DE E EM LAN DER".
Woensdag 7 Maart 1917.
"bditfni.and."
ZONNEWEELDE
15de Jaargang.
FEUILLETON.
N- 210
Hoofdredactie:
MARIE VAN VERSENDAAl.
Mr. D. J. VAN SCHAARDENBURO.
11
Uitgevers: VALKHOFF ft Co,
ABONNEM enïbekus
Idem tranoo pet post 1.80.
Per week (met gratie verzekering tegen ongelukken) O. i «IA»
AUouderlijke nummers - O.Oöu
Wekelijkech biivoegsel „th HolUiwuciu llutswrtmm tonde»
redactie v*n 'Iherèse Hoven) per 3 mnd. tt'O «1».
WeUelijksoh bijvoegsel ^Wrreldrtcu*" per 8 mnd. 5# els-
PKUS. DEB AL) V EBT EN TI EN
St? 1-5.re"01» -. o.so»
Hk.^l meer KIS.'
Dienstaanbiedingen 1—5 „gel,0.3».
Groote letters naAr plaatsruimte.
Voor handel en bedrül besten «oor voordeeliire bepalmire»
tol h.t herhaald adverteeron in dit Blad, bo abonnement.
Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt oa
aanvraag toog© zou don.
Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 46.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
Kennisgeving.
De Burgemeester der gemeente- Amersfoort
maakt bekend, dat de Minister van Landbouw,
Nijverheid en Handel,
Gezien artikel 8 van de Distributiewet 1916,
Heeft goedgevonden:
1. ter aanvulling van de ÜjsJ van maximum
prijzen, vastgesteld bij beschikking van 24 Jan.
1917, No. 6958, afdecling Handel,
e. in te lasschen de bepaling: Onder ijzer
ook te verstaan staal en omgekeerd:
b. vast te stellen voor Z-vloeiijzcr een maxi
mumprijs van 27 per 100 K.G.
2. ter aanvulling en wijziging der lijst van
prijsverhoogingen No. 1, bedoeld bij beschik
king van 11 December 1916, No. 104956, af-
deeling Handel (Staatscourant van 14 Decem
ber 1916, No. 294, eerste en-4weede bijvoeg
sel) vast te stellen:
a. De navolgende prijsverhoogingen voor Z-
▼loeiijzer:
Afmeting in m.M. Prijsverhooging.
30'38 X 4 X 4.5.
40 '0 X 4.5 X 5 ƒ2.—
50 43 X 5 X 5.5
60'45 X 5 X 6 1.75
80/50 X 6 X 7
100,55 X 6.5 X 8
120'60 X 7 X 9
140/65 X 8 X 10
160/70 X 8.5 X 11 0.50
180/75 X 9 5 X 12
200/80 10 X 13
b. dat voor Belgisch weiijzer dezelfde over-
prijzen gelden als vastgesteld voor Duitsch wei-
ijzer;
c. dat voö^ staalplaten 3 m.M. en dikker,
vlak en geruit, in Siemens-Martin kwaliteit een
prijsverhooging van 2.— per 100 K.G. in
rekening mag worden gebracht;
d. dat de prijsverhooging voor maat en ge
wicht van staalplaten 5 m.M. en dikker, te lezen
lijn als volgt:
Bij overschrijding:
a. der normale breedten resp. diameters voor
elk der aangevangene 25 m.M. 0.10 in plaats
van I.—
b." <!er normoio oppervlakte voor elke aan
gevangene 0.1 M;. 0.10, in plaats van 0.75;
c. van het normale gewicht voor eftte oonge-
vangene 100 K.G. 0.10, in plaats van 1.
Amersfoort, 6 Maart 1917.
De Burgemeester voornoemd:
VAN RANDWIJCK.
Politiek Overzicht
Amerika en de duikboot-
oorion.
