„DE EEMLAN DER".
Vrijdag 31 December 1915.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
N° 157 Tweede Clad.
14** Jaargang.
DE STERKSTE.
Hoofdredacteur! Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURQ.
ABONNEM E NTS PR IJS:
Fit 8 maanden Afljorefoort f J*®®*
Idem franco pot jjoaf1*®"»
Per week (met gratia verzekering tegen ongelukken) 0.10,
Afiondoilyke nummers 7"®*
Wekelijks bijvoegsel ad» Hollandtckt.Huhvrouitf' (onder redactie
Van Thérêse van Hoven) por 8 mnd. 50 ets.
Advertentiön gelieve men liofat vóór 11 uur, familie-
advertenties en beriohten vóór 2 uur in te zenden.
Ullgeveis: VALKHOFP O Ca.
Bureau: U TR EC H TSC H EST R A AT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÜN:
Pan I—G rog©latt f 4».50w
Elke regel moero.lO,
Dienstaanbiedingen S5 0011(9 btf vooruitbetaling.
Orooto lottera naar pluataruiinta
Voor handel eo bodryf bestaan e«o« roord©©lig© bepalfngea
tol hot herhaald idverteoren 10 dit lilad, bij' ibonnooiiuL
Eono circulaire, bevattoudr de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegozondoo.
Stateri'üeneraat.
Bescherming van den arbeid.
fïet Voorloopig Verslag is verschenen nopens
het wetsvoorstel van den heer Schaper c.s. be**
treffende bescherming* van den arbeid.
Verscheidene leden konden niet goedkeuren
lat de voorstellers voor zoodanig* voorstel van
het recht van initiatief gebruik gemaakt hebben.
Men meende, dat voor het ontwerpen van een
200 diep in het maatschappelijk leven ingrijpen
de regeling meer kennis van de feitelijke toe
standen op het gebied van den arbeid noodig is
dan waarover de voorstellers konden beschikken.
Alleen dc Regeering is in staat een volledig en
onpartijdig onderzoek naar de toestanden op 'hét
gebied van den arbeid in te stellen en behoorlijk
rekening te houden met de tegenstrijdige belan
gen, die bij een regeling van den arbeidsduur
betrokken zijn.
Anderen betoogden, dat een algemeene rege
ling van den arbeidsduur der arbeiders dringend
noodig is, en dat, waar de Regeering nalaat zulk
een regeling voor te stellen, het te loven is, dat
een ernstige en weldoordachte poging werd ge
daan om de algemeen bekende en erkende be-
v aren van den te langen werkduur door wette
lijke bepalingen te bestrijden.
Vele leden meenden ,dat in de bestaande tijds-
standigheden vaststelb'ng van algemeene be
ringen omtrent den arbeidsduur niet wensche-
is. Op het gebied van industrie en handel
*iaat thans een groote mate van onzekerheid,
aar men den slorm ziet aankomen, noemden
j het niet verstandig', de weerstandskracht der
.dernemingen te verzwakken. Het verdient
irom de voorkeur te wachten totdat de storm
voorbij is.
Eenige leden meenden, dat, ook afgezien van
de tegenwoordige tijdsomstandigheden, het
oog*enblik voor de vaststelling van een wette
lijke regeling betreffende den arbeidstijd nog niet
gekomen is.
Andere leden betoogden, dat juist in tijden
van crisis behoefte bestaat aan bescherming der
arbeiders tegen de zelfzucht van op winst belus-
v ondernemers en ook van arbeiders, die enkel
•net hun eigen verdiensten rekening houdende,
zich een overmatigen arbeidsduur laten welge
vallen.
Men begreep niet, waarom <ie voorstellers hun
toelichting hebben doorspekt met allerlei socia
listische krachttermen, waar de geheele Kamer
van meening is, dat wettelijke beperking van
den arbeidsduur wenschelijk is. En waar, blijkens
,1e toelichting, het wetsontwerp beoogt de ondcr-
\emers te verzwakken en het partijbelang der
voorstellers te dienen, meende men, dat zulk een
bedoeling niet kan strekken de aanneming te be
vorderen van een regeling, die op zichzelve be
schouwd, in beginsel bij alle politieke richtin
gen steun vindt.
Daartegenover werd opgemerkt, dat men niet
kan aannemen, dat de Kamer dit wetsontwerp
zou verwerpen op grond dat de voorstellers in
hun toelichting van hun meening* omtrent het
kapitalistische stelsel hebben doen blijken.
