O
i*i" Jaargang.
„DE E EM LAN DER".
Vrijdag 21 |anuari 1916.
B UITEN LAND.
FEUILLETON.
DE STERKSTE.
N* 174
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT l.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
HooMredacteurr Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO.
ABONNEMENTSPRIJS:
9tï 8 maanden voor Amersfoort
Idem franoo per post
iet D
tt f 1*®^*
laeD irsoou iJör y^-*
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - o.i
Afzonder)pke numme»
Wokeliiks bijvoegsel EoJlandacha Eutecrovu>" (onder redactie
van Thórèse van Hoven) per 3 mnd. 50 ets.
Wekelijkioh bgvoegsel „Pt* ma mei* per 8 mnd. 40 ets.
PRIJS DER ADVERT EN ÏIËN:
Van 1-5 regels0.50.
Elke regel moorO.ia
Dionstasnbtedingou !45 cent* by Tooruitbotalins
Groote lotters naar pl.uit.sruimte.
Voor handol en bedrijf bostaan teor voordeelige bopalingon
tot het herhaald advorteeron in dit Blad. bij abonnoment.
Eone circulaire, bevattead. de voorwaarden, wordt
aanvraag toegezonden.
«1»
Kennisgeving.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
Gelet op art. 37 der Drankwet;
Brengen ter openbare kennis:
lo» dat bij hen is ingediend een verzoekschrift
#jtï verlof tot verkoop van alcoholhoudenden,
anderen dan sterken drank, voor gebruik ter
plaatse van verkoop door Gijsbertus Christionus
de Jager, banketbakker, wonend© alhier, in de
aal on van het perceel Langestraat 56, te Axners-
loort;
2o. dat binnen twee weken na deze bekona-
making een ieder tegen het verleenen van het
verlof schriftelijke bezworen bij ons College kan
Inbrengen.
Amersfoort, 20 Januari 1916.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
A. R. VEENSTRA. v. RANDWUCK.
Politiek Overzicht
Hervatting van den strijd
door Montenegro.
Wanneer deze wereldstrijd ons ééne les
predikt, dan is het die, dat wij ons over niets
moeten verbazen. Er is in de reeks wereld
schokkende gebeurtenissen, die sedert wel
haast anderhalf jaar elkaar opvolgen, zóó
veel wat een gewoon menschenvei stand
niet had voorzien en niet kan bevatten, dat
men het ten slotte opgeeft naar het hoe en
het waarom te vragen en geneigd is alles
langs zich-heen te laten gaan.
Eene enkele maal gebeurt er wel eens
iets wat met onze verwachting strookt. Dat
was het geval toen, na de bestorming van
den Lovcenberg door de Oostenrijlceis, die
bijna onmiddellijk gevolgd werd door de be
zetting van Cettinje, de tijding kwam, dat de
koning en de regeering van Montenegro
den wensch hadden kenbaar gemaakt, dat
onderhandelingen over den vrede zouden
worden aangeknoopt. Het kon niemand ver
wonderen, dat de prealabele eisch van het
onvoorwaardelijk nederleggen der wapenen,
die door Oostenrijk was gesteld, door Mon
tenegro werd aangenomen. Men zag daarin
de bevestiging van wat bekend was over den
toestand van Montenegro, die door koning
Nicolaas werd samengevat in de verklaring,
dat de overgave noodzakelijk was om het
land van den ondergang te redden. Toen dan
ook uit Rome het bericht kwam, dat Monte
negro van zijn besluit was teruggekomen,
was de eerste indruk, dat dit niet waar kon
zijn en dat de Entente als waarheid uitgaf
wat zij wenschte te zien gebeuren.
Maar het ongelooflijke is gebleken waar
te zijn. Stefani, het officieele nieuwsagent
schap in Italië, brengt de bevestiging in zoo
stelligen vorm, dat elke twijfel is uitgeslo
ten. Wij weten nu, dat eergisterenavond de
minister van buitenlandsche zaken van Mon
tenegro in Brindisi is aangekomen op bevel
van den minister-president, en de tijding
heeft meegebracht, dat de koning van Mon
tenegro en zijne regeering alle voorwaar
den van Oostenrijk hebben geweigerd en
dat de strijd reeds weer begonnen is op het
geheele front.
