N°. 63. Eerste Blad.
16,Ie Jaaroang,
„DE EEMLANDER'
Zaterdag 1 September 1917.
BUITENLAND.
Moofdreit-ictlei
mARIE VAN VERSENDAAL.
Mr. O. J. VAN SCHAARDENBURO.
Uitgevers: VALKHOF? Co.
ABONN EMENTSPKUS
tv 8 m»aid*n tooi am.niloort
li»m fruioo p"
P»rw«ek(n»tgraü«T»r»k.iinii Ug.n ong.lulk.Q).
Afz*n4*ritike U.o».
W«kdlijk8«h bÖTO«gMl Hollandsch* lluitvrouw" loadw
red^ti® ?*n Ihérès* Hov«n) p«r S mnd. 50 ets*
W®k®liik«ab bÜT*®*»®) - Wtrthktvki" p®r 8 tand. 5* Ct8.
Bureau: Arnbemsche Poortwal, hoek Utrecbtschestr.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRUS DER ADVERTENTIE N
Van 1l regelt f 0.80.
Elke regel meer O.I5»
Dieosta&nbiedingea 1—6 regele 0.50.
Groot* lettere naar plaateruimte.
Voor handel en bedrit bostaan zeor voordoolige bepalingon
tot het herhaald advortoeren in dit Blad, bji ahonnement.
Eene olroulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Politiek Overzicht
Een beeld van den toestand
in Rusland.
Het beeld, dat op de rijksconferentie te
Moskou van den toestand in Rusland is ge
geven, ziet er zóó.somber en naargeestig uit,
dat de gedachte is uitgesproken, dat de toe
stand overdreven is voorgesteld. De Frankf.
Ztg. heeft te kennen gegeven, dat niet alles
wat van de Russische regeeringstafel ver
kondigd werd, au pied de la lettre moest wor
den opgevat; er moest rekening gehouden
worden met de bij de mannen, die nu in Rus
land het bewind voeren, bestaande neiging
om de zaken te zwart voor te stellen als mid
del om de bevolking een heilzamen schrik
aan te jagen.
Daarvoor is misschien wei iets te zeggen,
Wat de Russische legers aan het front ver
richten, is niet altijd overeen te brengen met
de verhalen, die door het legerbevel zijn ver
spreid over de in het leger heerschende
tuchtloosheid; niet zelden wordt uit de
berichten van de tegenpartij vernomen, dot
aan Russische zijde gestreden wordt op eene
wijze, zooals een in staat van ontbinding
verkeerend leger onmogelijk zou kunnen
doen Het is dus mogelijk, dat ook in het
binnenland de toestand beter is don hij ons
wordt geschetst. Maar dat kan toch slechts
tot zekere hoogte het geval zijn. Cij
fers, die niet te wraken zijn, 'wijzen uit
hoe de werkelijke toestand is. Hoe
de oorlog als een ware kanker knaagt
aan de volkswelvaart, blijkt uit de
opgave van den minister voor handel en nij
verheid Prokopowitsch, dat de oorlog gedu
rende het eerste jaar 53 en in het tweede
Jaar 112 milliordcn roebclo Hoof» gokocf, ter-
wijl in 1913, het laatste jaar vóór den oor
log, de gezamenlijke ontvangsten in het ge-
heele jaar ongeveer 16 milliard hebben be
dragen.
De oorlog heeft ook ten gevolge gehad,
dat er eene groote schaarschte aan goedeien
is ontstaan; want sedert het begin van den
oorlog is Rusland van de wereldmarkt af
gesneden, zoodat men alleen is aangewezen
op de binnenlandsche markt. Tegelijk heeft
de algemeene industrieele voortbrenging
eene sterke vermindering ondergaan; in het
Donetzbelcken b.v. is zij mèt 50 pet. achter
uit gegaan. Over dien achteruitgang heeft de
beheerder van het Russische departement
van financiën Bernatzki geklaagd en als een
der oorzaken daarvan heeft hij genoemd de
buitensporige looneischen van de in de Rus
sische industrie werkzame arbeiders. De Ra
botsjaja Gazeta, als Russisch arbeiders
orgaan een onverdachte getuige, stemt met
deze klachten volmondig in. Het blad ver
meldt het feit, dat gedurende de eerste vier
revolutiemaanden de gemiddelde stijging
van de arbeidersbonen is geweest 2Ó0
300 petterwijl de productiviteit van de in
dustrie in denzelfden tijd met rond 50 pet. is
gedaald.
