N' 3
16",, Jaargang.
DE EEMLANDER".
Woensdag 4 Juli 1917.
.■J. Hof'arïd.
BUITFNÏ ANDr]
A, Eysink
FEUILLETON.
Strijdende Zielen.
AMERSFO
u M J MARIE VAN VERSENDAAL
Hoofdredactie. D_ j VAN SCHAARDENBURG.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoort f l.«5Ö.
Idem franco per post2.00.
Per week (met gratie verzekering tegen ongelukken) - O.l 4.
Afzonderlijke nummers 0.05.
AVekeliiksoh bijvoegsel nDe Hollaixdsch* Huisvrouw (onder
redactie van Thérèse Hoven) per 3 mnd. 50 cis.
Wokeliiksch bijvoegsel - WereldrerUtper 3 mnd. S3 Cts.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Bureau: UTREC HTSCH ESTR AAT 46.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER,AD VERTENTIEN
Van 1-5 resels,,.S(K
Like regel meerO.lff.
Dienstaanbiedingen 15 repels.,
Groote lettert naar plaatsruimte.
oor handol en bodrijf bestaan /.oor voordeeligo hopalw-'on
tof het herhaald adverteoren in dit Blad, l»ij abonnement
Lene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt
aanvraag toegozondeji
op
Trearifl Bepin.
Het is wel 'n heel slecht begin voor de
politieke actie der S. D. P. hier ter stede.
{roepenmacht de hand reikte aan Frankrijk
en Engeland, de verdedigers van het recht
en van de zekerheid voor de vrijheid der vol
ken, en tegelijk anderzijds een dag, die voor
Na de onthullingen in ons vorig nummer Duitschland met een zwart kruis gemérkt zal
door de perscommissie van de S. D. P. ge- moeten worden, omdat de ontscheping van
daan, en de bijgevoegde verklaring van 10 de eerste Amerikaansche schepen aan de
der 34 onderteekenwen van de candidatuur-nQg ongeloovige en optimistische Duitschers
Holmer, kafc, dunkt ons. de heer Holmer
■weinig anders dgen dan zich als candidaat
terugtrekken. Dan redt hij van z'n eigen poli
tiek prestige wat er nog te redden valt en
bespaart hij z'n partij voor 'n al te treurig
figuur.
Nu deze 10 onderteekenaren hem afvallen,
heeft zijn candidatuur feitelijk niet eens den
noodigen steun (in dit geval 20 handteeke-
ningen) welke vereischt werd om als 'n se-
rieuse aanvaard te kunnen worden. Politiek
heeft deze candidatuur dus reeds afgedaan.
Doch ook moreel. Immers onder de 24
overblijvende handteekeningen zijn er drie
welke er valschelijk onder gezet zijn. Eenige
S. D. A. P.ers hebben dit zeer ernstig feit
ontdekt en aangebracht. In zoover hebben
de oogen moet openen voor het vaste besluit
der Entente tot voortzetting van den oorlog
met alle middelen en ten koste van alle of
fers tot het einde toe.
Ook de Engelsche eerste minister Llo.yd
George heeft in Glasgow met blijdschap het
fèit gereleveerd, döat Amerika, steeds een
steunpilaar van de vrijheid, nu begint zijne
dappere zonen voor de vrijheid te laten strij
den, waarmee de overwinning zekerder en
eerder te verwachten zal zijn dan men had
kunnen hopen.
Aan Duitsche zijde is eveneens dit feit
niet onopgemerkt gebleven. De officieuse
Nordd. Allg. Zeitung heeft in dezen vorm er
gewag van gemaakt: „Toen de Vereenigde
deze laatsten daaraan goedgedaan, omdat Staten van Noord-Amerika de betrekkingen
aan dergelijke misbruiken zoo spoedic moge
lijk de kop moet ingedrukt worden. Wij wil
len gaarne aannemen, dat men zich den vin
tot ons afbraken, verkondigde de pers van
de tegenpartij," dat Amerika aanstonds een
leger ven 10 millioen op de been zou bren
ger zoo gebrand heeft in politieke ohervaren- *?en en spoedig naai Europa zou zenden om
'heid; doch nu het eenmaal aangebracht is,
kon de burgemeester niet anders doen dan
de zaak in handen van den officier van
justitie geven. Maar als de heer Holmer ziet
hoe er bij z'n candidaatstelling gesold is en
erger, zal hij ze!;er verstandig doen zich zoo
spoedig mo eiijk terug te trekken.
