DE EEMLANDER'
Woensdag 11 Juli 1917.
BINNENLAND.
N* 9
16le Jaarpang.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Strijdende Zielen.
AMERSFOORTSC
MARIE VAN VERSENDAAU
Hoofdredactie. Mr D VAN SCHAARDENBURG.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden vooi Amersfoort
Idem franco per post
f IJK*.
jaem franco p%» pwov J'??*
Per week (met grati» verzekering tegen ongelukken) -
Afzonderlijke nummers - O.Oa.
Wokehjksob bijvoegs»! Bollandtcht Hmnrouw" (onder
redactie van Thérèse Hoven) per 8 mnd. 50 da.
■Wekelijkseb bijvoegsel WerMrtcUt" per 8 mnd. 58 els.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 46.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 15 regels.. O.HO.
Elke rogol meer.. >0.15.
Dienstaanbiedingen 1—5 regels0.50o
Groute lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedryl besttian zoor voordoolige bepalingea
tot het herhaald advertoereu in dit Blad, bij abonnement.
voorwaarden,
Eene circulaire, bevattondo do
aanvraag toegezonden.
wordt op
Politiek Overzicht
Het overleg tusschen
regeering en rijksdag in
Duitschland.
I
Sedert'verleden Donderdag heeft de Duit-
sche rijksdag, die den 15en Mei verdaagd
was, zijne zittingen hervat. In het openbaar
heeft men daarvan nog weinig gemerkt. Er
is ééne openbare zitting geweest. In de vol
gende dagen hebben de commission verga
derd. Die doen het werk, dat in de parlemen
ten van de Entente-mogendheden door de
geheime vergaderingen wordt verricht; er
worden vertrouwelijke besprekingen gehou
den met de regeering, waarvan het doel is
de beslissingen voor te bereiden, die later
in de openbare zitting zullen worden geno
men.
In de zitting van 5 Juli heeft de regeering
een wetsontwerp ingediend, waarbij een
nieuw oorlogscrediet van 15 milliard wordt
gevraagd. Dat is de reden waarom de rijks
dag ditmaal is bijeengeroepen; er moet ge
zorgd worden, dat de bron niet opdroogt,
waaruitide altijd meer vragende oorlogsgod
van geld kan worden voorzien. Bij de in
diening van dit wetsontwerp zijn eenige cij
fers medegedeeld, die de aandacht verdie
nen. Zij illustreeren de aanhoudende stij
ging, die de oorlogsuitgaven vertoonen. Hoe
hoog zij in den eersten tijd van den oorlog
zijn geweest, is niet medegedeeld. De eerste
opgave, die openlijk in den rijksdag is ge
daan, is van Augustus 1915, het begin van
het tweede jaar. Toen werd gezegd, dat de
oorlogskosten „nog steeds stijgende" wa
ren en reeds dicht bij de 2 milliard mark m
de maand gekomen waVen. Dat kwam neer
op eene uitgave per dag. van rond 68 mil-
lioen, zijnde ongeveer 1 mark per hoofd der
bevolking. Sedert is de stijging steeds ver
der gegaan. In de maanden Februari tot Mei
1917 hebben de uitgaven 3 milliard mark
per maand bedragen, waarfnee de dagelijk-
sche uitgaven tot 100 millioen mark zijn ge
stegen.
Dit zijn cijfers, die voor zich zelf spreken.
Drie milliard mark maandelijksche oorlogs
uitgaven beteekenen/ dat met iedere maand
de toekomstige joarlijksche belastingi^uk
alleen voor de rentebetaling met 150 mil
lioen mark wordt verzwaard. Het voorgestel
de nieuwe crediet zal voor vijf maanden vol
doende zijn; het totale bedrag van de oor-
logscredieten stijgt daardoor tot 94 milliard
mark.
Deze cijfers leveren op zich zelf reeds,
afgezien nog van alle andere reden die voor
de beëindiging van den strijd pleiten, eene
afdoende rechtvaardiging van den wensch
naar vrede, die het Duitsche volk vervult.
