„DE EEMLAN DER".
Zaterdag 4 September 1915.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
GOUD EN EER
N° 57 Tweede Blad.
14d* Jaargang.
Hoofdredacteur: Mr, D.J. VAN SCHAARDENBURG.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden Toor Amersfoort - f l-OO.
k Idem franco per poet J-30.
t.Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) 0.10.
Afzonderlijke nummers 0-05.
jVekelijks bijvoegsel nda Hollandacha Huisvrotiuf' (onder redaotie
#an Thérèse van Hoven) per 8 mnd. 50 Ct9.
A.dvertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie*
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
1=
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENT IE N;
Van 1—5 regels.. f 0.50.
Dike regel meet0.10.
Dienstaanbiedingen 25 cenfs bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeoi voordoolige bepalingen
lot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnoment.
Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
De Slaatecourant van Zaterdag 4 Sep-
nber bevat o.a. de volgende Koninklijke
duiten:
enoemd bij het vrijwillig milüair autoauo-
tkorps tot kapitein de le luitenant P. W.
Hoegen van Hoogelande; tot le luitenant
2e luitenant Jhr. J. A, Q. Sandberg, beiden
jPon het korps;
*pp verzoek eervol ontslagen G. v. d. Bosch
fcpi notaris te Tubbergen;
mbenoeand tot (burgemeester van Peize J. A.
van Leenhof; van Nieland Th. F. Teunis-
van Stompwijk en Veur P. J. P. M. Swcens
t eervol ontslag als burgemeester van
Rooitfcwij kerhoul
fbejioenwi tot ïecraar aan dc R. H. B. S. te
jïferechit As. A. H. Bals, thans lijdelijk;
'IjtPonoean-d tot ingenieur der telegrafie A. F.
fiV. Völter te Amsterdam;
benoemd tot directeur van hol post- en te
legraafkantoor te Dongen J. Renier, thans te
pen Burg (Texel).
De Japansche gezant bij' het
Nederlandsche Hof, Kyuro Shideha-
ra, gaat zijn post verlaten en keert naar zijn
land terug, waar hem, naar verluidt, eene
endere bestemming wacht.
De vertrekkende gezant was eerst sedert
V Augustus van het vorige jaar bij Harer
Majesteit's Hof geaccrediteerd, als opvolger
yan Aimaro Sato.
Naar wij vernemen zal de heer Shidehara
zeer spoedig, hoogstwaarschijnlijk reeds in
den loop der volgende week, uit de Residen
tie vertrekken, na ten Hove ontvangen te
zijn tot het aanbieden van zijn terugroe-
pingsbrief.
Achterblijvers van verlof we-
eens ziekte. Het is bii herhaling geble
ken, <Lai tu; btouuaude bepalincvn oiui; ent
hel achterblijven van verlof, ingeval van
ziekte door de militairen nid' behoorlijk
w orden nase-leefd.
Daarom heeft dc ouoerbev e 111 ebber van
Land- en Zeemacht zijn desbetreffende or
ders in herinneriiiig gebracht Dc comnian-
idanileto zullen zich overLuicjon. dut hun on
dergeschikten allen met den inhoud daarvan
Ibekend zijn. en dc orders maande inks met
hen worden besproken.' zoodal men' zioh
uiman er'zal kunnen beroepen od onbekend
heid daarmede. Zij moeten weten, dat ach
terblijven van verlof alleen dan als gerech-
tiig'd zal worden aangemerkt. wanneer zii
(onverminderd de door een officier van ge
zondheid uit te oefenen controle) een verkla
ring overleggen van een arts. waaruit on
dubbelzinnig bliikt, dat zii (in geval van
eigen ziekte) niet in slaat zi'wi om zonder
gevaar voor verergering van hun toestand
met een openhaar middel van vervoer te
reizen isaar ide naaslhirziindc militaire zie-
k en inrichting of naar hun korps, of wel dat
fiuigeval van ziekte van cohlgenoote, zijn va
der of moeder of eigen kind) er onmiddel
lijk gevaar bestaat voor hel leven van hel
betrokken familielid of (kil op geen andere
wijze (opname in een ziekcninricliLing, ver
pleging door cenig ander familielid, wiik-
vei ijle east er enz.) in dc onmiddellijk nood
zakelijk eebldkoii verpleging kan worden
voorzien.
Zii moeten weten, dat de juistheid der ver
klaringen. betrekking hebben op een der
hierboven aangegeven gevallen, steeds door
een officier van gezondheid worden gecon
troleerd, indien tegen deze controle bezwaar
wondt gemaakt zal de ziekte van het familie
lid niet aLs geldige redon tot achterblijven
worden beschouwd.
