•EEN STRIJD OÏDE ZO!
DE EEMLAN DER
15d* Jaarc?ang.
Dinsdag 24 October 1916.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
N- 98.
51 - - -
MARIE VAN VERSENDAAL.
m/\MC V«n
Hoofdredactie: Mr D f VAN SCHAARDENBURG.
if
Uitgevers: VALKHOFF Co,
A nON'NEM ENTSPRIJS
Per ft maanden voor Amersfoort
Idem franco per post
/oL-orino lAcsn oncreiuaKen
0.05.
Huisvrout»" {onder
f 1.30.
1.80.
Per w#>ek (mr-t^prniis verzekering tpgen ongelukken! -
Afzonderlijke nummers
WekeHjksch bijvoegsel „De Holland sche
redactie van Thérése Hoven) per 8 mnd. 50 ets.
Wekolnkcfih bijvoegsel ,Pak me mee*" per 3 mnd. 52 ets.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 46.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER AD VERT.ENTIIiN
Van 1—5 regels.. f O.SO.
Elke regel meer - 0.15.
Dienstaanbiedingen 15 regels.. 0.50.
Qrooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrjjf bestaan zeor voordoolige hepalingon
tot het horhaald advorteoron in dit Blad, bij abonnomont. i
Eono circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Politiek Overzicht
De wereldstrifd aan het
Somme-front.
Er gaat schier geen dag voorbij, waarin
Wij niet hooren van den strijd aan de Som-
ïï\e, die steeds met onverminderde hevig
heid blijft voortwoeden. De moed cn de
volharding, waarmee gestreden wordt, ver
dienen inderdaad bewondering. De beide
pertijen geven elkaar daarin niets toe. vYan-
neer er gestreden werd om den eereprijs
.voor moed, beleid en trouw, dan zou men
werkelijk in verlegenheid verkeeren aan
welke partij die prijs moet worden toege
kend; men zou geneigd zijn te zeggen: Zij
yerdienen beiden den prijs.
Niet daarom echter wordt de strijd ge
voerd; men strijdt om de palm der overwin
ning. Hoe* staat het daarmee? Eene opmer
kelijke bijdrage om hierover ons oordeel te
bepalen, levert het laatste wekelijksche
overzicht, dat Reuter heeft gegeven van den
toestand op het Britsche front. Dat overzicht
begint met deze woorden: „Op het weste
lijke front is de week betrekkelijk schaarsch
in gebeurtenissen geweest op het Somme-
front. Er zijn plaatselijke.. vorderingen ver
kregen, maar er is geen algemeene voor^
uitgang ondernomen." Daarop volgt eene
opsomming van cle verschillende inciden
ten van den strijd gedurende de week, die
is verloopen, en ten slotte wordt de totaal
uitslag aldus samengevat: „Dat de vijand
slechte zelden in staat is ook maar tijdelijk
den grond te herwinnen, dien de geallieer
den eenmaal hebben genomen, en dat hij
niet voor onbepaalden duur beheerschende
stellingen kan vasthouden, waaraan hij het
grootste gewicht hecht, zijn de beide facto
ren van den Somme-veldtocht,- waarvan ge
durende de afgeloopen week weer het voor
beeld is geleverd. De druk op zijne liniën
houdt aan. De met succes toegepaste
dwang, dien hij ondergaat, heeft meer na
druk gekregen. Maar men moet niet den
ken, dat het breekpunt noodwendig dicht
nabij is."
Wanneer het breekpunt niet dicht nabij
fs, dan is het vooreerst nog niet bereikbaar.
Hier hebben wij dus de erkenning van En-'
gelsche zijde, dat het doel 7 dat men wil be
reiken met den strijd, die voor bijna vier
maanden is begonnen, nog ligt in een on
bereikbaar verschiet. Men gaat vooruit,
maar uiterst langzaam. Sedert het einde van
de vorige maand is de vooruitgang zóó ge
ring, dat hij haast niet is te bespeuren.
Sedert 1 Juli heeft de gecombineerde En
gel soh-Fransche strijdmacht aan de Somme
300 K.M.2 terug gewonnen van het door
de Duitschers in het begin van den oorlog
veroverde gebied. Maar het geheele gebied,
dat de Duitschers bezet houden in België
en Noord-Frankrijk, is 50.000 K.M.2 groot.
