„DE EEMLANDER". Dinsdag 29 Mei 1917. N° 277 15"" Jaargang. BUITENLAND. FEUILLETON. Strijdende Zielen. "Hoofdredactie: MARIE VAN VBRSENDAAu Mr. D. J. VAN SCHAARDENBURO. Uitgevers: VALKHOFF ft Co» ABONNEMENTSPRIJS: -v 3 maanden voor Amersfoort.. f 1.80» Idem franco per poet.. J'JJ; Per week (met gratw verzekering tegon obgelukken) - Afionderlgko nummers 0.05. Wekelykech bijvoegsel „D* Bolland9chê Euitvrouw" (onder redactie van ïhérèfle Hoven) per 3 mnd. ÖO ots. j^Yekeljyksch byvoegsel nWtreldrevüe'' per 3 mnd. 53 ctó. - Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT Intercomm. Telefoonnummer 66. 46. PRIJS DER AD VERTER TIEN; Van 1—5 regels.» t9 f 0.»0, Elke regel meer0.15. Dienstaanbiedingen 1—5 regols.» 0.50. Qroote lettors naar plaateruimte. Voor handel en bedrijf bestaan, zoer voordooiige bepalingen tot het herhaald adverteoroa in dit Blad, bij abonnomont. Eeno oiroulaire, bevattoude de voorwaArdoa, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht. De Russische steun aan de Entente. De wereldstrijd is thans in 'n stadium geko men, waarin ons eigenlijk niets meer belang "inboezemt dan deze ééne groote vraag: Hoe kan de strijd tot een einde komen? Uit dat oogpunt leveren de jongste gebeurtenissen in Rusland helaas eene teleurstelling. Men had zich gevleid met de hoop, dat de recon structie \an de voorloopige regeering, waar door Miljoekow en Goetschkow, de voor mannen van de oorlogspartij, daaruit ver dwenen zijn en aan den arbeiders- en solda- tenraad een rechtstreeksche invloed op het regeeringsbeleid verzekerd is, de vredesge- dachte een stap nader tot hare verwezenlij- iking zou hebben gebracht. Die hoop is ech ter ijdel gebleken; de nieuwe Russische re geering handhaaft wel is waar hare verkla ring, dat zij werkzaam wil zijn voor het ver krijgen van een vrede, zoo spoedig mogelijk, een vrede zonder annexatie en schade vergoeding, maar zij wil dien vrede berei ken in nauwe, onverbreekbare verbinding met de geallieerden, want zoo verklaarde de minister van oorlog Kerenski „het we zen van onze nieuwe regeering is onze vol komen eensgezindheid met onze bondgenop- ten ■fW nog dan in de eigen woorden van de n.cuwe Russische bewindslieden komt de beteekenis van hunne verklaringen aan den dag in cl- omschrijving, die in de Fransche Kamer gegeven is door den min.-pres. Ribot. Men verneemt daaruit, dat Frankrijk rijk hand in hand gaat met het trouw geble ven Rusland, waarbij van een afzonderlijken vrede nooit sprake zal zijn. Den Russischen minister van buitenlandsche zaken is hul de gebracht omdat hij „het sofisme juist ge- kenteekend heeft, waarmee Duitschland de formule: Zonder annexatie en schadevergoe ding! misbruikt met de bedoeling de ons vroeger ontrukte provinciën voor zich te behouden." Eindelijk is nog verklaard, dat het Frankrijk zeer aan het hart ligt, dat het Russische leger weer in handen van zijne aanvoerders komt en zijnerzijds een offen sief onderneemt, terwijl de Vereenigde Sta ten zich voorbereiden over eenige weken hunne eerste divisiën te zenden, waarop ver dere divisiën zullen volgen. Daaraan is deze ontboezeming vastgeknoopt: „Laat Rusland zijn plicht doen en wij zullen verder niets hebben te vreezen. Onze vijanden zullen hunne verwachtingen vernietigd zien. Zij zul len misschien om vrede vragen, niet schijn heilig zooals heden, met valsche en arglistige middelen, maar openlijk onder voorwaarden, die Frankrijk waardig zijn. En als zij niet om vrede vragen dan zullen wij hem weten af te dwingen." Men ziet hier duidelijk waarom het gaat. Het is het oude droombeeld der