"buitfni.andz
binnenland.
zonneweelde
„DE EEMLANDER".
X Maandag 26 Februari 1917.
N" 202
I5ne Jaargang.
De Jaarbeurs te Dtrecht
FEUILLETON.
AMERSFOORTSCH DA6BLA
rn J. MARIE VAN VERSENDAAL.
Hoofdredactie. Mr Q f VAN SCHAARDENBURO.
Uitgevers: VALKHOFF ft Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
1 1.8».
- 1.8ft*
0.1 3».
Afionderhjke nummer. ®-ft5«
Wek.lvjk.0h bbroewl .D, BMomd»** (ond«r
redMtie vu Thérèn. Horen) per 8 mnd. 50 el..
Wekeli)kieh bljroegeel Wtrildnnu" per 8 mnd. eta.
9s* maanden voo* Am«r«toort
Idem Iranco per post
Per week (met gratis verxekering Ugen ongelukken)
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 46.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS OER ADV EKXENTIEN
Van 1—6 regels,#r o.stl«
Elke regel meerO. Iff*
Dienstaanbiedingen 1—6 regels.. O..Kt*
Grooto lettors naar plaatsruimte.
Voor handel eu bedrgl bostaan steor voordoolige bepalingoa
tot het herhaald adverteeren in dit Blad, b(j abonnomout.
Eeao circulaire, bevattondo de voorwaarden, wordt oq,
aanvraag toogezonden.
Reeds maanden lang is alom in den lande
jreclame gemaakt voor de Jaarbeurs te
Utrecht, ledereen heeft er de artistieke
aanplakbiljetten van Roland Holst van ge-
kien en menigeen die niet of slechts vage-
Hjk gehoord had van de Leipziger messe,
de Forre de Lyon, de Deensche Jaarmis te
Fredericia zal zich afgevraagd hebben wat
dal nu toch worden moet, die Jaarbeurs.
Welnu, wij kunnen het hem vertellen,
want wij hebben gevolg gegeven aan de uit-
nöodiging van den Raad van Beheer om de
Utrechtsche Jaarbeurs, welke heden ge-
opeiVd zal worden, tejcomen bezichtigen.
Deze Jaarbeurs is 'n wapenschouw van
Nederlend's industrieele krachten. Het is
geen tentoonstelling het publiek wordt
t'jdens de eigenlijke Jaarbeurs niet toege
laten; slechts na afloop zal deze ter bezich-
tiging gesteld worden. Het is ook geen alge
meen verkooplokaal er wordt niet en
détail verkocht. Slechts handelaren hebben
toegang, kunnen de waren bezichtigen, be
sprekingen houden en contracten afsluiten.
Het is dus 'n onderneming welke beoogt de
Nederlandsche producten en alle goederen
die in Nederland geproduceerd worden on
der de aandacht te brengen van binnen- en
buitenlandsche g/oot- en kleinhandelaren
en dezen in de gelegenheid te stellen kennis
te maken met nieuwe artikelen en nieuwe
'handelsrelatiën aan te knoopen. En dit alles
ten bate van onze eigen industrie welke juist
onder den druk van deze moeilijke crisis
jaren tot ongekenden bloei gekomen is.
De industrieelen en handelaren zullen op
deze Jaarbeurs persoonlijk met elkaar kun
nen verkeeren en niet als gewoonlijk door
middel van hun reizigers. Hetgeen nieuwe
inzichten zal geven. De groot- en kleinhan
delaren zullen zich met eigen oogen kunnen
overtuigen wat de Nederlandsche industrie
oplevert, even goed als zoo niet beter
dan datgene wat zij vroeger uit het bui
tenland betrokken.
In zeker opzicht wij denken meer aan
de toevallige omstandigheden van het
oogenblik en het buitenlandsch handelsver
keer moge het tijdstip voor deze Jaar
keurs niet gunstig zijn, van ruimer stand
punt gezien was het juist zaak tijdig er bij
te^zijn om onze industrie weerbaar te ma
ken voor den economischen volkerenstrijd
na den oorlog.
De industrie en de handelsstand beiden
hebben de groote beteekenis van deze Jaar-
beuTS terstond begrepen. Had men venvacht
van „succes" te mogen spreken als er 2
300 deelnemers zouden komen, het zijn er
ten slotte 670 geworden. En 50.000 han
delaren en nijveraars hebben legitimatie-
kaarten voor bezoek aangevraagd.
