„DE E EM LAN DER".
Woensdag 12 April 1916.
BUITENLAND.^
FEUILLETON.
SOLFDAD.
N° 244
14" Jaargang.
Geen uitweg.
F. A. EBBINOE WUBBEN.
Hoofdredactie. Mr p j yAN SCHAARDENBÜRO.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
A BONN EM ENTSPRU8:
ff,i 8 maanden voor Amersfoort l.OO.
Idem franco per. post- 1.50.
Per week (met gratia venekering tegen ongelukken) O. I O.
Afionderlvjke nummer* O.O.I.
Wekelijkscb bijvoegsel „D# Hollanitdu Buiarroua" (onder
redactie ven Thérèee Hovenl per il mnd. SO cis.
Wekelökeeb b(jvoeg*el .Fob nu ewe" per 8 mnd. 40 ets.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIE N:
Van 1—5 regels,.50.
Elko repel meerO. ÏO.
Dienstaanbiedingen 2rt cent» bjj vooruitbetaling.
Grooto lottere naar plaatsruimte.
Voor handol en bodryt bestaan zeer voordoolipe bepalingen
tot liet herhaald ad verteoren in dit Bind, bij abonnonient.
Eone circulaire, bevattende do voorwaarden, wordt o»
aanvraag toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester van Amersfoort brengt ter
elgemeene kennis, dat 25 staten No. 75 der
grondbelasting van 12 April tot en met 17 Mei
1910 ter inzage zijn nedergelegd op het bureau
der Gemeente-Belastingen, Koestraat 9.
Amersfoort, 10 April 1916.
De Burgemeester voornoemd,
v. RA ND \VLJ CK.
Wie kennis heeft genomen van de bizon-
«ierheden, waaronder zich onlangs in den
Haag zulk een bloedig familiedrama heeft
afgespeeld, zal met-deernis vervuld zijn met
de onschuldige slachtoffers van deze wan
hoopsdaad.
Wellicht met afschuw over de koelbloedi
ge, de cynische wijze van doen van den
bedrijver, die na zijne financieele verplich
tingen geregeld te hebben, twee menschen-
levens opofferde, wijl hij economisch geen
kans zag hun aardsch bestaan te bestendi
gen, en daarna zich zelf doodde.
Wat moet er wel in het hoofd van dezen
diep rampzalige zijn omgegaan, alvorens hij
besloot datgene te doen, wat èn uit gods
dienstig èn uit zedelijk oogpunt, niet te ver
dedigen valt?
Toch heeft deze handeling, al moge zij
op zioh zelve nog zoo afkeurenswaardig
tijn, ten grondslag een schijn, doch ook
niets meer dan een bedriegelijken schijn
van altruisme, hier van groote liefde voor
vrouw en kind.
En als echtgenoot en als vader waren de
huiselijke omstandigheden, waaronder hij
verkeerde, gelukkig te noemen.
Juist daarom wellicht zag hij met groote
angstvalligheid, met zorg, de dagen tege
moet, dat hij niet meer in staat zou zijn zijne
dierbaren het noodige voedsel en onderdak
te kunnen verschaffen.
Zag hij, als man, die de wereld meende te
kennen, de beide wezens, die hem zoo na
aan 't harte lagen, reeds in gedachten ten
prooi aan diepe ellende, aan bittere ar
moede.
Tot wien hij zioh mogelijk reeds gewend
had, is ons niet bekend, doch wij vermoeden,
dat hij maar al te goed wist, dat in dagen
van grooten nood, dikwerf de naaste familie
en de zoogenaamd goede vrienden, doof zijn
voor de vertoogen om hulp aan hunne be
trekkingen, die op 't punt zijn aan lager wal
te raken.
Wie weet tot welke bittere ervaring ook
deze man gekomen was, welke moeite, wel
ke pogingen hij reeds In 't werk had gesteld
om te trachten er zioh door heen te slaan.
Eindelijk geen uitweg meer ziende, be
sloot hij een einde aan alles te maken, wat
hij nooit had mogen doen, wijl het nu een
maal niet geoorloofd is, wijl het strijdt tegen
eene hoogere opvatting.