vernieti ging van Duitschland, dat men najaagt. Van Rusland wordt inets minder verlangd dan dat het door zijn zegevierend offensief Duitsch land in het stof zal doen neerzinken. Maar de vraag is: Wordt hiermee niet van Rus land mefr verlangd dan het in staat zal zijn te volbrengen? Op die vraag kan men het antwoord vinden in de eigen verklaringen van de Russische bewindslieden. De minister van buitenlandsche zaken heeft zich vergoelijkend, maar voor den goe den verstaander toch duidelijk genoeg uit gelaten, door te zeggen: „De groote revo lutie, die het volksleger tot in zijne groot ste diepten in beroering heeft gebracht, kan niet missen het leger te beïnvloeden, dat zich niet dadelijk bij den plotseling veran derden toestand kan aanpassen." Open hartiger heeft de minister-president Lwow gesproken, die heeft gezegd, dat „de strijd kracht van het leger tot aan den rand van den afgrond is gedaald en dat ove<al teekenen van anarchie zijn op te merken." Daarmee stemt ge heel overeen het oordeel van den leger- opperbevelhebber, generaal Alexejew, die op een congres van afgevaardigden der of ficieren van leger en vloot heeft gezegd, dat volkomen terecht de waarschuwing is vernomen: „Het vaderland is in gevaar", want de slagvaardigheid vah het Russische leger is door meeningsverschillen en wan trouwen, waardoor officieren ea soldaten van elkaar gescheiden worden, zeer achter uit gegaan. Het Russische leger, gister nog een voorwerp van vrees, is heden van eeen verderfelijke onmacht vervuld, en dit in het aangezicht van een geduchten, hardnekki- gen en sterkea vijand." Als de eerste taak, die aan de regeering te doen staat, noemde de minister-president „de versterking van de gewapende macht, die een maximum van strijdkracht moet be zitten, zoowel tot verdediging van het land ten ontmoedigen en de hoop prijsgeven, dat ten slotte het doel zal worden bereikt. De oorlog, 3erlijn,27 Mei. (W.-B.). Voormiddag- bericht uit het groote hoofdkwartier. In de Wytschacteboog en op de beide oevers nam de vuuractie weer een vrij groote omvang aan. Herhaalde malen wer den Engelsche verkenningsaanvallen afge wezen. Ten zuidwesten van Acheville en nordelijk van Monchy werden gereed staan de vijandelijke stormtroepen onder vuur ge nomen. Des avonds trachtten de Franschen vruch teloos in een viermapl herhaalde aanval ons weer dè stellingen te ontnemen, die wij aan de steengroeven ten zuiden van Pargny hebben gewonnen. Een vijfde aanval na het ivallen van de duisternis mislukte eveneens met groot verlies. Een des nachts bij Vauxailles na een sterke vuuroverval inzet tende aanval bleef voor den vijand zonder eenig succes. In Champagne was ten wes ten van de Suippe een levendige artillerie- strijd. Bij del egergroep van hertog Albrecht is niets van belang gebeurd. Den 26en zijn 15" vijandelijke vliegers neergeschoten. Avond-bericht. In Artois eni n Champagne kleinere in- fanteriegevechten met vor ons gunstigen uitslag. Par ij s, 27 Mei. (Havas). Namiddag communiqué. Een Duitsche poging tegen de Fransche loopgraven ton noorden van den molen van Laffaux mislukte onder het Fransche vuur. In dien sector en op het Californië- plateau en in de.streek van de kammen ten en tot bewering van de vruchten der revo- j zuiden van Nauroy en van Moronvillers was lutie als tot verdrijving van den vijand, die op onzen grond staat, en vooral tot kracht dadige ondersteuning van onze bondgenoo- ten." Het is een programma van grooten omvang, dat hier als taak van het Russi sche leger wordt opgenoemd; het omvat nog heel wat meer dan de hulp, die de