Waardoor is die omkeerin^ teweeg ge
bracht? Wij kunnen daarop slechts antwoor
den, dat wij 't niet weten. Van de zijde der
Entente wordt allerlei slechts verteld van de
door Oostenrijk gestelde voorwaarden. Wij
zijn niet in staat daorover te oordeelen, om
dat wij die voorwaarden niet kennen. Voor
zoover wij weten, was het aan de bespre
king van de eigenlijke vredesvoorwaarden
nog niet toe; die zouden eerst aan de orde
komen wanneer de ontwapening van de be
volking was geschied. Daarvoor waren voor
waarden gesteld, die er uiterst hard uitza
gen. De weerbare mannen moesten niet al
leen de moderne vuurwapenen afstaan, be
antwoordende aan de eischen van de Euro-
peesche techniek; zij moesten 2ich ook ont
doen van de reusachtige revolvers, die de
tegenwoordige bezitters van hunne vaderen
hebben geërfd en die de Montenegrin als
zijn grootste sieraad beschouwt. De ontwa
pende weerbare mannen zouden in concen
tratiekampen bijeengebracht worden, cn om
op afdoende wijze de vorming van benden
voor den guerilla-oorlog te verhinderen, zou
het gebied van het geheele koninkrijk afge
zocht worden als voor een drijfjacht. Zijn
die harde voorwaarden als eene vernedering
ondervonden en hebben zij den geest van
verzet tot eene laatste inspanning geprik
keld? Wij kunnen hier slechts gissen.
Hoe dit zij, het uitzicht op vrede, dat zich
opende op dit onderdeel van den wereld-
strijd, is weer vervlogen. De strijd is hervat
op het geheele front. De 75-jarige koning
Nicolaas bevindt zich met zijne zonen te
midden van zijne troepen, om hen te orga-
niseeren tot een laatsten strijd. Men was
gewoon hem, in plaats van met zijn juisten
naam, aan te duiden met den naam Nikite.
Dat is echter geen verkleinwoord van Niko-
laas, maar een zelfstandige mannelijke voor
naam, die in Grieksch-orthodoxe landen
veel wordt gebruikt en „overwinnaar" betee-
kent. Helaas, de kans is gering, dat koning
Nikolaas in den strijd, die nu is begonnen,
overwinnaar zal blijven. Eerder is het te ver
wachten, dat die strijd zijn ondergang zal
bezegelen, dat hij daarin met eere zal onder
gaan.
Het door Stefani verspreide telegiam ge
waagt van de aankomst van den minister
van buitenlandsche zaken van Montenegro
te Brindisi en voegt er bij, dat hij de reis
heeft gedaan op last van den minister-pre
sident. Wat deze bewindsman in Italië komt
doen, is gemakkelijk te bevroeden. Hij komt
de hulp vragen, waarvan zijn land verstoken
is gebleven in den tijd, toen deze
hulp had kunnen dienen om on
heil af te wenden. Toen Montenegro
onder het onheil scheen te bezwijken, was
men in Rome dadelijk bij de hand met de
beschuldiging, dat Montenegro verraad
pleegde tegen de Entente; men gaf te ken
nen, dat de laatste strijd bij den Lovcen en
bij Cettinje een doorgestoken kaart met
Oostenrijk was, om aan Montenegro goede
vredesvoorwaarden te verzekeren. De on
houdbaarheid van die beschuldiging wordt
in het licht gesteld door Montenegro's be
sluit om een allerlaatston strijd te wagen.
Dat besluit stelt de Entente voor de nood
zakelijkheid om zijne gezindheid tot het ver
leenen ven steun aan Montenegro mét de
daad te toonen. Maar wonneer de Entente
besluit dien steun te verleenen, dan blijft nog
de vraag over; zal de steun niet te laat ko-
Bc oorlog.
B e r 1 ij n. 19 Jan. (W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Onze stellingen ten noorden vnn Frelin-
'ghien zijn gisterenavond onder gebruikma
king van rookbommen over eene breedte
van eenige honderd Meiers aangevallen; de
vijand had zware verliezen. De vijandelijke
artillerie beschoot stelselmatig de kerk te
Lens.
