"binnenland^
DE ÈEMLAN DER'
Woensdag 24 October 1917.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
't Winkeltje.
N°. 80.
16rte Jaarpang
.0^,„ MARIE VAN VERSENUAAU
Mr. O. J. VAN SCHAARDENBURG.
t*
Uitgevers. VALKHOPf Co.
AB0NNEMENT8PBUS:
Por 8 maanden too? Amersfoort f 1-ÖÖ.
Idem franco per postS.0<K
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) 0.1 4.
Afzonderlijke nummers 0.05«
Wokoltjkaob b(jvoegsol „Dv Holïondtché Huinrou»"
redactie von Thérèae Hoven) per 8 mod. OO eta.
Wekelykseb bijvoegsel Wertldrtvin" per 8 mnd. 59 els.
Bureaus Arnbemscbe Poortwal, boek U tt ecb (scbestr.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
O.MO.
0.15
0.50,
P B US DEB A D V EBT EN TIN
Van 1C regeb.o M
Elke regel meer
Dienstaanbiedingen 1—4 regels
GrooLo letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bostaan zeer voordeolige bepalingen
tot het herhaald advorteeron in dil Blad, bjj abonnement.
Bene circulaire, bevattende do voorwaardon. wordt op
aanv.'aag toegezonden.
Politiek Overzicht
Engeland en de vredesnota
van den Paus.
Op de vraag wat de Engelsche regeering
-voornemens is te doen naar aanleiding van
üe vredesnota van den Paus, is eindelijk een
antwoord verkregen. In het lagerhuis is aan
een lid, op zijne vraag of op de nota een
schriftelijk antwoord zou worden gezonden,
het bescheid gegeven, dat er voor 't oogen-
■blik geen reden scheen iets toe te voegen
aan de kennisgeving, die reeds door de re-
geeding gezonden s. De kennisgeving hield
eenvoudig het bericht in, dat de nota ont
vangen was. Er was nog aan toegevoegd,
dat de nota in welwillende overweging zou
worden genomen. Nu kent men het resultaat
van die overwegingen; de nota zal niet be
antwoord worden. Dat is wel niet met zoo
vele woorden gezegd in het bescheid, -dat
minister Balfour aan den afgevaardigde
King mondeling heeft gegeven, maar het is
er toch uit te lezen. Het heeft inderdaad*den
schijn, alsof de Engelsche regeering nog
steeds met de oude onverzettelijkheid staat
op het standpunt, dat geen ander einde van
den oorlog mogelijk is, dan dat aan het
overwonnen Duitschland de vrede wordt op
gelegd. Dat thema is met den ouden woor
denvloed door Lloyd George behandeld in
de rede, die hij eergisteravond gehouden
heeft in de Albert Hall te Londen als inlei
ding tot eene groote campagne voor natio
nale bezuiniging. De vernietiging van het
Pruisische militarisme .of, zooals het ditmaal
heet, den „oorlogsgeest, 4^e huist in Pots
dam", wordt wederom verkondigd als het
doel, dat moet worden bereikt, en aan het
Engelsche volk wordt als plicht op het hart
gebonden, dat het daartoe moet medewer
ken, door den riem vaster om de maag te
snoeren.
Toch kwam er bij het lezen van den woor
denstroom, die bii vernieuwing over ons
weid uitgegoten, een bescheiden twijfel bij
ons* op, of hiermee de bedoeling juist is
weergegeven. Het bescheid, dat minister Bal
four eergister aan den afgevaardigde King
heeft gegeven, hield niet de pertinente ver
klaring in, dat de vredesnota niet zou wor
den beantwoord; het luidde slechts, dat er
voor 't oogenblik geen reden scheen te zijn
om iets toe te voegen aan het reeds gezon
den bericht van ontvangst. Is die diploma
tieke inkleeding met opzet gekozen om eene
besliste ontkenning te ontgaan?
Er is voor 't oogenblik geen reden om
op het bericht van ontvangst der nota een
entwoord te laten volgen, dat op de zaak zelf
ingaat. Zal daarvoor later misschien wel
reden zijn? Wij kunnen hier slechts vragen
en gissen. Maar iets is er in de rede van
Lloyd George, dat ons doet denken, dat men
zich de mogelijkheid om later te antwoorden
heeft willen openhouden. Dat is zijne zin
speling aan het slot op de inter-geallieerden
co'rtferentie, die binnen kort zal bijeenko
men. Hij wijst op de be teekenis van die con
ferentie en zegt, dat het een zeer belang
rijke militaire en politieke conferentie zal
zijn.