Vele leden waren van oordeel, dat de voorstel
lers te veel hebben gelet op de voordeelen en te
weinig op de bezwaren, aan een wettelijke l'cgc-,
ling van den arbeidsduur verbonden.
Eenige leden-wezen erop, dat om tot een goe
de wetgeving betreffende arbeidsduur te komen,
een afzonderlijke regeling voor elk bedrijf 'of
althans voor elke groep van bedrijven noodig is.
Velen, hadden in meerdere óf mindere mate
bezwaar tegen den omvang en de uniformiteit der
voorgestelde regeling. Voorts werd betoogd, dat
ook de regeling van den werktijd der spoorweg
arbeiders niet in dit wetsontwerp thuis behoort.
Ook ten aanzien van de invoering van den
TO-urigen arbeidsdag en van de daarmede ver
band houdende regeling van den nachtarbeid
voor fabrieken cn werkplaatsen werd bezwaar
geopperd.
Een ander bezwaar bestond hierin dal de voor
stellers te ver zijn gegaan in het overlaten van
regelingen aan algemeene maatregelen van be
stuur.
Tegenover deze bezworen werd o,a. opgemerkt
dat de bedenkingen legen de algemeene strek
king neerkomen op een verdediging van de be
langen der werkgevers. Men betoogde dat de le
den, die bedoelde bezwaren opperden niet ge
noeg hebben gelet op dc in de toelichting ge
schetste nadeelen van een te langen arbeidstijd.
De arbeider* mag niet worden verlaagd tot een
werktuig en zijn geestelijk en stoffelijk welzijn
mag niet worden opgeofferd aan de zoogenaam
de eischcn van het bedrijf.
Berichten.
De Staatscourant van Vrijdag 31 De
cember bevat o.a. de volgende Koninklijke
besluiten
eervol ontheven de kapitein ter zee M. H.
Hale wijn van het bevel over het nachtschip
te Willemsoord en dit bevel opgedragen aan
den kapitein ter zee A. Pieren
bevorderd bij het departement van finan
ciën tot commies J. S. Vellman, adjunct
commies en tot adjunct-commies mej. M. H.
Jacobsen, klerk
benoemd tot surnumerair bij de registratie
en domeinen H. Sillevis te den Haag ;N. F.
Vie Is te Maastricht; L. H. Berdenis van Ber-
lekom te Overveen (gem. Bloemendpal); F.
C. Kuijlaars te Breda; H. G. Berghuis van
Woortman te Nijkerk; J. Raven te Amersfoort
en A. C. Roem Jr. te Venlo
benoemd bij het departement van justitie
tot adjunct-commies mr. B. J. F. Steinmetz,
candidaat-notaris te den Haag
benoemd tol ambtenaar der reclasseering,
standplaats Breda, C. L. M. Brantjes te Tete-
ringen; te Arnhem S. N. Jonkman, inspec
teur van politie te Groningen; te den Haag
F. \V. N. Hugenholtz, Tweede Kamerlid te
den Haag; te Amsterdam H. G. Binnendijk
te Zutphen; te Groningen dr. H. R. Offer-
haus, Nederlandsch Hervormd predikant te
Rolde
benoemd bij het departement van water
staat tot commies C. H. Conrad, adjunct
commies
benoemd tot directur van het post- en te
legraafkantoor te Uden J. Vierhout, thans te
Milligen; tot idem te Krabbendijke B. van
Ham, commies-titulair der posterijen en te
legrafie; tot directeur van het telegraafkan
toor te Goes F. T. C. Remerij, commies der
telegrafie le kl.
benoemd tot curator der Nederlandsch-
Indische Bestuursacademie mr. D. Foclc, oud
minister van Koloniën, lid der Tweede Ka
mer.
H. C o 1 ij n. Het Eerste Kamerlid, de
oud-minister de heer Coiijn, dezer dagen van
zijn reis naar Nederl.-Indië hier te lande
teruggekeerd, woonde gisteren voor l eerst
weder de vergadering bij van de Eerste
Kamer der Staten-Genereal.
Nederland en de oorlog,
N e d e r 1 a n d e r s i h.D u i t s c h e n
dienst.
Men meldt uit Berlijn aan de N. Ct.:
Bij het begin van den oorlog studeerde
aan de hoogeschobl alhier een jong Neder
lander, Gerard Loeber. Door de oorlogsgeesl
drift dier dagen meegesleept.besloot hij,
dienst in het Duitsche leger te nemen*. Mij
liet zich naturaliseeren en trad nis vrijwilliger
onder de wapenen, en in den veldtocht te
gen dc Russen is hij bij Milan gesneuveld.
