O UDEHS „DE EEMLANDER" ABDNIEMENTSPR11S E? Tm Z tS wsosuDmiilixS'XifïïS FEUILLETON. Astrid Ehrencron-Müller. 3BUTtenland2 16e Jaargang* No. 154 «er post f 2.00. per week (met gratis verrekering Egtn ongelukken) f 0.14. afaonderlljke nummers 0.05 Wekelijkscb bijvoegsel »D« Holhndscht TV.£r\c» Hnvenl Dmsdag 22 Januari 1918 )os1 i wwi p*1 f i ongelukken) 1 0.14. afzonderlijke^ nummers i 5. Wckelijksch bijvoegsel »D« Holhndscht Huisvrouw (onder redactie van Thé ris. Hoven) j maanden 50 cent Wekelijksdi bijvoegsel uWashtrW p« 3 maanden 60 cent HOOFDREDACTEUR: M.. D. J. VAN SCHAARDENBURG UITGEVERS: VALKHOFF C. BUREAU: ARNHEMSCH E POORTWAL, hoek utrechtschestr. INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513 dienstaanbiedingen 1—5 regels f 0.50, groote letter» naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordcelige bepalingen tot het herhaald auver. teeren In dit Blad, bij abonnement Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Unze Politieke Partijen. VI. De Anti-Revolutionairen. Met de R. Kath. waren tot heden in de coali- itie verbonden de Calvinisten. Gemeenschappe lijke politieke beginselen hebben beide groe ipol weinige, op schier elk punt gaan hun mee dingen uiteen; dat deze aartsvijanden elkaar's jbondgenooten geworden zijn is slechts te dan- fleeo aan beider eigen belang in zake het onder- twijsvraagstuk. Het bondgenootschap is ~dan\ZOOYcel doenlijk beantwoorde aan de eisclien ook niet geboren in den boezem der kiezers 'Moch is louter maakwerk van de leiders. Maar Jeelfs tusschen de elkaar zoo verwante groe- g>en, de anti-rev. on de cbrist. hist, botert liet niet Het is moeielijk tusschen deze beide de Scheidslijn te trekken, toch zijn de verschillen fcrele. Het zijn deels kerkelijke, deels persoonlijke, löeels politieke motieven welke deze splitsing 'der broeders bewerkten. Behooren tot de anti-rev. partij mccrendeels «de leden der Gereformeerde Kerken, de Her vormden voelen zich met dezen in een bond Oiiet gelukkig en scharen zich dus liever onder öe cbrist. hist, banier; al is dan ook hun lei der Lohman, lid van een Geref. Kerk. Ook aan den persoon van den anti-rev. leider, jdr. Kuijper. is deze scheiding voor 'n groot rdeel te danken. Niet alleen de Hervormden mo gen den scheurmaker van 1886, den man van Ide Doleantie, niet, ook uit z'n eigen omgeving 2ijn er die zijn hegemonie niet wcnschlen en zich om die reden met de vrij anti-rev. afzon derden en later bij de chr. hist, voegden. Zoo bijv. cle oude staatsman Lohman. En ten slotte heet er nog 'n politiek verschil ie zijn Dc anti-rev. noemen zich zelve graag democratisch, terwijl de chisl. liist. meer voor jconservatlef doorgaan. Dit verschil bestaat echter meer in theorie dan in praktijk. Beide groepen rccruleercn het jgrootste gedeelte van hun aanhang uit twee fcstanden, welke voor behoudziek-bij-uilne- jnendheid gelden: dc boeren en de kleine mid denstanders, de „kleine luydcn". En dc demo cratische allures der anti-rev. beteekencn in praktijk niet veel anders dan dat in de be stuurscolleges naast de groote hausen ook ^kleine luydcn" toegelaten worden. Bezien wij thans de programma's dezer groepen. Het program der anti-rev. is 'n mooi stuk werk van dr. Kuyper en dateert van 1878. ïlet erkent noch den volkswil, noch de wet, >doch slechts God als de bron van het souve- reine gezag (Zou de Russische Revolutie niet Igeleerd hebben dal toch ook wel de volkswil %i heel klein beetje mee te spreken heeft en Üat de gratie God's-allcen niet in staat is dc (kroon op het hoofd van den drager te bevesti gen? Het staatsgezag zij niet rechtstreeks noch 'door de uitspraak van eenige lccrk doch alleen an de consciëntie