Premie voor onze lezeressen. Be Holtandsche Huisvrouw „DE E EM LAN DER". Donderdag 24 Juni 1915. BUITENLAND. FEUILLETON. 13d" Jaargang. ELI Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURQ. Uitgevers: VALKHOPP Co. ABONNEMENTSPRIJS: >r 8 maanden voor Amersfoort f l.OO# ,s Idem franoo per post 1*50* Per week (met gratis verzekering togen ongelukken) 0.10« Afzonderlijke nummers -0.05» Deze Courant verschijnt dagelijks, bohalve op Zon- en Feestdagen. Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie* advertenties en berichten vóór 2 uur In te zenden. Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1. tntercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels f O.f50. Elke regel meer *••0.10 Dienstaanbiedingen 29 cents bij vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeor voordeolige bepalingen tot het herhaald advertooren in dit Blad, bij abonnement. Eene circulaire, bevattend# de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Met 1 Juli a.s. zal voor onze lezeressen als bijvoegsel van het Amersfoortsch Dagblad ver schenen. onder redactie van THÉRÈSE HOVEN. De prijs van dit wekelijksoii bijvoegsel van pagina's redactie en 4 pagina's advertenties, *s slechts 50 cents per 3 maanden voor aboné's 75 cents per 3 maanden voor niet aboné's Inhoudsopgave van de jongste af levering. HoofdartikelZuinigheid door tante Cornelia. ContrastenSandwiches door Thérèse Hoven. Feuilleton. Angst op reis door Thérèse Hoven. Hygiëne. Wenken voor de Ziekenkamer II door Zuster Bortha. Opvoedkunde. Een keuze doen door Thérèse Hoven. Praatjes van een ouderwotsche Dienstbode II. Weekkalender. Correspondentie. Oude Vlaamscho 'kant. 4^* Zij, die dit Wekehjjksch Bijvoegsel wen sehen to ontvangen worden verzocht de bon, onder de adv. rubriek, vóór 2d Juni aan ons hun nu io doen bezorgen. LApiUnuiiü tAGiiiGtfiUtilbiTtiiflÖfl. W ij owUeeniden onlangs $an de Eémb. een artikeltje van T. O., die de vraag stelde of (ie gemeente hare terreinen wel goed exploi teerde. De heer J. M. W. Schmidt uit Baarn, wijst naar aanleiding van die vraag op llei.de- ontginning. De tijd is nu aangebroken, voor Gemeenten die groote, uitgestrekte heidegronden heb ben om handelend op te treden. De inzender i'. G. wenscht een ambtenaar voor de Ge- ncente Amersfoort -die vérstand ihceft van Land- en Boschbouw, mijns inziens is dit over bodig Laat de Gemeente Amersfoort oen commis sie benoemen, die een plan ontwerpt, en daar als deskundige aan verbinden den heer P. Van -Straalen Jr., in. Amersfoort woonachtig. De w-eg, dien wij moeten instaan ia uie van -■-uc nou «droeven oprichten, oin in de eers^ piaaLs diegenen te heipen, die daarvoor in aan merking nomen, Ten tweede: Het algemeen bclangmscht, dal het van het Gemeentebestuur belieerd wordt. in navolging van Denemairkien, waar het geld daarvoor benoodigd, van overheidswege verstrekt wordt. Ten vierde dat het er op aangelegd wordt, om de varkensniesterij en fokkerij een eerste plaats daarin te geven, hoofdzakelijk voor mest maken, en voor den handel. Ten vijfde Denemarken as een groote con current van Nederland in natuurboter, wat Jiet gevolg is van hel kloin bedrijf van den Landbouw. Ten zesde wanneer een deskundige aanwe zig is, voor groentebouw, zal de uitbreiding van zelf die ridhliing uitgaan. Men zou nog kunnen voortgaan, om de be langen wan de burgers en de Yoordeelen van Heide-onlgiiwiing te bepleiten. Mogen deze weinige regels er toe bijdra gen, dat er een commissie gevormd wordt, die tot vorengenoemd doel in werking zal treden, gaarne zou ondergeleekende belang loos daaraan mede werken. De heer T. G. antwoordt daarop i „De hear Schmidt is een voorstander van ontginning en was, als ik mij niet bedrieg, reeds jaren terug ter bevordering van dien nuttigen arbeid werkzaam. Uit den samenhang van zijn beloog meen