Premie voor onze lezeressen.
Be Holtandsche Huisvrouw
„DE E EM LAN DER".
Donderdag 24 Juni 1915.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
13d" Jaargang.
ELI
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURQ.
Uitgevers: VALKHOPP Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
>r 8 maanden voor Amersfoort f l.OO#
,s Idem franoo per post 1*50*
Per week (met gratis verzekering togen ongelukken) 0.10«
Afzonderlijke nummers -0.05»
Deze Courant verschijnt dagelijks, bohalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie*
advertenties en berichten vóór 2 uur In te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
tntercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels f O.f50.
Elke regel meer *••0.10
Dienstaanbiedingen 29 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeor voordeolige bepalingen
tot het herhaald advertooren in dit Blad, bij abonnement.
Eene circulaire, bevattend# de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Met 1 Juli a.s. zal voor onze lezeressen als
bijvoegsel van het Amersfoortsch Dagblad ver
schenen.
onder redactie van THÉRÈSE HOVEN.
De prijs van dit wekelijksoii bijvoegsel van
pagina's redactie en 4 pagina's advertenties,
*s slechts
50 cents per 3 maanden voor aboné's
75 cents per 3 maanden voor niet aboné's
Inhoudsopgave van de jongste af levering.
HoofdartikelZuinigheid door tante Cornelia.
ContrastenSandwiches door Thérèse Hoven.
Feuilleton. Angst op reis door Thérèse Hoven.
Hygiëne. Wenken voor de Ziekenkamer II
door Zuster Bortha. Opvoedkunde. Een keuze
doen door Thérèse Hoven. Praatjes van een
ouderwotsche Dienstbode II. Weekkalender.
Correspondentie. Oude Vlaamscho 'kant.
4^* Zij, die dit Wekehjjksch Bijvoegsel wen
sehen to ontvangen worden verzocht de
bon, onder de adv. rubriek, vóór 2d Juni
aan ons hun nu io doen bezorgen.
LApiUnuiiü tAGiiiGtfiUtilbiTtiiflÖfl.
W ij owUeeniden onlangs $an de Eémb. een
artikeltje van T. O., die de vraag stelde of
(ie gemeente hare terreinen wel goed exploi
teerde. De heer J. M. W. Schmidt uit Baarn,
wijst naar aanleiding van die vraag op llei.de-
ontginning.
De tijd is nu aangebroken, voor Gemeenten
die groote, uitgestrekte heidegronden heb
ben om handelend op te treden. De inzender
i'. G. wenscht een ambtenaar voor de Ge-
ncente Amersfoort -die vérstand ihceft van
Land- en Boschbouw, mijns inziens is dit over
bodig
Laat de Gemeente Amersfoort oen commis
sie benoemen, die een plan ontwerpt, en daar
als deskundige aan verbinden den heer P.
Van -Straalen Jr., in. Amersfoort woonachtig.
De w-eg, dien wij moeten instaan ia uie van
-■-uc nou «droeven oprichten, oin in de eers^
piaaLs diegenen te heipen, die daarvoor in aan
merking nomen, Ten tweede: Het algemeen
bclangmscht, dal het van het Gemeentebestuur
belieerd wordt.
in navolging van Denemairkien, waar het
geld daarvoor benoodigd, van overheidswege
verstrekt wordt.
Ten vierde dat het er op aangelegd wordt,
om de varkensniesterij en fokkerij een eerste
plaats daarin te geven, hoofdzakelijk voor
mest maken, en voor den handel.
Ten vijfde Denemarken as een groote con
current van Nederland in natuurboter, wat
Jiet gevolg is van hel kloin bedrijf van den
Landbouw.
Ten zesde wanneer een deskundige aanwe
zig is, voor groentebouw, zal de uitbreiding
van zelf die ridhliing uitgaan.
Men zou nog kunnen voortgaan, om de be
langen wan de burgers en de Yoordeelen van
Heide-onlgiiwiing te bepleiten.
