14" Jaargang.
„DE E EM LAN DER".
Dinsdag 8 Februari 1916.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE STERKSTE.
N* 189
SFOORTSCH
Hoofdredacteur: Mr, D.J. VAN SCHAARDENBURO.
Uitgevers: VALKHOFP (J: Co.
A BONN EMENTSPRI*S:
far 8 maanden voor Amersfoort t l.OO.
Jd-TTI franco per poet 1.8JJ*
Per week (met gratie vertekerttif: tepen ongelukken) 0.1<>.
Akondorljjke nummera <MM».
Wekelijks bijvoegsel .da Uoilamltcht Unit* outS (onder redootio
,m Thér('se vsn Hci'enl per 3 mnd. 50 cts.
Wukelijksob bijvoegsel .Pah mmat" per t mnd. 40 cts.
i'
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PR IJ 3 DER AD VERTENTI EN.
Vsn 1-5 regelsO-50
Elke regol moorO 1«
Dienstaanbiedingen S5 cents b() vooruitbetaling.
Groote lettors naar plaatsruimte
Voor handel en bedrijf bestaan teer voordrol,g0 bopalinp-u
tot bet herhaald advortooron in dit Blad. bij abonnement.
Eone circulaire, bovatteud» de voorwaarden, wordt o»
aanvraag toegezonden.
Politiek Overzicht
Het Lusitania-geyal.
In. de onderhandelingen, die tusschen
Duitschland en de Vereenigde Staten loopen
Over het in den grond boren van de Lusita
nia, is thans het kritieke punt bereikt. Die
onderhandelingen hebben een sleepend ver
loop gehad; negen maanden zijn er mee
heengegaan. Maar nu schijnt hc* oogenblik
yan de beslissing gekomen te zijn.
De torpedeering van de Lusitania is ge
schied den 7en Mei van het vorige jaar. On
der de .1198 menschen, die daarbij zijn om
gekomen, waren een aantal Amerikaansche
burgers. De Duitsche regeering richtte ter
stond daarop, den llen Mei, tot het Ameri
kaansche kabinet eene mededeeling, waarin
xij het verlies van menschenlevens bij den
ondergang van het schip betreurde, maar
elke aansprakelijkheid daarvoor afwees. De
Duitsche regeering beriep zich op de uit-
hongeringsmaatregelen van Engelanddie
tegen alle volkenrecht zijn en die Duitsch-
land moest beantwoorden met volkenrechte
lijk toelaatbare vergeldingsmaatregelen. De
Duitsche mededeeling wees er verder op, dat
het gebruikelijk fs, dat de Engelsche handels
schepen bewapend zijn, en dat zij bij herha
ling hebben getracht Duitsche schepen te
rammen, zoodat zij reeds hierom niet als ge-
vone koopvaardijschepen beschouwd kun
nen worden. De Lusitania was zulk een be
wapend schip en had bovendien reusachtige
hoeveelheden munitie aan boord.
De Amerikaasche regeering antwoordde
dadelijk, den 15en Mei, met eene uitvoerige
nota, waarin zij haar standpunt in de duik
bootkwestie uiteenzette. Daarop zijn eenige
nota's tusschen Duitschland en Amerika heen
en weer gegaan. De Duitsche regeering bleef
er bij volharden, dat zij tengevolge van de
met het volkenrecht strijdige Engelsche blok
kade gerechtigd was tot het nemen van ver-
geldigingsmaatregelen, die ingevolge het vol
kenrecht toelaatbaar zijn, en wees nogmaals
op het karakter van de Lusitania als bewa
pend handelsschip. De Amerikaansche re
geering betwistte, met een beroep op het on
derzoek.van het schip door hare ambtenaren,
dat de Lusitania bewapend was geweest, en
merkte op, dat de Duitsche regeering, door
hare handelwijze als vergeldingsmaatregel
aan te duidende onwettigheid van
haren tot dusver gevoerden duikboooor-
iog zelf erkende. In hare nota van 23
Juli vatte de Amerikaansche regeering
de regelen, die volgens hare opvatting
alleen voor de duikbootoorlogvoering in
aanmerking konden komen als overeen
stemmende met het volkenrecht, aldus
samen: Aard en lading van een handels
schip moeten vastgesteld zijn, voordat het
rechtmatigerwijs in beslag genomen of ver
nietigd mag worden; het leven van niet-strij-,
denden aan boord mag in geen geval in ge
vaar gebracht worden, tenzij het 6chip tegen
stand biedt of tracht te ontvluchten, nadat het
is aangemaand zich aan de visitatie te onder
werpen. De nota spreekt daarna uit, dat de
regeering der Vereenigde Staten niet gelooft,
„dat de Duitsche regeering nog langer er
van zal afzien het meedogenlooze optreden
van haren zeeofficier af te keuren of schade
vergoeding aan te bieden voor de verloren
Amerikaansche menschenlevens."
