„DE EEMLAN DER". Zaterdag 4 September 1915. BINNENLAND. FEUILLETON. GOUD EN EER N° 57 Tweede Blad. 14d* Jaargang. Hoofdredacteur: Mr, D.J. VAN SCHAARDENBURG. Uitgevers: VALKHOFF Co. ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden Toor Amersfoort - f l-OO. k Idem franco per poet J-30. t.Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) 0.10. Afzonderlijke nummers 0-05. jVekelijks bijvoegsel nda Hollandacha Huisvrotiuf' (onder redaotie #an Thérèse van Hoven) per 8 mnd. 50 Ct9. A.dvertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie* advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden. 1= Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1. Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENT IE N; Van 1—5 regels.. f 0.50. Dike regel meet0.10. Dienstaanbiedingen 25 cenfs bij vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeoi voordoolige bepalingen lot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnoment. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. De Slaatecourant van Zaterdag 4 Sep- nber bevat o.a. de volgende Koninklijke duiten: enoemd bij het vrijwillig milüair autoauo- tkorps tot kapitein de le luitenant P. W. Hoegen van Hoogelande; tot le luitenant 2e luitenant Jhr. J. A, Q. Sandberg, beiden jPon het korps; *pp verzoek eervol ontslagen G. v. d. Bosch fcpi notaris te Tubbergen; mbenoeand tot (burgemeester van Peize J. A. van Leenhof; van Nieland Th. F. Teunis- van Stompwijk en Veur P. J. P. M. Swcens t eervol ontslag als burgemeester van Rooitfcwij kerhoul fbejioenwi tot ïecraar aan dc R. H. B. S. te jïferechit As. A. H. Bals, thans lijdelijk; 'IjtPonoean-d tot ingenieur der telegrafie A. F. fiV. Völter te Amsterdam; benoemd tot directeur van hol post- en te legraafkantoor te Dongen J. Renier, thans te pen Burg (Texel). De Japansche gezant bij' het Nederlandsche Hof, Kyuro Shideha- ra, gaat zijn post verlaten en keert naar zijn land terug, waar hem, naar verluidt, eene endere bestemming wacht. De vertrekkende gezant was eerst sedert V Augustus van het vorige jaar bij Harer Majesteit's Hof geaccrediteerd, als opvolger yan Aimaro Sato. Naar wij vernemen zal de heer Shidehara zeer spoedig, hoogstwaarschijnlijk reeds in den loop der volgende week, uit de Residen tie vertrekken, na ten Hove ontvangen te zijn tot het aanbieden van zijn terugroe- pingsbrief. Achterblijvers van verlof we- eens ziekte. Het is bii herhaling geble ken, <Lai tu; btouuaude bepalincvn oiui; ent hel achterblijven van verlof, ingeval van ziekte door de militairen nid' behoorlijk w orden nase-leefd. Daarom heeft dc ouoerbev e 111 ebber van Land- en Zeemacht zijn desbetreffende or ders in herinneriiiig gebracht Dc comnian- idanileto zullen zich overLuicjon. dut hun on dergeschikten allen met den inhoud daarvan Ibekend zijn. en dc orders maande inks met hen worden besproken.' zoodal men' zioh uiman er'zal kunnen beroepen od onbekend heid daarmede. Zij moeten weten, dat ach terblijven van verlof alleen dan als gerech- tiig'd zal worden aangemerkt. wanneer zii (onverminderd de door een officier van ge zondheid uit te oefenen controle) een verkla ring overleggen van een arts. waaruit on dubbelzinnig bliikt, dat zii (in geval van eigen ziekte) niet in slaat zi'wi om zonder gevaar voor verergering van hun toestand met een openhaar middel van vervoer te reizen isaar ide naaslhirziindc militaire zie- k en inrichting of naar hun korps, of wel dat fiuigeval van ziekte van cohlgenoote, zijn va der of moeder of eigen kind) er onmiddel lijk gevaar bestaat voor hel leven van hel betrokken familielid of (kil op geen andere wijze (opname in een ziekcninricliLing, ver pleging door cenig ander familielid, wiik- vei ijle east er enz.) in dc onmiddellijk nood zakelijk eebldkoii verpleging kan worden