N* 290
I5ne Jaargang.
„DE EEMLANDER".
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Woensdag 13 Juni 1917.
Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 46.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
BIJITFN.I AN D.—
FEUILLETON.
Strijdende Zielen.
AMERSFOORTSCH
jt MARIE VAN VERSENDAAL.
Hoofdredactie) Mr D VAN SCHAARDENBURG.
ABONNEMENISPEUS:
%ht maanden root Ameteioortf
Idem franco per poet.. j» u-utUi.* J
Per week
Atoond.rHike iiumm.r,®«°5-
'W»k.lijkeoh b()ToegMl ,Dt BoUamttd» Buinnm» (ond.r
r»d»cii» v.n Tbérè». Horen) per a mnd. 00 ets.
Wek.lpk.eh b^roege.1 Wtreldrnut" per 8 mnd. OS CH.
PRIJS DER ADVERTENTIÈN.
Van 1—5 regeia.. f o.SO.
Elk© regel moer- 0.15.
Dienstaanbiedingen 1—5 regels.. 0.5U.
Qroote lottere naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijl boataau zeor voordoolige bopalingen
tot het herhaald advertoeron in dit Blad, bij abonnoraont.
Eon© Circulaire, bovattondo de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Kennisgevingen.
hINDfcRWE'1
Burgemeester en Wethouders van Amers-
loort
Gelezen het verzoek van J. G. Fontein, direc
teur der N. V. Fijnhoutbewerking, ingekomen
94 April 1917 om vergunning tot het plaatsen
van een draaibank, een fraisbank, een lintzaag,
een vlakbank, een van dikte bank en een boor-
bank, gedreven door een electromotor van 4
H. P. en een dito van 5 H. P. en dienende tot
fijn-houtbewerking van meubelen en schilderij
lijsten in .een besteand fabrieksgebouw, alhier
gelegen aan de Muurhuizen No. 91, kadastraal
bekend gemeente Amersfoort sectie E No. 4373
Overwegende dat het technisch onderzoek
piet zoover is gevorderd, dat eén beslissing op
het verzoek kan worden genomen;
Besluiten
de beslissing op het voormelde verzoek te
yard a gen.
Amersfoort, 8 Juni 1917.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
A. R. VEENSTRA. v. RANDWDCK.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Amers
foort brengen ter openbare kennis, dat door
de Gedeputeerde Stoten der provincie Utrecht
bij besluit van den 4. Juni 1917, le afd. No.
198/300 aan het Gemeentebestuur van Amers
foort en zijne rechtverkrijgenden vergunning is
verleend tot het uitbreiden der gemeentelijke
gasfabriek door oprichting van eene electrische
transpor tinrichting voor kolen en cokes met bij-
behoorende werkeiy op het perceel, kadastraal
bekend gemeènte Amersfoort, sectie D. No.
306S, gelegen aan de Gaslaan No. 3.
Amersfoort, 8 Juni 1917.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
A R VEENSTRA. v. RANDWIJCK.
Politiek Overzicht
Spanje en de wereldstrijd.
In Spanje heeft eene ministerieele krisis
geleid tot het aftreden van het kabinet Gar
cia Prieto. Van 't nieuwe kabinet is premier
Dato, de leider van de conservatieve partij.
Het bewind is hiermee van de liberalen over
gegaan in handen van de conservatieven.
Maar volgens eene opmerking van het Pa-
rijsche Journal ging het bij deze krisis niet
om een personen- of partij-kwestie, maar
om een politiek vraagstuk in den ruimsten
zin.
ïn de gebeurtenissen, die aan het uitbre
ken van de krisis zijn voorafgegaan, heeft
het militaire element een rol gespeeld. De
berichten gewagen van eene strooming van
ontevredenheid, die er toe leidde, dat in
Barcelona zich eene commisise vormde,
waarbij zich ook, leden uit andere garnizoe
nen aansloten, die den kapitein-ger.eraal
(militairen gouverneur) van Catalonië, ge
neraal Marina, een bezwaarschrift overhan
digde, waarin een reeks eischen voor het
leger in het algemeen en voor het officie
renkorps in het bijzonder gesteld waren. Op
de inwilliging van deze eischen werd met
grooten nadruk aangedrongende regeering
weigerde daaraan gevolg te geven, en dit
heeft, volgens de berichten, het kabinet
Garcia Prieto er toe geleid zijn ontslag aan
den koning aan te bieden, omdat het niet
wilde toegeven aan een onduldbaren dwang
van het leger.
