i N* 191 „DE EEMLANDER". Dinsdag 13 Februari 1917. BUITF.NI.AND. ZONNEWEELDE 15" Jaaroang. FEUILLETON. AMERSFOORTSCH DAGBLAD MARIE VAN VERSENDAAu Hoofdredactie: Mf Q j yAN SCHAARDENBURG. Uitgevers: VALKHOFF ft Co, ABONNEMENTSPRIJS: •- H.n vuot Ameralourtf J-®®- fai Idem iranoo pel poetflk Per wek (met «Tetie vereekeriog togen ongelukken) - O. I» v Af tonder] rilie nummer» r.k.H,k«h b(,w*«l .A. toHftr redactie ven 'Ihérèee Hoven) per A mod, ÖO els. Vr*k«JiikMh bgtoe.»! WerMrtvUt" p«r 8 mnd. 58 Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 46. Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER AU VERTEN Tl EN V»n 1-& r««el... O.MO. Elk. r«g.l ro.^r0.15. Diun.Uunbi»lm<ua*lreyeU0.3O. Qroote letter» naar plaatsruimte. Voor handel en bedril bostaau zeor voordooligo bepalingen tot het horhaald adverto«r«n m dit Blad, Uy abonuoment, Eeoe circulaire, bevattende do voorwaarden, wordt op aanvraag toegezondun. Kennisgeving. HERLIK VAIN MAIla biN ütWICHTEN. Burgemeester en Wethouders van'Amers- |oort raaken bij deze bekend a. dat dit jaar voor den herijk van maten en rrichten zitting zal worden gehouden alhier het beneden voorlokaal van het gebouw ge meentelijk Laboratorium, Appelmarkt 11. Voor verkoopers van nieuwe maten en ge dichten en voor eenige eigenaars van groote 'partijen, die een oproepingsbriefje omvangen, op Maandag en Dinsdag 19 en 20 Februari #017. Voor hen wier familienaam begint met A ca C op Woensdag 21 Febr. 1917, voorm. B op Woensdag 21 en Donderdag ^2 Febr. #917, namiddags. D. Vrijdag 23 Febr. namiddags. E en F Maandag 26 Febr. voormiddags. G Maandag 26 Febr. namiddags. H, I en J Dinsdag 27 Febr. rV„ K en L Woensdag 28 Febr- I M en N Donderdag 1 Maart- O en P Maanoog 5 Maart, voormiddags. Q en R Maandag 5 Maart namiddags. S en T Dinsdag 6 Maart U en V Woensdag 7 Maart- <W, X, IJ en Z Donderdag 8 Maart Voor apothekers, goud- en zilversmeden (fij nere weging) op Maandag 12 Maart 1917. De duur der zittingen isdes voormiddags yan 9—12 uur en namiddags van 1—3 uur. b. dat die maten en gewichten schoon, droog «4* roestvrij moeten worden aangeboden om on- ■derzocht te kunnen worden; c. dat betaald moet worden voor het justeeren van gewichten en wel ten bate van s Rijks ;F'Schatkist P d. dat de moten en gewichten, die gestem peld worden met het afkeuringsmerk, niet'in - 'winkels enz. teruggebracht mogen worden; e. dat de maten en gewichten vóór het einde Van het jaar 1917 gestempeld moeten zijn met de letter X en dat er, bij verzuim of verhinde ring oan van de onder a genoemde zitting ge bruik te maken, nog gelegenheid bestaat maten gewichten te laten herijken aan het ijkkan- toor te Utrecht, dos Zaterdags van 9l uur. f. dat de milligram-gewichten niet op de her- jjkzitting, maar alleen aan de ijkkantoreri herijkt inxnnen worden. (Opzending per post franco). Amersfoort, den 9. Februari 1917. De Secretaris. De Burgemeester, p N^w/poK. drie anderen wil men kortwieken, maar Tur kije moet vernietigd worden; het moet uit Europa verdwijnen en schijnt ook als Azia tische staat, het recht op een zelfstandig voortbestaan te hebben verbeurd. Dat is de indruk, dien men krijgt, wanneer men na gaat wat door de Entente over Turkije be slopen Is. Over het lot, dat aan Turkije beschbren zal rijn, wanneer de Entente hare plannen kan verwezenlijken, is de eerste officieele mededeeling gedaan in de rijksdoema, waar minister-president Trepow in het begin van December heeft verkondigd, dat tusschen de Entente-mogendheden in 1915 was over eengekomen, dat Konstantinopel en de zee straten aan Rusland zofiden komen. Wat verder over Turkije besloten was, is lang daarna -nog een geheim gebleven. De nota van 11 