„D E EEM LAN DER". Vrijdag 28 fanuari 1916. BUITENLAND^ FEUILLETON. DE STERKSTE. N* 180 14-' Jaargang. Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1. Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN-SCHAARDENBURO. Uitgevers: VALKHOFF C< ABONNEMENTSPRIJS: P«r 8 maanden voor Amersfoort t 1*00. Idem franco per poat 1*5J» Per week (mei gratis verzekering tegen ongelukken) 0.10. Afzonderlijke nummer» 0.05. Wekelfe'ks brjvoeg&ol ad« HoUandsch» Hulsorouuf' (onder redaotio van Tbérèse van Hoven) per 8 mod. 80 ets. Wekelgktob bfjvoegsol „Jbto m« nud* per 8 mnd. 40 ets. Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIEN: Van 1-5 regel»O.SflU ElUe regel moerO. lo. Dienstaanbiedingen 25 cent» bfl vooruitbetaling Grooto letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeei voordooligo boptilingeu tot het herhaald advorteeron in dit Blad, bi, abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt oi» aanvraag toegezonden. Kennisgeving. Burgemeester en Wethouders van Amersfoort brengen ter openbare kennis, dat bij hun be- doit van 21 Januari 1916 aan H. S. N. Menko m zijne rechtverkrijgenden voorwaardelijk ver gunning is verleend tot het oprichten van een vleeschconservenfabriek aan den Soesterweg, in liet perceel, kadastraal bekend gemeente Amers foort, Sectie D, No. 868. Amersfoort, 24 Januari 1916. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, A R. VEENSTRA. VAN RANDW1JCK. Politiek Overzicht De blokkade-kwestie in het Britsche lagerhuis. De blokkade-kwestie is eergisteren in het Britsche lagerhuis in debat geweest. Dat was niet voor de eerste maal en zal ook, als de oorlog nog langer duurt, wel niet voor het laatst geschied zijn. In een der laatste zittin gen van het oude jaar was dezelfde zaak aan de orde. De regeering heeft toen met ellen nadruk verklaard, dat het niet de poli tiek van Z. M.'s regeering was eene blok kade tegen alle neutrale landen te onder nemen en daarmee oorlog te gaan voeren tegen die landen, om Duitschland op afdoen de wijze te blokkeeren. „Eene krankzinniger politiek werd nooit in het lagerhuis voorge steld", zeide lord Robert Cecil, de Britsche onderstaatssecretaris van buitenlandsche za_- ken. Deze vernietigende uitspraak heeft niet belet, dat men in Engeland is voortgegaan met 1 eisch te stellen, dat, om de blok kade tegen Duitschland volledig effect te doen sorreerèn, het uiterste moest worden verricht. Er werd eene nieuwe theorie van het blokkaderecht verkondigd, volgens wel ke Engeland zich het recht zou mogen aan matigen -'Ie havens van neutrale staten, die grenzen aan een land, dat tegen Engeland In oorlog staat, te blokkeeren. ïn de vorige week was in de Times en in andere Engel- sche bladen van dat slag de aankondiging opgenomen, dat de Br:tsche regiering voor nemens was neutrale havens van waar uit goederen naar Duitschland konden worden vervoerd, in de blok' ade-zöne te betrekken. Rotterdam en Malmö werden speciaal ge noemd. Prof. Lammas de bekende Oostenrijk- sche specialiteit op het gebied van bet vol kenrecht, schreef naar aar^'ding hiervan „Het bericht kh'nkt haast on^1- 'lijk, want dat zou toch zijn toepass'ng op de onzijdi- gen van de r "';ek van het uitdrijven van den duivel met Beëlzebub. Het is niet denk baar, dat de neutralen dit kalmer zouden opvatten dan 'e tot r*-—o-evol^de prak tijk. Integendeel.. Geen stelregel van het zeerecht staat steviger gevestigd dan die, dat neutrale havens en kusten niet geblok keerd mo^en .n. ^e Britsche Order in Council van 29 Oct. '14 zelf