tor het land van belofte!
BU1TENLAN D
FEUILLETON.
DER".
Donderdag 25 November 1915.
„DE EEMLAN
14do Jaarpang,
Kennisgeving.
r xvn.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJ3 DER A li V E RT EN TI ÉN
vad 1—5 regels f 0.59*
Elk* regel moei0.10»
Dienstaanbiedingen 2*1 COiltM bj) vooruitboluling.
Oruote lottera naar plaatsruimte.
Vooi handel en bedryf besUau teec voordoelig» bepallngott
tot het herhaald advorteeren in dit Blad, bij abonnement.
Eone oirculairo, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegozondou.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek, dat een
door P. Lobel ingediend verzoek, met bijlagen,
om vergunning tot het oprichten van
a. een drogerij van haze-, konijne- en geite
vollen,
b. een inrichting1" tot het bewaren en verwer
ken van lompen,
in de perceelen, alhier gelegen aan de Bol
derstraat, nos. 12 en 10, bij het kadaster bekend
onder sectie E, nos. 3117 en 3148, op de Secreta
rie der gemeente ter visie ligt, en dat op
Woensdag, den 8. December aanstaande, des
Toormiddags te half elf uren, gelegenheid ten
Raadhuize wordt gegeven om, ten overstaan
van het Gemeentebestuur of van -één ol meer
zijner leden, bezwaren tegen het oprichten van
de inrichtingen in te brengen.
Tot het beroep, bedoeld in art. 15, le lid der
Hinderwet, zijn volgens de bestaande jurispru
dentie, alleen zij gerechtigd, die overeenkom
stig artikel 7 der Hinderwet voor het Gemeente
bestuur of een of meer zijner leden zijn ver
schenen, tene nde hunne bezworen mondeling
toe te lichten.
Amersfoort, den 24. November 1915.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
A. R. VEENSTRA. VAN RANDWUCK.
Politiek Overzicht
De strijd om Görz.
Er gaat, nu reeds sedert weken, geen dag
voorbij waarin men niet hoort van den strijd,
die wordt gevoerd aan de grens van Oosten
rijk en Italië op het Isonzo-front Ongeluk
kig zijn het altijd tegenstrijdige berichten,
die van daar worden ontvangen; de korte da-
gelijksche mededeelingen, die de Oostenrijk-
sche en Italiaansche hoofdkwartieren laten
uitgaan, zijn dikwijls vierkant met elkaar in
strijd. Een geregeld verhaal van deze oor
logsgebeurtenissen is opgenomen in de New-
7ork Herald, wier correspondent Karl von
Wiegand zijne gegevens heeft verzameld
aan de Oostenrijksche zijde van het front.
Men ziet daaruit, dat de strijd zich concen
treert op eene betrekkelijk geringe opper
vlakte. In plaats van een algemeenen aanval
te doen op het geheele front van 80 kilo
meters langs de Isonzo van de Adriatische
zee tot Tolmein, concentreert de Italiaansche
opperbevelhebber Cadorna het overgroote
deel van zijne artillerie, naar schatting 1500
vuurmonden, en de volle aanvalskracht van
zijn leger tegen het Doberdo-plateau en de
hoogten rondom Görz, eene oppervlakte die
10 a 12 mijlen niet te boven gaat.
De sleutel tot de Oostenrijksche linie is
het Doberdo-plateau, dat afwisselend van
325 tot 650 voet boven het Isonzodal ligt,
maar talrijke bergtoppen stijgen nog hooger.
Het plateau vormt een scherpen halven cir
kel in de linie. De sleutel niet alleen van
Görz, maar het geheele Oostenrijksche Ison-
zofront is de berg San Michele, eene uitge
strekte hoogte, die als 't ware een bergkam
is, met drie toppen, waarvan de hoogste on
geveer 900 voet is.