De pers heeft de primeur, van de Jaarbeurs
gehad ,(niet voor niets is cte Hoofdredacteur
van het Utr. Dagblad secretaris van den
Raad van Beheeri) 'n Groote schare jour- -dat de sedert het begin van den oorlog in
nalisten is gisteren in de gelegenheid ge- Duitschland en Oostenrijk-Hongariie opge-
e. i i. i i a 'l L 7A :1
Vreeburg en Janskerkhof in oogenschouw te
nemen. Jammer genoeg konden zij meer
zien hoe het worden moest dan w a t het
was. Want door allerlei tegenslag, vooral
vervoersmoeilijlcheden, was er groote vertra
ging ontstaan en moeten de meeste inzen
dingen nog aankomen of opgesteld worden
Het staat te vreezen dat heden, als de min.
van Handel en Nijverheid en tal van andere
autoriteiten de opening bijwonen, de Jaar
beurs nog verre van „klaar" zal zijn.
Maar dat het 'n schitterend bseld van de
Nederlandsche industrie zal worden, dat ziet
nu iedereen reeds terstond. Het valt slechts
te betreuren dat enkele onzer grootste in
dustrieën niet vertegenwoordigd zijn. Suc
ces toewenschen béhoeven wij niet meer,
dat is reeds verzekerd. Maarden kloeken
ondernemers heil 1
Politiek Overzicht
De financieele steun aan
Tukije. -
De nieuwe Turksche reeeering, waarvan
Talaat Bey het hoofd is, heeft in het pro
gramma van regeeringsbeleid, waarmee zij
voor de Kamer is opgetreden en waarop zij
een eenstemmig votum van vertrouwen van
de Kamer heeft verkregen, met den mees
ten nadruk verklaard, dat zij Konstantino-
pel nooit zal prijs geven. Konstantinopel is
de hoeksteen van het Turksche staatsge
bouw. Waar de Turksche regeering zich ge
noodzaakt ziet voor de verdediging van dit
staatsgebouw het zwaard te voeren, is het
natuurlijk, dat zij steun gezocht en gevon
den heeft bij de centrale mogendheden, die
hun bestaan hebben te verdedigen tegen
dezelfde coalitie van vijanden, die aan Tur
kije den ondergang heeft toegezworen. Tur
kije is in dezen oorlog op leven en dood
met het Duitsche rijk en met Oostenrijk-
Hongarije verbonden; zijne troepen strijden
op de slagvelden naast die van de centrale
rijken, die Turkije steunen met hunne le
vende en doode weermiddelen en vooral
met de kennis en ervaring, die zij in de
techniek van de oorlogvoering bezitten.
Het zijn intusschen niet alleen betrekkin
gen op krijgskundig gebied, die tusschen de
leden van den vierbond bestaan. Ook door
financieele banden zijn zij verbonden.
Duitschland vervult in den vierbond de taak,
die in de Entente op Engeland rust; het
houdt door financieelen steun de zwakkere
broeders op de been. Over de wijze waarop
deze steun werkt, heeft de Turksche minis
ter van financiën eenige mededeelingen ge
daan In den Senaat bij de behandeling van
een door de Kamer reeds aangenomen wets
ontwerp lot machtiging van de regeering,
om met het Duitsche rijk eene voorschot-
leening te sluitöffc»tot een bedrag van 42 H
millioen Turksche ponden. Daaruit blijkt,
jaren na den oorlog terug betaald worden.
In zijne toelichting verklaarde de minis
ter te gelooven, dat het bondgenootschap
en de wapenbroederschap, die gedurende
den oorlog met Duitschland zijn ontstaan,
ook na den oorlog zullen voortduren. Op
dat dit instand kunne blijven en verder
doorwerken, is het zeer stellig noodig, dat
Duitschland aan Turkije de middelen levert
om in het land verbeteringen aan te bren
gen, en dat het aan Turkije den tijd laat
om het geheel® bedrag van zijne schulden
te betalen Dit werd door den minister al
dus uitgewerkt;
„Op de reizen, die ik sedert het begin
ven den oorlog naar Berlijn heb onderno--
men, heb ik dezelfde gedachte bij nage
noeg alle Duitsche staatslieden ontmoet.