Een Engelsche tweedekker met twee ma
chinegeweren is bij Tourcoing door een
Duitsch vliegtuig uit het Engelsche eskader
near den grond gebracht. Aan de Yser
dwong het vuur van onze afweerkanonnen
een vijandelijk vliegtuig te landen in de
vijandelijke linie. Het vliegtuig werd daarop
door ons artillerievuur vernield.
Militaire inrichtingen te Nancy werden
door ons met bommen beworpen.
P a r ij s, 2 0 Jan. (Tlavas.) Nemiddag-
commiiniqué.
Tusschcn de Oise en de Aisne v aren in
den loop van den nacht eenige -patrouille-
gevechten.
In de streek van Puisaleine (Champagne)
verstrooide onze artillerie een levensmidde-
lenconvooi op den weg Ville-sur-Tourbe
Vouziêres.
leii Duitsch vliegtuig wierp drie bommen
pp een voorstad von-Luncr:rc, die geen
schade aanrichtten. Een and^r Duitsch vlieg
tuig moest bij Elins op den grond gaan. De
beide officieren, die er in zaten, wérden ge
vangen genomen bij Gevillers, ten zuidoos
ten van Luneville.
B e r 1 ij n, 2 0 Jan. (W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Op verscheidene plaatsen aan het ooste
lijk front zijn artilleriegevechten en voorpos
tenschermutselingen.
Ween ah, 20 Jan. (W. B.) De nieuwe
slag aan do Bessarabische grens nam in
hevigheid toe. Behalve de reeds gisteren
gemelde aanvallen, die allen in de vroegste
morgenuren vielen, hadden onze troepen, in
de eerste plaats de honved-divisic van Buda
pest, bijna ieder uur tot in den namiddag
toe iusschen Toporoutz en Bojan hardnek
kige stormen van overmachtige krachten of
te slaan. De vijand drong in den loop van
den sjijd eenige malen in onze loopgraven,
maar werd telkens weer in het handgemeen,
eens door een krachtigen tegenaanvel van
de honvedregimenten 6 en 30, onder zware
verliezen terug geslagen. Het voorterrein, van
onze verschansingen is met Russische lij
ken bezaaid. In de strijdruimte van sommi
ge botataillons zijn 600 1000 gevallen
Russen geteld.
Ook de andere fronten van het leger van
PflanzerBaltin stonden den geheelen dog
onder Russisch geschutvuur. Ook aan het
in het noorden hierbij zich aansluitende
fiont in Oost-Galicië was een korte artille-
riestrijd.
Petersburg, 20 Jan. (Tel .-agent
schap). Communiqué van den gTOOten gene
ra len staf.
In de streek van Dwinsk heeft onze artil
lerie met goed gevolg een vijandelijke co
lonne beschoten, die Schlossberg uit het
Westen naderde.
In Galicië hebben wij aan de Midden-
Strypa pogingen van zwakke vijandelijke
a.iVieelingen om onze versperringen te na
deren, tegengegaan.
Ten Noord-Oosten van Czernowitz bij
Ra rant se hebben wij een sector van de vij
andelijke stelling veroverd. De vijand deed,
om dezen sector té hernemen, vijf verbitter
de tegenaanvallen, die alle met enorme ver
liezen voor den vijand werden afgeslagen.
Weénen, 2 0 J a n. (W. B.) Officieel be-
richl van heden middag.
Aan het Italiaansche front is niets bijzon
ders gebeurd.
Rome, 2 0 Jan. (R.) Officieel communi
qué.
Een detachement ski-rijders besteeg in den
nacht over ijs en diepe sneeuw den Sforzel-
lina-pns op eene hoogte von 10.000 voet;
het daalde neer in het Montedal, vernielde
onder vuur twee vijandelijke blokhuizen, liet
mijnen springen en keerde in veiligheid te
rug.
B e r 1 ij n, 2 O J a n. (K. N.) Het Berl. Ta-
geblatt verneemt uit Milaan via Weenen,
dat Italië, Frankrijk en Engeland hunne ge
zanten aan het hof van Montenegro hebben
teruggeroepen. De diplomatieke betrekkin
gen der West-Europeesche mogendheden
met het hof van koning Nikita zijn derhalve
afgebroken. De Rijksbank van Montenegro
is weer naar Cettinje overgebracht, alwaar
ook de regeering van Montenegro is terug
gekeerd.