Mot deze nota brak de schriftelijke gc-
dachtenwisseling in de Lusitania-kwestie af,
die door de mededeeling van olie nota's
aan de pers in zekeren zin in het openbaar
werd gevoerd. In de in hoofdzaak monde
linge gedachtenwisseling, die de Duitsche
gezant Bernstörff daarna in Washington
voerde, kwam ei toenadering. Den Ten Sep
tember zond graaf Bernstörff aan den Ame-
rikaanschen staatssecretaris Lansing eene
korte nota, waarin hij niededeelde, dat de
Duitsche regeering de volgende instructie
voor den duikbootenoorlog had opgesteld:
„Mailstqomers-zullen door de Duitsche duik-
booten niet in den grond geboord worden
zonder voorafgaande waarschuwing en zon-
ier dat de aan boord aanwezig-3 niet-strij-
denden in veiligheid zijn gebracht, mite.de
mailstoomers niet trachten te ontkomen of
tegenstand te bieden." Daarmee waren de
door de Amerikaansche regeering geformu
leerde -beginselen van Duitsche zijde aan
genomen en scheen de Lu sitan ia-zaak op
den weg der minnelijke regeling gebracht
le zijn.
Er bleven intusschen nog twee punten
over, die in de Amerikaansche nota van 23
Juli vermeld zijn: de verloochening van de
c.aed van den duikbootcommandant en de
schadevergoeding voor de verloren Ameri
kaansche menschenlevens. Van die Leide
punten zal het tweede geen bezv/cor opleve
ren. In de na de Lusitania voorgekomen
lorpedeeiing van de Arabic heeft Duitsch
land grifweg schadevergoeding aangeboden;
het zal ook in dit geval zich daartoe bereid
toonen. Maar het ar e punt is in het sta
dium, waarin de 2'c^ bevindt, het
geschilpunt geworden. Hier gaat het om bui
gen of breken. De uiterste concessie, waar
toe Duitschland bereid zou zijn, is dat de
vraag in 't midden wordt gelaten of het in
den grond boren van de Lusitania al dan
niet eene onrechtmatige daad is geweest.
Het laatste voorstel, dat graaf Bernstörff
namens zijne regeering in Washington heeft
gedaan, houdt de verklaring dat het niet
in de bedoeling heeft gelegen bij het in den
grond boren van de Lusitania Amerikaan
sche burgers te dooJ«n, omdat de vernieti
ging van dit mailschip eene daad van ver
gelding was, die niet od onziidigen moest
worden toerepast. Duitschland wil zich dus
verontschuldigen, dat door die daad ook
menschen zijn getroffen, die niet hadden
moeten getroffen zijn. Maar erkennen, dat
de duikboot-comm^-'--" ten onrechte het
schip in den grond heeft geboord, en daar
mee de daad zelf afkeuren, dat wil Dujtsch-
land niet.
Uit de heden morgen ontvangen telegram
men uit Washington blijkt, dat de Ameri
kaansche regeering niet aan een woord wil
blijven hangen, maar de erkenning door
Duitschland van de aansprakelijkheid voor
de verloren gegane Amerikaansche men
schenlevens, beschouwt als gelijkwaardig
met eene erkenning van de onwettigheid der
gepleegde daad. Zij is dus bereid dit als eene
voldoende verontschuldiging aan te nemen.
Men mag verwachten, dat hiermee de weg is
gevonden voor eene minnelijke regeling van
de Lusitaniazaak.
De oirrSog.