der overheidspersonen aan jde ordinantiën Gods gebonden. De overheid is gehouden tol verheerlijking tvan Gods naam en behoort dus uil bestuur en wetgeving alles te verwijderen wat den vrijen invloed van het Evangelie op ons volksleven belemmert, zichzelve, als volstrekt onbevoegd, ie onthouden van elke rechtstrcekschc bemoei ing met de geestelijke ontwikkeling der natie, en in de consciëntie een grens te erkennen voor baar macht (ook bijv. in de consciëntie van Iprincipiccle dienstweigeraars?) De overheid regeert bij dc gratie Gods; ter vrijlating van den dag des Heeren moet zij ttelvc op Zondag rusten en voor de spoorwegen Op dien dag geheelen of gedeeltelijken stil stand van zaken bedingen. Voor Nederland heeft het koningschap zich als meest geschikte <regeer»ngsvorm ontwikkelt. De (liberale!) {grondwet van 1848 wordt als uitgangspunt aanvaard om langs wettigen weg tot christ. 'bist. hervorming onzer staatsinstellingen te Komen. De Staat moet hel beginsel latou vaten alsof üe overheid geroepen zou zijn om van harent wege onderwijs te doen geven. De doodstraf zij niet uilgesloten. Dc over heid wake streng voor de publieke eerbaar heid. In zake de finanliên worde het evenwicht tusschen ontvangsten cn uitgaven geregeld Jdoor beperking van staatsbemoeiing. De orga- Vergeet cle uren van verdriet maar ver- /eet niet wat ze u leerden. uisalie van de strijdkrachten zockc vooral kracht in het moreel van den soldaat. De baatzuchtige neiging om de koloniën voor de kas van den Slaat of particulieren tc cxploiteeren dient vervangen door 'n staat kunde va» zedelijke verplichting; alle belem mering voor de vrije prediking van het Evan gelie dient opgeheven; tegenover het Moham medanisme mag het christelijk karakter der natie niet verloochend worden. Dc wetgeving werke er toe mee dat dc ver houding tusseihen dc verschillende standen Uit het Deensch door Betsy Bakker—Nort 16 - .ze-^1 Z€' "Wat ecn machtigen mond Aeb ik, die kan een ontloken roos geheel ver- rergen. En ze opent weer den mond, en wil fle roos uitspuwen maar het is bloed, dal Wt d<m mond stroomt, over den witten deur- Slrempel. Malhilde vliegt op, grijpt den rand ïaa het nachttafeltje, zoodat hel glas water jmistort en over haar handen spoelt Ze is op •St zelfde oogenblik wakker. „Lieve Hemel, wat een vreemde nacht toch. n" ^een s^aaP en rust mogelijk.'' Daar staat mevrouw Högh glimlachend bij BQar bed. Ze is in een zijden onderrok en fri- Bet roode haar golft over haar 'Hoor eens,zegt ze. „Ik kan niet slapen ,»oor dien vogeL Kan u het uithouden? Bo- IfTcndaen is bet zoo'n prachtige" nacht. Wil u ttce een eindje rijden? U kan toch zeker wel eea paard zitten!'* van God* woord. Geen staatskerk, en afkoop van dc toelagen voor den geestelijken. Ziehier eenige trekken uit het program, dal, al moge zeer veel in dezen modernen tijd als 'n stem uit vervlogen ecu wén klinken, (zoo bijv. dc beperking van de overheidsbemoeiing, welke zich juist met den dag meer en meer uitbreidt), veel forscher is cn veel meer poli tieke gedachten behelst dan het program der andere rechtsclic partijen. Toch daalt het vaak af lot punten van ondergeschikt belang, brengt eenige particuliere wcnschjes naar vo ren en doel menigmaal meer aan theologie don aan poli lick denken. Nog heeft de anti-rev. partij in 1913 'n kort program van actie vastgesteld dat behelsde: grondwettelijk vastleggen van dc formule „bij de gratie Gods", herstel van hel eenheidsbe grip in het hoogste gezag, gezinshoofdenkies recht, vrijmaking van het onderwijs, veiligstel ling van land en koloniën legen inval van bui ten. afwerking van de sociale wetgeving met eerbiediging van het particulier initiatief, betere regeling van de Openbare Zondagvie- ring. Ijveraarster voor de heffing van bescher mende invoerrechten, heeft de partij, of liever dr. Kuyper (wnnt dr. Kuyper i s dc a.