Premie voor onze lezeressen.
De Hollandsche Kuisvrouw
Vrijdag 18 juni 1915.
„DE EEMLAN
BUITENLAND^
FEUILLETON.
N°. 270
13*' Jaargang.
Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 1.
Uitgevers: VALKHOF F Co.
'nVeryeien Nationale Feestdag.
Politiek Overzicht
De wereidstmjd in bet
oosten.
ELK
(Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoort3« f l.OOa
Idem franco per post 1*50*
Per week {met gratis verzekering tegen ongelukken) O.lOa
(Afzonderlijke nummers 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
.Feestdagen.
Advertentiün gelieve mou liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties-en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Intercomrn. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regelsf 0.50.
Elke regel meer0.10
Dionstaanbiedingon 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zoor voordoolige bepalingen
tot het herhaald ad verteeren in dit Blad, bij abonnement,
Eeno circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
liet 1 Juli a.s. zal voor onze lezeressen als
bij voegsel van het Amersfoortsch Dagblad ver-
sohijnen.
onder redactie van THÉRESE HOVEN.
De prijs van dit wekelijksch bijvoegsel van
8 pagina's redactie en pagina's advertenties,
ia slechts
50 cents per 3 maanden voor aboné's
75 cents per 3 maanden voor niet aboné's
Inhoudsopgave van de jongst© aflevering.
HoofdartikelZuinigheid dour tante Cornelia,
«i- Contrasten. Sandwiches door Thérèse Hoven.
FeuilletonAngst op rois door Thérèse Hoven.
HygiëneWenken voor de Ziokenkamer II
door Zuster Bertha. Opvoedkunde. Een keuze
doen door Thérose Hoven. Praatjes van een
ouderwetsche Dienstbodo II. Weekkalender.
Correspondentie. Oude Vlaamsohe kant.
fff Zij, die dit Wekolijksoh Bijvoegsel wen-
schen te ontvangen worden verzooht de
bon, onder de adv. rubriek, "vóór 2d Juni
aan ons bureau te doen bezorgen.
Het is heden Wateiioodajj.
Wist gij het, lezer?
En het is zelfs 'n bijzondere Waterloodag
lit jaar, want wij hierdeniken het eeuwfeest
TOh dien grooten slag.
Die groote slag, schreven wij en het klinkt
ons bijna ironisch in de oonen, als wij den
ken aan die li onderden kilometers lange gc-
'Vechtsfronlen van dien oorlog van emeze da
gen. Wat is daarbij uit krijgskundig
oogpunt de slag hij Waterloo? En wat Es
het gevecht, de schermutseling van Quatre-
Bras, d e heldendaad dier Nederlanders van
de laatste eeuwen?
Gij herinnert u nu zeker wet, lezer, dat
het eergisteren, 16 Juni, Quatre-Bras-dag
was?
Meer uit politiek oogpunt zijn Quafcre-
Bras eu Waterloo van. het allcuilroogste be
lang, want zij hebben het lot van Eu*ropa der
19e eeuw beslist. Gelijk misschien de thans
woedende oorlog och, dat ihet spoedig zij
beslissen zal oiyor het lol van Europa van
ie 20e en, laat ons het hopen, van vele .vol
gende eeuwen.
De herdenking van don Waterloodag ls uit
de mode geraakt. Voor -ooiden van dagen is
18 Juni nog 'n nationale feestdag; zij be
merken er wel niet veel anders van dan de
vlag op den toren of het klokkesped maar
hun gedachten gaan dien dag terug naar de
•Qhitterendc viering van het halvo eeuwfeest
van Waterloo.
Voor het jongere geslacht zegt 18 Juni niets
meer; evenmin als 30 Januari, gedenkdag
van den Vrede van Munster in 1648.
