DE BAI1ERINA,
„DE EEMLANDER"
BUITENLAND
feuilleton.
MATILDE SFRAO.
Van week tot week.
16e Jaargang, No. 201
lUnUHCUCUTCDDIIC m"odeD '•o0'
ftyUnnLlnCflOrnlJu foort f l.SO. idem franco
pzr post f 2.00. per week (met prati» verzekering
tegen ongelukken) f 0.14. afzonderlijke nummer*
005. WekeUJkscb bijvoecsel HolUndtch*
Huisvrouw (onder cedactle van Thêtèse Koven)
jyer 3 maanden 50 cent Wekelykstb bijvoegsel
*Wtrtldrcvue* per 3 maanden 60 cent.
HOOFDREDACTEUR: Mn. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF Cs
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, „oeic utagchisckhtii.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Maandag 13 Maart 1918
dienstaanbiedingen I—S regels t OJO. grnoie lener»
n.-.ar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan
zeer «oordceli -e bepalingen tol het herW.-.ld ad ver.
tecrcn tn dit Glad, bij abonnement. Ecce circulair*,
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Ncüaijifiia bekeft critickcr dagen dan ooil
te vore 11. l)c geassocieerde" regeeringen heb
ben, oiKJcrhr.ndelcnsmoedc, ons de voorwaar
den voorgeschreven waaronder zij van hun
■eigen schaarsche voorraden ons zooveel
levensmiddelen willen afslaan als voor ons
.voldoende is om niet van honger 4c sterven.'
Hebben is hebben, maar krijgen is hier de
kunst.
De voorwaarden zijn namelijk van dien
aard, dat onze oostelijke huren thans reeds
legen de aanv^rding booze dreigementen
doch hooien, welke in schril contrast staat tot
hun deelneming in onze mociclijkc positie en
hun verontwaardiging over de ongehoord^,
pressie der geallieerden.
Inderdaad heeft de cdelmocdighr d van
onze weldoeners uit het westen 'n 1 acre bij
smaak Dat zij uit pure liefde voor de kleine
volken, voor wie zij zich immers reeds zoo
lang de zwaarste offers getroosten zóóver
zouden drijven dal zij ons v'ir. levensmiddelen
gingen voorzien zonder cériigc tegenprestatie,
zal niemand verwachten. Maar dat zij dien
ciech uitstrekken lot het gebruik onzer sche
pen óók in de gevaarlijke zone, is toch wel
wal al te veel gevergd van onze dankbaar
heid. Daardoor toch worden «iet alleen-die
schepen aan vernietiging blootgesteld, maar
bestaal zelfs hel gevaar dat ook dc schepen
welke ons de beloofde levensmiddelen bren
gen moeten, hetzij door torpedeering hetzij
door sluiliug van het vrije vaargculljc, ons
land nooit zullen bereiken en hun kostbare
lading op den bodem der zee of in Duilsche
magen terecht zal komen. Terwijl wij dan bo
vendien de onontbeerlijke Duilsche steenko
len zullen missen.
Niettemin, ci\ zullen allicht ccnigc schepen
doorglippen en zoo hebben wij de keuze tus-
Schcn heelemaal of half verhongeren. Geluk--
kig is minister Loudon cr ook nog. Zijn <jiplo-
maliek beleid heeft -ons 'al vaker door dichte'
moeilijkheden heen geholpen.
Er wordt verkondigd dat onze edelmoedige
vrienden 'n zachte pressie zouden willen
oefenen door te dreigen dat zij, zoo wij niet
goedschiks hun voorstel, men spreekt zelfs
van ultimatum aanvaarden, beslag zouden
leggen op al onze schepen, welke uit bezorgd
heid vastgehouden worden in hun havens.
