„DE EEMLANDER".
Donderdag 4 Mei 1916.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
N° 261
14-' Jaargang.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT I.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
Politiek Overzicht
De opstand In Ierland.
ra
DE TREKVOGELS
MERSFOORTSGH
Hoofdredactie: q. J. VAN SCHAARDENBURG.
ABONNEMENT8PBUS:
Per 8 maanden .oor Amersfoort f l.OO.
Idem franco per poBtI-50.
Per week (met gratie verzekering tegen ongelukken) O. I O.
Aitonderlijke nummers ©.05.
Wekelttkscb bijvoegsel „De Boltandecha BuiserouuT (onder
redactie van ThSrèae Hoven) per 8 mnd. 50 ets.
Wekelijkscb bijvoegsel ,Pbi ma maf per S mnd. 40 Ct».
f #.50.
o.i o.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels..
Elke re^el meer
Dionstaanbiudiugon 25 cents by vooruitbetaling.
Grooto letters naar plnatsruind#»
Voor handel en bedrijt bestaan zeer voordeoLige bepalingen
tot hot herhaald ad verteoren in dit Hlad, bij abonnoninnt.
Eene circulaire, bevattendo de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester ven Amersfoort
Gezien artikel 33 der Kieswet
Brengt ter openbare kennis, dat de door het
Gemeentebestuur genomen beslissingen op dc
ingekomen verzoekschriften om verbetering der
Suppletoire Kiezerslijst 1916—1917 voor deze
gemeente voor een ieder ter gemeente-secreta
rie (afdeeling ÏÏT) zijn nedergelegd en in af
schrift tegen betaling der kosten verkrijgbaar
gesteld.
Amersfoort, 3 Mei 1916.
De Burgemeester voornoemd,
v. PANDWUCK.
Hoe is de opstandbeweging in Ierland ont
staan, die op Paaschmaandag zoo plotseling
ln Dublin tot uitbarsting is gekomen? Alles
wijst er op, dat de organen van liet Britsche
gezag onverhoeds zich hebben bevonden te
genover eene krachtig georganiseerde be
weging. Bij de uitbarsting, de vonk in het
kruitvat, kan misschien het toeval in het spel
zijn geweest. Maar overigens moet het toeval
hier worden uitgeschakeld; men heeft hier
onmiskenbaar te doen met eene wijdvertak
te, met zorg voorbereide onderneming.
Met het antwoord op de vraag wie als
draadtrekkers achter deze beweging zitten,
is men in een deel van de Engelsche pers
spoedig gereed. De opstanil in Ierland is het
werk van Duitschland. Dat staat b.v. voor
de Spectator zoo vast als een paal boven
water, die schrijft, dat de Duitschers hebben
gehandeld op grond van de overweging, dat
wanneer een toestand van onvastheid, of
schijnbare onvastheid, in' Groot-Brittannië
kon worden teweeggebracht, de Entente
daardoor zwaar geschokt zou moeten wor
den. „Het lag dus voor de hand, dat het
oogenblik om de rebellen los te laten in Du
blin, waar de grond met zorg was voorbe
reid door Duitsch geld en Duitsche intrige,
zou zijn wanneer eene politieke krisis in Lon
den was ontstaan."
De schuldige is, volgens deze voorstelling,
dus eigenlijk Duitschland, dat geene moeite
heeft ontzien om onder de bevolking van
Ierland eene stemming aan te kweeken, die
haar ontvankelijk zou.maken om op te staan
tegen het wettige gezag, en de leiders van
de opstandbeweging met raad en daad, met
wapenen en met geld te steunen. Iatusschen
maakt men zich op die wijze het antwoord op
de vraag al te gemakkelijk. Duitschland heeft
een breeden rug, om er de zonden op te la
den, die in Ierland bedreven zijn. Het Is ook
wel aannemelijk, dat Sir Roger Casement
van Duitschland uit een anti-Britsche propa
ganda heeft gevoerd en voor het onderne
men van den tocht, die zoo ongelukkig voor
hem geëindigd is, Duitschen steun heeft ge
vonden. Maar zieker is van daar niet de
hoofdleiding uitgegaan voor de anti-Brüsche
beweging, die met zoo verrassende kracht in
Ierland tot uiting is gekomen. Daarvoor moet
de blik naar elders gewend worden.