Nu kan men niet bij voorbaat als vast
staande aannemen, dat die conferentie een
nieuwen spoorslag zal geven aan de voort
zetting van den strijd. Lloyd George zelf
wijst er op, dat op de aanstaande conferen
tie voor het eerst twee nieuwe deelnemers
aanwezig zullen zijnmen zal daar hebben
vertegenwoordigers van Amerika en van de
nieuwe Russische democratie. Dat noemt hij
een onschatbaar voordeel. Maar Amerika
heeft in zijn antwoord op de nota van den
Paus zich niet doen kennen als een voor
stander van de „guerre a outrance", het
heeft een achterdeurtje opengelaten om tot
het door den Paus gewenschte overleg te ge
raken. En hoe is het standpunt van Rus
land, dat, zooals bekend is, het eerst den
wensch naar het houden van de conferentie
kenbaar heeft* gemaakt Men vindt dat uit
gedrukt in de Djen, het orgaan van de Tru-
dowiki, de partij welker hoofd Kerenski was
voordat hij tot hoofd der voorloopige regee
ring in Rusland gekozen werd.
Dit blad knoopt aan het berichtdat
de conferentie in November zal bijeen
komen de volgende mededeelingen vast:
Zij zal den internationalen politieken
en militairen toestand aan een ernstig
onderzoek onderwerpen en zal trachten
het vredesprogrom van de centrale mo
gendheden voor zoover dit bekend is
met het programma van de Russische
democratie, het programma van Wilson en
de oorlogsdoeleinden van Frankrijk en ItaliS
samen te smelten tot een basis, waarop
mogelijk ernstige onderhandelingen tot be
ëindiging van den oorlog kunnen worden
ingeleid. In Londen zullen inzonderheid ook
de laatste verklaringen van de staatslieden
der centrale mogendheden onderzocht wor
den, om na te gaan of zij aanknoopingspun-
ten en den oprechten wil tot den vrede der
centrale mogendheden bevattenook over
de vredesnota zal de eindbeslissing geno
men worden. Rusland zal op de conferen
tie met alle middelen voor een spoedigen
algemeenen vrede opkomen. De Djen deelt
ten slotte nog mede, dat thans tusschen de
geallieerden over Elzas-Lotharingen van ge
dachten wordt gewisseld en dat de confe
rentie ook tot taak zal hebben, het gemeen
schappelijke programma van de geallieerden
in deze kwestie te bepalen.
Wanneer men op dit alles let, dan beves
tigt dit de verklaring van Lloyd George over
de groote beteekenis, die aan deze confe
rentie is te hechten. Maar dan vindt men
daarin ook steun voor de opvatting, dat met
het eergister in het lagerhuis gegeven be
scheid nog niet het laatste woord gezegd is
over de vraag of de vredesnota van den Paus
van de zijde der Entente beantwoord zal
worden. Het is misschien een zwakke hoop,
die op die nota wordt gebouwdmaar het
schijnt ons toch toe, dat nog niet de bodem
is ingeslagen aan de verwachting, dat zij het
beginpunt kan zijn voor eene actie om de
strijdende partijen tot elkaar te brengen.
Althans dient men af te wachten wat de
intergeallieerdenconferentie in dat opzicht
zal opleveren.
De oorlog.
Aan het front in Vlaanderen waren de
partijep gisteren aan het einde van den twee-
daagschen strijd ongeveer weer in file posi
tie, die zij hadden toen de strijd begon.
De Franschen zijn gister in den vroegen
morgen een aanval begonnen ten noordoos
ten van Soissons. Er wordt nog met verbit
tering gestreden aan de noordelijke hellin
gen van den Chemin des Dames. Van Duit-
sche zijde wordt erkend, dat de Franschen
vooruitgedrongen zijn tot Chavignon. Het
avondbericht uit Parijs meldt, dat de voor
uitgang daar bedraagt 3)4 K.M. diepte en
dat ook elders de Duitschers zijn terugge
drongen.
In het oosten is 't nu weer rustig.