Wij gelooven niet dat zulk 'n dreigement
-ooit gebruikt zou worden om ons te dwingen
'n weldaad tc aanvaarden. Dat zou vernede
rend voor ons zijn. maar nog vernederender
voor den sterke, die aldus bruut cn ongege
neerd jgn wil zou opleggen aan den aan zijn
Overmacht OYcrgclevcrdcn zwakke
Trouwens, het is van Engelsche zijde duide
lijk gezegd: „dit is geen nieuwe vorm van zee
roof". En roof zou hel locli anders wel zijn;
v.'ehsvfr.ar geen nieuwe vorm, maar 'n dood
gewone zóér oudcrwctsche vorm van roof, al
leen toegepast op 'n wijze welke slechts bij
hypermoderne opvattingen van recht cn on
recht bestaanbaar is.
Neen, aan dat dreigement is geen geloof te
hechten. Dc geallieerden bestrijden de mach
tige ccivbralen, hun militairisme en imperia
lisme, maar zij bestrijden niet de correcte neu
tralen. Zij zullen ook niet dwang op dezen
willen oefenen om hun neutraliteit prijs tc
geven. De ervaringen, welke zij daarmee ten
opzichte van Roemenië opgedaan hebben,
zullen 'n afdoende les geweest zijn; weliswaar
zijn hun slaatslièden-van-het-oogenblik meer
speelbal ..dan bcliecrseher van den toestand,
maar 'n herhaling van de avcrcchlschc Bal-
kanpojitiek. welke Duilschland gered heeft,
schijnt toch wel uitgesloten. Trouwens, de
ineest volkomen economische overweldiging
van Nederland door de Entente (gesteld al dat
zoo iets denkbaar was) zou Duitschland's
nederlaag geen dag verhaasten, eerder ver
tragen; nu het reusachtig oosten voor de ccn-
dralen geopend is, kunnen zij ons miniatuur
landje wel missen; tenzij 'n nieuwe blunder
der tegenpartij hen mocht verleiden onzen
veestapel „in beslag te nemen", op hetzelfde
oogenblik dat dc anderen onze vloot „in be
slag nemen."
De ems.ige toestand waarin ons land ver
keert. heeft dc belangstelling voor liet offen
sief tegen minister Posthüma zeer doen ver
flauwen. Trouwens, weinigen zullen cr zijn
die mcenen dat het onder 'n anderen minister
zoo deze al tc vinden ware. beter zou gaan.
De critici- welke hier, soms onbillijk, soms
ook met volle recht, vernomen wordt, is de
zelfde welke men in alle andere landen oefent;
alleen schijnt hel daar vaak nog veel erger
te zijn en treedt de corruptie, welke hier
slechts sporadisch cn vaak in dubieusen vorm
zich voordoet, ginds voel duidelijker aan den
dag; niet alleen in ïiHlitralc landen, die den
louierendeu invloed van den oorlog niet ken
nen, maar zelfs daar waar dat „heerlijk
enthousiasme voor de nationale zaak", of hoe
dal jn dc.'bekende gezwollen frases der natio
nale ophitsers hceten moge. wèl beslaat.
Minister Porihnmn heeft zich even fel ver
dedigd als hij aangevallen was. Als tie Kamer
het wil, 7fl hij heengaan. Vrijwillig doel hij
zulks niet. dc Kamer zelve zal dc verantwoor
delijkheid cn voor moeten dragen. Zelf schijnt
de mi. -lef van zijn on/misbanrhoid, althans
onvervangh":'-'1 ld overtuigd le zijn.
Indcrd I ?-ui het moe iel ijk zijn 'n opvol
ger te vm'Mi, v .- ol met het vooruitzicht dat
tic K :?:f v pgen van dezen zomer 'n
gansch and err nynsteTling van liet ministe
rie kunnen tc weeg brengen.
Mocht echter de Kamer min. PoMhuma als
zoenoffer (beladen met dc zonden der na lie 1)
wegzenden, dan verluidt reeds dat onmiddel
lijk daarop de ontbinding der Kamer zou vol
gen. Dat ware inderdaad 'n* oplossing, want
met 'n langdurige crisis of 'n lijdelijke kracht
van lagcren rang zou onze levensmiddelen-
voorziening al heel weinig gebaat zijn. Toch
zou 'n Kamerverkiezing onder hel nieuwe
stelsel thans mociclijk zijn. Dc technische
voorbereiding schijnt nog zoo weinig gevor
derd, rlat reed gemompeld wordt ov uitstel
der gewone verkiezingen lol hel najaar
Wij gclcovcn niet, dal hel zoover met min.
