„DE EEMLANDER"
BINNENLAND
O UIDEHS
ABONHEMEHTSPRIIS 7?.T Z
pwirntR abveheniiu :e
TWïiSEÖE BLAD
FEUILLETON.
Astrld EhrenGron-Müller.
V 16e Jaargang, No. 146
pc, post f 2.00. per week (met gratis verzekering
tegen ongelukken) f 0.14. afzonderlijke nummers
f 0.05. Wekelijksch bijvoegsel *Dt Hollsndsche
Huisvrouw* (onder redactie van ThÉrise Hoven)
3 maanden 50 cent. Wekelijkscb bijvoegsel
Zaterdag S2 Januari 1918
per
tWcrddtivuc* per 3 maanden 60 cent.
HOOFDREDACTEUR: M». O. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF C.
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, hoek utrcciitechestr.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
dienstaanbiedingen 1-5 regels f OJO.^roo^ letters
naar flaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan
reer voordccligc bepalingen tol hel herhaald advci»
tecren in dit Blad, bij abonnement Eenc circulaire,
bevattende dc voorwaarden, wordl op aanvraag
toegezonden.
De Staatscourant van 11 Januari beval
o a. dc volgende Kon. besluiten:
benoemd tot adminisjtratief-ambldhanr 3c
klasse bij de inspectie vaneen havenarbeid J-
H. Mes, te Amsterdam on 1'. IC. Kraal tc Rot
terdam;
voor den tijd van vijf jaren benoemd tot
•Hoofdcommissaris, tevens Leger Commissaris
\an liet Nederlandsche Roode Kruis, de Genc-
^aal-Majoor P. P. C. Collettc, lid van hel Hoog
Militair Gerechtshof tc Utrecht.
Kamerverkiezingen 1918.
De Centrale R. K. Kiesvereoniging te 's Gra-
venhage heeft eene vergadering gehouden
ten einde deze vereeniging te ontbinden en
daarvoor in de plaats te stellen een nieuwe
politieke organisatie: de R. K. Riikskies-
kring 's Gravenhage, en de R. K. Kies\ eree-
nigingen Gemeentekieskring I, II en 111, Den
Haag.
Daar het vereischte aantal leden niet aan
wezig was werd de ontbinding- tot over 14
dagen uitgesteld.
II r. M s. P a n t s e r s c h i p „Hertog
Hendrik", dat, gelijk vroeger gemeld, werd
gereed gemaakt voor een reis naar Neder-
landsch-Indië wordt 1 Februari c. k. tc Wil
lemsoord in dienst gesteld.
De bodem zal onder commando komen van
den kapitein ter zee A. C. de Joncheerc.
Verder zal de Etat Major van bet schip als
Volgt zijn samengesteld:
Eerste officier: kapitein luitenant ter zee TI.
:\V. A. Brans; luitenants ter zee le klasse: J. G.
Tollenaar en H. A. Gregory; luitenants ter zee
2e klasse: jhr. G. L. Wickers, W. H. G. Palm;
J. .T. A. van Staveren cn F. Pinke; luitenants
ter zee 3e klasse: B. M. v. d. Hoeven; jhr. F. M.
van Suchtclen v. d. Ilaarc on jhr. W. Lïoreel;
officier van gezondheid lc klasse C. G. Tiche
laar; officier van gezondheid 2c kl. 1! H. v. d.
Meer; officier van administratie lc klasse: E.
G. P. van Sypveld; officier van administratie
3e klasse: J J. dc Jong; officier-machinist le
klasse: J. II. Voorthuijzen; officieren-machi
nist 2e klasse: II. L. E. van Gelder cn G. J. de
Groot; officieren-machinist 3e klasse: A. Pezie,
W. F. II. Riecker, J. D. Bruinier, O. Scliuur-
mans en F. A. A. Jasperse.
Inspecteur der cavalerie. Naar
Wij vernemen heeft Generaal-Majoor W. H.
