O UDERS
immeims rJ rS* ,r es
DE EEMLANDER"
BUITENLAND
NMiimraiiBx S2
FEUILLETON.
Astrid Ehrencron-Müller.
fr We Jaargang, Wo. 1W
M*1 t too, per week (met gretii eeriekerinf
w- ongelukken) f 0.11 «iionderlijke uuamtn
0j05. tkelijksch bijvoegsel »De HolUndscht
Hulivrouivo (onder redictie v»n TUrtee Hoven)
W, J maanden 50 cent Wekelljkatb bijvoegsel
ilTerelAwee per 3 maanden <0 cent
numeral dagblad
Maandag 21 Januari 1918
HOOFDREDACTEUR: M«. D. J. VAN 9CHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF C»
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, no.k ut.echtichh.t..
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 613
dienstaanbiedingen 1—J regels f 0.50. groote lettert
naar plaatsruimte. Voor bandcl en bedrijf bestaan
-eer voordeelige bepalingen tot het herhaald adver»
teeren In dit Blad, bij abonnement. Eene drculaiic,
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
r De vredesonderhandelingen
•- Toen in het begin van de tweede periode
j Be onderhandelingen te Brest-Litowsk de
Russische gevolmachtigden zich bereid ver-
Idaarden tot intrekking van hun van Peters
burg uit gedaan voorstel om voor het voeren
4» ider verdere onderhandelingen eene plaats
cl In het onzijdige buitenland aan te wijzen,
S meende men dit te kunnen opvatten als een
gunstig teeken voor den verderen loop der
5" «aak. Twee bezwaren, waarop de vrede reeds
ean het begin van de onderhandelingen
Breigde te 2ullen mislukken, zijn uit den weg
geruimd: het geschil over de plaats der on-
- Iderhandelingen en de afwijzing van het door
de centrale mogendheden gedane voorstel
Over de ontruiming van de bezette gebi°-
8 53en. Rusland heeft er in toegestemd, dat de
gevolmachtigde onderhandelaars blijven in
Brest-Litowsk, het heeft het in de eerste pe-
riode der onderhandelingen genomen besluit
als bindend erkend en zich gezind getoond
tot medewerking om te tTachten in eene
commissie de meeningsverschillen over de
■.y politieke en de territoriale kwestiën uit den
weg te ruimen.
Die commissie is is nu sedert Vrijdag II
l' Januari aan het werk, maar resultaat van
haren arbeid ziet men nog niet. In lange ver-
'r gederingen is over de verschilpunten gede
bntteerd, maar tot een rapport, dat als grond
slag kan dienen voor de beraadslagingen in
de algemeene vergadering der gevolmach
tigden, is de commissie nog niet gekomen,
v De aanwezigheid in Brest-Litowsk van
Trotzki, het lid der regeering te Petersburg,
l die het departement van buitenlandsche za
ken onder zijn beheer heeft, werkt eerder
«torend dan bevorderend; onder zijne leiding
Ss de Russische delegatie, wier medewer
king in de eerste periode der onderhande
lingen viel te roemen, een factor, die den
voortgang van het werk meer tegenhoudt
dan vooruitbrengt.
Ontdaan van alle bijwerk, komen de ver
schillen over de ontTuimingskwestie hierop
neer: De Russische delegatie verklaart, dat
de oude grenzen van het voormalige Rus
sische keizerrijk verdwenen zijn. Nieuwe
grenzen moeten worden gevormd door een
vrij besluit van de betTokken volken. Opdat
echter de volksstemmingen over de nfeuwe
organisatie in volkomen vrijheid kunnen
plaats hebben, verlangt zij, dat vooraf de
vreemde legers de gebieden zullen ont
ruimen, welker bevolking krachtens het
recht van zelfbepaling haar eigen lot
in handen zal nemen. Verder zullen de
regeeringen van Duitschland en Oostenrijk-
Hogarije nadrukkelijk moeten verklaren, dat
bij hen alle aanspraken ontbreken, zoowel
op gebiedsinlijvingen als op zoogenaamde
grensverbeteringen.
