O UDEHS
„DE EEMLANDER"
ABDNIEMENTSPR11S E? Tm Z tS
wsosuDmiilixS'XifïïS
FEUILLETON.
Astrid Ehrencron-Müller.
3BUTtenland2
16e Jaargang*
No. 154
«er post f 2.00. per week (met gratis verrekering
Egtn ongelukken) f 0.14. afaonderlljke nummers
0.05 Wekelijkscb bijvoegsel »D« Holhndscht
TV.£r\c» Hnvenl
Dmsdag 22 Januari 1918
)os1 i wwi p*1 f i
ongelukken) 1 0.14. afzonderlijke^ nummers
i 5. Wckelijksch bijvoegsel »D« Holhndscht
Huisvrouw (onder redactie van Thé ris. Hoven)
j maanden 50 cent Wekelijksdi bijvoegsel
uWashtrW p« 3 maanden 60 cent
HOOFDREDACTEUR: M.. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF C.
BUREAU: ARNHEMSCH E POORTWAL, hoek utrechtschestr.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
dienstaanbiedingen 1—5 regels f 0.50, groote letter»
naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan
zeer voordcelige bepalingen tot het herhaald auver.
teeren In dit Blad, bij abonnement Eene circulaire,
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Unze Politieke Partijen.
VI.
De Anti-Revolutionairen.
Met de R. Kath. waren tot heden in de coali-
itie verbonden de Calvinisten. Gemeenschappe
lijke politieke beginselen hebben beide groe
ipol weinige, op schier elk punt gaan hun mee
dingen uiteen; dat deze aartsvijanden elkaar's
jbondgenooten geworden zijn is slechts te dan-
fleeo aan beider eigen belang in zake het onder-
twijsvraagstuk. Het bondgenootschap is ~dan\ZOOYcel doenlijk beantwoorde aan de eisclien
ook niet geboren in den boezem der kiezers
'Moch is louter maakwerk van de leiders. Maar
Jeelfs tusschen de elkaar zoo verwante groe-
g>en, de anti-rev. on de cbrist. hist, botert liet
niet Het is moeielijk tusschen deze beide de
Scheidslijn te trekken, toch zijn de verschillen
fcrele.
Het zijn deels kerkelijke, deels persoonlijke,
löeels politieke motieven welke deze splitsing
'der broeders bewerkten.
Behooren tot de anti-rev. partij mccrendeels
«de leden der Gereformeerde Kerken, de Her
vormden voelen zich met dezen in een bond
Oiiet gelukkig en scharen zich dus liever onder
öe cbrist. hist, banier; al is dan ook hun lei
der Lohman, lid van een Geref. Kerk.
Ook aan den persoon van den anti-rev. leider,
jdr. Kuijper. is deze scheiding voor 'n groot
rdeel te danken. Niet alleen de Hervormden mo
gen den scheurmaker van 1886, den man van
Ide Doleantie, niet, ook uit z'n eigen omgeving
2ijn er die zijn hegemonie niet wcnschlen en
zich om die reden met de vrij anti-rev. afzon
derden en later bij de chr. hist, voegden. Zoo
bijv. cle oude staatsman Lohman.
En ten slotte heet er nog 'n politiek verschil
ie zijn Dc anti-rev. noemen zich zelve graag
democratisch, terwijl de chisl. liist. meer voor
jconservatlef doorgaan.
Dit verschil bestaat echter meer in theorie
dan in praktijk. Beide groepen rccruleercn het
jgrootste gedeelte van hun aanhang uit twee
fcstanden, welke voor behoudziek-bij-uilne-
jnendheid gelden: dc boeren en de kleine mid
denstanders, de „kleine luydcn". En dc demo
cratische allures der anti-rev. beteekencn in
praktijk niet veel anders dan dat in de be
stuurscolleges naast de groote hausen ook
^kleine luydcn" toegelaten worden.