Piepers. inspecteur van liet wapen der cava
lerie, het voornemen binnenkort <len militai
ren dienst le verlaten.
Op 64-jarigen leeftijd is te Winters
wijk plotseling overleden de heer J. Schra-
der, gedurende circa 30 jaar vice-voorzitter
van de Kamer van Koophandel en Fabrieken
eldanr.
Nederland en de oorlog
Amerika's liondios tegenover
Vederlanil.
Een aanzienlijk Amerikaan zendt aan het
'Alg. Hbid. een schrijven, waarin o.a. gezegd
wordt
„Het is te begrijpen, dat scherpe critiek,
•In de Amerikaansche pers op Nederland ge
oefend, door de bladen hier te lande over
genomen en vinnig beantwoord wordt.
„Ik durf echter verklaren, en mijn verkla
ring is gegrond op het geregeld lezen van
tal van Amerikaansche dagbladen en tijd-
Sohriften, dat tegenover één scherp criti-
seerend artikel minstens honderd andere
staan, waarin over Nederland even breed
en loyaal wordt gesproken als in dat wat ik u
hierbij doe toekomen.
„Men beweerde, dat Nederlanders in Ame
rika vijandelijk bejegend en op één lijn ge
steld werden met Duitschers. Ik vermoed dat
dit, indien het inderdaad geschiedde, op een
vergissing berustte. In de Vereenigde Sta
ten bedoelt men met het woord „Dutchman"
dikwijls een Duitscher. In mijn geboorte
plaats en in den staat waartoe ik behoor,
wonen tal van Nederlanders. Men noemt ze
daar Hollanders. Het woord „Dutchman,
wordt zelden gebruikt, en als men het doet,
is het in verband met een Duitscher. Het is
misschien goed hier even te constateeren,
dat ik onder ol die „Hollanders" nooit één
ontmoet heb die losbantfig of trouweloos
was. Het waren allen uitnemende burgers,
achtbare eh zuinige lieden. Ik kan me niet
voorstellen, dat een Hollander, die als zoo
danig bekend staat, in de^ Vereenigde Sta
ten opzettelijk slecht zal worden behandeld.
„Aan ongeriefelijkheden staan zij thans
bloot, maar dat geit ook voor Engelschen en
Franschende Amerikanen ondervinden
immers zelf ook tal van moeilijkheden en ze
leggen zich bovendien nog vrijwillig ontbe
ringen op. Volgens 4e jongste berekeningen
hebben ongeveer 10 niillioeri gezinnen (niet
personen, maar gezinnen) een stuk getee-
kend, waarin zij verklaren, dat ze op alle
mogelijke manieren zullen bezuinigen wat
het voedsel betreft. Men verwacht dat nog
veel meer gezinnen een dergelijke verkla
ring zullen afleggen.
„In de Vereenigde Staten werden een
vleeschlooze en een tarwelooze dag inge
voerd, dat wil zeggen, dat de bevolking zich
den eenen dag vrijwillig vleesch, den ande
ren dag vrijwillig tarwebrood ontzegt. Dit
geschiedt niet alleen om de voorraden voor
de Amerikanen op peil te houden, maar ook
een zoo groot mogelijk overschot naar de
bondgenooten en de neutrolen te kunnen
zenden."
In hét door schrijver bedoelde artikel in
het „New York Journal of Commerce" van
23 October j.l. en dat tot opschrift draagt
7,De positie der neutrale naburen", wordt
zeer waardeerend over Nederland's houding
gesproken en blijk gegeven, dat men de
moeilijkheden, waarin Nederland verkeert,
goed beseft.
Geblokkeerde telegrammen.
Naar aanleiding van het bericht, door
ons ontleend aan het Hbld. over de vergoe
ding van in Engeland opgehouden telegram
men, verneemt de N. Ct., dat voor de door
da „represaille" getroffen telegrammen
geen andere regeling bestaat,, dan die van
1915, die herhaaldelijk ii\ de Staats Ct. is
gepubliceerd.
