nnutrstsars?;
„DE EEMLANDER"
O UDEHS
Pillis DER AOVERTENTIÊH
FEUILLETON.
16e Jaargang, Wo. *56
f 005. TWcelijVwb i^votgtcl HolUndscU
Hulwf~ ionda K<Ut)e «o TbtrB. Hoven
J «aandtn 50 cent Weidijkcci bijvoeg*!
»W«reWrtree* per 3 maanden tOcent
AMERSFDORTSCH
Donderdag 24 Januari 1918
HOOFDREDACTEUR: M«. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF 4 C»
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, HOEK utrcchtschcstr.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
van 1—4 regels f 0.80,
elke regel meer f 0.10,
dienstaanbiedingen 1—5 regels f 030, gioole letten
naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijl bestaan
-eer voordeelige bepalingen tot het herhaald advcw
teeren In dit Blad, bij abonnement. Eene circulaire,
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
ainsieraaai Diamantsiail.
'l\ Groote ramp bedreigt Amsterdam-
Ben van de voorn.v9ir.stc industrieën van
er #nre hoofdstad, ja, vrij mogen wel reggen
Ue eilervoornaemste is de diamantmjver-
Jveid. 13CCO werklieden vinden daaiin hun
(foedhesmeerde en wèl belegde boterham.
jOngenobt nog de juweliers, kooplieden en
irakelarrs, commissionairs en bedienden,
fabrikanten van gereedscha|ipen enr. Het
kan zonder overdrijving gezegd v/orden, dat
een kleine 100.000 menscher leven van
1de Amstfrösmsche diamantindustrie.
En eert wordt thans bedre gd door het
alleszins geoorloofde en begrijpelijke stre
ven ver Engeland tot stichting .'an 'n dia-
Jfcnantnijverheid daar te lande
•rDe diamt ntproductie is bijna geheel in
Engelscho handenen 00 procent ven de
uit Biitsch gebied afkomstige diamanten
worden buiten Engeland bewerkt.
Dat mer. daarin verandering tracht te
krengen, kan geen bevreemding wekker-
Vooral omdat men voor deze industrie op
leiden wil de oorlogsinvaliden, dié voor an
der werk lichamelijk ongeschikt geworden
«ijn.
jtEi Henri Polak, de voorzitter van den Alg.
Ned. Diamantbewerkersbond heeft in een
interview voor de N. R. Ct. den ernst van
den toestand niet verheeld.
Amsterdam is inderdaad afhankelijk van
Engeland. Onze industrie moet het ruw ma
teriaal ontvangen van Engeland, dat d#
ruwproductie in handen heeftde zaak wordt
nu in Engeland krachtig aangepakt. Ook
•vroeger zijn in het buitenland wel pogingen
gedaan om de Amsterdamsche industrie te
fnuiken doch die liepen op niets uit; thans
echter zitten er èn kapitalen én.... de oor
logsinvaliden achter. Daarbij komt ten slotte
dat er thans tal van Antwerpsche diamant-
bewerkers in Engeland vertoeven en daar
het vak dus intioduceeren en onderwijzen
kunnen.
Toch wilde de heer Polak ook eenige
lichtpunten niet voorbij gaan. Daar is in de
allereerste plaats de tot kunst geworden ge
oefendheid der Amsterdamsche diamantbe
werkers. Het vak is in vele, vooral joodsche
families 'n eeuwenlange traditie geworden,
welke hun 'n bijzondere begaafdheid, 'n na
tuurlijken aanleg voor het fijne werk ge
schonken heeft. Daarentegen zullen het in
Engeland allen nieuwelingen in het vak zijn
en wie in de diamantindustrie niet op zeer
jeugdigen leeftijd z'n opleiding begint, blijft
aldoor 'n brekebeen of 'n langzaam werker.
Bedenkt men voorts, dat na den oorlog de
loonen in Engeland aanzienlijk hooger zul
len zijn dan hier, dan is het duidelijk dat
'Amsterdam 'n belangrijken voorsprong
■j heeft.
Maar wat baat die voorsprong, als wij voor
den aanvoer geheel van Engeland afhanke-
lijk zijn Daarom wees de heer Polak nog op
'n andere, misschien nog belangrijkere om
standigheid in het belang onzer industrie.