Mocht hij voor-het hoog houden van eigen
politiek prestige weinig gevoelen en z'n
thans onmogelijk geworden candidatuur blij
ven handhaven, dan zullen de kiezers a.s:
Vrijdag 'n reden te meer hebben om naar
de stembus te gaan;, immers past dan 'n
krat Mig proiest tegen 'n dergelijk neerhalen
van den polilieken strijd.
Men stemme dus de beide aftredende can
di daien
en
Politiek Overzicht
De steun van Amerika
op hst slagveld.
I.
Enkele dagen geleden is eene Ameri
kaansche troepenafdeeling in Frankrijk aan
land gekomen. Havas heeft daarin aanleiding
ge'vonden tot eene ontboezeming, waarin de
toen de Amerikaansche troepen den
de overwinning van de Er.tente-mogendhe
den over Duitschland te beslissen. Thans,
bijna vijf maanden na dien dag, zijn 1 com-
mandeerende generaal met zijn staf, bene
vens, naar men zegt, 1500 soldaten en eene
Amerikaansche 'ambulance, sterk 225 man,
op den Europeeschen grond. Van het leger
van 10 millioen weten wij slechts zooveel,
dat voor korten tijd de lijst van de 10 mil
lioen op te roepen burgers is gereed ge
komen.
Kort na de aankondiging van het milli-
oenenleger verzekerden de Amerikaansche
dagbladen dat de Vereenigde Staten eene
reusachtige vloot van houten schepen zou
den Bouwen, die in den kortsten tijd het
duikh otgevaar uit de wereld zou helpen.
Den 6en Mei wist een F. r-sch radiogram
te berichten, dat de Vereenigde Staten 1Q00
houten S' hepen, elk van 3000 ton, besteld
hadden, die over 5 a 6 maanden gereed zou
den zijn. Maar den 25en Mei moest dezelf
de draadlooze telegraaf berichten, dat het
bouwen van houten schepen een onding
was en dat het verkrijgen van de beloofde
hoeveelheid van drie millioen tonnen
scheepsruimte min—-nc 18 maanden zou
duren.
Een paar dagen geleden brachten de
Amerikaansche bladen eene nieuwe tijding
om v-n le schrikken. De Vereenigde Staten
zouden hebben besloten, in den kortsten tijd
eéne reusachtige luchtvloot van 40,000
vliegtuigen te bouwen ze met het ver-
eischte aantal vliegers naar Europa te zen
den, waar zij aan onze tegenstanders de
voet aan land zetten, genoemd wordt eenonbrFu-istbare heersrhaoij in de lucht zou
historische datum, een wonderbaarlijke ge- Lverzek'eren en onze nederlaag zou bezege-
beurtenis in de wereldgeschiedenis, een dag! ^en- Intusschen heeft ook dit bericht het lot
van vreugde eenerzijds, Waarop een nieuwevan alle - vroegeren gehad. Volgens eene
officieuse mededv^ng van 13 Juni zal men
zich tevreden stellen met duizend vliegtui
gen per maand. Naar de "erdere ontwikke
ling van dingen zal men zeker met span
ning uitzien."
De Duitsche officieuse schrijver schijnt
geneigd te Zijn de daadwerkelijke deelne
ming van de Vereenigde Staten aan den
strijd op de slagvelden van Europa en baga
telle te behandelen en daarmee een loopje
te nemen. Hij maakt zich daarbij aan over
drijving schuldig, evenzeer als de officieuse
Fransche berichtgever dat doet, door den
dag waarop d% eerste troep Amerikaansche
soldaten is ontscheep te roemen als een
historische datum, een wonderbaarlijke ge
beurtenis in de wereldgeschiedenis. Nuchter
beschouwd is het een feit, dat niet verdient
lot in de wolken geprezen te worden, maar
waaraan ook niet elke waarde kan worden
ontzegd. Het moet naar eigen verdienste
beoordeeld wórden.
De o$r!oa,
Berlijn, 2 J u 1 i. (W.-B.). Officieel be
richt.
Duitsche Ubooten hebben op het noorde
lijke oorlogstooneel 2(5,700 tonnen vracht
ruimte in den grond geboord.