De in Breslau verschijnende Schlesische
Zeitung heeft nagenoeg gelijktijdig met de
berichten over hgt uitbreken van den op
stand in DubUri* e%n schrijven ontvangen
van haren correspondent te New-York, dat
kan bijdragen om licht te werpen op de
voorgeschiedenis van den strijd' in de hoofd
stad van Ierland. Men leest daarin o.a. dit:
„Door alle middelen van de strengste cen
suur en persbeinvloeding trachten de En-
gelschen te verhinderen, dat er in het bui
tenland berichten doordringen over den te-
genwoordigen toestand in Ierland. Geheel
kunnen zij dat intusschen niet beletten,
aïïenninst hier in de Vereenigde Staten,
waar de raillioenen hier levende Ieren wel
middelen en wegen vinden om zich over
den toestand van hun moederland en van
hunne in Ierland achtergebleven landslieden
inlichtingen te verschaffen. Het beeld, dat
uit deze bronnen te verkrijgen is, moet in
derdaad zeer somber genoemd worden. Een
waar schrikbewind drukt op het groene
eiland, ,en ofschoon de Ieren sedert eeuwen
aan de vreemde tirannie gewend zijn,
schijnt zich toch langzamerhand eene mate
van verbittering en verontwaardiging opge
zameld te hebben, die zich aanhoudend in
kleine weerspannigheden, opstootjes enz.
lucht maakt en die zich gemakkelijk ook
wel eens in grootere en gevaarlijker uitbar
stingen kan uiten."
Hier wordt de opstand, die op Paasch
maandag is uitgebroken, met ronde woor
den voorspeld, niet als een gevolg van Duit
sche intrige en Duitsche aansporing, maar
van het schrikbewind, dat het Engelsche ge
zag over de Iersche bevolking uitoefende. Dit
wordt nader aldus uitgewerkt: „De Engel-
schen weten natuurlijk heel goed hoe het
in het land staat, en hei is misschien juist
het gevoel van onzekerheid en angst, dat
hen tot steeds nieuwe misgrepen en inbreu
ken op de vrijheid leidt. Zoo hebben zij aan
verscheidene Sinn Feiners het bevel doen
toekomen Ierland te verlaten. Deze weige
ren echter aan dit bevel te gehoorzamen,
met geweld kunnen zij niet weggevoerd
worden, en zoo dragen deze gevallen
slechts er toe bij, de verbittering van de
Ieren nog te doen toenemen."
Het is duidelijk, dat dit geschreven Is
vóór den opstand. Nu heerscht de staat van
beleg in Ierland; de militaire overheid heeft
volle vrijheid om met de elementen, die haar
ongevallig zijn, te handelen naar willekeur
en zij maakt daarvan een ruim gebruik.
Maar de correspondent van de Schlesische
Zeitung geeft nog op een ander punt in
lichting; hij doet ons zien den weerklank,
dien de in Ierland heerschende stemming
gevonden heeft aan de andere zijde van
den oceaan en zegt:
„In de Vereenigde Staten zitten de Ieren
volstrekt niet stil. Zij beschikken over goed
bestuurde en goed ingelichte organen. De
groote nationale conventie van het Iersche
raa* die onlangs werd gehouden, heeft zich
tot eene indrukwekkende manifestatie ont
wikkeld. De Amerikaansche Ieren maken er
geen geheim van, dat zij althans de meer
derheid van hen besloten zijn de nationale
beweging in hun moederland met alle krach
ten te ondersteunen. Een uitvoerend comité
van de Vrienden der Iersche vrijheid heeft
onlangs eene in zeer nadrukkelijke termen
gestelde oproeping laten uitgaan, waarin alle
Ieren van Amerika „in het dringendste
levensbelang van het Ierendom" om gelde
lijke bijdragen voor het werk der bevrijding
van Ierland worden aangezocht. De in de
dagbladen opgenomen lijsten toonen aan,
dat het beroep op de Iersche vaderlands
liefde niet te vergeefs is geweest."
Dit kan strekken tot bevestiging van de
meening, dat men niet naar «Duitschland
moet zien om te zoeken naar een antwoord
op de vraag, waar de oorzaak van den
Ierschen opstand is te zoeken. Te minder be
staat daarvoor reden, wanneer men let op
wat de geschiedenis leert over de verhouding
tusschen Ierland en Groot-Brittannie. Daar
over nog eenige opmerkingen tot besluit.