Poslhuma komen zal. Het is al erg genoeg
dal de Kamer in 'n lijd nu ons economisch
bestaan op het spel slaat, ccnigc weken zoek
brengt met haar afbrekend werk cn bij do hr-
handclii. i n van de millfocnen-vrnag voor dc
leVensmidrlclcnvoorziening meer belang stelt
in dc per >n cn dc fouten van-den minister
dan het m gsluk waar het om gaat.
Min. Pos'.h.dnfh's fouten mogen velen zijn,
z'n verdiensten zijn niet minder talrijk cn z'n
plichtsbesef cn Werkkracht zullen mociclijk
overtroffen kunnen worden- En 'n lange reeks
nieuwe maatregelen cn wetswijzigingen heeft
hij thans weer onder handen.
Minister Lely heeft meer pjeizier van zijn
Zuidcrzcc-Yoorslel. Tegenstanders zijn cr niet
geweest in dc Tweede Kamer en het voorstel
zal wel met glans dc behandeling doorstaan.
Oq1> voer. .dc - heeft dc
Kamer nog even tijd gevonden. Beschermt dc
hu urcom missie wel Rechts dc huurders van
kleinere huizen, thans worden alle huurders,
ook die van dc grootste huizen, beschermd.
Hel was'"Wel noocLig. Elke liuuropzegging zal
voortaan aan dc Huurcoinmissic. onderwor
pen worden.
Van de 'oorlogslerrcinen alweer geen
nieuws. Het schijnt gemakkelijker lauweren
tc behalen in den strijd legen zwakke neutra
len of wecrloozc schepen dan op het slagveld.
De Russisch-Duïtschè vrede is door hel Rus
sische Sovjclscongres bekrachtigd; echter niet
eenstemmig en liet gevolg is geweest dat dc
tegenstemmers de partij der Bolsjewiki vaar
wel gezegd hebben.
De Centrale» gaan voort met hun „bevrij-
dingswerk" van Finland cn dc Oekraïne. Zij
bezetten reeds Odessa. Voorzichtigheidshalve
was dc Russische handelsvloot in veiligheid
gebracht. De Duitschc annexionislcn hadden
den gelukkigslcn dag huns levens toen een
deputatie uil Koerland den Keizer den her
togskroon kwam aanbieden.
Japan's onbaatzuchtige inservenlie hokt.
Niet alleen in Amerika en Engeland, in Japan
zelf schijnt thans ccnig verzet daartegen te be
staan. Welk 'n miskenningl
Politiek Overzicht
De komende strijd in het
westen.
Nog steeds houdt in het westen de ver-
kenningsstrijd aan. De weken volgen elkaar
op en groeien aan tot maanden, zonder dat
men van iets anders hoort dan van pogingen,
waardoor de beide tegenstanders trachten
op de hoogte te komen van den toestond in
de vijandelijke liniën. Meestal zijn het slechts
schermutselingen, waarvan men hoort; enkele
malen slechts krijgen d c botsingen een
omvang, die men vroeger zou hebben opge
vat als strijdhondelingen van meer gewicht;
maar in de tegenwoordige omstandigheden
vnlt hunne beteekenis in het niet.
