m
DE E EM LAN DER".
Dinsdag 25 lanuari 1916.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE STERKSTE.
IT 177
Jaarrang.
Uitgevers: VALKHOFF 6 Co.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Kennisgeving.
Het Telegraaf-schandaal.
Hoofdredacteur! Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
ABONNEMENTSPRIJS:
ftr S maandon root Amersfoort
Idem franoo per poet
Per week (met gratie Tertekering tegen ongelukken)
JLfaonderlt(ke nummer»
Wekelijks bijvoegsel .ie HoUandtche Euinrmuc" (onder redaotie
▼en Tbérèse ven Hoven) per S mild. 30 ct».
Wekelijkich b(jvo.g»el „fbk nu mnT per 8 mnd. 40 CU.
1.00.
i 1.30.
o.io.
o.os.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regel»«.30.
Elke regel meer0.10.
Dienstaanbiedingen S3 cents b# vooruitbetaling.
Grooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan teer voorxloehge bop.ilingen
tot hot herhaald advorloeren in dit Blad, bij abonnement.
Eene circulaire, bovattende de voorgaarden, wordt on
aanvraag toegeiondon.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
brengen ter openbare kennis, dat P. Lobel, koop
man te Amersfoort, bij adres van 15 Januari
1916 bij Hare Majesteit de Koningin in beroep
Is gekomen van hun besluit d.d. 31 December
1915, afgekondigd den 4. Januari 1916, waarbij
hem voorwaardelijk vergunning werd verleend
tot het oprichten van een drogerij van haze-,
•konijne- en geitcvellen, in het perceel alhier ge-
Jegen aan de Bolderstraat No. 12, kadastraal
bekend Sectie E, No. 3147 en tot het oprichten
van eene inrichting tot het bewaren en verwer-
ken ven lompen in het perceel alhier gelegen
aan de Bolderstraat No. 10, kadastraol bekend
Sectie E, No. J148.
Amersfoort, 20 Januari 1910.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
De Secretaris, De Burgemeester,
ft. R. VEENSTRA VAN RANDWUCK.
De Telegraaf zorgt wel voor sensatie. En
ielkens is het wat nieuws, wat ongehoords.
Maar nu ten laatste schijnt het blad toch zelf
hel kind van de rekening te worden.
•n journalistieke kringen, en ook wel daar
buiten, was het reeds lang bekend, dat het
aan de Telegraaf 'n bizarre toestand was.
Vandaar dat de uitlatingen van zoovele hul-
debetuigers bij de arrestatie van den zooge-
naamden hoofdredacteur Schroder de meer
ingewijden eigenaardig aandeden.
Wij zeggen „zoogenaamde" hoofdredac
teur en bedoelen daarmee geenszins onaan
genaam te zijn aan den heer Schroder, doch
willen slechts zeggen dat hij niet meer dan
tn naam hoofdredacteur, inderdaad echter 'n
figurant was, die door de eigenlijke leiders
van het blad als journalist misschien gewaar
deerd doch overigens als 'n quantité négli-
geable behandeld werd. De rol welke hij ge
dwongen werd aan te Telegraaf te vervullen,
was verre van aangenaam en meermalen
kwajn hij dan ook in verzet. Zoo erg liep het
ten slotte, dat hij 2 Dec. zijn ontslag vroeg.
Op het oogenblik echter dat het tot 'n cata
strofe zou komen, kwam als 'n reddende
engel de justitie tusschen beide met hare op
zienbarende arrestatie van den heer Schro
der.
Deze en vele andere onthullingen van wat
rich aan de Te'«0:aaf afspeelt, zijn thans
openbaar geworden tengevolge van 'n con-
flir* in eigen boezem.
Naar aanleiding van het plotselinge ont
slag van 'n aantal redacteuren met langen
staat van dienst, heeft de Amsterdamsche
Pers Zaterdagavond 'n buitengewone leden
vergadering gehouden, waarvoor de agenda
slechts vermeldde „Arbeidstoestanden aan
de Telegraaf".
En daar is 'n boekje opengedaan. Niet al
leen over do arbeidstoestanden f Uit het uit
voerige verslag dat in de pers gepubliceerd
is, blijkt, waf trouwens reeds bij velen be
rend is, dat de leiders van de Telegraaf 'n
wonderlijke rol spelen in ons land.