Mogen deze weinige regels er toe bijdra
gen, dat er een commissie gevormd wordt,
die tot vorengenoemd doel in werking zal
treden, gaarne zou ondergeleekende belang
loos daaraan mede werken.
De heer T. G. antwoordt daarop i
„De hear Schmidt is een voorstander van
ontginning en was, als ik mij niet bedrieg,
reeds jaren terug ter bevordering van dien
nuttigen arbeid werkzaam.
Uit den samenhang van zijn beloog meen
ik echter te mogen afleiden, dut hij aan mijn
stukje eene bedoeling ten grondslag legt, die
de mijne niet was, althans in dit geval niet.
De heer Schmidt wil heide- o nit ginning en
stichting van kleine hóeven, met een min of
meer filantropische bedoeling zooals die door
enkele vereeni gingen met meer of minder
succes wordt nagestreefd. Flinke menschen,
die werken willen, gelegenheid geven zich
middels lande- of tuin Wouw op ontgonnen
heide een goed bestaan te verschaffen.
Een nobel doel, hetwelk niet genoeg kan
worden aanbevolen in de wetwiilendte over
weging van hen, die zich geroepen gevoelen
op eenigerlei wijze le werken in het alge
meen belang.
En beter te bereiken nu, dan een twintig
jaren terug, toen men nog praclische erva
ring miste.
Ik hoop hartelijk, dal hel den heer Schmidt
gegeven zij nog eens tc beieven dat een mach
tige corporale, dit sclioone werk met kracht
gaat ter hand nemen.
Met de eigendommen der gemeente Amers
foort had ik iels anders voor.
Zonder het doel van aankoop uil het oog le
verliezen zou de gemeente bedoelde terreinen
ten deöle in cultuur kunnen brengen met
kans op winst: directe winst en indirecte, als
werkverschaffing b.v.
Zoo iels moet men breed opzetten en daar
om dient aan een bevoegd deskundige, samen
werkende met eene commissie van belang*
stellenden, min of meer ter zake kundige lee-
ken, opdracht te worden verstrekt een gene
raal plan van exploitatie en beheer van al het
Amcrsfoorische grondbezit te ontwerpen.
De verkoopwaarde der villa-terreinen zal
ongetwijfeld stijgen, wanneer de omgeving in
cultuur wordt gebracht op een wijze, welke
verband houdt mei het doei, waarvoor ze
bestemd zijn.
Men bedenke voorts dat de gemoenle ook
nog andere gronden bezit, en dal aankoop
van nieuwe terreinen van meer verscheiden
bodemstructuur niet zal uitblijven".
Politiek Overzicht
De gisting in Rusiand.
Sedert eenlgen tijd leeds doet de rampspoe
dige loop van de gebeurtenissen op het oor-
logstooneel zijn invloed gelden op den toe
stand in het binnenland van Rusland. De gis
ting in liet land neemt hand over hand toe en
is reeds tot zulk een graad geslegen, dat zij
zich ook naar builen merkbaar maakt. De Lij
ding van den val van Przemysl, die zelfs de
Russische censuur niet kon verzwijgen, is als
een bom ingeslagen. Men ziet de uil werking er
van op allerlei wijzen; in de plunderingen en
brandstichtingen, waarin de opgewonden
volksmenigte in Moskou en elders haren haal
legen de Duitschérs luchtte, en in jodenver
volgingen schier allerwege. maar ook in liet
ontslag, dat de minister van binnenlandsche
zaken Maklakow heeft gekregen. Nu is de val
van Lcmbcrg er nog bijgekomen en draagt
nieuw voedsel aan voor de beweging, die in
steeds ruimeren kring zich begon tc versprei
den.