De oorlog.
B e r 1 ij n, 3 M e i. (W. B.) Bericht van het
opperste legerbestuur uit het groote hoofd
kwartier van heden voormiddag.
Ten westen van Dixmuiden drongen Duit
sche afdeelingen, in aansluiting aan een
vuuroverval, in de Belgische liniën en na
men eenige dozijnen manschappen gevan-
gen. Q
In de streek van Four de Paris (Argonnep
drongen onze patrouilles tot over de tweede
Fransche loopgraaf; zij brachten eenige ge
vangenen terug.
Aan beide zijden van de Maas is de toe
stand onveranderd.
Luitenant von Althans schoot boven het
Caillettebosch zijn zesd3 Fransche vliegtuig
neer. Bovendien werd een Fransch vliegtuig
in den luchtstrijd ten zuiden van het werk
Thiaumont naar den grond gebracht. Twee
andere vliegtuigen werden door onze af-
weerkanonnen ten zuiden van den Talou-rug
en bij de hofstede Thiaumont, een vijfde
door machinegeweervuur bij Hardoumont
neergeveld. De bestuurder van laatstge
noemd vliegtuig is dóód, de waarnemer
zwaar gewond.
Par ij s, 3 Mei. (Havas). Namiddag-com
muniqué.
In de Argonne beproefden de Duitschers
gisteren tegen het einde van den dag, na
een levendig bombardement met traanbom-
men, een kleinen aanval met een effectief
van drie compagnieën op de Fransche loop
graven tusschen Harazee en Four de Paris.
Zij kregen een oogenblik voet in de voorste
Ioopgraaielementen, maar konden zich daar
niet handhaven en trokken zich terug, zwaar
geteisterd door het Fransche vuur.
In de streek van -Verdun waren de beide
artillerieën tamelijk werkzaam in de secto
ren Morthomme en Douaumont. Een
Fransch stuk vèr dragend geschut bombar
deerde het station Sebastopol ten oosten
van Vigneulles en deed brand ontstaan in
de stationsgebouwen.
In Lotharingen waren patrouillegevechten
fn de streek van Moncel.
Avondcommuniqué.
Er was een hevig bombardement in den
sector Avocourt. Onze troepen namen na
een schitterenden aanval tegen het einde
van den namiddag Duitsche stellingen ten
noordwesten van den Mort-hommc; zij maak
ten daarbij omstreeks honderd gevangenen
en vier machinegeweren buit.
Op de rest van het front was bij tusschen-
poozen artillerievuur.
Londen, 3 Mei. (R.) Communiqué van
het Britsche hoofdkwartier.
Br is idets van belang gebeurd in de
laatste 24 uren. De operatiën aan beide zij
den bleven beperkt tot artillerieactiën en
geringen mijnarbeid. Wij bliezen heden drie
mijnen op ten oosten .van Souchez en bom
bardeerden gelijktijdig de vijandelijke loop
graven. Ook waren er tamelijk hevige bom
bardementen van Saint-Eloi zuidwaarts en
ten westen van Angres.
Onze vliegtuigen voerden gisteren heel
wat werk uit, ondanks de onweders. Er wer
den weinige vijandelijke vliegtuigen gezien.
Londen, 3 Mei. (R.) Tennant ver
klaarde in het Lagerhuis, dat gisterenavond
een Zeppelin over de Oostkust van Schot
land vloog. Zij liet bommen op een akker
vallen, die geen schade aanrichtten.
Londen, 3 Mef. (R.) Generaal French
maakt bekend: Een vijandelijke vliegmachi
ne deed heden middag tegen vier uur een
aanval op Deal. Zij kwam uit de richting van
Ramsgate en- liet zes bommen vallen. Het
station en verschillende huizen werden ern
stig beschadigd. Een man werd zwaar ge
wond. Voor zoover bekend, is dit het eeni
ge persoonlijke^ongeval. Het vliegtuig ver
dween In de wolken. Onze vliegers stegen
op om het te vervolgen.
Londen, 3 Mei. (R.) Officieel bericht.