-r. partij eh wat hij wil, wil de partij), na de stembus van 1913, welke zich zoo onomwonden voor dc aloude Cn zegenrijke vrijhandelspolitiek uil- sprak, verdere propaganda voor het protectio nisme, als noodlottig voor de partij laten varen. Niet anders handelden ten opzichte van het gezinshoofdenkiesreehl de a.-r. Kamerleden toen vrijwel door alle anderen het algemeen kicrecht aanvaard werd En al moge dan de partij nog niet vervagen in haar verzet tegen ouderdomspensioen, hol prijsgeven van de beide bovengenoemde hoofdpunten van politic-ken strijd, bewijst wel dat de a.-r. politiek uil zuiveren politiek oog punt-gezien 'n mislukking geweest is. Nóóit zijn hel dan ook bij don stembusstrijd dc poli tieke leuzen doch dc kerkelijke leuzen en de partij-belangen welke de kiezers rond hel anti-rev. vaandel verzamelen. De a.-r. partij is niek rijk aan, groote man nen; zij werd geschraagd door dr. Kuyper. Zijn invloed is echter tanende; óf dr. Kuyper heeft te laat begrepen dal er 'n oogenblik komt, waarop men de leiding in jongere han den moet overgeven, óf hij heeft tevergeefs ge zocht naar jongere handen aan welke hij die leiding kon toevertrouwen. Hel kraakt nu in de partij. De hoofdofficie ren schikken zich niet zoo gemakkelijk meer onder hel despotisme van den Leider en dc manschappen beginnen steeds minder fiducie te krijgen in de democratische allures, welke zoo zelden in daden overgaan. Politiek Overzicht De vredesonderhandelingen n. (siot). Wanneer het naar den wensch ging van de kringen, waarvan Reuter het orgaan is, dan Tou er van de vredesonderhandeling in Brest-Litowsk weinig terechtkomen. Benige malen reeds hebben wij van die zijde ver nomen, dat de onderhandelingen waren af gebroken, en denzelfden geest ademt het bericht van verleden Zaterdag uit Peters burg, dot inhield, dat de besprekingen te Brest-Lito .sk, voorloopig waren gestaakt. Malhilde spert de oogen wijd open. „Ja ja maar o, ik droomde zoo akelig! ""Mevrouw Högh lacht. .Zoo. houdt u zich op met droomen? Maar haast u nu wat, u moet ook mee. Vlug, vlug, dan zullen we Ingeborg wakker roepen.'' „Sta op, Ingeborg!" Mevrouw Högh legt de handen op haar schouders. ..Nu heb ik twee uur wakker gelegen, cn het wordt niets van nacht. Laten wc gaan rijden." Ingeborg richt zich op in bed, zoodat haar lange vlecht tegen den muur vliegt. „Ben je gek, Wibeke? Wat mankeert je? Op dezen lijcl Is er iets ben je ziek?" „Hoor nu eens, Ingeborg."' Mevrouw Ilögh gaat bij haar op den rand van het ledikant zitten. „Deze nacht is te heer lijk. Nu wil ik naar builen rijden." „Nee," zegt Ingeborg, „wacht tol morgen. Ilier zijn webetrekkelijk gewone men- schen, hel eenige waarvoor wc 's nachts ple gen op te staan, is onweer. Maar dan rijden we niet naar buiten. Goeden nqcht." En Ingeborg gaat weer liggen, en keert zich om naar den muurkant. Met de linker hand stopt zc kalm de blauwe deken achter in bij haar rug. Maar mevrouw Högh beweegt zich niet. „Kom nu, Ingeborg!" zegt ze slechts. „Het helpt je toch niets. We willen rijden, allemaal, cn jij moet mee, anders ga ik naar beneden, om luitenant Brandt te wekken, en dan ga ik alleen met hem rijden, en breng -den naam van Kongslcvgaard in slechten reuk.'' Maar Ingeborg keert het hoofd niet om. Goeden nacht" zegt ze. Maar als mevrouw Högh bij de deur is gekomen, richt ze zich met een zucht in haar bed op. „Ga dan maar heen om je te kleeden," zegt ie. „Maar op één voorwaarde. Je moogL mama Het ligt voor pessimistische gemoederen