De eigenlijke leider van de onderneming
is heer h.C. Holdert, broeder van den
directeur P. W. J. Holdert. Hij is in waarheid
de hoofdredacteur en doet artikelen opne
men, waarvan de heer Schroder niets afweet.
Over z'n verdere gedragingen is ter verga
dering heel wat uitgelekt. Voorzoover zulks
echter redactioneele aangelegenheden be
treft, zal het meer de journalisten versteld
doen staan dan het publiek interesseeren.
Ernstiger echter is wat meegedeeld werd
omtrent het zoogenaamde anti-smokkelbu-
reau van dien heer Holdert. Daaraan waren
verbonden personen, over wie zeer ongun
stige dingen verteld werden. Zoo werden na
men genoemd van een Engelschman, van
een gewezen spion in Duitschen dienst, van
een Belgischen avonturier en eenige Hol
landers van minder allooi. Sommigen dezer
speurders gaven zich dikwijls ten onrechte
uit voor inspecteurs van de N. O. T. Met
voorbeelden werd aangetoond, dat zij het ook
tot hun taak rekenden smokkelarij en andere
ongerechtigheden uit te lokken. Ze ontzagen
zich zelfs niet met vervalschte documenten
te werken, om toch maar resultaten te kun
nen leveren.
-Hel pleit voor den heer Schröder dat hij,
toen hem verzocht werd om te komen naar
den zetel van dit „anti-smokkelbureau' (ten
huize van den heer Holdert) om daar aan de
berichten een scherperen en meer journa-
Üf 1 en vorm te geven, zulks weigerde. (Ook
andere leden der redactie hebben zich niet
met deze gevaarlijke bendè willen inlaten).
De rapporten werden toen builen weten van
den hoofdredacteur Schroder in de Telegraaf
opgenomen. En dit werd de aanleiding tot de
ontslagaanvrage van den heer Schroder. En
hieraan weer had deze te danken dat hij den
2ion December uit z'n voorloopige hechte
nis ontslagen werd, daar bleek dat hij niet
meer de verantwoorlijke hoofdredacteur was.
Het materiaal door bovengenoemde speur
ders verzameld, werd ook opgezonden naar
de Fransche en Engelsche legatie te 's Gra-
venhage.
Zietdaar eenige van de hoogst onsmake
lijke onthullingen. Onsmakelijk, maar bo
venal ernstig. Want het is nu duidelijk dat de
Telegraaf het orgaan was, dat althans in
zeer nauwe connectie stond met een spion-
nenbureau van zeer verdacht allooi. Dat de
heer Schroder /rij uitgaat, staat wel vast. Hij
is het werd destijds reeds door de N. R.
(_rt. voorspeld minder het slachtoffer ge
weest van de justitie dan wel van de redactie
der Telegraaf. Maar de rol, welke de heer
Holdert speelt, schijnt minder fraai te zijn.
In alle geval is aan het prestige van de
Telegraaf door het bekend worden van al
deze Riten, de genadeslag toegebracht. Hoog
was dit prestige in breede, breede kringen
al lang niet meer. Maar er waren toch altijd
nog oningewijden die zwoeren bij dit blad.
Men herleze slechts de sympathie-betuigin
gen bij de arrestatie van den heer Schroder
*-r r c^er. nu wel opengaan.
De „adelaar" ligt geveld!
De oorlog.
Berlijn, 24 Jan. (W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Er was eene ijverige artillerie- en lie-
gersarbeid aan beide zijden. Een vijandelijk
eskader wierp bommen op Metz. Een bom
viel op het bisschoppelijke paleis, een an
dere in den tuin van een lazaret. Twee bur
gers werden gedood, acht gewond. Een
vliegtuig van het eskader werd in een lucht-
strijd neergeschoten. De bemanning werd
gevangen genomen.
Onze vliegtuigen bcwierpen stations en
militaire inrichtingen achter het vijandelijke
front met bommen; zij behielden daarbij de
overhand in eene reeks luchtgevechten.
P a r ij s, 2 4 J a n. (Havas). Namiddag
communiqué.