In onze eigen koloniën, op Borneo, hebben
.wij diamantvelden. Maar tot dusver hebben
wij daarnaar ternauwernood omgekeken.
Hier ligt de toekomst van de Nederlandsche
diamantindustrie en het is voor haar 'n le
vensbelang, dat onze regeering krachtiger
mee'dan tot heden geschiedt om ons
van En-eland onafhankelijk te maken.
"BUITENLAND
Politiek Overzicht
De strijd o^er den vrede
in Duitschland.
(Slot).
Het doel, waarnaar de „Vaterlandpartei'
in Duitschland streeft, hebben wij gister aan
gewezen. Over de middelen, waardoor zij
dit doel tracht te bereiken, verschaft ons
eenig licht een niet voor openbaarmaking
bestemd schrijven, dat door het hoofdbe
stuur aan talrijke leden is gezonden, waarin
wordt gezegd
„Ik richt tot u het dringende verzoek, on
verwijld schriftelijk of per draad verzoeken
tot den keizer, den kroonprins, den koning
van Saksen en Hindenburg tè richten,
inhoudende dat in het uur van hoog-
sten nood en gevaar de roepstem tot hen
klinkt ons volk voor het onheil en de schan
de van een iapvrede te redden. Daarbij zal
het doelmatig zijn, dat deze inhoud niet
woordelijk aldus wordt uitgedrukt, opdat niet
de indruk worde gevestigd, dat deze bewe
ging van één punt uitgaat, en verder dat de
onderteekenaars zich niet uitdrukkelijk doen
kennen als leden van de Vaterlandspartei,
'maar zeggen dat^ij handelen in naam van
opgetelde medeburgers, aan wier zorgen en
wanhoop zij uitdrukking geven door te ver
zoeken, datKühlmann moet
gaan. Hier kan en moet ieder individueel
handelen, door alleen of, zoo mogelijk, ge
zamenlijk met twee of meer anderen zich
tot de genoemde adressen te richten. Ieder
moet zich voor oogen houden, dat wat er
ook gebeure, het zoo spoedig mogelijk moet
gebeuren. Er moet een trommelvuur van
verzoeken ontbranden."
Het gaat dus om de venvijdering van von
Kühlmann uit het staatssecretariaat van bui-
tenlandsche zaken. Maar achter von Kühl
mann staat de rijkskanselier en staat ook
de meerderheid van den rijksdag. In zijn
persoon wil men dus het politiek beleid van
de rijksregeering treffen, die zich homogeen
verklaard heeft met het door de meerderheid
van den rijksdag uitgedrukte verlangen naar
een vrede van vergelijk en verzoening.
Öp het krijgsgeschreeuw, dat tegen von
Kühlmann is aangeheven, zijn overleggingen
gevolgd, die in Berlijn hebben plaats gehad
tusschen de rijksregeering en het opperste
legerbestuur. De rijkskanselier is meerma
len bij den keizer geweest en na eene ver
trouwelijke gedachtenwisseling van den
rijkskanselier met Hindenburg en Luden-
dorff zijn zij gezamenlijk bij den keizer ge
weest. Ook ck kroonprins is bij deze be
sprekingen tegenwoordig geweest, maar von
Kühlmann heeft men in Brest-Litowsk gela
ten, waaraan hij eerst is teruggekeerd nadat
in de werkzaamheden van de commissie, die
de zaken van de bezette gebieden heeft te
behandelen, eene pauze was ingetreden.
Sedert is het storm blazen tegen von
Kühlmann veel verminderd. Namens den
rijkskanselier heeft onderstaatssecretaris von
dem Bussche in de pers bekend gemaakt,
dat „nieuwe instructiën aan den heer von
Kühlmann niet gezonden zijn". De Germa-
nia, het orgaan van het centrum, de partij
waarvan de rijkskanselier vroeger als lid van
den rijksdag een der gezaghebbende leden
was, heeft verklaard, dat alles bij het oude
blijft. In de politiek, zoo schreef dit blad, is
niets bedenkelijker dan te wankelen, en
graaf Hertling is niets minder dan een wan
kelend riet; hij weet wat hij wil en wat hij
voor het vaderland tracht te «bereiken. Het
spreekt van zelf, dat de rijksregeering er
niet aan kan denken, en de Kroon evenmin,
Duitschlands oorlogsdoelkoers door onbe
stendigheid aan 't wankelen en in discre-
diet te brengen. De Germania knoopte hier
aan nog vast eenige opmerkingen over de
Alduitsche propaganda, die werden samen
gevat in de uitspraak, dat dit voor de A]-
duitschers niet anders waren dan middelen
tot bevordering van hunne bijzondere oog
merken, uitloopende op het verkrijgen van de
macht in den staat; maar deze moeite was
ontijdig geweest en zonder vrucht gebleven.