Leefden wij niet in oorlogstijd, misschien
eou het eeuwfeest van Waterloo dun 18en
Juni nog voor de laatste maal tot 'n nataona-
lcn feestdag gemaakt hebben. Nu blijkt ons
volk onbewogen bij de kranten- en tijdsclirift-
art Lkelen, welke, vaak met opgeschroefd
enthousiasme de groote beteeken is van Wa
terloo uiteenzetten.
De ironie van het lot hoeft gewild, dat het
eeuwfeest van den nekslag door Duitschers
EngeLsjchen, Belgen en Hollanders aan de
kortstondige Fmnsche wereldheerschappij
toegebracht, samenvalt met den wamhopigen
afrijd van schier alle volkeren tcgon *11 moge
lijk of denkbeeldig wiereldrijk van Duitsoh-
Land.
On,dor deze omstandigheden kon itn geen
der landen van een viering van dit eeuwfeest
sprake zijn. En ook ons past zulika thans niet.
W:ij moeten volstaan met de hcrlieziing der, gc>
schiedianis van die dagen en vindien daarbij
een goede gids in kapitein Van Dam van Is-
selt, die voor de Maatschappij tot Nut vain het
Algemeen een belangwekkend geschriftje sa
mengesteld heeft.
En als wij daarmede gereed zijn, zal de
vergetelheid zich openen voor den nationalen
feestdag, welken onze ouders den 18en Juni
pleegden, te vieren
Met de herovering van iTzemysl is de strijd
oip het oostelijke oorlogstooncel in eene nieu
we phase getreden. Die ontwikkelt zich steeds
meer in het nadoel van de Russen. De door
braak van het Russische geveclilsfront ten
oosten cn zuidoosten van Jaroslaw was de
eerste geduchte slag, die aan het Russische
leger werd toegebracht nadat de groote wa
penplaats, die na een strijd van maanden ver
overd was, in enkele dagen weer vetrloren was
gegaan* Daarmee was Midden-Galicié in zijn
geneel weer in het bezit van de verbonden
Duitsch-Ooslenrijksclie «legers overgegaan.
In de weinige dagen, die sints dien zijn var-
loopen, «is men vveor met reuzenschreden
vooruitgegaan. De Russen hebben getracht de
vervolging van de verbonden legers tot staan
te brengen op het front lusschen de San en
de Dnjestr-mocrasscn. Dat is hun mislukt. In
den avond van den 15en waren zij verdreven
uit hunne stellingen westelijk van Cieplice,
Lubaczow, Jaworow en Sadowawisznia. Daar
mee heibbcn de verbonden legers van den af
stand, die Przemysl van Lemberg scheidt,
reeds de grootste helft afgelegd. Giodek, de
volgens de laatste berichten gedeeltelijk door
storm, genomen stad, ligt op hechts 30 Kilo
meter D.ZAV. van Lemberg. De vervol
ging, die wordt voortgezet, nadert steeds
meer het doel der wederbezeltiug van de
hoofdstad van Galicië» die sints het najaar iü
Russische handen is.
Rusland's bondgenooten voelen levendig den
mocielijken toestand» waaraan de Russische
legers in hel oosten het hoofd hebben tc bie
den. Zoo schrijft de Daily News, naar aanlei
ding van de berichten over het met nieuwe
kracht hervatte offensief van von jVIackensen
en von Linsingen: „Uit de Duitsche berichten
sdbijnt te blijken, dat het leger van generaal
von Mackensen eene zeer zware nederlaag
heeft toegebracht aan de Russische troepen,
die er tegenover staan, en nu 111 het bezit is
van Mosziska. Terzelfder tijd wordt gezegd,
dat het leger van von Linsingen weer den op-
marscli heeft hervat. Dat wil zeggen: de alge-
mcene opmarscli naar Lemberg, die scheen
te zijn gestuit, is weer begonnen. Vergeleken
met dit feit, zijn hel uilstapje in Bessarabie
en de overgang van de Dnjestr door Duitsche
troepen bij Zalesczilci in het verre zuiden
haast zonder belang, behalve als een nieuw
bewijs van de reusachtige strijdmacht, die de
centrale mogendheden nu heoben bijeen ge
bracht op dit punR."