Januari, waardoor de Entente hare weigering van het vredesaanbod van den vierbond kenbaar maakte en tevens te kennen gaf wat zij zich voorstelde door den oorlog te bereiken, laat zich wat Turkije betreft, in zeer vage termen uit. Er wordt alleen gezegd, dat wordt beoogd: „bevrij ding dei volken, die thans zuchten onder het Turksche juk, en uitdrijving uit Europa van het Ottomaansche rijk, dat zoo geheel vreemd is gebleken aan de westersche be schaving." Ook de toelichtende nota, die enkele dagen later door het Britsche Fo reign Office naar Washington gezonden werd, verschaft over dit punt geen nader licht; men vindt daarin slechts deze zinsne de: „Klaarblijkelijk eischen de belangen van den vrede zoowel als de toepassing van het nationaliteitsbeginsel, dat aan de Turksche heerschappij over vreemde rassen, indien mogelijk, een einde zal worden gemaakt." Verder bepaalt deze nota zich tot het uit spreken van de hoop, dat de verdrijving van Tuikije uit Europa evenzeer tot den vrede zal bijdragen als de teruggave van Elzas- Lotha.ingen aan Frankrijk, de toevoeging van de Irredenta aan Italië en de verdere gebiedsveranderingen, die in de nota zijn aangegeven. Er werd dus aangekondigd, dat men het niet wilde laten blijven bij de uitlevering van Konstantinopel en de zeestraten aan Rusland, maar wat verder over Turkije be sloten was bleef een diep geheim. Eerst nu is de sluier van dat geheim opgelicht. Wel is "'«ar niet door eene officieele mededee ling, maar door een bericht, dat een Zwit- sersch blad, de Basler Nachrichten, heeft gebracht over de onderhandelingen, die Rusland, Engeland en Frankrijk over de verdeeling van Turkije met elkaar hebben gevoerd. Dat bericht bevat deze bijzonder heden: Eerst werd alleen over de zeeëngten en Konstantinopel onderhandeld. In het voor jaar van 1915 verklaarden Engeland en Frankrijk op verlangen van Rusland er ntee in te stemmen, dat Rusland de stad Kon stantinopel met den Europeeschen oever van de Marmarazee en de Dardanellen tot de lijn Enos—Midia als terreinwinst zou krijgen. Verder werden aan Rusland toege kend de eilanden Imbros en Tenedos, de eilanden in de Marmarazee en op de Klein- Ariatische zijde het schiereiland, dat door de Zwarte zee, den Bosporus en de golf van Is^aid eenerzijds en naar het oosten door de rivier Sakaria anderzijds gevormd wordt. Om het noodige tegenwicht tegen de Russische heerschappij over de zeestraten en Konstan tinopel te verkrijgen, bezette Engeland de eilanden Samothrake en Lemnos. De onderhandelingen werden later door Rusland en de westersche mogendheden- over geheel Klein-Azië uitgebreid, en daarbij werd l^et volgende overeengekomenDe Aziatische vilajets Trapezunt en Koerdistan krijgt Rusland. Syrië met Adana en Mersina en het noordelijk daaraan grenzende achter land tot Siwas en Kharpoet krijgt Frankrijk; Mesopotamie komt aan Engeland. De rest van Anafolië en Klein-Azië wordt in Engel- sche en Fransche belangensferen verdeeld. Voor Palestina-is een soort internationali satie ontworpen. Arobië en de overige door Arabieren bewoonde gedeelten van Azia tisch Jurklje, de heilige plaatsen daaronder begrepen, zullen in een staat of in een sta- 'enbond bijeengevoegd worden, staande on' der Engelsch en Fransch protectoraat. De verantwoordelijkheid voor dit bericht blijft natuurlijk aan het blad, dat het heeft gebracht. Geheel jui7! zal het wel niet zijn; men ziet er b.v. niet in, welk aandeel is toe gedacht pan Italië, dat blijkens de mededée- ling in de rijksdoema rich bij deze overeen komst heeft aangesloten na zijn toetreden tot de Entente. Maar dat raakt de hoofdzaak niét*, de verdeeling van Turkije. Aan dat werk is groote zorg besteed; er