Dit alles wijst er op, dat inderdaad de toe
stand in Rusland zoodanig is, dat er haast
niet te veel kwaads van kan worden gezegd.
.Wanneer men dit in het oog houdt, dan kan
men niet anders dan zich ten uiterste er
over verbazen, dat op de rijksconferentie te
Moskau de met de macht van een dictator
bekleede minister-president Kerenski met
geen enkel woord van den wensch naar
vrede heeft gerept. Het was een echte oor
logsrede, die hij hield. Hij heeft den oorlog
aangekondigd teren de binnenlandsche vij
anden, die hij waarschuwde, dat het geduld
van de legeering tegenover hen zijne gren
zen had en dat, als die werden overschre
den, zij zouden stuiten op eene macht, die
hen de tijden van het czarisme zouden doen
terugwenschen. Hoe hij staat tegenover den
buitenlandschen vijand, geeft de zinsnede
in zijne rede weer, waarin hij heeft gezegd:
„Voor eenïgen tijd hebben wij met veront
waardiging 't voorstel van een afzonderlijken
vrede afgewezen. Eenige dagen geleden wa
ren wij -getuige van een nieuw dergelijk
voorstel, dat gericht was tot onze bondge-
nooten. Deze hebben het met dezelfde ver
ontwaardiging afgewezen, en in naam van
het groote Russische volk zeg ik tot onze
bondgenooten: Dat is het eer.ige antwoord,
dat wij van u hadden verwacht."
Op welk feit hier wordt gedoeld, is niet
duidelijk. Zoowel uit Berlijn als uit Weenen
s met den meesten nadruk tegengesproken,
at aan eenig lid van de Entente van wege
den vierbond een voorstel tot het aangean
K?.n ,e,enxafzonderIrjken vrede is gedaen. De
annh a zegt, dat een dergelijk
od slechts in de verbeelding van den
Russischen minister-president bestaat; de
Weensche dagbladpers beticht hem eene
klaarblijkelijke onwaarheid te hebben ge
zegd. Hoe dit zij, dit staat in ieder geval
vast, dat van een bewindsman, die zoo
spreekt, in het belang van den vrede niets
is te verwachten. Er is een tijd geweest
nog niet heel lang geleden toen Kerens
ki opkwam voor den vrede zonder annexatie
ep zonder schedevergoeding. Nu treedt hij
op in eene andere gedaante; hij brengt hul
de aan Rusland's bondgenooten, omdat zij
een vredesvoorstel hebben afgewezen, dat
volgens de verklaring van de andere zijde,
nooit is gedaan. Van het bekende algemee
ne DuitSche vredesaanbod en van het rijks-
dogbesluit van 19 Juli zwijgt hij in \even
talen. Maar dat kan het feit niet te 'niet
doen, daf als men Rusland van den onder
gang wil redden, de noodzakelijkheid om
vrede te sluiten met iedcren dag dringender
wordt. Zich baseerende op de eigen woor
den, waarmee Rusland's regeerders in Mos
kou den toestand hebben geschetst, kan
worden gezegd: Er is voor Rusland geen
andere keus don die tusschen den vrede en
den chaos.
De oorlog.
Het antwoord van president Wilson op de
Pauselijke vredesvoorstellen luidt oldus:
Aan Zijne Heiligheid Benedictus XV.
De ontvangst erkennende van de nota, ge
richt tot de oorlogvoerende volkeren, onder
dagteekening van den len Augustus, ver
zoekt de president der Veroenigde Staten
mij u het volgende antwoord te doen toe
komen:
„Elk hart, dat niet verblind en verstokt is
door den vreeselijken oorlog, moet getroffen
worden door dit roerend beroep van Zijne
Heiligheid den Paus en moet de waardig
heid on de kracht van de menschlievende
en edelmoedige beweegredenen gevoelen,
die hem in de pen zijn gegeven en moet
innig wenschen, dat wij den weg naar den
vrede konden betreden, dien hij zoo overtui
gend aanwijst. Het zou echter dwaas zijn,
dien weg in te slaan, indien hij niet werke
lijk leidt tot het doel, dat hij zich voorstelt.
Ons antwoord moet gebaseerd zijn op de on
verbiddelijke feiten en op niets anders. Het
is niet slechts staking der vijandelijkheden,
die moet worden verlangd, maar een krach
tige en duurzame vrede. Deze doodelijke
strijd moet niet herhaald worden en op nuch
tere wijze moet worden overwogen wat ons
er tegen zal verzekeren.