Het is niel alleen uit Galicië en Bukowina,
dat de berichten komen, die bewijzen, dat het
op het oostelijke oorlog^toonecl er slecht be
gint uit ic zien voor de Russen. In de corres
pondentie *,11 eer und Politik" wordt de aan
dacht gevestigd op de verandering, die de
militaire toestand voor Warschau thans on
dergaat. In aansluiting aan de mededceling,
dat Duitsche troepen aan de Rawka vijande
lijke stellingen Ihebben bezet, wordt gezegd:
„Zoo begint ook op dit deel van het front,
dat de linker- en rechtervlougeltroepen bij
elkaar houdt, op nieuw de strijd, en ons of
fensief heeft zich op hel rcuzenfcronl van 1100
Kilometers in den grooitsten maatstaf ingezet.
Do aanval op de vijandelijke stellingen ge
schiedde hier halverwege de lijn Bolimow-—
Sochaczew. Nu ligt Soehaczew slechts weinig
ten westen van Warschau. De gevechten op
deze plaats begonnen juist in het begin van
dit jaar. Den 2en Januari 1915 werd door onze
zegevierend voorulldringende troepen hier
net door de Russen zwaar versterkte steun
punt Borzymow bestormd. Reeds twee dagen
later gelukte het Bolimow te veroveren. Borzi-
mow is ten oosten van de Rawka tusschen
Lowicz en Sochaczew gelegen. Den 6en Ja
nuari hadden wij hier reeds nieuwe vorderin
gen te vermelden; wij waren toen doorge
drongen aan den Sucha-seclor. Daarmee wer
den wij meester van den door de Russen krach
tig verdedigden hooglenkelen in het rivierge-
bied Rawka—Sucha, dat de streek bdheerscht.
Om de nieuwe gewichtige gebeurtenissen, die
nu aan den gang zijn, goed te verslaan, is
de kennis van deze feilen onmisbaar. Het
slechte winterweder en de gesteldheid van de
wegen verhinderden toen eene verdere onder
neming. Er kwam bij, dat in den lusschentijd
de beslissingen op andere plaatsen in het oos
ten en met het grootste succes verkregen
werden. Daardoor werden de onder
nemingen op deze plaats, waar de Russen lot
delkking van Warschau zich zwaar verschanst
hadden, terug gesteld. Nu gaalt het echter
we ca* op het geheele front vooruiL Wij hoor
den namelijk gelijktijdig, dat onze troepen
ook bij Prasnysz aanvielen en eene Russische
stelling bestormden. De stelling bij Prasnysz
vormt den trait d'union tusschen het leger
aan de Rawka en het op de lijn Mariampol-
Szawle oprukkende leger. Naar het zuidoosten
sluit zich do legergroep aan, die Kieke- be
stormd heeft. Zoo vormen ook de gebeurte
nissen aan de Rawka slechts een deei van een
reusachtig offensief plan. Gelijk op aiie an
dere plaatsen de Russen tegen onze troepen
de nederlaag hebben geleden, zullen zij ook
aan do Rawka de kracht van ons zwaard te
voelen krijgen. Reeds het eerste begin bevat in
dit opzicht de beste beloften."
I^dt gewicht van deze voorspelling springt
in 'het oog wanneer men bedenkt, dat hier
sprake is van eene lijn, die door geheel Rus
sisch Polen loopt van Mariampol in het
uiterste noordoosten tot daar, waar zij zich
aansluit bij het gebied van Galiciè, dat voor
't oogenblik het hoofdlooneel van den strijd
is. Over die geheele linie voelt thans Rusland
den druk van 't Duitsche offensief en het laat
zich voorzien» dat liet dien druk in steeds
sterkere mate voelen zal.
De oorlog.