Zij hebben mij meermalen verklaard, dat zij
al het noodige zouden doen om aan Tur
kije een staat dien zij niet willen in den steek
laten, de betaling van de staatsschulden
gemakkelijk te maken, ja dat Duitschland
zelfs bereid is, behalve de tot dusver voor
geschoten sommen, het noodige geld te ge
ven om Turkije weer tot bloei te brengen.
Wanneer deze verwachtingen verwezenlijkt
worden, wanneer wij dit tegemoet komen
vinden en het ons gelukt gedurende de ja
ren, die op den oorlog volgen, kapitalen
tot een bedrag van 100 150 millioen
pond in het land te brengen, dan zal, als
dit geld voor landbouw, spoorwegbouw, aan
leg van wegen, fabrieken, enz. goed wordt
besteed, Turkije tien jaren later in staat zijn,
zijne gewone uitgaven te bestrijden en ook
de uitgaven te dekken voor rente en aflos
sing van de staatsschuld, die voor den oor
log bestond, en van de schulden, die er in
den loop van den oorlog bijgekomen zijn.
Het is echter niet voldoende, dat Duitsch
land ons geld leent, het is ook noodig, dat
wij een vaste fin ncieele en economische
politiek volgen. Dit is mijne overtuiging."
Over de-voorschotten, die zijn opgeno
men, zeide de minister nog: Geen van de
voorschotten is door inkomsten, van welken
aard ook, gedekt. Eerst wanneer zij gecon
verteerd worden in eene voste leening, zal
men zich er mee hebben te be
moeien, al dan niet zekerheid te ver
schaffen. De sommen, die Turkije van
Duitschland als voorschotten krijgt, zul
len niet eerder eene rentegevende schuld
vormen, dan van het oogenblik af waarop
Duitschland de geldnoten, die Turkije ge
machtigd is in verband hiermee uit te ge
ven, in goud heeft ingelost. Zoodra deze in
lossing is geschied, zal het aan Turkije vrij
staan de geheele som in contant geld of
door conversie in eene leening met langen
omloopstijd terug te betalen.
De minister wees no? uitdrukkelijk op het
karakter, dat de uitgegeven geldnoten dra
gen. Dat was geen Turksch papiergeld; het
waren noten, die door duitschland in goud
ingewisseld zouden worden. De bevolking
schijnt echter dat onderscheid niet te voe
len, hetgeen voor den* minister een reden
iteld onder leiding vanden voorzitter, mr. nomen voorschotten in t geheel 7Q mil- tot verwondering was; het geeft drie pond
Van Zijst, de beide witte barakkendorpen op j lioen pond bedragen; zij moeten uiterlijk elf j in papier voor één pond in goud.
De oorlog. -
Washington, 25 Febr. (R.) De Se
naat heeft eene motie, die werd voorgesteld
door den republikein Fall, strekkende om
den president te machtigen do gewapende
macht van de Vereerfigde Staten aan te wen
den tot bescherming van den handel, de
goederen en het leven van de burgers der
Vereenigde Staten, verzonden naar de com
missie voor de buitenlandsche zaken. In de
vergadering van Woensdag zal over deze
motie gestemd worden.
Shanghai, 24 Febr. (R.). In haar
antwoord op China's protest tegen Duitsch-
lands onbeperkten duikbootoorlog zegt de
Duitsche regeering, dat zij gedwongen is de
uiterste maatregelen te nemen, die den oor
log ook tegen neutrale schepen, noodzake
lijk maken. Zij belooft echter doeltreffende
maatregelen om de levens van Chineescho
onderdanen le beschermen.
De laatste opgave van de in den ver
scherpten duikbootoorlog door de Duitschers
in den grond geboorde handelsschepen be
vat II stoomschepen, 2 zeilschepen, vis-
schersvaartuigen. De opruiming onder de
Nederlandsche stoomschepen in de buurt
van Falmouth valt daar nog buiten.
Op de verschillende oorlogstooneelen is
niets van belang gebeurd.