Bezien wij thans de programma's dezer
groepen. Het program der anti-rev. is 'n mooi
stuk werk van dr. Kuyper en dateert van 1878.
ïlet erkent noch den volkswil, noch de wet,
>doch slechts God als de bron van het souve-
reine gezag (Zou de Russische Revolutie niet
Igeleerd hebben dal toch ook wel de volkswil
%i heel klein beetje mee te spreken heeft en
Üat de gratie God's-allcen niet in staat is dc
(kroon op het hoofd van den drager te bevesti
gen? Het staatsgezag zij niet rechtstreeks noch
'door de uitspraak van eenige lccrk doch alleen
an de consciëntie der overheidspersonen aan
jde ordinantiën Gods gebonden.
De overheid is gehouden tol verheerlijking
tvan Gods naam en behoort dus uil bestuur en
wetgeving alles te verwijderen wat den vrijen
invloed van het Evangelie op ons volksleven
belemmert, zichzelve, als volstrekt onbevoegd,
ie onthouden van elke rechtstrcekschc bemoei
ing met de geestelijke ontwikkeling der natie,
en in de consciëntie een grens te erkennen voor
baar macht (ook bijv. in de consciëntie van
Iprincipiccle dienstweigeraars?)
De overheid regeert bij dc gratie Gods; ter
vrijlating van den dag des Heeren moet zij
ttelvc op Zondag rusten en voor de spoorwegen
Op dien dag geheelen of gedeeltelijken stil
stand van zaken bedingen. Voor Nederland
heeft het koningschap zich als meest geschikte
<regeer»ngsvorm ontwikkelt. De (liberale!)
{grondwet van 1848 wordt als uitgangspunt
aanvaard om langs wettigen weg tot christ.
'bist. hervorming onzer staatsinstellingen te
Komen.
De Staat moet hel beginsel latou vaten alsof
üe overheid geroepen zou zijn om van harent
wege onderwijs te doen geven.
De doodstraf zij niet uilgesloten. Dc over
heid wake streng voor de publieke eerbaar
heid. In zake de finanliên worde het evenwicht
tusschen ontvangsten cn uitgaven geregeld
Jdoor beperking van staatsbemoeiing. De orga-
Vergeet cle uren van verdriet maar ver-
/eet niet wat ze u leerden.
uisalie van de strijdkrachten zockc vooral
kracht in het moreel van den soldaat.
De baatzuchtige neiging om de koloniën
voor de kas van den Slaat of particulieren tc
cxploiteeren dient vervangen door 'n staat
kunde va» zedelijke verplichting; alle belem
mering voor de vrije prediking van het Evan
gelie dient opgeheven; tegenover het Moham
medanisme mag het christelijk karakter der
natie niet verloochend worden.
Dc wetgeving werke er toe mee dat dc ver
houding tusseihen dc verschillende standen
Uit het Deensch door
Betsy Bakker—Nort
16
- .ze-^1 Z€' "Wat ecn machtigen mond
Aeb ik, die kan een ontloken roos geheel ver-
rergen. En ze opent weer den mond, en wil
fle roos uitspuwen maar het is bloed, dal
Wt d<m mond stroomt, over den witten deur-
Slrempel. Malhilde vliegt op, grijpt den rand
ïaa het nachttafeltje, zoodat hel glas water
jmistort en over haar handen spoelt Ze is op
•St zelfde oogenblik wakker.
„Lieve Hemel, wat een vreemde nacht toch.
n" ^een s^aaP en rust mogelijk.''
Daar staat mevrouw Högh glimlachend bij
BQar bed. Ze is in een zijden onderrok en fri-
Bet roode haar golft over haar
'Hoor eens,zegt ze. „Ik kan niet slapen
,»oor dien vogeL Kan u het uithouden? Bo-
IfTcndaen is bet zoo'n prachtige" nacht. Wil u
ttce een eindje rijden? U kan toch zeker wel
eea paard zitten!'*
van God* woord.
Geen staatskerk, en afkoop van dc toelagen
voor den geestelijken.
