„D E EEM LAN DER".
Vrijdag 28 fanuari 1916.
BUITENLAND^
FEUILLETON.
DE STERKSTE.
N* 180
14-' Jaargang.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN-SCHAARDENBURO.
Uitgevers: VALKHOFF C<
ABONNEMENTSPRIJS:
P«r 8 maanden voor Amersfoort t 1*00.
Idem franco per poat 1*5J»
Per week (mei gratis verzekering tegen ongelukken) 0.10.
Afzonderlijke nummer» 0.05.
Wekelfe'ks brjvoeg&ol ad« HoUandsch» Hulsorouuf' (onder redaotio
van Tbérèse van Hoven) per 8 mod. 80 ets.
Wekelgktob bfjvoegsol „Jbto m« nud* per 8 mnd. 40 ets.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 1-5 regel»O.SflU
ElUe regel moerO. lo.
Dienstaanbiedingen 25 cent» bfl vooruitbetaling
Grooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeei voordooligo boptilingeu
tot het herhaald advorteeron in dit Blad, bi, abonnement.
Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt oi»
aanvraag toegezonden.
Kennisgeving.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
brengen ter openbare kennis, dat bij hun be-
doit van 21 Januari 1916 aan H. S. N. Menko
m zijne rechtverkrijgenden voorwaardelijk ver
gunning is verleend tot het oprichten van een
vleeschconservenfabriek aan den Soesterweg, in
liet perceel, kadastraal bekend gemeente Amers
foort, Sectie D, No. 868.
Amersfoort, 24 Januari 1916.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
A R. VEENSTRA. VAN RANDW1JCK.
Politiek Overzicht
De blokkade-kwestie in het
Britsche lagerhuis.
De blokkade-kwestie is eergisteren in het
Britsche lagerhuis in debat geweest. Dat was
niet voor de eerste maal en zal ook, als de
oorlog nog langer duurt, wel niet voor het
laatst geschied zijn. In een der laatste zittin
gen van het oude jaar was dezelfde zaak
aan de orde. De regeering heeft toen met
ellen nadruk verklaard, dat het niet de poli
tiek van Z. M.'s regeering was eene blok
kade tegen alle neutrale landen te onder
nemen en daarmee oorlog te gaan voeren
tegen die landen, om Duitschland op afdoen
de wijze te blokkeeren. „Eene krankzinniger
politiek werd nooit in het lagerhuis voorge
steld", zeide lord Robert Cecil, de Britsche
onderstaatssecretaris van buitenlandsche za_-
ken.
Deze vernietigende uitspraak heeft niet
belet, dat men in Engeland is voortgegaan
met 1 eisch te stellen, dat, om de blok
kade tegen Duitschland volledig effect te
doen sorreerèn, het uiterste moest worden
verricht. Er werd eene nieuwe theorie van
het blokkaderecht verkondigd, volgens wel
ke Engeland zich het recht zou mogen aan
matigen -'Ie havens van neutrale staten, die
grenzen aan een land, dat tegen Engeland
In oorlog staat, te blokkeeren. ïn de vorige
week was in de Times en in andere Engel-
sche bladen van dat slag de aankondiging
opgenomen, dat de Br:tsche regiering voor
nemens was neutrale havens van waar uit
goederen naar Duitschland konden worden
vervoerd, in de blok' ade-zöne te betrekken.
Rotterdam en Malmö werden speciaal ge
noemd.
Prof. Lammas de bekende Oostenrijk-
sche specialiteit op het gebied van bet vol
kenrecht, schreef naar aar^'ding hiervan
„Het bericht kh'nkt haast on^1- 'lijk, want
dat zou toch zijn toepass'ng op de onzijdi-
gen van de r "';ek van het uitdrijven van
den duivel met Beëlzebub. Het is niet denk
baar, dat de neutralen dit kalmer zouden
opvatten dan 'e tot r*-—o-evol^de prak
tijk. Integendeel.. Geen stelregel van het
zeerecht staat steviger gevestigd dan die,
dat neutrale havens en kusten niet geblok
keerd mo^en .n. ^e Britsche Order in
Council van 29 Oct. '14 zelf heeft niets ver
anderd aan de bepaling van art. 18 van de
Londensche verklaring, dat het blokkade-
eskader den toegang naar de neutrale T"*s-
ten en havens niet mag versperren, maar
haar erkend. De van alle kanten als authen
tiek commentaar erkende toelichting van
Rf^ault, den beroemden Franschen leeraar
in het volkenrecht, zegt daarvan: „Eene blok
kade mag niet over de vijandelijke kus
ten en havens heen uitgebreid worden. Dat
sluit in zich, dat zij als oorlogs-operatie niet
mag worden uitgestrekt tot een neutrale ha
ven, al moge die van nog zooveel belang
zijn voor de verzorging van den tegenstan
der."
