N°. 50.
DE EEMLAN DER".
Dinsdag 28 Augustus 1917.
BUITENLAND^
't Winkeltje.
16^ Jaargang
leis over de geschiedenis van
I de overname der H. B. 8. te Amere-
foort door het RUk, enz.
FEUILLETON.
marie van versendaal.
•■ncic!redactiei j Mr Q j van schaardenburg.
Uitgevers: VALKHOFP ft Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
j>.u.ruiden TOOI Amwifoortf J*??*
irt.ro Iranco per poet
I .v«ek (metgreüeveriakering legen ongelukken) O.l
ierlvjke
«k el (ikeob büroegsel ,Dt HMandtdu <o°3«"
...lactie ven Thérèee Horen) per 8 mud. S® et».
Wetelükeob bijvoegiel tPirtUm*" per 8 mod. S» et».
Bureau: Arnhemsche Poortwai, hoek Utrectatschestr.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
f o.ao,
0.15.
0.5(1.
PRIJS DER advert en tikn
Van l-ï> regels
Elko regol moer
Dienstaanbiedingen 1—5 regels
Groutu loiters naar plaatsruimte.
Voor handel en bodrijl bestaan zeor voordoeligo bepalingen
lot het herhaald udvorleuren in dit Blad, bi; abonuemeut.
Eene ciroulairc, bevallende de voorwaatdon, wordt op
aanvraag toegezonden.
i.
Wanneer de Redactie van het A m r s-
?K ortsch Dagblad ons daarvoor de
|*5'. noodige ruimte zou willen afstaan, zouden
wij graag van haar gastvrijheid gebruik ma
ken, om het Amersfoortsch publiek het een
cn ander te vertellen, dat misschien menig-
T een de oogen zal doen opengaan van verba
zing. Zoo, zoo, zal menigeen missohien den
ken, zit zóó de vork in den steel l
Ter zake dus.
Met 1 Sept. wordt onze oude G. H. B. S.
eene Rijks H. B. S.
Dat betèekent in de eerste plaats, dat er
wellicht binnen afzienbaren tijd een einde
zal komen aan den on'houdbaren toestand,
waarin de gebouwen der huidige H. B. S. zich
bevindendat is dus eene hoog noodige
verbetering.
't Zal nu een vijftien a zestien jaar gele
den zijn, dat de toenmalige directeur der
Inrichting, de heer G. J. Buijs, aan alle leera
ren, sollicitanten en nieuwsgierigen de keu
rig uitgewerkte plannen liet zien voor de
stichting van een nieuw gebouw. Die plan
nen waren grootsch. opgezet, "n Mooi ge
bouw, ruime vertrekken, flinke vestibule,
kortom, alles beloofde r~>ed te worden, waar
alles meer dan slecht was.
Dat gaf moed vooral aan de jeugdige
leeraars in spé, die wel wat vreemd aanke
ken m tegen die kale, afgebrokkelde grijze
muren, die,potkachels, die borden, zóó slecht
als men ze zelden zag, in 't museum mis
sohien, maar dan buiten gebruik; vooral de
aardrijkskundige hulpmiddelen, zooals kaar
ten en dergelijke, waren nauwelijks meer als
zoodanig herkenbaar, Maar, een voorko
mend en welwillend collega, troostte dan
met de woorden„Ooh ja, zie je, de ge
meente doet er in den laatsten tijd niet veel
meer aan, men dacht, dat de school door het
Rijk zou worden overgenomen", en dus.
Enfin, dacht de beginneling, 't zal wel
beter worden in Amersfoort. Een beetje
geduld f
Nu, dat beetje geduld is wel noodig ge
weest. Het oude versleten, naar de urinoirs
en privaten riekende oude gebouw,.... het
slaat er nog in al zijn imposanten eenvoud
L daarnaast een paar minuten verder het
niet minder imponeerende „werkhuis"
„hok" zeggen de jongens, maar dat is laster,
l het geachte publiek weet wel beter, de jeugd
r van onzen tijd is zoo veeleischend, niet
waar In het „hok" wordt les gegeven aan
Hollanders en Belgen, 's avonds gemusi
ceerd, dat het davert, er zijn cursussen in
verbandleer, enz. Kan 't nuttiger
Neen, dat „hok" moet er zijn, 't is onmis
baar, het is „je" A n s t a 11 de muizen en
katten hebben 't er bovendien wèt goed I
en de plafonds keurig eenvoudig.