liet is in de eerste plaats een gevoel van
wantrouwen in de besturende kringen, dat
zich doet gelden. Een Russische diplomaat, die
op zijne doorreis naar Parijs in Bukarcst een
onderhoud heeft toegestaan aan een redac
teur van het dagblad Lupla, verklaarde dezen,
dut het wantrouwen legen het hof en de be
sturende kringen geweldig aangroeit. Aan hel
hoofd van de Ontevredenen staat prins Lwow,
de ohef van den intcndancedicnst van het
leger. De hofpartij w il den vrede bereiken,
door zich met Duilschlaiid le verstaan, maar
kan voor t oogenblik nog niet aan tegen groot
vorst Nikolai Xikolujewilsch. wiens gezag nog
groot is. Deze zegsman maakte zich gcenc il
lusie over den stand van zaken op het oorlogs-
loonecl. Op den val van Lcmbcrg. dien hii als
onvermijdelijk beschouwde, zou z. i. spoedig
een inval van de Duitschérs in Podolié en
Bessarabic volgen. In bel redactieburcau van
dc Russkoje Slowo had men hem ontvangen
met den uilroep: „Dc veldtocht is voor ons
verloren.Een der hoofden van den genees
kundigen dienst in Gulicié had tol hem ge
zegd: „Nadat wij in harden strijd 110.000 man
hebben opgeofferd om de Karpailthen te win
nen. hébben wij niet alleen deze verloren, maar
ook ons beste leger. Wat men nu naar de vuur
linie zendt, zijn ongeoefende kazernisten zon
der voldoende artillerie en munitie. Rusland
heeft thans nooli goede soldaten, noch officie-
ren. noch munitie." Als een der oorzaken van
dc nederlaag op bel slagveld wordt verder
genoemd de in den grooten generalen staf
heerschendc naijver en oneenighcid. De
nederlaag van generaal Radko Dimitricw
wordt geweten aan den tweeden ohef van den
slaf. generaal Dragomirow. die uit haat tegen
Dimitricw van diens berichten over groote
Duitsche troepen-concenlraliën en verzoeken
om liulp eene maand lang gecne notitie had
genomen. r -
liet wantrouwen in de besturende kringen
geeft zich ook lucht in de klachten over den
economischcn toestand en over de politieke
onderdrukking, die ondanks de strenge cen
suur, waaraan de pers is onderworpen, niet
geheel lot zwijgen zijn te brengen. Kenschet
send voor de stemming is een verzoekschrift,
dat in hel begin van Juni door de keizerlijke
technische vereeniging in Petersburg tot de
regeering gericht werd. Daarin «werd verlangd:
„vrijheid van beweging voor alle burgers zon
der onderscheid van geloof, en de bewegings
vrijheid der individuen op maatschappelijk en
economisch gebied op vasle rechtsgrondsla
gen, die in Rusland ontbreken." Slechts daar
door kan. zoo woidl verklaard, eene krach
tige ontwikkeling van de Russische industrie
verzekerd worden. De nederlagen op de slag
velden worden aan de induslricelc achterlijk
heid van het land toegeschreven. „Nog nooit
zag men zoo duidelijk het verband tusschen
het succes op hel slagveld en de ontwikke
ling van dc industrie", heeft dc P.usskija Wje-
domosli gezegd.
Met deze woorden werd een congres van ver
tegenwoordigers van handel en industrie be
groet, dat in Moskou is gehouden. Dil con
gres heeft eenstemmig het besluit genomen,
de regeering te verzoeken onverwijld de riiks-
docma biiecn te roepen. En dit verzoek werd
hiermee gemotiveerd, dat de algemeene toe
stand en de noodzakelijkheid tot het nemen
van buitengewone maatregelen dit vorderden.
