14" Jaargang.
„DE EEMLAN DER".
Vrijdag 14 Januari 1916.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE STERKSTE.
N" 168
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
ABONNEMENTSPRIJS:
f*r waanden voor Amersfoort f 1*00#
Idem franco per post
Per week (met gratis veraekering tegen ongelukken)
Afzonderlijke nummers
Wekelijks bijvoegsel „de EollunJscht Buisvrouu" (onder redaotie
van Thérèse van Hoven) per 8 mnd. 50 ets.
Wekeljjkioh bijvoegsel „Pub nu mee" per 8 mnd. 40 ets.
1.50.
O.IO.
0.05.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
f 0.541,
U.IO,
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels.a a»
Elko regel meer
Dienstaanbiedingen 25 cent* bij vooruitbetaling.
Grooto lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zoor voordoeligo bepalingen
tot het horhaald adverteereu in dit Blad, bp abouaomvut*
Lono circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Politiek Overzicht
Het dienstplichtvraagstuk
in Engeland.
Het wetsontwerp, dat de Britsche regee-
ïing in de vorige week heeft ingediend om
als noodmaatregel, zoolang de tegenwoor
dige oorlog duurt, de ongehuwde mannen
van 18 tot 40 jaar tot den dienst bij het
leger te kunnen verplichten, is in eerste
lezing aangenomen met 403 tegen 105
atemmen. De minderheid, die oppositie voert
tegen het wetsontwerp, is sedert nog aan
merkelijk in kracht geslonken. Het besluit
om tot de tweede lezing over te gaan, is eer
gisteren genomen met 431 tegen 39 stem
men; "ftfc voor- en tegenstanders staan dus
tegenover elkaar in de verhouding van II
tegen I.
Wanneer men de eerste stemmingslijst
nader bekijkt, dan ziet men, dat onder de
tegenstemmers 60 leren waren. Die zijn b;j
de tweede stemming afgevallen, want nu zij
de zekerheid hadden, dat Ierland niet valt
onder de nieuwe wet, was voor de Ierscha
leden de reden om te opponeeren vervallen;
lij willen er wel toe medewerken om aan
de bevolking van Groot-Brittannië den last
van den verplichten krijgsdienst op te leg
ger». Maar ook de andere tegenstanders zijn
in aantal verminderd. Als men van de min
derheid bij de eerste stemming de 60 Ieren
aftrekt, dan blijven er 55 over, dus 16 meer
dan de minderheid b#ij de tweede stemtuing
bedraagt. Die hebben, voor zoover zij niet
lijn omgegaan, zich bij de onthouders ge
voegd, wier aantal ditmaal 38 grooter is dan
bij de eerste stemming.
Wat nu moet volgen zijn het „committee
stage" en het „report stage", overeenkomen
de met het onderzoek in de afdeelingen en
de artikelsgewijze behandeling, die men in
ons parlement kent. Het laat zich aanzien,
dat die beide stadia zullen worden aange
wend om nog zooveel mogelijk aan bezwa
ren tegemoet te komen. De geneigdheid om
te laten overtuigen, dat de bezwaren
<nen worden op zijde gezet, is wel aan
wezig. Dat blijkt uit het besluit, waartoe de
minister Henderson en de vice-ministers
Brace en Roberts, die de arbeidspartij in
deze coalitie-regeering vertegenwoordigen,
zijn gekomen om hunne ontslagaanvragen
in te trekken en voorloopig aan te blijven.
Hun definitief besluit zal zeker afhangen van
den uitslag der bemoeiingen in de verdere
stadia der behandeling van het wetsontwerp
om aan de toezeggingen, die de premier
Asquilh eergisteren aan de hoofden van de
arbeidspartij heeft gedaan ter tegemoetko
ming aan hunne bezwaren, een in de wet
passenden vorm te geven. Als dat gelukt,
dan zal men misschien zien gebeuren, dat bij-
de eindstemming over het wetsontwerp de
aanvankelijke oppositie is verdwenen of al
thans tot de geringst mogelijke afmetingen
is terug gebracht.
In het debat van eergisteren heeft de mi
nister Henderson de oppositie van twee an
dere leden van de arbeidspartij, Anderson
en Snowden, aldus gekenschetst, -dat zij te
genstanders waren van het wetsontwerp, om
dat zij tegenstanders zijn vty\ den oorlog.