Over de wijze intusschen waarop de vre^e
moet worden gesloten, en over de middelen
waardoor hij moet worden verkregen, loo-
pen de meeningen van de partijen ver uit
een. De Duitsche regeering is er blijkbaar
op uit, in de vredespolitiek te zoeken naar
eenè verzoening tusschen de eischén der
partijen van links en van rechts; zij tracht
een weg te vinden, die het midden houdt
tusschen de uitersten van rechts en van
links. Dat heeft tot gevolg, dat zoo min de
rechterzijde als de linkerzijde met hare vre
despolitiek ingenomen zijn.
De rechterzijde, dat zijn de conservatie
ven en de Pangermanen, die de meeningen
van den Pruisischen landadel en van een
deel der Duitsche groot-industTie vertegen
woordigen en bovendien nog het orgaan zijn
van andere invloeden die zich zeer sterk
doen gelden, verlangen annexatiën en oor
logsschadevergoedingen. Graaf Westarp,
de leider van de conservatieve partij in den
rijksdag, heeft nog onlangs in eene rede te
Breslau hat vredesprogramma aldus gefor
muleerd „Zooals zij tot dusver waren, mo
gen onze grenzen niet blijvenwij verlon
gen waarborgen in het westen en in het
oosten." Wij verlangen verder eene oor-
logsschadevergoeding, om de vernedering
van het Duitsche volk tot loonslavernij af te
wenden f"
De linkerzijde is tegen annexatiën, na
tuurlijk zonder grensverbeteringen tot stra
tegische doelefïTden af te wijzen. Zij -vindt
de beste beveiliging van het vaderland in
de weerbaarheid van het volk. Zij wijst op
ethische gronden *le gewelddadige inlijring
'van gedeelten vreemde volken af en is daar
bij nog overtuigd, dat annexatiën volstrekt
niet altijd eene vergrooting van macht be
teekenen en dat zij veeleer het tegendeel
ten gevolge leunnen hebben, de handha
ving van den vrede bemoeilijken en het
oorlogsgevaar vereeuwigen. Soortgelijke be
denkingen heeft de linkerzijde ook tegen
oorlogsschadevergoedingen. Vooral echter is
zij van meenïng, dat annexatiën en oorlogs
schattingen slechts van overwonnen volken
kunnen worden afgedwongen. Moet nu, zoo
vraagt zij, de oorlog zoo lang voortgezet
worden, totdat de tegenstanders burin f1 ne
derlaag toegeven? Het is de vraag of dat is
te bereiken, en als dat mogelijk is, zal het
in ieder geval nog een onafzienbaar lan
gen tijd duren, en de offers, die daarvoor
gebracht moeten worden, zouden zóaan
zienlijk zijn, dat de te behalen winsten daar
tegen niet zouden opwegen.
De rechterzijde verlangt voortzetting van
den oorlog totdat de tegenstanders geheel
bedwongen zijn. De linkerzijde wil, dat al
les zal worden aangewend om zoo spoedig
mogelijk te komen tot een vrede, steunen
de op wederzijdsth overleg. De regeering
is zoekende naar een middenweg, waarop
zich zoo velen als mogelijk is zullen kun
nen vereenigen. Den 15en Mei heeft de
rijkskanselier bij de beantwoording van de
toen door de sociaal-democraten en de con
servatieven ingediende interpellatiën gewei
gerd in een debat te treden over het oor
logsdoel van de rijksregeering. Dat stand
punt is toen door de groote meerderheid
van den rijksdag goedgekeurd. Nu staat men
andermaal voor de vraag welken weg men
moet uitgaan. Het werk, dat in de laatste
dagen in de commissiën wordt verricht,
heeft ten doel een grondslag te vinden,
waarop de meerderheid van den rijksdag
zich met de regeering kan vereenigen, om
gezamenlijk tot een besluit te komen, dat
leiding zal geven aan de te volgen politiek.
Voor dat besluit zal dan de sanctie der tot
een nieuwe openbare zitting opgeroepen ver
gadering gevraagd worden.
De oorlog,
In Oost-Galicie is de Russische aanval in
het gebied ten noorden van de Dnjestr, bij
Brzezany en Zborow, tot rust gekomen. De
strijd heeft zich verplaatst naar de streek ten
zuiden van die rivier, waar de J^ussen aan
vankelijk niet zonder succes opereeren; ten
noordwesten van Stanislau zijn de Oosten-
rijksch-Duitsche troepen voor de Russische
aanvallen achter de Lukowica-beek terug
gegaan. De Russen berichten de verovering
van Jesupol, een stadje dat ligt aan de uit
monding van de Bystrzyca in de Dnjestr.