Het militaire element is in de Spaansche
politiek altijd een gewichtige factor ge
weest. Maar hier schijnen toch nog andere
dan zuiver militaire motieven in het spel te
zijn geweest. In deze dagen concentreert
alles zich om den wereldstrijd. Die heeft ook
op de gebeurtenissen in Spanje een gewich-
tigen invloed. Het is nog geen twee maan
den geleden, dat Spanje ook in eene mi
nisterieele krisis heeft verkeerd. Toen bood
de toenmalige premier graaf Romanones,
zijn ontslag aan, omdat zijn voorstel om den
internationalen toestand voor de volksver
tegenwoordiging te brengen met de bedoe
ling het parlement te bewegen in den oor
log in te grijpen aan de zijde van de Enten
te, in den ministerraad op verzet was ge
stuit. Zijn opvolger Garcia Prieto had per
soonlijk groote sympathie voor Frankrijk,
maar hij heeft toch als hoofd van de regee
ring er naar gestreèfd Spanje te doen vol
harden in de onzijdigheid. Hij handelde
hiermee in overeenstemming met koning
Alfonso, die in het begin van de vorige
maand bij de opening van een wetenschap
pelijk congres in Sevilla heeft gezegd
„Onze minder omvattende plichten laten
ons toe, ons aan een vreedzamen strijd te
wijden. Wanneer gelukkiger tijden zullen
terugkeeren, zal Spanje kunnen zeggen, dat
het onder droevige omstandigheden hooge
verplichtingen heeft weten te vervullen.
Laat ons werken, ®pdat Spanje aan de strij
denden zal kunnen zeggen, dat het een
trouwe wachter van de goederen des vredes
is geweest, terwijl zij op de slagvelden wor
stelden."
Dat was voor eene maand de meening van
koning Alfonso. De sedert voorgekomen in
cidenten in verband met den Uboot-oorlog,
inzonderheid de onderhandelingen met
Duitschland over de beschieting van het
stoomschip Patricio, schenen een gunstigen
loop te nemen; ook in de kwestie van de
Spaansche territoriale wateren werd van
Duitschland eene verklaring ontvangen, dat
zijne Ubooten die wateren zouden eerbiedi
gen. Later schijnt men in Madrid geneigd
te zijn geworden tot eene kentering. De
ministerraad verbood alle vergaderingen over
de buitenlandsche politiek en de minister
van binnenlandsche zaken Burell verklaarde,
dat gewichtige onderhandelingen hangende
waren. Dit stond blijkbaar in verband met
den invloed, die de gewezen Fransche
minister van oorlog, generaal Lyautey, bij
zijn verblijf in Madrid ©p zijne doorreis
naar Marokko door beloften en andere mid
delen zich heeft trachten te verschaffen. Er
is in de laatste weken in Madrid een ernstige
strijd gevoerd tusschen de Entente-propa
gandisten en de elementen, die de onzijdig-
heidspolitiek wenscKten te handhaven. Die
strijd is ook op het leger overgeslagen en
heeft eene rol gespeeld in de ernstige, haast
revolutionaire beweging, waarvan hierboven
erd gewaagd.Over oorsprong en doel van
die beweging is nog niet het volle licht op
gegaan maar zonder twijfel is zij ook door
de algemeene politiek beïnvloed. Over de
stemming in het leger wordt bericht, dat het
in zijne overwegende meerderheid streng
neutralistisch is en dat het gaarne aan het
hoofd van de regeering zou zien den oud-
minister-president Maura, een vurig voor
stander ven de onzijdigheid, of den minister
van financiën in het nu afgetreden kabinet
Alba, die wel liberaal maar toch aanhanger
van neutraliteit is. Op geen van deze
twee is de "keuze van den koning voor de
samenstelling van het kabinet gevallen.
Maar de nieuwe premier D^to en zijne en
gere geestverwanten stonden tot dusver
steeds bekend als vrienden van Spanje's
or^'Mlrrbcid men mag dus aannemen, dat
de beslissing van deze krisis is geweest in
den zin van de neutralisten.