Dit geeft den indruk, dat de poging om
door het stormblazen tegen von Kühlmann
een algemeene krisis teweeg te brengen en
oor een bepaalden candidaat den weg naar
het kanseliersambt vrij te maken, mislukt is.
.Maar aan den anderen kant spreekt de Lo-
kalanzeiger, die kan worden geacht hare in
lichtingen uit goede bron te hebben gekre
gen, van een vergelijk, dat tusschen de
rijksregeering en het legerbestuur is geslo
ten, .hetgeen hierin is gevonden, „dat voor
de onderhandelingen in het oosten duidelijke
grondlijnen verkregen zijn en voor die naar
het westen een vrije baan is gemaakt, die
wederom hare grenzen vond in de staats-
behoeften van het Duitsche rijk." Dat zou
B e r 1 ij n, 2 3 Jan. (W. B.) De Nordd.
Allg. Zeitung schrijft onder het opschrift
„Nieuwe Ententeverzinsels": In de neutrale
pers komen sedert eenige weken herhaalde
lijk van Londen en Parijs uitgaande berich
ten voor, hierop neerkomende, dat Duitsch
land zich interesseert voor de wederoprich
ting van het Russische czarendom. Laatste
lijk verspreidde Reuter het bericht, dat de
Duitsche delegatie in Brest-Litowsk hei ver
trek van de leden der familie van den Czaar
naar Duitschland heeft verlangd. Dit bericht
is geheel verzonnen. De oorsprong er van
duidt aan, dat Engeland en Frankrijk, die met
het czarisme verbonden waren, zich ook he
niet in strijd zijn met -de mededeeling van den nog er voor interesseeren. Zij «ouden
onderstaatssecretaris von dem Bussche, die
slechts gewaagde van de instructiën voor
Brest-Litows. Maar de uTTdrukking „vrije
baan naar het westen, die hare grens
vindt in de rijksbehoeften", is uiterst on
bestemd en geeft ruimte voor allerlei moge
lijkheden en onderstellingen. Dit maakt,
dat met verlangen wordt uitgez'en naar de
mededeelingen, die. naar de Nordd. Allg.
Zeitung bericht, heden de rijkskanselier en
staatssecretaris von Kühlmann zullen doen
in de hoofdcommissie van den rijksdag over
de buitenlandsche politiek. Misschien zullen
die mededeelingen klaarheid brengen in wat
nu nog duister is.
De oorlog,
Sofia, 2 3 Jan. (Bulg.-ag.) Ten gevol
ge van de verdaging ven de onderhandelin
gen over den vrede te Brest-Litowsk zullen
de Bulgaorsche gedelegeerden Popow en
Stojanow^tsch hier terugkeeren om rapport
uit te brengen» aan de regeering en verdere
instructiën te ontvangen. De gedelegeerde
Kossew bevindt zich reeds hier.
Het Petersburgsche telegraafagentschnp
brengt eene officieele mededeeling over d?
vredesbesprekingen in Brest-Litowsk, inhou
dende dat de Russische revolutie weigert de
brutale (Duitsche) annexionistische _pre-
tentiën te dekken met het „vijgenblad van
de democratie" en eindigende met de ver
klaring, dat van deze besprekingen niets
meer is te verwachten.
De chef van den Oostenrijkschen genera-
len staf, generaal von Artz, heeft in een ge
sprek met een dagbladcorrespondent ge
waarschuwd tegen voorbarige vredesver-
wachtingen. Men spreekt wel over de moge
lijkheid van een spedigen vrede met Rus
land, moar ziet over het hoofd, Hat ue En
tente nog geen stap tot den vrede heeft ge
daan.