Ziehier eenige trekken uit het program, dal,
al moge zeer veel in dezen modernen tijd als
'n stem uit vervlogen ecu wén klinken, (zoo
bijv. dc beperking van de overheidsbemoeiing,
welke zich juist met den dag meer en meer
uitbreidt), veel forscher is cn veel meer poli
tieke gedachten behelst dan het program der
andere rechtsclic partijen. Toch daalt het
vaak af lot punten van ondergeschikt belang,
brengt eenige particuliere wcnschjes naar vo
ren en doel menigmaal meer aan theologie
don aan poli lick denken.
Nog heeft de anti-rev. partij in 1913 'n kort
program van actie vastgesteld dat behelsde:
grondwettelijk vastleggen van dc formule „bij
de gratie Gods", herstel van hel eenheidsbe
grip in het hoogste gezag, gezinshoofdenkies
recht, vrijmaking van het onderwijs, veiligstel
ling van land en koloniën legen inval van bui
ten. afwerking van de sociale wetgeving met
eerbiediging van het particulier initiatief,
betere regeling van de Openbare Zondagvie-
ring.
Ijveraarster voor de heffing van bescher
mende invoerrechten, heeft de partij, of liever
dr. Kuyper (wnnt dr. Kuyper i s dc a.-r. partij
eh wat hij wil, wil de partij), na de stembus
van 1913, welke zich zoo onomwonden voor
dc aloude Cn zegenrijke vrijhandelspolitiek uil-
sprak, verdere propaganda voor het protectio
nisme, als noodlottig voor de partij laten
varen.
Niet anders handelden ten opzichte van het
gezinshoofdenkiesreehl de a.-r. Kamerleden
toen vrijwel door alle anderen het algemeen
kicrecht aanvaard werd
En al moge dan de partij nog niet vervagen
in haar verzet tegen ouderdomspensioen, hol
prijsgeven van de beide bovengenoemde
hoofdpunten van politic-ken strijd, bewijst wel
dat de a.-r. politiek uil zuiveren politiek oog
punt-gezien 'n mislukking geweest is. Nóóit
zijn hel dan ook bij don stembusstrijd dc poli
tieke leuzen doch dc kerkelijke leuzen en de
partij-belangen welke de kiezers rond hel
anti-rev. vaandel verzamelen.
De a.-r. partij is niek rijk aan, groote man
nen; zij werd geschraagd door dr. Kuyper.
Zijn invloed is echter tanende; óf dr. Kuyper
heeft te laat begrepen dal er 'n oogenblik
komt, waarop men de leiding in jongere han
den moet overgeven, óf hij heeft tevergeefs ge
zocht naar jongere handen aan welke hij die
leiding kon toevertrouwen.
Hel kraakt nu in de partij. De hoofdofficie
ren schikken zich niet zoo gemakkelijk meer
onder hel despotisme van den Leider en dc
manschappen beginnen steeds minder fiducie
te krijgen in de democratische allures, welke
zoo zelden in daden overgaan.
Politiek Overzicht
De vredesonderhandelingen
n. (siot).
Wanneer het naar den wensch ging van
de kringen, waarvan Reuter het orgaan is,
dan Tou er van de vredesonderhandeling in
Brest-Litowsk weinig terechtkomen. Benige
malen reeds hebben wij van die zijde ver
nomen, dat de onderhandelingen waren af
gebroken, en denzelfden geest ademt het
bericht van verleden Zaterdag uit Peters
burg, dot inhield, dat de besprekingen te
Brest-Lito .sk, voorloopig waren gestaakt.
Malhilde spert de oogen wijd open. „Ja
ja maar o, ik droomde zoo akelig!
""Mevrouw Högh lacht. .Zoo. houdt u zich op
met droomen? Maar haast u nu wat, u moet
ook mee. Vlug, vlug, dan zullen we Ingeborg
wakker roepen.''