Eene blokkade van Rotterdam zou echter
bovendien no_ om deze reden in strijd zijn
met het vo^enrecht, omdat daardoor een
internationale "'^om voor het verkeer ge
sloten zou worden. Daardoor zou een van
de alleroudste en eerwaardigste bepalingen
van het volkenrecht geschonden worden: het
reeds door het congres te Weenen van 1815
gestelde en inzonderheid ook door Groot-
Brittannië erkende en steeds voorgestane be
ginsel van vrijheid der internationale rivie
ren, d. z. de rivieren, die in hun loop het
gebied van verscheidene staten doorloo-
pen."
Op grond hiervan kwam het dezen schrij
ver weinig waarschijnlijk voor, dat Enge
land zich zóó ver zou vergeten ook in dit
opzicht het volkenrecht te schenden. Aan
die verwachting beantwoordt de uitkomst
van de ec *st' in het lagerhuis gevoer
de debatten. De motie, die als grondslag
diende voor dit debat, was, in vergelijking
met was aaiv -■ digd, vrij tam. Van eene
blokkade van -eutrale havens en kusten
was geen sprake; er. werd alleen gevraagd,
dat op de -o g een drang zou worden
uitgeoefend om eene zoo effectieve blok
kade toe te passen als mogelijk is, zonder
te grijpen in de normale behoeften, van
de ern het vijandelijke grenzende
neutrale Innden voor het binnenlandsche
verbruik. De grover edebatteerd maar niet
gestemd; de zitting is geëindigd zonder dat
het tot eene stemming was gekomen, waar-
mee de zaak voor onbeoaalden tijd van de
agenda is afgevoerd. Eene formeele uit
spraak van het huis werd door de regeering
ontraden, en was trouwens ook minder noo-
dig, nadat de regeering had verklaard, dat de
voorstanders van de motie hetzelfde beoog
den wat zii den Duitschen in- en
uitvoer geheel slop zetten. Daarnaar wordt
reeds gr- »reefd en het zal het richtsnoer
blijven voor de handelingen der regeering,
die daarbij het beginsel in het oog houdt
van de „voortgezette reis."
Wat onder dat beginsel moet worden ver
staan, omschrijft prof. Lammasch in het
reeds door ons aangehaalde artikel aldus:
De theorie van de „eenheid van de reis",
volgens welke neutrale schenen op de reis
naar een neutrale haven ook dan aan het
blokkadegevaar moeten onderworpen zijri,
als zij van de neutrale haven verder zouden
kunnen varen naar een vijandelijke haven,
of wanneer ook maar dc op het schip ver
vrachte goederen op andere schepen over
geladen en op deze in hel vijandelijke land
overgebracht zouden kunnen worden, werd
ondanks het nagenoeg algemeene verzet,
dat zij vóór den oor!o£ had gevonden, en
ofschoon Engeland z_;f od de Londensche
zeerechtsconferentie van 1908 en 1909 er
afstand van gedaan had, weder opgevat en
zelfs uitgebreid tot schepen, welker vracht
op den landweg in hot vijandeliike gebied
zou kunnen komen. Daarmee werd bet zee-
buitrecht, ïn strijd met alle beginselen van
volkenrecht, ook op den landweg toegepast."
Dit beginsel wil Engeland met alle
strengheid toepassen. Dit heeft Sir Edward
Grey eergisteren in het lagerhuis verklaard
en van de neutrale staten verlangt hij, dot
zij den last en soms het verlies, die daar
door op hen worden gelegd, niet alleen als
jets onvermijdelijks aanvaarden, maar En
geland ook zullen helpen den bona-fide-
handel te onderscheiden van den viiande-
lijken handel, om voor zich zelf den last te
verminderen en voor Engeland de bestrij
ding van den vijandelijken handel te verge
makkelijken.