Fran sche minister-president van Rusland als bondgenoot verwacht. Maar tot dit alles is dit leger nu niet in staat; het heeft de ge schiktheid er voor verloren en moet, alvo rens iets te kunnen verrichten, weer er voor geschikt gemaakt worden. Wie nuchter de zaken beziet, zal daarom niet kunnen .in stemmen mit d ehoog opgeschroefde ver wachtingen, waaraan minister-president Ri bot in de Fransche Kamer uiting heeft ge geven, en allicht tot de conclusie komen, dat- het met de beweging tot herstel van den vrede toch ni£t geheel hopeloos kan staan, althans gunstiger dan men, op de uiterlijke kenleekenen afgaande, zou kun nen meenen. De weg naar den vrede gaat met horten en stooten; op een stap vooruit volgt dikwijls een stap achteruit, maar als er weer een stap terug wordt gedaan, dan behoeft men zich daardoor nog niet te la de artilleriestrijd vrij hevig. Avondcommuniqué. In Champagne deed de vijand twee aan vallen op Teton en ten oosten daarvan. Hij drong eerst in onze liniën door, maar werd later'geheel teruggeslagen. Een derde aan val op Cacque werd geheel gebroken. Er was groote artiüerieactie in Champagne. Londen,*2 7 Mei. (R.) Morgenbericht van maarschalk Haig. In een geslaagde raid ten noordwesten van Saint-Quentin maakten wij den vorigen nacht 18 gevangenen. Een vijandelijken aan val ten oosten van Loos werd teruggeslagen. Londen, 27 Mei. (R.) Namiddagbe- richt van maarschalk Haig. Wij hebben weer grond gewonnen door een plaatselijken aanval in de buurt van Fontaine-lez-Croisilles. In den vroegen mor gen maakten wij eenige gevangenen in pa trouillegevechten bij de Cojeul. Drie Duitsche vliegtuigen zijn in den Iuchtstrijd gisteren naar den grond gebracht, acht in beschadigden toestand tot landen gedwongen. Acht van onze vliegtuigen wor den vermist. B e r 1 ij n 2 8 Mei. (W. B.) Voormiddag- bericht uit het groote hoofdkwartier. Tusschen Yperen en Armentières, bij Hul- luch en aan beide zijden van de Scarpe ont wikkelden zich bij helder weer hevige artil lerie-gevechten. Omstreeks middernacht werden verschei dene Engelsche compagniën ten westen van Wylschaete door een tegenaanval terugge slagen. Tusschen Chérisy en Bullecourt speelden zich op beide oevers van de Sensée tot in den nacht hevige gevechten af. Dikwijls her- haolde aanvallen der Engelschen zijn daar op de taaiheid van onze troepen afgestuit. «In Champagne namen Würtembergsche en Thuringsche ïegimenten en deelen van een aanvalsbataljon in een flink uitgevoer- den stormaanval verscheidene Fransche loopgraven-liniën aan den Pöhl-berg en den Keilberg, ten zuiden van Moronvillers. Het zorgvuldig voorbereide geconcentreerde ar tillerie-vuur baande voor de infanterie den weg tot een succes, dat ondanks verschei dene krachtige tegenaanvallen gehandhaafd bleef. De vijand leed zware verliezen. Meer dan 250 Franschen werden gevangen geno men en eenige machinegeweren buitge maakt. Ten zuiden van Nauroy namen stormtroe pen een na de gevechten van 25 Mei nog in onze stellingen gebleven post der Fran schen. Van de legergroep van hertog Albrecht geen nieuws. Onze vliegers schoten twaalf vijandelijke vliegtuigen en twee kabelballons neer. Avond-bericht. Er is niets bijzonder gebeurd. Par ij s, 28 Mei. (Havas). Namiddag- communiquéé. In Champagne herhaalden de Duitschers gisteren bij het vallen van den avond hun aanvallen op den Casque en den Teton. Zij werden overal teruggeslage n. Een derde poging, heden morgen, werd door ons vuur gestuit. Een onverwachte aanval op den Mont Blond had evenmin succes. 