P a r ij s 3 Juli. De torpedojager Daxa,
een Grieksch vaartuig, dat een Fransche be
manning aan boord had, is den 28en Juni
tengevolge van een dubbele ontploffing ge
zonken op honderd meter van een koop
vaardijschip, dat hij ronvoyeerde. Er wor
den 29 personen, onder wie alle officieren,
vermist.
De strijd in het oosten houdt nog.aan. In
de kracht van den eersten aanval der Rus
sen is in Oost-Galicië een beperkt
deel van het Duitsch-Oostenrijksche
fremi achteruit gedtqkt; maar door het
ingrijpen van de reserven is het
zware offensieftot staan gebracht. Nu is de
kracht blijkbaar aan 't verminderen; het
avondbetfcht van gisteren uit Berlijn maakt
slechts melding van nieuwe krechtige aan
vallen bij Brzezany, die .mislukten. De wijze,
waarop dit offensief werd uitgevoerd, herin
nert aan de vroegere Russische aanvalstak-
tiek; maar in Weenen bestaat de indruk, dat
dit offensief de vroëgeren in uitgestrektheid
en inzet van krachten niet nabij komt.
Berlijn, 2 Juli. (W.-B.). Maarschalk
Hindenburg en generaal Ludendorff zijn
heden voormiddag op dc standplaats van het
groote hoofdkwartier van het Oostenrijksch-
Hongaarsche leger aangekomen om le be
raadslagen over de tegenwoordige en toe
komstige opera liën van de verbonden legers.
De keizer ontving beiden in eene lange
audiëntie. In den namiddag zullen bespre
kingen plaats hebben met den minister van
buitënlandsche •■■ken en met den Duitschen
gezant te Weenen.
L o n d e n, 3 Juli. (R.) In het lagerhuis
zeide lord Robert Cecil, in antwoord op
eene vraag die daarover werd gedaan, dat de
Engelsche regeëring heeft vernomen, dat de
Russische regeering in overweging geeft,
dat eene conferentie van de geallieerden zal
plaats hebben over de eventuéele vredes
voorwaarden. De Engelsche regeering is
over dit onderwerp in bespreking met hare
bondgenooten.
B e r 1 ij n, 3 Juli. (K*N.) Naar Deen-
sche bladen melden, heeft de Rumeensche
zaakgelastigde te Kopenhagen op eën des
betreffende vraag verklaard, dat Rumenië in
geen geval zal ingaan op de nieuwe Russi
sche vi edesformule. Op het oogenblik denkt
slechts Duitschland aan vrede. Rumenië zal
den oorlog tot het uiterste voortzetten.
De keizer van Oostenrijk heeft een uitge
breid amnestiebesluit afgekondigd, waarvan
goede uitkomsten worden verwacht voor de
regeling van den binnenlondschen toestond
in een geest van wederzijdsche verzoening
en samenwerking.
Weenen, 3 Juli. (Corr.-bur.) Bij het
begin van de zitting van het Huis van Af
gevaardigden las de premier, Seidler, het
8mnestie-decreet van den keizer voor, onder
levendigen en langdurigen bijval van rechts
en links protesten en interrupties bij de
Duitsch-radicalen, welke door rechts leven
dig beantwoord werden.
Het Huis ging .vervolgens over tot de orde
van den dag en behandelde de rapporten
over de keizerlijke verordeningen betreffen
de de tijdelijke rechtsbevoegdheid der krijgs
raden tegenover civiele personen.
Naar verluidt is op de conferentie van
partij-voorzitters besloten de verkiezing der
delegatiën uit \e stellen tot het bijeenroepen
van de delegatiën.
W a s h i n g t o n3 J u n i. (R.). De regee
ring van de Vereenigde Staten bericht, dat
eene nieuwe leening van 24 millioen dollars
is verstrekt aan Groot-Brittannië.
Parijs, 3 Juli. (R.) Een besluit stelt
eene commissie in met Maloy als voorzit
ter, die de opdracht heeft de verblijfsom-
standigheden te onderzoeken- van alle in
Frankrijk wonende vreemdelingen.