Men behoeft daaruit nog niet af te leiden,
dat de voorstanders van het wetsontwerp
allen warme voorstanders van den oorlog
zijn. Maar wel mag er deze conclusie uit ge
trokken worden, dat de krisis, die Engeland
nu doormaakt, niet kan worden beschouwd
als bevorderlijk aan den vrede. De Neue
Freie Presse heeft daarover van deskundige
hand eenige opmerkingen ontvangen, waarin
wordt gezegd:
„Eene werkelijke vredesstrooming bestaat
*\»er, naar mijne meening, nog niet en ik ge
loof, dat de reden daarvoor hierin is te zoe
ken, dat de Engelsche middenstand tot dus
ver door den oorlog volstrekt niet heeft ge
leden. Hij heeft integendeel aan den oorlog
verdiend. Slechts de aristocratie en ook de
lagere klassen ondervinden de lasten van den
oorlog. Zoolang echter de middenstand niet
rechtsirceks daardoor wordt getroffen, zal
de omkeering in de Engelsche opvattingen
niet plaats hebben. Want de Engelsche adel
bezit nog altijd zijn eigenwaan, zijn haat te
gen de Duitschers, zijn onbuigzamen natio-
nalen hoogmoed, en hij zal niet tot het be
sluit komen vrede te sluiten op een tijd,
waarop de wapenen van de centrale mogend
heden triomfeeren. Ja, als het zoo kon wor
den ingericht, dat Engeland wel niet over
wint maar toch niet voor een ieder zich moet
vertoonen als de overwonnene, nis eene
volksmisleiding kon worden bekonkeld, eene
comedievertooning waarin Engeland eene
mooie rol krijgt te vervullen, dan zou er
misschien over den vrede zijn te spreken.
Maar daartoe zullen de centrale mogendhe
den wel niet de hand bieden. Daarom zijn
de vooruitzichten voor den vrede heden nog
niet gunstiger dan gisteren. Maar niemand
kan weten of er morgen niet eene grondige
verandering in den toestand zal zijn geko
men."
Ce oortog.
B e r 1 ij n, 13 Jan. (W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Ten noordoosten van Armentières werd
een aanval van eene sterkere Engelsche af-
deeling terug geslagen.
In de vroege morgenuren herhaalden he
den de Franschen in Champagne de aanval
ten noordoosten van Ce Mesnil. Zij weiden
afgewezen. Ook mislukte een aanval tegen
een deel van de door ons den 9en bij de
hofstede Maisons de Champagne genomen
loopgraven.
De luitenants Boelche en Immelmann
schoten ten noordoosten van Tourcoing en
Bapaume ieder een Engelsch vliegtuig neer.
De keizer heeft hen de orde „pour Je mé
rite" verleend. Een derde Engelsch vliegtuig
werd in den luchtstrijd bij Roubaix, een vier
de door ons afweervuur bij Ligny (ten zuid
westen van Rijssel) naar beneden gebracht.
Van de acht Engelsche vlieger-officieren zijn
zes gedood, twee gewond.
P a r ij s, 13 Jan#. (R.) Namiddagcom
muniqué.
Tusschen de Sommie en de Aisne be
proefde de vijand gedurende den nacht een
overval tegen een van onze kleine posten,
die geheel mislukte. In Champagne werden
twee granaat aanvallen tegen onze stellingen
gestuit door ons courtinevuur.
Uit de nadere berichten over den gasaan
val in den sector van Forges blijkt, dat door
een verandering der windrichting de gaswol
ken terug gedreven werden naar de vijan
delijke loopgraven.
Avondcommuniqué.
Door een hevig bombardement zijn in de
buurt van Rijssel Duitsche loopgraven en be
schermde verblijfplaatsen vernield. Een
Duitsch regiment, dat in Roye binnentrok,
geraakte in ons vuur. Een Duitsche vier-
duims batterij werd tot zwijgen gebracht op
het plateau van Vauclerc. Er waren opera
tion van minder beteekenis in Champagne
en Argonne.
Londen, 13 Jan. (R.) Communiqué
van generaal Haig.
De vijand blies een mijn op bij Giyenchy,
hetgeen gevolgd werd door een bomaanval,
die werd teruggeslagen. Meden was er eenig
vijandelijk granaatvuur bij Givenchy, maar
over 't algemeen was* de toestand rustiger.