De oo9*"o«f.
B e r 1 ij n, 2 7 Jan, (W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
In verband met de beschieting van onze
stellingen in het duingebied door de vijan
delijke landartillerie, bedachten vijandeliike
monitors de streek van Westende met een
vuur zonder uitwerking. Aan beide zijden
van den straatweg VimyNeuville be
stormden onze troepen na voorafgegane op
blazingen een Fransche stelling van 500
600 Meters uitgestrektheid; wij maakten
een officier en 52 man tot gevangenen en
maakten een machinegeweer en 3 mijnwer-
pers buit. Na vruchteJooze tegenaanvallen
ontwikkelden zich hier en aan de andere in
de laatste dagen veroverde loopgraven le
vendige handgranaatgevechten. De stad
Lens lag onder sterk vijandelijk vuur.
In de Argonne waren tijdelijk hevige ar
tilleriegevechten.
Par ij s, 27 Jan. (Havas.) Namiddag-
communiqué.
T~ Arlois was eene zeer levendige kanon-
nade in den loop van den nacht. In den
secfrv- Neuville St. Vaast, in de buurt van
den weg Neuvil!e-La Folie, gingen wij voort
achtereenvolgens de waarnemingsposten en
de trechters weder te bezetten, waar de vij
and voet had gekregenwij vonden er tal
rijke Duitsche lu ken en naakten eenige ge
vangenen.
In Argonne lieten wij met succes twee
mijnen springen, een bij Haute Chevauchée,
de tweede in den omtrek van Vauquois.
P a r ij s, 2 7 Jan. (R.) Avond communi
qué.
Onze artillerie was den geheelen dag zeer
actief op het geheele front. De Duitsche
loopgraven in België werden ernstig be
schadigd. De vijand trachtte de trechters ten
oosten van Neuville te hernemen, maar
werd teruggeslagen. De mijnenstrijd in de
Argonne werd voortgezet in ons voordeel.
De vijand leed zware verliezen in den strijd
om het bézit van een krater, die ontstaan
is door het springen van twee onzer mijnen.
Wij houden een der hoeken van den trech
ter vast.
Londen, 27 Jan. (R.) Communiqué
van het Britsche hoofdkwartier.
Wij bliezen een mijn op tegenover Gi-
venchy en bombardeerden verscheidene
punten van de vijandelijke liniën. De vijan
delijke artillerie was actief bij Loos, Armen-
tières en yperen. Onze artillerie antwoord
de met succes.
B e r 1 ij n, 2 7 Jan. (W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het. groote
hoofdkwartier van hoclen voormiddag
Afgezien van geslaagde ondernemingen
van kleinere Duitsche en Oostenrijksch-
Hongaarsche afdeelingen bij de legergroep
Linsingen, is er niets van belang gebeurd.
W e e n e n, 2 7 J a n. (W. B.) Officieel
bericht van heden middag.
Op het Russische oorlogstooneel zijn
geene bijzondere gebeurtenissen vogrge-
komen.
Petersburg, 27 Jan. (Tel.-ogent-
schap). Communiqué van den grooten ge-
neralen sief.
Duitsche vliegtuigen vliegen aanhoudend
over de streken van Riga en Dwinsk en
werpen daar bommen neer. Ten zuidposlen
van het Narotsjemeer hadden onze verken-
ners-afdeelingen geslaagde ontmoetingen
met den vijand; eene Duitsche afdeeling
werd door een onverhoedschen aanval met
de bajonet op de vlucht dreven en leed
daarbij belar--rijke verliezen. Ten zuidoos
ten van Kolkn -n onzn verkenners door
de vijandelijke linie, die met granaten be
schoten werd.
In Galicië zet de vijand aan de Midden-
Strypa zijn artillerievuur voort. Aan de
Dnjestr leverde wij bij het brughoofd in de
buurt van Oessjetr" o den vijand een ge
vecht met handgranaten Aan de Bojana be
proefde de vijand, na voor onze loopgraven
d ie mijnhaarde^ te hebben löten springen,
eenige malen ons aan t° vallen; hij werd
door ons vuur ten»~dreven.