Wel zijn er sindsdien veel nieuwe plan-
nen gemaakt aan de leeraren ter inzage
aangeboden, met de vraag, of men soms ook
't een of ander verbeterd wenschte men
had het maar voor 't zeggen en 't papier i s
geduldig.
Den eersten keer waren de docenten blij
gestemd, later minder hoopvol, nog later
vrij sceptisch bij 't vernemen van al dat
goede nieuws. En de scepticus de oude
ren onder de leeraren waren dat altijd nog
al, zij hadden er meer van gezien, van al die
mooie plannen de scepticus dan heeft
schoon gelijk gehad. Het is nog alles beim
Alten, wat de gebouwen betreft.
Nu eens kwam het heele nieuwe bestek
niet verder dan, ja wie weet waar die dingen
blijven? Informeer eens bij ~'t archief?
Kwam er soms een voorstel van B. en W
tot den Raad, wel, dan was 't vooreerst nog
geen tijd, om tot zulke radicale verbeterin
gen over te gaan. Er was natuurlijk
geen geld, of men diende nog eens de plan
nen af te wachten van de aaneenscfiake-
lings-commissie-zaliger gedachtenis f die
aaneenschakelings-zaak heeft wèt keeren uit
den nood geholpen
H.
Politiek Overzicht
De elfde Isonzoslag.
I
Tien malen reeds heeft de Itoliaansche
aanval aan het Isonzo-front het hoofd ge-
stooten. Nu woedt daar sedert den morgen
van den 19en Augustus de elfde slag. Voor
de elfde maal trachten de Italianen Triest,
de gelukkige mededinger van Venetië, van
de landzijde te bereiken.
De vorige Isonzoslagen hebben in ver
schillende jaargetijden plaats gehad; maar
deze elfde slag is de derde, die in de maand
Augustus valt. De eerste eindigde den lOen
Augustus 1915. De Italianen beproefden
toen voor het eerst een algemeenen aanval
op het geheele front. Hij begon in de laat
ste dagen van Juli met èen stormaanval op
het plateau, tastte daarna het brughoofd
van Görz aan en beproefde ook bij Plava en
aan den Krn vooruit te komen. De uitkomst
was voor de Italianen eenige loopgraven aan
den rand van het plateau. De tweede
Augustusslag duurde van 6 tot 17 Augustus
1Ö16. De hoofdaanval richtte zich tegen
Görz, dat na een driedaagschen strijd ver
loren ging. Maar eene poging om ook de
nieuwe liniën achter Görz te vermeesteren,
werd bloedig afgewezen.
Deze elfde Isonzoslag onderscheidt zich
van den vorigen door de groote uitgebreid
heid van het strijdfront. Terwijl het Italiaan-
sche aanvalsfront in den negenden slag eene
breedte van 20 a 25 KM. had en in d,en
tienden slag eene van 40 KM., strekt het
zich nu uit over 70 KM.; het reikt van den
Mrzli Vrh (Monte Nero) ten noordwesten
van Tolmein tot aan de zeekust en is dus
gericht tegen den ganschen geduchten slag
boom, die in de richting van Noord naar
Zuid den weg naar Triest verspert.
Aan de uitgebreidheid van het strijdfront
beantwoordt de overvloed van de strijdmid
delen, die in werking gesteld worden. Deze
aanval i9 werkelijk met de meeste zorg voor
bereid. Nieuwe troepen, die nog niet aan
het Isonzofront gestredert hadden, zijn aan
gevoerd. Over de Isonzo werden een aantal
vaste bruggen geslagen om de gemeenschap
met hët in den rug liggende gebied te ver
zekeren. Eene groote overmacht aan artille
rie is uitgerust; behalve de eigen vuurmon
den, welker aantal wordt opgegeven als
5000, verstrekten Engeland en Frankrijk
batterijen met bedieningsmanschappen,
Frankrijk ook vliegtuigen in eene groote
hoeveelheid, die een werkzaam aandeel ne
men in den. strijd.