Er was slechts zwakke ariilleriearbeid op
he; geheele front. In Arte is werden granaten
en torpedo's gewisseld op de barricades voor
Ne uville, ten noordoosten von Roye en ten
zuiV^-'-n var Soyecourt (zzuidelijk van de
Somme). n Prapschen 1 nonneerden le
vensmiddelkonvooien; Ae Duitschers wier
pen tien projectielen op Nancy des morgens
tusschen 7 en 8 uur.
Avond-communiqué.
De vijand voerde een allerhevigst bom
bardement uit bij den mond van de Yser en
in de streek van Nieuwpoort. 20.000 grana
ten werden door de Duitschers verschoten.
De infanterie trachtte te voorschijn te ko
men, maar ons 'courtinevuur belette haar de
loopgraven te verlaten, op een paar afdee-
lingen na, die door ons .vuur onmiddellijk
uiteengejaagd werden.
De artillerie was aan beide zijden zeer
actief in de streelc van Boesinghe, het Sas
en Steenstraete. Kleine vijandelijke troepen,
die trachtten te het Sas over het kanaal te
komen, werden door ons geweer- en moxim-
vuur terug gedreven.
In Artois, ten westen van den weg
AtrechtLens, beproefde de vijand een
nieuwen aanval, die onmiddellijk gestuit
werd door granaat- en geweervuur. Een
tweede aanval verder zuidwaarts mislukte
eveneens. Onze batterijen ten noorden van
Soissons vernielden Duitsche loopgraven op
hoogte 129 ten oosten van de hoeve Go-
dat. In het district Reims veroorzaakte onze
artillerie, door vliegtuigen voorgelicht, ern
stige schade aan eene Duitsche batterij.
Londen, 2 4 Jan. (R.) Communiqué
van generaal Douglais Haig.
Wij bliezen in den nacht een mijn op bi i
Saint-Eloi, waardoor vijandelijke loopgraven
zwaar beschadigd werden. Een kleine pa
trouille kwam bij Verloren hoek door de
draadversperring van den vijand en vuurde
van de borstwering in de dicht bezette loop
graaf; zij trok zich daarna zonder verlies
terug. In den omtrek van Loos was de weder-
zijdsche artillerie actief. Wij brachten be
langrijke schade toe aan de vijandelijke
loopgraven ten noordoosten van Armentiè-
res. Bij Pilken brachten wij vijandelijke Ioop-
graofmortieren tot zwijgen.
Berlijn, 24 Jan. (W. B.) Officieel be
richt.
In den namiddag van den 23en hebben
twee van onze watervliegtuigen de lucht
schiphallen te Hongham (ten westen var.
Dover) mei bommen beworpen. Er werd
vastgesteld, dat daardoor een groote brand
is ontstaan.
Londen, 24 Jan. (R.) Het persbureau
bericht, dot een Duitsch vliegtuig om vier
uur namiddags over Dover vloog. Alle af-
weerkanonnen kwömen tegen dit vliegtuig in
actie en het werd vervolgd door twee Biit-
sche machines.
B e r 1 i j n, 2 4 Jan. (\V. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Ten noorden van Dunaburg werd een
Russische spoortrein door onze artillerie in
brand geschoten.
W e e n e n, 2 4 J a n. (W. B.) Officieel be
richt van heden middag.
Op het Russische oorlogstooneel is niets
nieuws voorgekomen.
Petersburg, 24 Jan. (Tel.-ogent-
schap). Communiqué van den grooten gene-
ralen staf.
Bij Illuxt kanonneerde onze artillerie met
succes Duitsche werktroepen, die werkten
aan verschansingen. Aan de Midden Slrypa,
in de streek van Boerkanow, verstrooide het
vuur van onze artillerie de tegenpartij. In de
streek van de Beneden Strypa was een artil
lerieduel. In het gevecht om het bezit von de
door de ontploffing van mijnhaarden ont
stane trechters ten noorden van Czernowitz
maakte de vijand gebruik n slikbommen.
W e e n e n, 2 4 J a n. B.) Officieel be
richt van heden middag.
Pogingen van den vijand om naderbij te
korr .n in den sector Lafraun en een nieu
we aanval van eene Italiaonsche afdeeling
aan de Rombonhelling werden afgewezen.