Verklaringen, door (burger geneesheer on
afgegeven omtrent andere nabestaanden dan
hierboven genoemd, zullen het achterblijven
niet kunnen verontschuldigen
Ingeval bij onderzoek bliikt. dat valschc of
misleidende verklaringen dn<-,r den betrok
ken .militair worden overgelegd, zal hij mede
daarvoor aansprakelijk gesteld kunnen wor
den.
Wanneer bij de controle blijkt, dat de toe
stand niet of niet meer is. zooals dc verkla
ring aangeeft, en dc betrokken militair ten
onrechte is achter gebleven of zonder wet
tige redenen langer is achtergobVven "dar
doctf* de omstandigheden geboden was. zal
hii onverw iild moeten worden gestraft.
M r. P. J. T r o e 1t r a is gisteren naar
Zwitserland vertrokken.
Voor don dienst in Ne d.-I n d i c
is bestemd D. J. P. Bals te 's GraVenhngc, voor
candidaat-gezaghcbber bij het biunenlandsch
bestuur.
Zi ekenfonds qua cut ie te De
venter. Hel bestuur van hel Ziekenfonds
voor den Arbeidenden Stand te Deventer
heeft met in gong van 1 Januari tot huisarts
benoemd dr. S. Visser, arts tc Arnhem, oud
officier van gezondheid 0.-1. leger.
J. W. K. Ver wc ij. f Te Nijmegen is
overleden in den ouderdom van 75 jaren dc
oud-kapitein -der artillerie J. W. K. Verweii
Nederland en de oorlog,
Uitvoerverbod.
Bij Koninklijk is de uitvoer van scha-
penvleesch verboden.
De steenkolenquaestie.
Naar het Hbld. verneemt heeft de Steenko
len Handels-Vereeniging gebruik gemaakt
van de zoowel aan kooper als verkooper ver
leende bevoegdheid om met ingang van 1
September alle loopende contracten betref
fende levering van cokes en met ingang van
1 October alle loopende contracten betref
fende levering van steenkolen te annuleeren.
Dit geschiedt wegens prijsverhooging der
producten. Voor cokes bedraagt deze twee
gulden per tpn, voor kolen is zij nog niet be
kend.
Bcschikbaaratelüng yan varkens.
Het hoofdbestuur van (U-n Nederlandschen
Slagershond, dal zich voor zijne afdeelingen
tegenover den minister van Landbouw, Nij
verheid cn Handel verbonden had voor de
richligc nakoming van dc aan de slagers
opgelegde verplichtingen t o van dc slach
ting, betaling en verkoop van de door <us-
schenkomst van het Rijks Centraal Bureau
tot regeling van den ;~zet van varkens en
varkensvleesck betrokken varkens, heeft aan
den directeur van genoemd Bureau mede
gedeeld, dat bij voortduring genaken is hoe
buitengewoon moeilijk dc controle voor het
bondsbestuur op de handelingen harer afdee-
liiigen en leden was, tengevolge van liet niet
ter plaatse aanwezig kunnen zijn.
In verband met de nieuwe voorschriften,
die o .m. dc controle van de bijgekockle var
kens nóodig maken, was het hoofdbestuur
van oordeel geen nieuw contract met hel
Rijksbureau te moeten aangaan.
Tot nog toe werden voor SI gemeenten de
varkens geleverd onder waarborgen gesteld
door den Nederlandschen Slagershond, ter
wijl in de 200 overige gemeenten, waar leve
ringen van varkens of spek geschiedden, de
noodige waarborgen gegeven werden door
tusschenkomst van dc burgemeesters.
Adres van graan- en meel
handelaren.
De memorie van toelichting bchoorende bij
het, reeds door ops vermelde, nan den minister
van Landbouw gerichte adres van den Neder
landschen Bond van Graan- en Meelhandelaren,
gevestigd te Arnhem, luidt als volgt:
„De voornoemde bond plaatst zich allereerst
op het standpunt, dat in deze tijdsomstandig
heden het noodzakelijk kan zijn, dat de Re
geering ten opzichte van de voeding van ons
volk maatregelen neemt om te voorkomen, dat
met speculatie oogmerken levensmiddelen wor
den opgekocht cn opgeslagen, waardoor èn ver
hooging van prijs kan ontstaan èn ook soms
enkele artikelen van de markt verdwijnen.
