n
14d' Jaarcrang.
DE EEMLAN DER".
Woensdag 19 januari 1916.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE STERKSTE.
N° 172
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort t J"J?'?*
Idem franco per post
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - O.l".
Afzonderlijke nummers o.uo.
Wekelijks bijvoegsel „dt Eollandidu Huismmuf' (onder redactie
van Thérèee van Horen) per 3 mnd. 50 ets.
W»kelijkaoh bijvoegsel „Pah mi <W per S mnd. -10 ets.
Bureau: UTRECHTSCH ESTR AAT 1
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTiËN:
t 0.30.
- O.IO.
Van 1—5 regels
Elko regel meer
Dienstaanbiedingen 2.3 ct»u<* bij TormlbcthHii
Grooto letter» naar plaats ruim te»
Voor handel en bedrijf bestaan zeo: voordcilige bopaliu
tot het herhaald adverteeren in dit Bind, bij abonnement.
Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt nu
aanvraag toegezonden.
Politiek Overzicht
Griekenland en de wereld-
strijd.
Tegen den rechtsbreuk, die op den laat-
Iten dag van het oude jaar gepleegd is door
'de op bevel van den bevelhebber van de
Entente-troepen, generaal Sarrail, verrichte
arrestatie van de consuls der centrale mo
gendheden en de met hen verbonden staten
Bulgarije en Turkije te Saloniki, is behalve
'door Griekenland, dat daardoor in zijne
rechten als souvereirie staat werd getroffen,
ook door Oostenrijk-Hongarije geprotes
teerd. De Grieksche regeering heeft van
Frankrijk en Engeland verlangd, dat ter-
«tond de noodlge bevelen worden gegeven
om te zorgen voor de veiligheid van de ge
arresteerde personen,totdat zij worden over
gegeven aan de Grieksche autoriteiten, die
hen verder onder hunne hoede en bescher
ming zullen nemen. De O.-H. minister van
buitenlandsche zaken heeft door tusschen-
komst van den Amerikaanschen gezant te
Weenen onder de aandacht gebracht van
'de Engelsche en Fronsche regeeringen, dat
deze arrestatie inbreuk maakt op de rech
ten en belangen van Oostenrijk-Hongarije
en niet anders kan worden genoemd, dan
een daad van willekeur, die ver de grenzen
overschrijdt, welke voor de oorlogvoerenden
naar recht en gewoonte getrokken zijn.
Sedert zijn de Entente-mogendheden nog
weer verder gegaan op den weg, dien zij te
genover Griekenland bewandelen. Een
Fransch batailbn heeft Korfu, het grootste
en rijkste van de Jonische eilanden, bezet.
Dit is geschied zonder dat vooraf daarvan
aan de Grieksche regeering kennis is gege
ven. Eerst nadat de bezetting was geschied,
is haar medegedeeld, dat deze Fransche
troepen de opdracht hadden de noodige toe
bereidselen te maken voor de huisvesting
van de van alles beroofde en door de gele
den ontberingen in deerniswaardigen toe
stand verkeerende Servische soldaten, voor
wie men Korfu als herstellingsoord wil in
richten. Het is moeielijk aan te nemen, dat
dit humanitaire doel het eenige is, dat bij
de bezetting van Korfu heeft gegolden. De
Neue Freie Presse schrijft over de plaat
selijke omstandigheden van het eiland:
„Het eiland Korfu, dat zich aan den zuide
lijken uitgang van de straat van Oranto be-
rindt, is ongeveer 55 KM. lang en ligt voor
iet vaste land van Epirus. Een bergrug, die
zich in het zuiden tot 567, in het noorden
tot 914 Meter boven den zeespiegel verheft,
loopt in de lengte door het eiland. Daardoor
is het geheele bekken van het ka
naal van Korfu gemakkelijk te be
schermen. Aan het noordelijke uitein
de is dit kanaal omstreeks 5 KM., aan
het zuidelijke einde 8 KM. breed; het kan
dus door batterijen afgesloten worden. Tal
rijke gunstige ankerplaatsen zijn aan de bei
de zijden van het kanaal te vinden. Het vormt
dus een uitmuntende oorlogshaven, wan
neer al het gebied, dat het begrenst, in de
zelfde hand is. Nu de Franschen het eiland
bezet hebben, zal die toestand in betrekke
lijk korten tijd te verkrijgen zijn. Evenmin
als van de onzijdigheid van Griekenland bij
de bezetting van het eiland notitie genomen
is, zullen de Franschen zich er aan storen,
dat de oever van het tegenover het eiland
gelegen vaste land ten deele Grieksch, ten
deele Albaneesch gebied is. Het is niet on
mogelijk, dat de bezetting van het eiland
verhaast is onder den indruk van de verove
ring van den Lovcen door de Oostenrijk-
sche troepen, ofschoon het plan daar
toe reeds vroeger schijnt te hebben beslaan.