Vier van onze vliegtuigen, die gisteren
waren uitgezonden, zijn niet teruggekeerd.
B er 1 ij n, 13 Jan. (V/.-B.) Bericht van
het opp rste Iegerbesir - uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag
Duitsche patrouilles en strooptcchtcorn-
mando's hadden op verschillende plaatsen
van het nont geslaagde gevechten. Bij No-
woszolki (tusschen de-Olsjrnta en de Bere
zina) werden dé Réssen uft een vooruitge-
hrachte loopgraaf verdreven.
W e e n e n, 1 3 J a n. (W. B.) Ofiicieel be
richt van heden middag.
In Oost-Galicië en aan het Bessarabische
Lont was hier en daar artilleriestrijd. Verder
zijn er geene bijzondere gebeurtenissen
voorgekomen.
De ofi'icieele Russische berichtgeving
neemt in den laatsten tijd de gewoonte aan,
eene ruime plaats toe te kennen aan het
verzinnen van oorlogsgebeurtenissen, die
niet hebben plaats gehad. Tegenover alle
Russische opgaven wordt hier uitdrukkelijk
geconstateerd, dat onze stellingen ten oos
ten van de Sirypa en aan de Bessarabische
grens, afgezien van een enkelen bataillons-
sector, waar wij 200 schreden zijn terugge
gaan, precies zoo loopen ais het geval was
\<"óidat het met groolen militairen en jour-
nalistieken ophef ingeleide en tot dusver met
zware verliezen voor onze tegenstanders vol
ledig afgeslagen Russische Kerstmisoffen
sief begon. Alle berichten van het tegendeel
uit Petersburg zijn dus valsch. Bovendien be
wijzen de gebeurtenissen in het zuidoosten,
dat de vruchlelooze Russische stormaanval
len aan Dnjestr en Pruth ook niet tot ontlas
ting van Montenegro hebben kunnen bijdra
gen.
Petersburg, 13 Jan. (Tel.-agcnt-
schap.) Communiqué van den grooten gene-
rulen stof.
In Oost-Galicië en aan de Midden-Strypa
trachtte dc vijand, onder bescherming van
storm en sneeuw, tot twee malen toe het of
fensief te nemen in de streek van Dobropo-
lie; hij werd telkens terug geslagen door
ons vuur. In die streek en die ten noordoos
ten van Czernowitz werd de vijand gedwon
gen een deel van zijne loopgraven te ont
ruimen, die door ons werden bezet.
We e ne n-, 13 .Jan. (W.B.) Officieel
bericht van heden middag.
In Judikarië beschoot de Itoliaansche ar
tillerie de plaatsen Creto en For. Op Ronco-
ne wierpen vijandelijke vliegtuigen bommen
neer, zonder schade aan te richten. Nogo,
ten oosten van Ri\n, stond eveneens onder
vijandelijk vuur. Onze artillerie schoot een
Italiaansch barakkenkamp ten zuiden van
Pontafel in brand. Aan het front in het Kust
land duurden de beidenzijdsche artilleriege
vechten in den sector van Tolmein en Do-
berdo voort.
Rome, 13 Jan. (R.) Officieel communi
qué.
Ër werd alleen op verschillende punten le
vendig artillerievuur gewisseld.
In het Roden-dal en in de nabijheid van
den Seebach schoot de artillerie op mar-
cheerende troepen en proviand-kolonnes, die
uiteen werden gejaagd.
B r» r 1 ij n. 15 Jan. (W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag
De toestond is onveranderd.
W e e n e n, 1 3 J a n. (W. B Officieel be
richt van heden middag.
De aan de Adria oprukkende Oos-
tenrijksch-Hongaarsche colonne verdreef de
Montenegrijnen uit Budua en nam den ten
noorden van de stad oprijzenden Maini in
bezit. De in het Lovcengebied opereerende
strijdkrachten stonden gisterenavond 6 KM.
ten westen van Cettinje in strijd. Ook de ge
vechten bij Grahovo verloopen gunstig. On
ze troepen drongen vooruit in het dalbekken.
Ten zuiden van Antovoc overvielen wij den
vijand in zijne hoogtestellingen; hij werd te
ruggeworpen.
In het noordoosten van Montenegro is de
toestand onveranderd.