Het is beter en wenschelijker gedeclas
seerd te worden, vernederingen te moeten
verdragen, ja zelfs als 't moet langs de deur
te bedelen, dan in te grijpen in ons eigen
bestaan en in dat van anderen.
Gelukkig komen gevallen gelijk dit in ons
land weinig voor.
Dat er echter, vooral In deze tijden, toe
standen zullen *jn, die aanleiding zouden
kunnen geven tot het vormen van derge
lijke wanhopige gedachten, gelooven wij
gaarne.
Wat zouden met fortuin gezegende men-
schen nog veel kunnen doen, indien zij,
l'instar van Liefdadigheid naar Vermogen,
zich slechts wilden constitueeren tot een
Algemeen Comité van Bijstand, ten einde
hen, die op 't punt staan van te stranden,
met raad en daad te helpen.
Niet op vernederende wijze, zooals men
een bedelaar een aalmoes toewerpt, doch
als mensch jegens medemensch, welwillend
en humaan.
In onze westersche maatschappij zijn wij
helaas nog niet zoo doordrongen van hu-
maniteitsbegrippen als in het verre 'oosten,
waar men ons belangrijk vooruit is.
Van rijken, die ten bate van de lijdende
en arme menschheid hun vermogen weg
schenken om daarna verder het leven als
eenvoudig kloosterbewoner door te bren
gen, vernemen wij hier slechts zelden, en
als 't zoo mocht zijn, dan geschiedt 't meer
als boetedoening, dan wel uit drang des
harten.
Volgens onze Westersche wijze van zien
worden dezulken beschouwd als dwazen, in
tegenstelling met de Oosterlingen, die hen
eeren als heiligen, als hoogstaande men-
schen.
Ten slotte laat ons hopen dat gevallen
als het hier behandelde, tot de hooge uit
zonderingen zullen blijven behooren.
F. A. E. W.
De oorlog.
Berlijn, 11 April. (W. B.) Bericht
van het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Nadat zij hun artillerievuur belangrijk had
den versterkt, gingen de Engelschen ten zui
den van Saint-Eloi over tot een krachtigen
handaanval aan het front van onze trechter-
stelling, die mislukte. De stelling is in hare
geheele uitbreiding vast in onze handen.
In de Argonne bij Fille-morte en verder
oostelijk bij Vauquois brachten cLe Fran-
schen door verscheidene opblazingen zich
zelf schade toe.
In het gevechtsterrein aan beide zijden
van de Maas was ook gisteren de gevechts-
arbeid zeer levendig. De tegenaanvallen te
gen de door ons genomen Fransche stel
lingen ten zuiden van de Forgesbeek tus-
schen Haucourt en Bethincourt vielen ineen
met groot verlies voor den tegenstander. Het
aartal ongewonde gevangenen steeg hier
met 22 officieren en 540 man en bereikte
36 officieren en 1231 man; de buit werd 2
kanonnen en 22 machinegeweren.
Bij het wegnemen van nog meer blokhui
zen ten zuiden van het Ravenbosch werden
heden nacht 222 gevangenen en een machi
negeweer ingeleverd. De tegenstooten uit
de richting Chattencourt bleven liggen in
ons werkzaam flankvuur van den oostelljken
oever uit.
Rechts van de Maas trachtte de vijand
vruchteloos aan den zuidwestelijken rand
van de Cote de Poivre den verloren grond
te herwinnen. Ten zuidwesten van het fort
Douaumont moest hij op nieuw verdedi
gingswerken aan ons prijsgeven, waaruit wij
een dozijn gevangenen en drie machinege
weren terugbrachten.
Door het vuur van onze afweerkanonnen
werden twee vijandelijke vliegtuigen ten
zuidoosten van Yperen naar beneden ge
bracht.
P a r ij s, 11 April. Namiddagcommu
niqué
Op den linkeroever van de Maas deden
de Duitschers gisteren tegen het einde van
den avond op de Fransche stelling van den
Mort Homme een aanval, die gepaard ging
aan het gebruik van ontvlambare gassen.