B er 1 ij n, 2 3 Oct. (W. B.) De bespre
kingen tusschen de vertegenwoordigers der
Duitsche, Oo sten rij ksche en Hongaarsche
regeeringen over de economisohe toenade
ring, welke in de laatste weken te Budapest
plaats hadden, zijn nu naar Weenen ver
plaatst om daar het materiaal te voltooien. De
eindbesprekingen zullen in de eerste helft
van November te Berlijn plaats hebben. In
de laatste week is het gelukt veel materiaal
voor dat doel bijeen te brengen, zoodat de
gedelegeerden de resultaten der besprekin
gen aah hun legeeringen kunnen voorleg
gen. Ht plan eener tolunie heeft men laten
varen ten gunste van een wederzijdsche be
handeling als bevoorrechte natie. Ook is de
mogelijkheid besproken van een gemeen
schappelijk toltarief.
Weenen, 23 Céi. t. (Corr.-bur.) In oa.-\0
bespreking van de instructiën, die de com
missie van den Russischen arbeiders- en
soldateryraad voor de inter-geallieerdencon-
ferentie heeft opgesteld voor haren verte
genwoordiger op die conferentie, zegt de
Neue Freie Presse:
Het geheel van de voorstellen, die een
formeel ontwerp van een vredesverdrag uit
maken, bewijst, dat het panslavistische pro
gramma geheel verworpen is. Al zijn ook in
deze voorstellen, wat de punten betreft die
op de O.-H. monarchie en op Duitschland
betrekking hebben, eischen vervat, die moe
ten worden aangeduid 8ls niet geschikt om
tot grondslag voor een vredesverdrag te
dienen, zoo is toch de totaal-indruk zooda
nig, dat er van eene omkeering in de Rus
sische politiek, voor zoover z»j in den ar
beidersraad vertegenwoordigd is, kan wor
den gesproken.
(Het in deze instructiën vervatte program
ma luidt aldus:
1. Ontruiming van Rusland door de
Duitsche troepen, autonomie van Polen, Li-
tauen en de Lettische provinciën.
2. Autonomie voor Turksch Armenië.
3. Oplossing van de kwestie Elzas-Lotha
ringen door volksstemming, onder voorwaar
de van volledige vrijheid van de stemming.
4. Herstel van België en schadevergoe
ding vo*r zijne verliezen uit een internatio
naal fonds.
5. Herstel van Servië en Montenegro
met schadevergoeding uit een internationaal
fonds; Servië krijgt een toegang tot de
Adriatische zee. Bosnië en Herzegowina
moeten autonoom worden.
6. De landstreken in* den Balkan, waar
over geschil bestaat, krijgen voorloopige
autonomie tot aan eene volksstemming.
7. Rumenië wordt hersteld in de oude
grenzen; het belooft aan de Dobroedsja
autonomie te verleenen en verbindt zich art.
3 van het Berlijnsche verdrag over de gelijk
heid van de Joden in werking te brengen.
8. Autonomie voor de Italiaansche pro
vinciën van Oostenrijk tot aan eene volks
stemming.
9. Teruggave aan Duitschland van al
zijne koloniën.
10. Herstel van Perzië en van Grieken
land.
11. Neutralisatie van alle zeestraten, die
naar binnenzeeën voeren, alsmede van het
Suez- en het Panamakanaal en afschaffing
van het recht om handelsschepen te kopen
en te torpedeeren.
12. Alle oorlogvoerenden zien af van
contributie of schadevergoeding onder wal
ken vorm ook. Alle tijdens den oorlog op
gelegde contributiën moeten worden terug
gegeven.
13. Ieder land is onafhankelijk wat zijne
handelspolitiek betreft, maar alle landen ver
binden zich af te zien van eene handels
blokkade na den oorlog en geene afzonder
lijke* tolovereenkomsten te sluiten.
14. De vredesvoorwaarden worden vast
gesteld op een vredescongres door gemach
tigden. te kiezen door de volksvertegenwoor
digingen. Deze voorwaarden moeten door
de parlementen bekrachtigd worden. De di
plomaten verbinden zich geene geheime ver
dragen te sluiten, die nietig verklaard wor
den als strijdig met het volkenrecht.
15. Geleidelijke ontwapening te land en
le water, gevolgd door invoering van het
militiestelsel.