Het roepen om de doema is sintsdien bet
wachtwoord geworden van alle liberalen en
van allen, die zich naar de leekencn des tiids
welen te richlen. Dc liberale bladen bedienen
zich daarbij van zinswendingen, die geen
ruimte laten tot misverstand: zoo b.v. dat ..de
berichten over den toestand de inspanning
eist-hen van alle krachten van het volk"
en dat „de toestanden bij vroeger verge
leken, zich buitengewoon hebben gecom
pliceerd.' Ook dc leiders van de natio
nalisten verklaren zicli voor de bijeenroe
ping van de doema; do liberalen verklaren,
dat de zitting lang genoeg moet duren om
een ernsLigen arbeid mogelijk le maken in
plaats van de-demonstration, waartoe men zich
vroeger heeft bepaald.
Dit alles zijn leekencn des tiids, die wijzen
op eene beweging, die reeds in breede krin
gen worlel Jieefl gescholen en zeker nog ver
der om zich heen zal grijpen. Wat wij nu daar
van waarnemen, is slechts hel allereerste oe-
De oorlog.
Berlijn, 2 4 Juni. (W. B.) Bericht van
hel oppqrsle legerbestuur uit hol groote hoofd
kwartier van iiedcn voormiddag.
Gisteren namen wij do veylting Duinkerken
en de troepenvorzu'indlingen bij de plaatsen
Berulcs, IlondschoOle, Furnes en Cassel onder
vuur.
Bij Givenchy lot ton noordwesten van het
kanaal van La Bassée en bij Neuville werden
aanvallen door ons artileri'cyuur in de kiem
verstikt. Ten zuiden van Souchoz maakten wij
in den loopgraafcJltrijd goede vorderingen.
Op de Maashooglen metten do Fransdhen
hunne pogingen om door te breken zonder
het geringste succes voork Alle aanvallen wer
dén onder belangrijke verliezen voor den
vijand afgeslagen. Tot dusver maakten wij
280 ongewende Fransdien, waaronder drie
officieren, tot gevangenen; wij maakten 7 ma-
aliinegeweren on 20 mijn werpers buit.
Dc voorpostengevechten ten oosten van Lu-
neville duren voort.
In die Vogezen bestormden wij de sedert
maanden warm betwiste, de omgeving beheer-
schcndc hoogte 631. Bij Ban dc Sapt maakten
wij 193 gevangenen buit, benevens 3 machine
geweren, een mijnwerper en ander materieel.
Vijandelijke pogingen tot herovering bleven
zonder succes.
Ten zuiden van Lunevillc bracht een van
onze oorlogsvlicgluigcn een vijandclijken vlie
ger op detn grond.
Ilot officicele Fransche berioht, dat de Bel-
ische troepen ten zuidwesten van Sainl-
Georgè zich meester liobbeu gemaakt van een
Di/itsdh'e loopgraaf, is verzonnen.
P a r ij s, 2 4 J u n i. (R.) Avondcommuniqué.
Ten noorden van Souchez maaklen wij
ccnige vorderingen; wij sloegen een Duit-
schen tegenaanval terug.
Op de Maashoogten, bij de loopgraven van
Calonne, deed de vijand een lievigen tegen
aanval, die hem in staat stelde zijne oude
tweede linie te hernemen. Een tweede aan
val werd onmiddellijk gestuit. Wij hervatten
den aanval cu kregen weer voel in de tweed*
vijandelijke linie.
In Lotharingen namen wij twee werken bfl
Leintry. Wij maakten ccnige gevangenen,
waaronder drie officieren.
Iu de Yogeczcn heerschic storm en rtik'kH
mist.
Berlijn, 2 3 Juni. (W. B.) Dc Lokalan-
zeiger berioht, dat gedurende hel driekwart
uren durende nachtelijke bombardement van
de stad en de haven van Duinkerken de dooi
de naar de stad en haven geworpen 14 zware
projectielen in dc belangrijkste deelen der
stad aangerichte verwoestingen veel grooier
waren dan bij de vijf vorige bombardementen.
liet aantal slachtoffers aan dooden cn ge
wonden, militairen en burgers, wordt op 200
bereken (l
fiéridjn, 2 3 Juui. (W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uiit het grootse hoofd
kwartier van heden voormiddag.