Men begint vrij algemeen te vinden, dat
het tijdperk van voorbereiding op den ko
menden strijd wel wat hing dpurl. Eenmftal
moet er aan het verkenningsiverk toch een
einde komen. Waaraan ligt het dan, dat de
herleving van den strijd, die tegen hei-voor
jaar werd voorspeld, zich nog altijd laat
wachten? Die vraag hebben de hoofdkwar
tieren van de beide oorlogvoerenden te be
antwoorden en die zullen dat antwoord ge
ven op den tijd. die hen past. Voors
hands kan alleen gezegd worden, dat
de gedachte aan den grooten strijd
waarvan de beslissing in den wereld-
strijd verwacht wordt, bij beiden rog
altijd levendig is en hei middelpunt is van
sl hun denken en handelen. De Amerikonn-
sche oorlogsse Cretans laker, die als offi
cieel vertegenwoordiger van president Wil
son aan de nieuwe^ ooriogsconferentie van
de geallieerden op 2G Maart te Versailles zal
deelnemen, heeft aan dabladcorresponden
ten verzekerd, dat hij b;j een bezoek aan het
front de stellige overtuiging heeft verkregen,
dat het den vijand nooit zal gelukken ziine
liniën in Frankrijk vooruit tè brengen. De ge
dachte, dat het den vijand zal gelukken het
front door te breken noemt hij „geheel ab
surd".
Daar staal iAtusschen tegenover, c l het
zelfde vertrouwen ook heerscht aan de an
dere zijde. Maarschalk Hindenburg er. riino
rechterhand Ludendorif hebben enkele da
gen geleden aan de „Kriegsberichrerstatter"
van bet westelijke front hunne inzichten
over den toestand verkondigd. Dat is samen
te vatten in den volzin: „Wij zijn vol vertrou
wen, dat de strijd, die ontbrandt, ook zal ge
lukken". Zij zijn beiden"" zich ten volle be
wust van den ernst en het gewicht der ge
beurtenissen, die voor hen liggen, maar gaan
ze met onvoorwaardelijk vertrouwen tege
moet. Generaal Ludendorff legde er nadruk
op, dat de Duitschers in 1917 met eene min
derheid in aantal aan het westelijke front
zich^staande hebben gehouden, hfet was
eene geduchte verantwoordelijkheid ge
weest, voor de aanvallen in het oosten en
ziiiden too vele krochten cP te zonderen;
maar zonder dat zou 't niet gegaan zijn en
zou de tegenwoordige gunstige toestond niet
zijn bereikt. Thans heeft het Duilsche leger,
al is ook bij den toestand van de spoorweg
verbindingen in het oosten a*(n een trans
port in hel tc^mpo van de mobilisatie niet te
denken, loch>eeds numeriek de overmacht
aan het westelijke front. De taak om ook in
het westen, gelijk in het oosten, tot oen vre
de te komen, is thans tot oplossing le bren
gen, en Hindenburg voegde er uitdrukkelijk'
bij„tot een goeden, een Duitschen vrede;
een andere kan ons niet helpen."
Hier staat de eene verzekering tegenover
de andere. Wie gelijk heeft, zal het zwaard
moeten uitmaken. Maar op één gewichtig
punt bestaat eenheid van inzicht aan beide
zijden. De Duitschers zijn in aantal de sterk-
sten. Keuter s correspondent bij het Fran-
schc leger geeft dat volmondig toe; hij zegt:
„De Duitschers zullen zonder twijfel een ge
ring numeriek overwicht hebben." Als troost
j voegt hij er bij: „Daartegen .zullen wij be-
tere soldaten en betere kanonnen kunnen
j plaatsen er. een organisatie, die op elk punt
opgewogen is tegen die van den \ijarrl."
Het is dus een feit, dat de-Duitschers in
het westen in getal het overwicht hebben.