De oorlog.
Van de verschillende oorlogstooneelen
is niets bijzonders bericht.
Uit Athene bereikt ons, kort vóór het ter
perse gaan, het bericht, dat koning Kon
stantijn van Griekenland afstand van den
troon heeft gedaan ten behoeve van zijn
zoon.
In zonderlinge-jtegenstelling tot dit bericht,
dat den zoo lang door de Entente op Grie
kenland uitgeoefienden dwang illustreert,
meldt een door de Grieksche regeering uit
gegeven communiqué, dat ofschoon Fran
sche troepen in Corinthe geland zijn e«ne
Fransch-Engelsche colonne Thessalie is
binnengerukt, sniettemin de mogendhe
den geen inbreuk willen maken op de rech
ten van Griekenland, maar alleen willen, dat
het land sterk en onafhankelijk blijft.
We en en, 12 Juni. (Corr-bureau). In
de Wiener Zeitung is heden opgenomen de
door de beide huizen van den rijksraad aan
genomen en door den keizer bekrachtigde
wet tot herziening van het reglement van
orde van den rijksraad.
In de zitting van het huis van afgevaar
digden van heden zullen reeds de bepalin
gen van het nieuwe reglement van orde van
kracht zijn.
In de zitting van den Oostenrijkschen
rijksraad van gisteren heeft de minister-pre
sident Clam Martinitz, die als vertrouwens
man van den keizer ^n het bewind is ge
komen, zijn regeeringsprogramma uiteenge
zet. Tegenover de programma's, die de bij
zondere wenschen der vele in Oostenrijk
samenwonende volken en rassen tot uitdruk
king brengen, maar in strijd zijn mgt de be
hoeften van het geheel en onderling, met
elkaar in botsing komen, stelde hij als pro
gram der regeering,, bevattende iets gemeen
schappelijks, dat allen in den grond van hun
hart liefhebben, niet in overprikkeld nationa
liteitsgevoel, maar met de liefde van aan
hankelijke, dankbare, vertrouwende zonen:
Oostenrijk als eerwaardige, hechte, eeuwige
levensbron voor zijne volken.
Weenen, 12 Juni. (Corr. bur.)De
nieuwe Hongaarsche minister-president graaf
Esterhazy, had heden een langdurig onder
houd met den minister van buitenlandsche
zaken, graaf Czernin.
Esterhazy gaat volkomen accoord wiet de
tot nog toe door graaf Czernin in overleg
met de bondgenooten gevolgde buitenland
sche politiek.
Rome, 12Juni. (Stefani). In den heden
gehouden ministerraad, die werd bijgewoond
door alle leden van het kabinet behalve Ar
lotta, zette de minister-president aan zijne
ambtgenooten dén algemeenen toestand uit
een ook in verband met de aanstaande bij
eenroeping van het parement.
De gedachtenwisseling, die hierop volgde,
bevestigde in de eerste plaats, dat tusschen
het geheele kabinet overeenstemming be
staat, zoodat de onderstelling van eene al
gemeene kabinetskrisis uitgesloten blijft. In-
tusschen verklaarde ieder van de ministers
aan den minister-president, zich tot zijne be
schikking te stellen voor het geval, dat de
eischen van het oogenblik het geraden
mochten maken, op andere wijze het doel,
waarnaar wordt gestTeefd, te bereiken.
Londen, 12 Juni. (R.) Het antwoord
van de Engelsche regeering op de Russische
nota betreffende het oorlogsdoel der geal
lieerden luidt aldus:
Den 2en Mei ontving Z. M.'s regeering
door den Russischen zaakgelastigde eene
nota van de Russische regeering, inhouden
de een Verklaring van hare oorlogspolitiek.