President Wilson laat er geen gTas over
groeien om van het nieuwe congres de bui
tengewone volmachten te krijgen, die hij
door de in den Senaat gevoerde obstructie-
taktiek van het oude congres niet heeft kun
nen bekomen. Zijne eerste regeeringsdaad in
«iin tweeden ambtstermiin is geweest, dat hij
een krachtig protest heeft laten uitgaan tegen
de onverantwoordelijke taktiek-van een hand
vol stijfhoofden, die van eene in het regle
ment van orde bestaande leemte hebben
partij getrokken om een maatregel van wet
geving, die door het hoofd van het uitvoe
rend gezag wordt gewenscht en waarin de
overgïoote meerderheid van de vertegen
woordiging bereid is hem te steunen, schi|>-
breuk le doen lijden. Het bestaan van die
leemte is te verklaren uit den grooten eer
bied, dien men in Amerika den Senaat
toedraagt. Men heeft het tot dusver voor on
denkbaar gehouden, dat in die vergadering
de vrijheid var: het woord zou kunnen wor
den misbruikt^. Dat is echter geschied en
dientengevolge sfaat men nu in den Ameri-
kaanschen Senaat voor dezelfde moeielijk-
heid, die" vroeger ook in den Duit-
schen rijksdag en in het Britsche parlement
is ondervonden. Er moeten maatregelen ge
nomen worden om te verhoeden, dat de ob
structie van enkelen den geheelen wetgeven-
den arbeid stop kan zetten.
Met dat doel is de Senaat gisteren bij
eengeroepen. Het geneesmddel tegen de
kwaal is gemakkelijk te vinden. Het regle
ment van orde van.den Senaat moet aange
vuld worden met eene bepaling, die de mo
gelijkheid schept tot sluiting van het debat.
Als dat is geschied, dan zal het congres wor
den opgeroepen tot eene buitengewone zit
ting, waarin president Wilson opnieuw zijn
voorstel om te worden bekleed met de spe
ciale volmachten, die de omstandigheden
naar zijne opvatting eischen, aanhangig zal
maken. Hoe de zaken dan verder zullen loo-
pen, daarvan k<an men zich zonder veel
moeite eene voorstelling maken op grond
van wat in de vorige week in het congres
van de Vereenngde Staten is voorgevallen.
De volmacht, die Wilson in zijne bood
schap van 25 Februari vroeg, sloot niet in
zich de bevoegdheid tot oorlogsverklaring.
Er werd niet van het congres gevraagd, het
recht om den oorlog te verklaren, dat de
grondwet het voorbehoudt, in handen van
den president te leggen. Er werd ulleen
voorgesteld hem de macht te verleenen, tot
overgang uit de onzijdigheid in de gewa
pende onzijdigheid. Dit zal hierin bestaan,
dat de handelsschepen met kanonnen wor
den uitgerust, waarbij de president hoopt,
dat hij niet gedwongen zal zijn gebruik te
maken van de volmachten, die in de gewa
pende onzijdigheid zijn begrepen. Deze vol
machten strekken tot verdediging van den
handel op zijne reizen over de zee. De
president wil hieronder ook den munitie-
handel begrijpen. Zoo ver wil echter het huis
van vertegenwoordigers niet gaan. Het heeft
het voorstel van den president geamendeerd,
zoodat schepen, die munitie of andere con
trabande vervoeren, uitdrukkelijk zijn uitge
zonderd; ook is geschrapt de blanco-vol
macht, die de bepaling inhield, waarbij
den president bevoegdheid werd verleend
tot het nemen van nog andere niet spe
ciaal genoemde maatregelen. Het is dus
eene tot den geoorloofden handel geli
miteerde volmacht, die de president zal
krijgen. Hij zal alleen kunnen opko
men tot verdediging van den handel,
waartoe naar oorlogsrecht de onzijdige ge
rechtigd is. Maar op het ogenblik, waarop
deze verdediging leidt tot strijd tusscherv
handelsschepen en duikbooten, houdt ook
het onderscheid tusachen de gewapende on-
zijdigheid en den oorlog op
De groote moeielijk'neid zit hierin, dat een
middel om te voorkomen, dat uit de bescher-
ming strij3 zal voortkomen, uiterst moeielijk,
zoo niet onmogelijk is aan te geven. Dit
wordt met groote helderheid uiteengezet
door een Amerikaanschen schrijver, dr. Char
les Fremont, in een boek, dat in het najaar
van 1Q16 Is verschenen. Deze schrijver
oefent kritiek uit tegen de in Mei 1016 tus-
srhen Duitschland en de Vereenigde Staten
tot stand gekomen regeling over het gebruik
van het duikbootwapen, naar aanleiding, van
cie Lusitania-ramphij kent aan die regeling
slechts eene betrekkelijke waarde toe en
zegt:
„De duikboot Is een werktuig, dat tot
zekere hoogte aan de heerschappij over de
zee afbreuk "doet. Het zal oorlogsschepen
ven de oorlogvoerenden vernielen, zoo dik
wijl het dit kan, en geen onzijdige of oorlog
voerende kan zijn recht daartoe betwisten.