Londen, 23 Jan. (R.) In de laatste
week zijn 2255 schepen in de Engelsche
havens aangekomen en 2242 uitgevaren. Zes
schepen boven en twee beneden 1600 ton
zijn tot zinken gebracht, zes schepen zonder
succes aangevallen.
W e e n e n, 2 3 J a n. (\V. 3.) De Duitsc n-
nationale partijen van het huis van afgevaar
digden hebben besloten zich aaneen le slui
ten tot eene vereeniging onder den naam;
„Vereeniging van de Duil§ch-nationale par
tijen in het Oostenrijksche huis van afge
vaardigden." De nieuwe vereeniging lelt D4
leden; het bestuur is opgedragen aan eene
commissie van 25 leden. Tot voorzitter is
gekozen waldner, tot ondervoorzitters Wolf
en Sylvester.
Met uitzondering van Heilinger en Redlich
behooren alle afgevaardigden van de vroe
gere nationale vereeniging tot het nieuwe
verbond.
Budapest, 25 Jan. (W. B.) De mi
nister voor de volksvoeding graaf Johann
Hadik, heeft een verzoek om ontslag inge
diend, dat door den koning is aangenomen.
anders niet zoo dikwijls zich er mee bezi
houden.
Londen, 23 Jan. (R.) De jaarlijksché
conferentie van de Labour Party is heden
officieel te Nottingham geopend. De voor
zitter, Purday, zeide in zijn openingswoord,
dat de arbeidende klassen geslachten lang
de rampzalige gevolgen van den oorlog zou
den ondervinden, die in strijd met alle ver
wachtingen nog met onverminderde hevig
heid voortduurde. De Russische revohrtie
zou een fait accompli worden en zou voor
een der grootste gebeurtenissen in de ge
schiedenis gelden. De nationale Labour
Party moest alles in het werk stellen, om
haar Russische vrienden te beletten een af
zonderlijken vrede met de Centrale mogend
heden te sluiten. Niets zou noodlottiger
voor de democratie kunnen zijn. Duitsch
land en zijn bondgenooten konden niet lan
ger zeggen, dat zij een verdedigingsoorlog
voerden.
Hoewel Engeland en zijne bondgenooten
kenbaar hadden gemaakt, dat zij niet voor
nemens zijn de Duitsche natie te vernieti
gen, wees nog iets er op, dat Duitschland
en zijne bondgenooten bereid waren de door
Lloyd George, Wilson en de Labour Party
verkondigde beginselen te aanvaarden. Wil
de Duitsche democratie haar oorlogsdoel
bepalen? Zullen de Duitschers hunne re
geering dwingen, zooals wij het de onze heb
ben gedaan? Zal Duitschland, België, Noord-
Frankrijk en andere gebieden ontruimen?
Als .het Duitsche volk en de Duitsche re-
geering oprecht zijn in hun wensch naar een
vrede, steunend op beginselen van recht
vaardigheid, is de weg voor hen openge
steld, vervolgde Purdy. Laten zij de door
Wilson vastgestelde beginselen aanvaarden
en de weg is vrij voor een wereld-regeling,
welke ons in staat zal stellen een vrede te
sluiten, die geen kiem voor volgende oorlo
gen zal inhouden.
Zoolang Duitschland de genoemde gebie
den nog bezet houdt, zou het een vrede door
onderhandelingen als een overwinning uit
leggen en zou het militarisme nog nauwer
met het Duitsche volk verbonden worden.
Als Duitschland en zijne bondgenooten niet
bereid zijn, de door onze regeering en door
Wilson bekend gemaakte beginselen te aan
vaarden, moeten wij doorvechten tot de vre
de de volkeren in staat stelt-veilig te leven.
Wij moeten dus volhouden tot de overwin
ning verzekerd is.
Na de rede van den voorzitter ging de
conferentie over tot behandeling van de
quaestie van wijziging der partij-inrichting.
Het uitvoerend comité stelde voor, de pari-
tij te doen bestaan uit alle gezamenlijke or
ganisaties en voorts iederen man en vrouw
op te nemen, die zich met de inrichting en
het program der Labour Party kon vereeni-
gen.