Daartegenover heeft de tegenpartij als
baar standpunt doen kennen, dat zij de Rus
sische bemoeiing met de zaken van de be
zette gebieden afwijst. Zij motiveert deze af
wijzing zoowel uit politiek oogpunt als uit
een oogpunt van bestuurstechniek. Zij
beroept zich er op, dat de bevolking van de
bezette gebieden reeds duidelijk en ondub
belzinnig uitdrukking heeft gegeven aan
haren wensch naar afscheiding van Rusland.
Verder voert zij tegen den eisch tot dade
lijke ontruiming aan, dat de ontruiming van
Koerland, Litauen, Riga en de eilanden in
de Rigasche golf de bevolking aan anarchie
zou prijsgeven. Al die streken bezitten
geene bestuursorganen, geene organen van
rechtspleging en rechtsbescherming, geene
spoorwegen, geen telegraaf- en postdienst.
Dit alles is Duitsch bezit en in Duitsch be
heer. Ook zijn deze landen in afzienbaren
tijd niet in staat tot de oprichting van een
eigen volksleger of militie.
Over het tijdstip vsn de ontruiming der
andere bezette gebieden strekte het Duitsch-
Oostenrijksche voorstel dit te binden aan 't
tijdstip, waarop Rusland zijne strijdkrachten
zal hebben gedemobiliseerd. De ontruiming
van het bezette gebied aan de voltooide de
mobilisatie van de Russische strijdkrachten
te binden is zoo wordt aan die zijde
betoogd hierom noodig, "omdat het ge
vaar bestaat, dat Rusland, voordat het zijne
sKjjdkrachten heeft gedemobiliseerd, ten al
len tijde in staat zou zijn bij verandering van
zijn regeeringsstelsel en van zijne bedoelin
gen weer offensieve operatiën uit te voeren.
De Russische gevolmachtigden drukten hier
tegenover den wensch uit, dat de *>ntruirning
van de bezette gebieden parallel met 't ver
loop van de wederzijdsche demobilisatie zal
zijn uit te voeren, waarover nadere regelin-
gij zouden zijn te treffen. De ontruiming,
waarvan hier sproke is, heeft eenerzijds be
trekking op 't Russische gebied, voor zoover
het niet voor de vorming van nieuwe staats
organismen in aanmerking komt, en ander
zijds op de landstreken van Oostenrijk-Hon-
garije, Turkije en Perzië, die door Rusland
bezet zijn.
Hierop komen de zakelijke geschilpunten
neer. De debatten daarover zijn niet altijd
gevoerd op een toon, die voor eene zake
lijke behandeling de meest gewenschte
schijnt. Zoo heeft de Duitsche militaire ge
volmachtigde, generaal Hoffmann, aan de
gedelegeerden van Rusland op een toon van
verwijt toegevoegd, dat zij spraken alsof zij
zegevierend in het Duitsche gebied stonden
en hunne voorwaarden konden voorschrij
ven, terwijl juist het tegendeel waar was en
hel zegevierende Duitsche leger stond in
het Russische gebied. In een schriftelijk ant
woord op de van Russische zijde gestelde
eischen wordt gezegd, dat slechts in de on
derstelling, dat de bedoeling bij Rusland
aanwezig is om de zaken niet eenzijdig te
bezien en ook *de. vraag van de tegenzijde
uit te beschouwen, nog aan de hoop op eene
vreedzame bijlegging van het geschil kan
worden vastgehouden. Men zou daaruit den
indruk kunnen krijgen, dat het met deze on
derhandelingen slecht staat. Intusschen ver
zekert het Fremdenblatt, het orgaan van het
Oostenrijksche departement van buitenland-
sche *okcn, dot die Indruk onjuist is. Ook uit
Berlijn wordt verzekerd, dat de bezwaren
niet onoverkomelijk zijn en dat, ondanks de
voorloopig nog sterke afwijkingen in de op
vattingen der beide onderhandelende par
tijen, op eenige punten eene zekere toena
dering kan wordeA vastgesteld.
De oorlog.
Niets nieuws van de oorlogstooneelen.
De Engelsche admiraliteit bericht, dat gis
termorgen in een strijd aan den ingang van
de Dardanellen de Turksche lichte kruiser
Breslau gezonken en de Turksche slagkrui
ser Goeben in de straat op strand gezet is.
Aan Engelsche zijde zijn verloren de monitor
Raglan en de kleine monitor M 28.