De Bond wenscht zich daarom niet te verzet
ten of ongunstig uit te laten over maatregelen,
die ten goede komen aan den welstand van ons
volk, doch meent ten stelligste te moeten pro
testeeren als de uitvoering dier maatregelen ge
troffen wordt ten koste van de binnenl. hande
laren in granen en meel, in het bijzonder van de
leden van onzen bond.
Onder voorbijzien van alle voor hen schade
lijke maatregelen, die van het begin der mobi
lisatie zijn getroffen, waaronder een zeer voor
name rol speelt het inbëslognejnen door de Re
geering van de bloem in 't algemeen, maar meer
in 't bijzonder van de aankomende Amerik.
bloem of dc in portefeuille zijnde cognosse
menten hiervan, die door de Regeering tot veel
te lagen, prijs zijn onteigend, of noodgedwongen
aan dezelfde verkocht, blijkens de abnormale
winst door de Regeering op diverse partijen be
haald, nadat ze een tijdje door de Regeering
waren-opgeslagen en waardoor dc handel dus op
groote wijze benadeeld is geworden, meent de
Bond zich op heden in 't bijzonder te moeten
bepalen tot de in den laatsten lijd getroffen
maatregelen.
Vastgesteld kan worden, dut het stellen van
te lage rrtaximum-pi ijzen steeds ten koste kwam
van degenen, die eenigen voorraad hadden en
dit zonder noodzakelijkheid, want, daar de
marktprijs van granen en meel niet door ons
maar door het buitenland wordt aangegeven,
zag onze Regeering zich verplicht telkenmale
den maximum-prijs te verhoogen, 'zoodat het pu
bliek toch den hoogen prijs ging betalen, ter
wijl de handelaar zijn voorraad vóór September
reeds tot den laagst mogelijken maximum-prijs
had moeten afgeven.
De Regeering weigerde onder hare bescher
ming de import te doen doorgaan, zoodat groote
partijen Amerik. bloem in Amerika niet gele
verd zijn gcwoiden, onder voorwendsel, men
niet kon exporteeren, wat echter wel kon, toen
de Nederl. Regcering zelf als koopster optrad
tot veel hoogere prijzen. Ook die winst ging
voor den handelaar verloren.
Distributie van Bloem:
De Regeering controleert dc meelfabrieken en
geeft de inlandsche fabrikanten last aan den
tusschcnhandelaar 0.25 provisie te geven.
In de maanden dat er zoo goed als geen
Amerik. bloem werd aangevoerd en de inland
sche meelfabrieken overvloedig werk hadden,
laar eenvoudig niet te koop. Alleen slechts
H.H. meelfabrikanten en degenen die lid van den
Molenaarsbond zijn genieten dit voorrecht. Wel
is 't treurig, dat een tarwehandelaar geen rc-
geeringstarwe kan koopen.
Tevens wordt bij de tegenwoordige regeling
provisie voor ongebuild meel aan de handelaren
onthouden. De H.H. meelfabrikanten leveren
zonder cenige tusschenkomst aan dc gemeenten,
terwijl zelfs door enkele gemeente-secretarissen
kon de handelaar m de meeste gevallen geem 2ckcrc wordl uitgeoefend om provisic
tarwebloem of ongebuild meel bekomen en werd
de bakker geholpen vóór .den handelaar. Er
zijn zelfs op heden nog meelfabrikanten, die
niettegenstaande de Regecringsorder, zich vol
strekt niet verplicht achten aan een tusschen-
handelaar te leveren, laat staan 0.25 provisie
uit tc keeren.
De Regeering verleent aan de inschrijvers van
Amerik. bloem ook 0.25 per 100 Kg. pro
visie, mits voor derden inschrijvende bij min
stens 100 Balen, maar verleent deze provisie
niet als een handelaar een kwantum voor eigen
rekening neemt, in welke noodzakelijkheid deze
toch is, daar het meerendeel der H.H. Bakkers
twee, drie, vijf, tien of 25 balen Amerik. bloem
tegelijk koopt. De inschrijving wordt echter ge
publiceerd en is men als handelaar reeds in zijn
schik als men na aftrek der onkosten 0.25
per 100 Kg. winst kan maken.
De Bond verzoekt de provisie voor hande
laren (leden van den bond) op 0.50 per 100
Kg. vastgesteld te zien, zoowel voor inlandsche
bloem als voor de Amerikaansche bloem, die
v<m wege de Regeering door tusschenkomst
van het distri butieburea.u bij inschrijving of
door veiling verkrijgbaar wordt gesteld. Vóór
de mobilisatie betaalden H.H. fabrikanten aan
agenten, die de bloem voor eigen rekening
nomen, ook dubbele provisie.