Arthur Henderson stelde een motie voor,
verklarende, dat de arbeiders, van interna
tionaal standpunt, naar den volkerenvrede
uitzien Van nationaal standpunt eischen
zij weder-oubouw van de maatschappij vol
gens de beginselen van het burgerrecht. De
blanke slavernij kan slechts opgeheven worw
den door hervorming der maatschappijDa
arbeidersbeweging moet zichzelf van top tol
teen orgoniseeren. Slechts daardoor kan /if
de teugels van het bewind in honden krij
gen.
De organisatie moet ook verruimd wor
den, zoodat zij mannen als admiraal lord
Beresford en vooraanstaande personen uit
de vakvereenigingen als John Seddon kon
omvatten.
Ten slotte bepleitte Henderson reorgani
satie der partij, zoodat, als de tijd daar was,
de 16.300.000 kiezers bij de volgende u!-
gemeene verkiezingen gelegenheid zouden
hebben voor de Labour Party te stemmen.
Een amendement van den bond van miin-
werkers, om de vraag der partij-Inrichting
een piaand te verdogen, werd met eerv klei
ne meerderheid aangenomen.
Henderson diende vervolgens eene malie
in, waarin de geallieerde regeeringen uitge-
noodigd worden een verklaring over hot
oorlogsdoel of te leggen en instemming be
tuigd wordt met het organiseeren van ven
conferentie te Londen op 20 Februari en
met hei vragen von faciliteiten ter bijwoning
van een internationale conferentie in een
internationaal land, bii voorkeur Zwitser
land.
Na een rumoerig tooneel werd deze motie,
met enkele stemmen tegen, voor aangeno
men verklaard. Vervolgens ging de confe
rentie tot morgen uiteen.
S o f i a, 2 3 J a n. (Bulg.-ag.) De officieus*
Narodni Prava bericht, dat na moeielijk®
onderhandelingen de Bulgaorsche regeering
van Rumenië verkregen heeft, dat de als
gijzelaars uit de Dobroedsju weggezonden
Bulgaren mogen terugkeeren, onverschillig
of zij tot het Bulgaarsche of het Rumeen-
sche stoatsverbond behooren.
Londen, 23 Jan. (R.). De kanselier
der schatkist bericht, dat het totale bedrag
van de handelswissels, die zullen worden
overgenomen door de Britsahe regeerin als
resultaat van de gebeurtenissen in Rusland,
is 7.515.000 en dat van de Russische
sohatkistwissels 10 millioen. De verbint -
nissen van de Russische regeering en von
de banken blijven in stand.
Konstantinopel, 20 Jan (Milb'V
Over de opheffing von den staat van beleg
in Turkije behalve in de oorlogszöne, schrijft
de Times: De beteekenis van dit besluit van
den ministerraad is duidelijk. Het zal overal
een goeden indruk maken. Terwijl in enkele
vijandelijke landen de regeeringen vervol
gingen instellen, toont dit door de Turksche
regeering in het vierde oorlogsjaar genomen
besluit, door welke gevoelens regeering en
vólk wederkeerig bezield zijn en hoe zij op
de toekomst vertrouwen.
Konstantinopel, 21 Jan. (Milli),
Over den toestand van de Turken in Rus
land schrijft de Tanin, dat de door hen wil
een oogpunt van cultuurbeschaving in n'«
laatste 15 jaren gemaakte vorderingen groot
zijn. Het uur heeft voor hen geslagen om uit
de verrichte krachtsinspanning nut te trek
ken. Er zullen zonder twijfel in Rusland tus
schen de natiën, die het bewonen, zich he
vige gevechten ontwikkelen, welker beëin
diging nieuwe regeeringen in 't leven zal
roepen. Er is thans geen prognose te maken
over de stelling, die deze regeeringen te
genover elkaar zullen innemen. Hoe dit rij,
de Turken in Rusland mogen niet vergeten,
dat zij in dezen strijd onderling een vasten
samenhang moeten bewaren. Daaraan zul
len zij al hunne successen in de toekomst
te danken hebben. Dit is de eenige raack
dien wij hun als meer ervaren broeders kun
nen geven.
Weenen, 23 Jan. (Corr.-bur.) De ge
wezen plaatsvervanger van den chef va»
Het liefst beoordeelt men anderen naar
Weinigheden.
Astrid Ehrencrou-iüller.