Volgens dqje regeling betaalt de Britsche
posl-administratie als regel de kosten van
over Engeland verzonden en daar opgehou
den telegrammen terug, voor zoover het ver
schil betreft tusschen de daarvoor betaalde
kosten en de kosten van overseining naar
Engeland en mits dat verschil grooter is
dan 5 fr.
Eenige verplichting daartoe erkent de
Engelsche post-administratie evenwel niet.
Benzol uit Duitschland.
Naar „De Auto" uit goede bron ver
neemt, bestaat er groote kans binnenkort
benzol uit Duitschland te krijgen.
De prijzen tan huisbrand.
Het Bureau voor Mededeelingen inzake de
Voedselvoorziening meldt:
Uit de beschouwingen, die hier cn daar zijn
gewijd aan de laatste mededeelingen omtrent de
voorziening van huisbrand, blijkt, dat menigeen
zich niet voldoende rekenschap geeft van de
omstandigheden, die de brandstoffenregeling in
gewikkelder hebben gemaakt dan noodig en
wenschelijk ware geweest cn ook van de bijzon
dere factoren, die op de prijsbepaling invloed
hebben gehad. Daarom mag een korte uiteen
zetting van de voornaamste momenten in de
historie der brandstoffenvoorziening niet over
bodig- heeten.
Doorgaans wordt in zulke beschouwingen al
leen gelet op den huisbrand. Men neemt dan
aan, dat die uit de producten onzer eigen mijnen
kan worden verstrekt en vraagt, waarom voor
een deel van den huisbrand een zooveel hoo-
geie kostende prijs wordt in rekening gebracht.
Nu is in den herfst door de Rijkskolendistri-
butie verklaard, dat het minimum van huisbrand
behoefte verzekerd was, omdat daarin, zoo noo
dig, alleen door de Limburgsche mijnen zou kun
nen worden voorzien. Dat was in den tiid, toen
het kostelijk stond met onzen koleninvoer. Ech
ter mag niet worden vergeten, dat onder nor
male omstandigheden Nederland zijn huisbrand
uit het buitenland placht te ontvangen de Lim
burgsche kolen, die toen in belangrijk minder
hoeveelheden werden geproduceerd dan thans,
werden ten dcclc uitgevoerd, ten dcele door de
industrie gebruikt. Niet alle Limburgsche kolen
zijn ook meer bijzonderlijk voor huisbrand ge
schikt, en er zijn Nederlandsche industrieele be
drijven, die om bepaalde redenen, o.a. hun stook
inrichtingen, meer speciaal op Limburg zijn
aangewezen. Indien wij dan ook geen kolen uit
het buitenland hadden kunnen krijgen, zou bij
lange niet volduan hebben kunnen worden aan
dc behoefte van huisbrand in dc mate als thans
geschiedt. Een deel der Limburgsche kolen zou
dan altijd bestemd moeten zijn geworden voor
bepaalde industrieën.
Toen de regeling met Duitschland tot stand
was gekomen, veranderde de positie geheel.
Door die regeling toch werd dc mogelijkheid ge
opend, zoowel voor verwarming als voor indus
trie, ccn, zij het ook gerantsoeneerde voorzie
ning tc maken, indien de gcheele beschikbaar
komende hoeveelheid kolen op de meest prac-
tische wijze werd verdeeld in verband met de
qualiteit der verschillende soorten en dc uiteen-
loopende behoeften.