Weenen, 27 Jan. (W. B.) Officieel
bericht van heden middtg.
De gevechtsarbeid is gisteren algemeen
afgenomen. Bij Oslavija bracht ons geschut
vuur nog 50 overloopers.
Rome, 27 Jan. (R.) Officieel commu
niqué.
Het vijandelijke offensief in de streek van
Görz is gestuit. De Italianen houden de stel
lingen, die zij bezetten, stevig vast. Zij be
schoten met effect eene vijandelijke macht,
die oprukte naar de brug over de Isonzo ten
noordwesten van Görz.
Eene Italiaansche afdeeling op de Karst
nam bij verrassing de kerk van San Martino
en versterkte die.
B e r 1 ij n, 2 7 Jan. (W. B.) Bericht van*
het opperste legerbc-stuui* uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Op de oorlogstooneelen in den Balkan is
niets bijzonders voorgevallen.
Weenen, 2 7 Jan. (W. B.) Officieel
bericht van heden middag.
In alle deelen van Montenegro en cuk it\
het gebied van Skutnri heerscht volkomen
rust. ,r?t grootste gedeelte van.de Mor tone*
grijnsche troepen is ontwapend. De bwoU
king is zeer tegemoetkomend.
Rome, 27 Jan. (R.) Men bericht, dal
als uitkomst van eene tweedangsche kabw
netsvergadering besloten is, Valona tot hei
uiterste te verdedigen. De daartoe noodig?
stappen zijn genomen.
Petersburg, 28 Jan. (T el.-agent
schap). Uit bevoegde bron wordt bericht, dut
den 8en, na een gevecht tusschen een Rus
sisch linieschip en de Goeben, het-laatstge-
noemde schip naar Konstantinopel is terug
gekeerd met eenige averij en met verlies
van 33 dooden en 80 gewonden.
Petersburg, 2 7 Jan. (Tel.-ugent-
schop). Communiqué van den grooten gene
ralen staf.
In de streek van Erzeroem hielden wij
Turksche aanvalspogingen tegen; wij maak
ten daarbij gevangenen. ïn de streek van
Meliazghert hadden wij geslaagde ontmoe*
tingen met Turksche afdeelingen.
Konstantinopel, 27 Jan. (W. B.J
Communiqué van het hoofdkwartier.
Aan het Kaukasusfront is in het midden,
behalve voorpostengevechten, niets van be
lang voorgekomen. Ten noorden van de
Moerad-rivier duurden gisteren de botsingen
tusschen onze afdeelingen en de vijandelij
ke cavallerie op dezelfde wijze voort.
Aan de andere fronten is geene verande
ring.
Londen, 27 J an. (R.) Officieel bericht.
Generaal Townshend, die het bevel voert in
Kufc el Amara, rapporteert, dat de vijand de
loopgraven aan de landzijde van Kut heeft
ontruimd en over 't geheel genomen is te
ruggegaan tot omstreeks een mijl van onze
verschansingen.
Generaal Aylmer rapporteert, dat de toc«
stand van de tot ontzet gezonden strijdmacht
onveranderd is.
B er 1 ij n, 27 Jan. (W. B.) De verjaardag
van den keizer geeft de bladen aanleiding
lot hartelijke huldigingsartikelen. Zij druk
ken overeenstemmend de overtuiging uit, dat
er zeker nooit een heerscher van een mach
tigen staat is geweest, die vuriger heeft g&
wenscht dat de verschrikkingen van den oor-,
log zijn land bespaard zouden blijven, dan
keizer Wilhelm II.
De Kreuz Zeitung zegt: De keizer was in
den zomer neergeknield bij de heldengraven
in het westen. Toen hij opstond waren zijne
eerste woorden: „Ik heb het niet gewild". Dat
was een woord uit het hart gesproken, een
woord van zuivere waarheid, een woord dut
de geschiedenis boekstaaft. Was het gegaan
Wat een kerkhof is, weet men eerst als
men er zijn dooden heeft rusten.
ROMAN VAN ANNA WAHLENBERG.
Geautoriseerde vertaling door
B. NORTAKKER.
24
„Je hadt vanmorgen gezelschap naai
•chool zei hij kortaf.