Kon de distributie der inlandsche bloem niet
zoodanig geregeld worden, dat alleen slechts
erkende handelaren (in dit geval leden van
den Bond) van de fabrikanten kunnen betrekken,
de bakker behoeft daarom niets meer te beta
len en de tusschenhandel is gebaat.
In verband met bovenstaand verzoek om eene
provisie van 0.50 per 100 Kg. voor inlandsche
en Amerikaansche bloem vast te stellen, zij de
opmerking gegund, dat de handel verplicht
is ccnig crediet te vcrleenen, daar waar 't door
den fabrikant aan den bakker onder bedekte
termen ook wordt gegeven.
Uit deze toelichting blijkt dus, dat voor den
handel nagenoeg totaal onmogelijk gemaakt
wordt handel in bloem tc drijven, tennzij de
door den Bond voorgestelde maatregelen wor
den getroffen.
Distributie Tarwe.
Eerst heeft de Regeering een maximumprijs
van inl. Tarwe vastgesteld, toen de Regeering
echter meende, den tarweprijs te kunnen regelen
met haar eigen voorraad en den maximumprijs
van ongebuild tarwemeel tot 18.50 per 100
Kg. verhoogde, liet ze de inl. tarwe vrij en was
't niet te voorkomen, dat de pi ijs van inl.
Tarwe zich regelde naar den prijs van ongebuild
meel, door l^-aliteitsverschil liep ze zelfs tot
ƒ2.per lüU Kg. hooger. Dan komt de Regee
ring met zijn goedkoop Regceringsbrood, stelt
he^t ongebuild meel tot dit doeleinde tot ge
middeld 9.per 100 Kg. en dc handelaar
blijft met zijn voorraad dure inl. tarwe zitten,
de Regeering treedt als een niet te weren
concurrent op en is na herhaalde protesten ge
negen den hondelaar van zijn tarwe af te hei-
pep maar met een zeer groot verlies plm. 90
u 100 per last.
Regccrings-Tarwe is voor een tarwchandc-
oan hen uit te betalen.
Door de verstrekking vqn het goedkoopc tar
wemeel, en daardoor het goedkoope tarwebrood
aan ieder, die er gebruik van wcnscht te maken,
koopt de bakker thans geen tarwe van den han
delaar en is het dus op 't oogenblik nog een
raadsel, wat cr met de inlandsche tarwe, oogst
1915, die reeds aan dc markt begint te komen,
gebeuren moet en cvenzoo met*de nog voor
radig zijnde jarige tarwe.
De bakkers hebben zoo goed als geen inland
sche tarwe noodig, want de verkoop van bruin
brood zonde® broodkaart is zoo goed als uit
gesloten. Nu is de verstrekking van dit goed
koope brood aan iedereen, iets, dat ook niet in
de bedoeling van Uwe Excellentie heeft gele
gen en is dit slechts daardoor tot stand geko
men, doordat de besturen der groote gemeenten
bezwaar maakten, uit te maken, wie on- cn min
vermogenden waren, doch is het evenwel bijv.
eenvoudig genoeg uit de Kohieren der Ge
meente- of Rijks-Inkomstenbelasting na te gaan,
wie in aanmerking zouden komen, als verbrui
kers van brood tot gereduceerdcn prijs.
Als men een inkomen van een zeker bedrag
als maximum aanneemt, is de grens te bepalen
en zullen zij, die aangeslagen zijn boven dit
maximum, tarwebrood moeten gebruiken voor
de gewone prijzen en zal dan den bakkers hier
voor dus inlandsche tarwe verstrekt moeten
worden, zoodat de handelaren in dit artikel een
gedeelte van hun vroeger debiet zullen terug
kunnen krijgen.
Nu evenwel de kwaliteit der inlandsche tarwe
dit jaar niet best zal zijn, omdat de tarwe niet
droog gewonnen is, zal mélange met buitenland-
sche tarwe zeker aan te bevelen zijn, cn is dit
dus ook een reden te meer om regccringstarwe
aan den handel te verstrekken. Wat daar ook
tegen kan zijn, is zoo iets raadselachtigs, dat
niemand uit den handel daarvoor ooit een op
lossing heeft weten te geven.