De positie is nu aldus. Een deel der Limburg
sche kolen wordt geleverd voor de industrie,
een deel voor huisbrand". Alle cokes ziin van
vreemden oorsprong, omdat de gaskolen worden
ingevoerd. De verhouding wordt nu zóó, dat
bijna dc helft der huisbrandvoor/iening door
Limburg- geschiedt, met de turf mede, levert het
eigen land zoodoende ruim de helft van den
huisbrand op. -
Het spreekt vanzelf, dat, onder deze omstan
digheden, gezorgd moet worden voor gelijkma
king der prijzen. Men kan onmogelijk den eenen
particulier goedkoop ér kolen leveren dan den
ander, noch de eenc industrie boven de andere,
wellicht zelfs gene concurreerende, hevoordcelen
Van het oogenblik af, dat dc kolenpositie in
haar geheel kon worden overzien, meest dus een
berekening worden opgemaakt van den kosten-
den prijs per H L. van heel den kolenvoorraad,
waarover men te beschikken had, in een juiste
verhouding van de geldelijke en de hrandwaarde
der verschillende kolensoortgn. Hierbij mag ook
niet vergeten worden, dat huisbrand in het al
gemeen behoort tot de duurdere soorten.
Ook de Limburgsche kolen zijn dus in deze
prijzenegalisatie ingebracht, waardoor van het
geheel de prijs eenigszins lager kon worden ge
steld, dan de ingevoerde kolen kostten. Het is
bekend, dat door Duitschland 48 per ton aan
de mijn werd bedongen, terwijl op de vandaar
ingevoerde kolen nog voor een deel het aan
Duitschland te verstrekken crcdiet drukt. Ook
de uit Engeland gekomen kolen kwamen met
vracht en verzekeringspremies boog in priis.
Waren de Limburgsche kolen niet in de egali
satie betrokken en zou men ze alleen voor huis
brand hebben bestemd, wat om hierboven ver
melde redenen toch niet mogelijk was, dan zou
den niet alleen alle andere soorten duurder moe
ten ziin dan nu hot geval is, maar ook de gas-
prijs, terwijl bovendien cokes hooger in prijs
zouden moeten genoteerd worden dan Limburg
sche onthracict, en dat, terwijl onthraciet een
zeer goede en in verhouding dure koolsoort is.
Wanneer dus in sommige bladen nog wordt
gesproken van een „belasting" op den huisbrand
dan is dit niet juist. Alle huisbrand, die nu ver
strekt wordl boven de minimale 10 brandstof-
feneenheden, wordt betaald overeenkomstig den
kostenden prijs. Niemand betaalt op zijn kolen
een soort „belasting", terwijl daartegenover
voor de minimale 10 eenheden verre beneden
den kostenden prijs wordt betaald, niet alleen
door den meerbehoeftige, maar ook door den
rijke. Volkomen onjuist is dus de voorstelling,
als zou het verbruik boven 10 eenheden moeten
betalen voor het tekort op de minimale T0 een
heden. Dit tekort wordt door het Riik betaald.
Daarmede zijn niet minder dan 18 millioen gul
den gemoeid.
Hiermede komen wij tot een tweede quaestie,
die niet juist schijnt begrepen tc w orden.
Bij de indiening van bet crcdict-ontwerp,
waarbij ook deze 18 inillioen werden aange
vraagd, bestond het voornemen een opklimmen-
den prijs te doen beft ka voor de meerdere
brandstoffenecnln die aan de bewoners van
grooterc pcrceeic i /.ouden worden toegekend.
Duartegen zijn zóó gewichtige bezworen inge
bracht, dal dit denkbeeld moest worden prijs
gegeven. Hetzelfde was het geval met de na
vordering der hoogen prijzen, ook indien die
uniform werden gesteld. De gemeenten hadden
daartegen zoo groote bedenkingen, dat ook hier
van moest worden afgezien. Maar daarmede ver
vielen ook dc middelen, die hadden kunnen die
nen om de minimak 10 eenheden nog wat la
ger in prijs te stellen.
Met de regeling zooals deze thans bestaat,
gaat het aangeviaogde crcdiet von 18 millioen
reeds geheel weg. ,Wil men dus de algemeen
verstrekte 10 eenheden nog goedkooper maken,
dan zou een veel grooter credict noodig zijn,
dpn men meende dat, lettende op lult geheel
der voorzieningen en 's lands financiën, voor de
kolenvoorziening kan worden bestemd.