Zijne Heiligheid stelt in het wezen der
zaak voor, dat wij terugkeeren tot den status
quo ante bellum en dat een algemeene ver
zoening en ontwapening en vereeniging der
volken zal tot stand komen, gebaseerd op
het beginsel der arbitrage; dat door een
soortgelijk overleg de vrijheid der zeeën zal
worden gewaarborgd en voorts de gebieds-
aanspraken van Frankrijk en Italië en de ge
compliceerde Balkan-kwestie en het herstel
van Polen aan een zoo verzoenlijk mogelijke
oplossing zullen worden onderworpen en dat
rekening zal worden gehouden met de aspi
raties van het volk, welks politieke fortuin er
bij is betrokken.
Het is duidelijk, dat geen enkel deel van
dit program met succes kan worden ten uit
voer gebracht, tenzij herstel van den status
quo ante een vasten en bevredigenden
grondslag daarvoor biedt. Het doel van de
zen oorlog is de volken der wereld te bevrij
den van de bedreigipg en de feitelijke macht
van een uitgebreid militair stelsel, bestuurd
door een onverantwoordelijke regeering, die,
na in .het geheim het plan te hebben be
raamd om de wereld te overheerschen en
er toe overging dit plan. '.0 verwezenlijken,
zonder inachtneming var. de heilige ver
plichtingen, voortvloeiende u'u verdragen of
van lang gevesiigde en georganiseerde en
Ier. nagekomen beginselen ven interrnac-
nale actie en eer; een re~ecr:ng, die haar
eigen tijd uitkoos voor den oorlog; vastbe
raden en plotseling haar slag sloeg; zich
door e-en slagboom van v/et of von mecle-
doogen liet weerhouden; het geheele vaste
land von Europa in een bloedbad dompelde
r.:ct alleen van soldaten, maar van onschul
dige vrouwen en kinderen en arme hulpe-
loozen en nu staat als de verafschuwde,
maar niet verslagen vijand van *A deel der
wereld.
Deze macht is niet het Duitsche volk, maar
het is de niets ontziende meester van het
Duitsche volk. Het is niet onze zaak, hoe
det groote volk onder de heerschappij van
déze macht kwarr» of zich tijdelijk onderwierp
aar. haar overheerschend streven, maar het
is or.ze zaak er voor te zorgen, dat het lot
van de overige wereld niet langer in hare
handen berust i
Met zulk een macht te onderhandelen over
het door Zijne Heiligheid voorgestelde plan,
zou, voor zoover wij kunnen zien, in zich
sluiten het terugkrijgen van hore kracht en
de hernieuwing van hare politiek, zou noodig
maken het scheppen van een blijvende vijan-
digé combinatie van volken tegen de Duit
sche natie, die haar werktuig is, en zou er
toe leiden het herboren Rusland prijs te ge
ven aan intrige en bemoeizucht en eene ge
wisse tegenomwenteling, die zou worden be
proefd door alle kwaadaardige invloeden,
waaraan de Wereld" van de zijde der Duitsche
regeering gewoon is.
Kan de vrede worden gegrondvest op her
stel van hare macht of op eenig eerewoord,
dat zij zou kunnen geven in een verdrag van
overeenkomst en schikking
De verantwoordelijke staatslieden moeten
thans-overal inzien, indien zij dit tevoren
niet hebben ingezien, dat geen vrede veilig
kan steunen op politieke en economische
beperkingen, die moeten strekken om tekere
volken te bevoordeelen en andere te verlam
men en te Hinderen, noch op wraakachtige
handelingen, op vergelding of opzettelijke
krenking.
J Het Amerikaansche volk heeft onduldbaar
j leed ondervonden door de handen van de
keizerlijke Duitsche regeering, maar wenscht
geene vergelding toe te passen tegenover
het Duitsche volk, dot zelf in elk opzicht
heeft geleden onder den oorlog, dien het
niét heeft gewild.
F Amerikaansche volk gelooft, dat de
vrede moet zijn gegrondvest op de rechten
der volken en niet op de rechten der regee
ringen, op de rechten der volken, groote of
kleine, zwakke of machtige, op hunne voor
allen gelijke rechten op vrijheid, veiligheid,
zelfregering en hun rechtmatig deel in de
economische ontwikkeling der wereld, na
tuurlijk het Duitsche volk inbegrepen, indien
he: de gelijkheid wil aanvaarden en niet
haakt naar overheerscfung.