Er zal nog wel eenige tijd verloopen
totdat Korfu tot een steunpunt van de vloot
van de Entente-mogendheden ingericht zal
zijn. Maar dan is het waarschijnlijk, dat men
operatiën in de Adria zal ondernemen,
waarbij Korfu als basishaven dient."
Het is dus niet onwaarschijnlijk, dat Korfu
in den zeeoorlog nog eene rol zal spelen. In
afwachting daarvan gedraagt de Entente
zich op dit eiland als heer en meester, zoo
als zij ook doet in het achterland van Salo
niki, op Lemnos en overal, waar zij, ondanks
Griekenlands onzijdigheid in den wereld-
strijd, Grieksch gebied heeft bezet om het
voor hare oorlogvoering te gebruiken.
Zelfs in de haven van Phaleron, onder den
rook van Athene, zijn Entente-troepen aan
land geweest en hebben daar handelingen
verricht, die tot het domein van de overheid
behooren. De Oostenrijksche consul te Korfu
is in hechtenis genomen, gelijk met de con
suls in Saloniki is geschied. Als er tegen die
arrestatie wordt geprotesteerd, dan worden
die protesten ter zijde gelegd evenals de
vroegeren. In Macedonië is de spoorweg
brug over de Stroema bij Demishissar, een
gewichtig kunstwerk in den spoorweg Salo
nikiSerres, vernield, met het gevolg, dat
met de Grieksche troepen in Oost-Mace-
donie nog slechts over zee-gemeenschap mo
gelijk is. Het heeft niet veel gescheeld of
daarbij zou een bloedig conflict tusschen
troepen van de Entente en van het Griek
sche leger zijn voorgekomen. Het garnizoen
van Demirhassar kreeg bevel uit te rukken
om de vernieling van die brug te verhinde
ren; maar het feit was reeds geschied toen
de Grieksche troepen op het terrein versche
nen. Intusschen stapelen zich de vergrijpen
tegen de Grieksche neutraliteit telkens meer
op. De vraag wordt steeds dringender hoe
lang Griekenland zich dat zal laten welge
vallen en of het niet. ten slotte zijne onzij
digheid zal verlaten. Hier geldt ook, dat de
kruik zoolang te water gaat totdat hij breekt.
De ocrlog.
B e r 1 ij n, 18 Jan. (W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Algemeen was de artillerieactie krachtiger
bij meestal helder weer. Lens werd wederom
levendig beschoten.
Twee Engelsche vliegtuigen legden het af
in den luchtstrijd bij Dadiseele en Passchen-
daele (Vlaanderen). Van de vier personen
der bemanning zijn drie döod. Een Fransch
vliegtuig werd bij Medevich (Moyen Vic)
door een van onze \liègers neergeschoten.
De bestuurder en de waarnemer werden ge
vangen genomen.
P a r ij s, 18 Jan. (Huv as). Namiddagcom
muniqué.
In den loop van den, nacht waren bij tus-
schenpoozen kanonnades op verschillende
punten van het Fransche front. Er is geen
enkele belangrijke gebeurtenis te vermelden.
P a r ij s, 1 8 J a n. (R,) Avondcómmuniqué.
Tusschen de Oise en de Aisne vernielden
onze batterijen Duitsche loopgraven te Mou-
lins-sous-vent. De Fransche artiillerie trad
krachtig op tegen gevoelige punten op het
vijandelijke front in Champagne en de Woë-
vre. Eene vijandelijke baiterij in de Vogee-
zen werd zwaar besch adigd door granaat-
vuur.