heeft niets ver anderd aan de bepaling van art. 18 van de Londensche verklaring, dat het blokkade- eskader den toegang naar de neutrale T"*s- ten en havens niet mag versperren, maar haar erkend. De van alle kanten als authen tiek commentaar erkende toelichting van Rf^ault, den beroemden Franschen leeraar in het volkenrecht, zegt daarvan: „Eene blok kade mag niet over de vijandelijke kus ten en havens heen uitgebreid worden. Dat sluit in zich, dat zij als oorlogs-operatie niet mag worden uitgestrekt tot een neutrale ha ven, al moge die van nog zooveel belang zijn voor de verzorging van den tegenstan der." Eene blokkade van Rotterdam zou echter bovendien no_ om deze reden in strijd zijn met het vo^enrecht, omdat daardoor een internationale "'^om voor het verkeer ge sloten zou worden. Daardoor zou een van de alleroudste en eerwaardigste bepalingen van het volkenrecht geschonden worden: het reeds door het congres te Weenen van 1815 gestelde en inzonderheid ook door Groot- Brittannië erkende en steeds voorgestane be ginsel van vrijheid der internationale rivie ren, d. z. de rivieren, die in hun loop het gebied van verscheidene staten doorloo- pen." Op grond hiervan kwam het dezen schrij ver weinig waarschijnlijk voor, dat Enge land zich zóó ver zou vergeten ook in dit opzicht het volkenrecht te schenden. Aan die verwachting beantwoordt de uitkomst van de ec *st' in het lagerhuis gevoer de debatten. De motie, die als grondslag diende voor dit debat, was, in vergelijking met was aaiv -■ digd, vrij tam. Van eene blokkade van -eutrale havens en kusten was geen sprake; er. werd alleen gevraagd, dat op de -o g een drang zou worden uitgeoefend om eene zoo effectieve blok kade toe te passen als mogelijk is, zonder te grijpen in de normale behoeften, van de ern het vijandelijke grenzende neutrale Innden voor het binnenlandsche verbruik. De grover edebatteerd maar niet gestemd; de zitting is geëindigd zonder dat het tot eene stemming was gekomen, waar- mee de zaak voor onbeoaalden tijd van de agenda is afgevoerd. Eene formeele uit spraak van het huis werd door de regeering ontraden, en was trouwens ook minder noo- dig, nadat de regeering had verklaard, dat de voorstanders van de motie hetzelfde beoog den wat zii den Duitschen in- en uitvoer geheel slop zetten. Daarnaar wordt reeds gr- »reefd en het zal het richtsnoer blijven voor de handelingen der regeering, die daarbij het beginsel in het oog houdt van de „voortgezette reis." Wat onder dat beginsel moet worden ver staan, omschrijft prof. Lammasch in het reeds door ons aangehaalde artikel aldus: De theorie van de „eenheid van de reis", volgens welke neutrale schenen op de reis naar een neutrale haven ook dan aan het blokkadegevaar moeten onderworpen zijri, als zij van de neutrale haven verder zouden kunnen varen naar een vijandelijke haven, of wanneer ook maar dc op het schip ver vrachte goederen op andere schepen over geladen en op deze in hel vijandelijke land overgebracht zouden kunnen worden, werd ondanks het nagenoeg algemeene verzet, dat zij vóór den oor!o£ had gevonden, en ofschoon Engeland z_;f od de Londensche zeerechtsconferentie van 1908 en 1909 er afstand van gedaan had, weder opgevat en zelfs uitgebreid tot schepen, welker vracht op den landweg in hot vijandeliike gebied zou kunnen komen. Daarmee werd bet zee- buitrecht, ïn strijd met alle beginselen van volkenrecht, ook op den landweg toegepast." Dit beginsel wil Engeland met alle strengheid toepassen. Dit heeft Sir Edward Grey eergisteren in het