„Sta op, Ingeborg!" Mevrouw Högh legt de
handen op haar schouders. ..Nu heb ik twee
uur wakker gelegen, cn het wordt niets van
nacht. Laten wc gaan rijden."
Ingeborg richt zich op in bed, zoodat haar
lange vlecht tegen den muur vliegt.
„Ben je gek, Wibeke? Wat mankeert je? Op
dezen lijcl Is er iets ben je ziek?"
„Hoor nu eens, Ingeborg."'
Mevrouw Ilögh gaat bij haar op den rand
van het ledikant zitten. „Deze nacht is te heer
lijk. Nu wil ik naar builen rijden."
„Nee," zegt Ingeborg, „wacht tol morgen.
Ilier zijn webetrekkelijk gewone men-
schen, hel eenige waarvoor wc 's nachts ple
gen op te staan, is onweer. Maar dan rijden we
niet naar buiten. Goeden nqcht."
En Ingeborg gaat weer liggen, en keert zich
om naar den muurkant. Met de linker hand
stopt zc kalm de blauwe deken achter in bij
haar rug.
Maar mevrouw Högh beweegt zich niet.
„Kom nu, Ingeborg!" zegt ze slechts. „Het
helpt je toch niets. We willen rijden, allemaal,
cn jij moet mee, anders ga ik naar beneden,
om luitenant Brandt te wekken, en dan ga ik
alleen met hem rijden, en breng -den naam van
Kongslcvgaard in slechten reuk.''
Maar Ingeborg keert het hoofd niet om.
Goeden nacht" zegt ze. Maar als mevrouw
Högh bij de deur is gekomen, richt ze zich
met een zucht in haar bed op.
„Ga dan maar heen om je te kleeden," zegt
ie. „Maar op één voorwaarde. Je moogL mama
Het ligt voor pessimistische gemoederen
voor de hand te denken, dat uit deze voor-
loopige staking eene staking voor goed kan
voortkomen. Zoo staat het echter niet. In
Brest-Litowsk heeft eene commissie haar
werk gedurende eenige dagen onderbroken,
omdat de eerste Russische gevolmachtigde
wegens dringende regeeringszaken zich naar
Petersburg heeft moeten begeven. Het werk
van die commissie moet daarom tot 29 Ja
nuari blijven stilstaan. Maar de andere com-
missiën, die tot taak hebben den arbeid vun
de algenreëne vergadering voor te bereiden,
werken voort en de bijzonder^ overleg
gingen tusschen de gedelegeerden van den
vierbond en de vertegenwoordigers van de
Ukrainische republiek, die tot de conferentie
zijn toegelaten op gelijken voet als de ge
volmachtigden van de :egeering te Peters
burg, nemen eveneens hun voortgang. Men
mag dus aannemen, dat tegen het einde van
deze maand het voorbereidende werk een
goed eind zal zijn opgeschoten.
De schijnt vertoont hier een ongunstiger
beeld dan de toestand in werkelijkheid is.
De Frankf. Ztg. laat daarop de aandacht val
len, waar zij schrijft: „Als men enkel wilde
afgaan op den tekst van de protokollen, dan
zou men de vooruitzichten van de onderhan
delingen te Brest-Litowsk zeer pessimistisch
moeten beoordeelen. Het is inderdaad niet
te bespeuren, dat sedert zij zijn begonnen, in
de hoofdzaken eene toenadering is verkre
gen. Men mag echter niet voorbijzien, dat er
dingen zijn, die niet in de protokollen kun
nen staan. Juist de eigenaardige openbaar
heid, waarin de onderhandelingen in Brest-
Litowsk, in scherpe tegenstelling tot alle
vroegere gewoonten, zich afspelen, kan de
Russische onderhandelaren tot taktische
methodes bewegen, die met iederen stop
eene nieuwe moeielijkheid doen ontstaan.