voor de hand te denken, dat uit deze voor- loopige staking eene staking voor goed kan voortkomen. Zoo staat het echter niet. In Brest-Litowsk heeft eene commissie haar werk gedurende eenige dagen onderbroken, omdat de eerste Russische gevolmachtigde wegens dringende regeeringszaken zich naar Petersburg heeft moeten begeven. Het werk van die commissie moet daarom tot 29 Ja nuari blijven stilstaan. Maar de andere com- missiën, die tot taak hebben den arbeid vun de algenreëne vergadering voor te bereiden, werken voort en de bijzonder^ overleg gingen tusschen de gedelegeerden van den vierbond en de vertegenwoordigers van de Ukrainische republiek, die tot de conferentie zijn toegelaten op gelijken voet als de ge volmachtigden van de :egeering te Peters burg, nemen eveneens hun voortgang. Men mag dus aannemen, dat tegen het einde van deze maand het voorbereidende werk een goed eind zal zijn opgeschoten. De schijnt vertoont hier een ongunstiger beeld dan de toestand in werkelijkheid is. De Frankf. Ztg. laat daarop de aandacht val len, waar zij schrijft: „Als men enkel wilde afgaan op den tekst van de protokollen, dan zou men de vooruitzichten van de onderhan delingen te Brest-Litowsk zeer pessimistisch moeten beoordeelen. Het is inderdaad niet te bespeuren, dat sedert zij zijn begonnen, in de hoofdzaken eene toenadering is verkre gen. Men mag echter niet voorbijzien, dat er dingen zijn, die niet in de protokollen kun nen staan. Juist de eigenaardige openbaar heid, waarin de onderhandelingen in Brest- Litowsk, in scherpe tegenstelling tot alle vroegere gewoonten, zich afspelen, kan de Russische onderhandelaren tot taktische methodes bewegen, die met iederen stop eene nieuwe moeielijkheid doen ontstaan. Aan hun goeden wil behoeft men daarom niet bepaald te wanhopen. De toestand, waarin hun land en hunne partij zich bevin den, zal in hen den wil om zich met de tegenpartij te verstaan, steeds weer doen op komen, ook al mochten de extra-toeren hen geheel van den rechten weg afbrengen. Intusschen is het waar, dat de neiging, die de Russische gevolmachtigden sedert zij onder directe leiding van Trotzki werken, voor extra-toeren aan den dag leggen, het geduld van de andere partij op een zware proef stelt. Aan de vermelding van het feit, aal de besprekingen van de commissie voor de gebieds- en ontruimingskwestiën hare beraadslagingen voor eenige dagen heeft onderbroken, wordt (ion ook de hoop vast geknoopt, dat de Russische gedelegeerden in de dagen van rust tot het inzicht mogen komen van de noodzakelijkheid om de on derhandelingen verder op eene andere wijze te voeren dan tot dusver. De Nordd. Allg. Zeitung doet opmerken, dat het^'ersohil tus schen de eenzijdige Russische eischen en de verzoeningsvoorstellen van de centrale mo gendheden ligt in het onderscheid, d?t in de beide uitdrukkingen „eisohen" en „voorstel len" voldoende gekenschetst is, en zegt: „Het wordt daardoor verdiept, doordat de Russi sche eisohen zich op den bodem der theorie bewegen, terwijl de Duitsche voorstellen fei ten tot grondslag hebben. Maar juist daarin opent zich'dan ook de mogelijkheid om het te overwinnen. Wanneer ook de Russische vertegenwoordigers hunne bedoeling om zioh met de andere partij te verstaan, van de the orie verder brengen naar de praktijk en zij zich daarmee op den bodem der feiten stel len, dan is de brug gevonden waarop de beide partijen zullen samenkomen." Ook het Fremdenblatt, het orgaan van het departement van buitenlandsche zaken te Weenen, legt er nadixik op, dat het novum van de openbaarheid der onderhandelingen de onjuiste opvatting in de hand werkt alsof onoverwinnelijke hinderpalen in den weg staan