Londen, 3 Juli. (R.) De Daily Chro
nicle bevat een artikel van den schrijver
Hall Caine, dat geficht is aan de moeders
in Duitschland en een dringend beroep is op
dezen om haar machtigen invloed aan te
wenden ten eindere verderen kindermoord
door luchtraids te verhoeden.
De schrijver vertelt hoe eenige weken ge
leden, op een heerlijken zomerschen -dag.
honderd kinderen tusschen drie en zes jaar
in een school in het Oostelijk deel van Lon
den bijeen waren, waar zij gezamenlijk zon
gen alvorens naar huis te gaan. Toen vielen
er twee bommen uit een Duitsch vliegtuig.
Tien kinderen in deze school werden ge
dood en vijftig gekwetst. Enkelen werden on
herkenbaar verminkt. Hun brooze ledematen
spatten als een bloedige massa tegen de
gespleten muren. Een oogenblik later kwa
men de moeders buiten adem, blootshoofds
en met verwilderde oogen naar de school en
zagen de lichamen harer kleinen naar buiten
dragen in stroomen bloed. En deze onschuld
dige kinderen wisten %iets van den oorlog en
hadden niemand kwaad gedaan.
Zijn deze daden de moeite waard? vraagt
de schrijver. Is het militair voordeel van deze
luchtraids het goudblonde hoofd van één
lieve kleine waard? Neen! Men kon wekei*
lang, duizenden mijlen ver, door de straten
van Londen loopen zonder een spoor van
schade te zien. Slechts één werkelijk resul
taat is er bereikt: honderdvijftig kleine doo(t<
kisten zijn naar het kerkhof gedragen en do
harten van Engelsche moeders branden als
vuur. Hebt gij, Duitsche moeders, overwo
gen welk een misdaad tegen de kinderen
door deze noodelooze wreedheid begaan is?
Ik zal niet over represailles spreken, ver
volgt de schrijver. Laat ons een einde ma
ken aan den waanzin van zulk een onnatuur-
lijken strijd en represailles aan weerskanten
overbodig maken. Is het geen gruwel ge
noeg, dat geheel Europa treurt over de da-
gelijksche opoffering van de bloem harer
jongelingschap? Moet de wereld ook nare
kinderen beweenen?
Londen, 4 Juli. (R.). De beperkende
bepalingen voor het opdienen van aardappe
len in openbare eethuizen zijn ingetrokken.
Er mogen Voortaan aardappelen opgediend
worden op iederen dag van de week.
P a r ij s, 3 Juli. (Havas). Uit een door den
minister van landbouw ingesteld onderzoek
blijkt, dal krachtige pogingen in Frankrijk
zijn aangewend tot ontwikkeling van de pro
ductie van aardappelen. De oppervlakte,die
voor de teelt van dit gewas wordt aange-»
wend, is in vergelijking met het vorige j ar
met 1000 H.A. toegenomen.
Dc oogst kondigt zich over 'l geheel aan
lil goede omstandigheden. Er is eene kleine
vermindering in hel aantal met suikerbieten
en mals beplante hektaren, daarentegen cc-nc
kleine vermindering in den teelt van topi-
namburs (aardperen). Alleen de toestand van
dc weiden schijnt minder bevredigend dan
in het vorige jaar. De toestand van dc wijn
teelt is even bevredigend als verleden jaar.
B e r l ii n, 3 Juli. (K. N.) Volgens de uit
Bulgarije ontvangen berichten is de stand
van het graan, vooral van gerst en rogge,
uitstekend. Tarwe, voornamelijk roode tar
we, heeft van de vorst te lijden gehad, docht
nergens is de raming beneden een middel-
matigen oogst gebleven. De oogst van de
najaarsgerst is overal begonnen en de re
sultaten zijn overal gunstig.
Over den stand van de bebouwing in Sen-
vië meldt men uit Belgrado aan de Grazer
Abendpost, dat de stand van maïs in het
bezette gebied bijna overal goed en op en
kele plaatsen zelfs zeer goed is. Dank zij
de overvloedige regens, vooral in de zuide
lijke streken, heeft de maïs hare gele kleur
verloren en ziet er frisch en welig uit. Over
al wordt reeds maïs voor de tweede maal
gesneden.
Naar de Weensche Reichspost meldt wer
den. door verscheidene Hongaarsche groot
grondbezitters en deskundigen reizen ge-
Sedert de schildpad een-s_ de haas in wed
loop wist te overwinnen, houdt zij zich voor
een hardloopster.