De Italianen hebben vasten voet gekregen
op den rand van het Doberdo-plateau. Op
enkele punten hebben zij hunne loopgraven
een weinig vooruit gebracht ten koste van
zware offers; op andere punten hebben zij
geene merkbare vorderingen gemaakt. Er
wordt met wanhopigen moed gestreden op
de hellingen van San Michele, Podgora en
San Sabotino, en daarvoor bestaat alle re
den, want als de Italianen er in mochten sla
gen ze te nemen, dan zou dat voor de Oos
tenrijkers het verlies van Görz beteekenen
en zouden waarschijnlijk de geheele tegen
woordige liniën onhoudbaar worden.
De aanvallen van generaal Cadorna zijn
voornamelijk gemunt op het bezit van San
Michele. Hij schijnt dien berg te willen heb
ben tot eiken prijs. Gelijk de bekende suiker
fabriek te Souchez, op het westelijke front,
zijn de loopgraven op den San Michele
meermolen genomen en hernomen. Hoe dik
wijls ook teruggeslagen, de aanvaller geeft
zijne pogingen niet op; telkens weer hervat
hij den stormloop.
De zuidwestelijke top van den San Mi
chele is bekend als de „doodenberg". Hij
ontleent dien naam aan de hoopen Italiaan
sche dooden, die daar liggen voor de Oos
tenrijksche loopgraven. Een officier verhaal
de, dat meer dan 2000 lijken liggen voor
de door zijn regiment bezette linie. De be
velhebber van de Oostenrijksche strijdmacht
op het Doberdo-plateau, aartshertog Jozef,
schatte het aantal onbegraven lijken voor
zijne liniën op 10,000.
Het Doberdo-plateau is taktisch niet eene
voordeelige verdedigingslinie. Oorspronke
lijk was het niet de bedoeling om daar aan
de Italianen tegenstand te bieden, juist om
de nadeelen, die deze linie voor de verde
diging oplevert. Maar toen de Italianen de
eerste maal werden teruggeslagen, is men
van meening veranderd. Er werd besloten de
linie vast te houden, en men heeft haar tot
h'- !en vastgehouden, ofschoon de scherpe
bocht in den vorm van een halven ellips,
die het plateau maakt in de linie, de Italia
nen in staat stelt met hunne prachtige ar
tillerie de Oostenrijksche loopgraven op den
San Michele tot een ware hel te maken,
door de Oostenrijksche liniën zoowel van
voren als in den rug te bestoken.
Met de verdediging van het Doberdo-
plateau is belast aartshertog Jozef, die uit
een vroegere periode van den oorlog be
kend is als verdediger van den Dukla-pas
in de Karpathen. Het korps, waarover hij
bevel voert, is bijna geheel Hongaarsch met
een klein bestanddeel Rumenen^uit Trans-
sylvanië, en uit deze zelfde elementen is
ook grootendeels het leger samengesteld
van generaal Boroevics, die het algemeene
bevel voert op het front aan de Oosten-
rijksch-ltaliaansche grens.
De* groote vraag is natuurlijk: Hoe zal de
ze nu reeds sedert den 18en October schier
onafgebroken durende strijd eindigen? Daar
over zijn de meeningen verdeeld. De schrij
ver, aan wien wij deze mededeelingen ont
leenden, neigt tot de opvatting, dat Görz
wordt bedreigt met het lot van Yperen. Bij
een tweede bezoek, dat hij aan Görz bracht,
kreeg hij den indruk, dat de Italiaansche hal
ve kring om Görz wat nauwer geworden was
en de druk op de verdedigers wat sterker.
Dit geeft zijne bevinding weer op den 19en
October.
Maar een schrijver in de Neue Freie Pres-
se geeft, op grond van zijne bevindingen op
denzelfden datum, te kennen, dat eene ver
gelijking van den tierden met den derden
Isonzoslag eene verzwakking van de Italiaan
sche aanvalskracht doet zien. De algemeene
aanval is ingekrompen tot een strijd om
een betrekkelijk beperkt deel. Hij voegt daar
echter bij, dat de strijd op het frontstuk
Görz—Doberdo het toppunt nog niet schijnt
te hebben overschreden. Hierbij doen zich
overwegingen van binnenlandsche politiek
gelden. Het Italiaansche parlement, dat den
len December bijeenkomt, zal zich niet vol
daan verklaren met het presenteeren van
eene verlieslijst van meer dan 200.000 na
men zonder tegenwaarde. De laatste Novem-
berweek zal daarom uit eene reeks voor de
verdedigers van Görz kritieke dagen be
staan. Het militaire doel van den strijd treedt
achter het politieke terug; de sterke invloed
van zuiver politieke overwegingen dicteert
het besluit tot voortzetting van de worsteling
om het bezit van Görz, ondanks de vreese-
lijke offers, die deze strijd vergt.