De instructfe eindigt met de aansporing,
dat moet worden beproefd alle beletselen,
die aan de conferentie te Stockholm in den
weg staan, uit den weg te ruimen en de uit
levering te krijgen van passen voor de par
tijen, die er aan wenschen deel te nemen).
B e r 1 ij n 2 3 Oct. (W. B.) De Nordd.
AUg. Zeitung schrijft over de vredesdoelein
den, die de vertegenwoordiger van de Sojet
bij do inter-geallieerden-conferentic ter
sprake moet brengen: Op het oogenblik is
er geene klaarheid over te krijgen, welke
beteekenis dezestap naar binnen voor
Rusland en naar buiten voor de strijdende
partijen zal hebben. Maar hoe dit zij, het is
toch ongetwijfeld als een winst te boeken,
wanneer een zoo invloedrijk orgaan ais de
hoofdcommissie van den arbeiders- en sol-
datenraad, door bepaald stelling te nemen
in de vredeskwestiën, praktische stappen
doet in den zin van de toenadering tot den
vrede.
Het programma, dat de commissie heef#
opgesteld, is een zuiver Russisch program
ma. Eene reeks bijzondere punten zijn met
onze belangen en met die van onze bond-
genooten ronduit onvereenigbaar. De geest
echter, waarvan het bezield is, is niet die,
welke ons uit de jongste redevoeringen van
de heeren Asquith en Lk>yd George tege
moet komt. Het heeft iets van den geest en
vergelijk en verzoening, waarvan de beraad
slagingen van den Duitschen rijksdag ovei!
de pauselijke vredesnota en de program-ver
klaringen van graaf Czernin te Budapest be
zield waren. In dezen zin kan de stap van
den arbeiders- en soldatenraad een vooruit
góng van de vredesgedachte bcteekenen.
Hij is ongetwijfeld de uitdrukking van de
wenschen der meerderheid van het Russi
sche volk, die, zooals baron Rosen zegt, denf
vrede verlangt en naar vrede snakt, maat
waar eene invloedrijke minderheid tegen
over staat, die zich aan den oorlog tot eiken
prijs vastklemt, een parool, welks vervulling
naar de meening van den voormaligen Rus
sischen gezant, als zij mogelijk was, slechts
tot de volkomen vernietiging van Rusland
zou kunnen leiden. Misschien is de hoop ge
rechtvaardigd, dat de bemoeiingen van den
arbeiders- en soldatenraad ditmaal zoowel
tegenover de officieele Russische diplomatie
als tegenover de geallieerden meer succes
zal hebben dan de vroegere bemoeiingen
in den zin van den vrede. In dat geval zal
het Russische volk aan Europa een werke-
lijken dienst bewezen hebben.
Het Fransche miniserie heeft collectief
zijn ontslag aangeboden aan president Poin-
caré. De ministers zijn allen weer in hun
ambt bevestigd behalve Ribot, die is heen*
aegann. Hif is als minister van buitenlond-
sche zaken vervangen door Barthou.
Kameroverzicht.
Tweede Kamer,
No aanneming van de
Suppletoire begrooting 1917
voor de Artillerie-Inrichtingen, werd Dinsdag
voorgezet de behandeling van het ontwerp
tot wijziging der wet tot regeling van den
dienst en het gebruik van spoorwegen mei
beperkte snelheid.
Na discussie werd met 36 tegen 17 stem
men verworpen het amendement-Schaper
om den minister te verplichten minstens om
de 5 jaren de arbeidsvoorwaarden te herzien.
De heer Visser van IJ zend oom
licht een amendement toe om tè doen ver
vallen de strafbepaling op de uitoefening
van den dienst op een locaalspoorweg of
tramweg zonder dat concessie van krachl
is géwordén.
De heer Kleerekoper verdedigt een
voorstel om de vrijheid van ontheffing de?
Het is treurig als een vrouw bemerkt, dat
zij oud wordt, maar 't is nog treuriger als
zij 't niet bemerkt.
Roman
door
Thérèse Hoven.
45
gewend... en dan Cor is er niet bij cr met
haar van te genieten.
Ze is nu al een heel poosje, bijna twee
maanden, van huis en ze gaat goed vooruit; de
zenuw stoornis is vrij wel afgéloopen, maar
hel heeft haar oud gemaakt en ze is niet meer
't fleurige Corretje van vóór 't uitbreken van
den wereldbrand, toen ze, niettegenstaande
haar zorgen, soms nog zoo kinderachlig met
Miel kon stoeien.