Uit het Deensch door
Betsy Bakker-Nort
18
Maar anders zijn de weiden stil. Geen libel
komt aanzweven op lichtblauwe vleugels
rondom de boterbloemen, geen meikever be-
Jeedigt de libel door zijn plomp lijf over haar
blankheid te sleepen. Nu is hel nacht, nu moet
Ór geslapen worden.
Maar beneden bij de beek, daar spelen lan
ge, witte maanvingers op het fijne 'kantwerk
J[an vlierbloesem, fijn en licht als een onzicht
bare sluier van schaduwen van verre linden.
En de beek in de diepte slaapt met open oogen
#is een haas, die drinkt en drinkt met volle
leugen het maanlicht. En de bloemen en het
fcras, de struiken en grashalmen hebben alle
Söezelfde Jdeur, denzelfden fijn blauwen tint.
Nee, hoe kan m*n anders toch slapen in zulk
•en nacht
Nu wil Mathitde dikwijls nachts opstaan,
Pb taa«r oud-rs üapen.
(Me de mckicfc toch eens een oogenblik stil
wilden zijn en als' mevrouw Högh cn luite
nant Brandt maar terug kwamen.
Nee, maar nu zijn ze allemaal gek, nu ze
wijn geproefd hebben. Maar IngeborgI
Zie, ze springen op en af van de paarden,
en werpen zich in het vochtige gras, en zui
gen met groote, open monden de dauw in
maar hun dunne katoenen japonnen zijn nat
als een badcostuum. Zelfs de kleine stille Edel
Ström Edel zie toch eens?"
„Moet jij niet meer sproedel hebben,
Mathllde?':
„Nee, werkelijk niet en ik vind toch
ook..."
Ze wrijven de halzen van de flesschen af
met haar natte japonnen, een glas heeft nie
mand.
„Kom, aan zulke bagatels storen wc ons
niet/' zegt Julie.
„U moet werkelijk wat meer olie in de
lamp doen, juffrouw Mühlweydenl" zegt een
van de „sen*", en reikt haar een pas openge
trokken flesch.
.."We moeten immers lichten als gloei-
wormpjes, als mevrouw Högh en luitenant
Brandt ookomen uit het moeras."
„Sst.. st. Ik hoor ze. Nu komen ze er aan."
Ze springt op, „o Goddank, ik geloof, dat ze
terugkomen."
En dan zijn ze opnieuw voltallig, en liggen
rondom op de buiken van de paarden.
Maar mevrouw Högh is stil en boos, en
luitenant Brandt heeft ook niet veel woorden.
En bij alles jvat hij zegt, perst hij de lippen
samen, alsof hij een lade dichtsluit.
„Lieve hemel, wat is u vervelend," zegt Inge
borg: maar hij kijkt haar slechts aan, alsof hij
haar wil opeten.
De wijn gaal rond.
misschien wel jerzoekeu onj eeu
nieuwe flesch," zegt mevrouw Högli uil de
hoogte en strekt de hand uit naar een lcurke-
trekker.
Maar Mathilde moet werkelijk niet meer
drinken.
..Dit hier is Sherry," zegt mevrouw Högh,
„very old, very dry! Daar,gezondheid. Ik
drink op jelui jeugd."
Mathilde drinkt. Ze is wnt bang, men weet
immers niet, hoe veel men op deze wijze, zoo
uit de flesch, in zich krijgt. Ze is zoo weinig
wijn gewend, sederl het vorige jaar Augustus,
op moeder's verjaardag, heeft ze geen wijn
geproefd.
Maai* wijn is zulk een wonderlijke drank;
precies een tooverdrank; ze kan voelen hoe
die naar beneden in de aderen glijdt, door het
lichaam, in al de leden, als een zoete zwaarte,
die slechts het lichaam drukt. Want de geest
eu de gedachten worden als bevrijd van ecu
groote stijfheid, en worden uitgelaten.
Ze krijgt zin zooals de anderen te doen, lust
om zich op hel gras te werpen cn dauw te
zuigen.
Zie daar staat Ingeborg op haar paard
en begint le zingen, een café-chantanlmop. Ze
slaat de armen uit, tilt haar japon een weinig
op, eventjes en geheimzinnig, en wipt <?eD
beetje met de beenen.
Ze lachen alsof ze allemaal gek rijn.
