JkBOMEMEHTSPRUS
„DE EEMLANDER"
piiis HMimaiflsii—?J5
BUITENLAND
KOLONIËN.
BINNENLAND
FEUILLETON.
„IK HEB JE LIEF".
ibe Jaargang, No. 109
per 3 maanden voor Amers
foort f 1.50, idem franco
per port 2.00. per week (met gratis verzekering
feges ongelukken) f 0.14, afzonderlijke nummers
f 0jQ5. Wekelyksch byvocgsel »De Hollandsche
Haisprmw* (onder redactie van Thir&se Hoven)
per 3 maanden 50 cent. Wekelijksch bijvoegsel
»Wtrtkh«ntf per 3 maanden 52 cent.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
HOOFDREDACTEUR: M.. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF A C.
BUREAU ARNHEMSCHE POORTWAL, ho«k ut.echt.cnesti.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Dinsdag 27 November 1917
dienstunbiedioxen 1—5 rcjcli f 0.50. groote letten
our plaatsruimte- Voor hindd cn bedelf bestaan
leer voordeeii.ee bepalingen tot het herhaald adver.
teeren In dit Bled, bij abonnement. Ecne circulaire,
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Het oorlogsbeleid van
de Entente.
i.
Wanneer de toekomstige geschiedschrij
ver van den wereldstrijd gaat onderzoeken
hoe het is gekomen, dat de gebeurtenissen
K>p het oorlogstooneel een voor de Entente
£oo ongunstigen loop hebben genomen, dan
'behoeft hij niet ver te zoeken om de oor
zaak daarvan op te sporen. Hij kan zijn licht
opsteken bij de hoofdmannen van de En
tente zelf, vooral bij den Engelschen pre
mier Lloyd George. Die heeft de reeks te
kortkomingen, die de Entente heeft begaan
in de thans verloopen veertig oorlogsmaan
den, aan de kaak gesteld op eene wijze, zoo
als de felste oppositieman hem niet zou kun
nen verbeteren. Wij hebben reeds gelegen
heid gehad te wijzen op de door hem in
Parijs, onmiddellijk zijne terugkomst uit
Italië, gehouden rede, die onverbloemd de
verklaring inhield, dat als het met de oor
logvoering verder bleef gaan zooals tot dus
ver, hij de verantwoordelijkheid daarvoor
langer niet zou kunnen dragen. Eerst on
langs echter is die rede volledig bekend ge
worden; wij komen er daarom op terug, om-
"dat de scherpe kritiek, die de rede bevat te
gen het beleid van de Entente, verdient, dat
men er ten volle kennis van neejnt. Lloyd
George schetst aldus de pogingen, die zijh
aangewend om de strategische eenheid tot
6tand te brengen:
„Jaarlijks werden conferentiën gehouden
©m het gemeenschappelijk handelen bij den
veldtocht van het volgende jaar te verzeke
ren. Groote generaals kwamen uit de ver
schillende landen naar Parijs met zorgvul
dig en schrander voorbereide plannen van
leder front op zich zelf. Bij het ontbreken
van een intergeallieerdenraad, die zoowel
voor het eene als voor het andere deel van
het oorlogstooneel verantwoordelijk was,
waagde men slechts schuchtere raadgevin
gen, en ten slotte bleef ieder bij de plan
tten, waarvoor hij zelf onmiddellijk verant
woordelijk was. zonder dat er eene onder
steuning voor het plan van de anderen te
voorschijn kwam. Om echter den schijn van
een strategisch geheel te verwekken, namen
ellen aan een groote tafel plaats, namen
figuurlijk gesproken naald en draad,
Itaaiden hunne plannen aan elkaar en leg
den ze aan de hierna volgende niet-militaire
conferentie als een groot gezamenlijk plan
%'oor. En dan werd plechtig aan de wereld
verkondigd, dat de eenheid van de bond-
genooten volkomen was. In werkelijkheid
had men slechts eene verzameling geheel
van elkaar onafhankelijke détailplannen, die
in lappen bijeengenaaid waren. Zulk naai
werk is echter geene strategie. Zoo kwam
het, dat, als de plannen in de werkelijkheid
werden omgezet, de steken los gingen en
alles weer uit elkaar ging."