B e r 1 ij n, 2 5 Febr. (W. B.) Het bericht
dat na den val van Bukarest hooggeplaatsten
Rumeensche dames, waaronder de vrouw
van minister-president Bratiani, gevangen
zijn genomen en eerst op^e vertoogen van
den president der Vereenigde Staten in vrij
heid zijn gesteld, is van het begin tot het
eind verzonnen. Be vrouw Bratianu was voor
het binnenrukken van de Duitsche troepen
gevlucht Er werden ook geene andere da
mes in hechtenis genomen, maar slechts 60
mannelijke gijzelaars, die in het Hotel Impé-
rial gelhuisvest zijn. Dit is geschied om een
druk uit te oefenen op de Rumeensche re-
geering, die honderden burgerlijke gevan
genen van de centrale mogendheden wegge
voerd en aan de zwaarste lichamelijke en
zedelijke mishandelingen heeft blootgesteld.
Weenen, 25 Febr. (Corr.-bureau). In
de sedert langen tijd tusschen de regeerin
gen van Oostenrijk en Hongarije gevoerde
onderhandelingen over het economische
compromis is in zoover een voorloopig re
sultaat verkregen, dat thans geen beletsel
meer in den weg staat aan het aanknoopen
van onderhandelingen op het gebied der
handelspolitiek met derde staten, in 't bij
zonder met Duitschland. Verdere mededee
lingen kunnen in deze stand van zaken niet
gedaan worden.
Gister werd in het gebouw van het minis
ter-presidium een gemeenschappelijke minis
terraad gehouden, die tot onderwerp van be
raadslaging had verschillende met den oor
log samenhangende economische kwestiën.
De vergadering duurde van 11 uur voormid-
dugs tot in den avond.
In den Zweedschen rijksdag is gebleken
van verschil van gevoelen over eene cro
d'etaanvrage van de regeering van 30 mil
lioen ten behoeve van de handhaving dei
onzijdigheid. De Eerste Kamer heeft hel
gevraagde bedrag toegestaan; de Tweedo
Kamer besloot vooreerst slechts 10 millioen
toe te staan. Er zal nu in eene gemeen*
schappelijke zitting van de beide Kamers
eone eindstemming moeten 'plaats hebben.
Londen, 25 Febr. (R.) Officieel
wordt medegedeeld, dot er thans een®
nieuwe rantsoenen-regeling is gemaakt vootr
de Duitsche krijgsgevangenen, combattan
ten en civielen, gebaseerd op de jongste
mededeeling van den levensmfddclen-con
troleur en door hem goedgekeurd. Tot dus
ver ontvingen zij meer sdan het vrijwillige
rantsoen, dat ^door lord Devonport aai>
bevolen is.
Kopenhagen, 23 Febr. (\V. B.) Hel
Extrabladet bericht uit Stockholm; In de drio
Skandinavische rijken is ifinnen kort eeno
verhooging van het posttarief te verwachten.
In Zweden zal de verhooging 1 2 örl voor
brieven en 5 voor postwissels bedragen. Fn
Noorwegen zal de verhooging belangrijker
zijn; o. o. zal het verlaagde lokale port af
geschaft worden.
Bern, 24 Febr. (W. B.) Blijkens een
in de Corriere del! Puglie bekend gemat k'
rondschrijven van den provincialen school
raad van Bari zijn de graanvoorraden vi n
Italië niet eens tot Juni voldoende.
Het algemeene kolengebrek doet ziel
volgens verdere berichten, reeds voelen h?
de Italinansche munitiebereiding.
Kameroverzicht.
Tweede Kamer
Na verdaging tot 12 uur wegens onvol-
talligheid werd Zaterdag voortgegaan met
de behandeling der
Waterstaatsbegrooting.
De heer Juten wijst op eenige leemten,
in de toepassing der Ongevallenwet.
De heer S a n n e s dringt aan op maatree
gelen ter bevordering van tewerkstelling va»
herstellende arbeiders en op spoed met da
memorie van antwoord aan de Eerste Ka
mer inzake de Ouderdomswet.
De Minister verklaart niet te kunneiv
ingrijpen in de beslissingen der Rijksverze
keringsbank, wier zelfstandigheid moet wor
den geëerbiedigd. De memorie van antwoord
aan de Bërste Kamer inzake de Ouderdoms
wet moet wachten op behandeling van het
Aanpassingswetje In de Tweede Kamer.
De heer A 1 b a r d a dringt aan op wette
lijke regeling der arbeidsbemiddeling en
komt op tegen erkenning van de Katholieke
Arbeidsbeurs te Heerlen als districts-an-
beidsbeurs, niettegenstaande zij weigert me
de te werken tot de plaatsing van socialist!*
sche mijnwerkers.