Over de offers, die gebracht zijn om die
Ons arbeidsvermogen hangt voor een
groot deel af van de waardeering die we
Ondervinden.
I
300 K.M.# terug te winnen, i« men vrijwel
ingelicht. De Engelschen hebben officieel
opgegeven, dot de verliezen in het eerste
kwartaal van den Sommeslag van hunne
eigen en hunne koloniale troepen zijn ge-
weest 314,530 manschappen en 13,301 of
ficieren. In de legercommissie van de Fran-
sche Kamer is voor hetzelfde tijdperk het
verliescijfer opgegeven als 400,000. Hier
in zullen ook de verliezen, bij Verdun be
grepen zijn. Men komt dus tot een totaal-
verlies van bijna drie kwart millioen man
op dat ééne oorlogstooneel voor de maan
den Juli, Augustus en September 1916.
Daar komen de verliezen van October nog
hij-
Drie kwart millioen menschen hebben de
geallieerden verloren in hunne pogingen
om aan de Somme door het Duitsche front
heen te bi-eken. Wat is er mee bereikt? De
waarschuwing van Reuter, dat men niet
moet denken, dat het breekpunt noodwen
dig dicht nabij is, zegt ons dat duidelijk
genoeg. Men moet met blindheid geslegen
zijn, om niet te zien tot welke slotsom men
onverbiddelijk m<"»et komen bij overweging
van deze cijfers. Helaas men i s met blind
heid geslagen. Eergister is de radicaal-
socialistische partij, d. i. de partij, die in
het Fransche parlement den toon aangeeft,
te Parijs in eene algemeene vergadering
bijeen geweest. In het besluit, dat de in
deze vergadering beerschende stemming
uitdmkt, komt wederom de verklaring voor,
dat elke vrede wordt afgewezen, die niet
„aan Frankrijk het gebied teruggeeft, dat
het ontrukt is, en aan het land de onmisbare
waarborgen van veiligheid^ geeft." Men wil
dus van geen vrede weten, voordat de Duit
schers zijn verjaagd niet alleen uit Noord-
Frankrijk, maar ook uit Elzos-Lotharingen,
want dat wordt verstaan onder het aan
Frankrijk ontrukte gebied. Dat is terecht in
het Britsche lagerhuis door Sir Edward Car
son genoemd „een Hercules-werk, dat de
geallieerden hebben te verrichten". Maar
of het zal zijn te bereiken, daarnaar vraagt
men niet.
De oorlog.
B e r 1 ij n, 2 3 Oct. (W. B.) Berioht uit
het groote hoofdkwartier van heden voormid
dag.
Met onverminderde sterkte ging gisteren
de geweldige artilleriestrijd op den noorde
lijken oever van de Somme. Van den na
middag tot diep in den nacht vielen tus-
schen Le Sars en Les Boeufs de Engelschen
aan. De Franschen sluiten zich daarbij
aan tot Rancourt met zeer sterke krachten.
Onze dappere infanterie, voortreffelijk on
dersteund door artilerie en vliegers, wees in
hare platgeschoten stellingen alle aanvallen
bloedig af. Slechts ten noordwesten van
Sa illy drongen de Franschen in een smalle
rest van een loopgraaf der voorste linie.
Bij een nachtelijkén aanval gelukte i-» den
voormid^g ons offensief in het noordelijke
gedeelte van het Ainbosbosch ten noorden
van Ghaulnes. Heden nacht werd daar, in
gevolge een ontvangen bevel, onze verdedi
ging verlegd in een ten oosten van het bosch
in gereedheid gebracht® stelling.
Tusschen de Argonne en de Woëvre was
het artillerievuur zeer 'levendig.
In de nabijheid van de kust, alsmede in
het "Somme- en het Maasgebied was eene
zeer levendige vllegersactie. 22 vijandelijke
vliegers werden door luchtaanvallen en nf-
weeryuur neergeschoten; elf liggen achter
onze liniën. Vliegtuigen van den vijand
wierpen bommen op Metz en plaatsen in
Lotharingen. Militaire schade werd niet aan
gericht, maar wel Stierven vijf personen en
werden zeven anderen ziek tengevolge van
het inademen van. het van de bommen af
komstige vergiftige gas.