Van de overige fronten geen nieuws van be-
teekenis.
Washington, 11 Juli. (R)! De pu
blicatie van de nota van Liberia betreffende
het afbreken van de betrekkingen met
Duitschland heeft het feit aan den dag ge
bracht, dat Duitschland heeft gedreigd de
kleinere staten aansprakelijk te stellen voor
schade aan de Duitsche belangen. De nota
haalt een daartoe strekkende verklaring aan
onder het officieele zegel aan van den Duit-
schen consul in Liberia. Verde» wordt daar
in nog gezegd, dot eene rekening zou worden
aangeboden tot betaling van die schade eb
na den oorlog zou worden ingevorderd.
Berlijn, 9 Juli. (W. B.) Officieel be-
Een van onze duikbooten heeft weer
3l _v>U lonnen vrachtruimte in den Atlanti-
schen oceaan vernield.
Londen, 10 Juli. (R.) In het hooger-
huis zeide de minister van oorlog lord Der
by, dat het verkeerd zou zijn de werkelijke
cijfers te geven van de vermeerdering van
het aantal vliegtuigen. Hij kon echter de
verzekering geven, dat de verbazende ver
meerdering, die van week tot week en van
maand tot maand toenam, zoodanig was,
dot men zich ten zeerste moest inspannen
om te zorgen voor de opleiding van perso
neel voor de bedieijjpg.
/Over de overleggingen, die in Berlijn
gaande zijn tusschen keizer en kanselier,
tusschen de regeeringen, tusschen regee
ring en rijksdag en tusschen de politieke
partijen in den rijksdag onderling, komen te
genstrijdige mededeelingen, waaruit slechts
dit ééne met zekerheid is op te maken, dat
men zoekende is naar den nieuwen koers,
dien de zaken moeten uitgaan.
Hazebroek, 10 Juli. (Havas). Wij
vernemen, dat in Fourmies, gelijk overal
elders, de fabrieken leeg gehaald zijn door
de Duitschers. Slechts de geboilwen zijn ge
bleven en de Duitschers zijn van plan de
schoorsteenen van dezen neer te halen. In
Marchiennes bestaat het bosch niet meer; de
mooie boomen zijn allen verdwenen en er
is nu slechts een uitgestrekte open ruimte.
Te Dechy heeft eene nieuwe deportatie
plaats gehad in het begin vam de vorige
maand. 60 sterke mannen zijn weggevoerd
naar Keulen om te werken in de oorlogsmu
nitie-fabrieken. Later zijn 150 vrouwen en
meisjes naar België geëvacueerd.
B e r 1 ij n, 10 Juli. (W.* B.) Officieel. De
plaatsvervangende gouverneur van Togo,
majoor von Deering, die de landverdedi-
gingstroepen van Togo tot zijn gevangenne
ming aanvoerde» wordt door de Fransche
regeering sedert korten tijd zonder eenig
motief niet meer als krijgsgevangene erkend.
Hij, is uit het officiersgevangenkamp nahr
La Bastide St. Pierre gebracht, waar hij op
geheel onwaardige wijze gehuisvest en be
handeld wordt. Van de- Fransche regeering
werd zijn onmiddellijke terugbrenging in het
officiersgevangenkamp geëischt. Daarbij
werd medegedeeld, dat, wanneer de eisch
niet op een bepaalden dag ingewilligd zou
zijn, drie krijgsgevangen Fransche staf-offi
cieren in Duitschland eveneens naar een
kamp voor civiele gevangenen gebracht en
daar, evenals majoor von Deering, behan
deld zouden worden. Daar de gestelde ter
mijn zonder antwoord van de Fransche re
geering verstreken is, is de represaille
maatregel in werking getreden. Zij zal eerst
weder worden opgeheven, wanneer majoor
von Deering naar het officierskamp terugge
bracht is.
Petersburg, 10 Juli. (Havas). Het
congres van raden van arbeiders en solda
ten uit geheel Rusland is geëindigd. Vóór
de sluiting van het congres heeft de voor
zitter, Tsjeidse, eene rede gehouden, waarin
hij zeide dat de aandacht die aan het con
gres gewijd was, door het heele land en de
geheele wereld, het bewijs levert dat zijne
besluiten geen ijdele klanken zullen blijken
te zijn. maar dat zij praktische en hoogst be
langrijke gevolgen zullen hebben. De voor
zitter heeft de gedelegeerden uitgenoodigd
de dappere soldaten van de revolutie toe te
juichen, die op dit oogenbliek hun leven
voor Rusland geven.