voorzien. Zii moeten weten, dat de juistheid der ver klaringen. betrekking hebben op een der hierboven aangegeven gevallen, steeds door een officier van gezondheid worden gecon troleerd, indien tegen deze controle bezwaar wondt gemaakt zal de ziekte van het familie lid niet aLs geldige redon tot achterblijven worden beschouwd. Verklaringen, door (burger geneesheer on afgegeven omtrent andere nabestaanden dan hierboven genoemd, zullen het achterblijven niet kunnen verontschuldigen Ingeval bij onderzoek bliikt. dat valschc of misleidende verklaringen dn<-,r den betrok ken .militair worden overgelegd, zal hij mede daarvoor aansprakelijk gesteld kunnen wor den. Wanneer bij de controle blijkt, dat de toe stand niet of niet meer is. zooals dc verkla ring aangeeft, en dc betrokken militair ten onrechte is achter gebleven of zonder wet tige redenen langer is achtergobVven "dar doctf* de omstandigheden geboden was. zal hii onverw iild moeten worden gestraft. M r. P. J. T r o e 1t r a is gisteren naar Zwitserland vertrokken. Voor don dienst in Ne d.-I n d i c is bestemd D. J. P. Bals te 's GraVenhngc, voor candidaat-gezaghcbber bij het biunenlandsch bestuur. Zi ekenfonds qua cut ie te De venter. Hel bestuur van hel Ziekenfonds voor den Arbeidenden Stand te Deventer heeft met in gong van 1 Januari tot huisarts benoemd dr. S. Visser, arts tc Arnhem, oud officier van gezondheid 0.-1. leger. J. W. K. Ver wc ij. f Te Nijmegen is overleden in den ouderdom van 75 jaren dc oud-kapitein -der artillerie J. W. K. Verweii Nederland en de oorlog, Uitvoerverbod. Bij Koninklijk is de uitvoer van scha- penvleesch verboden. De steenkolenquaestie. Naar het Hbld. verneemt heeft de Steenko len Handels-Vereeniging gebruik gemaakt van de zoowel aan kooper als verkooper ver leende bevoegdheid om met ingang van 1 September alle loopende contracten betref fende levering van cokes en met ingang van 1 October alle loopende contracten betref fende levering van steenkolen te annuleeren. Dit geschiedt wegens prijsverhooging der producten. Voor cokes bedraagt deze twee gulden per tpn, voor kolen is zij nog niet be kend. Bcschikbaaratelüng yan varkens. Het hoofdbestuur van (U-n Nederlandschen Slagershond, dal zich voor zijne afdeelingen tegenover den minister van Landbouw, Nij verheid cn Handel verbonden had voor de richligc nakoming van dc aan de slagers opgelegde verplichtingen t o van dc slach ting, betaling en verkoop van de door <us- schenkomst van het Rijks Centraal Bureau tot regeling van den ;~zet van varkens en varkensvleesck betrokken varkens, heeft aan den directeur van genoemd Bureau mede gedeeld, dat bij voortduring genaken is hoe buitengewoon moeilijk dc controle voor het bondsbestuur op de handelingen harer afdee- liiigen en leden was, tengevolge van liet niet ter plaatse aanwezig kunnen zijn. In verband met de nieuwe voorschriften, die o .m. dc controle van de bijgekockle var kens nóodig maken, was het hoofdbestuur van oordeel geen nieuw contract met hel Rijksbureau te moeten aangaan. Tot nog toe werden voor SI gemeenten de varkens geleverd onder waarborgen gesteld door den Nederlandschen Slagershond, ter wijl in de 200 overige gemeenten, waar leve ringen van varkens of spek geschiedden, de noodige waarborgen gegeven werden door tusschenkomst van dc burgemeesters. Adres van graan- en meel handelaren. De memorie van toelichting bchoorende bij het, reeds door ops vermelde, nan den minister van Landbouw gerichte adres van den Neder landschen Bond van Graan- en Meelhandelaren, gevestigd te Arnhem, luidt als volgt: „De voornoemde bond plaatst zich allereerst op het standpunt, dat in deze tijdsomstandig heden het noodzakelijk kan zijn, dat de Re geering ten opzichte van de voeding van ons volk maatregelen neemt om te voorkomen, dat