In de bij deze nota ingesloten proclamatie
aan het Russische volk wordt gezegd, dat
„het vrije Rusland niet beoogt andere vol
ken te overheerschen of hen hun nationaal
erfdeel te ontnemen of met geweld vreemd
gebied te bezetten". Met dit gevoelen stemt
de Engelsóhe regeering van harte in; zij
trad niet in dezen oorlog als een verove
ringsoorlog. Haar doel bij het begin was het
bestaan v^n haar land te verdedigen en eer
bied af te dwingen voor internationale ver
bintenissen. Aan deze oogmerken is nu toe
gevoegd dat der bevrijding van de door
vreemde tirannie onderdrukte volken. Zij ver
heugt zich er daarom van harte in, dat het
vrije Rusland het voornemen "heeft aange
kondigd om Polen te bevrijden, niet alleen
het door de oude Russische autocratie ge
regeerde Polen, maar eveneens dat
wat onder de heerschappij van het
Duitsche rijk. In deze onderneming wenscht
de Engelsche democratie aan Rusland
voorspoed toe. Bovenal moeten wij stre
ven naar zoodanige regelingen, die het
geluk en de tevredenheid van de volken
zullen verzekeren en alle rechtmatige oor
zaken van den toekomstigen oorlog zullen
wegnemen. De Engelsche regeering sluit
zich van harte aan bij haren Russischen
bondgenoot in hare aanvaarding en goed
keuring van de beginselen, die door presi
dent Wilson zijn neergelegd in zijne histori
sche boodsohap aan het Amerikaansche con
gres.
Dit zijn de oogmerken, waarvoor het Brit-
sche volk strijdt, de beginselen waardoor
zijne oorlogspolitiek en zal worden be
stuurd. De Engelsche regeering gelooft,
dat, ruim opgevat, de overeenkomsten
die zij van tijd tot tijd met hare bongenoo-
ten heeft gesloten, in overeenstemming zijn
met deze oogmerken, maar als de Russischo
regeering dat wenscht, is zij ten volle bereid
met hare bondgenooten die regelingen te
onderzoeken en, als dat noodig is, te herzien.
Weenen, 12Juni. (W. B.) De beurs-
raad heeft een oproep laten uitgaan, waarin
den leden wordt op het hart gedrukt, bij het
doen van zaken behoedzaamheid en nuchter
heid te betrachten. Oncfer de tegenwoordige
omstandigheden is dot bovenal noodig. Tot
de financieele instellingen en particuliere
bankiers is eene ultnoodiging gericht om
niet door het bepalen van gemakkelijke kre-
dietvoorwaarden onvoorzichtigheid in za
ken in de hand te werken.
Londen, 1 2 Juni. (R.) Bij de be hand e-
deling van het wetsontwerp betreffende de
hervorming van het kiesrecht, heeft het En
gelsche Lagerhuis zich met 149 tegen 141
stemmen tégen het beginsel van evenredige
vertegenwoordiging uitgesproken.
Londen, 12 Juni. (R.) Mrs. Pank-
hurst, miss Kenny en de heer West, van d»i
Fabian Society, zijn naar Petersburg ver
trokken met het schip, waarmee de arbeiders
afgevaandigden de reis zouden hebben ge
daan.
Verspreide Beriohten.
De Nobelprijs als „NobelstiF*
d i e f o n d s".
Ook dit jaar zal geen Nobelprijs voor den
vrede uitgedeeld worden. Deze vredesprij
zen zjjn_geduTende den oorlog reeds tot een
aanzienlijk bedrag aangegroeid. Sommigen-
zijn van meening, dat deze sonT het best
verdeeld zal kunnen worden onder hen, die
zich het meest verdienstelijk zullen maken
voor het verkrijgen van den wereldvrede,
anderen echter willen voor dit geld van
19141Q17 een bijzondere bestemming.
Het voorstel van Ellen Key. de Nobelvredes-
prijzen tot een „Nobelstudiefonds" te ver
eenigen, heeft levendigen bijval gevonden.
Het Nobelstudiefonds zal dan gebruikt wor
den voor .beurzen voor hen, die bereid en
in staat zijn de nawerkingen van den oorlog
in de landen, die nu in oorlog zijn,te be-
studeeren.
M envraagt zich echter hier en daar af o!
deze beschikking wel te vereenigen is met
de bepalingen in Nobel s testament.
De voorstanders van het denkbeeld leg
gen den nadruk op het nut, dat zulke studies
voor het vredeswerk kunnen doen. De resul
taten van deze onderzoekingen zouden af
doend kunnen bewijzen, hoe weinig bevredi
gend de oorlog is als „ultima ratio in den
wedstrijd der volkeren.