De toets van elk vredesplan is daorom
dezeIs het gebaseerd op de trouw van alle
betrokken volken of op het bloote woord
van een eerzuchtige en intrigeerende ïege*-
ring aan de eene zijde en een groep vrije
volken aan de andere zijde Dit is de toets,
die het hart der zaak raakt, en de toets, die
moet worden aangelegd. De oorlogsoogmer
ken der Vereenrgde Staten zijn bekend can
de geheele wereld en aan elk volk, waaraan
is toegestaan de waarheid te hooren. Zij be
hoeven niet op nieuw te worden aange
geven. Wij zoeken geenerlei materieel voor
deel. Wij gelooven, dat het ondragelijk
leed, dat in den oorlog is veroorzaakt dooi
de brutale macht van de Duitsche regaering,
moet worden hersteld, maar niet ten koste
van de souvereiniteit, doch weeleer in het
opeisohen van de souvereiniteit voor ieder
volk, hetzij zwak of sterk. Het toebrengen
van schade, het verbrokkelen van staten en
het nastreven van zelfzuchtige en uitsluiten
de economische beho^ten, beschouwen wij
als ondoeltreffend en in geen geval als een
geschikte basis voor welken vrede ook, aller
minst voor een duurzamen vrede.
Wij kunnen het woord van de tegenwoor
dige regeerders in Duitschland niet aan
vaarden als waarborg voor iets, dat duur
zaam moet zijn, tenzij het op overtuigende
wij-- gesteund wordt door - Dderije af
doende bewijzen van den wil en de bedoe
ling van het Duitsche volk zelf, dat de andere
volken ter wereld gerechtvaardigd «ouden
zijn het te aarvaarden.
Zonder zulke waarborgen zou. geen natie
kunnen vertrouwen op geheime over
eenkomsten, overeenkomsten betreffende
ontwapening, verdragen om arbitrage in de
te stellen van macht en regelingen
tot herstel der kleine naties, zoo zij met de
Duitsche regeering gesloten zijn.
Wij moeten wachtm op nieuwe bewijzen
van de bedoelingen der groote volken m de
Centrale rijken.
God geve, dat zij spoedig verstrekt mogen
worden, opdat zij overal leiden tot herstel
van he'- vertrouwen der volken in de goede
trouw der natiën en de mogelijkheid van cin
door verdragen verzekerden vrede.
(w. g.) ROBERT LANSING,
Staatssecretaris.
Washington,30Aug. (R.) Het Rus
sische gezantschap heeft de volgende ver
klaring gepubliceerd:
„Het antwoord der Vereenigde Staten op
de pauselijke vredesnota schijnt ons, Rus
sen, etn naad van de hoogste politieke wijs
heid en stemt volkomen overeen met de be
ginselen en doeleinden van het Russische
volk, zooals zij zijn neergelegd in de vérkla
ringen van de voorloopige regeering. Dit do
cument heeft opnieuw de fundamenteele
doeleinden aangegeyen, Üie in dezen oorlog
door het bondgenootschap van democrati
sche volkeren worden nagestreefd.
De verklaring van Wilson beoogt voor het
Duitsche volk het betreden van het pad der
demvi rotische herleving te vergemakkelij
ken en is de aankondiging van de eindelijke
overwinning'van de democratie en de ge
rechtigheid in de gonsche wereld. Aan het
Du'tschc militarisme en imperialisme is een
zware slag toegebrocht."
Par ij s, 3 1 Aug. (Hovos.) De dagbladen
betuigen eenstemmig instemming met vorm
en wezen van het antwoord van Wilson. De
Petite République vat hore beschouwingen
samen in den volzin: „Het zijn geene com
mentaren, die mert moet toevoegen aan het
antwoord van de president, maar de hand-
teekeningen van, de verbonden regeerin-
gen."
De Victoire vraagt de geallieerden aan
het adres van het Duitsche volk de zoo dui
delijke en populaire formule over te nemen,
die door het Russische volk is opgesteld op
den geboortedag van de revolutie voordat
deze werd gesaboteerd door Lenin: „Ont
troon Wilhelm!"