Weenen, 20 .Jan. (Corr.-bur.) Uit
Brest-Litowsk wordt van den 17en bericht,
dat blijkens een door den consul-generaal
von Hempel uit Petersburg ontvangen be
richt het tot dusver sleepende verloop der
^praadslagingen in de Pelersburgsche com
missie in de laatste dagen een gunstig ver
loop neemt. Het is gelukt bij de bespre
king van de opening van het particuliere
post- en dagbladverkeer met Rusland de
moeielijkheden, die tot dus\ er bestonden, uit
den weg te ruimen. Er kan reeds worden
overgegaan tot de formulecring van de bepa
lingen, die zijn overeengekomen.
Tot bespreking van de wederkeerige uit
wisseling van geneesmiddelen werd een
subcommissie ingesteld, die den 16en Ja
nuari met hare werkzaamheden is begonnen.
Weenen, 17 Jan. (Corr.-bur.). Ver
traagd overgebracht. In de begrotingscom
missie van den rijksdag heeft minister-pre
sident von Seidler,in overleg met den
minister van buitenlandsche zaken Czernin
eenige mededeelingen gedaan over de on
derhandelingen in Brest-Litowsk. De daar
onderhandelende partijen zijn 't er over
eens, dat het te doen is om het sluiten van
een afzonderlijken vrede met Rusland en dat
de besprekingen worden gevoerd op de
grondslagen, die zijn neergelegd in het op
25 December gegeven antuocyd van de cen
trale mogendheden op de voorstellen van de
Russische regeering.
De onderhandelingen worden gevoerd
zoowel met de delegatie van de regeering
•der volkscommissarissen als ook met de
Ukrainische delegati^, gedeeltelijk in alge
meene vergaderingen, gedeeltelijk in be
sprekingen van dclegotie tot delegatie, ge
deeltelijk ook in commissiën. Eene groote
beteekenis komt toe aar de beraadslagingen
van de commissie, die zich bez*g houdt met
omtrent de onderhandelingen wantrouwen
te koesteren. De minister van buitenland
sche zaken moet den troef, dien hij door de
militaire successen der verbondenen bezit,
niet uit -handen geven en gedachtig blijven
aan de hulp, welke het Duitsohe Rijk gebo
den heeft.
De afgevaardigde Niklas (Christelijk-
sociaal) verklaart, dat de voornaamste oor
zaak van de moeilijkheden te Brest-Litowsk
gelegen is in de pogingen der Bolshewiki,
om hunne ideeën in ons land over te plan
ten.
In zake de Poolsche kwestie laat zioh het
feit niet verhelen, dat de zelfstandigheid
van het Poolsche Rijk door militaire daden
bereikt is. Niklas bepleit het instellen van
een democratischen Landdag, die tot taak
heeft, Polen te organisceren en namens
Polen te spreken. Hij wenscht de vertegen
woordiging van Polen bij de onderhandelin
gen te Brest-Litowsk.
Hiermee eindigden deze besprekingen.
B r e s t-L i to w s k, 1 Q J a n. (W. B.) De
wegens lichte ongesteldheid van graaf Czer
nin gedurende twee dagen onderbroken be
sprekingen der commissie tot -egeling van
politieke en territoriale kwestiën werden be
den in Jen voor- en namiddag voortgezet
Met betrekking tot de reeds »n de iauSie
zitting rer tafel gebrachte kwestie van den
t terugkeer van de tijdens den oorlog uitge-
de regeling van de pol.üeke en terr.tor.aie llit de bczeUc gebit(),A( >r!.„
kwestiën in de betrekkingen tusschen Oos-
tcnrijk-Hongariie en Duitschland eenerzijds
en Rusland anderzijds. De beraadslagingen
van deze comhnissie bevinden zich tihans in
het stadium van het formuleeren van
de wederzijdsche standpunten. Hierbij
zijn de meeningen reeds zoodanig tot
klaarheid gebraoht, dat dit tegenover
den stand van de onderhandelingen op
27 December als' een werkelijke voor
uitgang moet worden aangeduid. Aan den
anderen kant blijkt uit de communiqués,
dat wél is waar nog niet de lijn is te onder
kennen, waarop de van beide zijden ^net
gelijken ernst nagestreefde vereffening zal
geschieden. De moeielijkheden, die in den
loop van deze onderhandelingen nog moe
ten worden overwonnen, mogen niet onder
schat worden. Het geheelc streven van den
minister van buitenlandsche zaken is or op
gericht, in den zin van het door hem in zijne
verklaringen ingenomen en openlijk verkon
digde standpunt te komen tot eene over
eenstemming. steunende op het standpunt
van den vrede zonder annexatie cn schade
vergoeding, en die «^lijktijdig met inacht
neming van de gezichtspunten der tegen
partij voor de eigen belangen opkomt. De
minister van buitenlandsche zaken ziet de
verdere ontwikkeling der beraadslagingen
met vertrouwen tegemoet en twijfelt niet,
dat het zal gelukken de onderhandelingen
tot een bevredigend einde te brengen, dat
de ontwikkeling der betrekkingen van goede
buurschap met onzen oostelijken buurman
voor de toekomst verzekert.