De aanval die uitging van het Ravenbosch,
werd teruggeslagen door het Fransche
sper- en infanterievuur, behalve in het oos
ten waar de Duitschers vasten voet kregen
in enkele kleine loopgraafelementen op
den linkeroever. De Duitschers trachtten in
den loop van den nacht de Franschen uit
de loopgraven te werpen, welke door dezen
in de laatste dagen ten zuiden van het dorp
Douaumont waren veroverd, welke poging
eveneens vergezeld ging van het gebruik
van ontvlambare gassen, doch op een bloe
die échec uitliep. Er was een hevig bom
bardement in de streek van Douaumont en
Vaux.
Hedenmorgen heeft nabij Badonvillers
een Fransche vlieger twee Duitsche vliegers
naar beneden doen storten.
P a r ij s, 11 April. (R.- Avondcommu
niqué.
Ten noorden van de Aisne beschoot onze
artillerie een sterken, vijandelijken marchee-
renden troep en bracht hem zware verliezen
toe. Onze artillerie werkte in de Argonne te
gen het geheele vijandelijke front. Er was
een hevig bombardement op ons front
Mort-hommeCumières bewesten de Maas,
maar geene infanterie-actie van de Duit
schers.
Ten oosten van de Maas vielen de Duit
schers na eene grondige artillerie-voorbe
reiding, eindigende met het afschieten van
traanbommen, om vier uur in den namiddag
onze loopgTaven tusschen Douaumont en
Vaux aan; zij kregen voet in eenigen van
de voorste liniëi., maar werden onmiddellijk
verdreven door een tegenaanval, waarin wij
honderd ongewonde gevangenen maakten.
Een Fransch luchteskader bombardeerde
tweemaal de spoorwegstations Nautillons en
Brieulles, alsmede het emplacement van een
380 mM. kanon.
Londen, 11 April. (R.) Communiqué
van het Britsche hoofdkwartier.
De granaatstrijd in de trechters ten oos
ten van Saint-Eloi werd gisteren voortgezet
met afwisselend geluk. Wij houden thans
drie trechters bezet, maar niet de beide an
deren. De vijand liet heden mijnen springen
ten noordoosten van Vermelles; hij bescha
digde een ouden trechter zonder dat de toe
stand veranderde. Er was eene groote artil
lerie-werkzaamheid tegenover Wytschaete.
Bij Souchez en ten oosten van Yperen was
artilleriestrijd van weinig belang.
In den loop van acht luchtgevechten
brachten onze vliegtuigen een vijandelijke
machine naar den grond. Zij leden daarbij
geen verlies; maar gedurende den dag werd
een van onze machines door kanonvuur
neergeveld.
B e r 1 ij n, 11 April. (W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Qp het oostelijke oorlogstooneel is de toe
stond in het algemeen onveranderd.
W e e n e n, 11 April, (W B.) Officieel
bericht van heden middag.
Op het Russische oorlogstooneel is niets
bijzonders gebeurd.
Petersburg, 11 April. (Tel. agent
schap.) Communiqué van den grooten ge-
neralen staf.
Aan de Dwina waren hier en daar artille
rieduels. In de streek van het brughoofd van
Ikskull trachtten de Duitschers hef initiatief
te nemen, maar zonder succes. In de streek
van Dwinsk en verder zuidwaarts In de
merenstTeek was de artillerie van den tegen
stander in verscheidene sectoren zeer werk
zaam. Van de rest van het front is niets te
vermelden.
W e e n e n, 11 April. (W B.) Officieel
bericht van heden middag.
Het artillerievuur nam gisteren in leven
digheid toe op sommige frontdeelen. De
vijand beschoot systematisch de plaatsen
achter ons front. Zoo stonden in het kust
land Duina, het zuidelijke gedeelte van
Görz, het hospitaal van Sint-Peter en ver
scheidene andere plaatsen in het gebied van
Gürz, in Karintie St.-Kathrein en Uggo-
witz (in het Kandldal), in Tirol Levico en
Rovereto onder zwaar vuur. De gevechten
bij Riva duren voort.