ik echter te mogen afleiden, dut hij aan mijn stukje eene bedoeling ten grondslag legt, die de mijne niet was, althans in dit geval niet. De heer Schmidt wil heide- o nit ginning en stichting van kleine hóeven, met een min of meer filantropische bedoeling zooals die door enkele vereeni gingen met meer of minder succes wordt nagestreefd. Flinke menschen, die werken willen, gelegenheid geven zich middels lande- of tuin Wouw op ontgonnen heide een goed bestaan te verschaffen. Een nobel doel, hetwelk niet genoeg kan worden aanbevolen in de wetwiilendte over weging van hen, die zich geroepen gevoelen op eenigerlei wijze le werken in het alge meen belang. En beter te bereiken nu, dan een twintig jaren terug, toen men nog praclische erva ring miste. Ik hoop hartelijk, dal hel den heer Schmidt gegeven zij nog eens tc beieven dat een mach tige corporale, dit sclioone werk met kracht gaat ter hand nemen. Met de eigendommen der gemeente Amers foort had ik iels anders voor. Zonder het doel van aankoop uil het oog le verliezen zou de gemeente bedoelde terreinen ten deöle in cultuur kunnen brengen met kans op winst: directe winst en indirecte, als werkverschaffing b.v. Zoo iels moet men breed opzetten en daar om dient aan een bevoegd deskundige, samen werkende met eene commissie van belang* stellenden, min of meer ter zake kundige lee- ken, opdracht te worden verstrekt een gene raal plan van exploitatie en beheer van al het Amcrsfoorische grondbezit te ontwerpen. De verkoopwaarde der villa-terreinen zal ongetwijfeld stijgen, wanneer de omgeving in cultuur wordt gebracht op een wijze, welke verband houdt mei het doei, waarvoor ze bestemd zijn. Men bedenke voorts dat de gemoenle ook nog andere gronden bezit, en dal aankoop van nieuwe terreinen van meer verscheiden bodemstructuur niet zal uitblijven". Politiek Overzicht De gisting in Rusiand. Sedert eenlgen tijd leeds doet de rampspoe dige loop van de gebeurtenissen op het oor- logstooneel zijn invloed gelden op den toe stand in het binnenland van Rusland. De gis ting in liet land neemt hand over hand toe en is reeds tot zulk een graad geslegen, dat zij zich ook naar builen merkbaar maakt. De Lij ding van den val van Przemysl, die zelfs de Russische censuur niet kon verzwijgen, is als een bom ingeslagen. Men ziet de uil werking er van op allerlei wijzen; in de plunderingen en brandstichtingen, waarin de opgewonden volksmenigte in Moskou en elders haren haal legen de Duitschérs luchtte, en in jodenver volgingen schier allerwege. maar ook in liet ontslag, dat de minister van binnenlandsche zaken Maklakow heeft gekregen. Nu is de val van Lcmbcrg er nog bijgekomen en draagt nieuw voedsel aan voor de beweging, die in steeds ruimeren kring zich begon tc versprei den. liet is in de eerste plaats een gevoel van wantrouwen in de besturende kringen, dat zich doet gelden. Een Russische diplomaat, die op zijne doorreis naar Parijs in Bukarcst een onderhoud heeft toegestaan aan een redac teur van het dagblad Lupla, verklaarde dezen, dut het wantrouwen legen het hof en de be sturende kringen geweldig aangroeit. Aan hel hoofd van de Ontevredenen staat prins Lwow, de ohef van den intcndancedicnst van het leger. De hofpartij w il den vrede bereiken, door zich met Duilschlaiid le verstaan, maar kan voor t oogenblik nog niet aan tegen groot vorst Nikolai Xikolujewilsch. wiens gezag nog groot is. Deze zegsman maakte zich gcenc il lusie over den stand van zaken op het oorlogs- loonecl. Op den val van Lcmbcrg. dien hii als onvermijdelijk beschouwde, zou z. i. spoedig een inval van de Duitschérs in Podolié en Bessarabic volgen. In bel redactieburcau van dc Russkoje Slowo had men hem ontvangen met den uilroep: „Dc veldtocht is voor ons verloren.Een der hoofden van den genees kundigen dienst in Gulicié had tol hem ge zegd: „Nadat wij in harden strijd 110.000 man hebben opgeofferd om de Karpailthen te win nen. hébben wij niet alleen deze verloren, maar ook ons beste leger. Wat men nu naar de vuur linie zendt, zijn ongeoefende kazernisten zon der voldoende artillerie en munitie. Rusland heeft thans nooli goede soldaten, noch officie- ren. noch munitie." Als een der oorzaken van dc nederlaag op bel slagveld wordt verder genoemd de in den grooten generalen staf heerschendc naijver en oneenighcid. De nederlaag van generaal Radko Dimitricw wordt geweten aan den tweeden ohef van den slaf. generaal Dragomirow. die uit haat tegen Dimitricw van diens berichten over groote Duitsche troepen-concenlraliën en verzoeken om liulp eene maand lang gecne notitie had genomen. r - liet wantrouwen in de besturende kringen geeft zich ook lucht in de klachten over den economischcn toestand en over de politieke onderdrukking, die ondanks de strenge cen suur, waaraan de pers is onderworpen, niet geheel lot zwijgen zijn te brengen. Kenschet send voor de stemming is een verzoekschrift, dat in hel begin van Juni door de keizerlijke technische vereeniging in Petersburg tot de regeering gericht werd. Daarin «werd verlangd: „vrijheid van beweging voor alle burgers zon der onderscheid van geloof, en de bewegings vrijheid der individuen op maatschappelijk en economisch gebied op vasle rechtsgrondsla gen, die in Rusland ontbreken." Slechts daar door kan. zoo woidl verklaard, eene krach tige ontwikkeling van de Russische industrie verzekerd worden. De nederlagen op de slag velden worden aan de induslricelc achterlijk heid van het land toegeschreven. „Nog nooit zag men zoo duidelijk het verband tusschen het succes op hel slagveld en de ontwikke ling van dc industrie", heeft dc P.usskija Wje- domosli gezegd. Met deze woorden werd een congres van ver tegenwoordigers van handel en industrie be groet, dat in Moskou is gehouden. Dil con gres heeft eenstemmig het besluit genomen, de regeering te verzoeken onverwijld de riiks- docma biiecn te roepen. En dit verzoek werd hiermee gemotiveerd, dat de algemeene toe stand en de noodzakelijkheid tot het nemen van buitengewone maatregelen dit vorderden. Het roepen om de doema is sintsdien bet wachtwoord geworden van alle liberalen en van allen, die zich naar de leekencn des tiids welen te richlen. Dc liberale bladen bedienen zich daarbij van zinswendingen, die geen ruimte laten tot misverstand: zoo b.v. dat ..de berichten over den toestand de inspanning eist-hen van alle krachten van het volk" en dat „de toestanden bij vroeger verge leken, zich buitengewoon hebben gecom pliceerd.' Ook dc leiders van de natio nalisten verklaren zicli voor de bijeenroe ping van de doema; do liberalen verklaren, dat de zitting lang genoeg moet duren om een ernsLigen arbeid mogelijk le maken in plaats van de-demonstration, waartoe men zich vroeger heeft bepaald. Dit alles zijn leekencn des tiids, die wijzen op eene beweging, die reeds in breede krin gen worlel Jieefl gescholen en zeker nog ver der om zich heen zal grijpen. Wat wij nu daar van waarnemen, is slechts hel allereerste oe- De oorlog. Berlijn, 2 4 Juni. (W. B.) Bericht van hel oppqrsle legerbestuur uit hol groote hoofd kwartier van iiedcn voormiddag. Gisteren namen wij do veylting Duinkerken en de troepenvorzu'indlingen bij de plaatsen Berulcs, IlondschoOle, Furnes en Cassel onder vuur. Bij Givenchy lot ton noordwesten van het kanaal van La Bassée en bij Neuville werden aanvallen door ons artileri'cyuur in de kiem verstikt. Ten zuiden van Souchoz maakten wij in den loopgraafcJltrijd goede vorderingen. Op de Maashooglen metten do Fransdhen hunne pogingen om door te breken zonder het geringste succes voork Alle aanvallen wer dén onder belangrijke verliezen voor den vijand afgeslagen. Tot dusver maakten wij 280 