En of dit node' wordt opgewogen door de
factoren, clle genoemd worden als gunstig
voor de Entente, kan nie voetstoots als
juist worden an venomer. Erkend wordt, dat
dc Duitschers in ganisatie niet achter
staan bij de Entente Dat de Entente betere
kanonnen heeft, is mogelijk, maar tot dus
ver Is daarvan nog niet vernomen. Dut zij
betere soldaten heeft, L echter eene bewe
ring. waarachter een groot vraogteeken moet
worden gezet. Onder de soldaten van de
Entente is althans één element, dol met
het Duitsche leger niet als gelijkwaardig
kan worden beschouwd. Dat is het Ameri-
kaansche contingent. Daarover zijn óverdre
ven'berichten verspreid, die de sterkte be
cijferen op 500 u 600.000 man. Wolff's
bureau geeft eene andere berekening, vol
gens welke de sterkte van de Amerikaan-
sche troepen in Europa thans op hoogstens
200.000 man geschat- kon worden, waar
van het groots-te gedeelte zich in de oplei
dingskampen bevindt en nog niet aan het
front kan worden gebruikt. Misschien over
drijft die schatting naar de andere zijde;
maar alle waarde kan er toch niet aan word er
ontzegd, wanneer men de vermaning leest;
die door generaal Foch, den Franschen op
perbevelhebber, die volgens de berichten
met de algemeene leiding aan de zijde der
Entente is belast, door bemiddeling van de
New-York Times tot het Amerikaansche volk-
is gericht„Ce Amerikanen mogen niet
verflauwen in hunne insponning. Handelt
snel, verliest geene minuut! Om den oorlog
te winnen, moeten de geallieerden een groot
Amerikoansch leger hebben met alles wat
dit woord omvat aan transportmiddelen ter
zee, mobilisatie, geoefendheid, vliegerma
teriaal en kanonnen."
Dit woord: „Handelt snel, verliest geen
minuut!" is veelbeteekenend. Dat is gemak
kelijk gezegd, maar niet met een handge
baar uit tc voeren. Het bewijst, dat op dit
oogenblik de daadwerkelijke steun, dien
Amerika kan bieden, nog niet veel betee-
kervt tegenover het Duitsche leger, waarvan
ds sterkte door den reeds nangehaalden
correspondent an .wordt opgegeven
als 190 divisien. Dit is, de divisie op
T5,000 man gerekend, eene strijdmacht van
tusschen de 2H en 5 miHioen man. Men
ziet uit een dergelijk cijfer, .dat de strijd,
die op de komst is, inderdaad alles zal over
treffen wat deze wereldstrijd te zien heeft
gegeven.
De oorloet.
Den 16en Maart tc middernacht is door
het congres der Sovjets te Moskou het vre
desverdrag, dat in Brest-Litowsk tusschen
Groot Rusland en den vierbond gesloten is,
bekrachtigd. De linker sociale .revolutionai
ren hebben verklaard, dat zij weigeren de
verantwoordelijkheid van dit besluit mee te
dragen cn zich voorbehouden de uilvoering
te beletten met alle hun ten dienste staande
middelen.
B er 1 ij n, 16 Maort. (W. B.) Den 4en
Maart werd le Brest-Litowsk door de tot het
afsluiten der vredesonderhandelingen met
Rusland daarheen gezonden gevolmachtig
den van de Vierbond-mogendhedcn ten
eenre en de gedelegeerden der Ukrainische
volksrepubliek ten andere het reeds in de
Oostenrijksche Kamer van Afgevaardigden
aangekondigde protokol betreffende de
Ukrainische grenzen onderteekend, hetwelk
als volgt luidt:
„Daar er twijfel ontstaan" is omtrent de
uitlegging van punt 2 van artikel 2 van het
vredesverdrag hetvtelk op 9 Februari te
Brest-Litowsk werd gesloten tusschen
Duitsohland, Oostenrijk-Hongarije, Bulgarije
on Turkije ten eenre, en de Ukrainische
volksrepubliek ten andere, wenschen de re
geeringen der genoemde mogendheden do
zen twijfel door een aanvullende verklaring
op te Keffen, en hebben hunne voor de vre
desonderhandelingen met Rusland nanr
Brest-Litowsk gc orden gevolmachtigden
(volgen hunne namentwrklöordi
Ter vermijding van misversfond bij de uit
legging v>»\ punt 2 van artikel 2 van hot
op 9 Februari te Brest-Litowsk fussclmn
Duitschland, Oostenrijk Hon garije. Bul. he
en Turkije ten eenre en de Ukrainische
volksrepubliek ten andere gesloten vredes
verdrag worde vastgesteld dot in de 2de
alinea van deze verdragsbepaling genoem
de gemengde commissie bij de vnsietellii ij
der grenzen niet gebonden is. de gtcnsli jn
over de plaatsen Bilgeraj, Szcebrszyn, Krest-
nestau, Pugaszei Radin. Mashiresche en
Samake le maar het recht bezit, op
grond van art. 2 punt 2 van c' t vredesver
drag dc uit den ethnogrnl'i ;i i ostand en
de wenschen der bevt 'l iitg ontstane gren
zen ook ten oosten van d lijn Bdgoraj
Szcebrszyn Krasnostaw -- Pugaszew
Radin Musbiretsche^Snrnoki te trek
ken.