Rome, 11 April. (Stefani). Officieel.
In het gedeelte van het front tusschen
het Adigedal en het Suganadal heeft de
vijand nieuwe, zeer sterke batterijen in wer
king gebracht; het vijandelijke vuur werd
door de onzen afdoende bestreden. Het goed
gerichte vuur van onze kanonnen heeft
groote branden bij Calceranica (Caldonazzo-
meer) veroorzaakt en het fort Lyzerna (Alto-
Astico) ernstig beschadigd.
Aan de Isonzo was de artillerie ook gis
teren over het geheele front, doch vooral
op de hoogte ten Noord-Westen van Görz
zeer bedrijvig.
Op de Karst zijn vijandelijke colonnes,
die naar Oppacchiasella en Iludi oprukten,
door ons vuur uiteengedreven.
In den nacht op 10 April hebben vijande
lijke watervliegtuigen elf bommen op Grado
geworpen; niemand werd getroffen; de ma-
terieele schade was onbeduidend.
B e r 1 ij n, 1 l April. (W. B.) Bericht va*
het opperste legerbestuur uit het grooto
hoofdkwartier van heden voormiddag.
In het Balkangebied is de toestand in hel
algemeen onveranderd.
W e e n e n, 11 April, (W B.) Officieel
bericht van heden middag.
Op het Balkan-oorlogstooneel niets bij
zonders.
1 0 A p r i 1. De Engelsche en de Fransche
gezant hebben den voorzitter van den mi
nisterraad gisteren medegedeeld, dat drin
gende overwegingen hunne regeeringen cr
toe noopten de reede van Argostoli te slui
ten. Zij voegden daaraan toe, dat de maat
regelen genomen zouden worden om hel
verkeer op de reede met de minst moge
lijke moeilijkheden te onderhouden.
De voorzitter van den ministerraad nara
een zeer krachtige houding aan en deelde
in krasse termen mede, dat Griekenland niet
anders dan protesteeren kon tegen den
nieuwen inbreuk op de Grieksche souverei-
niteit. Er volgde een levendige gedachten-
wisseling.
De Engelsche gezant had hedenmorgen
een audiëntie bij den koning. De Engelschrt
en Fransche gezantschappen gaven eea
communiqué uit, dat de vestiging van eea
vlootbasis in Argostoli eon zuiver defen
sieve maatregel is en niet het karakter van
eene bezetting draagt.
Athene, 9 A p r i 1. (Havas). Een corre»
pondent van het Berliner Tageblatt op den
Balkan heeft van den Griekschen ministei
van Financiën de mededeeling ontvangen
dat eiken dag de mobilisatie Griekenland ojt
900.000 drachmen komt te staan. Het te
kort van het laatste jaar, dat 180 millioen
drachmen bedraagt, is daardoor met nog
380 millioen gestegen.
Petersburg, 11 April. (Tel.-agenfc*
schap). Communiqué van den grooten ge-
neralen staf.
Ten westen van de meridiaan van Erze-
roem gaan onze troepen voort gebied aart
de vijand te ontnemen.
Lourenyo Marques, 11 Mo art
(R.) Eene Portugeesche expeditiemachl
heeft den lOen Kionga In Duitsch Oost-
Afrika bezet.
Nice, 11 April. (R.) Negen man van
het Fransche zeilschip Saint-Hubert, dat de*
30en Maart in den Atlantischen oceaan is
getorpedeerd, zijn heden hier door het En
gelsche stoomschip Livonia aan land ge
bracht.
San Sebastian, 11 April. (R.) Vief
man van het Spaansche stoomschip Sant®
Devino zijn verdronken; de overigen zijn dea
6en aan land gebracht te St.-Jean de Lui
door een Noorweegsch stoomschip. Een te
legram uit Bilbao voegt hieraan toe, dat aart
de bemanning 15 minuten werd gegeven
door de Duitsche duikboot om het schip te
verlaten.