aan de voltoooiing van het vredeswerk tusschen Rusland en den vierbond. Het blad constateert, om alle misverstand te voo^omen, dat het hoog ste richtsnoer van het oorlogsdoel van Oostenrijk-Hongarije, het verkrijgen van een vrede zonder annexatiën, onveranderd geibleven is, en zegt„Wij voeren een ver dedigingsoorlog en wij willen geene verove ringen maken. Aan dit beginsel houdert wij in Brest-Litowsk vast." De oorlog. Er is niets te vermelden behalve de ge wone kanonnade. B e r 1 ij n, 2 I Jan. (W. B.) Over de met de Ukraine over den vrede verkregen over eenstemming zegt de Lokalanzeiger: Dit ge wichtige gedeelte partieele succes van de onderhandelingen te Brest-Litowsk wordt in Duitschland met voldoening begroet. De onderstelling blijft, dat de Ukrainische on derhandelaars hot ernstig meenen met hunne beloften en in dezelfde stemming uit Kiew zullen terugkeeren als zij toonden bij hun vertrek uit Brest-Litowsk. De Morgenpost zegt: Zeker zullen nog vele moeielijkheden van technischen aard te overwinnen zijn, vooral omdat de omvang van den nieuwen staat Ukraine nog niet eens vast staat. Maar de eerste groote stap naar den vrede is gedaan. Vooral mogen wij ons verheugen over de hervatting van het econo mische verkeer met de Ukrainers, waardoor voor onze voedselverzorging nieuwe zeer ruim vloeiende bronnen kunnen worden ont sloten. In de Tagliche Rundschau wordt gezegd: De Ukraine moet, als zij blijft bij haren wil tot den vrede, Rusland op sleeptouw nemen, omdat zij door hare binnenlandsche organi satie, haren rijkdom aan voedingsmiddelen en haar overvloediger volkskracht de sterk ste partij is. Het „mannenkracht"-ontwerp is in het En- gelsche lagerhuis door het comité-stadium heengebracht; met eenige geringe* wijzigin gen zijn de-artikelen goedgekeurd. Sir Edward Carson is afgetreden als ljd van het Britsche oorlogskabinet. Dit wordt gezegd niet in verband te staan met mee- ningsverschil over den oorlog. Washington, 21 Jan. (R.) Bij liet congres is een wetsontwerp ingediend tot in stelling van een oorlogskabinet, bestaande uit drie aanzienlijke burgers van erkende doortastendheid. Wilson en de secretaris Aan oorlog Baker overleggen of de regee ring het wetsontwerp zal steunen. Men meent, dat Wilson hevig tegen deze maatre gel gestemd is, omdat de persoonlijke lei ding van Amerika's aandeel in den oorlog daartloor uit zijne handen zou worden ge nomen. Londen, 21 Jan. (R.) In eene verga dering van 2000 mnchinewerkers aan het arsenaal te Woolwich is een besluit ge nomen, dat de regeering vraagt te onder handelen met de oorlogvoerenden op de basis van zelfbeschikking van alle natiën, geene annexatiën en geene schadevergoe dingen. Wanneer hierdoor mocht worden aangetoond, dat het Duitsche imperialisme het eenige beletsel tegen den vrede is, dan is de vergadering besloten mede te werken tot de voortzetting van den oorlog, totdat dit doel zal zijn bereikt. H£t besluit vraagt ook een behoorlijke vertegenwoordiging van de arbeiders van alle landen in eene internatio nale conferentie tot verzekering van den vrede onder de volken. P a r ij s, 21 Jan. (Havas). Clemenceau, die Zaterdagmorgen uit Parijs vertrok, is Zondagavond terug gekeerd. Hij heelt deze twee dagen besteed om twee sectoren van het front te bezoeken. Vooral de dag van Zaterdag heeft hij doorgebracht te midden van de soldaten in de loopgraven van de eerste linie; hij kreeg een levendigen indruH van den uitmuntenden moreelen toestand der troepen. Brussel, 20 Jon. (W. B.) De raad van Vlaanderen publiceert eene mededeelingf inhoudende dat hij, gevolg gevende aan zijn voor een jaar afgelegde verklaring, in zijne nlgemeene vergadering van 22 