B e r 1 ij n, 17 Juni. (W. B.) Bericht van
liet opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
De eergisteren ten noorden van den vijver
van Beliewaarde verloren loopgraafslulkken
werden grootendeels weer veroverd. De En
gelschen en Franschen zetten gisteren hunne
pogingen om door te breken ten noorden van
het La Basséekanaal voort. De Engelschen
werden door regimenten uit Westfalen en
Saksen in een handgemeen overweldigd en
tot een snellen terugtocht in hunne stellingen
gedwongen.
Tegen het front LiévinAtrecht richtten de
Franschen aanhoudend nieuwe aanvallen.
Aan de Loreltohoogte werd hun een geheel
sluk geschoten loopgraaf overgelaten. Ten
zuiden van Souchez slaagden zij er in, in
onze stellingen over een breedte van ongeveer
6UU Meter voot te vatten; daar wordt nog ge
streden. Do gisteren met een zeer groot mu-
niliieverbruiik en zonder zich aan allerzwaar
ste verliezen te sloren ondernomen aanvallen
zijn dus weder met de nederlaag van de
Franschen en Engelschen geëindigd. De ba
jonetgevechten, waarin wij overwinnaars wa
ren, leggen opnieuw getuigenis al van de
schitterende dapperheid en de onverschrok
ken volharding van onze troepen.
Eveneens met een échec eindigden de Fran-
sche aanvallen bij Moulin sous tout Vent. Wij
namen daar vijf officieren en 300 Franschen
gevangen.
In de Vogeezen duurden de levendige ge
vechten tusschen het F echt- en het Lauchdal
gisteren nog voort; zij kwamen echter des
avonds tot stilstand. Afgezien van een klein
lerreinverlies ten noordwesten van Metzeral,
handhaafden wij oruze stellingen. Honderd
gevangenen vielen in onze handen.
De bewering in hel Fransche avondbuUelin
van gisteren, dat de kathedraal te Reims met
brandgiranaten beschoten is, is onjuist. Ons
vuur richtte zich tegen de oosterkazernes en
tegen de batterij op de spoorwegwisselplaals
ten noorden van Reims, van waar uit levendig
op onze stelling gevuurd werd.
P a r ij s, 17 Juni. (liavas.) Namiddag-
communiqué.
Ten noorden van Yperen maakten de Bril-
9clic troepen zich meester van oene Duil-
sche ioopgraaflinie.
De ten wesfce nvan La Bassee verkregen
winsten zijn niet gehandhaafd kunnen wor
den,
in don sector ten noorden van Atreclit won
nen wij tcnroioi op verschillende punten, in
zonderheid ten oosten an Lore tie, zuidoostc»
lijk cn zuidelijk van Souclioz en in den Dool
hof. Wij maakten 300 gevangenen, en namen
verscheidene mitrailleuses.
Ton zuiden van Atrecht boiubrdrdecrden de
Dujtsckers hevig die door lien verloren stel
lingen in de streek van de hofstede Tout
Vent, maai' zonder con infaJrntouieaa 1 ival te
doen.
Bij, de hofstede Qucnnovière breidden wij,
na verscheidene Du.'st-he tcgenaamvallen te
hebben afgewezen, onze winst uit ten noord 1
wasten van de reeds veroverde loopgraven.
Wij maakten een honderdtal gevangenen,
-waaronder twc*> officieren-
Dc stad Reims is gebombardeerd. De Duit*
schors wierpen ©en honderdtal bommen,
waaronder verscheid«>ne brandbommen. Een
tiental projectielen violen op do kathedraal,
n de Vogeezen maakten wij belangrijke
vorderingen aan beide o-cvci'6 van de Bóveii-
Feclit. Wij werden geheel meester van de
hoogtenlnic, die het F'cchtdal beheorscht ten
noorden van Stcinnbrück en Metzeral. In hot
zuiden wonnen wij ook den grond tusseiicu
dc beide lakken van de Boven-Fecht cn op do
hoogten, dio de Fecht- cd Lanchedaleu schei
den.