Rome, 20 Jan. Het Agenzia Stefani
meldt, dat het Montenegrijnsche consulaat
heden morgen op last van den Montene-
grijnschen minister-president Miuskovic, die
gisterenavond te Brindisi is aangekomen, aan
den minister van buitenlandsche zaken heeft
medegedeeld, dat de koning van Montene
gro en zijne regeering alle voorwaarden van
Oostenrijk geweigerd hebben en dat de
strijd over het geheele front hervat is. De
koning en zijne zonen bevinden zich in
Montenegro te midden van hunne troepen
om de uiterste verdediging te organiseeren.
P o r ij s, 2 0 Jan. (R.) De Koningin van
Montenegro, de koninklijke prinsessen en
•Je minister-president zijn in Brindisi aage-
komen op hunne reis naar Rome.
Koning Nikolaas is in Skutari gebleven/
om den tegenstand te organiseeren.
Rome, 20 Jan. (R.) De Montenegrijnw,
sche minister-president heeft de hoop uitge.
drukt, dat het tragische einde van Montene-
gro den kop zal indrukken aan de misdadige
lasteringen, dat Montenegro met den vijand
afspraken heeft gemaakt over den vrede.
B e r 1 ij n, 2 0 Jan. (W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier von heden voormiddag.
Van den Balkan is niets nieuws te be«
richten.
Weenen, 20 Jan. (W. B.) Officieel
bericht van heden middag.
Op het Balkan-oorlogstooneel zijn geene
bijzondere gebeurtenissen voorgekomen.
Sofia, 20 Jan. (Bulgaarsch telegraaf-
agentschap). Officieel bericht. Den 16en om
acht uur voormiddag verscheen een 'vijande
lijk eskader van 24 eenheden voor Dedea-
gatsch. Om 9.42 openden de schepen het
vuur op de stad en de omringende hoogten.
Des middags was de beschieting geëindigd
en voeren de schepen weer zeewaarts. Men*
schenlevens vielen niet ten offer aan deze
beschieting, maar vier paarden werden ge
dood.
Denzelfden dag kruiste een vijandelijk es
kader van zestien schepen om 8 uur voor
middags tot 1 uur namiddags in de baai van
Porlo Lagos. Om 1.5 begonnen de vijande
lijke schepen de om Porto Logos gelegen
hoogten te beschieten. Zij staakten het vuur
eerst om half zes en verwijderden zich daar
op in de richting van het eiland Thasos. Er
werden geene slachtoffers gemaakt.
B e r 1 ij n, 2 O J a n. (K. N.) De Voss. Ztg.
geeft de volgende verklaring van de monar
chen-ontmoeting te Nish. Keizer Wilhelm
bewijst door zijn bezoek aan czaar Ferdi
nand de noodige eer aan diens leger en
diens volk. Zelfs indien de gebruikelijke
tafelredevoeringen bij ontmoetingen van
vorsten zouden wegvallen, spreekt deze sa
menkomst een duidelijke taal. Zij is de beze
geling en de wijding van de politieke en
culturéele aansluiting van Bulgarije aan de
midden-Europeesche mogendheden, die
slechts in haar geheelen omvang tc verkrij
gen is door verbreking von den Russisch-
getinten Servischen slagboom.
S o f i a, 1 9 J a n. (W. B.) De Duitsche kei
zer heeft aan kroonprins Boris de orde von
den Zwarten Adelaar verleend. Een groot
aantal Macedonische officieren en soldate*
hebben het IJzeren Kruis ontvangen. Czaa*
Ferdinand heeft den keizer het grootkruis
van de militaire orde voor betoonde dapper
heid in den oorlog geschonken. Generaal von
Falkenhayn en veldmaarschalk von Macken-
sen werden begiftigd met de medaille eerste
klasse van dezelfde orde. Talrijke andere
Duitsche officieren hebben eveneens de or
de voor betoonden moed ontvangen.
Weenen, 20 Jan. (W. B.) De keizer
verleende aan den koning der Bulgaren de
waardigheid van veldmaarschalk bij het Oos-
tenrijksch-Hongaarsche leger.
Wie paarlen-joekt, moet in de diepte af
dalen.
ROMAN VAN ANNA WAHLENBERG.