Het congres stemde geestdriftig in met
deze woorden van den president, waarna de
gedelegeerden de zoal verlieten onder het
zingen van de Marseillaise."
Weenen, 10 Juli. (W. B.) Volgens
het Neue Wiener Tagblatt kreeg de afge
vaardigde Nicolai ridder von Wassilko via
Stockholm van den Ukrainischen sociaal
revolutionairen raad een telegram, inhou
dende dat de Ukrain^chen centrale raad
in Kiew de zelfstandige Ukrainische repu
bliek heeft uitgeroepen en zich heeft gecon
stitueerd als Ukrainische regeering. Voor-
loopig zullen er beheerders worden aange
steld voor de departementen van oorlog en
marine, justitie, financiën en buitenlandsche
zaken.
In eene proclamatie aan de bevolking
wordt medegedeeld, dat de belastingen van
nu af enkel voor de nieuwe Ukrainische re
geering moeten worden opgebracht.
Londen, lOJuli. (R Het bestuur van
de Labour party heeft hare vertegenwoordi
gers in de Engelsche afdeeling van het in
ternationale socialistische 'bureau* opgedra
gen te stemmen ten gunste der bijeenroe
ping van eene conferentie van socialisten uif
de geallieerde landen
Washington, 10 Juli. (R.) Wilson
heeft eene proclamatie uitgevaardigd, waar
bij de geheele landweer van het land mei
ingang van 5 Augustus bij het leger wordf
overgebracht en voor den werkelijken
dienst onder de wapenen wordt geroepen.
Bern, 10 Juli. (W.-B.). Tengevolge
van de katoenkrisis staan, volgens de Man
chester Guardian, 20 25 pet. van de spin
nerijen in Lancashire stil. Om gepaste maat
regelen te kunnen nemen, heeft de nieuw
ingestelde katoencontrolecommissie formu
lieren uitgezonden, teneinde zekerheid te
bekomen over de bij de verschillende spin
nerijen aanwezige voorraden ruwe katoen
en over hun wekelijksch verbruik. Hoe pes
simistisch de toestand beoordeeld wordt,
blijkt uit het feit. dot eenige spinnerijen
reeds het bedrijf geheel hebben stilgezet,
zonder de uitkomsten van dit onderzoek al
te wachten.
Peking, 10 Juli. (R.) De toestand ver
keert in een volkomen stilstand. De troepen
van Changhsun zijn allen in de hoofdstad,
die is ingesloten.
Verspreide Berlohten.
Maximilian Harden
Naar het Berliner Tageblatt verneemt, is
Maximilian Horden op grond van de wet tot
het verleencn von hulpdienst als schrijver
in dienst gesteld. Zijn Zukunft is, gelijk'
reeds gemeld, voor den heelen duur van
den oorlog verbodep
Staten-Oeneraal.
Nota betreflemlo ilc Belgische
vluchtelingen
De minister van Binncnlandsche Zaken heeft
aan dc Tweede Kamer doen toekomen een oven*
zicht van hetgeen de Regeering sinds het begin
van den oorlog tot dusver heeft verricht en be
kostigd ten bate van de naar hier uitgeweken
en op andere wijze hier te lande aangekomen
Belgen.
Deze nota strekt ter voldoening aan de vraag,
gedaan door den heer Knobel en sluit zich zoo
na mogelijk aan bij de op 5 Augustus T9I5 in
gediende nota.
De minister deelt uitvoerig mede, wat sedert
de eerste dagen na den invnl der Duitschers in
België en de daarop gevolgde vlucht noar ons
land door de Regeering is verricht, hoe duizen
den en honderd-duizenden no den vol van Ant
werpen over onze grens kwamen, hoe allengs
de vluchtoorden zijn ontstaan en op welke wij
ze de vluchtelingen werden gehuisvest.
Het grootste medelijden hebben altijd zij
die niet helpen kunnen.
Roman van Helene Dickmar.