B e r 1 ij n, 7 F e b r. (W. B.) Bericht van
he^ opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Er waren hevige artillerie-gevechten tus
schen het kanaal van La Bassée en Atrecht
en ten zuiden van de Somme. De stad I.ens
werd in de laatste dagen weer hevig door
den vijand beschoten. In de Argonne blie
zen de Franschen op hoogte 285 een mijn
op bij La Fille Morte, ten noordoosten van
La Cholade, en bezetten den trechter; zij
werden echter door een tegenstoot er weer
uit verdreven.
P a r ij s, 7 F e b r. (Havas). Namiddag
communiqué.
Er heerscht rust op het geheele front.
Avond-communiqué.
Onze artillerie bombardeerde effectief de
vijandelijke loopgraven van Steenstraete. In
Artois veroorzaakte ons- artillerievuur gfoote
ontploffingen in de Duitsche liniën ten
noordoosten van Atrecht. Wij bombardeer
den de vijandelijke inrichtingen in Challe-
range (Champagne) en veroorzaakten daar
een grooten brand.
Londen, 7 Febr. (R.) Communiqué
van het Britsche hoofdkwartier.
De dag was rustig, behalve dat de vijan
delijke artillerie werkzaam was in de buurt
van Loos en dat bij den spoorweg Yperen
Rousselaere vijandelijk? loopgraven werden
gebombardeerd.
I onden, 7 Febr. (R.) Een communi
qué'van de admiraliteit zegt naar aanleiding
van hot Duitsche bericht, dat bij de laatste
Zeppelin-raid het Britsche oorlogsschip Ca
rolina jn de Humber door een bom getTof-
fen en gezonken is met groot verlies aan
menschenlevens, dat noch de Carolina of
eenig onder Britsch oorlogsschip noch een
koopvaardijschip, groot of klein, door een
bom is getroffen in de Humber of eenige an
dere rivier of haven.
Berlijn, 7 Fe>br. (W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het, groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
De in den nacht van den Gen door ons ge
nomen Russische veldwachtstelling op den
oostelijken Szaraoever aan den spoorweg
BaronowitsjiLjachowitsji werd zonder suc
ces aangevallen. De vijand moest zich onder
belangrijke verliezen terugtrekken.
Ten zuidwesten van Widzy viel een Rus
sisch vliegtuig, welks bestuurder zich in den
weg had vergist, onbeschadigd in onze han
den.
V e e n e n 7 Febr. (W. B.) Officieel
bericht van heden middag.
Toestand onveranderd.
P e t e r s b u r g, 7 Febr. (Tel.-agent-
schup). Communiqué van den grooten gene-
ralen staf.
In de streek van Jacobstadt was een hevig
artillerieduel. Wij Constateerden tvefschoten
van onze projectielen op de kanonnen en op
werktroepen van den vijand. In de streek van
Jacobstadt verrichtten wij eene geslaagde
verkenning lnngs de rivier Soessey. Wij
kwamen over de draadversperringen van den
vijand heen en joegen de Duitschers op de
vlucht.
Op den rechtervleugel van onze stellingen
bij Dwinsk werd een gepantserde Duitsche
auto, die zich vooruit waagde, handig getrof
fen door een granaat, waardoor hij werd ont
redderd en omvergeworpen.
De Duitschers schoten met zware projec
tielen op het station Dixno.
Onze troepen stelden *vast het gebruiken
door de Duitschers op hunne vliegtuigen van
Onze onderscheidingsteekenen.
In een sector van de gevechtslinie van
generaal Letsjiski, ten noorden van Bojane,
lieten wij een mijnhaard springen onder een
deel van de vijandelijke loopgraven. De ont
ploffing ontredderde, de loopgraven en be
schadigde de versperringen. Terstond daar
op werd de trechter in een aanval door ons
genomen. In dezelfde streek werd de korpo
raal Glontsjenko, die in werkelijkheid een
jong meisje is, Tsjerniavska genaamd, op
haar verzoek op eene verkenning uitgezon
den. Zij werkte zich door de vijandelijke ver
sperringen heen en volbracht hare taak on
danks eene ernstige verwonding aan het
been, dat gebroken werd; zij kwam schui
vende in onze loopgravèn terug.
B erlij n, 7 Febr. (W. B.) Officieel be
richt.
Prins Oskar van Pruisen, die als kolonel
aan het oostelijke front dient, is door een
granaatscherf aan het hoofd en de heup licht
gewond.
Weenen, 7 Fehr. (W. Bj Officieel
bericht van heden middag.
Toestand onveranderd.