Rome, 24 Jan. (R.) Officieel commu
niqué.
Op den linkeroever van de Adige (Etsch)
opende de vijand een hevig machinegeweer
vuur op onze stelling op de noordelijke hel
ling van Zugnatorta. Hij deed echter geen
aanval en veroorzaakte geene schade. De
weikzaamheid van onze artillerie in het
Plezzo-bekken en in den Tolmein-sector, die
de vijand aanhoudend in onrust hield, noop
te hem zijn versterkingsarbeid te staken. Gis
terennamiddag opende de vijand een hevig
vuur op de noordelijke hellingen van den
Monte San Michele. Onze artillerie ant
woordde en bracht de vijandelijke batterijen
in minder dan een kwartier tot zwijgen.
Berlijn, 24 Jan. (W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Een vijandelijk vliegtuigeskader, dat van
den Griekschen grond was opgestegen,
wierp bommen op Monnstir. Verscheidene
inwoners werden gedood of gewond.
Weenen, 24 Jan. (W. B) Officieel
bericht van heden middag.
Gisteravond bezetten wij Skutari. Eenigo
duizenden Servische soldaten ,dic het gar
nizoen van de stad vormden, trokken zich
naar het zuiden terug, zonder het op een
strijd te laten aankomen.
Voorts nikten onze troepen in den loop
van gisteren binnen in Niksic, Dnnilovgrad
en Podgoritza.
De ontwapening van het land werd tot het
huidige tijdstip zonder wrijvingen voltrokken.
Op sommige punten wachtten de Montene-
grijnsche afdeelingen het verschijnen van
onze strijdkrachten niet eens af, maar legden
de wapenen reeds vroeger neer om naar huis
te kunnen gaan. Op andere plaatsen gaf ver
reweg het grootste gedeelte van de ontwa
penden de voorkeur aan de krijgsgevangen
schap boven de gelegenheid, die gegeven
werd om huiswaarts té gaan. De bevolking
ontving onze troepen overal vriendelijk en
niet zelden met plechtigheid. Buitensporig
heden, zooals b.v. in Podgoritza zijn voorge
komen, hielden op zoodro de eerste Oosten-
rijksch-Hongaarsche troepenafdeeling ver
scheen.
Weenen, 25 Jan. (Corr.-bureau.) Hef
bericht van onzen generalen staf van den
24en vermeldt, dat in Podgoritza buitenspo»
righeden zijn voorgekomen, die met het ver»
schijnen van de eerste O.-H. troepen ophiel
den. Voor zooveel tot dusver bekend is ge
worden, bestonden deze onlusten in eene
bloedige botsing tusschen de Montenegrij-
nen en de in de buurt van Podgoritza wonen
de Albaneezen, die aan den hekenden Alba-
neeschen aanvoerder Issa Boletinncs en zijn
zoon het leven kostten. De oorzaak is nog
niet opgehelderd. Verscheidene Montene-
grijnsche ambtenaren kwamen de oprukken
de O.-H. troepen tegemoet en verzochten
den bevelvoerenden officier zijn intocht te
bespoedigen, opdat ergere dingen zouden
worden voorkomen. Bij ons binnenrukken in
Podgoritza was het reeds rustig in de stad.
Rome, 24 Jan. (R.) Telegrammen uit
Athene berichten, dat de Oostenrijkers Sku-
tnri hebben bezet.
L y o n, 24 Jan. De koning van Monte
negro is heden avond om vijf uur hier aan
gekomen. Hij werd aan het station ontvangen
door den prefect en andere autoriteiten en
werd op zijn rit naar het hotel door het pu
bliek toegejuicht. Daar werd hij bezocht door
den minister van staat Denys Cochin, die
hem welkom heette namens de regeering.
Sofia, 23 Jan. (W. B.) In een gesprek
met den vertegenwoordiger van de Utro
deelde de minister van onderwijs Peschew
mede, dat de Duitschers de Bulgoarsche re
geering hebben uitgenoodigd, de steden en
districten Prizren, Djekowö, Pristina, Kruze-
watz, Kuprija, Pozarewatz en Prokuplje, die
tot dusver door de Duitschers bezet waren,
in bezit te nemen. Zij werden door de Bul-
gaarsche bestuursorganen overgenomen.