De te Hilversum levenclé ouders van den
overledene hebben thans te zijner nagedach
tenis aan de hoogeschool le Berlijn een ka
pitaal vermaakt, van welks renten elk jaar
een jong student in de kunstgeschiedenis zal
worden ondersteund, non te wijzen op den
datum waarop hun zoon is gevallen.
Losgelaten door de Duitse hers.
Te Amsterdam is, niter de Tel. meldt, aan
gekomen, de luitenant Lafayette Lauder,
een Engelsche officier van gezondheid. Der
ze officier was in Augustus 1914 door de
Duitschers te Le Caheau gevangen geno
men na den. terugtocht van de Engelschen
uil Bergen en té Meerburg bij fialle, later
te Willenburg, gevangen gezet. Hij werd
dooi de Duitsche autoriteiten over de gren
zen gezet, waarom werd hem niet medege
deeld. Hij had slechts weinig* geld bij zich,
doch wist Amsterdam te bereiken. Van daar
is hij naar Engeland vertrokken.
Belgen naar Engeland.
Gistermiddag 4.15 arriveerde ie. Rotter
dam met den trein uit Roosendaal een ge
zelschap vluchtelingen uit België, dit mei
toestemming van de Duitsche Regeeririg
naar Engeland werden overgebracht.
Het gezelschap bestond uit een zestigtal
personen, waaronder een drietal mannen
een een priester; overigens allen vrouwen
met een twaalftal kinderen.
Hun was door de Amerikaansche legatie
te Brussel uitgeleide gedaan tot Roosen
daal; daar werden zij door het Engelsche
consulaat overgenomen en naar Rotterdam
gebracht.
Op het station te Rotterdam werden zij
in de gelegenheid gesteld vreemd geld te
gen Hollandsch geld te wisselen en voorts
door de zorgen van het Engelsche consu
laat in verschillende hotels ondergebracht.
Heden zullen zij de reis naar Engeland
voortzetten.
Aanhouding van brieven
malen. Gisteren is te Rotterdam ook nog
een gedeelte van de post ontvangen, die te
Falmouth uit-het s.s. Frisia door de Engel
sche autoriteiten in beslag is genomen.
De stukken waren ongeschonden.
(N. R. Ct.)
Op een mijn geloopen.
Volgens een ontvangen draadloos tele
gram zou het Nederlandsche stoomschip El*
lewoutsdijk in de Noordzee bij het lichtschip
Galloper op een mijn zijn geloopen.
De bemanning is aan boord van de „Ba
tavier 111". Hel schip behoort aan Solleveld
van der Meer en T. H. van Mattum k stoom
vaart-maatschappij te Rotterdam. Het meet
bruto 2200 en netto 1412 ton.
Het Oranje-Krui8.
Dc Koninklijke Nationale Bond voor Redding-
vezen en Eerste Hulp bij Ongelukken „Het
Oraiiije-Kruis" heelt onder voorzitterschap yQa
don Prins in de Luthersche Diaconesscninrich-
ting aan den Koninginneweg te Amsterdam zijn
z«sde algemeene vergadering gehouden.
Prins Hendrik sprak daarbij een openingsrede
uit, waarin hij zeide tc betreuren, dat deze orga
nisatie niet gereed heeft kunnen zijn voordat de
groote Europeesche oorlog uitbrak. Integen
deel, de ook voor Nederland verklaarde oorlogs
toestand heeft het werk der commissie, die daar
toe, onder voorzitterschap van den inmiddels
afgetreden ondor-voorzittcr ds. A. S. Talmo,
aangewezen werd, vertraagd. Wut intusschen
niet verhinderd heeft, dat deze commissie op
den vnstgesteldcn tijd met hoar arbeid gereed
was cn in het voorjaar bij den raad van bestuur
een uitgewerkt plan von samenwerking tusschen
de verschillende verecnigingen heeft ingediend,
Het is intusschen ook hier weer gebleken
samenwerking tusschen velen eischt oen minu-
tieuse voorbereiding en veel overleg. Reeds bij
de besprekingen in den raad van bestuur bleek
het wenschelijk dc in Juni le houden algemeene
bondsvergadering uit te stellen, om vóór de
openbare behandeling de besturen der verschil
lende verecnigingen over het ingediende plun
le-polsen. Nu dit geschied is, blijkt het noodig,
dat met enkele vereerd gingen opnieuw overleg
gepleegd wordt, zoodot het bedoelde voorstel in
deze vergadering nog niet in behandeling kan
komen.