Geautoriseerde vertaling door
B. NORTAKKER.
ld
7,ij ging op een stoel iets achter c'c 1.
zitten, maar toch niet zoo ver, dat zc niet tot
den kling behoorde. En terwiil hel gesprek
verder ging. zat zij er tamelijk stil bij. Kjell
Borlin's persoon interesseerde haar meer dan
wat cr gesproken werd, en ze bestudeerde
hem onafgebroken en verstolen. Hij bezat een
merkwaardige zekerheid in zijn optreden,
zelfs de rector, die alle menschen imponeer
de. scheen hem geen eerbied in te boezemen.
Hij sprak hem ongegeneerd tegen, en scheen
zich te hebben voorgenomen hem in welspre
kendheid te overtreffen door elke zin van
oom Simon te beantwoorden met een nog
langer, nog beter gevormde en sierlijker li-
rade. Sommige gezegden schertste hij weg.
om andere lachte hij. Blenda kon zich goed
voorstellen hoe vlot hij bij de studentenfees
ten in Upsala was opgetreden, waar hij,
zooals zij had gehoord, een toongevende rol
kad gespeeld en zich zelf uitstekend ver
maakt. ja zelfs zoo goed, dat ziin familie ge
vreesd had dat hij nooit kl&ar zou komen.
Maar toen had hij onverwacht een schit
terend examen gedaan en was als leeraar be
gonnen met zooveel paedagogisch talent en
capaciteiten, dat hij opgevallen was in de
kleine universitcitstad, waar liij eerst een be
trekking had aangenomen.
Waar kon ze hem getroffen hebben
Die vraag kwam telkens weer terug tus-
schen haar andere gedachten én verhinderde
haar het gesprek zoo goed te volgen, als zc
anders gedaan zou hebben. Door een toeval
ontdekte ze toen zij uil haar gepeins ontwaak
te, dat ze den geheelen draad kwijt was en
dat men midden in een strijd over vakter
men was, over welker nauwkeurige hetee-
kenis de meeningen verdeeld waren. Birgcr
stond al bij een boekenplank en bladerde in
een lexicon om een bewijs voor zijn meening
te zoeken, en dadelijk sprong ook de rector
od en zocht op een anderen plank. Maar Ivjell
Rorlin bleef kalm achterover geleund in zijn
stoel zitten met een lachend gezicht, alsof hij
wist dat hij gelijk had. maar liet grappig
vond te zien hoeveel moeite de anderen zich
gaven.
Plotseling keerde hij echter het hoofd om
en wierp een eigenaardigen blik op Blenda
Met een vlugge ruk schoof hij zijn stoel heel
dicht bij den hare cn boog zich voorover.
„Weet U nog de laatste maal. dat we el
kaar gezien hebben", zei hij zacht en geheim
zinnig.
Ze schrikte eo bloosde over h&ar geheele
gezicht, alsof ze aan een indringerigheid had
blootgestaan. Maar hij lachte, en genoot blijk
baar van de verrassing en haar verwarring.
„Wanneer vroeg ze. Jk herinner me
niet."
..Herinnert u het zich werkelijk niet Een
jaar geleden» vo-igen zomer op de bazar 7"
De bazar l Alsof een gordijn weggeschoven
werd. zag ze hel groole groene grasperk mei
alle kraampjes onder de beschaduwende beu
ken. Zc zag zich zelf als bloemenmeisje tus-
schen het publiek loopcn cn met haar gevul
de mand alle binnentredende bezoekers aan
vallen, vooral de becren. En een van hen
ja, dat was hij. Maar liij moest zeker een
baard of snor gedragen hebbel^, die hij nu
had afgeschoren. Dat was de reden -waarom
zij hem niet herkend had.
„Balkenberg heeft mij voorgesteld," vuide
Corlin aan. Ja zeker, nu herinnerde zij zich
Hendrik Balkenberg had hem voorgesteld, hij
had hem op een van zijn reizen als leerling-
landmeter loeren kennen, en toen ze elkaar
dien dag toevallig hadden ontmoet, had hij
hem naar de bazar meegenomen.
„Herinnert u zich nu
„Ja. maar den naam. Ik moet dien zeker
niet verslaan hebben."