is geen stukje van het groote Ottomaansche rijk buiten Europa, waarvoor niet eene nieuwe bestem ming gevonden is. De diplomaten van de En tente hebben hun werk volledig verricht; op de door hen geteekende kaart is het Turk sche rijk verdwenen. Maar er kleeft een ge brek -aan hunnen arbeid. In de rijksdoema is de mededeeling, dat de Entente aan Rus land Konstantinopel en de zeestraten had toegekend, geschetst als eene diplomatieke overwinning. Zoo is ook deze kaart eene diplomatieke kaart en zien wij Turkije strij dende met zijne bondgenooten, en waarlijk niet zonder succes, om te verhinderen, dat deze diplomatieke kaart de kaart der werke lijkheid zal worden. De oorlog. Van Duitsche zijde is bekend gemaakt, dat de termijn, waarin bij het voeren van den duikboot-oorlog nog consideratie zou worden gebruikt ten behoeve van de neu trale schepen in het spergebied, die niet bijtijds het bericht van de versterkte actie konden ontvangen, nu geëindigd is. Het bericht, dat de Duitsche regèering in eene nota aan Amerika heeft verzocht voor stellen te doen om een oorlog te vermijden, is op afdoende wijze tegengesproken. P a r ij s, 11 Febr. (Havas.) Een corres pondent van de Matin heeft een bezoek gebracht aan Cette, de eenige haven van Frankrijk, Engeland en Italië die buiten de blokkade is gebleven. De president van de Kamer van Koophandel daar ter plaatse ver klaarde: Van een zuiver Zwitsersch stand punt bezien brengt de Duitsche nota Zwit serland in een zeldzaam moeilijke positie. De haven van Cette is absoluut onvol doende om in de approviandeering van on ze buren te voorzien. Sinds het uitbreken van den oorlog zijn de werkzaamheden in de haven verdubbeld. In vredestijd gaat jaar lijks ruim een millioen ton door de haven van Cette. Thans meer dan 1.800.000 "Rm. Dit werd bereikt zonder dat de beschikbare middelen uitgebreid werden. Er zijn nu nog juist als in vredestijd vier kranen, en de plaatsruimte is geen meter uitgebreid. Van die 1.800.000 ton goederen is een derde Voor Zwitserland bestemd. De Zwit- sersche regeering stuurt eiken dag drie trei nen om ze te halen. Zwitserland heeft echter niet alleen voedsel noodig, maar ook de In dustrie stelt eischen. I Al zou de haven Cetrfe onder deze zeer bijzondere omstandigheden aan de eischen van de voedselvoorziening kunnen voldoen, er is, in* het geheel geen quaestie van dat deze haven oók de industrie zou kunnen bevredigen. De haven is niet ingericht op zware goe deren, evenmin als zij goederen van groote afmetingen kan verwerken. Als wij meer tijd gingen besteden aan de voorziening van Zwitserland zouden wij zelf fn hel ;.jng komen. In het kort komt de quaestie hierop neqs, dat de Duitsche blokkade Zwitserland tot verlamming doemt. Londen, 12 Febr. (R.) De volgende officieele cijfers zijn van bijzonder gewicht met het oog op de uitwerking van do zoo* genaamde duikbootblokkade op den Engel» schen handel. De invoer van tarwe in Enge land bedroeg verleden week 2.766.200 cwts tegenover 1.111 800 cwts in de over eenkomstige week vnn het vorige jaar. Voor mais bedragen deze cijfers resp. 1.069.300 cwts en 495.800 cwts. Lima, 11 Febr. (Havas). In Peru is groote opwinding veroorzaakt door het be richt van de torpedeering van het Peruaan- sche zeilschip Lorfón, dat op weg nam* Bifc< hao door een Duit&he duikboot onder Fran sche vlag tot zinken werd gebracht. De minister van Buitenlnndsche Zaken Delorivo Aguero, heeft, naar men verzekert, den gezant te Berlijn opgedragen bij de Duit sche regeering te protesteeren en aan te dringen op schadeloosstelling, afkeuring van deze daad en bestraffing van de schuldigen. Het feit, dat een neutraal schip in neutrale wateren tot zinken wordt gebracht, terwij) het schip eea lading vervoert, die voor een niet-oorlogvoerend land bestemd is en zich buiten de afgesloten zone bevindt, vormt een schending van de internationale bepalingen. Londen, 12 Febr. (P l Bericht van Lloyds. Het Engelsche stoomschip Lycia en het visschersvaartuig Ostrich zijn in den grond geboord. 