Spr. sprak ten slotte den wcnsch uit, dut liet
nog le plegen overleg spoedig goede resultaten
zal mogen hebben.
Het jaarverslag van <len secretaris, dr. C. J.
Mijnlieff, werd vervolgens, uitgebracht. Hieraan
is hel volgende ontleend
De maatregelen, waartoe de oorlog den Bond
noopte, doch die uiteraard bescheiden moeten
zijn, omdat de Bond zijn eigenlijke taak in vre
destijd zoekt, konden slechts bestaan in het zoo
veel mogelijk steunen van de verecnig*ing „Het
Nederlandsche Roode Kruis."
Op grond van artikel 'I der statuten heeft het
bestuur dadelijk het kapitaal en het Centraal-
Bureou .ter -beschikking van het Roode Kruis
gesteld, en alle daarvoor in aanmerking komen
de vereenigingen verzocht haai personeel cn
materieel zooveel mogelijk ter beschikking te
stellen.
Toen breede scharen von vluchtelingen voor
den naderenden vijand onze zuidelijke grens
overstroomden, heeft het bestuur zich verplicht
geacht aan het NederlandscK Comité tot steun
van Belgische en andere slachtoffers f 1500 te
schenken om mede te helpen aan de o^dersteu*
ning van die ongclukkigen.
Inmiddels heeft dc Bond, hoezeer ook de aan
dacht in beslag génomen werd door den nu zoo
belangrijk geworden oorlogsarbeid, zijn arbeid
zoo goed mogelijk voortgezet.
Nieuwe onderhandelingen weiden mei de
Vereeniging „Het Nederlandsche Roode Kruis'
aangeknoopt, om op grond van de te Leeuwar
den aangenomen conclusies tot aïgchécle over
eenstemming tc konten omtrent dc onderling©
verhouding tusschen beide verecnigingen cn do
samenwerking van beide verecnigingen bij ram
pen.
De Bond heeft aan commissie voor Noord-
Brabant, die intusschen rechtspersoonlijkheid
gevraagd en verkregen heeft, 10UU ter beschik
king gesteld voor het aanschaffen vun een rie-
kayautowagen.
Hel Centrnul-Büreou voor het Ornntc-Kru!*
werd ten dcele nog in het verslagjaar nader ge
ïnstalleerd en niet dc inrichting van ccn nvga
rijn van leermiddelen ten dienste v >n hel ón
derwijs in Eerste Hulp bij Ongeluk!:<n een be
gin gemaakt. De aanwezige leermiddelen wa* en
voortdurend in gebruik.
I cn opzichte van hei getal leden-begunstigers
deed de oorlog zich op min mingename wijze
gevoelen. In 1011 verminderde hei aantal van
232 tol tot 223. Het aantal buitengewone U-den
verminderde met één. daar de Vereeniging
„Volksweerbaarheid" voor haar lidmaats' hop
bedankte.
Het aantal der gfewoiv leden, dat zich voor
onderlinge samenwerking in „Het Oranje-Kruis"
vcreenigd heeft, vermeerderde me.l drie.
De begrooting voor 7016, sluitende met een
eindcijfer voor dc ontvangsten cn uitgaven van
6800, werd eveneens goedgekeurd.
Bij dc daai op volgende bestuursverkiezing,
noodig geworden door hef bedanken van de lu e-
ren ds. A. S. Talma cn Cl». Moens, door het over
lijden von mr. H. J. van Ogtrop cn door hel
periodiek aftreden van dc heeren jhr. mr. Cl»
Ruys de Becrenbrouch cn dr. G. J. Teljcr, koos
dc vergadering de heeren A. W. F. Idcnbug, ds.
F. C. Fleischer, mr. J. A. van Sonsbeeck, dr. A.
C. M. van Moorse) "en dr. Th. Moinat.
Zonder discussie werd aangenomen het voor
stel vnn dc Nederlandsche Vereeniging von
Spoorwcgorlscn, luidende
De Nederlandsche Vereeniging van Spoorweg
artsen stelt voor een commissie te benoemen, ten
inde een onderozek in tc stellen, in hóeverre de
lichamelijke cn geestelijke gezondheidstoestand
van het verantwoordelijke personeel bij het
snelverkeer te land (spoorweg-, automobiel-,
elect rische tram-verkeer, enz.) voldoende wórdt
gecontroleerd in verband met de veiligheid van
het publiek verkeer, en zoo noodig die maat
regelen te nemen, welke cr toe kunnen leiden,
dat wettelijke waarbprgen daaromtrent, het ont
staan van gevaren.zooveel mogelijk tlachten te
voorkomen.