'Op den linker-Maasoever, in de streek van heuvel 304, en den Mort-Homme, was de Duitsche artillerie zeer werkzaam. Bij Uff- holtz (Elzas) drong een Fransche afdeeling in de tweede Duitsche linie door, waar zij constateerde, dat er vele lijken in de vijan delijke loopgraven waren, en gevangenen maakte. Van het verdere front valt niets te melden. De vliegers waren den 27en Mei en den daaropvolgenden nacht druk in actie. Vlieg tuigen wierpen bommen in de streek van Baccarat, Nancy en Port St.-Vincent en richtten onbelangrijke schade aan. Fransche'eskaders deden talrijke tochten in (Jen loop waarvan zij bijna 7000 kilogram springstoffen op Duitsche militaire inrichtin gen en spoorwegen wierpen, met name in Champagne en de streek van Thionville. Negen Duitsche vliegtuigen werden neer geschoten en twee genoodzaakt binnen de Fransche liniën te landen. \^ijf andere wer den zwaar beschadigd en waren genoodzaakt binnen de Duitsche liniën neer te komen. Avond-communiqué. Voortzetting van het artilleriewejk in Champagne en bommenstrijd in de streek van Fels. Overigens is er niets te berichten. Londen, 28 Mei. (R.^ Bericht van maarschalk Haig. Vijandelijke invalstroepen werden des nachts teruggeslagen ten noordwesten van Cherisy en ten zuiden van Lens. Wij ver richtten geslaagde raids ten noorden van Armentières en bij Wytschaete; wij bereik ten de Duitsche steunlinie en maakten een dertigtal gevangenen. Berlijn, 27 Mei. (W.-B.). Officieel be richt. Door de werkzaamheid van onze Ubooten zijn op de noordelijke oorlogstooneelen weer schepen met eene pezam'eniijke vracht- ruimte van 70,000 ton in den grond ge boord. Daaronder bevindt zich het Engel sche bewapende transportschip Forley. Den 26en heeft een van onze duibooten in den Atlantischen oceaan den 63,000 ton grooten Engelschen hulpkruiser Halary tot zinken gebracht. P a r ij s, -2 8 M e i. (R.) De Echo de Paris bericht, dat den 24en een Duitsche duikboot in de Adriatische zee door een Fransche duikboot in den grond is geboord. B e r 1 ij n, 2 7 Mei. (W. B.) Onze lucht strijdkrachten hadden den 25en Mei een grooten dag. Verkenningen werden op hel geheele front tol ver achter de vijandelijke linie gedaan en leverde- goede resultaten. Op het Atrechtfront verwekte het artillerie vuur op hunne aanwijzing op niet minder dan 17 plaatsen ontploffingen. Onze bom- vliegtuigen waren dag en nacht buitenge woon werkzaam; zij verkregen o.o. treffers op een trein, in een ballonhal bij Epinal en in een munitiebergplaats bij Pontavert, die in de lucht vloog. Een van onze bombarde menteskaders bewierp de vesting Dover en de troepenkampementen in hare buurt, als mede de militaire inrichtingen bij Folke stone. Orfe vliegers leverden den vijand talrijke luchtgevechten, die zich meest achter het vijandelijke liniën afspeelden. De tegen stander verloor 21 vliegtuigen. B e r 1 ij n 2 7 M e i. (W.-B Officieel be richt. Het Russische zeevliegstation Libara'werd in den morgen van den 26en flink met bom men beworpen. De vijandelijke afweerbatte- rijen werden tot zwijgen gebracht. B e r 1 ij n, 2 8 M e i. (W. B.) De werkzaam heid van de wederzijdsche luchtstrijdkrach ten was ook den 26en levendig. In den Iuchtstrijd schoten de Duitsche vliegers 14 vijandelijke vliegtuigen neer; nog een vlieg tuig werd door het afweergeschut naar be neden gebracht. Den 25en werden aan de Vlaamsohe kust twee vijandelijke vliegtuigen marinevliegtul- gen naar den grond gebracht. In den mor< gen van den 26en ontmoetten drie van onze Vlaamsche zeevliegtuigen voor de Wij vergeven eerder hen die kwaad doen, hen die ons op kwaad betrappen. Ro^nan van Helene