Parijs, 23 Oct. (Havas). Namiddag
communiqué.
Ten noorden varr" de Somme voerden de
Franschen gisteren op het einde van den
dag eene kleine operatie uit, die volkomen
slaagde. Na eene korte artillerie-voorberei
ding namen de Franschen met één slag den
geheelen heuvelkam 123 ten noordwesten
van Sailly-Saillisel, waarop zij den 18en voet
hadden gekregen.
Ten zuiden van de Somme hernieuwden
de Duitschers, ondanks een levendig bom
bardement in de bosehstreek ten noorden
van Chaulnes, gedurende den nacht de 'po
gingen niet tegen de nieuwe Fransche stel
lingen. Verder naar het "zuiden mislukte een
onverhocdsche Duitsche aanval op de
Fransche loopgraven in de buurt van den
spoorweg. Het totale aantal gevangenen, dat
door de Franschen sedert 21 October ge
maakt werd in den sector Chaulnes, bedraagt
thans 450, waaronder 16 officieren.
Tusschen de Avre en de Olse namen de
Franschen een kleinen post en berokkenden
verliezen aan de Duitschers. In Champagne
lieten de Duiischecs &en mijn springen ten
zuidoosten van den heuvel van Mesnil. Een
Fransche tegenaanval wierp hen aanstonds
uit den trechter, dien zij eerst bezet hadden.
Heden morgen wierpen Duitsche vliegtui
gen verscheidene bommen op Luneville. Er
waren geene slachtoffers; de materieele
schaden waren onbeduidend.
Op het Somme-front werden den 22en
twee Duitsche vliegtuigen neergeveld. Drie
waren genoodzaakt met averij op den grond
te komen. Gisteren wierpen 24 Fransche
vliegtuigen 4200 K.G. projectielen op de
hoogovens te Hagondance en Bussingen (ten
noorden van Metz) en op es stations Thion-
ville (Diedenhofen), Mézières-les-Metz,
Longwy en Metz-Sablons. De objectiefs wer
den bereikt. Denzelfden dag bombardeerde
een ander Fransch eskader de munitie
bergplaats te Mons-en-Chaussée (Somme).
Eindelijk leverde in den nacht van 22 op 23
Oclober een bombardement op fabrieken le
Rombach en te Mars-Latour goede uitkom
sten.
Londen, 23 Oct. (R.) Communiqué
van generaal Haig.
Gedurende den nacht vijandelijk bombar
dement tusschen eL Sars en Gueudecourt.
Onze troepen bezetten den naasten rand
van twee mijnkraters, gisteren door den
vijand gevormd te Stuff en maken daar op
bevredigende wijze hunne stellingen in orde.
Berlijn, 23. Oct. (\V. B.) Bericht uit
het groote hoofdkwartier van heden voor
middag.
Front prins Leopold. Behalve een tijdelijk
levendig vuur ten westen van Luzk en de nu
verrichte elgeheele verdrijving der Russen
van den westelijken Najarowka-oever zijn
geene bijzondere gebeurtenissen te berich
ten
We en en, 2 3 Oct. (W. B.) Officieel
bericht van heden middag.
De westeb'jke oever van de Narajowka
is door het veroveren van het laatste kleine
stuk terrein, dat nog door .de Russen be
zet was, volkomen van den vijand gezui
verd. Op de overige frontdeelen is, behalve
plaatselijk levendig artillerievuur, niets ge
beurd.
Petersburg, 23 Oct. (Tel.-agent-
schap). Communiqué van den grooten gene-
ralen staf.
Ten noorden van Vidzy, zuidelijk van het
Drisviatymeer, kwam een vijandelijk vlieg
tuig neer in onze kantonnementen.
Pogingen van den vijand om de Boldoerka
over te steken, een zijstroom van de Styr,
ten noorden van Virle en Brg^y werden door
ons vuur afgewezen.
Aan de Narajowka, in de streek van
Svistelniki en Rapanowki, is de strijd tot rust
gekomen.
Van de rest van het front is niets belang
rijks te berichten.
Weenen, 23 Oct. (W. B.) Officieel
bericht van heden middag.
Op het front in het kustland nam het
Italiaansche artillerievuur gisteren weer in
hevigheid toe. In Tirol en Karintië was de
gevechtsarbeid gering.
