DE EEMLANDER". Maandag 26 juni 1916. buTténland. FEUILLETON. DE TREKVOGELS N° 304 i4 Jaargang. BERICHT. ERSFOORTSCH DAGRL Hoofdredactie: MARIE VAN VERSENDAAL. Mr. D. J. VAN SCHAARDENBURG. Uitgevers: VALKHOFF Co.> ABONNEMENTSPRIJS: ^er 8 maanden voor Amersfoort f 1.00b Idem franco per post- 1.50* Per week (met gratis verzekering Ugen ongelukken) O.IO. (Afzonderlijke nummers 0.05* \Vekelijksch bijvoegsel nDe Hottandicht Huuvronw" (onder redactie van Thérèse Hoven) per 3 mnd. 50 els. Wekelijksch bijvoegsel Pak me mei' per 8 mnd. 40 cts* Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT I. Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIE^ f 0.80* 0.15* 0.50* Van 1—B regels.» Elke regel meer Dienstaanbiedingen 1—5 regels Groots letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot het herhaald advarteeren in dit Blad, bü abonuomout. Eeue oirculaire, bovattendo de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. IC ZU, iil« zich nn reed. opeeven «1» nbotmé op het ,,Ainerstoorlsch Dagblad", met Ingang tob 1 JULI. ontTttugen «1c tot dien Datum Ter- schijnende nummers GRATIS. Politiek Overzicht De stand van den wereld- strijd. De Fransche Kamer heeft aan het einde van een debat in geheime zitting, waaraan zeven vergaderingen zijn besteed en waar in. naar men mag aannemen, de zaak van alle kanten is bekeken, een besluit genomen, waai in zij verklaart in nauwe samenwerking met de regeering een krachtiger impulsie van de landsverdediging te willen voortzet ten. Zij heeft het vertrouwen uitgedrukt, dat de regeering al hare energie in de oor logvoering zal aanwenden, en ten slotte uit gesproken, dat haar vertrouwen in de over winning is versterkt. Het vertrouwen in de eindoverwinning van de geallieerden vindt men ook van Russi sche zijde uitgedrukt in interviews, waarin de meeningen zijn weergegeven van gene raal Broessilow, den opperbevelhebbel aan het front, waar de Duitsch-Oostenrijksche en Russische legers sints den 4en Juni in een nieuwen, zwaren strijd zijn gewikkeld, en van den Rrrssischen minister van buiten- londsche zaken Sazonow. Generaal Broes silow verwacht, dat de nu begonnen zomer- veldtocht de eindoverwinning aan de gealli eerden zal brengen; hij geeft toe, dat de Duitschers en Oostenrijkers misschien nog enkele successen zullen behalen, maar het einde zal toch zijn hunne nederlaag. Minis ter Sazonow blaast in denzelfden horen; hij ziet de macht van Duitschland zichtbaar ver minderen, terwijl de hulpmiddelen van Rus land en zijne bondgenooten stijgende zijn. Hij verwacht eene volkomen overwinning, want hij verklaart, dat het einde van den oor log slechts mogelijk zal zijn, wanneer de vij and al de door hem bezette streken weder zal hebben ontruimd, en zegt, dat de gealli eerden wenschen een werkelijken, eervoeren vrede, waarvan het gevolg zal moeten zijn het verdwijnen van het Pruisische militaris me. Dergelijke uitingen moet men niet al te letterlijk opnemen. Men zou zich er over kunnen verbazen, dat thans nog, nu de 23e maand van den wereldstrijd ten einde gaat, dergelijke verwachtingen, die zoo vierkant in strijd zijn met 'den werkelijken toestand op de verschillende oorlogstooneelen, wor den geuit door mannen, die vooraan staan in den strijd. Maar de verklaring daarvan is niet ver te zoeken. Wij bevinden ons thans in het stadium van den oorlog, waarin de beslissing nadert. De uiterste krochten wor den ingespannen, om te trachten in den strijd, die nu op de beide hoofdtooneelen, in het westen en in het oosten aan den gang is, de schaal te doen