Rome,7Febr. (R.) Officieel communi
qué.
Er werd heden eene groote activiteit van
de vijandelijke artillerie en vliegtuigen aan
het Isonzofront opgemerkt. Onze batterijen
antwoordden met goede uitwerking en nood
zaakte den vijand zijne vliegtuigen op eene
grooténoogte te houden.
B e r 1 ij n 7 Febr. (W. B.) Bericht van het
opperste legerbestuur uit het groofe hoofd
kwartier van heden voormiddag.
Uit den Balkan is niets nieuws te vermel
den.
Weenen, 7 Febr. (W. B.) Officieel
bericht van heden middag.
'f oesiand onveranderd.
P a r ij s, 7 Febr! (Havas.) De Oostenrij
kers erkennen, dat het hun niet mogelijk is
vredesonderhandelingen met Montenegro te
beginnen, omdat er geene gekwalificeerde
Montenegrijnsche onderhandelaars zijn.
Parijs, 7 Febr. (Havas.) In de Griel -
sche Kamer heeft een onafhankelijke ge-
vaardigde aangekondigd, dat hij de r<\ree-
ring zou interpelleerën over de compensa
tion, die Duitschland aan Griekenland heeft
beloofd voor zijne onzijdigheid, en over de
redenen, die de mobilisatie rechtvaardigen,
wanneer Griekenland onzijdig moet blijven.
Het is nog niet bekend of de regeerin. deze
interpellatie zal aannemen.
Berlijn, 7 Febr. (K. N.) Du Deutsche
Tageszeitung verneemt uit Athene, dat de
Kamer geconstitueerd is. Theotokis, een
broeder van den overleden minister, werd
met 275 stemmen tot voorzitter^ benoemd.
Korfu, öFebr. (R.) Dejjroonprins van
Servië is op een Fransche torpedoboot uit
Albanië hier aangekomen.
Konstantinopel, 7 Febr. (W. B.)
Officieel bericht.
Er worden geen veranderingen van betee-
kenis bericht op de verschil lende oorlogs-
tooneelen.
Petersburg, 7 Febr. (Tel.-agent-
schap). Communiqué van den grooten gene-
ralen stof.
In de kuststreek vielen onze troepen, die
de Arkhave waren overgegaan, de Turken
aan en verdreven hen uit eene reeks loop
graven die in verscheidene verdiepingen
waren aangelegd.
Aan den noordelijken oever van het Van-
meer, op Perzisch gebied, sloegen wij den
vijand terug in de streek Kianghaver.
M a d r i d, 7 F e b r. (R.) Volgens een tele
gram uit Cadix heeft het stoomschip Catalo
nia bével ontvangen zich naar Mlini te be
geven, £m 1000 Duitsche soldaten op te ne
men, die als vluchtelingen over de grens
van Kameroen naar het Spaansche gebied
zijn gegaan. Deze Duitschers zullen in Span
je geïnterneerd worden.
N e w-Y ork, 7 F eb r. (R.) De Associated
Press bericht uit Washington: Staatssecreta
ris Lansing zeide, naar aanleiding van het be
richt over een opmerking, door den Dirit-
schen onderstaatssecretaris Zimmermann ge
maakt, in een interview op den 4en dezerf
dat hij betwijfelde, dat Zimmermann heeft ge
zegd, dat de Vereenigde Staten niéuwe
eischen heeft gesteld in het LusitaniageschH.
Wanneer Duitschland dacht, dat de kwestie
geregeld was, „omdat hij dit zou moeten we
ten", dan is dat geheel onjuist. Lansing voeg
de hier aan toe, dat de Vereenigde Staten
bleven bij de In hunne nota's van 15 Mei, O
Juni en 23 Juli 1915 gestelde vragen.
Tweede telegram. Personen, die in
nauwe aanraking zijn met president Wilson,
verklaren, dat de president in het door graaf
Bernstörff laatstelijk overhandigde stuk heeft
gevonden, dat Duitsohland erkent aanspra
kelijk te zijn voor den dood van de met de
Lusitania naar den grond gegane Amerika
nen. Dat is gelijkwaardig met eene erkenning
van de onwettigheid der gepleegde daad.
Het zwaarste valt het leven aan hem,
wien het aanvankelijk te licht gemaakt is.
ROMAN VAN ANNA WAHLBNBERG.