De dokter in Apeldoorn heeft haar voor
bijna genezen verklaard, maar heeft, juist met
het oog op dat oud zijn, een rustig leven aan
bevolen.
Hij is bang en zijn collega in den Haag
deelt dit gevoel, dafzij, als ze weer in 't druk
ke gedoe van den winkel zal komen, weer last
van zenuwoverspanning zal krijgen en dan
zou de rustkuur niet gebaat hebben.
Er moei dus iets verzonnen worden, en er
is overeen gekomen, dat men de Kerstdagen
zal gebruiken om een familieraad le houden.
Strijk en zet begint ze naar: ..een doosje
ïhocolaad of zoo voor een jarig kind," te vra
gen en pe r se eindigt ze met bovengenoemd
blikje. Ze vindt iets. wat lekker is en niet
bederven kan, zulk een s'eilig bczil. Zc koopt j Tante Hester zal, mei Miel als gezelschap en
ei ook altijd een pakje kaarsen bij. met Gijs als mannelijken sleun, naar Apel-
Minder onlogisch dan 't zoo oppervlakkig i doorn gaan en dan met den dokter, en natuur-
schijnt i lijk ook met Cor overleggen, wat 't beste zal
Het verband is klaar, ze kan haar
Si s c u 11 s niet. in donker opknabbelen... en
verbeeld-je nu toch eens, dat er iets gebeurde
en er geen licht meer was?
Een andere dame legt een onverzadigbaren
trek voor macaroni aan den dag en koopt zoo-
iVeei ze maar krijgen kan.
Gijs heeft door een vriend een aanzienlijk
partijtje spaghetti, nouilles en derge
lijke variaties op het macaroni gebied, weten
ie bemachtigen en"'t vliegt al weer, zoo als
Juffrouw Hester met trots constateert
Wel... met trots, maar toch niet zoo als in
't be#in van de glorietijd* M ia AC SEfit *10
zijn.
Gijs heeft een plan en heeft 't Miel ook al
zoo wat ingefluisterd, maar ze heeft hem aan
geraden er nog mee te wachten.
Hes zucht periodiek een paar maal per dag
en vraagt zich af, hoe dat nu zal moeten?
Maar intusschen zet ze haar gewone plicht
leventje voort en doet ze wat haar hand te
doen vindt, zooals ze dat van haar prilste
jeugd al gedaan heeft.
Naarmate de berichten van Cor beter wor
den, is ze weer fleuriger geworden, maar ze
is nog niet de oude.
iflttrouw Berghui* bj&t toch aföd e$a
vreemde en dan heeft ze altijd den angst, dat
Cor heimwee zal krijgen.
Als zc er, op een Zaterdag middag over pie
kert, wordt ze verrast door het binnenkomen
van Nelia, de vroegere keukenmeid van Me
vrouw van Rees.
Ze ziet er patent uit. hetgeen onder de
omstandigheden met dubbele vreugde wordt
waargenomen door juffrouw Hester, die het
een gunstig voortecken vindt voor haar zuster.
Haar toon is dan bizonder hartelijk, als ze
vraagt: „En ben je nu heclcmaai beter, Nelia?
Voel je niets meer of zoo?''
„Mensch, ik ben zoo gezond als een vischje
en mijn longen bennen manjefick, zegt de
dokter, 't Waren de longen," voegt ze er, met
nadruk, bij.
't Is een idee van Nelia, dat iets aan de lon
gen veel interessanter is dan i<#s aan de zenu
wen i
Dat vindt ze maar larie, zoo iets van rijke-
lui's kuren, maar longen vindt ze degelijk.
„Je ziel er ten minste best uit," verzekert
juffrouw Ilester.
„Dat zal wel, 't heeft mp cente genoeg ge
kost, na de eerste zes weken dan, die moest
Mevrouw betalen.., en 't valt nïefmee."
„Daar weet ik alles van, mijn zuster Cor is
ook onder behandeling voor haar zenuwen,"
zegt juffrouw Hester, niet vermoedende welk
een teer punt zij aanraakt.
„'t Zal ook wel haar longen zijn," verkon
digt Nelia. „Bij mijn ook. De dokters noemen
zoo gauw iets zenuwen, maar ik weet 't zelfs
al te best, dat 't bij mijn aan de longen zat".