Londen, 1.1 April. Het stoomschip»
Ellaston is tot zinken gebracht. De beman
ning is gered. Het schip was ongewapend.
Kunstwerken zijn geslepén kristallen
van den geest.
Roman uit het Spaansch van
A. PALACIO VALDèS.
41
Na een oogenblikje merkte Gabino dat
Soledad opnieuw ernstig werd. Antonio drong
met zachtheid op iets aan. Zij knikte herhaal
delijk ontkennend met 't hoofd. Gabino wiens
nieuwsgierigheid opgewekt was, kwam dich-
terbij om te zien hoe het geheel afloopen zou.
lAnlonio hield aan en het meisje weigerde
snaar aldoor. Eindelijk bezweek ze voor de
smcelcingen van haar minnaar en luisterde met
starende oogen naar wat hij haar influisterde.
Zij sloeg haar handen voor 't gezicht en
haalde daarna met een resolute beweging een
sleutel uit haar zak, dien ze hem overreikte.
Tegelijkertijd keerde ze zich om en ging naai
de anderen toe.
Velasquez danste met Mercedes. Zijn vroeger
liefic begon zoo in de handen te klappen en
ze aan te moedigen dat El guapo verbaasd
naar haar keek en de anderen ook niet wisten
wat haar overkwam. Maar toen men haar
bleek vertrokken gezicht zag. gaf men elkaar
kninoogjes en riepen enkelen uit:
„Goed zoo, eindelijk heeft Soledad haar ver
diende loon. Als je valt wil ik je wei in mijn
armen naar huls dragen."
„Ik denk er niet aan... Wil je zien dat ik
nog niet in mijn knieën doorknik. Een tango-
sille l) want ik wil dansen op de gezondheid
van 't bruidspaar en op die van 't heele ge
zelschap."
„Olé! Olé!" riepen de mannen geestdriftig
uit.
En zelfs zij, die midden in een gesprek
waren, stonden op om haar te zien dansen,
die voor de eerste danseres van Cadix door
ging-
De gitarist begon te preduleeren en de
zangeres hief een lied aan toen Soledad uit
riep:
„Ik dans alleen op een tafel, gooi me den
boel er gauw eens af."
Twintig handen haastten zich aan dit bevel
te voldoen.
Maar daar er wijnvlekken op waren, nam
Pepa met een fiere beweging haar prachtige
manton de Manila van de kapstok en maakte
er de tafel mee schoon!
Frasquito bij het zien van deze monsterach
tige daad vloog op haar toe en ontrukte haar
de manton met een toornige beweging. Dit
veroorzaakte groote verontwaardiging onder
de omstanders.
„Wat! Schaam je je niet den dag van je trou
wen op een manton te zien? Is het genoegen
van je vrouw je niet. meer waard dan een
doek? Heb je ooit van je leven erger gallego7)
gezienl"
En allen snauwden hein al terwijl zijn oom
Spaansche dans.
De gallegos, bewoners van Galicie staan
voor gierig bekend.
Rafaël het uitbarstte van lachen.
De vrouwen nog verontwaardiger dan de
mannen haalden hunne manlones ook te voor
schijn en begonnen haast te vechten om het
plezier er de tafel mee schoon te maken. Ein
delijk was alles in orde, Soledad zette een voet
op den stoel en met een sprong stond ze op
tafel, haar dans beginnende met een krachtig
voetgestamp dat de omstanders electriseerde.
Daarna richtte ze zich op, wat haar prachtige
vormen <m zijn voordeeligst uit deed komen.
„Ze lijkt wel een palmboom, welk een
lichaam... Laat je haar toch los hangen... Leve
de mooie vrouwen...
En te midden van de luidruchtige „olé's" en
het handgeklap danste Soledad met het vuur
en bevalligheid, waartoe zij alleen maar in
staat was. De mannen legden haar de hoeden
onder de voeten om ze door haar te laten ver
trappen en de vrouwen rukten de bloemen uit
't haar, om ze haar voor de voeten te gooien.