Van een oorlogsschip van den vijand tot een
si"hip, neutraal of vijandelijk, dat met oor
logsmunitie bevracht is, is slechts een kleine
stap, indien al een stap. Zulk een schip is
een arsenaal op zee. En vijandelijke arse
nalen zijn in oorlogstijd altijd aan vernieling
onderworpen. Eene complicatie ontstaat, als
onzijdigen of niet-staijdenden aon boord van
.zulk' een drijvend arsenaal zijn. Moet hunne
aanwezigheid het arsenaal voor vernieling
bewaren Niemand zal beweren, dat de
aanwezigheid van onzijdigen of n iet-strijd en
den een vijandelijk arsenaal op het land
voor vernieling behoedt. De consequentie
eischt, dat arsenalen ter zee eveneens be-
'nenrflld worden als arsenalen te land.
„Nu komen wij tot de veelvuldige compli-
entiën van den zeeoorlog. Hoe kan de lï-
boot deze drijvende arsenalen onderkennen?
Heeft reeds de aanwezigheid van eene be
trekkelijk-geringe hoeveelheid wapenen en
munitie aan boord van een passagiersschip
ten gevolge, dat het als een drijvend arse
naal kan worden beschouwd Is de mislei
ding door het gebruiken van een neutrale
vleg door een vijandelijk oorlogsschip of
handelsschip geoorloofd? Zijn zulke mis
leidingen, die in den landoorlog geoorloofd
zijn, ook ter zee geoorloofd Dit alles zijn
moeielijke vragen, waarvan geene enkele
neg bevredigend beantwoord is. Misschien
zullen zij allen nooit bevredigend of voor
goed beantwoord kunnen worden, als niet
de oorlog zelf verdwijnt."
Op grond hiervan komt deze schrijver tot
de conclusie, dat de schijnbare oplossing van
Mei 1016 in werkelijkheid geene oplossing
is. Als de Vereenigde Staten in het geval
van Duitschland verkeerden, zouden zij het
zelfde doen als de Duitscherszij zouden de
werkzaamheid van hunne U-booten beper
ken of er mee losgaan op hun doel, al naar
mate het eene of het andere beter hunne
belangen dient. Ziedaar eene uitspraak, die
bij de tegenwoordige omstandigheden ;n
den mond van een Amerikaan zeker opmer
kelijk is.
De oorlog.
Washington, 5 Maart. (R.) In zijne
rede bij heb weder aanvaarden van het ambt
heeFt president Wilson gezegd: „Onvermij
delijk was het, dat onze geest, onze in
dustrie, handel en politiek van het begin van
den oorlog af daardoor beinvloed werd. On
danks vele verdeeldheden zijq wij meer tot
elkaar nader gekomen. Wij hebben ernstig
onrecht geleden op zee, maar wij wenschten
niet kwaad met kwaad te vergelden.
T(yn sommige daden van onrecht, tegen
ons gepleegd, ondragelijk werden, hebben
wij ons toch nog steeds voor oogen gehou
den, dat wij niets voor ons zeiven wilden
wat wij niet bereid waren voor het geheele
menschdom te eischen, te weten: rechtvaar
digheid en vrijheid om te leven en beveili
ging tegen stelselmatig uitgeoefend onrechU
Met de-ze gedachten, met dezen geest zijn
wij ons meer en meer bewust, meer zeker
geworden, dat de rol, die wij wenschten te
spelen, er een was van menschen, die den
vrede willen handhaven en verzekeren.
Wij zijn gedwongen ons te wapenen om
aan ons opkomen voor een zeker minimum
van vrijheid van handelen kracht bij te zet
ten.
Wij sluiten ons aaneen in een gewapende
neutraliteit, nu het blijkt, dat wij op geen
andere wijze kunnen duidelijk maken wat
wij eischen, en verliezen niet uit het oog
dal wij door omstandigheden kunnen ge
dwongen worden tot een meer daadwerke
lijk optreden om onze rechten te doen gel
den en tol een meer onmiddellijke deelne
ming aan den grooten strijd. Wij wenschen
daarbij nog verovering, noch voordeelen.