Aan hun goeden wil behoeft men daarom
niet bepaald te wanhopen. De toestand,
waarin hun land en hunne partij zich bevin
den, zal in hen den wil om zich met de
tegenpartij te verstaan, steeds weer doen op
komen, ook al mochten de extra-toeren hen
geheel van den rechten weg afbrengen.
Intusschen is het waar, dat de neiging, die
de Russische gevolmachtigden sedert zij
onder directe leiding van Trotzki werken,
voor extra-toeren aan den dag leggen, het
geduld van de andere partij op een zware
proef stelt. Aan de vermelding van het feit,
aal de besprekingen van de commissie voor
de gebieds- en ontruimingskwestiën hare
beraadslagingen voor eenige dagen heeft
onderbroken, wordt (ion ook de hoop vast
geknoopt, dat de Russische gedelegeerden
in de dagen van rust tot het inzicht mogen
komen van de noodzakelijkheid om de on
derhandelingen verder op eene andere wijze
te voeren dan tot dusver. De Nordd. Allg.
Zeitung doet opmerken, dat het^'ersohil tus
schen de eenzijdige Russische eischen en de
verzoeningsvoorstellen van de centrale mo
gendheden ligt in het onderscheid, d?t in de
beide uitdrukkingen „eisohen" en „voorstel
len" voldoende gekenschetst is, en zegt: „Het
wordt daardoor verdiept, doordat de Russi
sche eisohen zich op den bodem der theorie
bewegen, terwijl de Duitsche voorstellen fei
ten tot grondslag hebben. Maar juist daarin
opent zich'dan ook de mogelijkheid om het
te overwinnen. Wanneer ook de Russische
vertegenwoordigers hunne bedoeling om zioh
met de andere partij te verstaan, van de the
orie verder brengen naar de praktijk en zij
zich daarmee op den bodem der feiten stel
len, dan is de brug gevonden waarop de
beide partijen zullen samenkomen."
Ook het Fremdenblatt, het orgaan van het
departement van buitenlandsche zaken te
Weenen, legt er nadixik op, dat het novum
van de openbaarheid der onderhandelingen
de onjuiste opvatting in de hand werkt
alsof onoverwinnelijke hinderpalen in den
weg staan aan de voltoooiing van het
vredeswerk tusschen Rusland en den
vierbond. Het blad constateert, om alle
misverstand te voo^omen, dat het hoog
ste richtsnoer van het oorlogsdoel van
Oostenrijk-Hongarije, het verkrijgen van
een vrede zonder annexatiën, onveranderd
geibleven is, en zegt„Wij voeren een ver
dedigingsoorlog en wij willen geene verove
ringen maken. Aan dit beginsel houdert wij
in Brest-Litowsk vast."
De oorlog.
Er is niets te vermelden behalve de ge
wone kanonnade.
B e r 1 ij n, 2 I Jan. (W. B.) Over de met
de Ukraine over den vrede verkregen over
eenstemming zegt de Lokalanzeiger: Dit ge
wichtige gedeelte partieele succes van de
onderhandelingen te Brest-Litowsk wordt in
Duitschland met voldoening begroet. De
onderstelling blijft, dat de Ukrainische on
derhandelaars hot ernstig meenen met hunne
beloften en in dezelfde stemming uit Kiew
zullen terugkeeren als zij toonden bij hun
vertrek uit Brest-Litowsk.
De Morgenpost zegt: Zeker zullen nog vele
moeielijkheden van technischen aard te
overwinnen zijn, vooral omdat de omvang
van den nieuwen staat Ukraine nog niet eens
vast staat. Maar de eerste groote stap naar
den vrede is gedaan. Vooral mogen wij ons
verheugen over de hervatting van het econo
mische verkeer met de Ukrainers, waardoor
voor onze voedselverzorging nieuwe zeer
ruim vloeiende bronnen kunnen worden ont
sloten.
In de Tagliche Rundschau wordt gezegd:
De Ukraine moet, als zij blijft bij haren wil
tot den vrede, Rusland op sleeptouw nemen,
omdat zij door hare binnenlandsche organi
satie, haren rijkdom aan voedingsmiddelen
en haar overvloediger volkskracht de sterk
ste partij is.