Roman van Hel ene Dickmar.
Geautoriseerde vertaling uit het Noorsch
door
M. VAM DER LINDEN—VAN EDEN.
„In hel geheel niet in 't geheel niet!' Hij
viel haar driftig in de rede, stond op, en
bleef raast haar staan de handen diep in
de zakken van zijn jas. „Jij vindt dit zeker
belachelijk klinken, maar, was hij e<?n waar
lijk begaafd man, een man uitgerust met al de
beste eigenschappen van hart en geest, dan
zou hij er ook in geslaagd zijn iets moois van
zijn huwelijk te maken.... Maar dat schijnt hij
dan toch met al zijn begaafdheid niet te kun
nen."
Dezelfde uilvorschendc blik gleed weer over
Ellen heen. Zij gevoelde een onbedwingbaren
lust om weg te loopen zich tc redden uil
deze marteling, die zij zoo vooruit zagmaar
zij bleef zitten, haar armen over de borst ge-
Vouwen en vaster geleund in haar stoel, als
om meer macht over ziel en lichaam te be
waren
,.Ik geloof, dat je dit vergeet, dat een we*r
kelijk^ begaafd persoon ook een persoonlijk
heid is!", zei ze beslist, maar met een stem
"ie door ontroering vreemd en hard klonk.
„Een persoonlijkheid hij!" hij glimlachte
spottend en haalde zijn schouders op.
„En een persoonlijkheid," ging zij kalm
voort zonder op zijn woorden le letten, „ccn
persoonlijkheid is, zelfs als die is uitgerust
mpt de beste eigenschappen van hart en geest,
zoonis je zegt" er klonk spot in haar toen,
..volkomen gerechtigd om iels bepaalds voor
zich -tc eischcn."
„Nu, dan ga ik ook eens op een goeden dag
aan begaafdheid en persoonlijkheid doen"
hij lachte. ..Maar waar het voor mij op'aan-
komt dal is, dat een man eeivica rakter is
en dat is Iiarald niet."
Nu wist Ellen dat er gestreden moest wor
den. Maar hel was alsof Richards toon en
zijn scherpe aanvaj haar opwekten tot inspan
ning van al haar krachten cn dat deze haar
moed gaven
„Niét? Wat geeft je het recht lol deze uit
spraak?" vroeg ze koel en rustig.
„Eenvoudig het feit, mijn lieve Ellen, dat
een man van karakter nooit een compromis
sluit met den tijdgeest en al die soort din
gen! Zulk een man-weet wat recht en onrecht
is, hii vervolgt zijn weg, dien de plicht hem
aanwijst fonder naar rechts of links te zien
want hij weet waarheen d i l hem eindelijk
voeren kan, voor dc menschen en voor hem
zelf-
„Zeg eens, Richard wat bedoel je met dit
compromis, dat deze zoogenaamde „karak
ters" genoodzaakt zouden zijn met zich zelf
le sluiten om le kunnen blijven gelooven, dat
zij het zijn ^:n geen ander die de volle
waarheid bezitten?"
Zij schommelde zacht en leunde met haar
hoofd tegen den stoel.
Maar Richard voelde, dat er een aanval uit
haar woorden sprak deze zuster was niet
ééne van hen, die zich gemakkelijk uit het
veld laten slaan. En de herinnering aan een
zeker onderdoen voor haar, menig keer vroe
ger. kwam bij "hem op en maakte hem nog
prikkelbaarder.
„Nu ja... wanneer je die menschen, hen,
wier principes met alle winden en tijdstroo-
men meedraaien, meent; wanneer die in jou
oogen de meest achlehsvaardigen zijn dan
begrijp ik wel dat
„Dat heb ik nooit gemeend," viel Ellen hem
snel in dc rede, terwijl zij haar schouders op
haalde.
Er was een oogenblik stilte. Toen zei ze
langzaam, alsof zij zich aan haar eigen ge
dachten overgaf: „Ik geef alleen aan d3e men
schen den voorkeur, die uit alle macht strij
den" om hun karakter te vormen boven hen,
die in hun oppervlakkigheid meenen dat zij
cr reeds zijn.'