lagerhuis verklaard en van de neutrale staten verlangt hij, dot zij den last en soms het verlies, die daar door op hen worden gelegd, niet alleen als jets onvermijdelijks aanvaarden, maar En geland ook zullen helpen den bona-fide- handel te onderscheiden van den viiande- lijken handel, om voor zich zelf den last te verminderen en voor Engeland de bestrij ding van den vijandelijken handel te verge makkelijken. De oo9*"o«f. B e r 1 ij n, 2 7 Jan, (W. B.) Bericht van het opperste legerbestuur uit het groote hoofdkwartier van heden voormiddag. In verband met de beschieting van onze stellingen in het duingebied door de vijan delijke landartillerie, bedachten vijandeliike monitors de streek van Westende met een vuur zonder uitwerking. Aan beide zijden van den straatweg VimyNeuville be stormden onze troepen na voorafgegane op blazingen een Fransche stelling van 500 600 Meters uitgestrektheid; wij maakten een officier en 52 man tot gevangenen en maakten een machinegeweer en 3 mijnwer- pers buit. Na vruchteJooze tegenaanvallen ontwikkelden zich hier en aan de andere in de laatste dagen veroverde loopgraven le vendige handgranaatgevechten. De stad Lens lag onder sterk vijandelijk vuur. In de Argonne waren tijdelijk hevige ar tilleriegevechten. Par ij s, 27 Jan. (Havas.) Namiddag- communiqué. T~ Arlois was eene zeer levendige kanon- nade in den loop van den nacht. In den secfrv- Neuville St. Vaast, in de buurt van den weg Neuvil!e-La Folie, gingen wij voort achtereenvolgens de waarnemingsposten en de trechters weder te bezetten, waar de vij and voet had gekregenwij vonden er tal rijke Duitsche lu ken en naakten eenige ge vangenen. In Argonne lieten wij met succes twee mijnen springen, een bij Haute Chevauchée, de tweede in den omtrek van Vauquois. P a r ij s, 2 7 Jan. (R.) Avond communi qué. Onze artillerie was den geheelen dag zeer actief op het geheele front. De Duitsche loopgraven in België werden ernstig be schadigd. De vijand trachtte de trechters ten oosten van Neuville te hernemen, maar werd teruggeslagen. De mijnenstrijd in de Argonne werd voortgezet in ons voordeel. De vijand leed zware verliezen in den strijd om het bézit van een krater, die ontstaan is door het springen van twee onzer mijnen. Wij houden een der hoeken van den trech ter vast. Londen, 27 Jan. (R.) Communiqué van het Britsche hoofdkwartier. Wij bliezen een mijn op tegenover Gi- venchy en bombardeerden verscheidene punten van de vijandelijke liniën. De vijan delijke artillerie was actief bij Loos, Armen- tières en yperen. Onze artillerie antwoord de met succes. B e r 1 ij n, 2 7 Jan. (W. B.) Bericht van het opperste legerbestuur uit het. groote hoofdkwartier van hoclen voormiddag Afgezien van geslaagde ondernemingen van kleinere Duitsche en Oostenrijksch- Hongaarsche afdeelingen bij de legergroep Linsingen, is er niets van belang gebeurd. W e e n e n, 2 7 J a n. (W. B.) Officieel bericht van heden middag. Op het Russische oorlogstooneel zijn geene bijzondere gebeurtenissen vogrge- komen. Petersburg, 27 Jan. (Tel.