„En wat ga je nu doen?'' informeerde Hes,
„terug bij mevrouw van Rees?
„Dat zou ze wel willen 1 Maar ik denk er niet
aan. Ze heeft me niet mooi behandeld; ik zeg
a toch, iea xefc» heeft ze betaald toea
mocht ik 't zelf doen. Ik mot niks van der heb
ben, trouwens, ik heb ook gehoofd, dat 't er
legcnswoordig een kale boel is, geen eters en
alles even eenvoudig, niks voor mijn."
„En..; heb je al een andere betrekking?"
Nelia steekt haar lippen vooruit en krult
ze om, niet flatteus., maar zeer expressief!
,,'k Hè maling aan 't hecle dienen, ik ga
trouwen en daarom kom ik hier., om bruid
suikers te bestellen."
„Da's nog 's aardig van jc."
„Nou, ik denk zoo, u zelt me 't meeste nog
niet rekenen, en als 't goed een beetje verle
gen is, hindert 't ook niemendal, 't is meest
voor <lc kinderen, die lusten 't toch."
„En vertel 's; wat doel je aanstaande.?"
„Ilij is op 'L oogenblik in de mobilisatie.
„En ga-je daarop trouwen?''
„Secuur! Ik krijg 90 centen per dag en hoef
der niks voqr tc <iocn. Dat vind ik nou juist
leuk, getrouwd tc zijn en geen last van je man
te hebben. F.n hij heeft een keurig net boeltje,
hij is weduwnaar... daar had ik altijd zoo'n
zin in, juist om 'l boeltje."
„Met kinderen?
„Twee, maar die laat ik bij zijn moeder!
't Ouwe mensch is dol op zc en ik moet niks
van die schreeuwers hebben."
„En vindt hij dat goed?"
„Dat zal 'm geleerd worden, ik trouw met
hem en niet mei de-kinderen van een ander,
't Is een dood goeie man, dat is waar, cn hij
houdt veel van me. En royaal, nou! Daar kan
menig vrijgezel nog een puntje aan zuigen.
Verlejen Zondag had ic verlof en toen zijn we
samen uit gegaan cn heeft hij me getrak
teerd voor f 3.90 met zijn beien en toen nog
5 centen fooi."
Jongen, dat kan eeh hecle tfaktatig gc-
„En of! Ik had 'l zoo heet, om reden ik me
wintermantel van verleden jaar aan had met
me bont der over... en 't was gaar niet koud«
En toen had ik zoo'n dollen zin in ijs. Dat
maaklc ik vroeger zoo heerlijk bij van Rees
cn dan proefde ik, tot ik genoeg had. Fanie*
lic-ijs, dal was mijn ijsje en dal namp ik nou
ook, maar 't was toch lang zoo lekker niet
as wal ik zelf maakte. En daarna bestelde hij
croqueljes, hij smulde cr an, maar ik vond
ze ranzig, ik heb cr zelfs veels tc veel ver*
sland van om 't zoo gauw lekker tc vindenf
ik at er net twee... en wou toen liever eeai
porsjc hnringslaai, ik lioó zoo var. zuur... ea
toen nam ik nog een advokanljc toe... fijn!'
„Nu, je aanslaande schijnt er goed bij tfl
kunnen," merkt juffrouw Hcstci op.
„Ilij is mijn bruigom.' /.egt Nelia, iroificKt
„Of ie der goed bij kan? Nou, dat denk iif
wel, want hij is in alles even royaal. Hij lipefl
me zelfs een mof gepresenteerd bij mijn bont,
maar dat vind ik nou geen dracht voor een
werkmansvrouw, wat u?"
„O! dus is hij werkman?"
„Ja, maar dan techniesch of zoo. 't RcebW
weet ik niet, maar mijn vader liep naar 'm
geïnformeerd. En ik geloof ook, dat hij notf
wat centen van zijn eigen hep."
„En jij hebt ook wel wat, hè?"
Nelia verbleekt; als ze over der geld begin*
neu, is 't mis, dat vindt ze nog erger dan
over der zenuwen.
Soms prakkiseert ze der over om 't allemaal
weg le gooien, maar dat vindt ze zonde, of on*
't weg te geven en dat vindt ze nog zondcnerl
Dan zou een ander der van profilecren ent
zij niet.
5— 5
fWordt jrerjoJidl