Rome, 23 Oct. (Stefani). Officieel
communiqué.
Gisteren was de vijandelijke artillerie ac
tief in de streek van Plava (Midden-lsonzo),
ten Oosten van Görz en in den sector van
Doberdo (Karst-plateau). Ons geschut heeft
hier en daar vijandelijke werktroepen en
proviand-colonnes uiteen gejaagd.
Vliegers van beide partijen hebben ver
kenningstochten ondernomen. In het Fri
gidedal (Wippach) is een vijandelijke Alba
tros in een luchtgevecht neergeveld.
Op het Karstplateau hebben onze naar de
vijandelijke liniën oprukkende afdeelingen
gevangenen gemaakt, terwijl een rijke buit,
uit wapenen en munitie Bestaande, hun in
handen viel.
Ber 1 ij n, 2 3 Oct. (W. B.) Bericht uit
het groote hoofdkwartier van heden voor
middag.
Aan het front van aartshertog Karei is
geene verandering in den algemeenen toe
stand. v
Aan den Predealpas maakten wij 560 Ru-
meniërs, waaronder zes officieren, tot ges
vangenen.
Legergroep Mackensen. Ondanks stroop
menden regen en teen doorweekten grond
gingen wij in de Dobroedsja in een onver^
moeid en snel opdringen, het hier en daar
zich yertoonende verzet brekende, over dei*
spoorweg ten oosten van Murfatlar verder.
Constanza is juist acht weken na de oor
logsverklaring door de Duitsch-Buigaarsche
troepen genomen.
(Konstanza is het eindpunt van de spoor
wegverbinding van Bukorest met de Zwarte
Zee).
Op den linkervleugel naderen wij Cerna-
woda.
Een vliegtuig landde ver in den rug van
den vluchtenden vijand, vernielde twee op
den grond liggende vliegtuigen en kwam
ongedeerd terug.
Weenen, 23 Oct. (W. B.) Officieel
bericht van heden middag.
Tn de gevechten bij Predeal werden zes
Rumeensche officieren en 555 manschap
pen gevangen genomen. De toestand is over
't geheel genomen onveranderd.
Sofia, 23 Oct. (Bulg.-ag.) Communi
qué van het hoofdkwartier.
Langs de Donau is het rustig.
In de Dobroedsja hebben de verbonden
troepen den 22en dezer de vervolging van
den vijand voortgezet. Des namiddags om
één uur reed onze ruiterij Constanza bin
nen.
In den avond hebben afdeelingen van on?
zen rechtervleugel de linie Islismeiepe—
Aleleap bereikt en bezet, terwijl troepen van
den linkervleugel de linie Idris Voyons—
heuvel 127, zes kilometer ten Zuiden van
Medjldie (halverwege Constantza-Cernavo-
da)de hoogten vijf kilometer ten noorden
van Vouyons-Mamont en den voet van heu*
vel 158 bezetten.
Een Russisch eskader, dat met zijn ge
schut aan den strijd deelnam, trok zich te.
rug en verdween in noord-oostelijke rich,
ting.
Een Duitsch watervliegtuig is achter het
vijandelijk front bij een vliegloods, bij het
dorp Karaksum, geland; na de schildwach
ten gedood te hebben, vernielden de Duit
sche vliegers twee vliegtuigen. Het waters
vliegtuig is behouden teruggekeerd.
Konstantinopel, 22 Oct. (W. B.j
Communiqué van het hoofdkwartier.
In de Dobroedsja zetten onze troepen en
die van onze bondgenooten met succes dé
vervolging van den vijand in noordelijke
richting voort.
Bukorest, 230ct. (Rumeensoh ogenfr
schap). Officieel communiqué.
Noordelijk en 'Noordoostelijk front.
Te Tulges en Bicaz artillerie-actie. In hel
Trotus-dal trekt de vijand zich terug, na het
dorp Brustwioasa in brand te hebben gesto
ken. In heHJzul-dal hebben wij alle aanval
len van den vijand, die van daar uit in het
Oituz-dal trachtte te komen, bloedig afge
slagen. Aan de grens Is het dezen nacht
Uit het Noorsch van Hulda Garborg.