-ogent- schap). Communiqué van den grooten ge- neralen sief. Duitsche vliegtuigen vliegen aanhoudend over de streken van Riga en Dwinsk en werpen daar bommen neer. Ten zuidposlen van het Narotsjemeer hadden onze verken- ners-afdeelingen geslaagde ontmoetingen met den vijand; eene Duitsche afdeeling werd door een onverhoedschen aanval met de bajonet op de vlucht dreven en leed daarbij belar--rijke verliezen. Ten zuidoos ten van Kolkn -n onzn verkenners door de vijandelijke linie, die met granaten be schoten werd. In Galicië zet de vijand aan de Midden- Strypa zijn artillerievuur voort. Aan de Dnjestr leverde wij bij het brughoofd in de buurt van Oessjetr" o den vijand een ge vecht met handgranaten Aan de Bojana be proefde de vijand, na voor onze loopgraven d ie mijnhaarde^ te hebben löten springen, eenige malen ons aan t° vallen; hij werd door ons vuur ten»~dreven. Weenen, 27 Jan. (W. B.) Officieel bericht van heden middtg. De gevechtsarbeid is gisteren algemeen afgenomen. Bij Oslavija bracht ons geschut vuur nog 50 overloopers. Rome, 27 Jan. (R.) Officieel commu niqué. Het vijandelijke offensief in de streek van Görz is gestuit. De Italianen houden de stel lingen, die zij bezetten, stevig vast. Zij be schoten met effect eene vijandelijke macht, die oprukte naar de brug over de Isonzo ten noordwesten van Görz. Eene Italiaansche afdeeling op de Karst nam bij verrassing de kerk van San Martino en versterkte die. B e r 1 ij n, 2 7 Jan. (W. B.) Bericht van* het opperste legerbc-stuui* uit het groote hoofdkwartier van heden voormiddag. Op de oorlogstooneelen in den Balkan is niets bijzonders voorgevallen. Weenen, 2 7 Jan. (W. B.) Officieel bericht van heden middag. In alle deelen van Montenegro en cuk it\ het gebied van Skutnri heerscht volkomen rust. ,r?t grootste gedeelte van.de Mor tone* grijnsche troepen is ontwapend. De bwoU king is zeer tegemoetkomend. Rome, 27 Jan. (R.) Men bericht, dal als uitkomst van eene tweedangsche kabw netsvergadering besloten is, Valona tot hei uiterste te verdedigen. De daartoe noodig? stappen zijn genomen. Petersburg, 28 Jan. (T el.-agent schap). Uit bevoegde bron wordt bericht, dut den 8en, na een gevecht tusschen een Rus sisch linieschip en de Goeben, het-laatstge- noemde schip naar Konstantinopel is terug gekeerd met eenige averij en met verlies van 33 dooden en 80 gewonden. Petersburg, 2 7 Jan. (Tel.-ugent- schop). Communiqué van den grooten gene ralen staf. In de streek van Erzeroem hielden wij Turksche aanvalspogingen tegen; wij maak ten daarbij gevangenen. ïn de streek van Meliazghert hadden wij geslaagde ontmoe* tingen met Turksche afdeelingen. Konstantinopel, 27 Jan. (W. B.J Communiqué van het hoofdkwartier. Aan het Kaukasusfront is in het midden, behalve voorpostengevechten, niets van be lang voorgekomen. Ten noorden van de Moerad-rivier duurden gisteren de botsingen tusschen onze afdeelingen en de vijandelij ke cavallerie op dezelfde wijze voort. Aan de andere fronten is geene verande ring. Londen, 27 J an. (R.) Officieel bericht. Generaal Townshend, die het bevel voert in Kufc el Amara, rapporteert, dat de vijand de loopgraven aan de landzijde van Kut heeft ontruimd en over 't geheel genomen is te ruggegaan tot omstreeks een mijl van onze verschansingen. Generaal Aylmer rapporteert, dat de toc« stand van de tot ontzet gezonden strijdmacht onveranderd is. B er 1 ij n, 27 Jan. (W. B.) De verjaardag van den keizer geeft de bladen aanleiding lot hartelijke huldigingsartikelen. Zij druk ken overeenstemmend de overtuiging uit, dat er zeker nooit een heerscher van een mach tigen staat is geweest, die vuriger heeft g& wenscht dat de verschrikkingen van den oor-, log zijn land bespaard zouden blijven, dan keizer Wilhelm II. De Kreuz Zeitung zegt: De keizer was in den zomer neergeknield bij de heldengraven in het westen. Toen hij opstond waren zijne eerste woorden: „Ik heb het niet gewild". Dat was een woord uit het hart gesproken, een woord van zuivere waarheid, een woord dut de geschiedenis boekstaaft. Was het gegaan Wat een kerkhof is, weet men eerst als men er zijn dooden heeft rusten. ROMAN VAN ANNA WAHLENBERG. Geautoriseerde vertaling door B. NORTAKKER. 