December 1917 plechtig en eenstemmig tot de volle dige zelfstandigheid van Vlaanderen heeft besloten. Verder wordt medegedeeld, dat do raad van Vlaanderen het mandaat, dat hem door den Vlaamschen landdag von 4 Februari 1917 is opgedragen, neerlegt. Hij onderwerpt zich aan een nieuwe ver kiezing om aan het Vlaamsche volk gele genheid te geven zijn I over het genomen besluit te doen kenner*. Bern, 21 Jan. (W. B.) bondsraad heeft het verschijnen, zoolang de oorlog dpurl, verboden van het hlad L'après-guerre te Lausanne, wegens de houding van dit blad, die niet vereenigbaar was met de neu trale stelling van Zwitserland. Stockholm, 21 Jan. (Zweedsch tel.- bur.). De Zweedsch-Noorweegst h-Doensche gevolmachtigden voor het uitwerken van een voorstel tot vermeerdering van den goede- renruil tusschen de drie landen, hebben wéér van 17 tot 20 Januari vergaderingen gehou den overeenkomstig 'Tiet besluit van de vorige conferentie, die van 4 tot 6 Januari in Christiania is gehouden. Zweden zal, in gevolge de overeenkomst die is gesloten, hoofdzakelijk goederen leveren van ijzer- staal, zekere machines en popiermassa; Noorwegen salpeter en andere chemische voortbrengselen, brandhout en ohemicaliënj Denemarken graan, verschillende levens middelen, huiden en zaden. Op uitnoodiging van de Depnsohe gedele geerden zullen de gevolmachtigden in Fe bruari weer^bijeer.komen in Kopenhagen. Stockholm, 21 Jan. (W. B.) Volgens betrouwbare berichten uit Rusland hecrscht er in de gouvernementen Nowgorod, Kostro ma, Wladimir, Smolensk en Moskou, maar vooral in Orenburg en Turkestan hongers nood. De volkscommissaris voor de voe dingszaken heeft een bevelschrift uitgevaar digd tegen de anarchie in het vervoerwezen. Hij verklaart, dat het Bij den tegenwoordï- gen toestand onmogelijk is de noodlijdende gewesten cn het front voedsel te voor zien. De roode garde en de revolutionaire vrijwilligers moeten de orde in het spoor wegverkeer herstellen Verspreide Berichten Twee Bijbelkenners over leden. Duitsche bladen berichten het overlijden van den rustend hoogleeraar pro fessor Julius Wellhausen, een van de voor mannen en baanbrekers op het gebied der Oud-Testamentische wetenschap. 91 jaar oud is overleden dr. Bernhord Weisz, proféssor in de theologie, senior van de Universiteit te Berlijn, geboren te KÖ- nigsberg in 1827, was hij achtereenvolgens (vanaf 1857) buitengewoon hoogleeraar te Königsberg, gewoon hoogleeraar te Kiel (vanaf 1863) en sinds 1877 te Berlijn, waar hij in 1908 zijn ambt neerlegde. Zijn stu diën bepaalden zich uitsluitend tot het Nieuwe Testament. 1H a c h e 1 ij k e oogenblikken. Te Mechelen a/d. Maas (België) was het water zóó spoedig komen opzetten, dat de Duitsche wacht in haar wachthuis de vlucht naar boven nam en weldra met 11 man op het dal: zat. Alle pogingen werden aange* niet wekken. Zc gaal dadelijk mee, dat weet jelui, en dat past niet voor dc mensclien. En ik wil Petersen morgen mijn moeder niet hoo- ren kapittelen." Malhilde boort van uil haar kamer, terwijl ze in koorlsigen baast in dc klecren schiet, hoe mevrouw Högh in den tuin van raam tol raam gaat en met de schaft van dc rijzweep aantikt. Ze hoort 09k hoe de deuren voorzich tig geopend cn weer gesloten worden ver baasde stemmen die gedempt spreken. Een heerestcm vloekt voor het open raam terwijl hij dc bretels over de schouders slaat. „Duivels, een mooie lijd om tc gaan rijden." Dan komen langzamerhand de vriendinnen te voorschijn op het grasperk in den mane schijn. Ze fluisteren en lachen daar tusschen in hoort ze de mannestcm van Julie cn Inge borg sussen. Als Malhilde eindelijk op den hof komt, is de hecle verzameling in den stal, waar