Vertaald door
A. M. VAN DER LINDEN-VAN EDEN.
Maar Liv vluchtte lachend op een grooten
ïtcen, en begon de koeien te roepen met een
'heldere stem; het klonk als zong zij een jube
lende hymne in het rosse licht der onder
gaande zon, die bosch cn vlakten en haarzelve
*met een gouden sprookjesglans omhulde.
Kaare stond, als bctooverd, naar al die heer
lijkheden te zien. Maar ten slotte bleef zijn
blik hangen aan den gletscber, hoog tegen
den zoom der heuvels. Wolken, purper ge
kleurd, goudomrand, weerkaatsten tegen de
ecuwig witte reinheid van de glelschers en
hingen als een vlammenzee rond Kvoseggens
geweldigen spits.
Toen herinnerde hij zich den dag op het
f1 dne iaar geleden, toen hij den eersten
keer met bewustheid de majesteit en de heer-
lilkbeid van den gietscher had gezien, en
hnwillekeung had gedacht dat, hoe dichter hij
hij hem was, des te gelukkiger hij moest zijn.
u was hij zoo hoog tot diens glans gena
derd dat hij hem een weerschijn zag werpen
óp alles, wat hij op aarde liefhad; en geluk
kiger dan hij nu was, kon immers niemand
worden.
lederen Zaterdag kwam Eli met versnape
ringen en bracht dan tegelijk de post van het
I kerspel mee. Dezen avond was het laat ge
worden; 't was druk geweest, de laatste dagen,
en eerst toen de koeien in den stal stonden,
kwam zij vermoeid cn warm, met haar knap
zak op den rug, den heuvel op. Zij keek rond
toen zij den saeler had» bereikt, maar alles
Was stil en vredig. Geen spoqr van menschen,
dan de rook, die omhoog steeg uit een school
steen van het kookhuis. Zij ging er heen cn
trad binnen. Ja, daar stond Brita de Zaterdag-
sche brij te roeren, die, vet en geel, om den
lepel opspatte.
Eli groette en zette haar knapzak neer.
„Hó. dat treft dat je de brei van zuren room
op het vuur hebt. Brita, want hier zie je een
hongerige ziel vóór je.''
Toen vroeg zij naar Gunnar en Liv, en hoor
de dat Liv in den stal was en Anna hielp met
melken, en dat Gunnar met Kaare was uitge
gaan.
„Zoo, is die hier?"
„Ja, hij is hier." Eli scheen niet bijzonder
verwonderd, want in den laatsten tijd was hij
hier een dagelijksche gast.
Toen zij even gerust en een glas melk ge
dronken had, ging zij naar den stal. Het was
zoo stil daarbinnen, men hoorde niets dan
nu en dan het rammelen aan een ketting.
Zij liep den half donkeren gang in; vandaar
had zij door de open deur het gezicht in den
ouden, houten stal. De wanden waren van
een warme, bruine kleur, zooals wanden van
echt, goed hout met de jaren worden, en door
de vensters aan den achterwand viel een ge
temperd, groenachtig licht In hetvbegin kon
I zij bijna niets onderscheiden, maar toen zij
aan het halfdonker gewend was, zag zij Anna
en Liv op lage krukjes zitten, druk bezig met
melken. Zij leunden het voorhoofd tegen de
lendenen van de koe, en de krachtige mclk-
stralen spoten als kleine, vroolijke fonteinen
neer in de witgeschuurde, .houten emmers.
Ëen welgedane, twaalfjarige jongen met dik
blond haar over het voorhoofd, onder een
kleinen villen hoed, wiesch de spenen vooraf
in koud water, ernstig en plechtig als een
priester in de uitoefening van zijn ambt. Eli
vond dat zij nooit zulk een mooi en roerend
beeld van vrede en welvaart had gezien.
Zij wilde niet sloren, maar zette zich zwij
gend op een vat, dat in den gang stond en gaf
zich over aan de rust en de weldadige stem
ming om haar heen.
Maar toen raakte zij even aan een emmer,
die daar stond, en Liv zag op, glimlachte en
boog zich over haar werk. Zij was blij dat Eli
haar gelaat niet kon zien, omdat het op dat
oogenblik vuurrood was geworden.