24 „Je hadt vanmorgen gezelschap naai •chool zei hij kortaf. „Ja," antwoordde ze. En tot ziin ergernis werd ze boos. „Dus ben jelui nu goede vrienden gewor den Ze kreeg glans in haar oogen, het vermaak te haar dat Birger jaloerscli was. en met het hoofd een weinig schuin trok ze een vrooüjk straatjongensgezicht. ..Ja. heel goede vrienden. Eén hart en ziel. weet je." Maar toen ze zag, hoe donker zijn gezicht werd, ging ze tot ernst over. „Trouwens", vervolgde ze. „lili heeft den- zeilden weg als ik, want hij ontbijt in een restaurant dat op mijn weg ligt. En boven dien wil hij van de gelegenheid gebruik ma ken om Fransch met me te spreken. Hij vind! mijn uitspraak niet heel goed Toen ik arhter lui Üep, sprak e Zweedsch" zei EnefHdL ..'t Kan wel gebeuren, dat we nu en drtn Zweedsch spreken, dat doet men onder de lessen ook." Nu kwam de woede in haar op. want ze begreep, dat ze het voorwerp van spionage was geweest, en dat stond haar niet aan. „Sprak jelui vandaag Fransch met elkaar?" vroeg Birger. Zo beschouwde hem Irotsch °n zwijgend. „Ik geloof dat je me volgt op straal?" „Dat is gebeurd, maar vandaag niet", zei hii. „Vandaag heb ik jelui slechts van uit de dagbladhal gezien. Is hii niet meer aanmal «- gend en brutaal tegen je „Nee", zei ze kortaf. „Dus heb je hem vergeven Maar die vraag beantwoordde ze niet. Zon der hem zelfs aan te kijken schreed ze met opgericht hoofd naar de kamer van haar moeder. Hij bleef een oogenblik op dezelfde plaats slaan en ging daarna naar zijn ka mer. v Het schrift met de opstellen danste voo> zijn oogen toen hij die trachtte na te zien. zijn gedachten vlogen in het rond. Zc waren bij Borlin, den gehaten indringer, den onbc- schaamden, nonchalantcn courtiseur, die zocht te verleiden door een mengsel van brutali teit en beminnelijkheid. Ze waren bij Blenda, die de beleedigde onschuld speelde. Ze gin gen in zijn eigen ik, en vervulden hem ™et zelfverachting. Waarom had lair niet kunnen zwijgen, zooals hij zich beloofd had? Waar om had hij ziin waardigheid vergeten, en zich in zaken gemengd, waarin hij geen recht had zich tc mengen. Hij dwong zich tot werken om de kwellen de gedachten van zich af tc zetten. En da' vMukle voor een paar minuien, maar toen zat hij er weer midden in. Indien hii slechts niet geweien had. dat Blenda binnen zot er. dat ze elkaar zoo na waren en toch geschei den door zoo veel onwil en bitterheid, lij: wilde haar vergelen. Alles was immers nv toch geëindigd. Zij had zich immers reeds van hem afgewend. Er werd geklopt, maar zoo zacht, dat he' nauwelijks duidelijk was of cl' geklopt wa* of niet. En toch vloog hii op. en zijn hart klopte wild, toen hij met een droge en hee sche slem „binnen" riep. Die hij verwachtt»1 stond in de deur. In de hand hieki zc c^t> oapier met sommen, precies zooals in dor tijd, toen ze nog placht tc komen om zijp hulp in ie roepen. En bijna even smeekend als toen zag ze er uit. „Ik wilde ie vragen" begon ze. terwijl zc hem het papier reikte. Maar toen zij zijn verbaasd en strak ge zicht zag, trok ze het weer naai' zich toe „Ik zal mc wel redden", zei zc haastig. Was maar een voorwendsel, ik wilde eigen lijk 'met ie spreken." En ze ging een eindje van hem af aan d* schrijftafel zitten, legde haar ronde, blootc armen op het blad en boog zich naar hem over. „Zie ie. ik kon niet binnen zitten