Geautoriseerde vertaling uit het Noorsch
door
A. M. VAN DER LINDEN-VAN EDEN.
43
Na een lange poos kwam er een brief, ge-
êchreven maar telkens afgebroken. De
reden van zijn zwijgen was, dat het nu zeer
"druk in huis was. Ragnbild was thuis geko
men, en had haar Zweedsehe vriendin meege
bracht. Er moesten allerlei tochtjes georgani
seerd en voor vermakelijkheden worden ge
zorgd. Zelf had hij niet altijd lijd om mee te
gaan, maar hij wilde zich toch niet aanstellen
«ls een lompen beer! Daarbij kwam dat zij
dikwijls dinertjes gaven. Verleden op een
avond hadden zij zoowaar gedanstI Ellen
moest hem nu maar voorstellen als een echten
cavalier! Maar het ergste was, dat dit alles
*ijn nachtrust stoorde."
Maar Ellen begreep, niettegenstaande den
opgtwekten toon, waarop hij probeerde te
schrijven, dat hij vermoeid en gedrukt was.
Het laatste gedeelte van den dicht beschre
ien brief luidde aldus:
„M*ar van avond zit-ik hier alleen. Het is
■oo stil in huis. De kinderen zijn naar bed en
de dames naar den schouwburg. Ik steek mijn
lamp aan en zet er een kap overheen, waar
door de geheele kamer er warm en gezellig
uitziet. Dan haal ik den leunstoel dichter naar
mijne en stel ik mij voor dat jij daar zit!
Het is, alsof ik je nabijheid voel en je groote,
ernstige oogen mij aanzien. Zoo zalen wij te
praten, niet waar? Dat is nu al lang gele
den.
De dag is zoo onbegrijpelijk triest en stil
geweest, een echte Octoberdag. Toen ik van
morgen naar de stad ging, liep ik over een
tapijt van verdord, vochtig loof. Somtijds kon
ik het geluid van mijn eigen voetstappen niet
hooren. En over mijn hoofd vielen de laatste
bladeren van de bijna kale takken, één voor
één, langzaam, stil, onhoorbaar! Het deed
denken aan het strooien, van bloemen over een
lijkbaar. Onwillekeurig ging ik langzamer
loopen. Het was de stilte, de absolute stilte van
den herfst, alsof een dagwerk is afgedaan,
waarop geen drukken morgen volgt" maar
dat slechts slaap cn nacht voorspelt dc
laag hangende hemel de vochtige lucht
de dunne nevelsluier, die alle omtrekken uit-
wischte. Alles W2S plechtig en drukkend. Het
was mij plotseling of ik geheel alleen was,
omgeven door het leed der wereld. En dc
natuur fluisterde mij haar groote geheime ge
dachten in het oor dat ik nu mee liep om de
vreugde en de zon naar het graf te verge
zellen...'
Je ziet, mijn stemming was niet rooskleurig.
Ik was den avond te voren ook op een groole
soirée bij Richard geweest en ik had een
slechten nacht gehad. Dan zijn de werklust
en de stemming den volgenden dag niet op
hun best.
De menschen waren echter zeer beminnne-
lijk voor mij. Enkelen ten minste. Mijn uit
gever en ik hebben besloten om een deel van
de Deensche en Duitsche critiek van mijn
boek openbaar te maken zeer vleiende cri-
tieken van de beste bladen en tijdschriften.
Zoo iels werkt altijd sterk op zwakke zielen!
Er waren er verscheidene, die naar mij toe
kwamen om mij geluk te wenschen en dat
juist zij, die zich vroeger nooit verwaardigd
hadden over mijn letterkundigen arbeid ie
spreken.
Apropos ik vind het vervelend, dat ik je
deze uilknipsels, die ik nu hier insluit, niet
terstond heb kunnen toezenden. Maar zooals
ik zei zij moesten eerst gebruikt worden.