In den loop van den 15cn werden cenigo
bommen geworpen op Nancy. Saint Dié en
Belfort door Duitsche vliegtuigen. In Nancy-
werden eenige personen, behoorende lol d«
burgerlijke bevolking, getroffen.
Parijs, 17 Juni. (R.) Avond-commu
niqué.
In de bc»Lde> laatste dagen was er eene groo
te activiteit. Dc sltrijd ten noorden yam Atrecht
was uiilorst hevig. ScUrt gisteren zajn er tal
rijke verbitterde inPanilcriegcvecktcn geweest.
Hel arliilleriedaiel was hevig en aanhoudend.
Wij maakten belangrijke vordierihgcn, die
bijna geheel behouden zijm, ondanks woedende
tegenaanvallen.
Onze vooruitgang was bijzonder gemas*
kcerd in het noordelijke deel van don wc lor,
waar wij venschcidetie loopgraafhmèn na
men aan beide zijdêii van den weg Aix Nun
let LeSouclioz. Wij bestormden de loopgra
ven ten noordein, oosLon cn. zuiden van Ncu-
viilo met de bajonet en granaten onder ecii
hevig bombairdemriii van artillerievuur. Na
genoeg 300,000 projectielen dokten onze lovicii-
tügc infanlerieaai:*.'. 1. Vijandelijke mas
sa's deden Woenw.l ig bij herhaling woe
dende tegenaamivallcn, maar worden terug
geslagen. Elf Duitsche division namen deel
aan (feu strijd; hunne verhezen waren zeer
zwaar. Ook onze verliezen zijn ernstig, inaar
de stemming van <le troepen is uitmuntend.
Wij namen meer dan GOÜ gevangenen.
Onze vliegeniers bombaudw rd-n met veel
uilwerking de reserves van den vijand; zij
joegen iroepenver/.amelingcn uiteen.
Ons sucoes in Elzas ging voort. Wij namen
1500 gevangenen cn veel materieel.
Een Duiisch vliegtuig v.ord in Elzas op
den grond gebracht; de beide vliegeniers wer
den gedoou.
B e 1* 1 ij n, 17 J u 11 i. (W. BAan de Lo'cal-
anzeigcr wordt uit GenèVc L :ïuhl: Reeds in
de vroege morgenuren was dc bevolking van
Reims door de public gewaarschuwd, dat
zender twijfel een bombau ment voor de
deui* stond, omdat de burgc uvcester, kennis
dragende vam don i l ansen. vliegeraanval
tegen KarLaruhe, horniuiaixk aan liet Duit-
Rouian uit het Noorsck van
HULDA GARBORG
door
A. AL VAN DER LLNDEN—VAN EDEN.
Zij wilde haar gevoelens niet verder ont
leden, zii had het al zoo dikwijls gedaan.
Zij was nu gelukkig, als in een roes, iong
en vol moed om te leven. Was dat niet genoeg?
Het volgend voorjaar zouden zij trouwen
en dat wilde zij ook. Ja zeker, zij wilde het.
Zij zag peinzend naar hem op: „ik geloof,
dat ik je bemin. Ik word treurig, als je van
mii gaat; dan ben ik als de forel, die je ver
leden liet liggen op het strand, foei, eerst be
studeerde je hem en liet hem toen lachend
los, toen was je slecht. O lieve, laat raü nooit
achter op het strand, hoor je!"
En zij kroop tegen hem aan. alsof zij zich
voor zich zelve wilde verbergen, zij wist niet
waarvoor; maar er was iets ontwaakt in haar.
iets dat vroeg
Hii boog zich over haar heen en fluisterde:
.Wat zegt mijn Indianenmeisje?" Toen zag zii
glimlachend tot hem op en sloot haar oogen:
„Niets, ik zwijg."