De oorlog,
Berlijn, 2 4 Nov. (W. B.) Bericht
van liet opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Op het westelijke oorlogstooneel zijn gee
ne gebeurtenissen van L<Jang voorgekomen.
De Engelsche opperbevelhebber heeft ge
tracht twijfel te verwekken aan de juistheid
van de officieele Duitsche mededeeling, dat
de bij de gevechten om Loos op 8 October
betrokken Duitsche troepen niet, zooals van
Engelsche zijde wordt beweerd, 7000
8000, maar 763 man hebben verloren. Wij
hebben daarop niets te antwoorden.
P a r i j sy 2 4 Nov. (Havas). Namiddag-
communiqué.
In de loop van den nacht was behalve de
gebruikelijke kanonnade in de Argonne een
mijnenstrijd, die zich voortzette in het voor
deel van de Franschen. In den sector Bo-
lante lieten de Franschen een kleinen Duit-
schen post springen.
In de Vogeezen, ten noordoosten van
Celles sur Plaine, mislukte een poging om
een Franschen post te nemen, volkomen.
P a r ij s, 2 4 Nov. (R.) Avond-commu
niqué.
Er was een krachtige artilleriestrijd in Ar-
tois. Het station te Atrecht werden gebom
bardeerd, Loos en Souchez eveneens. Er
waren artillerieduels bij Soissons, in Cham
pagne en in de Vogeezen. De Franschen
waren overal in het voordeeL
B e r 1 ij n, 2 4 Nov. (W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Legergroep Hindenburg. Ten zuidoosten
van Riga vielen bij een aanval op Berse-
münde, waardoor de Russen tijdelijk uit deze
plaats verdreven werden, 6 officieren en 700
man als gevangenen in onze handen; twee
machinegeweren werden buit gemaakt. Een
vooruitgebrachte post in Janopol (ten noor
den van Illuxt) moest zich voor de Russen
terugtrekken.
Bij de legergroep Leopold van Beieren is
de toestand onveranderd.
Legergroep Linsingen. Aanvallen van Rus
sische afdeelingen ten noordoosten van
Czartorysk en bij Dubiszcze (ten noorden
van den spoorweg KovelRowno) werden
afgewezen. 50 gevangenen en 3 machine
geweren werden ingeleverd.
Weenen, 24 Nov. (W. B.) Officieel
bericht van heden middag.
Op het Russische oorlogstooneel is niets
nieuws gebeurd.
Petersburg, 24 Nov. (Tel.-agent-
schap). Communiqué van den grooten gene-
ralen staf.
Op het front bij Riga in de streek ten
westen van het Kanghermeer, moesten de
Duitschers op nieuw hier en daar teruggaan.
Voor het zuidelijk uiteinde van het eiland
Delen deden de Duitschers heden morgen
een aanval. Zij bezetten de hofstede Berse-
münde. Onze troepen deden met ondersteu
ning van de opgeroepen reserven een tegen
aanval en bezetten Bersemünde weer.
Op denzelfden dag legden onze pas ge
vormde Littausche troepen in een onstuimi-
gen aanval tegen den vijand op nieuw be
wijzen af van hunne dapperheid en solda
tenmoed.
Aan den linker Dwina-oever, ten noorden
van Ulukst, bezetten wij na een gevecht de
hofstede Janopole. Onder Dwinsk was een
artillerie-duel. Wij sloegen door ons vuur
een Duitschen tegenaanval terug op loopgra
ven ten noorden van het Sventenmeer, die
wij hem kort te voren hadden ontnomen.
Op de andere sectoren van het front van
de golf van Riga tot de Pripjet was het
rustig.