„Ja," antwoordde ze.
En tot ziin ergernis werd ze boos.
„Dus ben jelui nu goede vrienden gewor
den
Ze kreeg glans in haar oogen, het vermaak
te haar dat Birger jaloerscli was. en met het
hoofd een weinig schuin trok ze een vrooüjk
straatjongensgezicht.
..Ja. heel goede vrienden. Eén hart en ziel.
weet je."
Maar toen ze zag, hoe donker zijn gezicht
werd, ging ze tot ernst over.
„Trouwens", vervolgde ze. „lili heeft den-
zeilden weg als ik, want hij ontbijt in een
restaurant dat op mijn weg ligt. En boven
dien wil hij van de gelegenheid gebruik ma
ken om Fransch met me te spreken. Hij vind!
mijn uitspraak niet heel goed
Toen ik arhter lui Üep, sprak e
Zweedsch" zei EnefHdL
..'t Kan wel gebeuren, dat we nu en drtn
Zweedsch spreken, dat doet men onder de
lessen ook."
Nu kwam de woede in haar op. want ze
begreep, dat ze het voorwerp van spionage
was geweest, en dat stond haar niet aan.
„Sprak jelui vandaag Fransch met elkaar?"
vroeg Birger.
Zo beschouwde hem Irotsch °n zwijgend.
„Ik geloof dat je me volgt op straal?"
„Dat is gebeurd, maar vandaag niet", zei
hii. „Vandaag heb ik jelui slechts van uit de
dagbladhal gezien. Is hii niet meer aanmal «-
gend en brutaal tegen je
„Nee", zei ze kortaf.
„Dus heb je hem vergeven
Maar die vraag beantwoordde ze niet. Zon
der hem zelfs aan te kijken schreed ze met
opgericht hoofd naar de kamer van haar
moeder. Hij bleef een oogenblik op dezelfde
plaats slaan en ging daarna naar zijn ka
mer.
v
Het schrift met de opstellen danste voo>
zijn oogen toen hij die trachtte na te zien.
zijn gedachten vlogen in het rond. Zc waren
bij Borlin, den gehaten indringer, den onbc-
schaamden, nonchalantcn courtiseur, die zocht
te verleiden door een mengsel van brutali
teit en beminnelijkheid. Ze waren bij Blenda,
die de beleedigde onschuld speelde. Ze gin
gen in zijn eigen ik, en vervulden hem ™et
zelfverachting. Waarom had lair niet kunnen
zwijgen, zooals hij zich beloofd had? Waar
om had hij ziin waardigheid vergeten, en
zich in zaken gemengd, waarin hij geen recht
had zich tc mengen.
Hij dwong zich tot werken om de kwellen
de gedachten van zich af tc zetten. En da'
vMukle voor een paar minuien, maar toen
zat hij er weer midden in. Indien hii slechts
niet geweien had. dat Blenda binnen zot er.
dat ze elkaar zoo na waren en toch geschei
den door zoo veel onwil en bitterheid, lij:
wilde haar vergelen. Alles was immers nv
toch geëindigd. Zij had zich immers reeds
van hem afgewend.
Er werd geklopt, maar zoo zacht, dat he'
nauwelijks duidelijk was of cl' geklopt wa*
of niet. En toch vloog hii op. en zijn hart
klopte wild, toen hij met een droge en hee
sche slem „binnen" riep. Die hij verwachtt»1
stond in de deur. In de hand hieki zc c^t>
oapier met sommen, precies zooals in dor
tijd, toen ze nog placht tc komen om zijp
hulp in ie roepen. En bijna even smeekend
als toen zag ze er uit.
„Ik wilde ie vragen" begon ze. terwijl zc
hem het papier reikte.
Maar toen zij zijn verbaasd en strak ge
zicht zag, trok ze het weer naai' zich toe
„Ik zal mc wel redden", zei zc haastig.
Was maar een voorwendsel, ik wilde eigen
lijk 'met ie spreken."
En ze ging een eindje van hem af aan d*
schrijftafel zitten, legde haar ronde, blootc
armen op het blad en boog zich naar hem
over.
„Zie ie. ik kon niet binnen zitten met het
bewustzijn dat ie boos op me bent."