met speculatie oogmerken levensmiddelen wor den opgekocht cn opgeslagen, waardoor èn ver hooging van prijs kan ontstaan èn ook soms enkele artikelen van de markt verdwijnen. De Bond wenscht zich daarom niet te verzet ten of ongunstig uit te laten over maatregelen, die ten goede komen aan den welstand van ons volk, doch meent ten stelligste te moeten pro testeeren als de uitvoering dier maatregelen ge troffen wordt ten koste van de binnenl. hande laren in granen en meel, in het bijzonder van de leden van onzen bond. Onder voorbijzien van alle voor hen schade lijke maatregelen, die van het begin der mobi lisatie zijn getroffen, waaronder een zeer voor name rol speelt het inbëslognejnen door de Re geering van de bloem in 't algemeen, maar meer in 't bijzonder van de aankomende Amerik. bloem of dc in portefeuille zijnde cognosse menten hiervan, die door de Regeering tot veel te lagen, prijs zijn onteigend, of noodgedwongen aan dezelfde verkocht, blijkens de abnormale winst door de Regeering op diverse partijen be haald, nadat ze een tijdje door de Regeering waren-opgeslagen en waardoor dc handel dus op groote wijze benadeeld is geworden, meent de Bond zich op heden in 't bijzonder te moeten bepalen tot de in den laatsten lijd getroffen maatregelen. Vastgesteld kan worden, dut het stellen van te lage rrtaximum-pi ijzen steeds ten koste kwam van degenen, die eenigen voorraad hadden en dit zonder noodzakelijkheid, want, daar de marktprijs van granen en meel niet door ons maar door het buitenland wordt aangegeven, zag onze Regeering zich verplicht telkenmale den maximum-prijs te verhoogen, 'zoodat het pu bliek toch den hoogen prijs ging betalen, ter wijl de handelaar zijn voorraad vóór September reeds tot den laagst mogelijken maximum-prijs had moeten afgeven. De Regeering weigerde onder hare bescher ming de import te doen doorgaan, zoodat groote partijen Amerik. bloem in Amerika niet gele verd zijn gcwoiden, onder voorwendsel, men niet kon exporteeren, wat echter wel kon, toen de Nederl. Regcering zelf als koopster optrad tot veel hoogere prijzen. Ook die winst ging voor den handelaar verloren. Distributie van Bloem: De Regeering controleert dc meelfabrieken en geeft de inlandsche fabrikanten last aan den tusschcnhandelaar 0.25 provisie te geven. In de maanden dat er zoo goed als geen Amerik. bloem werd aangevoerd en de inland sche meelfabrieken overvloedig werk hadden, laar eenvoudig niet te koop. Alleen slechts H.H. meelfabrikanten en degenen die lid van den Molenaarsbond zijn genieten dit voorrecht. Wel is 't treurig, dat een tarwehandelaar geen rc- geeringstarwe kan koopen. Tevens wordt bij de tegenwoordige regeling provisie voor ongebuild meel aan de handelaren onthouden. De H.H. meelfabrikanten leveren zonder cenige tusschenkomst aan dc gemeenten, terwijl zelfs door enkele gemeente-secretarissen kon de handelaar m de meeste gevallen geem 2ckcrc wordl uitgeoefend om provisic tarwebloem of ongebuild meel bekomen en werd de bakker geholpen vóór .den handelaar. Er zijn zelfs op heden nog meelfabrikanten, die niettegenstaande de Regecringsorder, zich vol strekt niet verplicht achten aan een tusschen- handelaar te leveren, laat staan 0.25 provisie uit tc keeren. De Regeering verleent aan de inschrijvers van Amerik. bloem ook 0.25 per 100 Kg. pro visie, mits voor derden inschrijvende bij min stens 100 Balen, maar verleent deze provisie niet als een handelaar een kwantum voor eigen rekening neemt, in welke noodzakelijkheid deze toch is, daar het meerendeel der H.H. Bakkers twee, drie, vijf, tien of 25 balen Amerik. bloem tegelijk koopt. De inschrijving wordt echter ge publiceerd en is men als handelaar reeds in zijn schik als men na aftrek der onkosten 0.25 per 100 Kg. winst kan maken. De Bond verzoekt de provisie