Men kan het een schrijver in de Neue
Freie Presse volmondig nazeggen, dat het
„voorwaar geenc kleinigheid is een tegen
stander af te weren, die op het 70 KM. lan
ge strijdfront de bloem van zijne weerbare
volkskracht heeft samengebracht, die over
geweldige eigen en door de Entente afge
stane strijdmiddelen beschikt, van reusach
tige scheepskanonnen en de zwaarste mor
tieren tot de lichtste bérgkanonnen ert van
mijnwerpers, die duizenden ontplofbare pro
jectielen uitwerpen ven een halven cente
naar per stuk, tot de kleinsten van deze
soort." Er zijn onder de kanonnen van zwaar
kaliber, welker trefvermogen tot 20 KM.
achter de linie reikt. Het Sdobba-moeras is
vol van zulke batterijen, welker vuur zich
vermengt met dat van de Italiaansche mo
nitors van zee uit. Indien ooit, dan past nu
voor het Isonzo-front de omschrijving, dat
het aan de hel gelijk is.
De strijdlinie loopt ten westen van Tol
mein tot Plava aan den rechteroever van de
Isonzo; bij Plava springt zij over op den lin
keroever, gaat over den Monte Santo door
Salcano en verder oostelijk van Görz over
den Faiti Hrb en Kostanjevica naar de zee.
Zij loopt afwisselend over 1000 Meter hoo-
ge bergen, over begroeide steile hellingen,
welker voet door de Isonzo bespoeld wordt;
zij doorsnijdt het vruchtbare Wippachdal,
loopt op in het aan water arme Karstpla-
teau, om eindelijk in de kuststreek ten wes
ten van Duino in zee te vallen.
Niet op het geheele aanvalsfront tegelijk
wordt de strijd gevoerd. Enkele punten, ge
legen binnen de frontlijn van Auzza tot de
kust, hebben zich tob brandpunten ontwik
keld. De Italianen hebben dit 50 K.M. lange
frontgedeelte aangepakt op het noordelijke
einde tusschen Canale en Auzza en hebben
de hoogten van den Vrh bestegen. De Vrh
is de noordelijke top van den hoogterug,
die bij Auzza opstijgt en in zuidelijke rich
ting met een scheeven hoek toeloopt op
den anderen rug, die door de namen Kuk,
Vodice, enz. aangeduid wordt. De andere
brandpunten zijn: Descla (ten noordoosten
van Plava), dat den ingang in het dal van
de Rohobeek verspert; Vodice en Monte
Santo, de hoogten van den bergrug van Plava
tot Salcano, en de Monte Gabriele, de zui
delijke afsluiting van dien rug, wiens zui
delijke voet afdaalt in het heuvelland van
Görz. Op al deze punten is met groote ver
bittering gestreden. De tot 400 Meter be
trekkelijke hoogte opstijgende noordelijke hel
ling van het Karstplateau tusschen de Wip-
pach en den Faili Hrb en het Korstplateau
zelf ten zuidwesten van Kostanjevica waren
ook het tooneel van zwaren strijd. Te ver
melden zijn nog de partieele Itoliaansche
aanvallen tusschen Krn en Tolmein, waor-
tusschen de Mrzli Vrh stijgt tot 1360 M.
hoogte, en de beschieting van de stad Triest
door vijandelijke monitors. Dit alles te zo
men maakt dezen elfden Isonzoslag tot een
der geweldigste worstelingen van den ge-
heelen oorlog.
De oorlog.
Aan het Oostenrijksch-Itoliaansche strijd
front woedt steeds de zware strijd, die op
het Bainsizza-plateau, waar de Italianen door
het succes van de vorige dagen worden aan
gevuurd, nog in hevigheid is toegenomen.
Nadat de Monte Santo in Ralioansche han
den is overgegaan, wordt om den Monte
Gabriele met groote verbittering gestreden.
Op het Karstplateau heerscht voor 't oogen-
bJik rust; van beide zijden concentreeren de
krachten zich op één punt.
In de Boekowina hebben de centrolen ten
oosten van Czernowitz eene stelling-verbete
ring verkregen, waaraan het Duitsche hoofd
kwartier nogal gewicht hecht. Overigens was
in het oosten en ook aan het westelijke front
de slrijdactie gering.
B er 1 ij n, 2 7 Aug. (\V. B.) Officieel be
richt.
Op het noordelijke ooorlogstooneel zijn
weer 12000 ton vrochtruimte in den grond
geboord.
Berlijn, 26 Aug. (W.-B.). In de zonk
van het Peruaansche zeilschip Coston, dat
aan de Spaansche kust in den grond is ge
boord, heeft het Hamburgsche prijsgerecht
wegens de zoo bezwaarlijke verbinding met
Peru den termijn voor het indienen van
reclames tot 15 September verlengd. Eene
zakelijke beslissing is tot dusver niet geno
men.