overslaan. Don is het verklaarbaar, dot de leiders woorden bezigen, die den toets van een kalm, onbevooroordeeld onderzoek niet kunnen doorstaan. Het komt er nu op aan, den moed er in te houden, de hoop op de overwinning levendig te houden, want als die hoop de strijdenden niet bezielt, dan is de kans op de overwinning reeds half ver loren. Intusschen worden er ook stemmen ver nomen, die van een meer nuchter oordeel getuigen en de goede kansen tegenover de kwaden afwegen. Een voorbeeld daarvan le vert de hier volgende beschouwing van de Manchester Guardian, die geschreven is in den tijd, nadat het eerste onstuimige offen sief van de Russen in het oosten zijne wer king had gedaan. De schrijver doet uitko men, dat men den toestand op tweeërlei wij ze kan opvatten, en stelt de beide opvat tingen aldus tegenover staan: De sanguinicus zou zich aldus uitlaten: Er is eene krisis gekomen. De Duitsch-Oos tenrijksche strategie is in haar verband ge schokt, en de vijand staat tegenover een ernstig gevaar. De Oostenrijksche verster kingen brokkelen af, vóórdat Verdun geval len is. De Duitschers kunnen bij hunne voor- uitgebrachte stelling in Rusland de Oosten rijksche verdedigingslinie niet zóó ver aan onF'^ting blootstellen als in den winter van 1914/15. Als zij dit deden en Galicië weer verloren ging, zouden de Duitschers in het noorden naar twee fronten moeten strij den en gedwongen zijn terug te gaan. Nog eene week van Oostenriiksch onheil, en zij moeten de Oostenrijkers te hulp komen. Dot zou het voorbarige gebruiken van hunne op drogende reserve beteekenen en mogelijk het wegnemen van manschappen uit het westen. Bij Verdun zijn zij te zeer gebonden; zij moeten met hunne aanvallen voortgaan en groote reserves in het vuur kunnen wer pen. Indien dus de toestand aan het Rus sische front erger mocht worden, zouden zij troepen moeten wegnemen, die tegenover de Engelschen liggen. Dan zou de gelegen heid k ..„n komen waarop het Britsche le ger heeft gewacht. Dat zou het keerpunt van den oorlog kunnen zijn, want in het westen is de kwetsbaarste plek in de Duit- sche verdediging, de kwetsbaarste en daar om ook hare gewichtigste. De skepticus zou daarop kunnen antwoor den: Vertrouw niet te zeer op de uitkomsten van een paar weken. Toen de Duitschers het besluit namen hunne grootste krachts inspanning naar het westen te richten, moeten zij met de mogelijkheid heb ben gerekend van een tijdelijken tegen slag van de Oostenrijkers. De Rus^ sen hebben prachtige uitkomsten ver kregen. Maar het bezwaar om dag aan dag snel vooruit te gaan, kan niet overschat wor den. Zwaar zijn de Oostenrijksche verliezen geweest, maar de Oostenrijkers zijn aan ne derlagen gewend en zij toonen in zulke da gen hunne beste eigenschappen. De schit terende aanval ontbreekt hen; maar zij we ten nooit wanneer zij geslagen zijn. Zou één ander leger ter wereld de nederlaag heb ben uitgehouden, die zij in het begin van den oorlog hebben geleden? Ook mogen wij de ellendige verbindingen en het bezwaar om snel vooruit te komen in zulk een land niet vergeten. De energie van de Russen is boven eiken lof verheven; maar het feit, dat niemand hen tot zulke daden in staat achtte, waarschuwt tegen de verwachting, dat zij ze zullen voortzetten. Met hun voor uitgaan zullen de nadeelen van hunne or ganisatie meer aan den dag komen, terwijl de Oostenrijkers steeds sterker worden, naarmate zij bekomen van de aanvankelijke verrassing en versterkingen krijgen. Dit zijn de opvattingen, die tegenover elkaar staan. De volgende weken, die zoo kritiek zijn