Men moet de oogen wijd openen voordat
men trouwt, en ze half dicht doen als men
getrouwd is.
ROMAN VAN ANNA WAHLENRPT?0.
Geautoriseerde vertaling dooi
B. NORTAKKER.
22
riet was toch onbegrijpelijk, dat niemand
jmtwoordde. Zelfs indien Karin Orwell opge
houden was en nu in sohool was. haar man
op zijn kantoor zat en het meisje uitgegaan,
dan was toch <le oude mevrouw thuis. Haar
been was nog niet ge-heel genezen, en ze kon
niet uitgaan, maar ze kon in het huis wel
wat rond hinken. En nadat er zoo lang ge
beld was. moest ze toch pogen open te doen.
Zijn onrust kwam weer terug en hij over
legde, dat het het beste zou zijn een ondcr-
coc-k in te stellen bij de burcu. om te hooren
af ze ook een van de familieleden dezen
tnorgen gezien hadden. Maar juist toen hij de
stoep ai wilde dalen, meende hij iemand te
ifcooren kreunen.
Ademloos legde hij zijm oor op de buiten
deur, het was geen vergissing. Opnieuw kwam
bet gekreun binnen uit de woning. Het klonk
ols het gejammer van een ziek mensrh, die
niet ver verwijderd kon tijn. Hij sloeg op de
deur, hij belde. Dit kreunend wezen moest
loch tot zoo veel leven gewekt kunnen wor
den. d&t de deur geopend werd. maar neen.
het jammeren ging door, zonder dat er eenir
ander teeken van leven was. Dat hield hii
niet langer uit. Met den zakdoek om de hand
gewikkeld, sloeg hij de ruit van de deur in
zoodat de scherven rinkelend naar binnen
vielen. Hij stak den arm door het glas, schoof
den grendel weg en trad binnen. Maar de
binnendeur stiet tegen een week voorwerp,
en op hetzelfde oogenblik ontdekte hij dat dit
voorwerp hel lichaam van een vrouw was
dat op de mat lag.
De stoot had intusschen eenige uitwerking
gehad. De vrouw op den grond bewoog zid
kermend en richtte zich op de ellebogen op
Birger herkende het dienstmeisje.
„Wat is er gebeurd vroeg hij haastig,
terwijl hij trachtte haar op te richten.
Zij staarde hem aan. nog niet volkome-
tot het bewustzijn teruggekeerd, maar daarna
vertrok haar gelaat van angst.
„Hij slaat ons dood," kermde zij bevend,
en beschermde haar gezicht mei de armen
als voor een dreigend gevaar. „Hii slaat ons
dood."
„Waar zijn de anderen vroeg Birger.
Maar zii gaf geen antwoord In elkaar ge
kropen bleef ze op den grond zitten met de
handen voor het gezicht, en herhaalde slechts
in stijgende angst„Hij slaat ons dood, hij
siaat ons dood."
Birger snelde weg. door een leeg vertrek
en nog een kamer. Zijn oor ving een dof ge
vloek op en een angstig, krampachtig gejam
mer. En op het volgende oogenblik keek hii
in dc derde kamer. Afgebroken stukken van
de meubels en van bet huisraad lagen ver
spreid over den grond, en midden daar tus
schen stond Orwell, ongearticuleerde, doife
ver wens cliin gen uilstootend en starend naai
de beide vrouwen, zijn moeder en zijn
vrouw, die hij in een hoek voor zich inge
sloten had.
Dc oude vrouw klemde zich, neergehurkt
vast aan de jonge, en het was uit haar keel
dat dc angstige kreten geklonken hadden.
Maar Karin Orwell stond fier rechtop, niet
tegenstaande het bloed uit een wonde op
haar voorhoofd langs wang en hals vloeide.
Met haar lichaam beschermde ze har
schoonmoeder. Den arm hield ze iets opge
heven als om een aanval af te weren, en mei
haar heldere, onversaagde oogen ontmoette
zc den waanzinnigen blik van haar man. Bir
ger had haar macht eens le voren gezien. Nu
zou die zeker niet zooals toen den aanval
kunnen bedwingen, dat zag men aan de ver
woesting in de kamer, aan het bloed dat over
haar gezicht vloeide. Het kwam er op aan
niet te aarzelen, niet met de oogen te knip
pen, de kracht van den blik niet te laten ver
zwakken.