En Eli was jong, dien lichten zomeravond
od de helling; zij dacht niet meer, zij hoorde
slechts de vogels zingen
Poen zij naar huis gingen was het stil ge
worden in het bosch. Witte dampen stegen
on uit de aards?, verdeelden *kh en dansten
als spelende sylphiden tusschen de boomen.
Zij gingen zwijgend, tegen elkaar geleund,
voort; het was opeens zoo koud en stil om
hen heen. Eiis gedachten gleden weg; zij liep
neuriënde verder, met half gesloten oogen.
Hij geeuwrde bescheiden achter zijn hand:
„Wat zijn dat yoor weemoedige bedjes, die
je zingt?"
Zij antwoordde zacht: .Een oude, oude
melodie."
„Die toch altijd nieuw blijft?" Hij glim
lachte even en trok huiverend den kraag van
zijn jas omhoog.
„Ja, ja dat zijn immers alle oude wijzen.
Heb je het koud?"
„Ja, het wordt in dit land opeens zoo koud
als de zon ondergaat."
Toen liepeiï zij weer zwijgend verder. Maai
in Eli zongen de wondervolle t-oncn van de
zwijgende eenzaamheid der bergen, en
oude woorden stonden als geschreven mei
\uui' in den grijzen nacht:
Ilij bleef in de bergen, zoo lang. zoo lang
Eu ach. mijn harte, 't klopte zoo bangl
Zwaar drukte mij 't leed en niemand die 2
Hoe 'k weende cn weende, bii nacht
en bij dag.
Toen zii laat in den lichten nacht op haai
kamer kwam. wierp zij alle ramen open en
staarde in de stille. Er was een vreemde
doffe rust over haar gekomen, een rust die
haar angstig maakte; deze rust geleek zoo
weinig op haarzelvc. Zij liep dc kamer op en
neer, Lrwijl zij werktuigelijk het lange 1
losmaakte. Een kleine vogel zong zijn avond
zang in de groote lindeboom.
Plotseling wierp zij zicdi op haar bed en
zuchtte Ach God. waarom iubel ik niel
mee met de vogelen des hemelsl Waarom
gevoel ik mij zoo eenzaam, nu? Zij kon de
raadselen van haar eigen wezen niet oplossen,
zij vervulden haar met een liulpeloozcn angst.
indianenmeisje! Ach neen, zoo eenvoudig
en gemakkelijk te begrijpen was zij niet! Had
zij het veilig gevoel van een gerust geweten?
Was haar biik vol trots en dankbaarheid?
Neen, de waarheid was. dat zij zich teleur
gesteld, onwaardig gevoelde, bodrogen cn be
spot in alles wat jong en krachtig en mooi in
haar was. gekrenkt en gewond.
Ach, wat een sohaanite en schande! Hoe
droevig en leehjkl
Getrouwd.
Drie jaren waren voorbij gegaans.
Runge was in dien tijd een zeer gezocht
dokter en een man van de wereld geworden.
Hij was een zeer modern man. zoowel op hel
terrein van zijn wetenschap als in zijn pri-
vaalieven. Hii kwam in de stad als een frisch.
welkom element in de kringen, waarin men
zich vermaakt. Hij zong goed. bespeelde bnna
alle instrumenten, was een geestig causeur en
een** bijzonder gezellig en goed tafelgenoot.
Hij had verstand van het bereiden der spijzen
als weinigen. In dit opzicht had hij een tra
ditie op te houden. De kleine kabe' -isv thuis
in het Wesiiand mocht niet lang uan 17J
centimeter en de groote kabeljauw niel lan
ger dan 35 centimeter ziin, wilde zijn vader
ze eten en niemand kon den wijn zoo precies
op temperatuur brengen. Bij dc Runges liep
men nooit gevaar den rooden wijn te koud of
te weinig afgekoeld te vinden.
Eli bad veel tijd. Zij vulde hare dagen met
allerlei kleine dingen; eenzaam, maar zelden
aJ lo.on.