Ten slotte het bezwaar, dat ingebracht werd
tegen de dfezor dagen gepubliceerde regeling
in Januari, Februari cn Maurt voor de klassen
Ifl en hooger. Men stelt het voor, alsof, door
thans nog een drietal eenheden (tegen den kos
tenden prijs) beschikbaar te stellen, terwijl van
het minimum rantsoen voor alle klassen ccn
restant voor Februari cn Maart wordt bt-waard.
dc verbruikers der hoogerc klassen gedwongen
worden op dit oogenblik duur tc koopen, ter
wijl zij er wellicht in slagen met 10 eenheden
rond te komen en dus straks de n stcerende
goedkoppe eenheden niet meer noodig zuilen
hebben.
Dit bezwaar is niet wel tc begrijpen. In de
eerste plaats kun niet worden aangenomen, dot
er velen zullen zijn in deze hoogerc klussen, die
werkelijk slechts 10 eenheden zullen gebruiken.
Maar indien zij wat de Rijkskolcndistributie
zeer zal toejuichen! er in zullen slagen met
10 eenheden voor het gcheele seizoen te vol
staan, dan zullen zij hun brundstoffenverbruik
wel zóó verdeeld moeten hebben, 'dat zij in de
maand Januari geen extru eenheden behoeven
te koopen. En hoe minder brandstof er wordt
gekocht, hoe beter.
Bcscliikbanrstclling uui goedkoop©
tiran (1st oflen.
De gemeenteraad van Amsterdam
heeft, zooals wij de vorige week mekiclen,
een voorstel van B. en \Y aangenomen om
een toeslag te verlecnen op de eerste vijf
brandstoffeneenheden, in de verwachting
dat de regeering, zooals was aangekondigd
in de memorie van toelichting op het levens
middelen-ontwerp, ook een bijslag zou ver-
leenen. IntussChcn is daags na het raads
besluit bij B. en W. van Amsterdam een
missive ontvangen van den Minister van
Landbouw waarin deze mededeelde, dat de
memorie van antwoord blijk zou geven van
een gewijzigd inzicht der regeering ten aan
zien van de beschikbaarstelling van goed-
koope brandstof. D. \v. z. het rijk zou niet
langer tfbreid ziin 9/10 van de kosten daar
voor te dragen, aangezien de gelden reeds
op andere wijze zijn besteed door het ver
vallen van de navordering en van de extra
heffing boven den kostprijs.
Desondanks heeft de gemeenteraad van
Amsterdam besloten 't eenmaal genomen be
sluit te handhaven. Een motie van den heer
Hendrix om eerst de beslissing van het par
lement af te wachten, welke motie óók het
standpunt van den wethouder vanjinanciën
mr. de Vries weergaf, werd verworpen met
26 tegen 9 stemmen.
Als het parlement er niets op weet te vin
den zal dit besluit aan de gemeente Am
sterdam zeven en een halve ton gouds kos
ten f
De brandstoffen van Nederland
De heer J. van Baren, directeur van het
Geologisch Instituut der Landbouw-Hooge-
school te Wageningen, heeft, voor het de
partement Zwolle van de Mij. van Nijven
heid, te Zwolle een voordracht gehouden,
waarin hij over onze steenkolen o.m. hel
volgende zeide:
Uit het onderzoek van den rijksop?)
ringsdienst van delfstoffen bleek, dat in ons
land vier velden liggen.drie iruLimburg, één
in der. Achterhoek, met een gezamenlijke
oppervlakte van 88.000 H.A., waaronder 1
milliard ton steenkolen ligt.
Op het oogenblik wordt er nog slechts E
mijnen geëxploiteerd met een productie var
2.600.000 ton ;n 1916 tegen 150.000 tot
uit 2 mijnen in 1898. De opbrengst bedroeg
in 1916 30.000.000.
t Eigenaardige is, dnt de aandeelhouder;
meest alle in *t buitenland wonen. Spr. noem
de dat een gevaar, narom hij zich ster!
verklaarde voor staatsont ginning.