Het „mannenkracht"-ontwerp is in het En-
gelsche lagerhuis door het comité-stadium
heengebracht; met eenige geringe* wijzigin
gen zijn de-artikelen goedgekeurd.
Sir Edward Carson is afgetreden als ljd
van het Britsche oorlogskabinet. Dit wordt
gezegd niet in verband te staan met mee-
ningsverschil over den oorlog.
Washington, 21 Jan. (R.) Bij liet
congres is een wetsontwerp ingediend tot in
stelling van een oorlogskabinet, bestaande
uit drie aanzienlijke burgers van erkende
doortastendheid. Wilson en de secretaris
Aan oorlog Baker overleggen of de regee
ring het wetsontwerp zal steunen. Men
meent, dat Wilson hevig tegen deze maatre
gel gestemd is, omdat de persoonlijke lei
ding van Amerika's aandeel in den oorlog
daartloor uit zijne handen zou worden ge
nomen.
Londen, 21 Jan. (R.) In eene verga
dering van 2000 mnchinewerkers aan het
arsenaal te Woolwich is een besluit ge
nomen, dat de regeering vraagt te onder
handelen met de oorlogvoerenden op de
basis van zelfbeschikking van alle natiën,
geene annexatiën en geene schadevergoe
dingen. Wanneer hierdoor mocht worden
aangetoond, dat het Duitsche imperialisme
het eenige beletsel tegen den vrede is, dan
is de vergadering besloten mede te werken
tot de voortzetting van den oorlog, totdat dit
doel zal zijn bereikt. H£t besluit vraagt ook
een behoorlijke vertegenwoordiging van de
arbeiders van alle landen in eene internatio
nale conferentie tot verzekering van den
vrede onder de volken.
P a r ij s, 21 Jan. (Havas). Clemenceau,
die Zaterdagmorgen uit Parijs vertrok, is
Zondagavond terug gekeerd. Hij heelt deze
twee dagen besteed om twee sectoren van
het front te bezoeken. Vooral de dag van
Zaterdag heeft hij doorgebracht te midden
van de soldaten in de loopgraven van de
eerste linie; hij kreeg een levendigen indruH
van den uitmuntenden moreelen toestand
der troepen.
Brussel, 20 Jon. (W. B.) De raad van
Vlaanderen publiceert eene mededeelingf
inhoudende dat hij, gevolg gevende aan zijn
voor een jaar afgelegde verklaring, in zijne
nlgemeene vergadering van 22 December
1917 plechtig en eenstemmig tot de volle
dige zelfstandigheid van Vlaanderen heeft
besloten. Verder wordt medegedeeld, dat do
raad van Vlaanderen het mandaat, dat
hem door den Vlaamschen landdag von
4 Februari 1917 is opgedragen, neerlegt.
Hij onderwerpt zich aan een nieuwe ver
kiezing om aan het Vlaamsche volk gele
genheid te geven zijn I over het genomen
besluit te doen kenner*.
Bern, 21 Jan. (W. B.) bondsraad
heeft het verschijnen, zoolang de oorlog
dpurl, verboden van het hlad L'après-guerre
te Lausanne, wegens de houding van dit
blad, die niet vereenigbaar was met de neu
trale stelling van Zwitserland.
Stockholm, 21 Jan. (Zweedsch tel.-
bur.). De Zweedsch-Noorweegst h-Doensche
gevolmachtigden voor het uitwerken van een
voorstel tot vermeerdering van den goede-
renruil tusschen de drie landen, hebben wéér
van 17 tot 20 Januari vergaderingen gehou
den overeenkomstig 'Tiet besluit van de
vorige conferentie, die van 4 tot 6 Januari
in Christiania is gehouden. Zweden zal, in
gevolge de overeenkomst die is gesloten,
hoofdzakelijk goederen leveren van ijzer-
staal, zekere machines en popiermassa;
Noorwegen salpeter en andere chemische
voortbrengselen, brandhout en ohemicaliënj
Denemarken graan, verschillende levens
middelen, huiden en zaden.