ongewende Fransdien, waaronder drie officieren, tot gevangenen; wij maakten 7 ma- aliinegeweren on 20 mijn werpers buit. Dc voorpostengevechten ten oosten van Lu- neville duren voort. In die Vogezen bestormden wij de sedert maanden warm betwiste, de omgeving beheer- schcndc hoogte 631. Bij Ban dc Sapt maakten wij 193 gevangenen buit, benevens 3 machine geweren, een mijnwerper en ander materieel. Vijandelijke pogingen tot herovering bleven zonder succes. Ten zuiden van Lunevillc bracht een van onze oorlogsvlicgluigcn een vijandclijken vlie ger op detn grond. Ilot officicele Fransche berioht, dat de Bel- ische troepen ten zuidwesten van Sainl- Georgè zich meester liobbeu gemaakt van een Di/itsdh'e loopgraaf, is verzonnen. P a r ij s, 2 4 J u n i. (R.) Avondcommuniqué. Ten noorden van Souchez maaklen wij ccnige vorderingen; wij sloegen een Duit- schen tegenaanval terug. Op de Maashoogten, bij de loopgraven van Calonne, deed de vijand een lievigen tegen aanval, die hem in staat stelde zijne oude tweede linie te hernemen. Een tweede aan val werd onmiddellijk gestuit. Wij hervatten den aanval cu kregen weer voel in de tweed* vijandelijke linie. In Lotharingen namen wij twee werken bfl Leintry. Wij maakten ccnige gevangenen, waaronder drie officieren. Iu de Yogeczcn heerschic storm en rtik'kH mist. Berlijn, 2 3 Juni. (W. B.) Dc Lokalan- zeiger berioht, dat gedurende hel driekwart uren durende nachtelijke bombardement van de stad en de haven van Duinkerken de dooi de naar de stad en haven geworpen 14 zware projectielen in dc belangrijkste deelen der stad aangerichte verwoestingen veel grooier waren dan bij de vijf vorige bombardementen. liet aantal slachtoffers aan dooden cn ge wonden, militairen en burgers, wordt op 200 bereken (l fiéridjn, 2 3 Juui. (W. B.) Bericht van het opperste legerbestuur uiit het grootse hoofd kwartier van heden voormiddag. Van hol oosleli^e oorlogstoon eel is niets nieuws te beridhlon. üp het zuidoostelijke oorlogsloonecl is Lean- berg gister namiddag door de Doslenrijksch- Hongaarscho troepen in storm genomen.. In aansluiting hieraan is des nachts de Sztrerck- stelling tusschen de Dnjesïr lol Mikolajow en Lomlxirg cn verder noordelijk in de vervol ging eene linie Zollancc (ten oo9len van Lcm bcrg) TurynQoa (ten oosten van Zolkicw) be reikt. Bij Rawaruska cn ten westen van die plaats is de toestand onveranderd. In hdt San—Weichselgcbicd ca links Vail de Boven Weidhfrfel beginnen dé Russen tc wijken. W c e n o n, 2 3 J u n i, (W. B.j Officieel be richt van heden middag. Het noordwestelijke cn wesK-lijke front van den gordel van Lennoeag waren in de Russi sche verdedigingssteiling Zolkiew—Mikolajew door sterke Russischa strijdkrachten bezet Om 5 uur in den. voormiddag van den 22cn bestormde de landweer uit Weonen hel werk Rzcrma aan don straatweg Janow—Lembiarg. Uit hot noordwesten drongen op dat tijdstip onze troepen over de hoogten ten oosten van do Mlynowhafbcek en bestormde ccnige schansen voor do hoogten van Lysagora. In den loop van den voormiddag werden in het Verder vooruitdringen logen de stad de ove rige werken van de verdedigingssteiling aan hot noordwoslelijke on westelijke front in bloodigjen strijd genomen. Hierdoor was bet Russische front weer doorgebroken en de vijand, die wederom zware Verliezen leed, tot den terugtocht gedwongen. Onze troepen drongen in do vervolging vooruit tot over de hoogten ion oosten en noordoosten van de stad; zij gingen ten zui den van Lumbetrg don weg over, die naar Mi kolajew leid'ti Ondier heit gejuich van de be volking trok de generaal der cavallerie von Boeiim Eiunoili om vier uur namiddags met de troepen van het tweede leger iLcinberg binnen. Ook bij Zolkiew en ten oosten van Rawa. rusku zijn de Russen op den ileruglocht. Op zich zelf staande aanvallen van den tegen standen* aan dc Tauew werden afgewezen. Heden nacht begon de vijand tusschen de San en de Wcidhsel en in hdt (bergland van Kiclce Roman uit het Noorsch van HULDA GARBORG door A> M. VAN DER LINDEN—VAN EDEN. 13 „Ach. grootvader, God gave dat u nog jong was en ik altijd bij u kon zijn. Alles wordt zoo eenvoudig wanneer ik u hoor spreken en anders is alles zoo moeielijk. Ik begrijp niets, ik weet niets en ik kan niet blij zijn." 