Lloyd George heeft op den verjaardag
van het treden van Rumenië in den oorlog
aan minister-president Bratianu een telegram
gezonden, dat met verwijzing naar eene be
tere toekomst troost biedt voor de rampen
van het heden.
Parij s, 2 6 Aug. (Havas). De Kamer
hoeft den minister van financiën gemachtigd
aan de bondgonooten nieuwe voorschotten
te doen tot een bedrag van 2138 millioen
francs. Het totaal van de door Frankrijk ver
leende voorschotten bedraagt ruim zes mil
liard. Frankrijk heeft dus een belangrijk
deel van de financieele lasten der geallieer
den op zich genomen. Het heeft met name
een deel der uitgaven van België en Servië
gedragen en de geregelde betaling van de
achterstallige Russische rente vergemakke
lijkt.
J as s y, 2 7 Aug. (Havas). De regeering
en alle openbare diensten blijven in Jassy
gevestigd en zullen daar werkzuam blijven.
Petersburg, 27 Aug. (Havas). Eene
artikelenreeks In de Iswestia, het orgaan van
de Sovjet, waarin kritiek werd uitgeoefend
op de werkzaamheid van den opperbevel
hebber Kornilow, heeft een krachtig protest
uitgelokt van talrijke militaire organisation.
Zoo heeft de voorloopigc regeering een te
legram ontvangen van de vcrceniging van
kozakken, waarin gezegd wordt, dat de Sov
jet volstrekt niet het recht heeft zich met
militaire zaken te bemoeien en dat Korni
low niet door een anderen opperbevelheb
ber moet worden vervangen, omdat hij het
vertrouwen, heeft van dc geheele natie. Zij
behouden zich volkmoen vrijheid van han
delen voor, wanneer Kornilow mocht wor
den gedwongen heen te gaan.
Een dergelijk telegram is aan Kerenski
gezonden door de vereeniging van ridders
van het Sint-Georgckruis.
Potersburg, 26 Aug. (Havas). De
voorloopigc regeering had de verkiezingen
voor de constitueerende vergadering be
paald op 30 September. Daar echter het
werk der samenstelling van de kiezerslijsten
grootendeels berust bij de gemeentebestu
ren en de zem9tvo's, die zelf door het alge
meen stemrecht moeten worden gekozen, is
de regeering genoodzaakt die verkiezingen te
verdagen tot 25 November en de bijeenroe
ping van de vergadering tot 11 December.
Washington, 2 5 Aug. (R.). Schat
kistsecretaris Mac Adoo heeft bericht, dat
eene ^commissie is benoemd voor aankoop
ten behoeve van de geallieerden. Men ver
wacht, dat dit zal leiden tot eene krachtige
regeling van de aankoopen der geallieerden
in Amerika en een meer doeltreffend ge
bruik van de gezamenlijke hulpbronnen der
verschillende regeeringen voor de voortzet
ting van den oorlog. Dit is ook een eerste
stap van de politic-k van den president, die
beoogt, dat de geallieerden de oorlogsgoe
deren krijgen tot den zelfden prijs als de
Vereenigde Stoten. De prijsbepaling is
reeds een eind gevorderd en zal op den
vroegst mogelijken datum in werking treden.
De oorlogsuitgaven van de Vereenigde
Staten, met inbegrip van de leeningen aan
de geallieerden, zijn in Augustus geweest
meer dan 24 millioen dollars per dag. De
dagelijksche voorschotten aan de geallieer
den maken twee derden van dat bedrag uit.
Sedert de oorlog werd verklaard, heeft de
schatkist uitgegeven .2.087.490.000 dollars.
Londen, 2 7 Aug. (R.) De drie Duit
sche vliegers, die gedood werden in den
luchtraid op Ramsgate van den 22en Augus
tus, werden heden in Margate begraven.
Zes officieren en een groot aantal man
schappen van 't vliegerkorps woonden deze
begrafenis bij. Het regiment lichte artillerie
Durham stelde de eerewacht en het vuur
peloton beschikbaar en ook den hoornbla
zer, die het laatste signaal boven het graf
blies. Twee affuiten en twaalf paarden
brachten de lijkkisten naar het kerkhof en
Geen moraal maakt de mensch zóó eerlijk
als de conlróle.
Roman
door
Thérèsc Hoven.