Op uitnoodiging van de Depnsohe gedele
geerden zullen de gevolmachtigden in Fe
bruari weer^bijeer.komen in Kopenhagen.
Stockholm, 21 Jan. (W. B.) Volgens
betrouwbare berichten uit Rusland hecrscht
er in de gouvernementen Nowgorod, Kostro
ma, Wladimir, Smolensk en Moskou, maar
vooral in Orenburg en Turkestan hongers
nood. De volkscommissaris voor de voe
dingszaken heeft een bevelschrift uitgevaar
digd tegen de anarchie in het vervoerwezen.
Hij verklaart, dat het Bij den tegenwoordï-
gen toestand onmogelijk is de noodlijdende
gewesten cn het front voedsel te voor
zien. De roode garde en de revolutionaire
vrijwilligers moeten de orde in het spoor
wegverkeer herstellen
Verspreide Berichten
Twee Bijbelkenners over
leden. Duitsche bladen berichten het
overlijden van den rustend hoogleeraar pro
fessor Julius Wellhausen, een van de voor
mannen en baanbrekers op het gebied der
Oud-Testamentische wetenschap.
91 jaar oud is overleden dr. Bernhord
Weisz, proféssor in de theologie, senior van
de Universiteit te Berlijn, geboren te KÖ-
nigsberg in 1827, was hij achtereenvolgens
(vanaf 1857) buitengewoon hoogleeraar te
Königsberg, gewoon hoogleeraar te Kiel
(vanaf 1863) en sinds 1877 te Berlijn, waar
hij in 1908 zijn ambt neerlegde. Zijn stu
diën bepaalden zich uitsluitend tot het
Nieuwe Testament.
1H a c h e 1 ij k e oogenblikken.
Te Mechelen a/d. Maas (België) was het
water zóó spoedig komen opzetten, dat de
Duitsche wacht in haar wachthuis de vlucht
naar boven nam en weldra met 11 man op
het dal: zat. Alle pogingen werden aange*
niet wekken. Zc gaal dadelijk mee, dat weet
jelui, en dat past niet voor dc mensclien. En
ik wil Petersen morgen mijn moeder niet hoo-
ren kapittelen."
Malhilde boort van uil haar kamer, terwijl
ze in koorlsigen baast in dc klecren schiet, hoe
mevrouw Högh in den tuin van raam tol
raam gaat en met de schaft van dc rijzweep
aantikt. Ze hoort 09k hoe de deuren voorzich
tig geopend cn weer gesloten worden ver
baasde stemmen die gedempt spreken. Een
heerestcm vloekt voor het open raam terwijl
hij dc bretels over de schouders slaat.
„Duivels, een mooie lijd om tc gaan rijden."
Dan komen langzamerhand de vriendinnen
te voorschijn op het grasperk in den mane
schijn. Ze fluisteren en lachen daar tusschen
in hoort ze de mannestcm van Julie cn Inge
borg sussen.
Als Malhilde eindelijk op den hof komt, is
de hecle verzameling in den stal, waar ze zich
vossen kiezen uil dc werkpaarden, die dood
moe van het hooi binnen brengen slaan tc
rusten.
Student Halck, die pas gisteren gekomen is,
en nooit vroeger op een landgoed geweest,
kan niet nalaten even in den koestal te kijken.
Als hij daar dan de 78 koeien in twee lange
rijen ziet liggen, zoolang als de stal is, slaat
hij de handen in groole verbazing ineen.
„Lieve hemel," zegt hij „hoe zullen jelui
al die beesten toch opeten!"