Hij antwoordde niet dadelijk. Maar de uit
drukking van zijn gelaat, dat tot nog toe een
zekere vriendelijkheid had behouden, al was
die dan ook wat gedwongen veranderde
plotseling en werd koud cn hard.
„Het brengt ons niet verder, Ellen, om er
om heen te praten. liet is voor ons beiden
het best geen omwegen te gebruiken, maar
ronduit te spreken hoe pijnlijk het ook zij."
zei hij op een heel anderen toon, terwijl hij op
de sofa. dieper in de kamer ging zitten, aan
den anderen kant van Ellen.
„Wat meen je?"
Zij hield op met schommelen, hief het hoofd
op cn zag hem recht in de oogen. Nu zou het
komen het onafwendbareI
„Je moet weten,' hij boog zich naar haar
toe en er lag een ijzige koude over zijn fijn-
besneden trekken, „dat Ragnhild bij mij is
gekomen, geheel van streek en buiten zich
zelve, om zich te beklagen over j o u, Ellen...
het geeft niets of je al opstuift... Zij zei, dal
je het van het begin af aan hadt toegelegd op
Harald, dat je met hem hebt gekoketteerd,
hem hebt gevleid door al zijn ideeën en be
moeiingen te bewonderen er, dat je vooral
in het laatste half jaar, je op allerlei manie
ren bij hem onmisbaar hebt gemaakt.
„Zei Ragnhild dat?"
Zij vroeg het langzaam met nadruk, alsof
zij Wou zeggen dat zij dit nauwelijks geloo
ven kon; alsof zij het niet goed verslond. Zij
haalde een paar keer diep adem.
,.ïk hen er mij niet van bewust het op
Harald toegelegd le hebben," ging zij voort,
toen Richard niet antwoordde, cn haar han
den grepen onwillekeurig d£ beide armleu
ningen van haar stoel vast „dal ik met hem
gekoketteerd heb... ik dacht," zij glimlachte
spottend „dal dit mijn fort niet was. Maar
ik heb gedeeld in de dingen, waarin hij be
lang stelde, dat is waar en den vorigen
winter, toen hij zoo ziek werd en in zoo lan
gen tijd niet op school kon komen, was ik
dikwijls bij hem vertelde ik alles "van
school, nam zijn orders in ontvangst ik las
hem voor, en 'zijn dictaten schreef ik voor
hem over. Zoover ik weet, heeft niemand
anders zich. aangeboden om dit in mijn
plaats te doen.. Ik ben zijn plaatsvervangster
op school geweest gedurende een paar maan
den, voordat Schnitler tot mededirecteur be
noemd werd. Én bovendien, de vertaling van
zijn boek moest door hem worden nagezien
hij wenschte dit in ieder geval voordal hel
gedrukt werd."
„En hel) je er nooit aangedacht, dat je door
dit bondgenootschap met Harald in deze diil<
gen, je gesteld hebt tusschen hem en zijn
vrouw en dat je haar ontnomen hebt wat
haar recht was?"
Er ging een schok door Ellens lichaam. Ilct
bloed suisde in liaar ooren!
„Dat heb ik niet gedaan!" Haar stem
trilde. Toen boog zij zich voorover. „Zeg mij,
Richard" zij vestigde haar diepe doordrin
gende oogen op de zijne. „Antwoord mi|
éérst een ding, eerlijk. „Geloof je, dal Ragn
hild één enkelen dag in haar huwelijk ia
ernst bezit heeft willen nemen vaii wal haar
recht was?"
„Dat weet ik niet" antwoordde Richard met
voorgewende kalmte, alsof hij haar opzette
lijk niet wilde begrijpen. „Maar dat is ia
ieder geval evenveel zijn schuld als de hare.
Van hem. den oudere, den begaafde! Hij had
dit in elk geval niet zoo mogen laten gaan
men moet.samen werken! Dat is toch, dunkt
me, de allereerste plicht"; "zijn toon werd hef*
tiger.
„Samen, samen werken, zeg je? Ragnhild
w erke n?"
Ellen lachte hard cn spottend.
„Nu ja" hij trok zijn schouders op „I®
behoeft mijn woorden niet zoo letterlijk op te
vatten, samen leven alles dcelen met
elkander."
r.Maar stel nu, dat zij niet w i 1, dat zij cr
niets voor voelt? Zoo iets komt voor!"
(Wordt vervolgd.)