Zooals de kat loert op de eerste beweging
van den buiteemaaktcn rat om zich opnieuw
op hem te werpen, zoo wachtte de krankzin
nige op het oogenblik d-at habr onbewegelük-
heid verbroken zou worden.
En dat gebeurde. Haar oogen waren naar
de deuropening gelrokken, waar Birger zich
vertoonde. En op hetzelfde oogenblik stortte
de krankzinnige zich op haar. Zijn handen
grepen haar schouders, groeven zich in haar
zachte hals.
Maar toen werd bij zelf van achteren ge
grepen en van ziin slachtoffer afgerukt. Bir
ger was iuist op lijd gekomen.
En toen begon de strijd tusschen de beide
mannen. Hard en lang was die. Enefeldt was
jonger, behendiger en veerkrachtiger. Zijn
spieren waren krachtig en geoefend. Maar
Orwell streed met de bovennatuurlijke kracht
van een waanzinnige, zijn greep was als een
schroef. Ziin armen slingerden zich drukkend
en belemmerend om de ledematen van zijn te
genstander. Zijn groot lichaam drukte mei
een centenaarslast op dezen.
Langzamerhand voelde Birger zijn krachten
afnemen. Hii wankelde, herkreeg opnieuw
het overwicht, maar wankelde weer. De flui
tende ademhaling van den krankzinnige, ver
mengd met diens gorgelende, waanzinnige
kreten fiolen om zijn ooren. Zijn ledematen
kraakten onder de verpletterenden greep. Zijn
hals werd door gekromde vingers achterover
gebogen. Hii yjjclde zich een onmacht nabij
Moe lang hij het nog zou kunnen volhouden
wist hij niet. Maar plotseling hooide men ru
moer en stemmen van vele menschcn, de ver
stikkende greep werd door helpende handen
losgemaaktzijn borst bevrijd van den druk
kenden last. hij was weer vrij. En nu was het
Orwell, die overmand werd d.ppr de nieuw
aangekomenen.
Het dienstmeisje, dat ontwaakt was uit
haar bezwijming, had om hulp geroepen. Van
alle verdiepingen en van de straat kwamen
de menschen, en ook de politie was al op de
plaats. En binnen een paar minuten lag dc on
gelukkige gebonden op den grond, nog steeds
kreten van razernij en wraakgierigheid uit-
stootend. Rondom hem jammerden de vrou
wen van medelijden en schrik. De mannen
beraadslaagden over hetgeen gedaan moest
worden en iemand riep om een dokter. Men
moest zoo snoedis mogelijk een dokter halen.
Toen Enefeldt tot het volle bewustzijn was
teruggekeerd, zag hij om zich heen naar Ka
rin Orwell en haar schoonmoeder. De oude
vrouw was niet te zienwaarschijnlijk had
het dienstmeisje haar weggebracht. Maar Ka
rin Orwell stond «laar nog even wit en onbe-
wcudik ais te voren; ze had zelfs geen po
ging gedaan het bloed van haar gezicht te
wassclien. Misschien voelde ze het niet eens
vloeien.
Op de vragen van de omstanders antwoord
de zo niet en haar blik was strak gericht op
den man op den grond.
„Kom", zei Birger, terwijl hii haar arm op
den zijne legde. En zc gehoorzaamde willoos»
Iiii voerde haar naar een andere kamer,
waar hij haar op een sofa plaats liet nemen,
cn kussens onder haar hoofd schoof. Zonder
iets te zeggen, bleef ze liggen, strak voor zich
uitstarend, terwijl hij haar hoofd bette, en
den vochtigen zakdoek er op legde om dea
«troom bloed te stelpen. Maar na een poos
sloten haar oogen zich en zc viel in een slaap,
die veel op bewusteloosheid geleek en telkens
afgebroken werd zoodra hii dc hand van haar
voorhoofd nam. Dan keek zc naar hem op
met een smeekenden, hulpeloozen blik, die
hem terughield. De voorwaarde, dat zij rust
kreeg, scheen te zijn, dat hij bij hairr bleef zit"
ten.
•Por*f< vervolgd-