De minister-president drukte ten slotte
den wensch uit, dat hij spoedig in staat zou
zijn den rijksraad nog gunstiger beriohten
mede te deelen en verzekerde, dat hij niet
in gebreke zou blijven die te verschaffen.
In de debatten sprak de Duitsch-nationale
afgevaardigde Kraft twijfel uit omtrent de
doelmatigheid van de publiciteit der onder
handelingen te Brest-Litowsk.
De Czech Kudlak waardeert de buiten
gewone eigenschappen van Czernin cn
hoopte, dat Czernin de Pruisische methode
niet zou overnemen.
De Duitsch-radioaal Wolf protesteerde
tegen gebeurtenissen, die er toe zouden
kunnen bijdragen den vrede te vertragen en
den oorlog te verlengen. Er is z.i. geen reden
staatssecretaris von Kühlmir.i, \it de 0?n-
t.olen in beginsel met bei denkbee'd van
den terugkeer accoord gaan en dot de proo
tische uitvoering van deze repatrieering het
bést zou kunnen worden toevertrouwd aan
de commissie die met de uitwisseling von
civiele gevangenen is belast.
Op een vraag van Kühlmann, of het de
Russische regeering mogelijk zal zijn, de be
wijzen te leveren, dat de uitgewekenen vóór
hun emigratie in de betrokken gebieden
geleefd hebben, antwoordde Trotzky, dat
deze vluchtelingen en geëvacueerden des
tijds onder de dlstritcsbesturen stonden,
die ongetwijfeld in staat zouden zijn de ver
lengde legitimatie te verschaffen.
Aangezien dit punt hiermede op bevredi
gende wijze wos afgehandeld, ging de com
missie over tot bespreking van de staatkun
dige toekomst der bezette gebieden, waar
aan Rusland het zelfbeschikkingsrecht toe
staat.
Ven Duitsche zijde werd betoogd, dat het
een goede oplossing zou zijn, wanneer de
in deze gebieden bestaande vertegenwoor
digende lichamen dooi verkiezingen op
breeden grondslag zoodanig zullen worden
aangevuld en uitgebreid, dat zij inderdaad
als vertegenwoordiging van de geheele be
volking zullen kunnen worden aangezien.
Daartegenover voerde Trotzky aan, dat de
Russische delegatie haar voorstel hand
haaft, dat slechts een referendum over de
staatkundige toekomst van deze landen zal
beslissen.
De besprekingen worden voortgezet.
Staatssecretaris von Kühlmann wees op het
streven der Centrale mogendheden, om de
groote massa in de bezette gebieden meer
invloed op politiek gebied te geven. In de
eerste plaats dient de orde gehandhaafd in
de overgangsperiode en belet, dot de revo
lutie zich uitbreidt over deze streken, die
reeds zoozeer door den oorlog geleden heb
ben.
De verdere bespreking van deze zaak
werd uitgesteld. Men ging vervolgens over
tot artikel II van het Duitsch-Oostenrijksch
concept.
Op verzoek van den voorzitter legde ge
neraal Hoflrnnnn eene kaart over, waarop de
aanlèekeningen voorkwamen voor het ge
bied tusschen de Oostzee en Brest-Litowsk.