als nog nooit in den oorlog, zul len tusschen hen beslissen De oorlog. P a r ij s 2 4 J u n i. (Hevas). Namiddag communiqué. Op den linkeroever van de Maas bleef de artillerie-werkzaamheid intens in het bosch van Avocourt, op hoogte 304 en den Mort- Homme. Een Duitsche. granaataanval tegen de Fransche stellingen op hoogte 304 werd afgeslagen. Op den rechteroever van de Maas duurde de strijd den geheelen nacht met verbitte ring voort op het westelijke deel van het aanvalsfront. Fransche tegen-aanvallen, met kracht on dernomen in de streek van de hoogten 321 en 320, stelden hen in staat, een groot deel van het verloren terrein te heroveren en de Duitschers terug te drijven tot den rand van het verdedigingswerk van Thiaumont, dat zij nog bezetten. De strijd kreeg een buitenge woon hevig karakter in den omtrek van het dorp Fleury. De tegen het bosch van Fumin en het bosch van Chenois geriohte tegen-aanvallen brachten de Franschen weder in het bezit van alle loopgraaf-elementen, welke de Duit schers in den nacht van den 21 sten Juni ver overd hadden. Het Duitsche bombardement, met kracht door de Fransche batterijen beantwoord, werd met gelijke hevigheid voortgezet van de Maas af tot ten oosten van Chenois. Uit de laatste inlichtingen blijkt, dat de aanvalshandelingen op den rechteroever verricht werden door Duitsche, strijdkrach ten, sterk naar schatting zes divisiën. Bij Les Esparges lieten de Duitschers drie mijnen springen, die in 't geheel geene schade aanrichtten. Op de Engelsche en Belgische frontge deelten was eene groote werkzaamheid in de lucht en artillerie-, mijnen- en patrouille- strijd. Avondcommuniqué. De dag was betrekkelijk rustig aan den linker Maasoever, behalve op hoogte 304, waar onze stellingen langzaam maar aanhou dend worden gebombardeerd. Onze Iiniën rechts van de Maas op hoogte 321, ten noordoosten van Froide Torre an In de Cha- pitre- en Chenois-bosschen werden intens gebombardeerd. De worsteling werd heden morgen voortgezet. Aan den rand van het dorp Fleury, waar de vijand eenige huizen bezette, ls geene verandering. In de andere sectoren was geene infanterie-actie. Londen, 24 Juni. (R.). Communiqué van het Britsche hoofdkwartier. De vaijndelijke vliegers waren gisteren werkzaam. Onze verkenners vielen zes ma chines aan, die trachtten in eene verken ning over onze liniën te komen. Onze artil lerie was heden meer werkzaam op het ge- heele front. Parijs, 25 Juni. (Havas). Namiddag communiqué; Links van de Maas is een aanval der Duit schers op de zuidelijke helling van den Mort Homme door het vuur van de Franschen tegengehouden. Op den rechteroever van de Maas hebben in den loop van den nacht de gevechten in den sartor van het werk van Thiaumont voortgeduurd, waar tegenaanvallen de Fran schen weder in staat stelden, eenige stukken loopgraaf ten westen van het werk te bezet ten. In het dorp Fleury hebben de Fran schen met handgranaten eenigen vooruit gang bereikt. In de overige sectoren aan de rechterzijde van de rivier houdt het hevige bombardement aan, maar hadden geen infanteriegevechten plaats. In Lotharingen is een sterke verkenning van de Duitschers in het Cheminotbosch, ten noordoosten van Pont-5-Mousson verstrooid. In de Vogezen is een poging, om de Fran sche stellingen in het Savedal aan te vallen, volslagen mislukt. In den nacht van 23 op 24 Juni hebben Duitsche vliegers bommen geworpen op Lu-J néville. Baccarat en St. Dié. De schade is gering. Te St. Dié zijn kinderen gewond. Hiervan is kennis genomen, zulks met het oog op weerwraak. P a r ij s, 