1 3 F e b r. De brigantijn Ada is lot zinken gebracht door kanonvuur van een vijande lijke duikboot zonder waarschuwing/De be« manning is aan land gebracht. Het Grieksche stoomschip Aghius Spyri. don is door een duikboot in den grond ge boord. Van de bemanning zijn vijf man aan land gebracht. Christian! a. 11 F e b r. (W. B.) ZoqoIs Dagbladet bericht, is het Noorweégsche stoomschip Sortland eergisternncht binnen de territoriale grens door twee Engelsche torpedojagers beschoten. "Stockholm, 11 Febr. (W. B.) Vol gens een hier uit Londen ontvangen bericht* laat Engeland geen Zweedsche schepen meer uit de Engelsche havens. Hej stoom schip Tule was het laatste Zweedsche vaar* tuig, Jat Engeland mocht verloten. De boom der kennisse is niet die van het leven. ROMAN VAN OLGA WOHLBROCK met autorisatie vertaald door Mevr. L P. WESSELINK-VAN ROSSUM. 40 „Misschien wii je ook mijn bloed hebben, mijn leven misschien verkoop je mijn lijk, als je er geld voor krijgt 1 Alles, alles heb ik yoor jelui gegeven. En nu nog sta ft als model voor je vader.' Wat ik ben «n heb, geer ik jelui, zonder ooit te rekenenl lk sta daar en zeg altijd maarneemt, neemt Maar het is jelui niet genoeg, nog altijd niet genoeg Zij gleed geheel van het bed, snikte, knielend ln de kussens en weende heete innen. "Gaan hart hebben jelui, geen aasje ge- woelMenschen zijn voor jelui 't zelfde als de poppen daar teneden ln het atelier. Neen. die daar beneden zijn jelui meer ■aard F stond mat pijnlijk gesloten oogen achter haar en de woorden bruisten om haar heen als hooge golven, waarin rij dreigde weg te zinken. Zij dacht aan haar vader aan volgende scenes en verklaringen. Zij hoorde weer het woeste tegen elkaar stoo- ten van luid?» stemmen, het dichtslaan van (Jeuren. Zij zag ze voor zich, de reeks doode dagen, als haar vader als verlamd op zijn rustbed lag en rookte zonder een woord te spreken, ternauwernood wat gebruikte, als 't hem zelfs te veel was hevelen te gaven, de doeken vochtig te maken, onverschillig werd tegenover zich zelf en zijn scheppin gen, en de laaiende toorn zich langzaam In hem samenpakte, hem tot onbezonnen heden voerde en hij zich ten slotte aan zijn eigen kunst vergreep. Het was ternauwer nood twee jaar geleden, dat hij een bijna voltooid werk in een aanval van woede in stukken had geslagen en daarmede al zijn -eerzuchtige droomen en verwachtingen. Als haar vader vernam, wat zijn „Heksensab bat" boven het hoofd hing, hoorde, dat zijn geld, waardoor hij gehoopt had zonder door iemand belemmerd te worden zijn schep- ping te kunnen voltooien, lichtzinnig door zijn vrouw was onderschept, dan ^ou er een van die catastrophen optreden waarvan de gevolgen niet te overzien waren. Te veel verbittering had zich opgezameld, te gespannen waren alle zenuwen van deze beide menschen, wier huwelijk nog altijd in de explosieve stormperiode van een wan kele liefdesverhouding verkeerde. „Ja, *at zal er nu gebeuren," fluisterde Lou toonloos. «rik weet het niet nu ben ik riek. Ga, laat mij alleen. Ik telegrafeer aan mijn neef te Warschau." Mevrouw Sina wikkelde zich huiverend in haar geelzijden deken en ging op den rand van haar bed zitten. „Je hebt mij diep rampzalig gemaakt." En rij voegde er met eenigen angst in haar stem aan toe „Maak Papa ook niet van streek. Papa moet rust hebben. Al die dwaze dingen be