Anna keek ook op, maar zij vertrok geen
spier van haar gelaat; niets of niemand mocht
storen in het melken; dit was als een heilige
handeling van den dag. Zij had veertig zomers
op Praestgard doorgebracht en zij wist geen
plaats, waar het zoo goed was. „Van deze
plaats houd ik het meest," was zij gewoon te
zeggen. En Liv en zij gingen van koe tot koe
en riepen hun toe: „Kom, schiet op!" en namen
van Eli geen notitie, voordat zij klaar waren.
Maar toen het laatste beest gemolken-was,
kwam Kaare.
Hij bukte onder de lage deur en knikte haar
toe. Éli wenkte; hij moest dit lafrueltje eens
zien, en zij fluisterde „is hel niet mooi?"
Hij knikte en ging naast haar zitten.
Hjj .was dezen zomer zoo mannelijk en
krachtig geworden; zijn huid Was bruin als
die van een Indiër en zijn oogen straalden hel
derder dan ooit. Eli zag hem aan en legde
haar hand op zijn knie.
„Wat gezellig dat ik je hier tref. Ik was
anders morgen bij je gekomen, in je tent bij
den waterval."
„U weet, het is Zaterdagavond," zei Kaare
glimlachend.
Maar toen kwamen Liv en Anna met dc
hielk en Kaare sprong op om haar met de
zware emmers te helpen.
Aan tafel werd de post geopend; er was
onder anderen een brief voor Kaare van
advocaat Gullikscn. De Prasstgard was nu te
koop en hij kon buitendien meedeelen dat er
groote veranderingen in Yiken op til waren,
dat de directeur-generaal op 't punt stond te
vertrekken naar een nieuwe millioencn-
onderneming in een eenzaam fjorddorp in
Nordland „een kerspel met onbegrensde
mogelijkheden."
Kaare glimlachte.
„Hum. De proefdieren in het Sirildal had
den dus een le taai leven. Dc Maatschappij
krijgt genoeg van ons."
Maar over Proestgard wilde hij Gunnar
spreken, wanneer zij alleen waren.
En het werd een lang gesprek tusschen deze
twee mannen, dien avond na den maaltijd;
maar toen zij het eens waren ging Kaare naar
zijn moeder, die alleen buiten op de stoep zat
en vertelde haar alles.
^aar Eli zei rustig: „Ik wist het, Kaare, en
ik ben er blij mee."
„Ja, dat ben ik ook, daar kunt u opaan," zei
Knare. „Maar moeder ik wil dadelijk trou
wen. Het leven is zoo vreeselijk kort."
Eli glimlachte*
„Ja, ja, dat hangt van Liv af cn van Gunnar.
Liv moet natuurlijk nog linnen en wol weven
en alles in orde brengen; de vlasakker ligt dit
jaar als een hemelsblauw tapijt over den
grond van Proestgard en alles staal in bloei en
noodigt als tot een feest
„Maar kan dat alles niet later gedaan wor
den, moeder; ik vraag in ernst: kunt u er niet
eens met Liv over spreken?"
En Eli beloofde er met Liv over te spreken,
blij dat zij toch nog lot iets kon dienen. Een
heel klein beetje jaloezie voelde zij in haar
hart. Maar zij kon hem in de hecle wereld
niets beters toewenscben. En dezen avond
sprak zij een woord, dat gedurende twintig
jaren niet over haar lippen was gekomen Het
was toen zij Kaare gocdcnnacht zeidc. Zij
legde haar wang tegen zijn hand cn fluisterde?
„Nu ben ik gelukkig, Kaare."
Laat in den nacht kwam Kaare in dc tent
bij den waterval binnen sluipen; Sverre lag
wakker en wachtte
„Je bent vanavond zeker uit vrijen geweest,'
zei hij „ik was bijna van plan je te gaan zoe-»
ken."
„Keer je om en zwijg, Sverre," zei Kaare,
„als ik begin te pralen, dan houd ik nooit
meer op."
En hij gooide zijn kleeren uit en kroop in
zijn slaapzak.
„Ik zal nooit kunnen slapen,'- dacht hij.
„maar ik ga toch maar v. a: liggen."
Maar vijf minuten later sliep hij.
En Sverre dacht: ja. nu heeft hij zeker aan*
zoek gedaan en het jawoord gekregen, wanl
zoo had hij ICaare nooit gezien.
En hij zuchtte en dacht aan hel verledeili
Ver, ver terug...
;-;-3 iri-t EINDE.