de Duitschers,
die er niet in kunnen slagen door onze liniên
heen le dringen en daardoor een lastbare uit
komst te verkrijgen, trachtten indruk tc ma
ken op de meening van dc onzijdigen door
daden zonder militair gewicht. Uit het oog
punt der ontwikkeling van de operation is
dit bombardement zonder cenig belang; de
uitwerking blijft gelocaliseerd. De vernieling
van eenige huizen en de dood van vreedza
me bewoners van Duinkerken, nieuwe slacht
offers van dc Duilsohe barbaarscliheid, zijn
de eenige door den vijand verkregen uitkomst.
De toestand van de in België aanwezige le
gers is daardoor in geen enkel opzicht ge
wijzigd.
Wccnen, 1 Mei. (W. B.) Officieel be
richt van heden middag.
In Russisch Polen heelt een levendige ar-
IdiileriesLrijd plaats gehad, die kior cn daai
ook 's nachts voortduurde. De Russische dek
kingstroepen werden uit verscheidene stel
lingen verdreven.
Aan het front in Wesl-Galicië on de Kar-
pa then, vond geen verandering plaats.
De vijand licefl ook gisteren herhaalde
hevige aanvallen gedaan tegen de door ona
veroverde hoogten tussahen de Orawa- cm
Opordalon; zij weiden wederom onder zwa
re verliezen afgewezen. Hierbij zijn 500 man
gevangen genomen.
In Zuid-Oosl-Galicië cn Bukowina komt nu
en dan artilleriestrijd voor. Ten zuiden van
Zaleszczyki heeft een van onze batterijen een
Rissisch kruitmagazijn in brand geschoten.
Petersburg, 1 MeL (Tel.-agentschap.)
Communiqué van den grooten genei-alen staf.
Wie tot huichelen dwingt, is verloeilijker
dan de huichelaar zelf.
door
SOPHUS BAUDITZ.
Uit hel Deenscü verlaaid.
48
Andries haastte zicli het paard van Frits
aan te nemen. Ooq> Heinrich bleef op het hak
blok zitten, maar het wachten viel hem lang,
want Frits had veel met Andries te bespreken
cn toen deze eindelijk bij oom Heinrich terug
kwam, zeide hij geheimzinnig: ,;de jonge heer
heeft zoowaar toch geld gekregen, waar van
daan weet God, want ik moet met een dik
ken brief naar den administrateur en een
papier mee terugbrengen. Nu komt het er
maar op aan of het papier dat ik ontvang,
het goede is I"
Hierop ging Andries den slal in en oom
Heinrich naar huis.
Frits heeft een bezoek gebracht bij graaf
Christiaan op Louisestein en is schijnbaar op
gevrolijkt. Na de koffie gaat hij met Fanny
in den tuin, slaat zijn arm om haar middel en
spreekt vertrouwelijk met haar; Fanny is
innig dankbaar.
„Mijn beste kind," begint hij, ik heb je iets
te vertellen dat je zeker genoegen zal doen.
Jij hebt zoo dikwijls gewenscht eenige van
die kerels te zien niet wie ik in Kopenhagen
omga, „dichters en kunstenaars" cn dat soort
schorriemorrie. Nu heb ik in een onbewaakt
oogenblik een wagen vol van hen op Herle-
stein genoodigd; de volgende week komen er
een stuk of vier, vijf."
„Neen maar dat zal interessant zijn! En
denkt je werkelijk dat zij willen komen en
het bij ons voor lief nemen?"
„Ui zij willenl Zij hebben nooit te voren een
buiten gezien en zijn zelden in fatsoenlijk ge-
zcischap geweest, daarop stellen die soort van
liitiischen zeer veel prijs, want het zijn erge
snobs!"
„Komt Jean Moulin?"
„Marius Petersen? jal Hij is de hoofd
redacteur van Faublasl"
„Is hij tegenwoordig niet te Parijs?"
„Hij! Tlij is nog nooit buiten Denemar
ken geweest meL uitzondering van een Zon
dag. toen hij met de sloomveerpont naar Hel-
smgborg ging. Maar dat belet niet dat hij
zeer goed de correspondentie uit Parijs kan
schrijven!"
„Komt hij, die de kleine novellen schrijft
en zich „Don Rosarionoemt?"
„Ja, dat zal wel dienen, want dat is ook
Marius Petersenl"
„En Marcel?"
„O, de symbolist, die stumper, hij die ver
zen schrijft over lijden en bloemen, ja hij komt
cok. Ilij heet Ferdinand Yillerupl"
„Wie verwacht gij nog meer?"
„Nicolaas Jensen, den dramaticus."
„O jn, ik ken den naam, zijn portret he«ft
in hel tijdschrift geslaan!"
„Ja, dat is waar, hij heeft bepaald zulk een
groot voorschot genomen op zijn toekomstige
beioemdlieid, dal het geheele kapitaal lang
verbruikt moet zijn, als hel er ooit is geweest
Dan komt de schilder Nielsen Munkegaard,
ook een soort van genicbandiot cn dan waar
schijnlijk Pieter lials, die stumper!"