voor hande laren (leden van den bond) op 0.50 per 100 Kg. vastgesteld te zien, zoowel voor inlandsche bloem als voor de Amerikaansche bloem, die v<m wege de Regeering door tusschenkomst van het distri butieburea.u bij inschrijving of door veiling verkrijgbaar wordt gesteld. Vóór de mobilisatie betaalden H.H. fabrikanten aan agenten, die de bloem voor eigen rekening nomen, ook dubbele provisie. Kon de distributie der inlandsche bloem niet zoodanig geregeld worden, dat alleen slechts erkende handelaren (in dit geval leden van den Bond) van de fabrikanten kunnen betrekken, de bakker behoeft daarom niets meer te beta len en de tusschenhandel is gebaat. In verband met bovenstaand verzoek om eene provisie van 0.50 per 100 Kg. voor inlandsche en Amerikaansche bloem vast te stellen, zij de opmerking gegund, dat de handel verplicht is ccnig crediet te vcrleenen, daar waar 't door den fabrikant aan den bakker onder bedekte termen ook wordt gegeven. Uit deze toelichting blijkt dus, dat voor den handel nagenoeg totaal onmogelijk gemaakt wordt handel in bloem tc drijven, tennzij de door den Bond voorgestelde maatregelen wor den getroffen. Distributie Tarwe. Eerst heeft de Regeering een maximumprijs van inl. Tarwe vastgesteld, toen de Regeering echter meende, den tarweprijs te kunnen regelen met haar eigen voorraad en den maximumprijs van ongebuild tarwemeel tot 18.50 per 100 Kg. verhoogde, liet ze de inl. tarwe vrij en was 't niet te voorkomen, dat de pi ijs van inl. Tarwe zich regelde naar den prijs van ongebuild meel, door l^-aliteitsverschil liep ze zelfs tot ƒ2.per lüU Kg. hooger. Dan komt de Regee ring met zijn goedkoop Regceringsbrood, stelt he^t ongebuild meel tot dit doeleinde tot ge middeld 9.per 100 Kg. en dc handelaar blijft met zijn voorraad dure inl. tarwe zitten, de Regeering treedt als een niet te weren concurrent op en is na herhaalde protesten ge negen den hondelaar van zijn tarwe af te hei- pep maar met een zeer groot verlies plm. 90 u 100 per last. Regccrings-Tarwe is voor een tarwchandc- oan hen uit te betalen. Door de verstrekking vqn het goedkoopc tar wemeel, en daardoor het goedkoope tarwebrood aan ieder, die er gebruik van wcnscht te maken, koopt de bakker thans geen tarwe van den han delaar en is het dus op 't oogenblik nog een raadsel, wat cr met de inlandsche tarwe, oogst 1915, die reeds aan dc markt begint te komen, gebeuren moet en cvenzoo met*de nog voor radig zijnde jarige tarwe. De bakkers hebben zoo goed als geen inland sche tarwe noodig, want de verkoop van bruin brood zonde® broodkaart is zoo goed als uit gesloten. Nu is de verstrekking van dit goed koope brood aan iedereen, iets, dat ook niet in de bedoeling van Uwe Excellentie heeft gele gen en is dit slechts daardoor tot stand geko men, doordat de besturen der groote gemeenten bezwaar maakten, uit te maken, wie on- cn min vermogenden waren, doch is het evenwel bijv. eenvoudig genoeg uit de Kohieren der Ge meente- of Rijks-Inkomstenbelasting na te gaan, wie in aanmerking zouden komen, als verbrui kers van brood tot gereduceerdcn prijs. Als men een inkomen van een zeker bedrag als maximum aanneemt, is de grens te bepalen en zullen zij, die aangeslagen zijn boven dit maximum, tarwebrood moeten gebruiken voor de gewone prijzen en zal dan den bakkers hier voor dus inlandsche tarwe verstrekt moeten worden, zoodat de handelaren in dit artikel een gedeelte van hun vroeger debiet zullen terug kunnen krijgen. Nu evenwel de kwaliteit der inlandsche tarwe dit jaar niet best zal zijn, omdat de tarwe niet droog gewonnen is, zal mélange met buitenland- sche tarwe zeker aan te bevelen zijn, cn is dit dus ook een reden te meer om regccringstarwe aan den handel te verstrekken. Wat daar ook tegen kan zijn, is zoo iets raadselachtigs, dat niemand