I Tot welke gevolgen dit heeft geleid, werd
gedemonstreerd met een beroep op Servië,
dat te niet is gegaan omdat men in gebreke
,ïs gebleven het bijtijds hulp te zenden. Lloyd
'George zegt-
„Rusland kon Servië niet helpen omdat
het een front van duizend mijlen moest
verdedigen en bovendien het neutrale Ru-
menië hinderend in den weg lag. Italië was
met zijne gedachten op den Karst, Frankrijk
en Engeland werden elders geheel in be
slag genomen. Zeker zonden wij strijdkrach
ten naar Saloniki om Servië te ontlasten,
maar, zooals altijd, kwam de hulp te laat.
Het ongeluk was reeds geschied. Hadden wij
de hulp van deze strijdkrachten tijdig afge
zonden, dan zouden wij Servië gered en de
blokkade van Duitschland ook aan de Bal
kanzijde voltooid hebben.
Gij zult zeggen Dat is eene oude geschie
denis. Ik wenschte, dat dit zoo was. Maar
het is eenvoudig het eerste stuk van eene
gansche reeks gebeurtenissen, die loopt tot
den dag van heden toe. 1915 was het jaar
van het treurspel van Servië, 1916 was het
jaar van het treurspel van Rumenië. Deze
geschiedenis is nog te versch in uw geheu
gen, dan dat ik haar voor u zou behoeven
te herhalen. Zij is eenvoudig de Servische
geschiedenis haast zonder verandering. Zij
is ongelooflijk, als men denkt aan de gevol
gen van de Rumeensche nederlaag voor de
zaak der Entente. De rijke koren- en olie
velden van Rumenië gingen in het bezit van
den vijand over. Zoo kon- Duitschland het
uithouden tot den oogst van 1917. Het be
leg van de centrale mogendheden was we
derom opgeheven en deze vreeselijke oor
log was nogmaals verlengd. Dit had niet
kunnen gebeuren, als er een centTaa! gezag
had bestaan, welks verantwoordelijk ambt
hierin bestond, voor het geheel van de oor
logsfronten het oorlogsvTaagstuk te over
denken. Maar wederom hadden Frankrijk
èn Engeland al hunne strijdkrachten ingezet
voor de bloedige stormaanvallen aan de
Somme, Italië streed op den Karst om "zijn
leven. Rusland was in de Karpathen bezig
er was geen lichaam, dat van te voren maat
regelen voorbereidde om het lot van Rume
nië af te wenden.
Dat wij vier oorlogen voerden en niet één.
zien wij ook uit het volgende In 1916 had
den wij wederom eene Parijsche conferen
tie en nogmaals het schouwspel van een
groot strategisch plan uit één stuk. Maar
toen de Russische militaire macht in Maart
7917 ineenviel, kwam er geene verandering
Th de militaire strategie, maar men handelde
precies alsof er in Rusland niets was ge
beurd. Waarom? Omdat de plannen onaf
hankelijk van elkaar waren en niet deelen
vormden van een strategisch geheel. Het
nieuwe treurspel verliep zooals de vroege-
ren, omdat het dezelfde oorzaak had. Rus-
lands kracht brak. Zijn front, zoo meende
men, was zijne eigen zaak.
En thans, nu Italië bedreigd wordt, mee-
nen wij, dat het zijn oorlog zelf ten einde
moet brengen, en denken wij„Moet ik
mijns broedeTS hoeder zijn Die meening
is noodlottig en verderfelijk. Het Italiaan-
sche front is voor Frankrijk en Engeland
ever gewichtig als het dit voor Duitschland
was. Duitschland heeft dat tijdig fhgezien,
wij helaas niet."
Men ziet, de stem van dezen criticus klinkt
scherp en vernietigend zij breekt het beleid
van de Entente in de veertig oorlogsmaan
den, die tot dusver zijn verloopen, zoo vol
komen af, dat er geen stuk van heel blijft.