P a r ij s, 13 Jan. (R.) Avondcommuni
qué.
De Franschen hebben de .spoorwegbrug*
gen bij Demishissar en Kilindir opgeblazen
om redenen van militaire noodzakelijkheid.
W e e n e n, 13 Jan. (W. B.) De in Wee-
nen vertoevenden stadhouder van Dalmatie
graaf Attems verklaarde aan eenige verte
genwoordigers van dagbladen, dat de ver
overing van den Lovcen voor Dalmatie, in
zonderheid voor het zuidelijke gedeelte van
het land, eene gebeurtenis is van ver strek
kende beteekenis, omdat Cattaro daardoor
een geheel onneembare haveh en een der
beste steunpunten tegen een vijandelijke!*
aanval is geworden. Verder is de landstrootf
van Budua tot Spizza, die in het begin varv
den oorlog ontruimd is omdat het mei
groote moeielijkheden verbonden zou ziji*
geweest zich er te handhaven, van zelf wee*
in onze handen gekomen. De verovering an
den Lovcen zal in het geheele land blijde
instemming verwekken. De vreugde zal des
te grooter zijn, omdat van de tegenstander*
in de eerste plaots Italië daarddor is getrof*
fen.
B e r 1 ij n, 13 Jan. (K. N.) Uit Saloniki
wordt aan het Berl. Tageblatt geseind, dar inf
de laatste dagen de ontschepingen te 5a*
loniki belangrijk grooter zijn geworden. Ter
Suloniki wordt de ontscheping bespoedigd
door een nieuw georganiseerden sleep.»
dienst. Te Orfano worden op zes landings*
plaatsen niet alleen troepen, doch voorna*
melijk munitie en levensmiddelen onj*
scheept. Van het oogenblik af dat de Engel*
schen en Franschen met de eerste verdedi
gingslinie flink zijn opgeschoten en de
tweede linie geheel gereed hebben ge
maakt, schijnt in de stemming meer ver
trouwen te komen. Zij hopen tenminste, da(
Saloniki voor hunne tegenstanders een
tweede /peren zal worden. De Engelschen
en Franschen schijnen den hoofdaanval uil
het westen te verwachten.
Saloniki, 13 Jan. (R.) De Franschen
hebben als voorzorgsmaatregel den spoor
wegbrug over de Stroemo bij Dëmirhissar
opgeblazen.
Konstantinopel, 13 Jan. (W. B.)
Communiqué van het hoofdkwartier.
De slag op 8 Januari en in den nacht van
den Sen op den 9enf die eindigde met de
nederlaag van den vijand, speelde zich als
volgt af f De verminderde werkzaamheid vat*
de vijandelijke landartiUerië, in welker
plaats de scheepsnrlillerie was getredeh, de
aanwezigheid van talrijke transportschepen
bij de landingsplaats en de omstandigheid,
dat de vijand wederom hospitaalschepen;
misbruikte om overdag troepen weg te
voeren, deden de gedachte ontsaan, dat
de vlucht voor de deur stond van den door
ons hevig artillerievuur verontrusten Vijand*
Alle maatregelen werden genomen om te be
werken, dat deze vlucht ditmaal meer ver
liezen aan den vijand zou berokkenen. Deza
maatregc'^n werden ook met volledig succes
uitgevoerd.
Sedert 4 Januari begonnen de toebereid
selen tot den aanval. De voor den aanval
gekozen sectoren werden door onze artille
rie en '-or bommenwerpers hevig bescho
ten. m 8en Januari versterkten wij ons
vuur en lieten mijnen springen. Wij lietei>
ten slotte 8an het geheele front sterke ver*
kenningsafdeelingen oprukken. Met het oog
op dit voorspel tot onzen aanval bracht dei*
vijand in de streek van zijn linkervleugel tal
rijke oorlogsschepen bijeen, die onze afdee
lingen en vooruitgehrachte stellingen he
vig beschoten. Onze afdeelingen kwamen
soms tot bij de vijandelijke loopgraven en
werden daar door den vijand met infanterie*
De vrouw is voor den man de grootste ze
gen op aarde en in den regel de oorzaak van
lijn ongeluk.
ROMAN VAN ANNA WAHLENBERG.