uit den handel daarvoor ooit een op lossing heeft weten te geven. De controle op handelaren is absoluut niet lastiger uit te oefenen dan op molenaars en de prijzen laten niet toe, dat deze tarwe voor voer- doeleinden gebruikt zou worden. Inmiddels is de prijs van inlandsche en bui- tenlandsche tarwe gedaald tot 300 per last en zeker niet buitengewoon hoog te noemen. In dien nu eens een blocmprijs van 16 en een prijs van ongebuild meel van ƒ14 werd vast gesteld, zou dan het gehccle broodkaartensys teem niet kunnen vervallen, als men vaststelt, dat, wat ook gebcure op de buitenlandsche markt, deze prijzen niet verhoogd zullen worden en dus beslist als maximumprijs werden gehand haafd, zoodat de broodprijzen op een vrij nor maal peil komen te staan. Wat enorm veel geld kost het der regcering niet, met het goedkoope broodkaartensysteemI IntusSchen kan de handel getuigen, dat zo door den thans bestaenden toestand hare rela tion ziet afgebroken, de tarwehandel totaal stil ligt cn het de vraag zal zijn of de oude relatie nog weder ooit zal hersteld worden. Erger nog is, dat de bakker thans met het geld van den koopman bij den burgemeester of het Rijk gaat koopen. Kijk niet altijd naar.de schaduw, maar ook niet altijd naar het licht. door O T T O M MOELLE R. Uit liet Decnsck. 28 Zoodra de Chemeia in de onmiddellijke nabijheid van het monsterachtig gevaarte gekomen was, werd een boot zoo groot als een klein huis neergelaten. Een officier die cic'n daar aan boord bevond, bracht het be vel over de geheele bemanning der Che meia aan boord van het oorlogsschip over te brengen. Zonder tegenspraak gehoorzaamde men. Toen ailen aan dek stonden trad een kleine man naar voren, in een schitterende uniform gekleed. „Wie is de eigenaar van dit jacht?" vroeg hij. Erik trad naar voren. „Is uw naam Poulsen?"- „Ja, Erik Poulsen," antwoordde hij en zag hel kleine kereltje met honende blik en vol verachting aan. „In naam van Zijn Majesteit den Kei^r cao Engeland; gij zjjt mijn gevangene/* J XXVI. „In welke cel hebt gij den nieuwen patiënt gebracht?" vroeg dr. Richardson, directeur van het rijkskrankzinnigengeslicht op de Shetlandeilanden. „Vooloopig in nummer 5", antwoordde de oppasser. „Neen, dat kan zoo niet blijven. Ik moet u zeggen dat deze patiënt zeer gevaarlijk is, zoodat gij hem geen oogenblik uit het ge zicht moogt verliezen of met de andere krankzinnigen in aanraking kunt laten ko men. Ge moet hem overbrengen naar no. 13 en oplettend toezien of hij in de gangen of in den tuin ook verdachte bewegingen maakt. Overigens behoeft ge hem niet met buitengewone strengheid te behandelen. Denk er aan dat gij in elk opzicht 'voor hem verantwoordelijk zijt." „Goed, dokter; ik breng hem dus naar no. 13," antwoordde de oppasser en verwij derde zich. „Allo! Er uitl Hier naar toe!" riep hij Erik tos, bij dezen binnentredend. Erik stond op en zag den ander verachte lijk aan. „Gelooft gij werkelijk' dat ik kionkzinnig ben?" vroeg hij, „in dat geval verkeert ge in een groote dwaling." „Dat zeggen ze allema&l; kom niet langer getreuzeld! Er uitl" Hij duwde Erik voor zich de trap op, 'die naar de bovenste verdieping leidde. De deur eener cel ontsluitend drong hij Erik binnen te gaan, waarna hij de deuf wgderjdoot eft dfifc ffrendel w voorschoot Hij bevond zich nu in een klein vertrekje met gecapitonneerde wanden, een houten krib maakte het eenige huisraad uit. Door een klein, hoog in den muur aangebracht venster, dat met steike ijzeren stangen voor zien was, hoorde men het bruisen der golven legen de muren van het gebouw en tegen het rotsachtige strand. Met een diepe zucht zette hij zich op den rand der krib neder en liet het hoofd in de handen zinken. Dat was dus het eindef De bedreiging van den president der rransche Republiek was dus toch