Op hetzelfde oogenblik begreep ze hel ech
ter. Een letter in zijn naam moest haar ont
gaan. zijn.
„Oriep ze uit, „de r, die heb ik zeker
niet verstaan."
IJii knikte, nee, misschien niet.
„Nu herkent u mij. wij hebben zeker ook
samen gedanst
„Ja. dat geloof ik wel."
„Was het een prettige avond
„O ja. heel erg.
Al duidelijker herinnerde zij zich nu. hel
gelach cn geschcrls, het gedrang om haar
heen. De groote verkoop van bloemen. Ze
had een aardig cosluum gehad en was in
een stralend humeur, en toen het bal op bet
plankier onder de gekleurde lampions. De
vreemdeling, dién Hendrik had voorgesteld
was nu cn dan opgedoken, nu eens om een
bloem ie lcoopen. dan weer om wat vroo-
iijke woorden te wisselen, cn eens om eer
dans te vragen. Maar ze hadden niet veel
gedanst, meest geschertst en gelachen. Hel
was eigenlijk van dc dans dat ze zioh h'
herinnerde, zijn vlugge, duidelijke wijze van
spreken, zijn kleine, eigenaardig mooie en
intelligente oogen. Zij had bizonder daarop
gelet, omdat hij gedurende de tussehenpoo-
zen tegenover haar had gezeten, en zich naar
haar had voorover gebogen. Precies zooals
nu.
„Maar het was moeilijk om een dans van
u le krijgen'', zei hij. ..U was zco omringd.
En Ik.lkenberg was ook zeker erg jalocrscb."
Een onbehagelijk, gevoel maakte zich van
haar meester.
Wist hij iels
Zc keek hem strak en onderzoekend aan.
Maar hij wendde zijn blik niet af. Ja. hij wist
iels. ,/t Was immers terwille van u dat ik ge
komen was." zei hij zacht maar duidelijk.
.Balkenberg wilde, dat ik het mooiste meisje
van de stad zou zien."
Nu wist ze liet zeker. Hendrik Balkenberg
had iets gezegd van hun stille verloving, in
elk geval er op gezinspeeld. Hij was een on
betrouwbaar cm babbelachtig mensoh. dat
had ze spoedig genoeg gemerkt. Maar dat
hii hun geheim aan een vreemde verklapte,
zooals dezen doctor Borlin d-at had ze tich
nooit gedacht. Toorn welde in haar op. Ze
haatte Hendrik Balkenberg. Maar haar boo^
beid gold ook dezen man. die daar naar ha;
voorovergebogen zat en haar on zijn brutale f
wijze fixeerde. Iloe durfde hij
„Ik begrijp u niet" zei ze op een slroeveu
toon, die zc trachtte zoo trotsch mogelijk te
doen klinken.
„O, zoo. pardon ik moest me eerst op
de hoogte gesteld hebben of
Zijn blik zocht haar linker hand cn toen
hij weer opkeek had zijn gelaat oen uitdruk»
king van onschuldige verbazing.
„O. is er niets van gekomen zei hij.
„Ik begrijp u niet" herhaalde zij. nu met
een gezicht dal opheldering verlangde.
Maar hij liet zich niet intimideeren. Dc on
schuldige verbazing log nog op zijn gezicht?
gemengd niet ecu uitdrukking van groot me-1'
delijden.
„Arme Balkenberg", zei hii „Ja. het is niet
goed landmeter tc zijn. Nooit thuis, onmoge*
üjk zijn belangen tc bewaken."
Blenda placht niet spoedig om oen ant
woord verlegen tc zijn. Maar zijn brutaliteit
was te groot. Ze heet op haai* lippen ert
wrong haar zakdoek, terwijl ze tevergeefs
zocht naar#een vernietigend antwoord.
En plotseling zag ze ook van deze poging
af. want zc merkte dat Birgcr naar haar en'
haar cavalier keek. Zijn hand met het opge
slagen boek was neergezonken, en hij bo«
schouwde hen met groote verwondering.
Het was heel merkwaardig dat een paa*
menschen die pas aan elkaar voorgesteld waJ
ren elkaar dingca hadden te zegden, wclkd
zulke ontroering als nu op huu gezicht
lezen stond, opwekten.
fT nl rerv'-fy^