Dickmar. Geautoriseerde vertaling uit het Noorsch door A M. VAN DER LINDEN—VAN EDEN. 8 Een stroom van warm, innig gevoelen! Maar was zij dan geen vrou w? Al zijn gedachten, die her en derwaarts dwaalden, keerden tcjkens'weer in deze woor den, die de slotsom werden van al zijn den- iken. iWas zij dan geen vrouw? Hoe dikwijls in dit halfjaar, wanneer het ^iem verwonderde en pijri gedaan had, dat er zoo weinig, groei in haar karakter kwam en 3at de mooie kiemen, waarop hij had ver bouwd, niet den minsten wasdom vertoon den hoe dikwijls had hij dan gehoopt, dat" an neer dl t gebeurde... Ja, dan zou de ver andering geschieden dan zou Ragnhild tot grollen wasdom komenI Hij glimlachte bitter. En nu? Geen snaar die trilde... geen spoor gan de sterkste kracht der vrouw: het m o e- Berlijk gevoel. Dat greep hem aan en hield hem vast als Iets vreeseLijks, onbegrijpelijks, geheel abnor maal*, Als een bliksemstraal drong een nieuwe ge dachte tot zijn bewustzijn... en iedere zenuw in hem trilde. Hield z ij niet van he ni? Op <lat oogenblik zag hij neer als in- een zwarle diepte, voelde hij een kouden, verlam* menden angst hem bekruipen. Kleine trekje? waarop hij vroeger niet ge« let had. niet had willé ri letten kwamen nu uit de zwarte diepte naar hoven levend naar boven, als dieren van onder een omge- wentelden steen. Neen... hij wilde niet... hij mocht niet! Hij stond voor de deur van het huis waar zijn moeder woonde. Hoe hij hier was geko-- men, wist hij zelf niet. Hij bleef een* oogen blik staan en hijgde naar lucht Het snelle loopeu had hem bijna den adem benomen. De klok van de Uranienborg sloeg elf. Hij zag omhoog naar de vensters van zijn moeders huiskamer. Er brandde nog licht. Nu stond hij voor dc vestibule van dc vierde verdieping. Hij strekte de hand reeds uit om te bellen. Toen trok hij haar terug onwillekeurig Waarvoor was hij hier ge komen? Wat wilde hij hier eigenlijk?... Wilde hij zich over Ragnhild beklagen?... Bii deze gedachte stond hij stil zijn vrouw, die nu zooveel zou moeten doorslaan ook voor hemt Met haar fouten komen tot haar, die, hij wist het, hem gelijk zou geven!.. Ragnhild... zij had geen moeder... Neen neen!... Zoo iets moet men alleen dragen. Snel liep hij den trap weer af-., op weg naar huis. Zijn gang was kalmer geworden, zijn gedachten kwamen tot rust en namen een andere richting aan. Alissciiieu had Ragnhild er niel aan gedacht dal haar woorden hem zoo zouden wonden! Zij had het misschien niet zoo erg gemeend! Hij herinnerde zich hoe dikwijls, reeds van hun verloving af. zij gedachteloos dingen bad gezegd, die hem pijn hadden gedaan. En wan neer hij er later met haar over sprak, omdat hij niet wilde dat er iets tusschen hen zou zijn., dan was zij slechts verwonderd ge weest! Zij had er niet meer aan gedacht begreep de bedoeling zijner woorden niet. Zij was driftig en zij was nog zoo jong! En nu van avond! Zij moest overweldigd zijn door allerlei tegenstrijdige gevoelens. Arm kind! Zij was bovendien niet wel geweest. Hij moest geduldig en verstandig zijn en niet te veel van haar verlangen... Was hij dan van avond werkelijk hard en grof voor haar geweest! Had hij haar vrouwelijk gevoel gekwetst... door zijn laatste bekentenis? Ragnhild was toch in dit opzicht geen kind. Hij wist daf^ij veel moderne boeken had ge lezen en dikwijls had zij gesproken over de onzedelijkheid der mannen... dikwijls met een zekere nieuwsgierigheid... vooral als het iemand was die zij kende... Dan was hij het altijd geweest, die haar gedachten had trach ten af te leiden. Het was zeker, dat