De bewuste gemengde commissie zei uit
vertegenwoordigers der contractcerende
partijen en uit vertegenwoordigers van Po
len gevormd worden met dien verstande,
dat alle partijen een gelijk aantal vcvt« i-
woordigers naar deze commissie zonden.
Do contractcerende partijen zullen ge-
meensÓhoppelijk besluiten, op welk tijdstip
deze commissie zal samenkomen.
Uitgevaardigd in vijfvoudig afschrift te
Brest-Litowsk, op 4 Maart 1918.
B u k a r e s t, 10 Maart. (Ct rr.-bur.) De
leider van dc conservatieven Mnrghiloman,
die gisteren uit Jassy naar hier is ten», ce-
keerd, is gedurende zijn kort verblijf rV-mr
tweemaal door der. koning in audiëntie ont
vangen. Volgens de L min., was M t Ilo-
n\nn in Jass^.het voorwerp van dc l ij/on
der e opmerkzaamheid der bevolking.
fn een interview verklaarde Mnrghiloman
aan een vertegenwoordiger van het in Jassy
verschijnende blad Rofa&nu, dot hij er nkija
voor was geweest, dntRumer.ir vredesonder
handelingen liatl moeten beginnen op een
vroeger tijdstip dan waarop dit Feitelijk is
geschied. Zelf heeft hij in meinoriën aan de
«egeering van Bratianu twee malen de nut
tigheid van onderhandelingen ter sprake ge
bracht cn 2C aanbevolen, o.o. den 2cn Ja
nuari, toen dc onderhandelingen met Rus
land in Brest-Litowsk warén beginnen. Bra
tianu had echter geen acht geslagen op zijne
voorstellen. Het voordeel van dez onder
handelingen zou ge wees i zijn, dat Rumeniê
veel gunstiger voorwaarden zou hebben ge
kregen; het zou niets verloren hebben en
men zou het gouden bruggen gebouw heb
ben. IIet bewijs daqrvoor levert het met do
Ukraine gesloten vredesverdrag, dot het
maximum levert van wat bereikbaar was, om
dat men op het juiste tijdstip had onderhan
deld.
De economische voorwaarden vindt Mar-
erhiloman, voor zoover zij hem bekend zijn.
dragelijk.
Ook om den Rumeenschen staotsschat to
redden, heeft-^Marghiloman in 't laatst van
Januari zijne stem verheven; maar de regee
ring te Jassy heeft niets gedaan. Hij be
schouwt overigens den stantsschot niet als
verloren.
Uit bet Ilaliaansch
door
Anna Polak.
„Hebt u hem besteld? Hoc Iiebt u hem be
steld?" vroeg zij angstig.
„Van witte ehrysanlhen."
„Ot dat is goed. En doe er ook een paar
rozen tusschen..."
„Maandroosjes, die kunnen' wij cr tusschen
doen
„Goed, góed, een paar rozen alsjeblieft."
De bloemist ging andermaal heen Carmcla
Minino bleef in den voorwinkel temidden van
koopers die kwamen en gingen, geduldig
wachtend in haar hoekje, in die vochtige at-
mosleer die rook naar begoten bloemen, naar
besproeid gras, tc midden der zachte geuren
der najaarsbloemen. Toen Lamarra terug
kwam, ging hij dicht langs Carmela, ora een
lull witte rozen, prachtige kasrozen, uit de
winkelkast te nemen; en hijzelf begon die.
handig cn zorgvuldig, onder een grooten groe
nen palmtak te binden.