Naar de meening van de Herald
heeft Wilson een verbanningsbesluit uit
gesproken. Met Wilson is het blad van
oordeeldat het onmogelijk is in de
bat te treden met de personendie
voor den oorlog aansprakelijk zijn. De we
reld zou dat als eene daad van groote zwak
heid uitleggen. Nieuwsgierig wacht het blad
het antwoord af, dat het Duitsche volk en
de Duitsche rijksdag op deze afdoende les
zullen geven.
Charleston, 31 Aug. (R.) Daniels,
de secretaris van het marine-departement,
heeft hier in eene rede verklaard, dat het
zekerste middel om spoedig een afdoenden
vrede te krijgen, besloot in het gereed ma
ken \an leger en vloot. Er zal geen verslap
ping zijn in de werkzaamheid van Amerika
op zee en op het land, voordat de vrede
werkelijk onderteekend is. De burgers be
hoeven niet te vreezen, dat de regeering zal
worden misleid door het spiegelbeeld van
een vrede, die geen vrede is, om met haren
arbeid op te houden. Verder zeide hij, dat de
Amerikanen niet alleen strijden voor de de
mocratische natiën van de wereld, maar ook
voor het volk van het Duitsche rijk.
Op den veertienden dag van den elfden
Isonzoslag is de strijd zeer zwaar geweest op
het noordelijke gedeelte van het Karstpla-
teau; waar de Oostenrijksche stellingen bij
Podlesce, Madoni en Britof, maar vooral de
Monte San Gabriele, sedert zeven dagen het
middelpunt vgn den Isonzoslag, tegen de
veelvuldige aanvallen van de Italianen zege
vierend gehandhaafd werden.
Overigens was op dit en op alle andere
oorlogstooneelen de strijdactie gering.
W e e n e n, 31 Aug. (Corr.-bur.) De
dagbladen berichten: Telkens' wanneer de
halionen eene nieuwe poging tot doorbreak
van het Isonzofront ondernemen, disschen
zij aanstonds het sprookje op van de ont
ruiming van Triest. Daardoor moet de in
druk gewekt worden, dat de Oostenrijksche
autoriteiten de stad verloren geven en daar
om uit haar redden wat er te redden is. Zoo
was het bij de tien vorige, zoo is het bij den
elfden Isonzoslag. Ditmaal wordt het sprook
je nog opgesierd door de bijvoeging, dat
Triest door ons zelf geplunderd werd. De
Popoio d'Italia bericht, dat alle musea, bi
bliotheken, kerken en ook particuliere hui
zen van hunne kunstschatten beroofd wer
den, die in extra-treinen naar Weenen wer
den gebracht.
Voor de elfde maal moet worden vastge
steld, dat er geen woord waar is van dit
sprookje. Triest wordt nu evenmin ont
ruimd als vroeger.
P a r ij s 31 Aug. (Hovas). Malvy heeft
aan minister-president Ribot ontslag ver
zocht als minister van binnenlandsche zaken.
Weenen, 31 Aug. (Corr.-bur). De dag
bladen constateeren, dat het uit een aantal
hoogste bekwame en deskundige ménnen
samengestelde definitieve kabinet-Seidler
een krachtigen socialen tint heeft, zooals in
zonderheid blijkt uit de ministerieele depar
tementen voor gezondheidszorg en voor
sociale zorg. Ook heeft het een duidelijken
politieken tint. Behalve de Duitschers, Po
len en Czechen zijn voor {iet eerst ook de
Zuid-Slavische en de Ukrainische nationali
teit in het kabinet vertegenwoordigd. Dit feit
is eene afdoende weerlegging van de door
onze vijanden verspreide legende, dat de
nationale richtingen zich niet kunnen doen
gelden.
In Oostenrijk is het van zelf sprekend, 'dat
een definitief kabinet, waartoe leden van de
meest verschillende rfationoliteiten behooren
de strengste objectiviteit en de stiptste on
partijdigheid in acht zal nemen en dat het
er naar zal streven allo levende krachten vani
den staat samen te vatten en door eene
vruchtbare samenwerking met het parlement
naast de oplossing von de dringende met
den oorlog somenhangende materieele
kwastiën den weg vrij te maken voor de an-
dere groote vraagstukken, die in de troon
rede duidelijk zijn aangegeven, ook voor het
vraagstuk der grondwetsherziening, waar
voor de leidende grondbeginselen moeten
worden opgesteld en uitgewerkt. De geheele
ontwikkelingsloop van onze politiek gedu
rende den laatsten tijd rechtvaardigt" de op
vatting, dat, wanneer de bezwaren en moeie-
lijkheden, die nu nog in den weg staan aan
het in 't leven roepen van een parlementair
kabinet, verdwenen zijn, eene uit de volks
vertegenwoordiging voortkomende regeering
aan het hoofd von de zaken zal komen, wel
ker hoogste doel, dat de toongevende facto
ren van Oostenrijk voor oogen staat, zal zijn
de concentratie van alle tot werken bekwo-
me elementen van den staat lot eensgezin-
den, vruchtdragenden arbeid.