Wij willen niets wat alleen verkregen kan
worden ten koste van andere volkeren.
Wij staan niet langer buiten den ooriog.
De tragische gebeurtenissen der laatste
drie maanden hebben ons tot wereldburgers
gemaakt. Wij kunnen daaraan niet ontko
men; onze eigen belangen als natie staan
op het spel.
Dit zijn de beginselen waarvoor wij opko
men: dat aille natiën gelijkelijk belang zul
len hebben bij en aansprakelijk zullen zijn
voor den vrede en de politieke onafhanke
lijkheid der vrije volkeren:
dat het grondbeginsel van den vrede is
de werkelijke gelijkheid der natiën alle za
ken van recht;
dat de vrede niet veilig kan steunen op
een beweerd systeem van staatkundig even
wicht;
dat de regeeringen al hunne macht ont-
leenen aan de goedkeuring von de gere-
geerden;
dat de zee vrij en veilig moet zijn voor
alle volken, onder bepalingen, opgesteld in
gemeenschappelijk overleg;
dat de nationale bewapening moet-beperkt
blijven tot de behoeften van de natjonale
orde en de binnenlandsche veiligheid;
dat het de plicht is van elke natie, te zor
gen dat het steunen van revolutie in andere
stalen krachtdadig worde bestreden en voor
komen.
Onder die beginselen kunnen wij sainem
gaan. Wij zijn tot een nieuwe eenheid ge*
drongen tusschen vuren te midden waarvan
wij worden gelouterd en van tweespalt be-
vrijd, door het bewustzijn van onzen plicht
en door het vaste besluit om dien te vofc
brengen.
Laren wij eensgezind ons wijden aan d®
groote taak welke nu voor ons ligt.
Washington, 6 Maart. (R.) In den
Senaat diende Lodge het wetsontwerp op
de gewapende neutraliteit weder in; maar
de voorzitter besliste, dat het congTes niet
in zitting was.
Verscheidene senatoren kondigden hun
voornemen aan om eene herziening van hel
reglement van orde voor te stellen. Later
werden in vergaderingen van republikein-
sche en democratische leden da moatrege*
len besproken, die kunnen worden geno*
men om te voorkomen, dat de débatten on
bepaald kunnen worden gerekt.
Tweede telegram. President WH*
son heeft zijne rechtsgeleerde adviseurs ge
raadpleegd over de vraag van zijne be
voegdheid om handelsschepen te bewape
nen. Later bezocht hij de ministers Lansing
eh Daniels.
N e w-Y ork, 6 Maart. (R.) De politie
te Hoboken heeft zekeren Fritz Kolb gevan
gen genomen, die heeft bekend betrokken
te zijn in een plan om Wilson in de lucht
te laten vliegen en ook betrokken is in een
plan om pakhuizen in de haven van New-
York op te blazen.
Op grond van de door Kolb afgelegd®
verklaringen, zijn nog twee personen als
medeplichtigen in heclftenis genomen, wier
namen tijdelijk geheim worden gehouden»
De politie doet onderzoek naar verdere ver
takkingen van het complot.
Londen, 6 Maart. (R.) De dagbladen
brengen een telegram uit New-York, mel
dende, dat volgens een telegram uit Peking
het kabinet zich eenstemmig verklaard heef!
voor het afbreken van de betrekkingen met
Duitschland. De president heeft dit niet
goedgekeurd onder verklaring, dat hij voK-
gens de grondwet alleen het recht daartoa
bezit De eerste minister heeft ontslag ge
vraagd; de andere ministers zullen waar
schijnlijk hetzelfde doen.
Londen, ÖMaart. (R.) Wij vernemen,
dat onder de geallieerde mogendheden vol
maakte eensgezindheid hecrscht ten aan
zien van den toestand in China. Zij werken
nauw samen en geven China allen raad,
welken het mocht vragen. Er is hier niets
bekend von een nota der geallieerde ge
zanten aan China, maar er worden bespre
kingen gevoerd over financieelen steun nan
China, voor het geval dat dit besluit de be
trekkingen met Duitschland te verbreken.