Nadat opgemerkt was, dat op deze kaart
niets aangegeven stond voor het gebied te*
Zuiden van Brest-Litowsk, omdat hierover
met dc afgevaardigden der Ukraine onden*
handeld werd, verklaarde Trotzky naar aan
leiding daarvan het volgende:
„Zooals ik reeds tweemaal heb opge
merkt, en wel in verbond met het erkennen
der Ukrainische delegatie, is het proces van
het zelfbestemmings»«echt der Ukrainiërs nog
niet zoover gevorderd, dat de zaak van de
grensafbakening tusschen ons en de nieuwe
republiek als opgelost kan worden be
schouwd. Reeds destijds heb ik opgemerkt,
dat deze aangelegenheid geen moeilijkheden
in de onderhandelingen zou ojfleveren, daar
de grenzen volgens onze grondstellingen be
paald worden door den wil van de groote
massa der bevolking, die daar belang bij
heeft.
In ieder geval is er afzonderlijk o\ ere in
stemming noodig tusschen ons en de Ukrai
nische delegatie. Dit heeft natuurlijk ook be
trekking in zijn vollen omvang op het ge
bied ten zuiden van Brest-Litowsk."
In verband hiermee besprak de voor ter
an dc Oostenrijksch-Hongaorsche dclega:
het thema van de door O.-H. troepen be
zette gebieden en verzooht te worden inge
licht of de hierop betrekking hebbende on
derhandelingen met de Petersburgsche ie-
geering of, zooals de Ukranisthe delegatie
wenscht, slechts met deze alleen zullen wor
den gevoerd.
Ook hierop antwoordde Trotzki, dat aan
de Ukrainische delegatie de eenzijdige en
zelfstandige behandeling van deze kwestie
niet kon worden toegestaan. Graaf Czernin
behield zich daarna de verdere bespreking
van deze kwestie voor tot na de te verwach
ten uitspraak over de bevoegdheids! :wes e
tusschen de Russische en de Ukr.-ir che
delegatie.
In den loop van de voormiddagbc kin-
gen verzooht staatssecretaris von Kühlmann
opheldering over de betrekkingen v;>n den
Kaukazus tot de Pelersburgsche regt g.
Trotzki gajf daarop deze inlichting Het K
kazusleger staat in zijn vollen omvan-' on
der het bevel van superieuren, die onvoor
waardelijk den raad der vóHcscornmissarissc a
zijn toegedaan. Dit werd omstreeks twee
weken geleden bevestigd op hot algemeene
congTes van gedelegeerden van het Kac! -
zrsohe front.
Bene onder^, vraag van von Kühimann
had de Aalandseilanden tot onderwerp. Hij
verklaarde, dat de kwestie van de Aalands.
eilanden voor Duitschland van gewicht waf
als eene der mede-onderteekenaars van een
oud' verdrag'. Eerst is er een prealabele
kwestie op te lossennamelijk of deze
kwestie, zooals tot dusver, door de regco
ring te Petersburg behandeld kan worden,
dan wel de nu door verscheidene sta en
erkende republiek Finland internationaal is
te beschouwen als gereohtigd om op te tre
den in de Aalandseilanden betreffende,
kwestiën.
Nadat Trotzki had verklaard, dat de uit
roeping van Finland als een onafhankelijke
staat tot heden nog geene verandering had
gebracht in de kwestie der Aalandseilanden,
wees von Kühlmann er op, dat uit hol
Aalands verdrag, welks onderteekening uil
eene zuiver historische constellatie, name
lijk den Krimoorlog, is te verklaren, voor
Duitschland individueele rechten voort
vloeien, welker erkenning in het vredesver
drag een Duitsohe eisch zou zijn. Rusland
zou door die erkenning niets prijsgeven van
wat het voor den oorlog bezeten had, tenzij
men mocht willen beweren, dat de met hel
verdrag strijdige versterking van de eilan
den gedurende den oorlog een nieuw recht
ind eze kwestie had doen ontstaan. Voor hei
overige is het in het belang van de hand-
Wie zichzelf niet weet te beheerschen
kan niets goeds tot stand brengen.