Weenen, 31 Aug. (Corr.-bur.) In over
leg met de regeeringen van Oostenrijk-Hon-
gorije en Duitschland zal het geheele onge
splitste Poolsche hulpkorps aan het front in
dienst gesteld worden, omdat het offensief
van de vijanden naar alle zijden eischt alle
militaire krachten samen te vatten. Aon het
front zal het Poolsche hulpkorps onder Oos-
tenrijksch-Hongaarsch commando staan.
Zoodra de oorlogstoestand dit toelaat, zal
het Poolsche hulpkorps terug gegeven wor
den aan zijne eigenlijke bestemming en het
kader voor het Poolsche leger vormen. In
middels blijft het noodige personeel voor op
leiding en voor aanwerving in het konink
lijk Polen achter.
De onderhandelingen van de het land be
zettende regeeringen over de instelling van
eene Poolsche regeering staan op het punt
te worden beëindigd. Men kan verwachten,
dat binnenkort eene staatsinrichting in het
leven zal treden, waardoor het land defini
tief in de rij der zelfstandige Stoten zal ko
men te staan.
Warschau, 30 Aug. (W. B.) De re-
geeringscommissarisson van de beide bezet,
tende staten legden in den voorloopigen
staatsraad de volgende verklaring af: D#
verbonden regeeringen drukken hiermee hun
leedwezen uit over het neerleggen van het
mandaat door de leden van den voorloopi
gen staatsraad. Hun leedwezen is des te
grooter, omdat hunne onderhandelingen
over de inrichting van eene Poolsche regee
ring op het punt staan te worden beëindigd.
Zooals reeds bekend is, werd het Poolscho
legioen om redenen van militaire noodzake
lijkheid naar het zuidoostelijke front gezon
den. Zoolang de aanwending aan het front
duurt, komt het legioen onder Oostenrijksch-
Hongaarsch opperbevel te staan. De ver
bonden regeeringen betwijfelen geen oogen-
blik, dat het legioen, aan zijne traditie in
dachtig, 2ijn ridderlijken plicht ook ditmaal
njet roem zal vervullen. Het tijdstip, waarop
het legioen wordt terug gegeven aan zijn
eigenlijke doel, het kader voor het Poolsche
leger te vormen, Iaat zich op dit oogenblik'
niet nauwkeurig bepalen. De oprichting van
het Poolsche leger wordt echter door het
wegroepen van het legioen niet onderbro
ken. In het koninkrijk Polen zal het noodige
personeel voor de opleiding en de werving
blijven. Daaruit vloeit voort, dat noch de
verdere oprichting van het Poolsche leger,
noch de voltooiing van de politieke instel
lingen van het koninklijk Polen opgegeven
zijn. Integendeel hopen de bezettende sta
ten, dat ten spoedigste de politieke instel
lingen in het leven worden geroepen, doof
welker bezit Polen in de rij van de zelfston"
dige staten treedt.
Berlijn, 30 Aug. (W. B.) De Argen-
tijnsche gezant deelde hier mede, dat zijne
regeering de zaak van het in den grond
boren van het Argentijnsche stoomschip
Toro door de Duitsche verklaringen als afge
daan beschouwt. De Duitsche regeering
heeft toegezegd, dat voor het stoomschip
Toro eene schadevergoeding zou worden be-
taald.
Berlijn, 31 Aug. (K. N.) Volgens d«
Koit. Norden nam de rijkskanselier, die eer
gisteravond zijne inspectiereis naar Belgi?
ondernam, in den trein de rapporten in ont
vangst van den chef der politieke afdeeling
bij den gouverneur-generaal in België Frei-
herr von Lancken en van den chef van hel
bestuur voor Vlaanderen Schaible. Geduren
de reis van Keulen naar Aken ontving de
rfjkskartselier op, hun verzoek enkele verte»