2 5 Juni. (R.) Avond-commu niqué. Aan weerszijden van de Maas was heden geen infanterie-actie, maar wel een intens artillerie-werkzaamheid in de omgeving .an hoogte 305, den Mort Homme, Chattan- court, Froide Terre en Fleury. Op de rest van het front de gebruikelijke kanonnade. Londen, 25 Juni. (R.). Haig meldt, dat de vijand gisteravond een aanval heeft ondernomen ten noordoosten van Loos, doch afgeslagen is. Onze artillerie zette haar intense werkzaamheid heden over het geheele front voort; het vuur was het hevigst in de buurt van Neuville, ten Zuiden van Woilly en ten Noorden van Yperen. Op den weg naar Meenen wonnen wij terrein. Elders gevechten met loopgraafmortieren, Bern, 25 Juni. (W. B.) In de Zwitser- sche bladen doet een verhaal de ronde, dat een der hoogere Fransche officieren in een diplomatiek gezelschap zich heeft uitgelaten over de verliezen bij Verdun. Hij verklaar de, dat het waar was, dat de Franschen bff den aanval tegen Verdun tot dusver 400.000 man hebben verloren. H*t Aargauer Volksblott, dat niet gewoon is in pro-Duitschen zin te schrijven, merkt bij het vermelden van dit verhaal op, dat dit geene verrassing is, want in de Fransche pers is onlangs naar aanleiding van de En gelsche verliezen in den zeeslag voor het Skagerrak geschreven, dat iedere dag bij Verdun aan de Franschen 5000 map kost. Weenen, 24 Juni. (W.-B.). Officieel bericht van heden middag. Bij Kimpolung (in het zuiden van Boeko- wina, aan de Moldau) werd gisteren hevig gestreden. In het Czaramocsz-dal drongen de Oostenrijk-Hongaarsche troepen den vij and door een omtrekkende beweging terug uit de stad Kuty. Ten noordwesten van Tornopol mislukte een nachtelijke aanval van de Russen door ons gesohutvuur. Bij Radziwilof werden gistermorgen op nieuw stormaanvallen van de Russen afge slagen. Bij de gevechten van eergisteren ten noorden vèn deze stad, legde de eerste, uit Neder- en Opper-Oostenrijk en Salzburg aangevulde landstormbrigade opnieuw proe ven van haar flinkheid af. De in Wolhynië strijdende Duitsche en O.-H. strijdkrachten ontnamen den vijand ten noorden van de Lipa, ten noordoosten van Gorochow, en ten noordwesten van Tortsjin stap voor stop terrein. Alle tegen aanvallen, door de Russen met ten deele versche strijdkrachten ondernomenbleven zonder succes voor den vijand. Petersburg, 24 Juni. (Tel.-Agenfc* schap). Communiqué van den grooten gene- ralen staf. De vijandelijke artillerie concentreerde haar vuur op het brughoofd van Ikskul. In de streek van IJIukst deden wij bij verrassing een 6toutmoédigen aanval op de Duitsche loopgraven. De vijand beproefde een tegen aanval, maar werd door ons geweer- en mi* trailleur-Aruur teruggedreven. Na dit échea openden de Duitschers met vèr dragend g&. schut een ongeregeld vuur uit talrijke hntte> njen. In den avond van den 22sten Juni opendo. de vijand een hevig artillerievuur in den seo tor van de hoeve Berezina, het dorp Kiby, aan de rivier Berezina en ten oosten van Bogdanof. Hij liet een witte rookwolk op* gaan, welke wij door tijdig genomen maat regelen verspreidden. Tegen den nacht deed de vijandelijke infanterie met een aanzienlijk effectief een aanval tegen de hoeve Bere zina, maar zij werd in onzen tegenaanval met de bajonet in wanorde naar hare loopgra ven gedreven en liet talrijke lijken voor onze draadversperringen achter. Ten westen van Tortsjin duren de verbit terde gevechten zonder ophouden voort- Dank zij de samenwerking tusschen infan terie en artillerie, werden alle aanvallen van den vijand in de streek van Zoebilno afge slagen. De voorname ziel heeft eerbied voor zich «elven. door ANNA HUBERT VAN BEUSEKOM. 