'Nu ga ik tot mijn God met alles wat nog ongebruikt in mij is en nog kan worden om gezet in nieuwe krachten om nieuwe wegen toor nieuwe doeleinden le banen. Hij neemt Ons telkens op. nieuw en eeuwiglijk in zijn dienst. Dut is het groote. Eli! Ja, Eli. ik ben gelukkig, ik herinner mij geen werkdag in mijn leven hij glimlachte zijn gocdigen kinderlach alleen de Zon dagen, wanneer wrij op familiebezoek waren fielene en ik. Ja, ik ben gelukkig. Dikwijls wanneer ik 's avonds in zal slapen, is het of twee zachte handen over de mijne strijken. Dnt zijn Helena's handen, Eli, en dan denk ik: God gave dat dit de laatste avond w%s. "Want. !k moet le zeggen, dat ik wat vermoeid ben yan al de dagen." „Dat u het zoo opneemt, dat dat is zoo mooi, grootvader!" en zij kon haar tranen biet terughouden, ofschoon zii wist dat hii véui trgnen hield. Op hetzelfde oogenblik sneed de pijn als een mes door zijn lichaam en hij riep onge duldig uit: „Maar, voor den duivel, wat wil ie dan dat ik zal doenl" Eli schrikte. Zij stond op om hem te helpen. Maar hii trok haar omlaag, „Neen. neen, blijf zitten; het is nu weer over och, laat mij nog eens even aan de hyacinth ruiken. Dank je Ilij lag een oogenblik doodstil, als rustle bij uit. Toen slaat hij de oogen op en zei met een zachte, een weinig onvaste stem: „Kijk, nu valt de avondzon zoo mooi over Ilelene's portret. Zie, zij glimlacht. Och, waarom had ie zoo'n haast, maar nu kom ik spoedig, nu kom ik spoedig." Hij lag weer een oogenblik stik Toen glim lach to hij weer. „Maar koppig was jc, altijd het laatste woord, ja, ja, maar nu zullen wij zien." Toen gleden ziin gedachten weer weg en zijn adem haling werd zwaar en onregelmatig. Maar even daarna nam hij Eii's hand en fluisterde met moeite: „Weet je wat ik zou wensehen, Elilief?" „Neen." „Ik zou wensehen. dat ic spoedig iemand ontmoette om le beminnen en trouw voor te zijn. Want dat is het eenige goede, Eli kleine Eli." Toen sprak hij niet meer. Eenige dagen later tegen den avond sliep hii zachtjes in. Rungc, Eli en de oude dokter zaten zwijgend om hem heen. maar hij zag hen niet. Een glimlach vol vrede lag over zijn gelaat. Eli betreurde zijn gemis den eersten tijd zeer. Nu was zij werkelijk alleen. Den besten troost vond zii in de boeken, die zij van hem geërfd had. Door het lezen daarvan beleefde zij menig gelukkig uur in grootvaders kam*er. IIel Kind. Kort na .den dood van den overste wist Eli, dat zij toch een kind zou hebben en het werd een zeer moeilijke winter voor haar. Alles was anders nu. Zij kon zich niet ver heugen bii de gedachte aan het kind. Alles was te mocicliik cn te onzuner geworden. Nu haar hoogste wensch zou vervuld worden, was zij niet meer in staat het geluk ervkn te beseffen. In den zomer was zij thuis bij haar vader cn daar werd op een mooien Augustusdag haar jongen geboren cn <le eerste, die hem in bare handen hield, was oude Marja. Eli b in de tuinkamer, het zonlicht stroomde bin nen en haar gemoed was vol droomen; haa lichaam en ziel waren als na een bad in koele, zoute zee. Zijzche was als wederge boren, haar liuid was frisch en rein als een rozenblad en hare oogen helder en rustig als hare gedachten. Wanneer zij haar kind in de armen hield met zijn zoekend mondje tegen haar borst, vergat zij alles. Het was een rust. die alle beschrijving teboven ging. Zij had nooit geloofd aan vreugdetranen, maar nu wist zii wat