Op den linkeroever van de Styr, in de
buurt van het dorp Novopotscrwitsji, waren
hevige schermutselingen. De strijd bij het
dorp Kozlinitsj duurt voort.
Op de rest van het zuidelijke front en op
het front in Golicië is geene verandering.
Weenen, 24 Nov. (W. BOfficieel
bericht van heden middag.
Het brughoofd >an Görz stond wel is waar
ook gisteren onder een levendig vuur van
kanonnen en mijnwerpers, maar in den in-
fanteriestrijd trad eene pauze in. Met des
te meer verbittering werd van beide kanten
om den Monte San Michele gestreden. Ten
noorden van den berg drongen steike Ifa-
liaansche krachten des namiddags in onze
stellingen. Stiermarksche infanterie en hon-
veds ondernamen een tegenaanval en wier
pen den vijand na wisselvallige woedende
gevechten van man tegen man volledig
terug. Verscheidene aanvallen op den Mon
te San Michele zelf en in de streek vaa
den San Martino werden onder de zwaarsto
verliezen voor de ltulianen afgewezen Aan»
valspogingen op den Monte dei Seibusi wer
den dadelijk door ons vuur verstikt. Tegen
de wegversperring bij Zngora wierp de te*
genstander zware mijnwerpersbommen, die
vergiftige gassen ontwikkelden.
Aan het zuiderfront van Tirol werden hef
spoorwegstation en het oude stadsgedeelte
van Riva weder beschoten.
Een van onze vliegers wierp bommen op
de barakken en magazijnen van A Ia
Rome, 24 Nov. (R.) Officieel commu
niqué.
Hevige Oostenrijksche tegenaanvallen op
den Col di Lana, Zagora cn Oslnvia werdea
allen afgeslagen. Op één punt lieten dö
Oostenrijkers 300 dooden «chter. De Itali
anen behaalden een schitterend succes in
de streek van den Monte San Michele; zij
namen uitgestrekte loopgraven op een der
toppen van den San Martino. De verdedigers
gaven zich over. Er werden 514 gevango
nen gemaakt en groote hoeveelheden levens*
middelen, munitie en oorlogsmoterieel buit»
gemaakt.
Italiaansche vliegtuigen wierpen bommen
op Aisovizza, Aisdussina en andere punten;
zij keerden behouden terug.
B e r 1 ij n, 2 4 Nov. (W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Mitrovitza is door de Oostenrijksch-Hoiv
gaarsche troepen, Pristina door de Duitsche
troepen genomen. De Scrven zijn ten westen
van Pristina over Sitnica teruggeworpen.
Weenen, 24 Nov. (W. B.) Officieel
b it van heden middag.
Aan de Boven Hrina verliep de dag rus
tig. Bij Priboj bevochten onze troepen den
overgang op den zuidelijken oever van de
Lim. Zuidelijk van Novihnznr dringen de
Ooslenrijksch-Hongaarschc troepen voordTl
naar de Montenegrijnsche grens. De door
het IberJul oprukkende Oostenrijksch-Hon-
gaarsche troepen wierpen onder hevige ge
vecht. den vijand uit zijne stellingen ten
noordoosten van Mitrovitza en rukten deze
stad binnen. Zij namen 700 man gevangen,
waaronder vier officieren.
Ook Pristina is aan de Serven ontnomen.
Eene Duitsche colonne drong uit het noor
den de stad binnen, eene Bulgaarsche volg
de uit het oosten.
Sofia, 24 Nov. (W.B.) Officieel be
richt van de operatiën van den 22en.
De gevechten duren voort in de vlakten
van Kossowo. Wij maakten zes snelvuur
houwitsers en twee snelvuurkanonnen mei
eene menigte munitie en oorlogsmaterieel
buit en maakten een groot aantal gevange
nen. Op de overigen fronten is geene ver
andering.
Den 19en November brachten onze troe
pen van drie over Federsjik vliegende water
vliegtuigen een op den groncf. Het viel neef
Als het varken verzadigd is, stoot het den
trog om.
Roman van
IS. TE1RLINCK.
„Hij moet vrij komen!" zegt Penninck.