Zij hadden veel menschen ontmoet in de
jarch, die zij builen ol thuis in ührisliania
doorbrachten, maar er waren er wcinigeu,
waar zii iets om gaf. De moesten verveelden
haar; zij mallen haar al, rust kende zij met en
allen dweepten met de een of ujiderc richting
ot school of suji, cn cial vermoeide haar. Zij
hield van natuurlijke uischen.
En zii gevoeluc zicli 1 iet Liuis onder lien
en overbodig, zij veria. _de naar haar fjord
cn haar bergen.
Wanneer zij een gezelschap of een café be
zochten cn Runge wat beneveld was door wiin
en tabak, dan kwam er weer een gevoel van
idiaamte over haar, als op dien eersten avond.
Maar meer en meer gingen alle sterke gewaar-
wordingen over in vermoeidheid' en in een
oneindig triest gevoel, dat dit leve;i zonder
énergie in dezen ciigen kring zou blijven
voortgaan.
Haar weerstandsvermogen werd met iederen
dag flauwer. Zij had immers zelve gekozen.
Wat wilde zij toch. Waar zou neg iets Iceste-
lijiks in de wereld te vindén zijn voor ééuc.
die zoo volledig den doop der alledaagsch-
heid had ondergaan als zij?
Soms ontmoette zij den een of ander, die
haar wist te boeien en dan had zij enkeie
goede uren; vooral als zij muziek hoorden ol
op lraaie avonden, in de mooie cafés zaten
en genoten yan het üoht en den nimmer eindi
genden dag. Dan konden de heerlijke kleuren
en linten van de fiord c-n van de heuvels liarc
natuurlijke levendigheid weer doen ontwaken
en verheugde zij zieli weer over hel leven-
Maar er bleef altijd iels dat van Linnen
knaagde en werkte, iels als een eisch en cc
onbetaalde schuld. Slechts één ding wist zij'
dat, wat eens vóór haar had geslaan als een
lorzaiur van den dacr, met zon en hoosen I
hemel erboven, dal \sas nu geworden lol
onverschilligheid van zwoele nachten. Haar
huwelijk \Vas een armzalig ding gebleken;
niets verbond haar aan tien man, met wicn zii
tafel en bed deelde. Dikwijls dacht zij: ,,lk hen
een gezond, verstandig menscli, die hel goede
wil, ik weel dat 011s 1 ven anders kon zijn. als
wij maar iejs hadden, om er ons samen in to
verheugen: een kind, een arbeid, een plekje
grond met boomcu of dieren een werke
lijk thuis, waar ik wat te doen had, waar ik
mij onmisbaar kon voelen."
Ja, zii hadden een thuis, zooais duizend
anderen guardlen, in een straal, als duizend
andere stralen. Zij stonden niet in betrekking
lot iets dat hen omringde, tot den grond, dien
zij nauwelijks betraden, lot het huis of do
moderne dingen in de kamers.
Lii had altijd, een gewei, alsof zij in een
hotel woonde. Zij was zoo arm, zoo aim in
haar mooie vertrekken. Maar zich arm en
overbodig te gevoelen druisle tegen haar na
tuur in; zij wist immers, dat er een rijkdom
in haar innerlijk wezen verborgen lag, krach
ten, die er naar hunkerden om gebruikt t«
worden.
Runge was eergierig en wilde in zijn loop
baan liefst zoo v.einig m.gelijk hindernissen
ontmoeten. Daarom wildo Lij voorloopig geen
kinderen hc uen. Hij ging op een doel af. hij
wilde vooruiL komen in de wereld en een
familie zou hem daarin hebben belemmerd.
Eerst moest hii oeconomisch geheel vrij zijn
en er was nog zooveel voor hem te doen, voor
dat hij zoo ver was; hij kon ziia inkomen
best alleen gebruiken. Ook voor Eli was het
beier, meende !hii. nu was zii vrij cn kon hare
talenten tot volle ontwikkeling brengen.
Wordt vervolgd