Dit zou vermoedelijk geschieden dooi/de be
taling van de schadeloosstelling voor den
Boxer-opstand tol na den oorlog ujt te stel
len en het douane-tarief te herzien. Deze
beide punten worden nog besproken. De
voornaamste personen in China zijn voor
Niet zoozeer is ons dienstig de dienst
van onze vrienden, als wel de zekerheid
omtrent dien dienst.
ROMAN VAN
OLGA WOHL.BRÜCK
met autorisatie vertaald
door
Mevr. I. P. WESSELINK- VAN ROSSUM.
69
Y
Maar hij tfreep haar hand niet. Alsof hij er
voor schuwde deze ongewone zwakte in zuLke
fcaajete woorden te bekennen.
De avond kwam, waarop Suzan na Ober wall
met haar man naar de familie Roeolcwitz zou
"rijden.
De oude gravin had er op gestaan, dat haar
schoondochter zich boven, bij haar, zou klee-
den. De prachtige japon lag uitgespreid op
een leunstoel. Alle lichten brandden; de
naais<er, geholpen door Mciufcl» kleedde
Suzanna Oherwall aan. Zij maakte geen be
denkingen en liet zich alles welgevallen,
bracht alleen dikwijls de hand aan het onge
wone corset, dat haar borst beklemde.
..Ik ben te veel ingeregen." fluisterde zij.
„Och wait. Onzin," zei de vrouw met oen
Afwerende beweging. „In mijr "^ugd, lieve.
hadden wij middeltjes, waarvoor een servet
ring als ceintuur zou hebben kunnen 'Menen.
En gij. mijn kind. zoudl nog altijd een hoepel
van een vaatje kunnen gebruiken. Kle-m uw
mooie tanden maar een beetje op elkaar. Daar
sterft men niet van."
Met ingespannen aandacht volgde zij het
overwerpen en toebaken van de iapon. Heer
lijk glansden de volle, blanke schpuders der
jonge vrouw uil de kostelijke, zwarte kanten.
..Hij is onbehoorlijk laag uitgesneden." zei
Suzanna met plotselinge verontwaardiging.
De on do gravin lachte droogjes, een beetje
boosaardig
Suzanna Oherwall liet zich opsieren als een
offerdier. Zij deed twee schreden naar voren,
twee terug, moest gaan zitten en weer op
staan.
Nu is zij niet een mooie vrouw?"
De naaister hief verrukt haar oogen ten
hemel.
„Mevrouw de gravin riet er uit als een
als een exotische vorstin!"
„Wat - als?"
De oude gravin klemde de Lippen op elkaar,
wierp de onbescheiden vrouw haar zakdoek
in het gelaat.
..Fr zijn hier te veel menschen in de kamer,
Mondei ik moet lucht hebben."
Mendel wist precies, wat "zij deed,- toen zij
haar mond hield. De naaislcr vertrok bclce-
digd. Graaf Oherwall liet zeggen, dat de au-to
reeds wachtte.
,.Ga, mijn kind, ga."
Suzanna boog zich over de verwelkte hand.
„De japon is werkelijk heel nauw," fluister
de zij.
Maar de oude gravin vertrok de lippen, die
zoo dun als een streep waren, tot een lachje
en gaf haar met de vingers een tik op de
wang. terwijl Mendel de jonge vrouw een
manJelvormige, prachtig geborduurd» sjaal
van witte ziide om de schouders wierp.
Op de trap wachtte de knecht van Gerhard
haar op.
..De jonge mijnheer laat vragen, of mevrouw
bij hem wil komen."
Zij kreeg een hoog roode kleur en haar
groote. donkere oogen keken verlegen-rond.
Nu moest zij haar man toch laten wachten.
Dat vond zij heel onaangenaam, maar als
Gerhard riep. dan
Hij stond reeds op den drempel van zijn
kanier, nog bleek en eenigszins gebogen van
zwakte, maar met stralende oogen en een
levendig, bijna vroolijk lachje om de lippen.
Hij trok haai- naar binnen en kuste haar
handen.
,.Ik geloof heuseh. Mama. dat u weg wilde
gaan zonder mij goeden nacht te Zeggen!"
„Neen, neen. mijn lieveling zeker niet. 'O
God. hoe kun je zoo iets zeggen. Je weet toch,
dat ik vandaag je voder wil vragen
„Wilt u werkelijk. Mama. wilt u werkelijk?"