De controle op handelaren is absoluut niet
lastiger uit te oefenen dan op molenaars en de
prijzen laten niet toe, dat deze tarwe voor voer-
doeleinden gebruikt zou worden.
Inmiddels is de prijs van inlandsche en bui-
tenlandsche tarwe gedaald tot 300 per last
en zeker niet buitengewoon hoog te noemen. In
dien nu eens een blocmprijs van 16 en een
prijs van ongebuild meel van ƒ14 werd vast
gesteld, zou dan het gehccle broodkaartensys
teem niet kunnen vervallen, als men vaststelt,
dat, wat ook gebcure op de buitenlandsche
markt, deze prijzen niet verhoogd zullen worden
en dus beslist als maximumprijs werden gehand
haafd, zoodat de broodprijzen op een vrij nor
maal peil komen te staan.
Wat enorm veel geld kost het der regcering
niet, met het goedkoope broodkaartensysteemI
IntusSchen kan de handel getuigen, dat zo
door den thans bestaenden toestand hare rela
tion ziet afgebroken, de tarwehandel totaal stil
ligt cn het de vraag zal zijn of de oude relatie
nog weder ooit zal hersteld worden.
Erger nog is, dat de bakker thans met het
geld van den koopman bij den burgemeester of
het Rijk gaat koopen.
Kijk niet altijd naar.de schaduw, maar ook
niet altijd naar het licht.
door
O T T O M MOELLE R.
Uit liet Decnsck.
28
Zoodra de Chemeia in de onmiddellijke
nabijheid van het monsterachtig gevaarte
gekomen was, werd een boot zoo groot als
een klein huis neergelaten. Een officier die
cic'n daar aan boord bevond, bracht het be
vel over de geheele bemanning der Che
meia aan boord van het oorlogsschip over
te brengen.
Zonder tegenspraak gehoorzaamde men.
Toen ailen aan dek stonden trad een
kleine man naar voren, in een schitterende
uniform gekleed.
„Wie is de eigenaar van dit jacht?"
vroeg hij.
Erik trad naar voren.
„Is uw naam Poulsen?"-
„Ja, Erik Poulsen," antwoordde hij en zag
hel kleine kereltje met honende blik en vol
verachting aan.
„In naam van Zijn Majesteit den Kei^r
cao Engeland; gij zjjt mijn gevangene/* J
XXVI.
„In welke cel hebt gij den nieuwen patiënt
gebracht?" vroeg dr. Richardson, directeur
van het rijkskrankzinnigengeslicht op de
Shetlandeilanden.
„Vooloopig in nummer 5", antwoordde de
oppasser.
„Neen, dat kan zoo niet blijven. Ik moet
u zeggen dat deze patiënt zeer gevaarlijk is,
zoodat gij hem geen oogenblik uit het ge
zicht moogt verliezen of met de andere
krankzinnigen in aanraking kunt laten ko
men. Ge moet hem overbrengen naar no. 13
en oplettend toezien of hij in de gangen of
in den tuin ook verdachte bewegingen
maakt. Overigens behoeft ge hem niet met
buitengewone strengheid te behandelen.
Denk er aan dat gij in elk opzicht 'voor hem
verantwoordelijk zijt."
„Goed, dokter; ik breng hem dus naar
no. 13," antwoordde de oppasser en verwij
derde zich.
„Allo! Er uitl Hier naar toe!" riep hij Erik
tos, bij dezen binnentredend.
Erik stond op en zag den ander verachte
lijk aan.
„Gelooft gij werkelijk' dat ik kionkzinnig
ben?" vroeg hij, „in dat geval verkeert ge in
een groote dwaling."
„Dat zeggen ze allema&l; kom niet langer
getreuzeld! Er uitl"
Hij duwde Erik voor zich de trap op, 'die
naar de bovenste verdieping leidde. De deur
eener cel ontsluitend drong hij Erik binnen
te gaan, waarna hij de deuf wgderjdoot eft
dfifc ffrendel w voorschoot
Hij bevond zich nu in een klein vertrekje
met gecapitonneerde wanden, een houten
krib maakte het eenige huisraad uit. Door
een klein, hoog in den muur aangebracht
venster, dat met steike ijzeren stangen voor
zien was, hoorde men het bruisen der golven
legen de muren van het gebouw en tegen
het rotsachtige strand.
Met een diepe zucht zette hij zich op den
rand der krib neder en liet het hoofd in de
handen zinken. Dat was dus het eindef
De bedreiging van den president der
rransche Republiek was dus toch werkelijk-,
heid geworden; men had er niet voor terug
gedeinsd, hem, Erik Poulsen, op te sluiten.