En wat aan deze kritiek eerst recht hare be-
teekenis schenkt, is dat zij komt uit den
mond van het hoofd der Engelsche regee
ring, den eersten minister Lloyd George.
De oorlog.
Van geen der oorlogstooneelen is iets van
belang bericht.
Rome, 26 Nov (Stefani). De Osserva-
tore Romano brengt het volgende bericht:
Eenige nieuwsagentschappen en dagbladen,
hoofdzakelijk buitenlandsche, hebben be
richt, dat de Heilige Stoel een nieuw vredes-
beroep tot de beide oorlogvoerende staten-
groepen heeft gericht of zal richten. Wij zijn
gemachtigd te verklaren, dat dit berioht van
allen grond ontbloot is.
Washington, 26 Nov. (R.) De sena
tor Stone, voorzitter van de senaatscommis
sie voor buitenlandsche zaken, heeft gezegd,
dat het zeer wenschelijk zou zijn den oorlog
te verklaren aan Oostenrijk, Turkije en Bul
garije, omdat dit kan strekken den toestand
te vereenvoudigen.
Londen, 26Nov. (R.) In eene supple-
toire begrootingswet wordt geld aangevraagd
voor uitbreiding van het personeel der vloot
met 50.000 officieren en manschappen bo
ven de oorspronkelijke raming van 400.000
manschappen van alle rangen.
In het Engelsche lagerhuis heeft minister
Balfour bevestigd, dat de Bolshewiki-regee-
ring in Rusland een onmiddellijken wapen
stilstand aan alle fronten he&ft voorgesteld
met het doel om besprekingen over den
vrede aan te knoopen. De Engelsche regee
ring heeft er niet op geantwoord en, voor
zooveel hem bekend is, de met Engeland
verbonden regeeringen ook niet.
Kopenhagen, 25 Nov. (W. B.) De
National Tidende brengt een telegram uit
Petersburg, inhoudende, dat de bestuurder
van het levensmiddelendepartement aan de
commissiën van den arbeiders- en soldalen-
raad heeft doen toekomen een door hem van
het legerfront ontvangen telegram, waarin de
toestand, wat de levensmiddelen betreft, als
verschrikkeijk geschilderd wordt. De laatste
beschuit voorrad en zijn opgebruikt. De aan
voer van levensmiddelen wordt dagelijks
minder. Als er niet spoeding uitredding
komt. zal er een ramp gebeuren. Van het
noordelijke front werd geseind, dat er In de
laatste dagen slechts 15 wagonlodingen per
dag zijn ontvangen, terwijl het normale ver
bruik is 324 wagonladingen per dag. Het
leger wordt door een hongercatastrophe be
dreigd.
De in de koninklijke boodschap, die dit
jaar omstreeks Paschen is verschenen, aan
gekondigde hervorming van de staatsinrich
ting von Pruisen is bij den landdag aanhan
gig gemaakt in drie met elkaar samenhan
gende wetsontwerpen tot wijziging van de
grondwet. Het eerste ontwerp strekt tot ver
vanging van het drieklassenstelsel voor de
verkiezing van de leden van het huis van af
gevaardigden door eene nieuwe regeling,
waarbij het gelijke, geheime en directe kies
recht wordt ingevoerd. Een tweede ontwerp
brengt wijziging in de samenstelling van het
heerenhuis. Een derde ontwerp wijzigt het
budgetrecht in dier voege, dat aan het hee
renhuis en de regeering eene grootere be
voegdheid wordt gegeven tegenover het huis
van afgevaardigden.
Berlijn, 25 Noc. (W. B.) De Nordd.
AUg. schrijft onder het opschrift: „Onjuiste
geruchten": In het buitenland zijn weer ge
ruchten in omloop, dat de Duitsche regeering
op de deposito's van de onzijdigen in
Duitschland beslag wil leggen. Het spreekt
van zelf, dat die geruchten, die sleohts met
het oog op beursspeculatiën zijn verspreid,
geheel verzonnen zijn.