Uit het Deensch door
Betsy Bakker—Nort,
15
Maar het allerheerlijkst van alles was, dat
incn daar ginds zoo echt merlclc, dat men vol
wassen en jong was. O, wat had ze 0p een
dag een -vreugde gevoeld, toen ze door de
vestibule naar de tuindeur liep. Ze had me
vrouw Nörup in de woonkamer liooren vra
gen:
..Petra, was Ove, die daar binnen
kwam?''
Nee, mevrouw," had hel meisje toen ge
zegd, „het was een van de jonge meisjes/'
Ze had kunnen gillen van blijdschap. Ze
moest terug loopen.
mJü, ja, ik ben het," had ze geroepen vol
vreugde, alsof ieij- haar voor den eersten
keer bij haUï echten naam had genoemd.
Nu wist ze het dus. Ze was jong, een jong
meisje. Ze moest het veel malen in zich zelf
fat^rhalen, toen ze dien avond in bed lag.
Thuis, daar heette hel altijd ^zoo'n kiud"«
of „jij, groot meisje", dat was iets heel anders.
Thuis, daar wns 'men.óf een kind óf een
oud, verstandig mcnsch zooals haar ouders;
daartusschen lu tond niets. Die kamers pas
ten immfcrs geheel niet voor jonge menschen.
Maar wat hield ze toch van die oude ka
mers, waarin ze opgegroeid was. Al verlaugde
ze ook nog zoo dikwijls om er uit te komen.
Haar wortelen waren tocli daar, en hoorden
daar, evenals moeders geslacht voor haar.
Daar in de groote kamer met dc zware eiken
balken en zware meubelen, waar de duisternis
vroeg inviel, en de stille bleef hangen, en waar
haar ouders zaten, elk in een hoek van de
sofa, en haar beschermden.
Maar er was iets feestelijks over Kongslev-
gaard, dat men niet weerstaan kon, Dat wa
ren de witte gelakte meubelen, de lichte gor
dijnen, en de groote doorzichtige glazen scha
len op de tafeltjes, gevuld met jasmijn en aca
ciabloesem. De geur daar binnen was bijna te
sterk, maar aan zoo iets dacht men daarginds
nooit. En dan het allermeest de prachtige,
groote vleugel, die mevrouw Nörup's zuster
bespeelde, als ze er logeerde.
Wat hield ze toch verbazend veel van mu
ziek; ze had er van gehouden van dat ze heel
klein was. Maar haar onderwijzeres had haar
het niet kunnen leeren, en zoo was ze geheel
aangewezen geweest op moeder's onderwijs.
En deze had haar slechts gamma's en ouder-
wetsche, eeuwig lange vierhandige walsen ge
leerd, die ze samen in hun jeugd gedanst had
den, vader en zij; en weemoedige liedjes, die
ze samen eens geneuried hadden. Meer kende
ze zelf niet, en meer verlangde ze ook niet
van haar leerling. En Mathilde had met ver
driet ook dat tooverland zien verdwijnen, dat
in het begin zich voor haar vertoond had
achter de spoedig gekende noten.
En terwijl ze dnar zal, cn haar vingers op
hief en neerdrukte in centouige, plechtige
schrijdende tweede stem \an de ..Valse inélan-
cholique". terwijl moeder sierlijk de eerste
stem speelde, de dunne, schrille ionen van het
klavier, precies in de maal tellend ïpel haar:
Een, twee en drie en een, twee en drie en
droomde Mathilde van dc groote sonaten
van Schubert, dc etudes van Chopin, die zc
van vreemde kunstenaars liad hooren spelen
op^Jrr concerten van Ilolslchro's handwerklie-
denverceniging. Ingeborg speelde ook wel,
maar dal was altijd een potpourri van al het
mogelijke door elkaar, zonder noten, tot haar
moeder riep:
„Maar houd toch als hel je blieft op, Inge
borg/' haar van het krukje duwde, cn zelf een
van de liederen van Mendelssohn spc Hdc in een
heel langzaam tempo. En over 't gtheel geno
men, stil stond de vleugel den geheelen dag
niet, want er was niet een van de gasten die
voorbij kon gaan zondfcr te spelen, of hij hel
kende of hiel. Een revue of een dansje kenden
zc bijun allemaal v
St. Johannisavond wist Ingeborg te bewer
ken dal Mathilde daar 's avonds mocht blijven.