Nee, nu kan Matliilde werkelijk zich niet
goedhouden, ze barst in lachen uit met de hand
voor den mond. Alle meisjes stemmen mee in,
maar Jngeborg wendt zich naar den student
en zegt heel ernstig:
„Ik zal u zeggen, mijnheer Halck, wc heb
ben geen geld om voedsel te koopen voor zoo
veel dieren, en daarom slachten we ze lau#-
zamerhand cn laten zc elkaar opelcn. Dan be
grijpt 11 het misschien beter."
Nee, daar staal mevrouw Ilögh cn heeft na
tuurlijkvoor zich, mevrouw Nörups wit rij
paard Flora uitgekozen. Een van de „Sens"
verricht pagedienst, en legt den zadel er op
cn gespt dc riemen.
Ilij docT hel vreeselijk onhan-dig, mevrouw
Ilögh kijkt er glimlachend naar, in een willen
kapmantel, haar rood haar hangt los over den
rug onder Brandt's wille Slanleyhoed, dien zc
genomen heeft van den kleerslander in de
vestibule.
„Je wilt toch zoo niet rijden, Wibeke?"
Ingeborg gaal naar Jjaar loc.
,,'t Is te koud cn bovendien
„Ik rij zooals ik wil. Die niet mee wil, blijft,
thuis." De vriendinnen tobben, heclemaal aan
gekleed, met dc ongewone werkzaamheden.
Voortdurend worden ze geholpen en even
vaalc glijden zc weer van de gladde, zadelloozc
paardenruggen.
Ze gillen van grappigen angst.
„Een heen aan eiken kant," komman deert
mevrouw Ilögh, „anders blijf jelui nooit han
gen."
Nou ja als het moet als hel kan dan
moot Malhilde liet ook maar doen.
Nee, wat ven aanblik leverden de „Sens'.
Ze glijden rechts en links als hooien in den
storm, hun oógen slaan stijf in hel hoofd. En
25e houden zich krampachtig vast aan dc ma
nen van 'dc paarden.
Luitenant Brandt zit werkelijk mooi te
paard, geen wonder, hij kent liet dal
mankeerde er nog maar aan.
Nee; maar wat voor een paard hebben
den schilder toch gegeven?
..Nee, d<d is werkelijk een schande -e daar
op inag u niet rijdeiii'i
- - Hj
Malhilde gaal naar hem toe: „dat paard 1*
immers vvild, het is een eenjarige, daarop mag
u niet rijden."
Hij kijkt verbaasd om.
„Gelooft u dat? Ja maar ik kan ook
heclemaal niet op een paard zitten, ik heb het
nog nooit geprobeerd."
Hij ziet er ongelukkig uit, terwijl zijn langa
bccncn telkens weer afglijden aran den glad
den paardcrug.
„Geef mij hem maart" zegt Julie. „Ik zal
hem wel den baas worden."
Met een sprong zit zc er op, cn buigt dc lang*
bccncn als een vork om den buik van het dier,
„Zoo nou moet hij maar zien los le ko-
men laat hel schilderlje den schimmel
.maar nemen, die is zoo heerlijk kreupel."
Wal een optocht! Maar erg grappig cn bi-
zonder Malhilde heeft nog nooit zoo iets
geks gezien. J
Maai dan ontwaakt Rex opeens cn begint to
blaffen aan zijn ketting. Maar Goddank j
Brandt springt van'hct paard en maakt de ket-j
ting lo.s - en op hetzelfde oogenblik vliegt de
hond door "de schuur en verdwijnt over de
velden.
„Ilij bijl lammeren! zegt mevrouw Wibeke
langzaam met haar kouden glimlach. „Zon
dagnacht heeft hij zich losgerukt Maandag
morgen lagen er drie bloedige lijken op dea
wal." j
O wee Mathilde wil van hel paard sprint
gen maar Rex is al over alle bergen.
llalck vliegt op.
„Groote Goden, mevrouw Ilögh waarom
heeft u dat niet gezegd?"
Maar Brandt kc^t zich om en gaat heen.
Mevrouw Tlögli mcht.
(Wordt yemltfkl