Van hol oosleli^e oorlogstoon eel is niets
nieuws te beridhlon.
üp het zuidoostelijke oorlogsloonecl is Lean-
berg gister namiddag door de Doslenrijksch-
Hongaarscho troepen in storm genomen.. In
aansluiting hieraan is des nachts de Sztrerck-
stelling tusschen de Dnjesïr lol Mikolajow en
Lomlxirg cn verder noordelijk in de vervol
ging eene linie Zollancc (ten oo9len van Lcm
bcrg) TurynQoa (ten oosten van Zolkicw) be
reikt.
Bij Rawaruska cn ten westen van die plaats
is de toestand onveranderd.
In hdt San—Weichselgcbicd ca links Vail
de Boven Weidhfrfel beginnen dé Russen tc
wijken.
W c e n o n, 2 3 J u n i, (W. B.j Officieel be
richt van heden middag.
Het noordwestelijke cn wesK-lijke front van
den gordel van Lennoeag waren in de Russi
sche verdedigingssteiling Zolkiew—Mikolajew
door sterke Russischa strijdkrachten bezet
Om 5 uur in den. voormiddag van den 22cn
bestormde de landweer uit Weonen hel werk
Rzcrma aan don straatweg Janow—Lembiarg.
Uit hot noordwesten drongen op dat tijdstip
onze troepen over de hoogten ten oosten van
do Mlynowhafbcek en bestormde ccnige
schansen voor do hoogten van Lysagora. In
den loop van den voormiddag werden in het
Verder vooruitdringen logen de stad de ove
rige werken van de verdedigingssteiling aan
hot noordwoslelijke on westelijke front in
bloodigjen strijd genomen. Hierdoor was bet
Russische front weer doorgebroken en de
vijand, die wederom zware Verliezen leed, tot
den terugtocht gedwongen.
Onze troepen drongen in do vervolging
vooruit tot over de hoogten ion oosten en
noordoosten van de stad; zij gingen ten zui
den van Lumbetrg don weg over, die naar Mi
kolajew leid'ti Ondier heit gejuich van de be
volking trok de generaal der cavallerie von
Boeiim Eiunoili om vier uur namiddags met
de troepen van het tweede leger iLcinberg
binnen.
Ook bij Zolkiew en ten oosten van Rawa.
rusku zijn de Russen op den ileruglocht. Op
zich zelf staande aanvallen van den tegen
standen* aan dc Tauew werden afgewezen.
Heden nacht begon de vijand tusschen de San
en de Wcidhsel en in hdt (bergland van Kiclce
Roman uit het Noorsch van
HULDA GARBORG
door
A> M. VAN DER LINDEN—VAN EDEN.
13
„Ach. grootvader, God gave dat u nog jong
was en ik altijd bij u kon zijn. Alles wordt zoo
eenvoudig wanneer ik u hoor spreken en
anders is alles zoo moeielijk. Ik begrijp niets,
ik weet niets en ik kan niet blij zijn."
'Nu ga ik tot mijn God met alles wat nog
ongebruikt in mij is en nog kan worden om
gezet in nieuwe krachten om nieuwe wegen
toor nieuwe doeleinden le banen. Hij neemt
Ons telkens op. nieuw en eeuwiglijk in zijn
dienst. Dut is het groote. Eli!
Ja, Eli. ik ben gelukkig, ik herinner mij
geen werkdag in mijn leven hij glimlachte
zijn gocdigen kinderlach alleen de Zon
dagen, wanneer wrij op familiebezoek waren
fielene en ik. Ja, ik ben gelukkig. Dikwijls
wanneer ik 's avonds in zal slapen, is het of
twee zachte handen over de mijne strijken.
Dnt zijn Helena's handen, Eli, en dan denk ik:
God gave dat dit de laatste avond w%s. "Want.
!k moet le zeggen, dat ik wat vermoeid ben
yan al de dagen."