„Ja, dat zal'hijdat zegt mij mijn hartf....
En a.s hij vrij en mij niet volgen wil
goed!Hij mag hier blijven!Ik, ik zou
heni volgen tot op het eiudv »*an de we
reld! Dit zegt ze itiet gloed ,Vil hij met
nuj niet mee goed' >J«j Van hier blijven;
vader, ik ga met u!" Hij drukt met vuur hare
h<- en en roept
„Gij zijt mijne slerke, kloeke dochter!
Manda, wij r.u;Icn gaan!'
Daar stoat Reir.i in de deur. Hij heeft het
laatste gehoord, begrijpt, waarvan er sprake
is, en 2egt bedaard:
„Vader, Manda, ik ga mee De w?et,
dat het moet!"
Hij ook!" gilt de moeder. „Hij ook!" En
plots springt zij recht vóór het drietal, staart
aan met verwilderden blik en roept uit
dagend
•Gaat, gaat gaat altemaallIk zal
niet meegaanniet meegaanfUit dit
huis zal men mij naar het kerkhof dragen!....
Hier op het dorp ben ik geboren hier op
het dorp wil ik begraven zijn!"
Huilend, schier machteloos valt zij op
den vloer.
ii ij is niet schuldig!
Ofschoon de kloekzinnige leidster der
hoeve, de weduwe Moereels, nu in het graf
rustte, en de edelhartige en moedige Eniiel
aangehouden bleef, toch ging het werk op
het Hof-ten-Berge regelmatig voort en werd
er alles goed opgepast. Remi verving de af
gestorvene en den afwezigen zoon, en ver
zorgde den arbeid opperbest.
Gelukkiglijk wait Melanie, het lichtge
voelige kind, kon legen akker- en stalslom-
mer niet op. Altijd had zij gesteund op haren
wakkeren broeder, op hare schrandere moe
der. En zij zou er zeker het hoofd moede
loos bij gelegd hebben, ware, na moeders
dood, Remi Penninck niet gekomen om haar
te he'pen en op te beuren. Doorgoed was ze,
maar tenger en zwak; krachtdadigheid en
weerstandsvermogen ontbraken haar ten
volle; ook kon de kleinste storm haar over
meesteren en omverwerpen. En hier was het
geen kleine storm, die in haar leven losbrak,
maar een woeste en vervaarlijke orkaan!
Remi was schier den ganschen d op de
hoeve der Moereels. Thuis, op het Ku .ennof,
werd zijne plaats door zijnen vader en door
Manda waargenomen hier, op het Hof-ten
Berge, kon hij niet gemist worden, hiér
moest een beheerder, een leider zijn. Des
morgens vroeg kwam hij en hij vertrok tegen
den avond.
Geen dwaas schaamtegevoel hield hem te
gen. Wat kon het hem schelen, dat eenige
nijdige tongen, dat de zatte Desmet zijne
handelwijze afkeurden of gewaagde zinspe
lingen op de twee verloofden maakten? Hun
hart was rein, zijne bedoeling zuiver.
En ook: waren zij voor elkander niet ge
schapen? Gingen zij niet trouwen?
't Was moeder Moereels' wil.
't V/as ook hun wil en hun vurigste wensch!
De avond van den dag, dat boer Kazakke
op het kasteel was geweest en het bepaald
besluit genomen had het land te verlaten,
viel langzaam neder en sloop in de hoeken
der keuken van het Hof-ten-Berge.
Hier lag, ij\ eene groote, witte, teenen
mande, een hoop linnen, gewasschen en
doorgehaald. Melanie wilde het, vóór den
nacht nog, strijken, en daarom moest het
„gedampt" worden, d. i. fijnetjes met water
droppels genet.
Op de stoof die gloeiend rood stond en
waar de aardappelen voor het avondeten der
werklieden kookten, ontwaarde men de
strijkijzers, die heeter werden.
Melanie bevond zich nevens de lijnwaad-
mande en ze dopte de vingeren in het water
eener teil, nam een voor een de hemden en
neusdoeken uit den korf, besprenkelde ze
iichqes mei vocht en hoopte ze daarna op
de tafel nevens haar.