Vijf of zes luchtschepen, misschien nog
meer, ondernamen gisterennacht een raid op
punten, gelegen tusschen Rottray Head
(Schotland) en de noordelijke kust van Nor
folk, maar er zijn slechts twee pogingen ge
daan om in het binnenland te dringen. Er
zijn omstreeks honderd bommen geworpen
op ver uiteengelegen plaatsen, die meeren-
deels zijn gevallen in onbewoonde streken
of in zee. Slechts in ééne plaats was de scha
de van eenigszins ernstigen aard; hier zijn
zes mannen en drie vrouwen gedood, 19
mannen en 8 vrouwen gewond en 18 huizen
beschadigd. Elders werden slechts twee per
sonen licht gewond. Slechts eens kwamen
de invallers binnen het bereik van de af-
weerkanonnen, in welke gevallen zip zich on
middellijk terug trokken.
Verdere berichten melden, dat In Deal
twee mannen en eene vrouw gewond en
twee huizen ernstig beschadigd zijn> terwijl
in twintig huizen de ruiten zijn gebroken.
B e r 1 ij n, 3 Mei. (\V. B.) Bericht van het
opperste legerbestuur uit het groote hoofd
kwartier van heden voormiddag.
Van het oostelijke oorlogstooneel nietf
nieuws.
Ween en, 3 Mei. (W. B.) Officieel
communiqué van heden middag.
Ten oosten von Razancze scho >t een
O.-H. strijdvliegcr een vijandelijk vliegtuig
neer. Verder is er niets van belang gebeurd.
Petersburg 3 Mei. (Tel.-agentschap).
Communiqué van den grooten generalen
stof.
De vijandelijke artillerie beschoot de sec
toren in de streken van Jacobstndt en
Dwinsk. In de streek ten Oosten van de Wid~.
za en Tweretsj trachtten de Duitschers na
artillerie-voorbereiding uit hunne loopgra
ven te komen om aan te voTlen, maar zij
werden door ons vuur tegengehouden.
In den morgen van 2 Mei gingen Duitsche
afdeelingen na een bombardement tol het
offensief over in de streek van het dorp An
tony, ten Noordwesten van het dorp Posta-
vy, maar werden teruggeworpen Een twee
de aanval had hetzelfde lot.
In de streek van Boranowitsji en het
Ochlnsk-kanaal had een levendig artillerie
duel plaats. Ten Zuiden van Olyk vorderden
wij eenigszins. In de streek van Sopanow,
ten Noordwesten van Kremenetz, liet de
vijand een mijn springen, waarvan wij den
trechter bezetten.
In de streek ten Noordwesten van Yor-
molintz, ten Zuiden van Proskoerow, moest
een Albatros wegens averij aan den motoi
landen. De Duitscho vliegers werden ge»
vangen genomen.
Weenen, 3 Mei. (W. B.) Officieel be
richt van heden middag.
De strijd in het Adomellogebied duurt
voort. Bij Riva en ln de streek van den Col
dl Lano kwam het tot hevige artillerie"-e-
vechten. Een ftaliaansLhen aanval op den
Rotswand-top werd afgewezen.
B e r lij n, 3 Mef. (W. B Bericht van het
opperste legerbestuur uit het groote hoofd
kwartier van heden voormiddag.
Van het Balkan-oorlogstooneel niets
nieuws.
Weenen, 3 Mei. (W. BOfficieel be
richt van heden middag.
Op het zuidoostelijke oorlogstooneel
heerscht rust.
B e r lij n, 3 M e i. (K. N.) Het Berl. Tage-
blatt ontleent aan het Atheensche blad Nea
Hellas, dat de Engelscne en Fransche ge
zanten aan de regeering van Griekenland
hadden medegedeeld, dat de geallieerden
met het oog op Griekenland's weigering om
de Grieksche spoorwegen af te staan voor
het vervoer van Servische troepen, verschei
dene Grieksche haver.s -jou bezetten om dit
vervoer te verzekeren.
Athene, 3 Mei. (R.) Wij zijn gemacK*
tigd het in de Grieksche pers zeer verspreide
bericht tegen te spreken, dat de Entente
gezanten de instructie hebben gekregen ge
zamenlijk een stap bij de Grieksche regee-
Door tegenstanders beleedigd en door
tijdgenooten miskend, is niet zoo erg als
door vrienden vergeten te zijn.
door
ANNA HUBERT VAN BEUSEKOM.
10 - - -
,,'t Is bepaald een bokser of oen Apach", zei
ïna zachtjes.