51 - i Evodie was opgestaan om thee voor ons te zetten en liet Quenoppe uit zijn hok „om hem een prettig dagje te bezorgen." Zij bleef thuis, hoewel Germaine er den vorigen avond tegen madame een balletje van had opge gooid. om Evodie, die zóó weinig heeft, mee te laten gaan. Wat? Evodie ging Zondag weer den heelen dag uitl Had die geen pretjes genoeg? Méér dan genoeg voor 'n meisje van haar stand en bovendien was er „grande lessive." Die een dag verzetten? Madame dócht er eenvoudig hiel over. „Cc serait ridicule, Evodie dolt faire son devoir," hield ze vol, alsof ze zelf 't strengste principenmensch was. Daarmee was de zaak afgeloopen, maar we vonden 't toch alle vier ln-zielig, toen Evodie in de grauwe schemering de poort van 't erf achter ons sloot met een vriendelijk: „Au *"evoir,-xnesdemoiselle8, amusez-vous blenl"... Geen drie minuten van huis kwamen ons Monsieur Claude en .Lolotte tegeinogt ge wan'. deld, evenals wij voorzien van proviand en bergstokken; monsieur Claude zelfs nog met een rugzak, waarin allerlei rammelend keukengerei zat. In opgewekte stemming sloegen we den weg naar „Les Chevaux rouges" in en begonnen van daaraf onze klim— partij van 1500 meter. Het had sterk ge dauwd, maar we hadden stevige laarzen en oude rokken aan, zoodat 't er niet op aan kwam of we wat nat werden. Koud was t hcelemaal niet; toch huiverden we een wei nig in den lichten nevel en hielden onze sjaaltjes het eerste half uur om. Toen begon de zon op te komen, een schouwspel om nooit te vergeten I Prachtig waren de tinten van Het steeds blauwer wordende berglandschap, waarvan de fijne nevelsluiers al meer en meer ver vaagden. „Het is toch" dwaasheid, dat wij domme menscben ons leven zóó hebben ingericht, dat we dit bijna nooit zien," riep monsieur Claude, geestdriftig zijn stok zwaaiend en hij wees voor zich uit: „Regardez mesde- moisèlles, ces montagnes lfl*bas! Le „Grand- Nez" et les „Trois Becsi" Comme elles sont belles sous ce ciel rosel" Beneden ons In 't dal Graasde een kudde geiten, wier belletjes helder klingelden in do ijle lucht. Ik voelde een soort van dronkenschap over me komen, een gevoel of ik zou'kunnen vliegen! Germaine en Eolotte werdeii er uitgelaten van, zaten elkaar met een kever achterna en toen we ons bij een paar groote rotsblokken even neerzetten om te rusten, begon Jeanno haar geliefd Dalcroze-liedje te zingen, wee iedereen jan harte, instemde: y' Par le chemin grimpant, brimbelle brimbant, Montons, montons la montagnel Par le chemin grimpant Je me grise d'air et de ventl Et je plains les gens de la plaine Ló, lè, qui sont dans la peine Tout en bas. Twee-en-een-half uur deden we er over voor we het breede, zacht-afglooiende plateau van den Chalamel bereikt hadden. Een kudde schapen door een verwilderden hond en een kousen-breiend meisje vergezeld, kwam langzaam de helling af, die bedekt was met stug, grijs-groen gras. 't Kind groette schuw, dreef haar kudde langzaam bergaf en wij stegen zoo hoog mogelijk, zagen toen van af den sfinxenkop, die ons uit 't dal altijd schijnt aan te staren, naar beneden en von den met moeite 't kleine stipje: Les Calvaux. Monsieur Claude kwam tusschen Ien en mij instaan en zei, dat hij voor schoolmeester spelen ging en de beide ITollandaises „unc petite le?on de géographie" geven zou als ze er niets tegen hadden. „De Chalamel is een uitlooper van de Alpen," vertelde hij, „en 't mooie is, dat hij zoo loodrecht uit de vlakte oprijst aan de eene zijde. In