Londen, 26 Nov. (R.) Sir Leander
Star Jameson, de Zuid-Afrikaansche staats
man, die de ziel is geweest van den als de
Jamesonraid bekenden aanslag tegen de
voormalige Boerenrepublieken, is heden
overleden.
(De aanslag mislukte; hij werd in het be
gin van zijne uitvoering gestuit. Den 30en
December 7895 rukte Jameson met 800
man gewapenden van Mafeking uit op Jo
hannesburg asn; den 37 en kwam het tot een
gevecht met de tegen hem uitgezonden Boe-
renstrijdmacht en op 7 Januari moest hij
zich overgeven. Hij werd op verzoek van de
Engelsche regeering uitgeleverd en in Lon
den tot tien maanden gevangenisstraf ver
oordeeld.)
OoeMndlë
De moord op de zendeling
Vim de Lioosdreclit.
Door een brief van dc weduwe van zende
ling A. A. van de Loosdrecht. van den Geref.
Zcnclingsbond uit Rantc Pao (Midden-Celebes)
zijn nu-nadere bijzonderheden omtrent diens
vermoording bekend geworden.
Op reis naar Bori, waar alles rustig
scheen, zat hij daar 's avonds op de voorga
lerij van het gocroehuis mei den goeroe
ecnigc Toradja-verhalen le lezen, toen ccn
Toradja met zwartgemaakt gezicht de trap
op kwam loopcn cn met een speer hem doo-
delijk in de- borst wondde. Als oorzaTkk van
den opstand hoorde mevr. van de Loos
drecht:
„Een aantal, dobbelaars hadden gezworen,
den civielgczaghebber te dooden. Toen men
na zes dagen geen goede gelegenheid hiertoe
had gevonden, zwoer men, juist cenigc uren,
eer mijn ninn te Bori kwam, dan maar een
ander Hollander le zullen dooden, wat dan
tegelijk het toeken zou zijn voor den op
stand".
De Staatscourant van 26 November
bevat o.a. de volgende Kon. besluiten:
tijdelijk benoemd, bij het reserve-perso
neel der landmacht, bij het wapen der infan
terie, tot reserve-eerste-luitenanl, de eervol
ontslagen eerste-luitenant der infanterie W.
van Son
benoemd tot burgerlijk ambtenaar in tijde-
lijken dienst bij de Artillerie-inrichtingen, de
heer E. F. den Hollander.
H. M. de Koningin was Zondagochtend
in de Bethlehemskerk te 's-Grevenhage, waar
door Ds. Te Winkel kinderkerk werd gehou
den.
H. M. de Koningin-Moeder woonde de
godsdienstoefening bij in de Groote Kerk,
waar door Dr. Van Gheel Gildemeester een
lithurgischen dienst werd gehouden.
Prins Hendrik te Nijmegen.
De Prins heeft Zondag eenige uren vertoefd
te midden van de Nijmeegsche padvinders
op het terrein de Kwakkenberg, waar het
bestuur, de garnizoenscommandant, de Arn-
hemsche padvinders en een groot aantal be
langstellenden aanwezig waren. De Prins
heeft de troep vlaggen uitgereikt en vervol
gens de installatie der nieuwe padvinders
bijgewoond. Hierna benoemde hij den pad
vinder 7e klasse vaandrig H. Meyboom tot
zijn lijfpage.
Wegens den storm konden de voorgeno
men oefeningen niet doorgaan. Te één uur
zat de Prins aan een noenmaal in het pad
vindershuis aan. Z. K. H. vertrok te 3 uur
per auto naar Het Loo.
Hr. Ms. Tromp heeft Zondag we
gens stormweder 50 mijlen beoosten de
Faroër-eilanden bijgelegen. Het oorlogs
schip heeft heden ochtend de reis naar
Nederland voortgezet.
Bij Kon. besluit is aan mr. L. J. A. du
Questne van Bruchem, op zijn verzoek, met
ingang van 7 December 7977, eervol ont
slag verleend uit zijne betrekking van plaats
vervangend griffier bij den raad van beroep
(Ongevallenverzekering) te Groningen, on
der dank betuiging voor de> als zoodanig be
wezen diensten.