hoeft hij niet te weten." Maar daar zij den bitteren glimlach in Lou's mondhoeken zag, voegde rij er haas tig aan toe "morgen hebben wij de chèqüe. Dan rijdt je er dadelijk heen en betaalt den man." En zij voegde er met de grootste geste een er koningin aan toe „hij heeft ons natuurfijk als klant verloren." Lou verliet de kamer. Heel zacht sloot zij de deur achter zich. Zij was heel bleek' en haar koude, vochtige handen gTepen tastend naar de meubelen. Zonder na te denken, zooals zij het als kind had gedaan, als zij zich een buil had gevallen of een pop had gebroken, liep zij nu naar de oude Seraphine, die boven tus schen de dienstbodenvertrekken een groote zolderkamer bewoonde. In de breede, zeer lage gang, die den droogzolder van de be diendenkamer scheidde, stonden een paar mannen met gladgeschoren gezicht en bru tale oogen, die alles opnamen. Een andere man kwam uit de kamer van de huishoudster en werd juist met zacht gelach, smoezelen en uitroepen ontvangen. De lucht had den onaangeaamen geur van gedragen, voch- tige kleeren en al te sterk gesmeerde laar zen. Nu kwam Seraphine ook uit haar kamer. Zij had een boek in de hand en joeg daarmee de mannen als een vlucht vogels uiteen. „Ik ben al voorzien, kan niemand mèer gebruiken." Zij bemerkte Lou, streek met de hand over haar verhit gelaat. De mannen drongen naar de trap en gingen zwaar en onacht zaam de treden af Seraphine trok het jonge meisje aan haar japon bij haar binnen. „En nu, mijn Haasje, wil ik eerst luchten in- mijn kamer. Heb je al de Antons gezien Heb je gemerkt dat ik de menschen altijd denzelfden naam geef? Anton en Marie en Auguste en Frits waar moet ik heen met mijn oude hoofd, als ik al die nieuwe namén moest onthouden 1" Lou knikte vermoeid. Dat was niets nieuws meer voor haar. Elke twee weken stond vreemd dienstpersoneel in de breede £ang, vulde den zolder met zijn geraas, zijn geuf, de vermetele nieuwsgierigheid van zijn blikken. Zij viel neer in den ouden lederen leun stoel voor het lage dubbele raam met de HyacintboIIen onder het witte glas. Hier zat zij graag. Nog liever dan in haar eigen elegant gemeubileerde kamer. Hier herin nerde nog alles aan de Derfflingerstrasse. De portretten van haar moeder hingen te gen den muur boven de Turksche met flu weel overtrokken sofa uit de kleine voorka mer; hier stond de oude bekraste naaitafel, de buikige latafel met het grijs-marmeren blad en de plompe kast met haar vele witte puntjes in de spiegelruitenhier hing ook de kroon uit de oude eetkamer en de ver schoten portière uit het kleine, coquette atelier, 't Was alles zoo bij elkaar geraapt, paste niet in 't minst bij elkaar en toch u as het haar zoo vertrouwelijk en huiselijk. Het was de eenige kamer, waar zij de jagende onrust niet voelde, die nu eens als een zwoele-. Samoem, dan als een ijzige Noor denwind door het huis raasde. „Kom, Haasje, ga wat op mijn bed lig gen slaap een beetje." „Neen laat mij maar hier laat maar" „Za^ ik je wat brengen om te eten, t® drinken, hé?.Iets warms ik zal een eier» gerecht voor je maken ik zal het zelf voor je klaarmaken. Haasje zooals vroeger, wil je X' Lou schudde met haar hoofd. „Neen, niets, alleen rust rust. De koele Aprilwind streek door het open raam; het blonde, krullende haar gleed als een schaduw over haar voorhoofdda groote, l^oude tranen, die onder haar wim pers te voorschijn kwamen rolden als kleina kogeltjes over haar magere wangen. Zoo groot was haar uitputting, dat zij in het geheel niet bemerkte, dat de oude vtouw haar de tranen afdroogde, het raam sloot en met naar de zoldering opgeheven armen da kamer verliet (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1917 | | pagina 1