Er zijn invloedrijke Duitschers, die uit h
feit, dat de Belgische velden met de Deut
sche één geheel vormen (wenrtoc ook he
Nederlandsche steenkoolgebied in Zuid.
Limburg behoort) de conclusie trekken, dat
de mcnsch niet mag scheiden wat de natuur
vereenigd heeft.
Spreker zou het een romp achten indien
de staat naliet de velden le ontginnen er
het vreemde kapitaal gelegenheid gaf ziel.
ervan meester te maken.
Op verschillende gronden betoogd© dc
spreker, dat de steenkolen-ontginning een
zeer rendabel staatsbedrijf kon vormen.
He hrijjiMgevnugciicH.
Naar de Tel. verneemt, zal cfe heer H.
Colijn, oud-minister van Oorlog, thans per
soonlijk de leidini» op zich nemen bij het
vervoer van de Engelsche en Duitschc
krijgsgevangenen cn gewonden.
Tien schepen verkocht.
Wegens ontbinding van de Maastricht -
Amsterdam- Groningen Stoomboot Mij. te
Maastricht zijn aldaar vijf stoomschepen en
vijf ijzeren schuiten geveild en in massa gc-'
kocht doot.de N.V. Stoombootreedeiii voor
heen J. en A. van der Schuijt te Rotterdam
voor de som van 149.300.
Sluiting van de grens?
Het Hol!. Nieuwsbureau meldt uit Pa
rijs (draadloos)
De Badener Notional Ztg. bericht, dal <le
Duitsch-Zwitsersche en de Duitsch-Neder-
landsche grenzen waarschijnlijk twee maai»-
cl*n voor het handels- en reizigersverkeer
gsloten zullen worden.
S m%o kkelaars gearresteerd.
Te Lonn^jcer zijn drie kommies-soldalen,
de landbouwer K. en de caféhouder Ter R.
gearresteerd als verdacht van 'ii partij spek
zeep en chocolade en een hoeveelheid tand-
rubber, ter waarde van pijn. 2000, te heb
ben willen smokkelen, welke goederen ter
huize van K., bij wien een dier militairen i«
ingekwartierd, en bij Ter R. zijn in besloc
genomen.
Smokkelende soldaten. Te
Babberik zijn twee surveilleerende soldaten
met den karabijn aan den schouder dooi
kommiezen aangehouden. Zij hadden el|,
eene hoeveelheid zeep onder de kleeren ver.
borgen. Beiden werden onmiddellijk in aires:
gesteld.
School en Kerknieuws
„inii|>nkkou,,?
Als provinciaal comitc dezer Vereeniging, op
gericht tot verbeetring van de schraalsto pro-
dikuntstractcmcnten in de Ned. Herv. Kerk, tre-
de'-» voor de provincie Utrecht op Prol. Dr. J.
R. Slotemaker de Bruine, als voorzitter, de heer
AI- E. vuii der Veen,'als secretaris, Mr. A. F.
Baron van Lynden, Dr. G. P. Marang en Ds. P.
Veen. Pogingen zijn reeds gedaan, om in dikt
gemeente een plaatselijk comité te vormen, dal
het werk oldaor zal uitvoeren, zoodat weldra eco
begin der inzameling verwacht kan "worden.
Alle leden der maatschappij moetsn, door
Inspanning van alle krachten van ge^st en
lichaam, samenwerken tot één doel: het le
ven van allen mogelijk te maken.
Uit het Deensch door 4 x,r.
Betsy Balcker—Nort, %J?'
Mathilde richtte zich op. Op 't zelfde oogen
blik kwam moeder door hel hekje, en voor
liaar stond een meisje, zeker van Mathilde's
leeftijd, maakte een buiging, en trok den man
tel strak om de heupen, door de handen uit
le spreiden in de nauwe zakken. Ze droeg een
gröoten, willen stroohoed met een krans van
bagemaakte blauwe koren bloemen, zooals de
kinderen ze vlechten. Een*»dunne bruine vlecht
.was half opgebonden met een machtigen,
jwitten strik, die naar alle kanten uitstond
*ls een paar meeuwen vleugels.