Mevrouw Scholte n-C r o m m e-
1 i n. f Te Amsterdam is op bijna 75-jarigen
leeftijd overleden mevr. Scholten-Cromme-
lin, voorzitster van het bestuur van de Amst.
Huishoudschool aan het Zandpad oldaor.
Mevr. Scholten was een van de boanbreek-
sters van de vrouwenbeweging. Met jonkvr.
De Bosch Kemper heeft zij het huishoudon-
derwijs in Nederland tot stand gebracht.
Nederland en de oorlog
Dé' overeenkomst mei Diiltacliltuid
Naar Het Vad. meldt, is een aanvulling
van de overeenkomst mget Duitschland tot
stand gekomen, waardoor men hoopt, dat
de levering van goederen, waortoe ons land
zich heeft verbonden, geen bezwaren zal on
dervinden.
Zijnerzijds heeft Duitschland de hoeveel
heid steenkolen, die het maandelijks uit zijn
mijnen aan ons levert, te beginnen met 1
December met eenige tienduizen
den tonnen verhoogd en nog eeü
extra-levering voor eenmaal toegezegd.
Voorts deelt het blad mede, dat voor d«
vaart van onze kolenbooten op Engeland
door Duitschland geëischt wordt, dat elke
kolenboot vergezeld wordt door een rader
boot. Gelijk men weet, is het geluid, dot do
raderen in het water maken, voor de duik-
booten al op verren afstand waarneembaar.
Zoo kunnen zij gemakkelijk vaststellen, dat
zij eea kolenboot voor hebben, en die laten
passeeren. De raderbooten von de Zeeland
zouden dan voor dit konvooi moeten dienen.
Naar het schijnt heeft deze regeling voor
onze scheepvaart te groote bezwaren, waar
om de kolenbooten er de voorkeut aan ge
ven den overtocht alleen of met een gewa
pend Engelsch konvooi te wagen.
Het geheime verdrag.
Wolff seint ons uit Berlijn:
Naar aanleiding van het ontwijkende ant
woord van Lord Cecil, dat hem niets bekend
is van overeenkomsten om Nederlandsch
gebied aan België af te staan, schrijft de
„Deutsche Tageszeitung": „Deze overeen
komsten en plannen waren al long geen ge
heim meer. De Belgische pers, voor zoover
ze Groot-België vertegenwoordigt, sprak oL
sinds jaren de hoop uit, dat eene toekom
stige schadeloosstelling van België ook ten
koste van Nederland zou geschieden en dat
in het bizonder de linkeroever van da
Schelde geheel of grootendeels Belgisch
bezit zal worden.
Aangehouden.
liet tc Hoek van Holland binnengekomen
TsVdcrlandsche stoomschip „Titan" rappor
teert in dc Oostzee door Duitsche zeestrijd-
krachten le zijn aangehouden en gedurende 5
dagen naar Swinemundc tc zijn opgebracht.
Nederlandse he Uitvoer Mant-
s c h a p p ij.
In dc opgave der gekozen commissaris
sen dezer Maatschappij zijn enkele naamfou-
ten blijven staan. De foutieve namen moeten
aldus luiden: D. W. Stork, H. S. A. G. baron
Collof d'Escury, F. V. Volstan, Jhr. F. Tcdin#
van Berkbout.
Kof.
De minister van Landbouw, Nijverheid en
Handel heeft het vervoer verboden van stof,
kaf of uitschoonsel uit granen, peulvruchten
en handelsgewassen.
Koffie en tlicc.
Gedurflhde het tijdvak aanvangende t
December en eindigende op 75 December
7977, zal door detaillisten aan verbruiker?
mogen worden afgeleverd op: bon no. 7
eener thee- en koffiekaart 0.05 K.G. thee
bon no. 8 0.05 K.G. koffie.
Gedurende het tijkvak aanvangende 7G
December en eindigende op 37 Decembei
7977, zal door detaillisten aan verbruikers
mogen worden afgeleverd op: bon no. 9
eener thee- en koffiekaart 0.05 K.G. thee,
bon no. 70 0.7 K.G. koffie;
*3
Men kan een kind zoet houden door meer
leven te mak.ïn 1 m eht zelf maakt.