ze zich vossen kiezen uil dc werkpaarden, die dood moe van het hooi binnen brengen slaan tc rusten. Student Halck, die pas gisteren gekomen is, en nooit vroeger op een landgoed geweest, kan niet nalaten even in den koestal te kijken. Als hij daar dan de 78 koeien in twee lange rijen ziet liggen, zoolang als de stal is, slaat hij de handen in groole verbazing ineen. „Lieve hemel," zegt hij „hoe zullen jelui al die beesten toch opeten!" Nee, nu kan Matliilde werkelijk zich niet goedhouden, ze barst in lachen uit met de hand voor den mond. Alle meisjes stemmen mee in, maar Jngeborg wendt zich naar den student en zegt heel ernstig: „Ik zal u zeggen, mijnheer Halck, wc heb ben geen geld om voedsel te koopen voor zoo veel dieren, en daarom slachten we ze lau#- zamerhand cn laten zc elkaar opelcn. Dan be grijpt 11 het misschien beter." Nee, daar staal mevrouw Ilögh cn heeft na tuurlijkvoor zich, mevrouw Nörups wit rij paard Flora uitgekozen. Een van de „Sens" verricht pagedienst, en legt den zadel er op cn gespt dc riemen. Ilij docT hel vreeselijk onhan-dig, mevrouw Ilögh kijkt er glimlachend naar, in een willen kapmantel, haar rood haar hangt los over den rug onder Brandt's wille Slanleyhoed, dien zc genomen heeft van den kleerslander in de vestibule. „Je wilt toch zoo niet rijden, Wibeke?" Ingeborg gaal naar Jjaar loc. ,,'t Is te koud cn bovendien „Ik rij zooals ik wil. Die niet mee wil, blijft, thuis." De vriendinnen tobben, heclemaal aan gekleed, met dc ongewone werkzaamheden. Voortdurend worden ze geholpen en even vaalc glijden zc weer van de gladde, zadelloozc paardenruggen. Ze gillen van grappigen angst. „Een heen aan eiken kant," komman deert mevrouw Ilögh, „anders blijf jelui nooit han gen." Nou ja als het moet als hel kan dan moot Malhilde liet ook maar doen. Nee, wat ven aanblik leverden de „Sens'. Ze glijden rechts en links als hooien in den storm, hun oógen slaan stijf in hel hoofd. En 25e houden zich krampachtig vast aan dc ma nen van 'dc paarden. Luitenant Brandt zit werkelijk mooi te paard, geen wonder, hij kent liet dal mankeerde er nog maar aan. Nee; maar wat voor een paard hebben den schilder toch gegeven? ..Nee, d<d is werkelijk een schande -e daar op inag u niet rijdeiii'i - - Hj Malhilde gaal naar hem toe: „dat paard 1* immers vvild, het is een eenjarige, daarop mag u niet rijden." Hij kijkt verbaasd om. „Gelooft u dat? Ja maar ik kan ook heclemaal niet op een paard zitten, ik heb het nog nooit geprobeerd." Hij ziet er ongelukkig uit, terwijl zijn langa bccncn telkens weer afglijden aran den glad den paardcrug. „Geef mij hem maart" zegt Julie. „Ik zal hem wel den baas worden." Met een sprong zit zc er op, cn buigt dc lang* bccncn als een vork om den buik van het dier, „Zoo nou moet hij maar zien los le ko- men laat hel schilderlje den schimmel .maar nemen, die is zoo heerlijk kreupel." Wal een optocht! Maar erg grappig cn bi- zonder Malhilde heeft nog nooit zoo iets geks gezien. J Maai dan ontwaakt Rex opeens cn begint to blaffen aan zijn ketting. Maar Goddank j Brandt springt van'hct paard en maakt de ket-j ting lo.s - en op hetzelfde oogenblik vliegt de hond door "de schuur en verdwijnt over de velden. „Ilij bijl lammeren! zegt mevrouw Wibeke langzaam met haar kouden glimlach. „Zon dagnacht heeft hij zich losgerukt Maandag morgen lagen er drie bloedige lijken op dea wal." j O wee Mathilde wil van hel paard sprint gen maar Rex is al over alle bergen. llalck vliegt op. „Groote Goden, mevrouw Ilögh waarom heeft u dat niet gezegd?" Maar Brandt kc^t zich om en gaat heen. Mevrouw Tlögli mcht. (Wordt yemltfkl

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1918 | | pagina 1