die waren. Alles wat haar ge hinderd had loste zich op in tranen, die haar verlichtten, terwijl baar lieele ziel vol was van ootmoedige dankbaarheid. Zij was ver moeid, maar de vermoeidheid was natuurlijk en de slaap kwam als een liefkozing over haar. Haar geheele leven gleed weg in een weldoen de rust. Zii lag zoo stil, terwijl haar oogen rustten op hot roze hoofdje, dat zulk een warn r.est had gevonden in haar arm. Zii keek er op ueer, glimlachende en zonder gedachten, tot dat haar oogen zich sloten en zii insliep met het kind. dat nog in den slaap haar borst niet losliet. En beiden sliepen zoo heerlijk en zii ontwaakte met een onklaar bewustzijn van een groot, overweldigend geluk; zij sloeg de uugen op en vond hel kind in hare armen. En de kamer w erd de tent in het dichte woud met een hoogen hemel en wuivende pahn- boomen. Een gelukkige glimlach lichtte over het kleine wezen en duizend lieve, leère woordjes wenschten het goeden morgen. Eu toen zii weer op kon staan en in de zon zSl en zorgde voor kleine Kaare. toen zei ze: „Nu weet ik wat geluk is." Het wTas zoo'n heerlijke rommel in de kamer; het rook er naar kleine kinderen en wassohen en alles wat een man de deur uitjaagt, maar voor een jonge moeder waren het rozen en lavendel. In dezen tijd leerde zij ook haar vader lief hebben. Hii werd nu grootvader over moeder en kind beiden en mevrouw Brita was kalm en behulpzaam, terwijl oude Marja als in den zevenden hemel was. Toen Run ge twee dagen na de geboorte kwam. reikte Eli hem de hand met een glim lach, die zeide: „Nu is alles goed, laten wij vergeten." En hij lachte tevreden, maar hij kon maar in 't geheel niet zien. hoezeer de jongen op zijn moeder geleek. Eli bleef lang bij haar vader terwille van het kind. Hij was tenger en klein en de stads lucht zou zeker niet goed voor hem zijn en zij kon nu zoo moeilijk scheiden van ha a vader, hii was in de laatste jaren zoo ver anderd. Dc praktijk aan de fabrieken had hij geheel opgegeven; er was zooveel wat hem daar tegen stond en tenslotte kreeg hij on- eenigheid met den Duitschen directeur. He' was op eens of hij de menschen met gesloten oogen in hun verderf zag loopen; maar wie kou tegen een waterval in roepen? Men moest langzaam cn geduldig voort metselen aan den muur, dio misschien eenmaal den stroom zou kunnen keeren, den stroom, dien hij zelf iq het leven had geroepen. Maar de atcenen, dié een zwakke menschcuhaud kon opheffen wa* ren zoo wanhopig klein; er zouden misschien geslachten voor noodig zijn, om den muur te doen verrijzen indien hij ooit verrijzen kon. Eén groot ding in zijn leven had hij bereikt, er wós harmonie in zijn ihuis. Eli, Brita, oudo Marja, hijzelf en Kaare, hel was één familie en de gaard werd gedreven als een boeren- gaard en er was werk voor allen Slechts Runge paste daar niet. Ilij was een man van de moderne wetenschap cn van een heel andere richting dan „de oude dokter", over wiens zonnekuur hij glimlachte. Hij ge loofde meer. zooals hij zeide, aan het mes cn aan de uitdrijving door Beëlzebub. Zij spraken samen n^oit over deze dingen, zij wisten al te goéd .hoe ver zij van elkander zouden blij ven. En Runge wist niet. dat zijn recepten voor de kleine Kaare geregeld naai de papier mand gingen, om te worden vervangen door een weinig brij met room, die de flinke buur vrouw Randt hem aló medicijn toediende, als het noodig was. De hoofdzaak was, dal de iongen groeidé en groot en sterk werd. Lot Eii's onuitspre kelijke vreugde. De oude dokter liet Randi stil begaan. „Randi heeft meer kinderen in de wereld ge holpen dan ik en flink ziin ze allen geworden," zei hij lachend 011 wiegde het kind op ziin armen. „Hij slaapt immers 's nachts en zingt den heelen dag. wat wil ie meer!'* Wordt vervolgd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1915 | | pagina 1