den geheelen omtrek is er geen enkele berg of heuvel, die dat doet en van hieraf kunt u een aardig stuk van Dauphiné overzien. Ziet u dat kronkelende stroompje in de verte? Dat is de rivier de Dróme, die ver derop in de Rhöme uitstroomt en ginds hebt u de bergen van Ardêche en de Cévennes en als u zich mi omkeert, kunt u aan de andere zijde le Vercors zien." Een oógenblik bleven we allen in bewon dering at aan. O, de blauwe lucht en de zon in 't dal en op de verre bergtoppen en die doodsrhe stilte om ons heen! Het was bijna hetzelfde gevoel van verrukking, dat me doorstroomde toen ik naast Otto op 't terras van Notre-Dame-de-la-Garde de Middelland- sche zee zagl Maar Lolotte zuchtte ineens, dat ze zoo'n honger had en van onze verheffende natuur beschouwing in 't materialisme tuimelend, begonnen we onder uitbundig plezier, want èlles was prettig en grappig, monsieur Claude's rugzak uit te pakken. Jeanne en Ina spreidden op 't gras 't oude tafellaken uit door madame Henriette mee gegeven; daarop werden de trommels en kopjes neergezet, henevens 't spiriluslichtje met 't blikken koffiekcteltje en in minder dan geen tijd was 't maal gereed. Nog nooit heeft een ontbijt van croissants, koude harde eieren en koffie zoo heerlijk gesmaakt als daarboven op den Chalamel in die zonnige, zuivere atmosfeer! Ien en ik kiekten ora beurten 't gezelschap en zongen op verzoek tweestemmig het oude Wilhelmus. Zóó prachtig vonden ze dit, dat monsieur Claude In vervoering zijn gebarsten koffiekopje ophief om met ons tc klinken: „A la gloire du grand Guillaume le Tacl- turnekA votre gracieuse reine "Wilhelminel" En wij. klonken terug op „la belle France et votre aimable président" en stemden geest driftig in met de Marseillaise, door Lolotte met hel stemmetje aangeheven. Heel den verderen ochtend brachten we zalig luierend door ln „le salon de verdure," zooals Germaine en Jeanne het boschje kreu pelhout betitelden, dat tegen een der hellingen opgroeide. Monsieur Claude was onuitputtelijk in yer- lialen, vroeg ons allerlei over ons reisjo, waarvoor hij zich zeer interesseerde en be jammerde 't, dat we Pont du Gard en Aigucs- Mortes niet zagen. Doch er was altijd „quelque chose regretler" en we hadden 't er met ons beidjes maar wót kranig afge* bracht vond hij. Hij hoopte, dat 't in Frank rijk ook meer en meer gebruik zou worden, dat jonge meisjes haar eigen weg gingen, zonder te veel te worden aangegaapt. Ta Lolotte huisde nu al die moderne geest van iets te willen worden en hoewel hij 't hard vond, zijn eenig kind misschien niet lang meer bij zich te houden, zou hij haar daarin toch niet tegenwerken. „Bravo mon père! Oh, comine tu es gentil," en Lolotte, die zich met Jeanne en Quenoppe een beétje hoogcr tegen de helling genesteld had, bukte zich om haar vader te kussen voor deze woorden, die een belofte inhielden. Tegen twaalven begon het warm te won den, zoodat we nog wat lager afzakten naar een eikcnboschje, waar wat mee^*/schaduw was. Daar werden op 't splritusliclitjc door. Germaine, de handigste, van 't gezelschap, ommelctten gebakken. „Des ommeletles vol* caniques," zooals monsieur Claude ze noen*» de, omdat 't beslag in 't pannetje zóó spatt* dat 't wel kleine uitbarstingen leken. Zt smaakten echter goed, evenals de koude kipt en de heerlijke gateau, door madame Ilen* rlette meegegeven. Quenoppe mocht de pait ultlikken en kreeg de restjes brood en kippe* kluifjes en zelfs 't overschot van de „café nolr." (Wordt vcrvolgd.J

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1916 | | pagina 1