B e r 1 ij n, 18 Jan.!(W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Bij Duenhof, ten zuiden van Riga, en ten
zuiden van Widsy zijn de Russen er in ge
slaagd, onder bescherming van de duisternis
en van sneeuwstormen, vooruitgebrachte
kleine Duitsche posten te overvallen en uit
een te jagen.
Weenen, 1 8 J a n. (W. B.) Officieel be
richt van hedenmiddag.
Daar er ook gisteren niets bijzonders is
voorgevallen, kan men den nieuwjaarsslag in
Oost-Galicië en aan het Bessarabische front
als geëindigd beschouwen. Om voor de hand
liggende militaire redenen kunnen geen na
dere bijzonderheden over dezen slag gepubli
ceerd worden.
Onze wapenen hebben op alle punten van
het 130 kilometer lange front volkomen ge
zegevierd; onze infanterie, die op uitsteken
de wijze door de artillerie gesteund werd,
kan niet genoeg geroeid worden, zij bracht
in alle gevechten de beslissing teweeg en
wist alle stellingen, dikwijls tegenover een
numeriek sterkeren vijand, te behouden. De
groote nieuwjaarsslag in het Noord-Oosten
van Oostenrijk begon 24 December van het
vorige jaar en duurde met slechts enkele
tusschenpoozen tot 15 Januari voort, dus 24
dagen lang. Verscheidene regimenten waren
niet minder dan 17 dagen in het gevecht.
De bevelen van het Russische legerbe
stuur, de mededeelingen van gevangenen en
tal van officieele en hulf-officieele berichten
uit Petersburg duiden aan, dat het Russische
opperbevel met het offensief van zijn Zuide
lijk leger een groot militair en politiek doel
beoogt. Daarmee komt ook overeen het
groote. aantal soldaten, dat de vijand tégen
ons in het vuur zond; hij offerde, zonder
eenig succes te behalen, minstens 70.000
man aan dooden en gewonden op en verloor
6000 man aan gevangenen. Naar de samen
stelling der troepen te oordeelen hebben sol
daten uit alle deelen van het keizerrijk aan
dezen slag deelgenomen. De vijand voert
thans wederom versterkingen naar Oost-Ga
licië.
Overigens zijn in het Noord-Oosten geene
bijzondere gebeurtenissen te berichten.
Petersburg, 18 Jan. (T el.-agont-
schap). Communiqué van den grooten gené-
ralen staf.
Op ons westelijk front is geen strijd ge
voerd.
Weenen, 1 8 J a n. (W. B.) Officieel
bericht van heden middag.
De toestand is onveranderd. Aan het Do
lomietenfront voor het brughoofd van Tol-
mein en in het gebied van Görz hadden hier
en daar vrij levendige artilleriegevechten
plaats. Kleine ondernemingen tegen het ge
noemde brughoofd en een aanval op onze
stelling aan de noordelijke helling van den
Monte San Michele werden afgeweerd.
Rome, 1 8 J a n. (R.) Officieel communi
qué.
De Italianen hebben olie loopgraven en
hoogten ten noordwesten van Görz, die zij
den 15en hadden moeten ontruimen, her
overd. Daarmee is de oorspronkelijke linie
hersteld.
B e r 1 ij n, 18 Jan. (W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Van het Balkan-oorologstooneel is niets
nieuws bericht.
Budapest, 18Jan. (W. B.) De Az Est
deelt de meeningen van verschillende perso
nen mede over Montenegro's verzoek om
vrede.
Graaf Khuen-Hedervary zeide, dat dit het
eerste concrete teeken is, dat de eindover
winning zal zijn aan den vierbond. Graaf
Androssy zeide: Koning Nikita is een zeer
goed georienteerde politieker. Wanneer hij
den strijd opgaf, zal dit besluit ook die
vijanden tot nadenken stemmen, die heden
nog een groot optimisme aan den dag leg
gen. De oud-minister cn gewezen voorzit
ter van het huis ven afgevaardigde Berze-
viczy zeide: De beteekenis van het verzoek
om vrede ligt hierin, dat Italië naar alle
waarschijnlijkheid, door den nood gedron
gen, zijne toestemming heeft gegeven, dat
het werd gedaan.