Droom en daad kunnen niet samen wonen.
Roman van Helene Dickmar.
Geautoriseerde vertaling uit het Noorsch
door
A- M. VAN DER LINDEN-VAN EDEN.
Het was op een avond, toen wij ter ruste
waren gegaan en lij dacht dat ik sliep... zij
had licht aangestoken en ik kon haar over
eind in bed zien zitten en onbewegelijk voor
zich uitstaren recht voor zich uit met haar
wonderlijke zwarte oogen en toen op eens
■deed zij het licht uit en ik hoorde liaar
schreien! Ja, zulke oogenblikken bezorgden
inij. zoo klein als ik was, een besef van de
narigheid en den druk die over alles in de
.wereld ligt, mama schreide zoodra wij vaders
n^am noemden en zij praatte er over hoe
droevig alles was en toen lag ik in mijn bed
en wou zoo schrikkelijk graag naar Ellen gaan
'om haar le troosten, m#ar dat durfde ik niet
want Ellen kan wel eens heel boos worden.
Ik keerde mij om naar den wand en stopte
inijn hoofd goed onder dc dekens, opdat Ellén
niet zou bemerken, dat ik ook schreide.
Een teedere en warme blik uit de bijziende
oogen achter het lorgnet rustte op haar. Maar
Alargrelha merkte het niet. Er was een ernsti
ge uitdrukking op haar gezicht gekomen, ter
wijl zij haar krachtige gestalte voorover hoog
en langzaam hpt blad van een wilden wingerd
met haar vingers afrafelde.
„Maar dit is zeker," zei zc, alsof zij zich
zelve iets toestemde „dat ik het aan Ellen
te danken heb. als ik niet zoo'n verschrikke
lijk naar, verwend, ongeschikt meisje, bert ge
worden. Want een verwend kind was ik.
Ja. mama hield altijd het meest van mij
dat heb ik Wel begrepen nu ik ouder ben
en het is Ellen, dié er mij toe gebracht heeft
om iets te leeren en mijn brood te verdienen
in plaats van tc luieren wat Maina en
Richard en Richard en Mama, want die \wee
zijn één, ook mochten zeggen..."
..Margrelha!"
Zij keerde zich vlug om zijn stem klonk
zoo wonderlijk en zij bloosde dieper dan
aan den weerschijn van de marquise kon wor
den toegeschreven, toen zij yjn oogen ont
moette. „Nu wat is er?"
Zij speelde met het takje.
Hans strekte zijn hand uit tot dicht, heel
dicht aan de bezige vingers... Nu wist hij een
van haar handen in de zijne tc doen glijden
en hield die vast. Zij liet hem haar behouden,
en hij voelde die warm en bevend in dc zijne
liggen.
„Margrelha.' zei hij weer zacht en met
warmte „weet je, waarmee ik geloof, dat
je het best je brood zou kunnen verdienen?"
„Neen," kwam het nauw hoorbaar.
„Als de vrouw van ccn dokter ergens
op het land."
Op hetzelfde oogenblik stond een donkere
gestalte naast hem in dc deur.
„Wc moeten nu naar ITolinenkollen, Mar
grelha!" Ilans deed een wanhopige poging om
vrij en natuurlijk te spréken. „Wel goeien dag,
Ellen, wal kom je stilletjes binnen! Wat zou
je er \an zeggen als wij al dc bewoners van
Sunnv Ilill eens vroegen mee te gaan? Mar-
gretha praat over een les in de anatomie maar
ik was juist bezig om haar over te halen voor
één keer de les af te zeggen."
Margretha was vlug opgestaan en stond nu
half afgewend druk bezig dc bladeren uit
haar japon tc schudden.
„Ik ga mee ik heb wel een massa thema's
na le zien," zij slak een groot pak in de hoog
te „maar bij zulk weer wordt een mensch
lichtzinnig,'' antwoordde Ellen. Zij had een
zachte, diepe altstem met hetzelfde westland-
schc accent als baar zuster. „Telefoneer je
les af, Margretha!"
„Ja wanneer jij vindt dat het kan cn
dan zal ik maar dadelijk de anderen vragen
mee te gaan." Zij zette in haast haar hoed op,
zoo diep mogelijk over haar blozend gezicht
en vloog heen als dc wind.