En de zusiers, quasi onder den indruk:
1 ifk3 hebben M
Ja met een bedenkelijk gezicht: „Me
f ;'kf. bolerbrokken. daar kun-je heerlijk op
domt" peperraunt> dat is ««cd tegen den
.Hoeveel wilt u verteren'?"'
ootje schudt haar beursje uit en telt... alle
nual centen tot 23 toe... en een halfje t
f "u"s.laU?n zeggen... een kwartje," zegt
om te gaanltStekCn<1 nl(', d3t iongc soed weet
„Meent u t? Dol... of eigenlijk, 't is niet eer-
i]En toch zal ik 't maar aannemen, ik ben
hui' dat ik niemand iets kan
peigeren. En weet u wat, zoodra ik terug
nen, koop ik weer w at en dan betaal ik l'/:
zwitserland sturen.'!2"* pm,tkmrt ui'
c°°'}c, na veel zoeken en uitkiezen, ein-
vrinllr ^ggefiaan. is 't weer stil in 't kleine
vnnkeitjc tot op ceos de sche, künkt. ie
e asters vo| aandacht,
't Is een 'dienstmeisje, een glunder ding van
een jaar of achttien, met een mand vol bood
schappen.
„Och! juffrouw", zegt ze, familiaar, „geeft u
mc 1% ons versche zandkoekjes, maar kunt
u ze me niet in een zakkie zonder naam ge-
yen? Want, weet u, ik moest ze voor Mevrouw
in dc Piet Heinstraat halen en ik heb 't ver
gelen.''
Als deze transactie is afgeloopen, duurt 't
weer een geruimen tijd, eer er een klant komt.
't Is een jongen van „Fluks" in t rood op een
der bekende fietsen van dezelfde kleur.
Hij komt om een reep sjukla van 3 cent,
en als de juffrouw hem vertelt, dat ze er geen
goedkooper heeft dan van 5 cents, geeft hij
zijn hart lucht over zoon schandalige afzet
terij en slaat hij, bij 't weggaan, de winkel
deur zóó hard achter zich dicht, dal de fles-
schen met ulevellen en zuurtjes rinkelen.
De beide firmanten zuchten unisono.
„Als de huisbaas 't eens bijwoonde, zoo'n
middagje", zegt Hes, hoofdschuddend,, „dan
zou hij zich tocK schamen om zoo'n huur to
vragen."
„Kun-je denken; een huisbaas trekt er zich
veel van aan of je dc huur kunt 'betalen.
Kijk eens even," voegt ze er, op veranderden
toon bij: „Daar- hè-je die dames uit 't pension
op den hoek... Hè. ze komen hier. Dag me
vrouw...
„Juffrouw, hebt u ook Krul-limonadc?
„Nee, mevrouw, wel van Pel, die is heer
lijk, o! zoo fijn, en van Hendriks uit Wormer-
veer, die is ook erg goed."
„Dat spijt me, ik wou ze juist van Krul heb
ben
..Ja, daar kan ik u niet aan helpen. Is er ook
iets anders?"
.Dank u, maar., ja, als u 't aanbiedt, zoudt
u mij eigenlijk wel kunnen helpen. Wij gaan
morgen op reis...
„Zoo? Sluit u 't pension?"
„Voor 14 dagen ja; al onze gasten gingen in
de maand Augustus uit cn toen hebben mijn
dochter en ik besloten er ook uit te gaan."
Heerlijk voor u!" zegt Hes, vriendelijk, of
schoon ze er niets van meent. Weer zoo echt
Mevrouw Rimmers nooit iets koopen en
altijd diensten vragen.
„Ja, niet waar?" klinkt 't poeslief terug.
„Wij gaan voor 14 dagen naar Brussel cn
omstreken en nu wou ik u vragen of onze
kanaries weer bij u mochten komen... net als
verleden jaar... zc waren locK zóó tierig, toen
we terug kwamenu hadt er zoo goed voor
gezorgd.
,,'li Spijt me wel, mevrouw", antwoordt
Hes, nog steeds vriendelijk, „maar we hebben
de poes van Mevrouw Smit., en dan zouden
we veel te bang zijn."
„Nee. natuurlijk, dat zou niet gaan. IIoc
komt mevrouw Smit er bij?"
.Ze is op reis met meneer en de meid is
ook met vacantie."
„Net als bij ons", laat Mevrouw zich ont
vallen, „de meiden moeten tegenwoordig
per se vacantie hebben. De mijne gaan ook alle
drie... net zoo lang als wij. Gunst, hoe zal ik
nu met mijn kanaries'doen?"