Weenen, 18 Jan. (W. B.) De Neue
Freie Presse bericht uit authentieke bron
het volgende over d^ onderhandelingen met
Montenegro:
Den 13en Januari verschenen bij onze
voorposten twee Montenegrijnsche ministers
en een majoor der artillerie, die den wensch
uitdrukten in onderhandelingen over eene
capitulatie te treden. Deze wensch werd
naar de bevoegde plaats overgebracht.
Daarop kwam dadelijk het bescheid, dat de
eerste voorwaarde-voor het inleiden van het
verder voeren van de onderhandelingen was
het onvoorwaardelijk nederleggen van de
wapenen door het Montenegrijnsche leger.
De heide ministers bleven in Cettinje; het
verdere verkeer met hen geschiedde door
tusschenpersonen.
Onder de wapenen, die Montenegro moet
neerleggen, worden verstaan alle moderne
wapenen in den zin van de Europeesche le-
gertechniek en ook do wapenen, die ied ra
mannelijke Montenegrin als erfstukken
dracgi. De weerbare Montenegrijnen zullen
groote troepen bijeenkomen en de wape
nen letterlijk neerleggen. De controle op het
neerleggen van de wapenen bestaat hierin,
dat onze troepen een strategisch, bost h-in-
spectie zullen verrichten in dier voog*\ dal
geheel Montenegro als een groot hos* li
wordt beschouwd en in zijne gunsche bro
te wordt onderzocht, opdat zich geeii 1>
de vorriten, die, den guerillaoorlog op
gezag voortzetten.
Daarna wordt de mannelijke b olking. dm
in staat is de wapenen te drogen, neer be-
paaldes treken verwezen; waarschijnlijk zat
dat ook voor hoogbejaarde grijsaar*Is noo-
dig zijn. De Montenegrijnsche vrouwen heb-
ben zoowc- als combattanten als in den ge-
heelerv euippendien.u aan den oorlog deel
genomen. Intusschen heeft koning Nikita
reeds sedert geruime n tijd de -uitbetaling- van
de loprien gestaakt. Vele vrouwen zijn daar
op naar hare woning teruggekeerd. Ook de"
huisvaders zijn hen daarheen gevolgd mei
een tijdelijk verlof om voor het onderhoud
van hunne gezinnen althans voor ecnigen
tijd te kunnen zorgen. De vrouwen zullen
zonder uitzondering in de plaatsen blijven*
Onder dit onvoorwaardelijk neerleggen is
ook begrepen de overgave van alle steden
'en dorper, en de overgave van alle mid-
len van vérkeer, inzonderheid de spoorwe
gen.
Rome, 18 Jan. (R.) De feiten betref
fende den toestand van Montenegro waren
reeds gedurende twee maanden bekend aan
de wel ingelichte personen. De bepalingen
van de regeling, die is te verwachten, zijn.
Het Montenegro den Lovcenberg afstaat in
ruil voor een heven aan de Adriotische zee
en de verzekering van zijne onafhankelijk
heid.
Dc consul'van Montenegro te Rome Po-
powics bericht, dot koning Nikolaas eene
proclamatie heeft uitgevaardigd, waarin hij
verklaart, dat dc keus stond tusschen over
gave of ondergang.
Weenen, 18 Jan. (W. B.) Officieel
bericht van heden middag. De onder-
handlingen, waardoor het neerleggen van de
wapenen door het Montenegrijnsche leger
moet worden geregeld, zijn gisteren begon
nen. Onze troepen die inmiddels nog Vir-
pnzar en Riieka hebben bezet, staakten de
vijandelijkheden.
P a r ij s, 18 Jan. (Havas.) Hel Montene
grijnsche consulaat bericht, dat wanneer
Montenegro gedwongen is geweest zich te
onderwerpen, dit alleen is geschied omdat
het onvermijdelijk was. Het Leger was uitge
put, de laatste munitie was opgebruikt en het
wes niet mogelijk te vluchten.
Brindisi, 18 Jan. (R.) De leden van
de Servische regeering en Squitti, de Ita-
liaansche gezant bij de regeering van Ser
vië, zijn naar Korfu vertrokken.