De zachte, volle trekken werden iets lan
ger door de bedroefde uitdrukking.
„Boos," zei hii, „Welke reden heb ik om
doos op je te zijn
„Je denkt in elk geval kwaad over mij, en
dat is hetzelfde.
Eenige oogenblikken wachtte zij op ant
woord. maar toen dat niet kwam, hoog zii
zich nog verder naar hem over.
„Je vindt dat ik coquet ben. Birger
Hij sloeg niet het vouwbeen op een boek
en lccek haastig op.
„En beu je dat dan niet?"
Ze had inet zich zelf gestreden om haar
Irols tc overwinnen en met Birger te gaan
spreken. Zc vond het werkelijk zeer verdien
stelijk van zich zelf dat ze zoo tegemoetko
mend was, nu hii haar zoo behandeld had.
haar bespied had en tot verantwoording ge
roepen. Zc was zoo "vriendelijk en verzoenend
gestemd geweest, en daarmee had ze ver
wacht zijn boozc luim dadelijk te zien op
trekken. Maar in plaats daarvan hield hij
zijn aggrcssicven toon, dat beleedigde en ver
koelde haar. Zc nam de armen van de schrijf
tafel en ging stijf op haar stoel zitten-
„Tegemoetkomend le zijn vindt iij coquet,
zei ze. „Maar er is onderscheid tusschen
beide. Coquet is men als men zich lief voor
doet om bewonderd te worden, maar tege
moetkomend als men belangstelling voor an
deren toont en hen wil leeren kennen, ik
ben het niet alleen die dat interessant vind."
Neen, zij was het niet alleen, die dat vond.
Hij dacht or aan hoe haar meeste kennisjes
denzelfden smaak en opinie hadden, 'tij had
ze dikwijls t p den Strandweg of ergens an
ders gezien, '""naar het scheen ook bezig om
menschen te leeren kennen, en in het bizon-
der jonge heeren en verschillende jonge hee
ren.
„Dat maakt het leven rijker," voegde Blen
da er aan toe.
„En misschien vlakker."
„Er is geen sprake van gevoelens," barstte
ze heftig uit, want ze had een gevoel dat ze
nu het persoonlijk terrein betreden hadden
„Waar belangstelling is. daar ziin ook ge
voelens," zei hij. „Maar wat zich naar velt
kanten uilbreidt. is altijd tamelijk vlak. Diep«
te is er niet veel tc bekennen."
„Ik begrijp je."
Ze stond plotseling od cu zweeg terwijl zt
haar papier met sommen oprolde.
„Ik begrijp waarop je doelt", zei ze. ..Ik
ben immers twee keer verloofd geweest. Ep
nu krijg ik mijn bclooning. omdat ik zoo eer.
lijk geweest ben je dat tc zeggen". Ze ginq
en hij liet haar gaan.
Maar toen ze de kamer uit was. stond h!l
op hei punt haar terug te roepen. Er was iets
in haar dat hem aantrok en iets dat hem
afstiet. Hii zag haar zooals ze zoo even bin-»
nen was gekomen met een smeekende uit*
drukking op het anders zoo uitdagende ge*
zioht, weck, tegemoetkomend en zoo genegen
lot verzoening alsof ze zonder verzoening
geen zielsrust meer kon vinden. En hij vond:
dat ze ondanks alles le zamen behoorden. Hij
dacht aan de Zaterdagmiddag in do Dier*
gaarde met de besneeuwde bosschen cn aan
alle andere dagen, toen het hem scheen of da
bindende beloften od hun lippen lagen. Er» zija
Geheele jaloezie scheen hem nu belachelijk.
Maar in het volgende opgcnblik vroeg hl|
zich al. welke vastheid haar gevoelens voob
hem konden hebben indien ze tenm insta
bestonden daar ze zich zoo gemakkelijk tol
zwiigen lieten brengen en haar niet verleid
hadden het beslissende woord uit te lokken,
Hii dacht aan den blik, dien ze 'snv ,enf
aan Kjell had gegeven, lokkend, vorschend
en vol belangstelling. Wat beteckende dat 7
Wie kon haar gevoelens cn belangstelling oo*
derscheiden Kon ze dat zelf wel
i
Wordt, pcrvolfd*