Ragnhild, als de meeste vrouwen, instinctmatig dc gedachten over die soort dingen van zich wierp, wan neer hel haar naaste betrekkingen gold. En in den grond waardeerde hij dit. ...Maar hij meende toch dat hel haar een soort blijde gerustheid had behooren te geven... vooral n u. Ja, zij zou het later beter begrijpen, wan neer zij kalmer was geworden. Als Ragnhild maar kon vermoeden dat het er nu op aan kwam. Nu zou liun huis eerst recht gebouwd worden In zulk een tijd van gisting kwam alles weer in orde door de liefde. Dan moest alles ontkiemen... dan moest de grond wor den gelegd voor het veilige, zekere geluk in dc toekomst! Zijn .gedachten wérden lichter droe gen hem naar dc toekomst en Lieten hem dóór blijde tooneclen zien... En hoopvol fluisterde een stem binnen in hem, toen hij den sloep van zijn huis opliep: „Hel zal alles nog goed worden!'- VI. Ragnhild en Ilarald Lassen woonden nu zes jaar in Richard Miville's villa „Sunhy Hill bij Skarpsno. De kamperfoelie en de wilde wingerd, die slechts spaarzaam haar takken naar boven hadden uitgestrekt toen zij er pas woonden, bedekten nu de gehccle voorzijde van hel ge bouw' met hun dicht loof. De kamperfoelie was echter niet zoo heel hoog gekomen. Zij was al groeiend zwaar geworden en hing nu met haar buigzame lakken tol op het grint pad. Maar dc wingerd had zich bevallig om zuilen en hekwerk geslingerd en klom met zijn lang gerekte takken heel tot aan den Imo gen gevel van hel huis. In de boven-élage Iiecrschle nu in het voor jaar groote drukte, Richard liet dc geheele bovenste verdieping nieuw inrichten en een balcon bouwen vóór het groote. brèede raam in den gevel, waar vroeger zijn rookkamer wjas jjewecst, maar waar nu de huiskamer zou komen voor zijn moeder en zijn twee zusters, Ellen en Margrcthn, wanneer zij dezen zoiner van Slavangcr hierheen zouden verhuizen, ïlii .wilde bovendien het huis vergrooten met een ruimen uitbouw aan den tuinkant. Er waren namelijk nu niet minder dan zes kleine Mivillcs op de eerste verdieping en er kwam behoefte aan meer ruimte voor venti latie, voor hel bad en voor de nurse Sigrid en Richard werden geheel in beslaggeno men door deze bouwplannen, waarvan de uit- voeringNgehecl naar Richard's smaak cn aan wijzing moest plaats hebben. Bijna iederen namiddag kon men hen zieK tusschen de werklieden zien bewegen, balan* ceercnd over planken en wadende door kie* zeis cn spaanders. Hij met zijn knap regelmatig gelaat, met zijn gezonde kleur, den lichtblonden knevel en met een vaste, tevreden uitdrukking in zijn heldere, lichtblauwe oogen een klein beetje ïuxnchalant in zijn manieren, maar vlug cn veerkrachtig. Op het blonde, goedverzorgde haar droeg hij. een ronde, zachte Engelsche muls. De eene hand slak achteloos in den zak van het gemakkelijk zittend huisjasje, terwijl hij met de andere alles om zich heen betastte cn ophief naast hem. Statig, rustig, een echte dame in al haar bewegingen Een lok bruin haar viel onder den kleinen villen hoed over haar voorhoofd, dc hooggewelfde wenk brauwen cn een weinig zware oogleden gaven aan haar gelaat iets flegmatisch. Haar han den met de lange zeemlceren handschocncir had zij in de zakken van het korte, nauw sluitende jacquet gesloken, terwijl zij altijd zelfs al was er een vermoeide uitdrukking ini haar vriendelijke, bruine oogen met be langstelling naar alles luisterde wal hij zeido en al pralende ontwierp. Zooals het van haar verlangd werd en zooals zij zelve hel ooi: bil lijk ca goed vond. (Wordt vervolgd.!

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1917 | | pagina 1