Ze zouden 's avonds dansen, en dan was hel
zoo vervelend als zcjnidden in de piel moest
opbreken.
Ze kreeg de kkinc fbgeerkamer aan den
tuinkant, naast die van Julie.
Het was een zachte, stille nacht. 'I Was over
cenen, voor ze in bed lag. Maar er was geen
sprake van te kuunen slapen, zoo veel plcizier
had ze gehad. Ze was jong, en ze had gedanst
ze was jong, jong, jong bleef hel in liaar
zingen.
Het raam stond aan de luinzijde open, ze
rook den geur van lavendel cn nachtviolcn.
Hel maanlicht zweelde over de bloemperken
in liet groote grasperk; beneden waar de laan
begon, werd het samen gedrukt en gleed als
een sneeuwbui tusschen dc zwarte stammen.
In het grasperk regende,-en regende dc fon
tein. Het was niet zoo'n soliede, gemetselde
fontein, als zij thuis hadden in den hof, maar
een rond, glad steencn bassin met een elegan
te dame, die coquet haar rokken ophield met
een parapluie boven haar hoofd. En vau alle
acht baleinen van de parapluie stroomde het
water neer. Hel was erg aardig.
Plotseling hoorde Mathilde een merkwaar
dig geluid als van voetstappen, zonder schoe
nen, cn plassen van naakte voeten op den
rand van hel bassin zc vloog uit haar bed
naar het taam.
Maar God bew are het was Julie, Julie vol
komen naakt in den maneschijn. Ze liep een
paar keer langs den rand van dc fontein, cn
sprong toen in het water met een behagclijk
geproest.
„Maai Julie, Julie, hooi dan toch, beu je
dwaas, Juliet"
Julie keek op.
„Ssf- zei zc cn Uocg naar haar niet drui
pende handen. „Houd toch in Godsnaam je
mond. Ik kon het niet uithouden van dc warm
te. O o!"
Zc ging op de hurken zitten, telkens en tel
kens weer. „Zoo, dat is nog eens een afkoc-
ling."
Mathilde hing uil h?l raam, ze Spiedde en
spiedde naar alle kanten.
„Ben je dwaas, Julie? Ik weet zeker, dal de
knechten vaak 's avonds door den tuin loo
pen. Je loopt alle kans, dal een van. hel volk
..Onzfn," zei Julie ze stond opgericbi ^an
den kanf, cn sloeg hel v ater uit haar dikke
plecht„als zc wal anders zien dan Onze
lieve Heer geschapen heeft, laten «e dan maar.
schreeuwen!"
Op hetzelfde oogenblik sprong zc in hei
gras, en vloog, druipend en geel in den nian<^
schijn, dwars over het grasperk cn zoo dool»
haar raam.
Zc zag er werkelijk heel tenger uit, zoo meè
al haai- klecrcn uit, ze leek een jonge bosch«'
nimf, die door een zeegod achtervolgd werd,
cn nu met groote sprongen vluchtte.
Maar dc sierlijke dame op de fontein ja»
liet leek werkelijk alsof zc haar japon wat
dichter om zich toetrok, cn de parapluie wat
lager liet dalen afcsof ze zich schaamde.
Mathilde kroop weer in bed. Ze was l«
wat koud geworden, zoo in haar dunne nacht
hemd voor het open raam
Geschiedde zoo icU dikwijls in dc geheim
zinnige lange nachten? Deden de incnschea
dikwijls zulke vreemd dingen waaraan ze
overdag niet dachten? En werd dal door cod
looverslag mooi, alleen omdat maan cn naclu
het beschenen?
Buiten in de bcrbcrislruiken zal een vink l«
slaan. Drie luide tonen en <lan een pauze,
En dan drie korte slagen opnieuw.
O, wat geurde de tuin toch! Zc was tocb
slaperig en moe. Jtrt <dic vogel nu maar stl?
wilde zijn.
Wat was zc toch moe Wat lekker z0®
neer te zinken en tc zinken.
Maar op hetzelfde oogenblik is h-t haar of
zc mevrouw Ilögh in de deur ziet slaan i®
haar witte nachtehenid. Haar rood haar rol
zwaar en lang over de schouders.
(Wordt vervolgdj