„Dien naam heb ik nooit gehoordI"
„Neen. dat kan ik begrijpen, hij doet alleen
het grove werk, hij schrobt den vloer en
schuurt de trappen, dat wil zeggen, liij corri
geert drukproeven, loont boodschappen en
schrijft, anoniem natuurlijk, alles waar de an
deren geen zin in hebben.
Ja, 't is een mooi zood'o. maar men kan zc
dc deur uitgooien als men genoeg van hen
heeft, zij zijn gewend om er uitgegooid te
worden 1"
,,Foei, Frits, <iat mag je niet zeggcnl"
„Laat dat onderwerp nu maar rusten, er
»s iets anders van meer gewicht waarover ik
je wilde spreken. Gij kunt wel begrijpen kind
lief, dat ie toekomst mij na aan het hart ligt.
dat weel de hemel, bot is ook niet meer dan
mijn plicht als een goede broeder. Het gaal
niet aan om hier een oude juffrouw te wor
den zooals tante Rosa, nieK waar!
De bestemming der vrouw is vrouw en moe
der te worden, dat is het voorschrift van den
godsdienst en de natuur beide. Maar je zuil
wel begrijpen, kindlief, dat ik je niet aan den
eersten den besten wil geven, want wat zij
ook mogen zeggen of schrijven, bloed blijft
bloed, en eeu naam heeft ook ziju eischen.
Het treft nog al gelukkig dat wij niet ver be
hoeven te zoeken, niet waar? Ja, je weet
waarschijnlijk wel wien ik bedoel niet?
Dan zal ik het maar zeggen, ik bedoel natuur
lijk graaf Christiaan. H" rijdt fameus paard,
hij is, over het geheel genomen, een geschikte
man voor je!"
„Maar Frits! Is je dat ernst? Hoe hebt je
verleden oyer hem gesproken!"
„Dat kan üc mij waarlijk niet herinneren,
maar men zegt dikwijls zooveel dat niet let
tel lijk moet worden opgevat en hij is heel
doodelijk van je!"
„Zoo?"
„Ja, dat is duidelijk genoeg!"
„Maar ik bemin hem niet!"
„Nu, beminnen cn beminnen dat is maar
een manier van spreken. Gij krijgt dan een
goedharligen man, dien jij om je vinger kunt
winden en als je eens getrouwe! bent, dan hebt
lij in alle opzichten je vrijheid. Jij wordt dan
nik, enorm rijk, wat zegt jii er van om als
gravin op Skoosgaard te tronen! En dan,
kindlief, ronduit gezegd, het is werkelijk bijna
noodzakelijk, dat jij hem neemt! Zij verkoo-
pen op een mooicri dag hel dak boven ons
hoofd, zoozeer is hel verhypothekeerd cn ik
heb natuurlijk, zooals ik moest leven no
blesse oblige veel schulden gemaakt, dat
kun-je zeker wel begrijpen, Parijs is ook
drommels duurl Maar trouw je nu met graaf
Christiaan dan komt alles terecht! Nietwaar,
Fanny, zelfs als je op het oogenblik niel voelt
wat je eigenlijk liefde noemt, dan doe-je het
wel voor mij? Het geldt mijn welzijn, de eer
der familie, ik lean bijna zeggen, de redding!
„Frils, mijn eigen lieve Frits, ik kan niet,
vraag het mij niet meer, het zou zonde zijn!''
„Beloof mij voorloopig maar alleen, dat jij
hem niet eenvoudig zult afwijzen, hoor! Van
middag als wij naar Bodholt gaan om het
paardenspel te zien...."
„Ik ga ndet mede!"
Ja wel. dat moet je, het is immers afge
sproken! H ij zal daar zijn. wees een bcelic
vriendelijk, ik bedoelalleen, niet onvrien
delijk, hoor! Belooft jij mij dal? Dank jc, kind
lief, ik vertrouw op je!"
En Frils kuste ziju zuster op liet voorhoofd
maar zij schreide toen hij svcg was.
XIL
Op dc plaats voor het logement te BodhoH
had „het beroemdo gezelschap Gucrrini zijn
„groote Anierikaansche circus," opgeslagen en
gedrukte aanplakbiljetten op de brandspuit-
huizen cn de groote boerderijen, vermelden
'ie aankomst -en tevens al do heerlijkheden
die daar eLkcn middag le zien waren.
De Amerikaansckc circus zelf was van oud
gelapt zeildoek, de zitplaatsen bestonden uit
banken .van. ongeschaafde planken, maar do
twee eerste rijen waren met rood katoen be
kleed en werden „parket" genoemd.
Yehler den circus stond hel appelgroene
familieiijluig; uil de schoorsteenpijp steeg den
geheelen dag rook op en uil dc keuken kwaua
altijd een geur van kool en uien; zwartharig»
kir deren van eiken leeftijd bewogen zich on-
aigebroken uit en in, waarschijnlijk konden
zij niet allen tegelijk in het rijtuig geborgen
worden, en tusschen de voorwielen lag een
oude tandeloozc hond, die de wacht hield.
Op den bepaalden tijd begonnen de raen-
schen van heinde en ver tc komen, met rij
tuigen, te paard en op hun beeneu. Daar kwam
het rijtuig van molenaar Sörensen. De mole
naar, vergenoegd en transpircerend, wa5
zelf koelsier, Kongsted en juffrouw Ilélènt
zaten op de achterbank.
Wordt vervolgd*