B e r 1 ij n18 Jan. (W. B.) De Frankf.
Ztg. bericht uit Athene: Het dagblad Athinoi
Het heet dat de dommen altijd lachen;
maar de wijzen hebben er meer reden toe.
ROMAN VAN ANNA WAHLENBERG.
Geautoriseerde vertaling door
B. NORTAKKER.
18
..Heb ic ie pijn gedaan vroeg 1* be
zorgd. Ze bevoelde haar enkel, en probeerde
aan alle kanten, nee. ze had «?een Was
slechts een waarschuwing riewèest.
..'t Is in elk geval het beste, dat ie op mij
steunt tot we op beter gebaande wegen ko
men" zei hij.
En haar- band bleef op zijn arm rusten. En
als de helling steiler werd. of als zc over
een met ijs bedekte sloot moesten, trol: I
haar vaster naar zich toe. haar voet kon im
mers opnieuw uitglijden Eu t lkens als 1
dat deed. keek ze naar hem op met een ge
lukkig. zacht lachje. Ze hield er van he
rein rrad te worden, beschermd door hem.
Iloe ze zich plotseling op den thuisweg be
vonden. wist geeu van beiden. Ze hadden geen
woord gespr(&6£ tenggaan; een ge-
meenschappeliitk instinkt moest hun schreden
geleid hebben. Maar ofschoon ze nu op den
giooten breeden straatweg liepen, bleef haar
hand voortdurend op zijn arm rusten. Hu
keer ou keer kwam de verleiding tot hem
die tc grijpen, en naar zijn wang en aan ziin
lippen tc brengen.
Hij wist dat de wachttijd dan ten einde zou
zijn. In haar lachende oogen vas iets dat
hem dit zeide. Hii had beloofd geen gewicht
aan haar vriendelijkheid te hechten, maar
zou ze nu misschien niet verwonderd zijn
dot hii ziin belofte niet verbrak, en zou ze
het niet hopen
Bestond er bii een vrouw nic.l altijd de nei
ging om neen te zeggen, als ze ja meende
En toch weerstond hij de -erlcidivg. Iets
in hem verzette er zich tegen, zoodra die
wensch opkwam, wat het was wist hij niet
precies. Misschien een gevoel van verantwoor
delijkheid. misschien van trots, dat zich ver
zette tegen dc denkbare mogelijkheid var
een nieuwe afwijzing. Er gebeurde niets, dat
dc wachttijd verbrak. En toon na een tijdje
een paar wandelaars in het gezicht kwamen,
trok Blenda haar hand terug. De gelegen
heid was voorbij. De weg was niet meer al
leen van herf. En Birgcr voelde eon wel
dadige rust,
Hii was blij dat het beslissende ougenblik
niet was gekomen, 't Lag niet op zijn w
dat uit te lokken. En 't celuk zweefde im
mers tooh boven zijn hoofd, liet was zoo
nabij, dat hij den vleugelslag hoerde. En
waarom zou hij dan niet kunnen machten
Nadat ze afscheid hadden genomen bii
Blenda's deur, keek ze nog eens _m, wuifde
met de roode berberisbouquet, die ze on de
hoogte van haar roode lippen hield zoodat
he* bijna scheen of ze hem een kus toewierp
„Een heerlijke dag", zei ze, „een prettige
dag," en vóór hij kon antwoorden was ze
verdwenen.
XI.
„Wat Had men nog niet gedaan mei het
eten, en het was al over zes
Blenda, die juist haar voet in de vestibule
zette, hoorde verbaasd de stemmen uit de
eetkamer en het gerinkel van lepels tegen dc
borden.% En ze deelde haar verbazing mee
aan het meisje, dal haar opendeed.
Deze g.if dadelijk de verklaring. Mijnheer
Botüii had vanmorgen getelefoneerd en zijn
aankomst aangekondigd, cn nu was hij hier.
maar de trein was zoo veel te laat geweest,
dat het middageten op een later uur gesteld
moest worden.