„Dat u het zoo opneemt, dat dat is zoo
mooi, grootvader!" en zij kon haar tranen
biet terughouden, ofschoon zii wist dat hii
véui trgnen hield.
Op hetzelfde oogenblik sneed de pijn als
een mes door zijn lichaam en hij riep onge
duldig uit: „Maar, voor den duivel, wat wil
ie dan dat ik zal doenl"
Eli schrikte. Zij stond op om hem te helpen.
Maar hii trok haar omlaag, „Neen. neen, blijf
zitten; het is nu weer over och, laat mij nog
eens even aan de hyacinth ruiken. Dank je
Ilij lag een oogenblik doodstil, als rustle
bij uit. Toen slaat hij de oogen op en zei met
een zachte, een weinig onvaste stem: „Kijk,
nu valt de avondzon zoo mooi over Ilelene's
portret. Zie, zij glimlacht. Och, waarom had
ie zoo'n haast, maar nu kom ik spoedig, nu
kom ik spoedig."
Hij lag weer een oogenblik stik Toen glim
lach to hij weer.
„Maar koppig was jc, altijd het laatste
woord, ja, ja, maar nu zullen wij zien." Toen
gleden ziin gedachten weer weg en zijn adem
haling werd zwaar en onregelmatig.
Maar even daarna nam hij Eii's hand en
fluisterde met moeite: „Weet je wat ik zou
wensehen, Elilief?"
„Neen."
„Ik zou wensehen. dat ic spoedig iemand
ontmoette om le beminnen en trouw voor te
zijn. Want dat is het eenige goede, Eli
kleine Eli."
Toen sprak hij niet meer.
Eenige dagen later tegen den avond sliep
hii zachtjes in. Rungc, Eli en de oude dokter
zaten zwijgend om hem heen. maar hij zag
hen niet. Een glimlach vol vrede lag over zijn
gelaat.
Eli betreurde zijn gemis den eersten tijd
zeer. Nu was zij werkelijk alleen. Den besten
troost vond zii in de boeken, die zij van hem
geërfd had. Door het lezen daarvan beleefde
zij menig gelukkig uur in grootvaders kam*er.
IIel Kind.
Kort na .den dood van den overste wist Eli,
dat zij toch een kind zou hebben en het werd
een zeer moeilijke winter voor haar.
Alles was anders nu. Zij kon zich niet ver
heugen bii de gedachte aan het kind. Alles
was te mocicliik cn te onzuner geworden.
Nu haar hoogste wensch zou vervuld worden,
was zij niet meer in staat het geluk ervkn te
beseffen.
In den zomer was zij thuis bij haar vader
cn daar werd op een mooien Augustusdag
haar jongen geboren cn <le eerste, die hem in
bare handen hield, was oude Marja. Eli b
in de tuinkamer, het zonlicht stroomde bin
nen en haar gemoed was vol droomen; haa
lichaam en ziel waren als na een bad in
koele, zoute zee. Zijzche was als wederge
boren, haar liuid was frisch en rein als een
rozenblad en hare oogen helder en rustig als
hare gedachten. Wanneer zij haar kind in de
armen hield met zijn zoekend mondje tegen
haar borst, vergat zij alles. Het was een rust.
die alle beschrijving teboven ging. Zij had
nooit geloofd aan vreugdetranen, maar nu
wist zii wat die waren. Alles wat haar ge
hinderd had loste zich op in tranen, die haar
verlichtten, terwijl baar lieele ziel vol was
van ootmoedige dankbaarheid. Zij was ver
moeid, maar de vermoeidheid was natuurlijk
en de slaap kwam als een liefkozing over haar.