Dc namen der commissieleden zullen néder be
kend gemaakt worden.
Nadat uit de vergadering een woord von donk
tot den Prins was gericht voor diens leiding,
sloot de voorzitter de bijeenkomst
Bestrijding der Tuberculose.
Gisterenmiddag hield de Ned. Centrale Ver
eeniging tot bestrijding der Tuberculose ecno
vergadering in Hotel „Victoria" tc 's Graven-
hoge, onder voorzitterschap von jhr. S. M. S.
de R a n i t z, die de aanwezige leden welkom
heette en vervolgens hulde bracht aan de nage
dachtenis van dr. Van Gorkom, aan wicn de
Vereeniging groote verplichtingen heeft. Spr.
achtte het heenguun van dr. Van Gorkom ccn
groot verlies voor dc medische wetenschap.
Na ampele discussie, werden het ontwerp ge
wijzigde begrooting over 1915 en het ontwerp
begroting* voor 1916 goedgekeurd.
Na benoeming van leden tot het nazien von
dc rekening van den secretaris-penningmeester
werd tot Ld van den Raad van Bestuur gekozen
Als ge van iemand een dienst verlangt,
vraag clan eerst u zelf af, of ook gij hem een
dergelijken dienst zoudt willen bewijzen.
ROMAN VAN ANNA WAHLENBERG.
Geautoriseerde vertaling door
B. NORTAKKER.
5
„Nu hoe staat het er mee, gaat het wat?"
vroeg de rector, terwijl hij wees op het pa
pier met de vele cijfers.
En- van de wiskunde kwam hij op de an
dere onderwerpen von studie, en den onge-
lijken aanleg der leerlingen voor de verschil
lende takken van wetenschap. En dit gaf
hem aanleiding' zich te verdiepen in be
schouwingen over de begaafdheden en capa
citeiten der menschen in het algemeen.
Het had hem altijd geïnteresseerd de ont
wikkeling van bepaalde familie-eigenschap-
pen te volgen bij de verschillende leden van
hem bekende geslachten. En hij beweerde
dat men in groote families altijd een of meer
terugkomende karakter-eigenschappen terug-
Pond, als men moeite deed, deze te bestu
deren.
»,En welke steeds terugkeerende karakter
eigenschap kan men in Oom Simons famiH«
nagaan?" vroeg Blencla, haar te intieme
vraag verzachtend door een groote belang
stelling.
De rector greep zich nadenkend om den
kin.
„Ja," zei hij, „dat zijn er verschillende."
„Iets dat oom Simon en Birger gemeen
schappelijk hebben?" vervolgde de vraagster.
De rector wierp een blik op zijn zoon, die
onaangenaam getroffen, zich onwillekeurig
eén weinig terugtrok.
„Birger en ik hebben uiterlijkniet zoo*
heel veel gelijk," zei hij. „En ook hebben wij
geen sterk sprekende karaktereigenschap
pen gemeen."
Het trok in de spieren rondom Birgers
oogen.
Deze analyse maakte hem zenuwachtig.
Hij had altijd een gevoel dat er iets ontbrak
aan de verwantschap tusschen hem en zijn
vader. Zijn moeder had niet behoord tot
dezelfde klasse van menschen. En hij zelf
was bijna veertien jaar vóór hij in het vader
lijk thuis kwam bij zijn eerste bezoek; er
bijna twintig jaar, toen hij daar bleef. Ee>,
kind, dat in huis geboren wordt, neemt als
van zelf alles in het bezit wat daar is, din
gen en levende wezens, hij bezit die en be
schikt er over met een natuurlijk recht. Maar
Birger had nooit goed kunnen ingroeien in
dit huis. Niets daar zelf niet zijn eigen vader
behoorde hem als iets vanzelf sprekend.
Niemand had hem tenminste doen voelen,
dat hij een tak van den boom was met het
zelfde sap in de aderen als deze. Maar hier
voor derden bediscussieerd en aangetoond
worden als een wilde loot, die nauwelijks
iets gemeen had met de familie en het ge
slacht was toch meer dan hij kalm kon ver
dragen. Het was een schande voor hem.