De zon, buiten, neeg ten westen, maar
toch viel haar laatste gloed door het venster,
dat op den tuin uitzicht had, en hij bescheen
de werkende deerne. De warmte der stoof
had een lichten blos over haar wezen ge
legd cn uit hare blauwe oogen spraken diepe
weemoed, droefenis en ernst.
Remi had haar dezen namiddag verteld,
dat zijn vader naar Amerika vertrok, en hij
en Manda medegingen. Daarop had zij, Me
lanie, aan Remi ronduit verklaard, dat zij
hem volgen wou. Zij hield aan Warmaarde,
aan het lieve geboortedorp, aan de hoeve,
waar zij zooveel had genoten, aan alles, wat
haar omringde, ja, aan het kerkhof, waar va
der en moeder begraven lagen maar toch
zou zij mede. Het teerhartige kind had
eenen steun noodig en, nu Emiel van moord
belicht werd, vond zij niemand anders dan
Remi om haar te helpen. Ook kon zij zon
der moeite haren verliefde beloven hem te
volgen, al ware het zelfs zoo wijd over de
zee
Maar Emiel? Zal Emiel insgelijks het land
willen verlaten?
Ja! Daaraan twijfelde zij geen oogenblik.
Emiel zal Manda niet opgeven en er niet
veel tegen hebben vaarwel ic /eggen aan het
dorp, waar een moord gepleegd en hij, de
onschuldige, er van beschuldigd werd.
Emiel zal met Manda gaan indien hij
vrij komtl
En vrij komen dot zal hij. In zijnen laat-
stén brief aan Melanie had hij opnieuw ver
zekerd, dat de bewijzen, welke men tegen
hem aanvoerde, geen stand hielden, en hij
eerlang zou mogen naar huis komen. Zijn
advokaat werkie dapper door, alsook een
invloedhebbend persoon, eene oude kennis
van de familie Moereels, een rechter in
Gent. Deze laatste gebruikte al zijne macht
om Emiel, een ongelukkig slachtoffer, los te
krijgen.
En het zou, het moest lukken! Zoo schreei
hoopvol Emiel. Het was ongehoord, hoe
lichtzinnig men jegens hem, eenen eerlijken
burger gehandeld had; ongehoord, hoe roe
keloos sommige jonge rechtsgeleerden met
de eer en faam van brave lieden omspron
gen! Het was niet alleen roekeloosheid, maar
eene echte schande! Maar toch zou hij uit
hunne Hauwen geraken en dan eerherstel
ling vragen!
Eerherstelling, jongen? Hoe dwaasf Weet^
dat het gerecht niet missen kan, dat ieder
rechtsgeleerde onfeilbaar is en dat de smet,
waarmede men zoo vermetel en onbedacht
uwe eer bezoedelde, niet kan uitgewischl
wordenl
Dezen middag had Melanie den troosten-
den brief gekregen en was er mede, omtrent
vespertijd, naar het Rattenhof gegaan. Zij
toonde hem aan Manda, die er over zeer ver
heugd scheen en haar verhaalde, wat do
Penninck's besloten hadden.
Moeder Penninck was te hard geschokt
geweest dezen middag, en lag hoestend en
ziek te bed. Melanie, die haar groeten ging^
moest bekennen, dat de vrouw er in het go-
heel niet wèl uitzag, dat zij den winter niet
doorkomen kon en niet gedwongen zoude
zijn naar het verre land, dat heur zoo af
schrikte, te vertrekken.
Wordt vervolgd.
ABONNEMENTSPRIJS:
8 maanden voor Amersfoort t I.OO.
Idem franco per poetI.50.
Pet week <met gratie verzekering tegen ongelukken) - O.IO.
Afzonderlek» nummers Ö.05.
Wekelijks bijvoegsel Holland tch« Huitproutd' (onder redactie
▼en Thérêae ven Hoven! per 8 mnd. 50 ets.
Advertentidn gelieve men liefst vóór 11 uur, familie»
advertenties en beriohton vóór 2 uur in te zenden.
Hoofdredacteurs Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
•v.