Blenda liep door dc corridor naar haar
mocder's kamer. Het paste immers niet. dat
ze door dc eetkamer liep. als er een gast aan
tafel zat. Zc sloeg het boek open. dat ze mee
genomen had, cn begon te lezen. Maar de
bladzijden werden niet vlug omgeslagen, want
door de gesloten deur drong dc s.em van
den vreemde, en ze moest er onwillekeurig
naar luisteren. De klank was helder en haas
tig met iels gedecideerds dat aan den lector
herinnerde. En de verwantschap was ook
duidelijk in zijn wijze van spreken, de stroom
der vlug op elkaar volgende woorden. Maar
behalve deze gelijkenis, was er ie»s anders
dat haar bekend voorkwam.. Ze moest deze
slem reeds vroeger gehoord hebben. Maar
wanneer, waar
Ze onderzocht haar herinnering, maar kon
geen leiddraad vinden. Ze herhaalde zacht
den naam Kjell Boriin, Kjell Borlin? Nee,
als ze den naam terzelfder tijd ais dc sten
gehoord had, dan zou ze dien wel onthou
den hebben.
Nu stonden ze binnen op. Ze vei lieten dc
eetkamer om naar de bibliotheek te gaan.
waar de koffie gedronken werd. En toen het
stil werd. deed ze de deur open slechts haar
moeder was nog in dc eetkamer en zette de
wijnkaraffen in liet buffet,
..Komt het ongelegen dat ik blijf vroeg
Blenda, „misschien een familiefeest
..Ik weet het niet", mevrouw Ahrling zag
er wat aarzelend uit. ..Kjell moet reeds mor
gen op school beginnen, en zc hebben zeker
verschillende dingen tc hespreken."
De vacantie was ten einde, en het lente
kwartaal begon den volgenden das. Blenda
Wist, dal de nieuwe lecraar reeds verschei
den dagen verwacht werd. Hij had immers
eenige dagen noodig om zich in ziui nieuwe
taak in te werken Maar het scheen, dat h"
de zaak gemakkelijk opnam. Dezen avond
zou dus wel noodig zijn voor de instructies.
„Nu, dan verdwijn ik maar."
Ze stond reeds in de vestibule, toen Birger
door de eetzaal liep naar rijn kamer om wat
sigaren te halen. Zoodra hii haar in het oog
kreeg, kwam hij naar haar toe.
..Je gaat toch niet weg -röeg hij, toen
hij zag dat ze naar de buitendeur liep.
„Moeder en ik hebben uitgemaakt, dat ie-
lui niet gestoord moest worden. De zaken van
de school gaan voor."
Ze stond reeds met de hand op don deur
knop. Maar Birger trok liaar bij den arm te
rug.
„Kom gauw hier, schoolzaken We spre
ken geen woord over de school. Vader heeft
het wel geprobeerd, maar het ging niet. Kjell
verklaarde, dal hii den rooster en alle nood
zakelijke» papieren ontvangen had. en dat die
zaken volkomen in orde ziin. O nee, we spre
ken over hetgeen in de couranten staat over
politiek, over de laatste tooneelstukkcn, die
hii nog niet gezien heeft, on over dc kunst
van hel cliauffceren. En daar mag je tocj*
wel bii zijn om naar te luisteren." Blenda
wats niet moeiliik over te halen1. Ze zetto
vlug den hoed af. die ze zoo juist opgezet
had, cm eenige minuten later stond ze naast
Birger in de studeerkamer.
Een man van dertig jaar glad geschoren
als een Amerikaan, stond op uit de dieplo
\an den leoren ruststoel en boog vflftr haar.
Birger stelde hen aa<n elkaar voor. En opnieuw
herhaalde zii in zich zelf den naam Kjell
Borlin. Kjell Boriin
Gelijk zij een o ogenblik geleden iels be
kends in zijn stem had gevonden, vond ze nu
iels bekends in zijn gezicht. Waar en wan
neer had ze deze krachtige, tamelijk gevulde
trekken gezien, deze kleine diepliggende, maar
mooie en levendige 'oogen In zijn gezicht
meende ze ook een herkenning tc lezen en
een zekere verrassing in den glinsterenden
bliik. Maar of hij haar herfcende. wist ze toch
niet. want zonder een woord te zeggen, vie*
hii terug in den diepen stoel.
Word vervolgd.