De heer Snoeck Henkemans be-
Het is niet de ware haat, welke zich uit
4l kleine hatelijkheden.
ROMAN VAN
OLGA WOHLBRÜCK
met autorisatie vertaald
door
Mevr 1. P. WESSELINK-VAN ROSSUM.
51
«J» Mama in het belang van dit kind."
- „Ach wat werkelijk. Dat is toch
Zij zou haar grooten. voornamen, strengen
ioon met beide handen kunnen slaan. Hij ging
echter zóó staan, dat zij zijn gezicht niet kon
lien en zei:
„Zij zou na vier dagen met alle mogelijke
kwakzalverijen en bezweringsmiddelen de
doktoren het huis hebben uitgejaagd. Mama.
En als Gerhard daaraan te gronde was ge-
Saan. zou zij hem niet weer in het leven heb-
en kunnen terugroepen, ook al zou zij zich
de polsaderen hebben willen doorsnijden."
Hard en onverbiddelijk was de stem, die het
bor der oude vrouw trof. En de oude vrouw
.voelde haar ledematen beven, een zwaarte in
de gewrichten, een bange, verlammende vrees
Toor datgene, wat nog zou kunnen komen.
Zoo groot was deze vrees, dat xlj het niet
waagde te bekennen, wat zij had gedaan. Zij
liet het hoofd dien on de borst zinken en
zweeg. Maar graaf André Oberwall herkreeg
zijn evenwicht daar hij meendp haar over
tuigd te hebben. En beminnelijk, met de
opgeruimdheid van teruggetrokken perso-
nen, die door verstandige beslistheid aan
een gevaar zijn ontkomen, stapte hij van het
onderwerp af en vertelde van het diner dat
hij den volgenden dag ziin letterkundigen
vrienden, wier gezelschap hii zoo lang ont
beerd had, dacht te geven. Zijn uitgever zou
professor Ramin, de bekende kunst
historicus; een Rijksdagafgevaardigde, wiens
fijn geciseleerde redevoeringen ook bij Drager
zouden verschijnen en nog Twee heeren, die
een grooten naam met gratie en kleine letter
kundige successen met waardigheid wisten te
dragen. Bovendien ha-d hij ook den ouden heer
Rocckwitz nog verzocht. Dat was wel een
eenigszins valsche noot in dit gezelschap,
maar hij bezat verstand genoeg om deze uit-
noodiging, in zekeren zin, als een onderschei
ding te beschouwen.
„Overigens heeft de familie Roebkwitz zich
gedurende de ziekte van Gerhard buitenge
woon deelnemend gedragen," voegde hij er
aan toe.
De gravin bromde knorrig;
„Ja, men mikt het. Sedert de seringen goed
koop zijn zijn er geen vazen genoeg in huis
voor de ruikers van de familie Roeckwilz. Be
hoort zeker tot de moderne hvgiène, seringen
in een ziekenkamer te brengen?"
Graaf André Oberwall boog zich over de
hand zijner moeder met een zacht toegeeflijk
lachje. Daarna zei hij ernstig:
„Nog een ding, Mama: Gerhard vroeg mij
vandaag naar Taysen én de Hörselkamps. Ik 1
heb hem. zoo verzachtend mogeliik natuurlijk,
verteld hoe de omstandigheden zijn. Als u hem
opzoekt wees dan zogoed er niet meer
op terug te komen. Is hij wat beter, dan ga ik
een klein reisje op de Middellandsche Zee
met hem maken. U kunt niet half gelooven.
welk een heilzame kracht er van den zeewind
uitgaat."
Gravin Marie Antoinette keek haar zoon na
met een voor haar ongewone berusting.
Eenige oogenbjikken geleden zou zij nog in
staal zijn geweest haar schoondochter af te
telegrafeeren. De naam Roeckwitz had haar
weer gepri'Teld. Maar nu wist" zij zelf niet
meer, wat zij doen moest. Het beste zou zijn
het lot zijn loop te laten, het toeval over de
gebeurtenissen te laten beslissen.
Gerhard Oberwall lag nog altijd in zijn kus
sens en droomde met wakende oogeni wat hij
zou doen als hii weer sterk en gezond was.