„Doet u ze ook in pension, mevrouw", zegt
Cor, zich in 't gesprek mengend. Tot nu toe
heeft ze zich" bezig gehouden met zakjes af
wegen... een onschuldige truc, als er klanten
zijn, om den indruk te maken, alsof er bood
schappen te bezorgen waren, iels dat bijna
nooit gebeurt.
Mevrouw Rimmers kijkt effen, haar dochler
proest "t even uit.
„Ik meen 't, er is een yogelk'oopman in de
Witte de Withslraat, die neemt vogeltjes van
de families, als ze uit de stad gaan, 't is 3 cent
per dag... per vogeltje dan...
Mevrouw moet nu toch ook lachen en be
dankt voor den goeden raad, dan gaat ze weg,
maar komt nog even terug en zegt, als was
'l een invallende gedachte: „Gunst ja, u zoudt
me nog een pleizicr kunnen doen, mag ik u
den huissleutel geven en mogen de meisjes
dien bij u komen halen en... ja, als u toch den
sleutel hebt, zoudt u dan om den anderen dag
dc bloemen in de serre willen begieten?"
Een oogenblik kijken de beide zusters haar
vcolcischende buurvrouw beduusd aan, dan
zegt Cor, parmant: „Hoort u eens, mevrouw
Rimmers, wij hebben graag wat voor u over,
dat weet u wel, maar dan zouden wc het toch
ook wel prettig vinden, als u eens iets bij ons
nam...
„Och! u hebt zoo weinig, wat ik gebruiken
kan." venyitschuldigt mevrouw zich.
„Zoo weinig? Hoe kunt u 't zeggen? Heer
lijke jams cn boterhammenkoek en...
„Verleden heb ik eens een potje jam bij u
laleii halen", valt Mevrouw grif in, „en die
was heelemaal versuikerd".
„Ilad u 't dan terug gegeven, mevrouw".
„Och! daar kom je zoo niet toe... maar, ik
heb nu niet zoo heel veel tijd... cn na de
vacantie zullen we zien. Dag juffrouw, dag
juffrouw".
„Wat een w... wat een mensch!" verbetert
lies, ze had heusch graag w ij f gezegd, maar
als oudste moet ze een goed voorbeeld geven
en geen rare of onfatsoenlijke dingen zeggen.
„Je zou der!" zegt Cor, energiek.
„En toch moet je der te goed vriend hou
den". meent Hes, ,,'t kan waar zijn van die
jam. Wij hebben toch ook pas een pot kersen
opgegeten, die al begon te gisten. Je weet, op
een Zondag, toen Micl er ons nog zoo mee
plaagde. Ja, 't is natuurlijk een cirkeltje rond,
als wc meer klanten haddien, zouden we meer
inslaan en zou dc voorraad gauwer op zijn
cn als we meer keuze en vorscher waar had
den, zouden wc meer klanten krijgen. Doe. er
eens wat an. Je kunt l niet dwingen. Ik zag heel
goed, dat dc juffrouw naar de pralines keek...
alsof ze zeggen wou.. Wat zien die er onfrisch
uit... cn 't is waar...
„Zc liggen der pas een weck of wat, je kunt
toch niet eiken dag nieuwe uitstallen".
„En wil ik je eens wat zeggen, Cor? We krij
gen ook niet van alles 'l beste".
Het gesprek wordt afgebroken door twee op
zichtig geklcedc juffertjes, twee vriendinnen-
dienstmeisjes uil dc buurt, die wat komen
koopen om mee nnnr huis te nemen.
De eene, Jenct, gaat met de andere, Truus,
mee naar die der moeder en nu willcn'zc alle
bei wat meenemen.
Zc kijken cn proeven en pingelen cn 't eind
is dat zc samen voor 17 centen verteren cn
wel voor een cent of 5 opgesnoept hebben.
Intusschcn schiet dc raiddag op cn gaat Hes,
die dc week van 'l huishouden heeft, voor 't
eten zorgen, 't Is een sober maal... koud ge
hakt met zomerbiclen en opgewarmde aard
appelen. Zc zouden het Micl, haar nichtje, dat
hij ze inwoont, graag beter geven, maar 't kan
niet.
Zc moeten toekomen, leven van hetgeen de
zaak opbrengt en 'l is tobben.
(Wordt vcrvolgd.1