(Humbug). Intusschen zal het je verheugen tc
zien, dat „In het licht van het groole men-
schenleven"- waardecring vindt en dat het
boek warm wordt aanbevolen vooral aan
leeraars en aan jonge menschen WgJt kan ik
meer verlangen? Je ziel. je krijgt ook deel in
den lof over je mooie vertaling die je zeer
zeker verdient Ik vrees dat ik je er niet eens
voor bedankt heb?" Eenige weken later
schreef hij: „mijn nieuwe artikelen doen hun
werking, je zult uib-dc couranten zien, dat ik
bovendien voor een gevaarlijk ijian word aan
gezien! Natuurlijk! Ik wist hel immers. En de
aanvallen zijn dezelfde Ik zou alleen maar
wenschen, dat de vorm niet zoo grof was
Wonderlijk evenwel hebben deze openlijke
aanvallen geen macht mij zooveel inwendige
'pijn te veroorzaken, als die van mijn vrienden
en bekenden dit kunnen doen. Want deze
laalslen hebben een hoe zal ik hel noemen
zoo'n Wonderlijke geheimzinnige manier
om in hun schulp te kruipen. Een goed te pas
gebracht zwijgen een klein, schijnbaar
onopzettelijk woord daarheen geworpen.»-
De loon der volgende brieven was somber
cn bitter. Soms waren het slechts afgebroken,
onafgemaakte stukken of kleine, losse blaad
jes, waarop hij een gedachte had neergeschre
ven of een indruk, een stemming die hij haar
schrijvende weergaf.
Deze kleine, losse papieren ontving Ellen
altijd met een zekeren eerbied als de on
middellijke openbaringen van een vurig ge
moed, die haar werden toevertrouwd.
,Necn, ik weet het nu ik vopl mij niet
meer thuis onder dc menschen! Het is alsof
zij een andere taal spreken, op een andere
wereld dan ik leven! Wat ik groot noem, vin
den zij gering Wat ik gebrekkig noem, noe
men zij volmaakt. Wanneer ik mijn handen
wring bij de gedachte aan de verborgen ellen
de van liet menschenleven dan maken zij
er een grap van of spotten er mee, wanneer
zij er al iets van begrijpen.
Ik vind het leven hard, gruwzaam, het doet
mij denken aan een raadselachligcn strijd met
machines, die met hun zware wielen onver
biddelijk onze lotgevallen bedreigen ons
verpletteren verminken onbruikbaar
makei?: Allerwcgc ontdekt ons oog hun onver
droten werkzaamheid cn de meeste men
schen kruipen als arme, verminkte wezens
naar het doel van hun laatste reis den
dood!
Zelfs dan zijn de omstandigheden niet ge
lijk. Beroof iemand»van een arm of een been,
terslond verkrijgt hij eenig recht op sympa
thie, ja. op toegevendheid. Ilij mag zeggen
Zie hier, ik heb immers slechts dit ééne
been, deze ééne arm. van mij kan toch geen
volledige arbeid worden verlangd. Maar laat
datzelfde marteltuig op onhoorbare wijze de
inwendige levensblijheid bij iemand vermoor*
den, een levensvreugde, die, al komt zij mis
schien voort uit een op zich zelve geringe en.
onnaspeurlijke bron, toch geworden was tot
een levende springveer vap zijn bestaan dan
is er helaas niemand, die dc behulpzame
band biedt.
„Maar toch de groote wet staat boven ons
allen, de groote belofte dat alles moet dienen:
tot ons best, wanneer wij God liefhebben... En:
daarom, wee ons, wanneer wij onder den
onbarmhartigen druk van dc machine uit
onze verborgen smart niet iel? behouden vatf
den rijksten inhoud van ons zieleleven oot
moedigheid het geloof aan de liefde!"
En toch wil ik niet sterven! Ondanks alles
heb ik het leven lief met al zijn jacht en
onrust maar ook met de zon, dc kleuren,
dc hoop. dc schoonheid het liefdegeluk, dat
het biedt de liefdediensten, die 't zoo rijk
maken! Alles wat is, alles, het ruime, diepe,
warme ademhalen van de schepping!
Ik las onlangs in Lenau's Faust herinner
je deze woorden nog:
,.So lang dein Loos auf Erden ist au wallen,
das Land der Sehnsucht ist die Erdc nur." 1
En dan zou d i t het einddoel van ons leven
zijn? Neen, ik geloof in alle dingen aaa
wederoprichting!
Ik boor het als een kreet door alle werel
den, slechts dit ééne woord: Liefde, de liefd«
welke de Apostel noemt „de koninklijke wet*
Ik dank God er voor dat Ilij den mcnschein
zoon op aarde heeft gezonden.
(Wordt vervolgd.)