werkelijk-, heid geworden; men had er niet voor terug gedeinsd, hem, Erik Poulsen, op te sluiten. „Salus populi, summa lexyYwdacht hii met een'bitter lachje. Terwijl hij hier Zac opgesloten en dat na tuurlijk voor levenslang of tot hij oud en grijs van verdriet werkelijk krankzinnig was geworden, maakte een Staat zich zijn ont dekking ten nutte. En tot welk doel? Om alle andere landen aan zich te onderwerpen. Het was cm wanhopend te worden. Was de ont dekking maar zijn eigendom gebleven, dan was er altijd nog hoop geweest, maar nul Op eens ging hem de gedachte door het hoofd: zou misschien al een ander vóór hem de groote ontdekking gedaan hebben? Zou al vroeger iemand zijn leven in een krankzinnigengesticht gecn.^igd hebben, om dat „het welzijn van 't volk" eischte dat zijn ontdekking verzwegen werd? Och hij wilde niet langer denken; hij werd anders ten slotte nog werkelijk krankzinnig. Als een gevangen leeuw begon hij lang- <sqqp eiin kooi op en neer te loopen. Pp de teenen zich verheffend, pachtte hij een blik op de zee te werpen, doch het was in spanning tevergeefs. Een ::lein sfreepje lucht kon hij in het westen zien, rood gekleurd door de ondergaande zon. Mismoedig keer de hij weer terug naar zijn krib. „Hij is stapel gek, hij verbeeldt zich goud te kunnen maken," hoorde hij den oppasser, op de gang, tegen iemand zeggen. De tweede geneesheer, een jong man met een vriendelijk gezicht, dat vertrouwen in boezemde, trad binnen. Hij voelde Erik den pols en keek hem opmerkzaam aan. „Gelooft u, dat ik krankzinnig ben?" vroeg Erik en hij zag hem vast in de oogen. „Wel neen, alleen een weinig nerveus U moet 'n kuur doen, stortbaden nemen, dan zult ge eens zien hoe gauw ge weer beter zijt." Erik zag hem aan, was hij in alles inge wijd of sprak hij uit overtuiging? „Ik ben hier omdat ik gezegd heb dat ik goud kan maken: als ik nu werkelijk deze ontdekking had gedaan, wat zoudt ge daar van zeggen: Zooveel weet u ais dokter toch van de scheikunde af, dat u de onmogelijk heid van zoo iets niet zult willen volhouden." „Mijn chemische kennis is zeer gering, moet ik helaas bekennen, een vaste meening kan ik dus hier over niet uitspreken.'Houd u vocrloopig zoo kalm mogelijk, tracht wat te slapen, en lees een of ander voor tijdver drijf. Ik heb u een paar illustraties medege bracht, misschien geeft 't u wat afleiding die eens door te zien. Morgen kom ik weer eens bij u kijken, tot zoo leng adieu Hij was weg, eer Erik den tijd had gehad, nog iets te zeggen. Het bezoek van den jongen arts, was hem toch een lichtstraal in de duisternis. Iemand van zijn uiterlijk was ongetwijfeld veel te eerlijk en rechtvaardig dan dat men zulke ongeoorloofde feiten aan hem zou hebben medegedeeld. Stortbaden! Hij meende het klaarblijkelijk goed en Erik nam zich voor hem verder op de proef te stellen. Tweemaal mocht hij iederen dag, onder geleide van een oppasser, in den tuin wandelen, daarna nam hij een stortbad en werd voor het verdere gedeeite van den dag m zijn cel opgesloten. Een week lang kwam de jeugdige arts dagelijks Erik bezoeken en telkens werden hun ge sprekken langduriger. Erik zag duidelijk dat de dokter niet meer wist wat van den eigenlijken toestand van zun patiënt te danken. Hij be loofde Erik met den directeur over hem ta spreken en van dezen te zien le verkrijgen dat hij zich vrij in huis mocht bewegen. Dïn volgenden dag verscheen hii niet, zeer tegen zijn gewoonte, en den daaropvolgenden dag evnmin. 's Morgens van den vierden daf* kwam de eerste geneesheer vluchtig een be zoek afleggen, waarna de visites der docto ren geheel gestaakt werden. De oppasser, was voortaan de eenige die met den gewaand den krankzinnige in aanraking kwam, -f Wordt verdllgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1915 | | pagina 5