„Is die krans voor uw moeder bestemd?"
Troeg hij nieuwsgierig, maar op welwillenden
toon.
„Neen," antwoordde Carmela Minino, „voor
mijn peettante.*2
„Zoo! Dus ge hieldt veel van haar?"
„Ja. hc-el veel. Ik houd nog veel van haar."
„Was zij oud toen ze naar den hemel ging?"
.Noen. Ze wpa jong cn mooi. Ze leek wel
een engel," prevelde zij, de oogen half ge
sloten. als in beschouwing van een hemelsch
visioen.
„Ja, wat zijn wij, mcnscben!" merkte de
bloemist philosofisch op. ,.Is ze kort geleden
gestorven?"
.Neen, zes jaar geleden. Ik was nog geen
vijftien," en een tranenstroom verduisterde
haar oogen.
„Denk cr maar niet meer aan," vervolgde
de~ bloemist, terwijl hij doorging met de
prachtige witte rozen onder den palmtak te
binden. Toen strikte hij er een wit zijden lint
om, waarop met vergulde letters stond: „G c-
1 i e^ d e Maria, wacht op m ij. Carl o.
En Carmela Minino die alles oplette, vroeg:
„Kunt u ook niet een lint met een opschrift
winden om mijn krans?"
„Wel zeker, we zullen er een brief op schrij
ven, met bloemen!" riep'Lamarra spottend
uit
„Alleen haar naara dan? Haar naam al
leen?" vroeg zij weer, dc handen smeckend
vouwende.
„Iloe heette zij?"
„Zij heette Antina Bosehetti," zeide zij, zach
ter.
„Zooals de danseres? Heette zij zoo? Als
onze Bosehetti?"
„Zij was het zelf, mijn peettante," antwoord
de de arme Carmela Minino, terwijl twee
dikke tranen over haar wangen rolden.
Hij keek haar aan, zeer verwonderd. Dit
meisje was zoo armoedig gekleed, zij hield
zoo'n oude parapluie in de hand geklemd,
haar zwarte handschoenen waren zoo knal
op de naden, dal de bloemist, denkende aan
de schitterende Godin van den dans, die hel
geheclcf parterre van bewondering en liefde
wist te doen blaken, haar bijna niet kon gc-
looven.
„Zij heeft mij wel gedaan in leven cn dood,"
zeide Carmcla op een onstuimige» toon. „En
dat <?al ik nooit vergelen."
„Ze was een groote dame, goed. mooi cn
edelmoedig," antwoordde dc bloemist.
„Ge liebt haar gekend zeker?"
„Ja, ik heb haar wat dikwijls bloemen ge
bracht, sommige avonden, op hel tponecl! En
wat een geld aan baar verdiend, door dc
menschen die haar aanbaden! Maar zij lachte
ze uit, al die verliefde menschen, dat herin
ner ik me 'nog. Wat een avonden waren dat!
Ze leek wel een fee als ze danste 1'
„Nu is ze dood," zeide het meisje me; ge
broken stem. „Maar nu ge haar gekend hebt,
schrijf mij nu haai' «aam op den krans, met
rozen, bid ik u."
Het kanonschot verkondigde hel middaguur
Aoen zij zich, vroolijk beladen met haar krans,
te voet naar hel station begaf. Alles'weï be
schouwd, had zij met die langdurige en nauw
keurige' berekening van menschen die weinig
geld hebben, en eiken stuiver moeten omkce-
ren, uitgemaakt dal het - voordeeliger voor
haar was, den trein te nemen. Er zijn wtrl om
nibussen, die bij honderdtallen, dien herden
kingsdag, met moeite, beladen met menschen,
den heuvel van Poggioreate bestijgen waar het
kerkhof zich bevindt; maar ze gaan zoo lang
zaam, ze zijn altijd zoo stampvol, cn Carmela
wist niét zeker of men haar wel binnen zou
laten met haar grooten krans die zeker zeer
lastig zóu zijn voor haai huren. Ook gaan er
op dien dag duizenden kleinere cn grootcrc
huurrijtuigen naar het kerkhof; maar het
minste dat zij vragen voor heen en terug, is
5 lire. Haar groote, brecdc. vrij zware krans
verhinderde haar om tc voet naar hel kerk
hof le gaan, zooals zij misschien geprobeerd
zou hebben'als zij dc handen vrij had gehad.