Geautoriseerde vertaling door
B. NORTAKKER.
15
Maar nu bleef hij opgesloten in zijn kamer
de deur ging nooit anders open dan bij dc
maaltijden, oi als dc school hem riep.
Kr is iets fascincerends in een steeds ge
sloten deur; men kan niet laten er naar te
ki'ken. Blenda. die in haar moeders kamer
zal te studeeren, moest onophoudelijk het
hooft^ oplichten cm dwars door de zaal uaar
de deur te staren. En ze merkte dat ook de
oogen van de anderen daarheen getrokken
.werden.
ijs. rector liep er niet voorbij zonder zijn
fcoufd naar dien kant te wenden. Soms bleef
hii slaan om er naar te kijken. En eens liep
hij er zelfs recht op af, maar keerde halfweg
om naar zijn eigen kamer, waar Blenda hem
een langen tijd hoorde heen en weer loopen
een beweging, die ze hem anders weinig
hoorde maken. Maai' het was gedurende deze
dagen ook zoo stil in huis, dat men vele ge
luiden hoorde, die men anders niet vernam.
Als mevrouw Ahrliing aan tafel naast Blen
da. zat te naaien, liet ze soms haar werk od
de schoot rusten en haar blik dwalen dwars
door de eetkamer naar de gesloten deur. 't
Was of ze luisterde naar een geluid, een
voorteeken, dat die open zou gaan.
„Begrijp jij, wat Birger heeft, dat hij zich
zoo opsluit vroeg zij eens. „Is^laL alleen
omdat hij niet op reis mocht gaan?"
Blenda had haar verteld van liet aanbod,
dat hij gekregen had on van zijn vaders on
handelbaarheid. maar toch leek haai' ïiiq
handelwijze onbegrijpelijk.
„Vindt u dat geen reden genoeg vroeg
haar dochter ontwijkend.
„Ja. misschien wel."
En mevrouw Ahrling nam haar naaiwerk
weer op en begon weer te werken, doch
slechts om spoedig daarop een nieuwe pauze
te maken.
..'t Is jammer voor hem," zei ze. „Als we,
hem toch maar op eenige wijze wat aflei
ding kunnen bezorgen. Jij placht dat toch
vroeger wel te kunnen."
Dat was een direkte opwekking, die echter
Blenda irriteerde.
Was dal haar moeder, die haar dit ver
zocht, moeder, die vooruit al bang was ge
weest voor een flirtation met Birger Maar
misschien meende zc nu, dat het tot iets meer
kon worden en vond ze het een wenschelijkc
partij. Misschien was ze begonnen in die
richting hoop te koesteren, had ze reeds ver
wachtingen. en trachtte ze conigen invloed
daar op uit te oefenen.
Reeds de schijn van zulk een inmenging
wekte Blend a's oppositiegeest Welk recht
hadden anderen zich in haar gevoelsleven in
te dringen, gissingen en verwachtingen te
hebben Was er eenige reden daarvoor
Kon »lan oen meisje niet gewoon en vrien
delijk jegens eeai jongen man zijn zonder
dat er dadelijk een bosrli van belangstellen
de gissingen rondom baar opgroeide
't Schijnt dat hij met rust gelalen wil wor
den. en als menschen met rust gelaten willen
worden, moet men hen niet storen," herhaal
de ze en begon half luid den inhoud van haar
studieboek op te zeggen.
't Antwoord was afwijzend en duidelijk ge
noeg Ze wilde zeil niet gestoord worden. En
mevrouw Ahrling- boog zich opnieuw zwij
gend over haar werk. Maar het duurde niet
hoel lang vóór Blenda opnieuw gestoord werd
doch niet door haar moeder, maar nu door
den rector, die binnenkeek ora goeden dag te
zeggen.
Hij wilde zijn gewone avondwandeling ma
ken, en dacht niet lang weg te blijven. En
toen kwam de vraag, die zc vroeger ook dik-
w' had gehoord, maar die ze nu in de ge
druktheid, die over hel huis rustte, niet had
verwacht.
Hoe stond hel er mee Was ze zeer ver
langend om waar bed te gaan Anders had
hij haar wat le laten zien. als liij thuis kwam.