Geautoriseerde vertaling door
B. NORTAKKËR.
83
Enefeldt nam hem mee naar ziin kamer.
„Nu", drong hij aan. toon ze tegenover cl-
llaar zaten.
l)c oude man keek hem aan. tn sloeg toen
zijn oogen neer. Hij scheen niet te weten line
te beginnen, toen hii eindelijk mocht spreken.
..Ja", zei hij. „indien ik geen nieuw en zon-
denvrii mensoh was. zou het een beetje moei-'
lijk voor me zijn om het te zeggen. 'Maar dr
nieuwe mensch in mij wil niet samen zijn ine'
<h* oude zonden. En daarom...."
Hii hoestte en zweeg.
„Nu", maande Birger hem nog eens aan,
•en weinig ongeduldig en begeerig van de
gaak al te komen, die hii niet van gewicht
achtte.
De meubelmaker hoestte nog altijd, en toen
fce 'tn hij in ernst te vertellen.
Ja. toen mijn vrouw en ik naar F'ickholm
verhuisd waren, kwam een meisje dat we
kenden bij qns. en vroeg aan mijn v->i\v of
Wo haar iongen niet wilde verzorgen, die pre
cies zooveel maanden oud was. als het kind.
dat wij hadden. En mijn vrouw meende, dat
het ouder één moeite doorging, een of twee
kinderen te verzorgen. En daarom nam ze
hem. Maar nu was onze jongen een zwakke,
kleine stumper, en mijn vrouw was bang dat
hii er uit zou knijpen
Een haastige, scherpe blik uit de oogen van
den meubelmaker trof Birger. die in gespan;
nen verwachting voorover gebogen zat. Het
verhaal begon hem te interesseeren. Maar
Johan Anderson was "verlegen, ondanks hef
bewustzijn van ziin zondenvrijheid.
„En toen dc jongen niet aan wilde komen."
vervolgde hii. „vond ze het zulk een vrecsc-
liike zonde, dat juist onze jongen zoo ellendig
moest zijn. hij. die liet zoo goed in het leven
zou hebben terwijl de andere., die het zeker
moeilijk zou krijgen, en ziin leven slechts tot
last, zoo veel gezonder en sterker moest zijn.
Ze vond dat onrechtvaardig. En toen
„Eu toen", vroeg Enefeldt, toen de pauze
wel wat lang duurde. Zijn polsen klopten.
Hij zag zijn moeder, hoe ze naar het zieke
kind keek en naar het gezonde, en wenschte
dat de rollen omgekeerd waren. En hij was
immers het zieke kind of
„En toen^' zei Johan Anderson, „noem
de ze den iongen dien wij hadden. Karei Jo
han en den anderen jongen, die Karei Johan
gehccten had Birger. En toen gebeurde bet
od een dat de jongen die Karei Johan
heette maar Birger geheeten had, stierf, maar
de jongenNdie Birger heette maar Karei Jo
han geheeten had. bleef leven."
Birger schoof ziin stoel heftig achteruit, en
wierp zijn hoofcl achterover.
..Je bent dronken, kerel."
Maar Uit. was een te onrechtvaardige be
schuldiging voor iemand, die* juist een nieuw
en zondenvrü mensch was geworden. De
meubelmaker stond mot een zeer bcleedigd
gezicht op en nam ecu stramme houding aan
„Ja., dat is de dank," zei hij. „dat je meer
dan vijf en twintig jaar je mond hebt gehou
den en hem een fiine opvoeding bezorgd hebt.
om een voorname mijnheer le worden, ter
wijl hij naar recht een armoezaaier gewor
den moest zijn. Op zij»n bloote knieën moest
hij mij danken, ja dat moest hij. en in plaats
daarvan scheldt hij mij uit. Ik dronken God
vergave je. dat je zulke woorden tegen mil
zegt Is het misschien prettig voor mij die
zaak te vertellen. Integendeel, dat weet hii
ook heel goed. zoo eervol is het voor mii ook
niet. Maar ik heb genade voor Gods oogen
gevonden. Ik dronken Zoo wit als een on
schuldig duifje ben ik. cn jij moest je scha
men."
Birger stond dreigend op.