Naar het Deensch
van
ELITH REUMERT
door
S> L o g e m a n—V an der Willigen.
IK
Als dan hel fatale oogenblik daar was dat
de trein vertrok ja, dan zou hij alles op
het spel zet; u cn doen alsof hij plotseling den
lieer en dame herkende, die hij in Land-
gratrnschlucht een kleinen dienst bewezen
tuuT cn groetenII aar zou hij groeten,
en wie weet o. zalige gedachte misschien
kreeg hij dan wel een knikje van haar terug,
mh setoen zelfs wel c-en vriend el ij k knikje,
.waaruit hij lezen kon dat zij hem voor een
zee innemend jongmenseh hield
goede hemel! Voorloopig verlangde hij
nii me i Als hij maar geen koude onver
re! 'ighe l p haar gelaat las, zou hij reeds
tc\ 'den zij?
3 olie K;> j -i;n holde het perron op.
-l een ijver, die niet anders dan op
m - hen, liep hij de waggons langs cn
- baad.-; iedeivn coupé in.
O, genadige hemell Daar zag hij heul iu C£ü
coupé eerste klasse zij konden het dus be
talen cn een seconde ontmoette hij haar
blik,en 't was geen onverschilligheid
die hij daarin lasl
Hij deed alsof hij hen niiet herteend had
voort moest hij, heelemaal tot aan de loco
motief en dan weer terug tol aan den goede
renwagen achteraan den trein.
Af en toe nam hij zijn hoed even af om zijn
voorhoofd af te drogen en te laten zien in
welk een spanning hij verkeerde.
Drie maal passeerde hij haar coupé, drie
maal ving hij haar betoovereivd beeld op!
Agnes Rönnow had dadelijk, toen hij voor
den eersten keer haar coupé passeerde, den
knappen jongen man uit de Landgrafen-
schlucht fyerkend.
Na de ontmoeting daar had zij tegen haar
oom gezegd:
„Wat een knappe man! Vindt u ook niet
dat hij een bizondcr gunstig uiterlijk licctl?"
En oom Vilhelm had geantwoord:
„Ja, bizonder."
Maar dat antwoord had haar volstrekt niet
voldaan.
Toen zij den jongen man nu weer zag,
stootte zij haar oom aan en zeide:
„Daar. is hij weer."
„Wie?" had oom Vilhelm lialf verschrikt ge
vraagd.
„Die Meneer uit de Landgrafenschlucht."
„Je hoeft niet bang voor hem te zijn. Hij
bijt niet."
En daarop had hij geglimlacht, hij dacht
zeker dat zij zijn glimlach niet zag, maar zij
had dien heel goed gezien.
Toen Volle voorde tweede maal haar wag
gon passeerde, zoide zij niets zij was wel
,\v ijier.
Zij keek den jongen man alleen maar be
langstellend aan cn het speet haar bijna voor
hem dat hij degenen, die hij zoo ijverig zocht,
niet vinden kon.
Misschien zocht hij wel naar zijn meisje?
En bij de gedachte dal hij misschien een
meisje had, kreeg Agues Bönnow onwille
keurig een steek in haar horst.
Wat kon dat haar eigenlijk schelen!
Hij mocht toah heusch wel verloofd zijn.
Wel neen, 't was zoker maar een goede
vriend natuurlijk w a s het een goede
vriend van wien hij afscheid wilde nemen.
Als hij een meisje had zou hij niet alleen
Ln de Landgrafenschlucht gewandeld hebben.
Knap was hij wat een eerlijke, goedige
oogen.
Plotseling vond zij dat hij op ccn acteur
leek. Er was in ieder geval iets artistieks over
hem.
Misschien was hij schilder.
Durfde zij oom Vilhelm nu maar vragen oï
hij dal ook niel dachi maar neen, oom Vil
helm was zoo vreemd, liij was op eens zoo
stil cn afgetrokken geworden.
Was het omdat hij Eisenach verlaten moest?