met het bewustzijn dat ie boos op me bent." De zachte, volle trekken werden iets lan ger door de bedroefde uitdrukking. „Boos," zei hii, „Welke reden heb ik om doos op je te zijn „Je denkt in elk geval kwaad over mij, en dat is hetzelfde. Eenige oogenblikken wachtte zij op ant woord. maar toen dat niet kwam, hoog zii zich nog verder naar hem over. „Je vindt dat ik coquet ben. Birger Hij sloeg niet het vouwbeen op een boek en lccek haastig op. „En beu je dat dan niet?" Ze had inet zich zelf gestreden om haar Irols tc overwinnen en met Birger te gaan spreken. Zc vond het werkelijk zeer verdien stelijk van zich zelf dat ze zoo tegemoetko mend was, nu hii haar zoo behandeld had. haar bespied had en tot verantwoording ge roepen. Zc was zoo "vriendelijk en verzoenend gestemd geweest, en daarmee had ze ver wacht zijn boozc luim dadelijk te zien op trekken. Maar in plaats daarvan hield hij zijn aggrcssicven toon, dat beleedigde en ver koelde haar. Zc nam de armen van de schrijf tafel en ging stijf op haar stoel zitten- „Tegemoetkomend le zijn vindt iij coquet, zei ze. „Maar er is onderscheid tusschen beide. Coquet is men als men zich lief voor doet om bewonderd te worden, maar tege moetkomend als men belangstelling voor an deren toont en hen wil leeren kennen, ik ben het niet alleen die dat interessant vind." Neen, zij was het niet alleen, die dat vond. Hij dacht or aan hoe haar meeste kennisjes denzelfden smaak en opinie hadden, 'tij had ze dikwijls t p den Strandweg of ergens an ders gezien, '""naar het scheen ook bezig om menschen te leeren kennen, en in het bizon- der jonge heeren en verschillende jonge hee ren. „Dat maakt het leven rijker," voegde Blen da er aan toe. „En misschien vlakker." „Er is geen sprake van gevoelens," barstte ze heftig uit, want ze had een gevoel dat ze nu het persoonlijk terrein betreden hadden „Waar belangstelling is. daar ziin ook ge voelens," zei hij. „Maar wat zich naar velt kanten uilbreidt. is altijd tamelijk vlak. Diep« te is er niet veel tc bekennen." „Ik begrijp je." Ze stond plotseling od cu zweeg terwijl zt haar papier met sommen oprolde. „Ik begrijp waarop je doelt", zei ze. ..Ik ben immers twee keer verloofd geweest. Ep nu krijg ik mijn bclooning. omdat ik zoo eer. lijk geweest ben je dat tc zeggen". Ze ginq en hij liet haar gaan. Maar toen ze de kamer uit was. stond h!l op hei punt haar terug te roepen. Er was iets in haar dat hem aantrok en iets dat hem afstiet. Hii zag haar zooals ze zoo even bin-» nen was gekomen met een smeekende uit* drukking op het anders zoo uitdagende ge* zioht, weck, tegemoetkomend en zoo genegen lot verzoening alsof ze zonder verzoening geen zielsrust meer kon vinden. En hij vond: dat ze ondanks alles le zamen behoorden. Hij dacht aan de Zaterdagmiddag in do Dier* gaarde met de besneeuwde bosschen cn aan alle andere dagen, toen het hem scheen of da bindende beloften od hun lippen lagen. Er» zija Geheele jaloezie scheen hem nu belachelijk. Maar in het volgende opgcnblik vroeg hl| zich al. welke vastheid haar gevoelens voob hem konden hebben indien ze tenm insta bestonden daar ze zich zoo gemakkelijk tol zwiigen lieten brengen en haar niet verleid hadden het beslissende woord uit te lokken, Hii dacht aan den blik, dien ze 'snv ,enf aan Kjell had gegeven, lokkend, vorschend en vol belangstelling. Wat beteckende dat 7 Wie kon haar gevoelens cn belangstelling oo* derscheiden Kon ze dat zelf wel i Wordt, pcrvolfd*

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1916 | | pagina 1