Hij haalde Lou Hórselkamp en liep met haar
weg, ver weg, uit de doodclijke stilte van zijn
vaders huis, uit het hellehuis in de Rauch-
strasse, weg ook uit het land met den grijzen
hemel en de koude zon. Ergens heen. waar
alles gloeide en schitterde, waar 's nachts de
sterren zoo laag stonden, dat men meende ze
met de vingers te kunnen grijpen en overdag
de zon het bloed aan het koken bracht. Daar
wilde hij den fijnen, slanken, kinderlijken hals
van Lou tusschen zijn handen nemen en den
polsslag er van voelen. Meester wilde hij zijn
over b ar leven en het zijne.
De geur der seringen drong door de geslo
ten deuren en met eiken ademtocht groeide
het verlangen in hem naar den heeten bodera,
naar den geur der aarde en de van zon ge
drenkte lucht...
Daar kwam zijn vader binnen, legde zijn
koele hand op zijn voorhoofd en zei;
„Geef de thermometer eens hier. Ik vrees,
dat hij weer koorts heeft..."
Het was hem alsof zware ijsschollen op hem
tocwentelden en hij stiet de hand van zijn
vader terug, omdat een namelooze angst hem
aangreep, dat zijn hersens verpletterd zouden
worden door den zwaren, ijzig kouden druk.
Den volgenden morgen gebeurde hel onge
wone, dat gravis Marie Antoinette haar zoon
liet verzoeken haar wel«te willen ontvangen.
!^ij had de zware, zwarte crêne japon aan.
die zij op den sterfdag van haar echtgenoot
gewoon was te dragen en den langen wedu-
wensluier. Leunend on Mendel trad zij het
lichte, ruime, met stijve pracht gemeubelde
vertrek van baar zoon binnen.
„Wat verschaft mij de eer, Mama?"
„Je kunt gaan, Mendel. Wacht *voor de
deur."
De gravin steunde op een stok en weerde
met haar vrije hand. elke hulp van haar zoon
af.
Piinlijk getroffen door de plechtigheid harer
houding en misschien ook door de kunstmid
delen. die waren aangewend om de vernielen
de woede der jaren te verbergen, liep graaf
Oberwall srel naar het half geopende raam
om het te sluiten. Daarna trok hij de donkere
overgordijnen toe, alsof hij de oude vrouw
wilde sparen, en haar. maar al te gerechtvaar
digde, voorkeur voor het haliduisler tegemoet
kwam.
„Beste André, ik moet je wat zeggen."
Zij haperde, daarna ging zij met onnavolg
bare waardigheid voort en met een autoriteit
In haar toon, die elk heftig antwoord bij voor»
baat onderdrukte:
„Zoocven telegrafeert de moeder van Ger
hard mij. dat zij vanavond hier komt."
Graaf Oberwall was aan het raam blijven
staan. Zijn armen hield hij vast legen het
bovenlijf gedrukt, zijn handen staken in «le
zakken van zijn donker blauw ochtendbuis,
geen spier in ziin gelaat bewoog zich. Hij
staarde recht.voor zich uit.
Het duurde een lang. hang oogenblik, voor
dat hij zei:
„Ik zal alles voor de ontvangst gereedl
maken."
Zijn stem beefde niet. En hij deed ook gcei»
vragen meer. Hij was gewoon zich voor dc fei
ten te buigen en er op getraind ze rustig onder
de oogen te zien. Zijn kalmte dg.ed dc gravia
haar houding verliezen.
„Het spijt mij. beste André
Een zacht, treurig lachje gleed als een scha
duw over zijn lippen. Maar dadelijk daarop
was hii zich ze'f weer meester.
„U heeft het stellig goed bedoeld. Mama".
Zij wankelde, en hii snelde op haar toe on»
haar te steunen. De hartstocht van vroeger»
dagen gaf aan de beweging, waarmede zij zijn
arm greep, hem naar zich toetrok, let's heftigs.
„Ik ben er niet zelf oT^ffekomcn. Zij vroeg
het, versla je. André, zij heeft mij g^^ireven.
En ik had het hart niet
Hij drukte haar zacht zoo zacht, als
anders zijn gewoonte niet was, terug in dco
leunstoel die bij zijn schrijftafel stond.
(Wordt vervolgd.)