„Er uit," zei hij. naar de deur wijzend. ..Er
uit schurk
Nog was het hem niet duidelijk welke
waarde 's mans geschiedenis kon hebben. Hii
voelde slechts dat deze bekrachtiging, dooi
den vageu onwil, dien hii altijd tegen dezen
man gevoeld had, gerechtvaardigd was. En
het was met een zeker genot, dat hii „cr uit
schurk" herhaalde, en hem uit de kamer
drong. In elkaar gedoken alsof hij bang was
eon pak slaag te krijgen, sloop Johan An
derson weg. Maar zijn kleine, knippende
oogen gluurden nog giftig groen door de deur
opening. toen hii riep„Zoo, nu weet jij
van welke afkomst je bent."
Daarop ging hii weg. en Birger was alleen.
Ilii stond in de kamer, met do bandao aan
zijn hoofd.
Ilii trachtte te vatten wat hij zoo juist had
gehoord. Loog deze man, of had hii waarheid
gesproken
Ilii herinnerde zich hoc ontevreden zijn
moeder was geweest, toen besloten was dat
hii sludeeren zou. En Lij herinherde zich zün
eigen wantrouwen dat haar ontevredenheid
berustte op het geld dat ze voor zijn onder
houd ontving en dat nu voor haar» verloren
zou gaan.
Was dat geen analoog beeld, dat juist voor
ziin geest had gestaan, zijn moeder de beide
kinderen beschouwende, het gezonde en hel
zieke, terwijl ze wenschte dat de rollen om
gekeerd waren Had er werkelijk een ver
wisseling plaats gevonden Ongetwijfeld was
ze in staat geweest zoo iets le doen, als Johan
Anderson zoo even beschreven had. Maar was
het gebeurd
Zijn innerlijk gevoel zei ia. Hfet had ten
minste kunnen geschieden. Hij had geen her
inneringen van teederheid of liefde die dit
vermoeden tegensprakenwat hii aan liefde
ontvangen had. was al te armoedig en zeld
zaam geweest. Zijn eerste thuis was koud en
vreugdeloos.
Maar als het verhaal waar was. wat bezat
hl' dan pp de wereld Alles waarnaar hij
wilde grijpen week terug onder zijn handen,
zijn thuis, zijn naam. ziin vader. Zijn beste
vader 1 Dikwijls had hij eraan getwijfeld of
deza van hem hield, maar dat hij zelf van
hem hield, dot voelde hii nu dieper en Inniger
dan ooit te voren.
Hii zonk neer op don eersten den besten
stoel, met het hoofd tegen den wand ge
leund, kampend tegen een gevoel van oa-
rnacht, dat zich van hem dreigde meester te
makea- Hij trachtte zich te dwingen siherp en
logisch to denken. Welk bewijs was ci dat
hel verhaal waar was
- Ja, bewijzen, bewijzen.
Kir zacht kwam in zijn bewustzijn binnen
geslopen. wel geen direkt bewijs, maar eeti
indirekt. Welke gelijkenis was er tusschen
hem en vader, die er toch niocst bestaan bil
zulk een innige bloedverwantschap
Uiterlijk niets, nauwelijks eenige innerlijke
eigenschappen, eu in elk geval niet zoo veel,
om te kunnen verklaren dat er bloedverwant
schap tusschen hen beiden nioest beslaan.
Een scherpe pijn doorsneed zijn hart, ziin
lippen prevelden „vader, vader".
Maar onder deze pijn kwam een nieuwe,
bedwelmende gedachte in heni op.
Indien het verhaal waar was, dan liad hit
geen thuis. ~~?(r.was vrij, dan was hij zon
der naam. zonder vader, maar ook zonder allo
belemmerende handen. Niemand zou meen
eenige verwachting van of hoop op ziin toe«
komst bezitten hii kon er vrijelijk over bc*
schikken, van zijn leven maken wat hii wilde f
reizen waarheen hij wilde, zelfs naar het be®
loofde land, cfe oerwouden. Dc weg naar da
vrijheid V^as open. Ilii voelde reeds dc fris*
sche lucht en den strijd om het leven. Hi|
voelde zich ongelukkig, en toch gelukkig.
En plotseling werd hi! 4oor het verlangen
aangegrepen dat hetzelfde geluk ook aan een
ander, aan Karin Orwclt ten deel zou vallen*
Welk een zegen als ookSiaar banden ver
broken konden worden. En waarom nidl
Wsrdt vervolg'd.,