Toen ze ophield, bedekten de vrouwen haar
met kussen cn drukten de mannen haar de
hand. Maar de schoone het zich hijgend op
een stoel vallen, zonder aer deel te nemen
in de algemeene vroolijkheid.
Eindelijk gaven de oudjes het teeken van
weggaan. Men werd al luidruchtiger cn luid
ruchtiger. Voordat ieder zijn plaats in de
rijtuigen gevonden had, ging er wel een half
uur voorbij, waarbij men elkaar gekke dingen
zei, die het schaterlachen van allen opwekten.
Bijna allen waren schor. De mannen nog geen
lust hebbende weg te gaan, brachten de vrou
wen nog wijn, die deze lachend weigerden, als
ze er hen tenminste niet mee in 't gezicht
gooiden.
De koetsiers wilden de paaiden al aan zet
ten, toen Rafaël ineens den inval had de Car-
dcnal cn zijn vrouw te dwingen een dansje,te
maken. En men drong zoo aan dat er voor
het oude paar niets anders op stond dan bij
het licht der maan en de „olés" van de
anderen een dansje te maken.
Maar dit vroolijke oogenblik werd gestoord
door Antonio, wien de meester timmerman
meedeelde dat Frasquito het plan had ge
maakt hem ammoniak te geven om hem van zijn
roes te genezen. Deze werd hierdoor zoo
razend dat hij uitstijgende zijn schoonzoon
aanvallen wou en alle tanden uit den mond
wilde slaan. Men kon hem haast niet tegen
houden. Pepe de Cbiclana maakte er een
einde aan door den koetsier toe te roepen:
„Vooruit, jongens, laat hem maar blijven
waar hij wil."
Er werd met de zweep- geklapt en de paar
den zetten zich in draf. Maar tusschen het
leven van de rijtuigen en de hellen van de
paarden hoorde men nog.
„Ammoniak, aan mij? Schurk! Zeg, ben ik
dronken? Spreek ik dan niet als een verslan-
dig man? Ileb ik iemand te kort gedaan?...
Hoofdstuk- XV.
Toen ze weer in Cadix kwamen sloeg de
klok juist één. De stad sliep aan de zeekust,
evenals een odalisk in de armen van haar
despoot. De prachtige sterrenhemel welfde
zich over haar heen als een paviljoen, met
lichten bezaaid. Een lichte welriekende bries
verfrischle haar gloeiend voorhoofd. liet leven
van de rijtuigen stoorde een oogenblikje deze
rustige slaap. Meer dan één meisje vloog ver
schrikt haar bed uit. en ging met bloote voe
ten op het balkon, om tc kijken-wat cr voor*
viel. En bij het hooren van den kreet „Levé
de novios" dien men zonder ophouden hoorca
liet, kleurden haar wangen zich, fluisterden
haar lippen „een bruiloft." Daarna ging zo
weer naar bed cn zag in haar droomen zichi
ook zoo gelukkig als zc zich verbeeldde dat hel
bruidje van zoo even was.
Het gezelschap ging de straat door niet zon*
der in enkele herbergen nog meer wijn té
drinken. liet jonge paartje nam afscheid en
maakte zoo gauw mogelijk thuis te komen,
want ze konden niet meer. Dé anderen zakten
naar den winkel van Crisanto af in de calle
de Pedro condc, riepen den herbergier ert
maakten zich van alles meester. En „leve de
wijn, leve de gitaar, de zang cn de pret." Maar
de vrouwen waren dood op cn het duurda
dan ook niet lang of ze begonnen over naar
huis gaan te spreken, w,at men ook gauw deed
uitgezonderd zij die niet meer op den been
konden blijven, zooals de oude Rafaël, de Car<
denal en nog vier of vijf anderen.
Velasquez ging naast Maria Manuela looper\
maar toen de ouders van Mercedes afscheid
namen had deze gelegenheid haar te nadere®
en nog even met haar tc praten
„Adios, lieverd" zei hij, haar de hand
schuddend.
Wordt vervolgd*