-Ik ben Ingeborg Norup van Kongslevgaard,
Jj- ja, we zijn gisteren aangekomen maar
fcet ziet er nog verschrikkelijk bij ons uil;
■naar nu heeft mama het opgegeven en zit
Eiano le spelen; en dan komt hel ook vlugger
i orde. Ik wilde vragen of Mathilde Mühl
Mühlof Mathilde van middag bij
ons mocht komëh theedrinken,'' zei ze.
Mathilde klauterde neer van haar bedde-
stapel.
„Wal, lig je daar?'' Moeder vouwde haar
tuinschort op. „Schaam jc je niet, groot meis
je?" Ze keek ontevreden, en wal verlegen naar
de vreemde.
„Ja, wil je je mama danken, maar ik geloof
niet, dat het vandaag schikt voor Mathilde.
Wij zijn aan den groolcn schoonmaak, en ze
is ge\fbon mee le helpen; we hebben een
groot huis.''
Ingeborg monsterde Mathilde. Ze lceck haar
vpn terzij aan met vroolijke, lichtbruine oogen.
Haar haar zat in een hoogen kuif met krulle
tjes over voorhoofd cn ooren, en ze zag er
veel meer volwassen uil dan Mathilde, of
schoon ze een half hoofd kleiner was.
„Dank een anderen keer misschien.''
Mathilde keek liaar moeder smeekend aan.
„Ik wist niet eens dat er al mensclien woon
den op Kongslevgaard."
„Ja, maar je moet vandaag mei me mee!"
verklaarde Ingeborg, en greep met beide han
den naar de knqopen van Mathilde's boeze
laar.
Moeder keek haar een oogenblik verbaasd
aan.
,Je denkt toch wel aan de kuikens, Mathil
de," zei ze, zich omwendend; „en om de schil
derijen vnn je kamer af te nemen en ze goed
met spons en zeen\ af te wrijven?"
Toen reikte ze de gast een hand.
„AVil je je ouders groeten cn danken? Mis
schien mag Mathilde eens een anderen keer
komen."
Toen liep zc vlug, een weinig met de beu
nen schuddend, over de plaats, deed de tuin-1
sloffen uil voor de keukendeur en ging naar
binnen.
Mathilde was rood geworden. Ze trok den
staart van haar lange vlecht in den mond.
„"Wil u Waldemar Förslcff zien," vroeg ze
verlegen.
„Wie is dat?"
„Onze hengst."
Ingeborg lachte. Nee, warempel, daar geef
ik niet veel om. Daji wil ik liever den tuin
zien."
Ze deden het hek open, dc pauwen vlogen
weg. ^Ingeborg bleef staan. „O, wat zijn die
praclTtig. Dat was iets voor Mama. Zc lijken
precies op een paar bankiersvrouwen op een
bruiloft, met een zijden sleep en een paar
sprieten in liet kapsel."
Ze liepen door de lange laan.
„Iloor eens," zei Malliilde, staan blijvend:
„Hoe heel u eigenlijk?"
„Ik heb den zeer allcdaagschcn naam van
Ingeborg," zei liet meisje, de mondhoeken op
halend.
„Dat is een mooie naam. Ik wou dat ik zoo
heette l"
„Och dat weet ik niet. Wanneer cr twee
meisjes in een familie zijn, dan kan je ook
zeker zijn, dat dc eene Ingeborg heet. Maar
hoor eens, zullen we elkaar niet bij den naam
noemen? Ik vind liet zoo gek, om zoodra je
een langen rok aan liebl. zoo plechtig te doen,
0, wal is het hier mooi!'*
Ze hadden zich omgewend, en keken nu
terug naar het huis. Dat lag daar achter het
hek en schitterde in de voorjaarszon. Het
groene houtwerk cn de witte kalk zagen er
zoo echt frisch en vriendelijk uit De bloesems
van de perzikboompjes leken op een roze kant
rondom de kleine ruitjes.