Opnieuw wierp de rector een blik op zijn
zoon, die dezen scheen te branden.
„Niet bizonder sterk sprekende gemeen
schappelijke eigenschappen", herhaalde hij
nadenkend. „Behalve één," zei hij plotse
ling met nadruk.
Hij maakte een pauze, als om de anderen
zelve te laten bedenken welk een eigenschap
dat kon zijn. En nu lachte hij tegen Birger,
die steeds nerveuser werd. Zijn vaders glim
lach leek hem ironisch. En hij meende, dat
de bedoelde gemeenschappelijke eigenschap
eenige menschelijke zwakheid moest zijn,
die zijn vader nu in een aanval van open
hartige zelfcritiek wilde erkennen.
„Wat kan dat zijn I" zei Blenda, en keek
nu den een en dan den ander aan.
„Standvastigheid" antwoordde de rector
eindelijk. „Als wij Enefeldts met een zaak
beginnen, houden wë die vast tot we inzien
dat het een dwaasheid is, ja soms nog lan
ger. Die eigenschap heeft ons soms gehol
pen en 'soms gefopt, maar nooit gaat die
uit ons. Die is de meest kenmerkende voor
ons geheele geslacht. Heel weinigen hebben
deze gemist als vaderlijk geschenk en het
scheelt niet veel of we zijn er een beetje
trotsch op. Birger bezit die eigenschap in
hooge mate."
Een heete blos vloog over het gezicht van
zijn zoon. De reactie was al te heftig dan
dat hij die zou kunnen beheerschen. Hij
had een slag verwacht, en nu kwam een
lipfkozine, een uiting van waardeering, een
zeldzame uitdrukking van vaderlijke tevre
denheid.
De beiden zagen elkaar zwijgend aan.
Ten slotte zei Berger: „Heel goed, vader!"
En het klonk zoo krachtig alsof hij in dit
oogenblik een eed zwoer om zijn geslacht
eer aan te doen. Hij werd immers meege
rekend.
Blenda zal stil en keek naar hen beiden.
Als in een openbaring had ze antwoord ge
kregen op de vragen,, die zij zich gesteld
had.
Die beiden moesten toch zeker warme ge
voelens voor elkaar koesteren.
V.
De deur van mevrouw Ahrlings kamer
was g^rioten, zij zelve was daarbinnen, ge
plaagd door hoofdpijn en moest rust hebben
om zoo mogelijk te kunnen slapen. Blenda
was dientengevolge verbannen naar de eet
kamer.
Eerst dacht ze er aan naar het pension te
gaan, maai* ze aarzelde om aan dat pl.an uit
voering te geven. Ze hoopte namelijk dat
Birger zou komen, want ze had weer een
avond van smart voor zich, wiskunstige
vraagstukken voor morgen.
Zou hij haar in den steek laten? Hij had
een soort proeftuin in een der buitenwijken
van de stad, zooals ze gehoord had, en hij
was daar 'smiddags dikwijls zoo lang, dat
hij niet terugkeerde voor den avondmaaltijd.
Maar in den laatsten tijd was het niet voor-
ge'* ven, dat zij zich zelve moest helpen bij
die moeilijke vraagstukken, 't Was of hii de
dagen dat zij hem noodig had in zijn herin
nering had opgeteekend en zijn bezigheden
daarnaar regelde. Nu liet hij echter zoo
lang op zich wachten, dat haar hoop ver
vloog, en zij meende dat zij vergeten was,
voor den eersten keer. Maar na eenige mi
nuten wachten hoorde ze hoe de sleutel in
het voordeurslot werd omgedraaid, en even
daarna stond de langverwachte in de eet
kamer.
Hij was verwonderd haar daar te vinden.
En toen hij de verklaring gehoord had, zocht
hij naar een geschikte plaats om te werken.
Toen maakte hij de deur van zijn eigen stu
deerkamer open' en verzocht haar binnen
te komen.
„Wij worden daarbinnen telkens gestoord'1
zei hij.
„Ze komen zeker dadelijk om te dekken."
Zijn kamer, waarin ze nog niet eerder ge
weest was, was groot, maar niet rijk aan
meubelen. Ze waren verdrongen door een
massa planken en kasten, die het grootste
deel van de wanden besloegen en voor een
gedeelte gevuld waren met boeken, doch
hoofdzakelijk met een massa portefeuilles
van grauw papier, waaruit de ongelijke
grauwe randen van herbariumpapier te voor
schijn kwamen.
Wordt vtrvolgd.