Ellen haalde diep adem en leunde tegen de
balustrade van het balcon. Zij had haar man
tel afgelegd en hield haar hoed in de hand.
Haar heele gestalte in een eenvoudige zwarte
japon leekepde zich scherp af tegen de hel
dere lucht.
Zij was eerder onder dan hoven dc gemid
delde lengte, slank gebouwd, breed van schou
ders, alles in harmonie van lijn. De handen,
die op de balustrade rustten, waren ongemeen
klein maar toch zag méfl er aan dat zij flink
zouden kunnen aanpakken als 't moest. Haar
hoofd was fijn gevormd cn hel zware, kool
zwarte, in het midden gescheiden haar hoven
haar laag voorhoofd viel golvend aan beide
zijden neer cn werd in dc:i hals in een vlecht
bijeen gehouden. Men kon haar niet eigenlijk
mooi noemen. Ilaar neus was wat stomp,
haar mond iets te groot en van een strenge
uitdrukking maar de glimlach, die een rij
sterke, gezonde tanden liet zien, was aange
naam en haar huid had die eigenaardige,
warme kleur, die men bijna alleen aantreft bij
zuidelijken.
Maar wat haar. een eigenaardige bekoorlijk
heid verleende, dat waren dc wonderlijk don
kere oogen waarover haar zuster juist ge
sproken had. Diep onder de scherp gelijnde
wenkbrauwen die bijna in elkaar^ticpen,
lagen haar groote oogen, overschaduwd door
haar lange wimpers en mei een intelligente,
diep ernstige uitdrukking scherp en ondoor
grondelijk tegelijk.
Een paar minuten later kwam Margrelha
terug, geheel buiten adem. „Ik heb dc geliecle
familie uitgenoodigd. Ragnhild moest
natuurlijk een rijtoer maken. Sigrid en de
Squire ook Harald zei eerst: neen hij
had geen tijd... maar ik heb hem overgehaald"
zij knikte trotsch. „Ga nu gauw naar huis om
te eten, Hans; 'l is nu drie uur groet tante
Mina en wees precies vy(- uur op 't appèl
anders zal het je slecht vergaan."
VIII.
Het kleine gezelschap was op de terugreis.
Verlokt door hel mooie weer en zeker van
maneschijn later op den avond hadden zij
den terugtocht genomen over de Frog-
nersoetcr.
Nu ging het snel over de heuvels naar be
neden. De lucht was frisch, de weg vast en
effen en vrij van slof.
Margrelha en Hans hadden hard geloopen
cn waren de anderen een goed eind vooruit.
En het was of zij de opgewekt stemming
hadden meegenomen, zoo wonderlijk stil was
het geworden lusschen_Ellen cn Harald.
Bijna alsof deze twee, ieder voor zich, nog
luisterden naar dc echo van dc stemmen der
anderen.
Rondom hen was hel ook stil cn vredig. Aan
beide zijden van den weg stonden dennen-
bosschcn, hoog en donker, 't Begon reeds tö
schemeren en het was frisch en koel; de lucht
was vervuld met ccn sterke geur van vochtig
mos cn nu cn dan hoorde men een beekje
langs dc hellingen kabbelen. Tusschen de
vochtige slecncn groeide heidekruid, licht
groen cn frisch als in 't voorjaar, alsof zij
nog aan geen herfst dachten.
Nu en dan klonk zwak eenzaam gefluit vait
een vogel uit dc donkerte der bosschen. Boven
aan den helderen hemel werd een enkele ster
gezien, heel laag tegen den horizon; achter
bel bosch kwam dc glinsterende schijf der
maan tc voorschijn.
Ellen was bezig een grooten ruiker van
heidekruid en veldbloemen te plukken. Nu cn
dan wierp zij een vorschenden blik op Harald
die naast haar liep, geheel in gedachten ver
dient. Er was vandaag werkelijk een veran
dering over hem gekomen! Het gedfukte cri
peinzende, dat juist zoo uitkwam wanneer,
hij als nu zwijgend voortliep, was geweken»
hij zag er op dit oogenblik jong uit mei
zijn strooien hoed zijn gang licht ca
elastisch en met de zachte, kinderlijke treM
om den mond!
CWordt vervolgd.)