„Als er geen couloir was en de coupé naast
ons niet vol menschen zat, slapie ik hier zóó
weer uit", beweerde ik, heuseh een beetje
angstig en hoewel de bereisde Ina dat zeer
overdreven vond en lachend haar schouders
ophaalde, bekende" ze naderhand, dat ze dit
gezelschap in den beginne toch ook niet aan
genaam vond.
Later bleek het tweetal echter van een door
trapte goedigheid, 't Waren „gens du Midi"
moeder en zoon, die van den vorigen dag al op
reis waren en heelemaal naar Marseille
moesten, maar omdat de moeder niet tegen
het sporen in een derde-klar*ewagen bleek te
kunnen, had haar zoon bVjDetaald voor de
tweede klasse en zich telkens bezorgd over
haar^ heenbuigend noemde hij haar „petitc
mère", wreef haar voorhoofd en polsen met
•oen kwalijkriekend soort Eau de Cologne en
pelde toen een sinaasappel, waarvan ui haar
de partjes voerde alsof ze een klein kind was.
„II est si bon, mon Gaston", zuchtte
't menschje met halfgeloken oogen naar ons
opziende, toen zoonlief de couloir inliep met
een handjevol pitten om deze uit 't raampje te
werpen.
We twijfelden dan ook niet meer aan zijn
onkreukbare braafheid en lieten hem later vol
Vertrouwen op onze handbagage passen, toen
we in den restauratie-wagen gingen eten. Onze
boeken bleven bijna de geheele reis gesloten,
want er was veel te zien. Eerst de prachtige
bosschen van Fontainebleau en reeksen bloei
ende vruchtbóomen en toen we Dijon voorbij
waren, de groene bergachtige oevers van Saóne
en Rhöne. De Rhóne vooral was prachtig; een
breede, onstuimige rivier, die er af en toe be
paald onheilspellend uitzag. Schepen of stoom-
booten zag men er bijna niet op. Het prettigst
vond ik het echter in den restauratie-wagen.
Daar kregen we zoo'n koninklijk gevoel van
„somen-op-reis zijn," terwijl we over elkaar
aan een netgedekt tafeltje zaten en „la douce
France" nan ons voorbijvloog! We waren
veel meer in de stemming dan den vorigen dag
en voelden hoe langer hoe meer „den Fran-
schen draai" over ons komen. Het menu was
tamelijk uitgebreid en heel lekker, maar zelfs
als we niets te eten hadden gekregen, zou
't toch leuk geweest zijn, daar te zitten rond
kijken en gewoon hardop je op- en aanmer
kingen te maken. Onder de mee-etenden
amuseerden ons vooral die van 'l tafeltje naast
ons. Twee nuffig-opgeprikte, precies eendere
meisjes van een jaar of zes, zeven, zatenfdaar
tegenover haar ouders: pa, een onbeduidend
blond, blozend mannetje, net een radijsje, moe
der groot n zwaar gebouwd met drie onder
kinnen. 'n ongemakkeliik gezicht en handen vol
ringen. De spichtige, sproetige dochtertjes
waren zóó kwistig versierd, dat we er onze
oogen niet af konden houden. Ze droegen witte
strikken met schitterende spelden in 't haar,
witte jurkjes met bloote halsjes, waaromheen
zich èn een horlogckettinkje èn een ketting met
medaillon slingerden, belletjes in de ooren,
aan ieder handje een armband en een ringetje,
verder ceintuurtjes met blinkende gespen,
schoentjes met gespen en dan hadden ze nog
elk naast haar bord een opzichtig taschjc lig
gen met een zakdoekje en een fleschje reuk!
Ze aten peuterig netjes en spraken gpen wpord,
keken wel af en toe angstig moe aan, die ze
bepaald onder hypnose had cn van lieverlede
kwamen we tot de conclusie, dat pa gewis een
winkel van valsche diamanten en namnak-
artikelen hield en zijn kinderen en vrouw als
étalage gebruikte.
Te Lyon, waar we „vingt minutes d'arrêt"
hadden, stapten we uit om aan het buffet een
kop thee te gaan drinken, die echter van een
besliste ondrinkbaarheid bleek te zijn, zoodat
we besloten liever vruchten te nemen.
„Deux bananes et deux pommes dc
M c s s i n e", bestelde Ina aan den welgedanen
kellner.
„Vous diles?" vroeg deze zeer verbaasd.