Mathilde wil ook ze moet iets doen
Ze springl op.
„Wil jelui een liedje hooren? Een Jutlandsch
hoerenliedje, dal ik in de meidenkamer ge
hoord heb, dat is natuurlijk niet zoo fijn, ja
eigenlijk een beetje ondeugend
„Vooruit er mee, hoe meer hoe beter. 3V1J
kunnen het verdragen."
„Kom er maar mee voor. deji dagl'i
Mathilde zingt.
Rondom haar klinkl gelach. Ieder wil zijn
eigen stem hooren, slechts het refrein zingen
zc alfeh mee.
En Julie slaat op haar heupen, en klopt
haar pijp uit.
Midden in het lied vliegt Ingeborg op de
weide.
„Wil jelui geloovcn, dal ik een achterwaart-
sche buiging kan maken, zonder dat men iets
ziel ik meen absoluut niets onnetjes"
verklaart ze vlug.
Dan trekt ze haar japon om zich heen, goed
over haar lcniecn, en houdt die vast terwijl
ze achterover op de weide buitelt, in haar
witte japon, als een sneeuwbal in den mane
schijn.
En nu springen de anderen op. Een kan dit,
oen ander iets anders.
Dan staat mevrouw Högh op. Ze heeft niets
gedronken, in elk geval méVkt men niets aan
haar. Ze zit nog even stijf en stil als toen ze
kv.am En merkwaardig genoeg, er is nie
mand, die eenige notitie van haar neemt, zoo
als anders. Ze hebben alle genoeg te doen om
elkaar te overtroeven, en zich zoo veel moge
lijk le amuseeren.
„Zullen we naar huis rijden?" vraagt ze'
Mathilde, „die amuseert me niet, gaat u mee?"
Mathilde staat gehoorzaam op. Ze is zoo be-
tooverend, mevrouw Högh, Mathilde kan zich
niets heerlijker voorstellen, dan alleen met
haar naar huis te rijden, alleen in dezen heer
lijken nacht.
Dan staan ze op om heen le gaan.
Maar op helzelfde oogenblik dat ze opstaat
om haar paard le zoeken, is het haar, of de
maan, de weide, de boomen een weinig be
ginnen te bewegen en zich van haar te ver
wijderen. Spoedig daarna wordt alles stokstijf
dan beweegt zich alles zacht trillend ®1*
het landschap op het oude blecke behangsel
thuis in de groote logeerkamer.
En haar slapen kloppen. Ze moet de oogeft
sluiten van duizeligheid, cn beneden onder dó
borst zinkt langzaam een zware, ronde kogeV
die op en neer gaat op en neer. Ze worcH
zoo koud.
Ze grijpt mevrouw Högh bij den arm.
„O, mevrouw Högh ik geloof, dat Us
ziek ben. Ik durf de oogen niet open doen
alles beweegt zich."
Mevrouw Högh kijkt haar aan. Dan barst
ze in lachen uit.
„God, je bent immers dronken, kind."
„Nee, o nee!" Mathilde snikt en verbergt het
hoofd In haar arm, „dat mag u niet zeggen*
mevrouw Högh dat ben ik nog nooit ge*
weest, o nee, dat kan niet zijn het is dó
nachtwind, en dan dc wijn.
„Ja, vobral dit laatste." Mevrouw Högh
lacht. „Maar daarom behoef je niet zoo tó
schreien, hoor je. Wees nu stil cn laten we,
naar huis gaan. Ik kan u verzekeren, dal het^
geen tuchtschool of werkinrichting is. Kan
nog op een paard hangen, of
„O God. dat hoop ik toch.
Ze reden zwijgend naar huis. Mathildó
snikte den geheelen weg.
Toen zc in bed lag, en mevrouw Högh weg
was om uit haar koffer kamferdruppels Wa
lhalen, vloog ze plotseling op-
O, wat had ze toch gedaan jegens haaf;
ouders! Was het nu wel zoo vreemd, dat ze»
er niet van hielden, dat ze uitkwam. Ze koa.
immers heelemaal niet samen zijn met andere!
jongelui. Ze was zeker door en door bedow
ven. Ze had haar ouders goedheid misbruikt*
O o Godo.
(Wordt vervolgd-I i