Do bloemist, als een laatste hulde aan dc
onvergetelijke fee van het theater San Carlo,
had hem zoo mooi gemaakt, dien krans! Ron
dom een broeden streep van witte chn santhen
liepeen smallere van chrysanthemums van
het teerste rose; en de woorden der opdracht,
op den witten streep geplaatst, dc woorden
„aan Amina B o s c li c 11 i", waren van
maandroosjes, bescheiden, nederige knopjes,
nog vochtig van het water, Carmcla Minino
voelde de zwaarte niet van dien krans. Zij
liep voort met rustige schreden, voldaan over
haar offer, geheel cn al verloederd door dc
vriendelijkheid va» den bloemist den eersten,
den voornaamste» van Napels, die haar arm
zalige 15 lire wel had willen aannemen; cn
Carmela dacht dat dc naam van haar peet
tante, daar uitgesproken, de talisman was die
hel hart van Lamarra had geroerd. O neen!
niet voor haar zelve! Tamelijk lcclijk, niet
zeer bevallig, verlegen niettegenstaande haar
vak van balletdanseres, schuw door hel be-
wuslzijn van haar leclijkhcid cn haar bene
pen omstandigheden, wantrouwend jegens elk
spoor van vleierij, ten gevolge van haar armoe
de met weinig zorg gekléód, ging Carmela zoo
verlaten en somtijds zoo onheusch bejegend
door het leven, dat eén vriendelijkheid, een
teeken vaö genegenheid haar soms tol tranen
toe roerde. Ilct wonder van deze bloemen, die
haar prachtig toeschenen, was niet verricht
ter wille van haar, maar omdat dc dierbare
naam dier verleidelijke danseres, reeds van dc
aar^c verdwenen, in dien bloemenwinkel was
uitgesproken,
Op haar weg «aar het slation keek zij nïc«
mand aan. geheel verdiept in haar eigen ge
dachten. Maar toen zij café Gambrinus voor»
bij kwam, het voornaamste koffiehuis van Naw
pels, keek zij bijna onbewust naar dc deur*
Juist stond op den wil marmeren drempel, de
wolken aan den grauwen Novemberhemel «a*
tuiend met zijn trolschc, koude oogen, Van
zulk een hard blauw dat zc aan staal deden
denken, Fcrdinando Tcrzi, dc handen in de
zakken van zijn Engelsche ovepjas, een liavan-
na sign ar rookende mot een verguld papicrert
bandje versierd. Fcrdinando Tcrzi di Torre-»
grande, wachtend of niet wachtend op iemand,
zijn tijd verdrijvend in niets noen, zich verve
lend wellicht, zonder ccnigc aandoening te
toonen op zijn gelaat, waar op (le verwonder
lijkste wijze dc hardste en meest ij/j^g koude
lijnen van een blohde mannelijke schoonheid
een harmonisch geheel vormden. Allerzuiverst
het profiel met den arendsneus; spierwit de
landen die tc voorschijn kwamen lusschen do
lippen, rood nog van gezonde cn htimelijk
hartstochtelijke jeugd, ondervde fijne blonde
snor; blank evenals hel brecdc voorüoWd de
ronde kin; cn blauw, helder blauw de oogen-
Maar iets snijdends, ook in het profiel; maar in
die glanzend witte tanden iels dierlijk wreeds;
'maar onbuigzaamheid van wil in die kin en
ren voortdurend werkende onuitgesproken
gcdaChte onder dat voorhooftT cn bovenal in
die blauwe oogen zooveel ijskoude trots, zoo
veel ijskoude onverschilligheid, en bijna altijd
een sluier van hooghartigen spot, een pluier
van wreede minachting.
(Wordt vervolgd.)