„Deux bananes et deux orange s", verbe
terde ik en we lachten uitbundig om Ien's ver
gissing.
„O, wat spreek ik toch een schandelijk
Fransch! Natuurlijk wist* ik wel dat het
„orange" was, maar ik vergis me met de een
voudigste dingen. Help me toch alsjeblieft en
corrigeer zooveel mogelijk al mijn ongerech
tigheden", smeekte Tnn, ,.ik hen zoo hang, dat
ze me op „les Calvaux" anders zullen uit
lachen/'
Maar die vrees bleek ongegrond. Monsieur
Bertrands doet tenminste erg verrukt over
ons Fransch en vindt dat we „trés peu
d'accent" hebben.
Die goede Samuel Bertrands! Hij was nog in
geen velden of wegen te bekennen toen we
tegen achten te Valence aankwamen. Toch ver
zonden we maar vast onze telegrammen:
..Arrivées sans difficultés" naar huis, lieten
onze koffers en handbagage zoolang onder de
hoede van een beambte en ijsbeerden wat voor
'f stationsgebouw op en neer. Vlak er voor op
een pleintje, geflankeerd door twee lantarens,
die net werden aangestoken, prijkte een
monsterslandbeeld van een man, die zijn rech
terhand opsteekt, alsof hij een tram aanroept
en in de linker eer paraplu vasthoudt. Desiré
Bancel stond er op 't voetstuk, maar we kon
den hem absoluut niet thuisbrengen cn terwijl
Ien halfluid madame R°rfrands beschrijving
van haar echtgenoot repeteerde? „tall, grey,
spectacles, pointed beard and
moustach e", cn we met arendsblikken om
ons heen-zagen of er geen dergelijk mansper
soon in onze nabijheid viel le ontdekken,
kwam uil 't stationsgebouw op een drafje
iemand naar ons toegeloopen: Monsieur
Samuel Bertrands himself! Na zich met een
diepe buiging te hebben voorgesteld vroeg hij,
of wij de beide Hollandsche Jongedames
waren en maakte toen duizend excuses over
zijn te laat zijn. Hij dacht dat de trein pas over
achten aankwam en hoopte toch vooral niet,
dat we in ongerustheid gezeten hadden. Al
pratend voerde hij ons naar zijn rijtuig, een
open brikje mef..vier plaatsen wikkelde ons
vaderlijk in eenige capes en shawls, die er in
lagen, laadde, geholpen door twee fact urs, dc
koffers en handbagage voorop den bok, be
steeg deze met een: „Allons Aiglon, dépèche-
toi", tegen 't paard en voort ging het Calvaux-
w a arts.
Het was een beele rit en een zwaar vrachtje
voor den armen Aiglon, die ons bijna twee uur
lang voorttrok over een eindeloozen, witten
weg, nu eens stijgend, dan dalend. In den hel-*
deren maneschijn reden we langs akkers, bos
schen en bloeiende vruchtboomen en kwamen,
na de brug ever een smalle, kronkelende rivier
te zijn overgestoken aan een eledrisch verlicht
dorpje: Montvendre.
„Encore vingt minutes", zei monsieur, die
zich telkens omwendde cn bezorgd vroeg of
we 't niet koud hadden. Maar we zaten best en!
vonden den rit in den maneschijn zeer roman
tisch en volstrekt niet onaangenaam.
De aankomst op „les Calvaux" was allerzon
derlingst. Na een poort, die wijd open stond,
te zijn doorgegaan, reden we zoo maar par
does 't erf over ondfcr een soort van open
schuur, de zoogenaamde „hangar", waarvan
de eene zijde geheel in beslag genomen werd
door een gcmelsckU bassin, waarin watei
stroomde Veel plaats' om uit te stappen was
er niet en daarbij werden we nog zeer in on tas
bewegingen belemmerd door een reuzen-
grooten, geelharlgen hond, die woedend blaf*
fend om ons heensprong. Ina, Vreezen d, dat ze
verslonden zou worden, vluchtte gillend op,
een hoop brandhout; Ik bleef recht op in
't rijtuig staan tot er in het huis aan de ovci>
zijde een deur openging en madame Bertrands,
een tamelijk gezette dame, naar builen trad,
gevolgd door de meid, die ccn olielampje
droeg, dat bijna op 't zelfde oogenblik uitwoei»
(Wopdi xfcryotóüjï.