Zij knikte haastig en heel verlegen, toen zij
zijn bewonderende blik opving.
,.En daarom hebt .gij u zoo mooi gemaakt,
Mama?"
Weer bedekte een donkerroode blos haar
blank gelaat en tranen schotel in haar oogen.
„Ik weet het niet. lieveling, maar jullie bent
hier zoo frivole."
Zij sloeg bijna boos haar mantel dicht, dien
Gerhard had open getrokken. liet was haar
wel pijnlijk, dal haar zoon meende, dat zij
zich voor haar man mooi had gemaakt, en dal
zij wat bereiken wilde met haar verleidelijk
toilet. Zelfs op hals en borsl legde zich deze
brandende martelende kleur.
En aLs werd hij aangestoken door haai ver
legenheid. wendde Gerhard zich af.
„Als u hel onaangenaam vindt, spreekt er
dan niet over, mama. Uw goedkeuring is mij
voldoende.''
Suzanne Obcrwall schudde het hoofd.
„Neen, lieveling, zoo nact. Tegen den wil
van jc vader mag je niet trouwen. Dat mag je
in geen geval. Ik weet niet. hoe hij hier over
denkt bij gns Heveling, zou dat zonde 2ijn.
Een zonde kan ik niet goed noemen die
moogt gij niet op uw geweten laden."
Hij lachte bitter.
De tegenstand prikkelde hein. Zijn door
ziekte geschokte zenuwen deden hem elke
heerschappij over zich zelf verliezen. Zooals
hij oogcnMikken had gehad, waarin hij ineen-
de zijn vader le haten, zoo schoen het h:m nu
toe, dat hij dc vrouw moest haten, die nieuwe
moeilijkheden opstapelde uit vroom bijgeloof.
Hij werd zeer bleek en zijn handen grepen
zenuwachtig in de bladeren van zijn hoek.
„Doe wat u wilt ik zal mij zelf wel weten
te helpen."
Zij trok zlin hoofd naar zich toe en hield
het hartstochtelijk omklemd.
Zoo mag je niet spreken, je mag geen zonde
op jc geweten laden. ik laat het niet totj. Je
vader zal toegeven. ITij is goed. Ik zal mij aan
zijn voclpn werpen, ik..."
Zii haperde. Zij herinnerde zich. dat zij zich
reeds eens aan zijn voeten had geworpen
vergeefs. N daarmede zou zij het niet
bereiken..
Zij drukte haar voorhoofd tegen den schou
der van Gerhard en bad stil en vurig 'ol de
Onbevlekte Maagd een gebed, dal zij niet in
woorden waagde te Hilcn. Waal het was eea
zondige bede en alleen vergeeflijk, omdat het
't levensgeluk van haar kind gold cu d man,
wiens genegenheid voor haar d Heilige
Maagd moest opwekken, haar echtgenoot wast
Stil en snel maakte zij het toeken des kruises»,
toen er aan de deur werd geklopt n de
knecht er aan herinnerde, dal dc auto was
voorgereden.
Graaf Oherwall met den hoogeii hoed diep
ov. r hel voorhoofd gedrukt, dc avondjas even.
teruggeslagen van het blauwachtig witle over
hemd, bood haar den arm om haar Innigs d®
trap naar beneden te geleiden.
Verlegen verzocht zij alleen le mogi n gaan.
want zij vreesde, dat zij toch een slecht figuur
maken zou. als zij naast hem trippelde en zijt
wilde graag alles vermijden wat hem du aan
genaam jegens haar zou kunnen stemmen.
In de verlichte auto vond zij een ruiker
viooltjes in het rrfandje, dal legen den zó wand
van haar plaats hing.
Graaf OberwaJI wist, hoe gevoelig een
vrouw aLs Suzanna voor klednc attenties was.
Blijkbaar had hij het er op gezet haar voor
dezen avond goed te stemmen. En, omdat zi]
hem met haar mooie oogen een beetje verle
gen en dankbaar aankeek, zoi hij nog:
„Wat zie je er vandaag iong en mooi uUT
„Ja, vindf jc werkelijk? Je moeder heeft
zich zeer veel moerte met mijn toilet gege
ven.
De oude diplomaat onderdrukte een glim
lach.
„Zoo heeft zij dat? Ik ben haar xeer dank*
ba sr."
(Wordt tervolgd.)