„Salus populi, summa lexyYwdacht hii met
een'bitter lachje.
Terwijl hij hier Zac opgesloten en dat na
tuurlijk voor levenslang of tot hij oud en
grijs van verdriet werkelijk krankzinnig was
geworden, maakte een Staat zich zijn ont
dekking ten nutte. En tot welk doel? Om alle
andere landen aan zich te onderwerpen. Het
was cm wanhopend te worden. Was de ont
dekking maar zijn eigendom gebleven, dan
was er altijd nog hoop geweest, maar nul
Op eens ging hem de gedachte door het
hoofd: zou misschien al een ander vóór
hem de groote ontdekking gedaan hebben?
Zou al vroeger iemand zijn leven in een
krankzinnigengesticht gecn.^igd hebben, om
dat „het welzijn van 't volk" eischte dat zijn
ontdekking verzwegen werd? Och hij
wilde niet langer denken; hij werd anders
ten slotte nog werkelijk krankzinnig.
Als een gevangen leeuw begon hij lang-
<sqqp eiin kooi op en neer te loopen. Pp
de teenen zich verheffend, pachtte hij een
blik op de zee te werpen, doch het was in
spanning tevergeefs. Een ::lein sfreepje lucht
kon hij in het westen zien, rood gekleurd
door de ondergaande zon. Mismoedig keer
de hij weer terug naar zijn krib.
„Hij is stapel gek, hij verbeeldt zich goud
te kunnen maken," hoorde hij den oppasser,
op de gang, tegen iemand zeggen.
De tweede geneesheer, een jong man met
een vriendelijk gezicht, dat vertrouwen in
boezemde, trad binnen. Hij voelde Erik den
pols en keek hem opmerkzaam aan.
„Gelooft u, dat ik krankzinnig ben?" vroeg
Erik en hij zag hem vast in de oogen.
„Wel neen, alleen een weinig nerveus
U moet 'n kuur doen, stortbaden nemen, dan
zult ge eens zien hoe gauw ge weer beter
zijt."
Erik zag hem aan, was hij in alles inge
wijd of sprak hij uit overtuiging?
„Ik ben hier omdat ik gezegd heb dat ik
goud kan maken: als ik nu werkelijk deze
ontdekking had gedaan, wat zoudt ge daar
van zeggen: Zooveel weet u ais dokter toch
van de scheikunde af, dat u de onmogelijk
heid van zoo iets niet zult willen volhouden."
„Mijn chemische kennis is zeer gering,
moet ik helaas bekennen, een vaste meening
kan ik dus hier over niet uitspreken.'Houd
u vocrloopig zoo kalm mogelijk, tracht wat te
slapen, en lees een of ander voor tijdver
drijf. Ik heb u een paar illustraties medege
bracht, misschien geeft 't u wat afleiding die
eens door te zien. Morgen kom ik weer eens
bij u kijken, tot zoo leng adieu
Hij was weg, eer Erik den tijd had gehad,
nog iets te zeggen.
Het bezoek van den jongen arts, was hem
toch een lichtstraal in de duisternis. Iemand
van zijn uiterlijk was ongetwijfeld veel te
eerlijk en rechtvaardig dan dat men zulke
ongeoorloofde feiten aan hem zou hebben
medegedeeld.
Stortbaden! Hij meende het klaarblijkelijk
goed en Erik nam zich voor hem verder op
de proef te stellen. Tweemaal mocht hij
iederen dag, onder geleide van een oppasser,
in den tuin wandelen, daarna nam hij een
stortbad en werd voor het verdere gedeeite
van den dag m zijn cel opgesloten. Een
week lang kwam de jeugdige arts dagelijks
Erik bezoeken en telkens werden hun ge
sprekken langduriger.
Erik zag duidelijk dat de dokter
niet meer wist wat van den eigenlijken
toestand van zun patiënt te danken. Hij be
loofde Erik met den directeur over hem ta
spreken en van dezen te zien le verkrijgen
dat hij zich vrij in huis mocht bewegen. Dïn
volgenden dag verscheen hii niet, zeer tegen
zijn gewoonte, en den daaropvolgenden dag
evnmin. 's Morgens van den vierden daf*
kwam de eerste geneesheer vluchtig een be
zoek afleggen, waarna de visites der docto
ren geheel gestaakt werden. De oppasser,
was voortaan de eenige die met den gewaand
den krankzinnige in aanraking kwam, -f
Wordt verdllgd.