Dat speet hem zelf ook vreeselijk. Zij had
hem dc laatste uren voortdurend gevraagd
locli als je blieft naar huis le telegrafeereu
dat zij nog een paar dagen in Eisenach ble
ven. Lieve hemel, al waren l maar iwec
daagjes! 't Was er zoo heerlijk mooi. Maar
daar kon geen sprake van zijn.
Kijk, daar ging do jonge man' voor de
derde maal voorhij!
Als zij toch maar wist wie bij zocht!
De trein zette zich in beweging.
Agnes Rönnow en haar oom stonden, voor
hel raampje van den .waggon om ccn laatste
glimpje van Eisenach op le vangen, en vlak
voor hen stond de jonge man.
Plotseling keek hij hen aan mei ccn blik
waaruit duidelijk sprak dat bij hén herkende.
Hij nam eerbiedig zijn hood af en groette
En Agnes Rönnow keek eerst een beetje
radeloos naar haar oom, maar toen deze met
een vriendelijkcn hoofdknik den groet beant
woordde, behoefde zij zich werkelijk niet lan
ger tc bedenken en groette .ook.
Zij knikte met zulk een vriendelijken glim
lach, dat Volle Knudscn moed kreeg om ook
wat vriendelijker te groeten en onmerk
baar haalde hij zijn zakdoek uil zijn zak cn
begon er mee te wuiven. Heel zachtjes en be
scheiden.
Maar toen steeg Volle Knudsen's moed
tot overmoed; hij liep met den trein, die al
sneller en sneller voortgleed, mee en wuifde
ten slotte zóó energiseh dal zijn zakdoek .al
leen hem niet genoeg was, hij trok met dc
andere band den hoed van zijn hoofd cn toen
draaiden zyn armen ?n de lucht rond als de
wieken van een molen onder een stormwind.
En uit den waggon straalde de glirnjach
van.het meisje hem legen nog vriendelijker
en nog vroolijker. Zij knikte cn knikte, lot zij
haar lange witte voile van haar hoed trok en
er mee terug wuifde. Achter haar uit den
waggon verscheen een zwarte hecrenhoed, die
groote cirkel-s in de lucht beschreef. tot dc
onmcedoogenloozc spoorlijn een bocht maakte
en al die hemelscbe heerlijkheid voorbij was...
Volle Knudscn bleef in zijn geluksroes door-
wuiven loL hij twee bestellers om zijn vreemde
manier van doen zag staan grinniken, toen
hield hij op en haastte 'zich van het station
weg.
„Lalcn we nu het raampje loedocu, Agnw.
Ik ben bang dal je kou vat," zeidc oom Vil
helm.
En toen moest zij gaan zitten.
Overgelukkig wierp zij zich in een boek
van den waggon neer, haar gezicht bloosde,
haar oogen schitterden, en zij streek het haar
glad dat door den wind in wanorde was ge
raakt.
Wal was dal amusantl" zeidc 7.ij buiten
adem. „Daink u wel, oom Vilhelm voor 'l mee-
wuiven."
•Niet te danken hoor," antwoordde oom Vil
helm kortaf, terwijl hij zijn guitigen glimlach
verborg, „zoo iets doe je alleen mankop reis."
XI.
Volle Knudscn haastte zich naar het höld
„Zum Raulcnkraniz."
Hij wilde hel vrccnulelingcnbock zien. Mis-
liien kon dat hem vertellen waar zijn gelief
de cn haar oom in Denemarken huisden.
Voor hij dat wist kon, hij geen plannen
maken.
Eén ding alleen was hem duidelijk:
Hij moest haar volgen, haar weerzien en
voortbouwen op den vriendelijken glimlach
dien zij genadig genoeg geweest was om hera
te schenken.
li ij zou hel in Eisenach zonder haar ook
niet kunnen uithouden.
Waar z ij was. w as voor hem het leven, het
geluk. ..There is no world without Verona
walls."
Ilii ging dc groote ccbzaal van het hdtel
bkincn en bestelde een glas wijn.
(Wordt vervolgd.)