Ze bleef op en de rector hield woord. Hii
kwam werkelijk ongewoon vroeg van zijn
wandeling terug. En in plaats van haar mee
tc nemen naar zijn kamer, bleef hii in de eet
kamer en wenkte haar daar bij hem te ko
men. Hij wikkelde een groot pakket los, dat
uit een boekwinkel scheen le komen en dat
dan ook ec-n pas gekocht plaatwerk over de
raonumenteft uit den ouden, roemrijken tijd
van Griekenland's grootheid vatte. Hii
breidde het uit op de eettafel de verkla
ring. dat daar heter licht was dan in de bi
bliotheek. En nu moest ze eens zien 1
De eene goed uitgevoerde plaat na dc an
dere werd voor baar uitgespreid, uitgelegd
en verklaard. Maar Blenda merkte dadelijk
dat de oude pedagoog verstrooid was. De
inlichtingen die hij gaf, waren waardevol,
doch droog en zeer kort samengevat. Soms
ook zweeg hij gedurende langen lijd, iets
wat hem anders zelden gebeurde. En ten
slotfc richtte hij zich op uit zijn gebogen hou
ding.
„Jammer dat Birger hot zoo druk heeft,
dat hij geon tijd heeft dit te zien," zei hij.
„Het zou hem wel interesseeren. daar hij mor
gen jelui juist les geeft over de geschiedenis
van dezen tijd."
En dc oogen van den rector gingen opeens
naar dc gesloten deur. om zich daarna bijna
dadelijk weer op Blenda te richten.
„Als jij eens aanklopte om te hooren of
hij hier ook komt, nu we liet plaatwerk iuisit
hier binnen hebben", zei hij.
Ze stond met een zekere aarzeling op. Ze
bad plotseling de heele manoeuvre begrepen.
Oom Simon had gewetenswroeging over zijn
hardheid jegens Birger, daarom had hij het
plaatwerk gekocht, dat juist zoo uitstekend
paste voor deze les. en daarom liet hij het
hier zien in de eetkamer, en daarom ook de
uilnoodiging aan haar om te blijven. Zij werd
gebruikt als tusschenpersoon. 't Was merk
waardig welk vertrouwen ze in haar stel
den om invloed uit te oefenen op Birger.
eerst moeder en nu oom Simon. Ze moesten
maar eens weten wie de eigenlijke oorzaak
was van de gesloten deur. Misschien zouden
zc dan niet zulk een groot vertrouwen in
baar gesteld hebben.
..Maar oom Simon, als hij nu rustig wil
werken," zei ze tegenstribbelend.
„Onzin, een paar- minuien kan hii wel mis
sen. Zeg liem, dat hij je een rantsoen Griek*
sche geschiedenis mag inprenten, zoodat ia
morgen op school kunt schilleren.
Hij blikte sobclin ch over ziiai brillcgla*
zen. Hij was er zeker van, dat hij het juiste
lokaas gevonden had en dat Birger zou ko*
men, ook was hij zeker dat zij graag wild©
gaan. ofschoon zij schijnbaar wat tegenwer*
pingen maakte.
Maar die zekerheid prikkelde haar. Waar*
om moesten andcron zeker zijn. als zc zelf
n' t zeker was? Waarom moesten studeren
een zaak welen, vóór zii die zich z.elt tocli
liet naaste was, eenige zekerheid daarvan
had En waarom werd zii gedwongen eea
toenadering te doen. waarvan de •strekking
haar twijfelachtig leek?
Maar oom Simon bevaL ai zii kon geen
geldige reden opgeven vooi eene weigering
Ze ging naar dc gesloten deur. klopte aan
en trad na verkregen toestemming binnen.
Birger, die bij zijn schrijftafel zal te wei-*
ken, ontving liaar met eon verbaasden blikt
Gedurende drie dagen hadden z.c samen niet
gesproken, en nu kwam ze, klopte aan wï
kwam binmen, geheel zooals vroeger. F.u na
de verbazing vloog er oen schemer van lioop
over zijn gezicht, die echter spoedig weg
stierf. toen ze haar boodschap vertelde, lliï
had de zekerheid, dat ze niet uit zich zeil
kwam en zijn eerste ingeving was, den oproep
af te slaan en zich opnieuw te verdiepen iiï
ziin werk. Maar op hetzelfde oogenblik viel
ziin blik op ziin vatier, die in de eetkame*.
stond en door de open deur de onderhan
delingen volgde met levendige belangstehina
in de oogen, die schitterden door de brille*
'I UU1' Wordt vtrvolyd