Midden in den hof klaterde de oude fontein
door dc vier bazuinmonden, die nooit klaar
konden komen om na dc Maartsclie vorst te
ontdooien. Beneden in de gracht zwommen
Mathilde's twee zwanen, hun vleugels schuur
den langs het riet, de poolen' trokken vier
lange strepen achter zich door het groene
eendckroosl.
Op de grasvelden bloeiden de kerseboomen,
en uil alle struiken geurden dc viooltjes.
„Nou, jelui hebt het hier mooi," zei Inge
borg; ,Avat een mooi landgoed! Kongslev
gaard i.s minder imponeerend/' zei ze cn trok
haar mondhoeken weer op, maar dit is ten
minste wel /.oo goed, als waar wij vandaan
komen. En dan is liet ^altijd een verandering.
Is or hier wal omgang? Krijg jelui veel gasten?
Want dit is immers geen Kopenhagen. Je kunt
denken, hoe ik schreide, toen wc naar hot land
gingen wonen. 'I Is grootvader's schuld, die
heeft dit landgoed voor fnoeder gekocht, het
andere was ook onmogelijk, daarvan kon je
niet leven noch sterven. Dat zegt „mijn reclv
terhand" ook, en als mijn rechterhand heeft
gesproken
Mathilde lachte.
„Wal wil dat zeggen, mijn rechter hand?"
„Dat is Petersen," zei Ingeborg, „dc inspec
teur. Mama stelt hem altijd voor: „En hier is
Petersen mijn rechterhand". Hij is werke
lijk verbazend flink. Als wij hem niet Tiadden,
dan stonden wc al lang op straat"
„Ja, maar" Mathilde bleef verwonderd
staan „bemoeit je vader er zich niet mee
of is hij misschien ziek ik bedoel
Ingeborg deed den bovensten knoop van
haar manteltje open en dicht.
„Ze zijn gescheiden," zei ze- „Nu al drie
jaar lang."
Ze liepen langzaam verder, over het üroole
crickelveld achter den moestuin, naar dc aan-
planling.
Mathilde had een mooi cricketspel van haar
ouders gekregen,-een. paar jaar geleder- cn
daar speelde zc op haar eentje 's avonds mee.
Ze nam alle drie de ballen, sloeg ze door de
bogen cn speelde de drie partijen tegelijk,
't Klonk zoo vcoolijk, dat men zich bijna kon
voorstellen, dal er een heel gezelschap aan 't
spelen was.
Mathilde was verbaasd. Stel je voor, dat
Ingcborg's ouders gescheiden waren. Precies
zooals ze vroeger wel in <le boeken gelezen, of
van anderen gehoord had, als iets dal daar
buiten in dc wereld wel eens voorkwam. Dok
ter Vnrdö uit Ilolslcbro was trouwens ook
gescheiden. Maar in Kopenhagen, daar was
van de twee huwelijken er nlüjd een geschei
den, zeiden' haar ouders, 't Was liaar of op*
eens de groote wereld daarbuiten nabij kwam.
Stel jc voor dat Ingcborg's ouders gescheiden
waren, 't Was of 't leven, het echte, groote,
werkelijke leven nu tot hanr kwam en haar
hier vond op het eenzame landgoed.
Maar ze bad er dadelijk spijt van. Foei, t
was hcc! Ieclijk van haar, het interessant la
vinden, die beide mensclien hadden toch
eens vfln elkaar gehouden En ze had hel aan
Ingeborg's gezicht gezien, dal zij het zicli natt^
Zij waren door het nauwe zandpaadje in W
bosch gekomen, achter het cricketvela.
„Zie," «eide Mathilde en duwde de rftenncf
ter zijde,
y
(Wordt vervolgd-!