Haar geheele leven gleed weg in een weldoen
de rust. Zii lag zoo stil, terwijl haar oogen
rustten op hot roze hoofdje, dat zulk een warn
r.est had gevonden in haar arm. Zii keek er op
ueer, glimlachende en zonder gedachten, tot
dat haar oogen zich sloten en zii insliep met
het kind. dat nog in den slaap haar borst
niet losliet. En beiden sliepen zoo heerlijk en
zii ontwaakte met een onklaar bewustzijn van
een groot, overweldigend geluk; zij sloeg de
uugen op en vond hel kind in hare armen.
En de kamer w erd de tent in het dichte woud
met een hoogen hemel en wuivende pahn-
boomen.
Een gelukkige glimlach lichtte over het
kleine wezen en duizend lieve, leère woordjes
wenschten het goeden morgen.
Eu toen zii weer op kon staan en in de zon
zSl en zorgde voor kleine Kaare. toen zei ze:
„Nu weet ik wat geluk is." Het wTas zoo'n
heerlijke rommel in de kamer; het rook er
naar kleine kinderen en wassohen en alles
wat een man de deur uitjaagt, maar voor een
jonge moeder waren het rozen en lavendel.
In dezen tijd leerde zij ook haar vader lief
hebben. Hii werd nu grootvader over moeder
en kind beiden en mevrouw Brita was kalm
en behulpzaam, terwijl oude Marja als in den
zevenden hemel was.
Toen Run ge twee dagen na de geboorte
kwam. reikte Eli hem de hand met een glim
lach, die zeide: „Nu is alles goed, laten wij
vergeten." En hij lachte tevreden, maar hij kon
maar in 't geheel niet zien. hoezeer de jongen
op zijn moeder geleek.
Eli bleef lang bij haar vader terwille van
het kind. Hij was tenger en klein en de stads
lucht zou zeker niet goed voor hem zijn en
zij kon nu zoo moeilijk scheiden van ha a
vader, hii was in de laatste jaren zoo ver
anderd. Dc praktijk aan de fabrieken had hij
geheel opgegeven; er was zooveel wat hem
daar tegen stond en tenslotte kreeg hij on-
eenigheid met den Duitschen directeur. He'
was op eens of hij de menschen met gesloten
oogen in hun verderf zag loopen; maar wie
kou tegen een waterval in roepen? Men moest
langzaam cn geduldig voort metselen aan den
muur, dio misschien eenmaal den stroom zou
kunnen keeren, den stroom, dien hij zelf iq
het leven had geroepen. Maar de atcenen, dié
een zwakke menschcuhaud kon opheffen wa*
ren zoo wanhopig klein; er zouden misschien
geslachten voor noodig zijn, om den muur te
doen verrijzen indien hij ooit verrijzen kon.
Eén groot ding in zijn leven had hij bereikt,
er wós harmonie in zijn ihuis. Eli, Brita, oudo
Marja, hijzelf en Kaare, hel was één familie
en de gaard werd gedreven als een boeren-
gaard en er was werk voor allen
Slechts Runge paste daar niet. Ilij was een
man van de moderne wetenschap cn van een
heel andere richting dan „de oude dokter",
over wiens zonnekuur hij glimlachte. Hij ge
loofde meer. zooals hij zeide, aan het mes cn
aan de uitdrijving door Beëlzebub. Zij spraken
samen n^oit over deze dingen, zij wisten al
te goéd .hoe ver zij van elkander zouden blij
ven. En Runge wist niet. dat zijn recepten
voor de kleine Kaare geregeld naai de papier
mand gingen, om te worden vervangen door
een weinig brij met room, die de flinke buur
vrouw Randt hem aló medicijn toediende, als
het noodig was.
De hoofdzaak was, dal de iongen groeidé
en groot en sterk werd. Lot Eii's onuitspre
kelijke vreugde.
De oude dokter liet Randi stil begaan.
„Randi heeft meer kinderen in de wereld ge
holpen dan ik en flink ziin ze allen geworden,"
zei hij lachend 011 wiegde het kind op ziin
armen. „Hij slaapt immers 's nachts en zingt
den heelen dag. wat wil ie meer!'*
Wordt vervolgd