AMERSFOOflTSCH DAGBLAD
DE EEMLANDER"
nusKmwiiiönar'-^a
BUITENLAND
Het nest verstoord
Van week tot week.
FEUILLETON.
16e Jaargang, No. 241
UflUliCUCUTCDDIIC p®* «""«la» v0°' Amer*
BUUnnLlnLHlurnlJu foort f 1-50, Idem franco
pet post f 2.00» per «reek (met gratb verzekering
tegen ongelukkea) f 0.14, afzonderlijke nummert
f OjQS Wekelljkseh bijvoegsel »Dt Hollandschê
Haltvtouw (onder redactie van Th&r&se Hoven)
per 3 maanden 50 cent Wekelljksch bijvoegsel
•WtrddtMt** pet 3 maanden 60 cent
tt
HOOFDREDACTEUR: M.. O. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF i C.
BUREAU: ARNHEMSCHE POORT WAL, MOB* utrechtschmtb.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Maandag 6 Mei 1918
dienstaanhicdinjjen I regels 0 50. grooie leffert
naar plaatsruimte Voor handel er bedrijf bestaan
teer voordcclige bepalingen tut hel herhaald adver»
tecren In dit Blad, bij abonricment Eene circulaire,
bevattende de voorwaarden, wordt op «aovraag
toegezonden.
De ontspanning is gekomen, de zenuw
achtige stemming is gansch geweken.
Wat er gebeurd is, wat er gedreigd heeft,
niemand weet het. Maar geruststellende
persberichten hebben den volke kond ge
daan, dat de moeielijkheden met Duitsch-
land overwonnen zijn en *n over en weer
bevredigende oplossing gevonden is.
'n Over en weer bevredigende oplossing.
Het is geen kunst om tot overeenstemming
te komen als men maar de wenschen van de
tegenpartij aanvaardt.
En aanvankelijk deden inderdaad geruch
ten de ronde dat onze tegemoetkomendheid
Duitschland verteederd had. Dat zou hache
lijk en slechts 'n korte opluchting geweest
zijn. Want 'n toegeven aan de eischen van
de eene partij moest onvermijdelijk tot wrij
ving met de andere geleid hebben. Die wrij
ving zal nu ook wel weer niet uitblijven
we worden van den een naar den ander
heen en weer geworpen maar zij zou dan
verhaast zijn en misschien een nog ernsti
ger gevaar geschapen hebben.
AI weten wij nog niet, hoe het thans
staat, het vertrouwen in het beleid van on
zen Minister Loudon is weer versterkt; met
hem aan het roer loopt onze neutraliteit
nog geen gevaar.
De Tweede Kamer gaat liquideeren. Zij
is 'n opruiming begonnen van allerlei klei
nere ontwerpen in. de neutrale zóne. Eén
onderwerp van politiek belang is thans nog
in behandelinghet voorstel der linksche
fracties behalve de vrij-lib. om het
staatspensioenvraagstuk opnieuw aan de or
de te stellen en aldus de Eerste Kamer, die
op louter formalistische gronden zich er van
afgemaakt had, te dwingen zich er over uit
te spreken. In plaats van de doorzending
nog te bespoedigen de Eerste Kamer zal
toch wel den treurigen moed hebben het te
verwerpen doet de rechtsche oppositie
nog 'n poging om door tegenhouding van
dit initiatief der Tweede Kamer, haar geest
verwanten die in de Eerste nog altijd de
meerderheid hebben, de verantwoordelijk
heid voor de afstemming te besparen.
De 150 opcenten op de verdedigingsbe
lastingen zijn thans voor goed verdwenen.
Het gewijzigd ontwerp met 50 opcenten is
met bijna algemeene stemmen aangeno
men, geamendeerd door den vrijz.-dem. mr.
Oud, ter wijziging van het tarief ten gunste
der lagere en middelmatige inkomens.
De vermogingsbelasting onderging n wij
ziging, welke llA millioen meermin de schat
kist moet brengen. De heer Van Beresteyn
had succes met zijn amendement om kunst
voorwerpen niet als belastbare vermogens-
bestanddcelen te beschouwen.
Min. Lely, onlangs zoo gelukkig met z'n
Zuiderzee-voorstel, zag thans een gebouw
voor de postcheque en girodienst gewei
gerd.
Nu dc yoiiiie1-: wet meer op den achter
grond geraakt, had de Kamer tijd om te
denken over de instelling van een Handels
register.
Alweer 'n nieuwe partij op 't politieke
tournooiveld. *'n Middenstandspartij heeft
zich thans gepresenteerd.
De politieke strijd ontaardt meer en meer
in 'n strijd van groepsbelangen. Zelfs in
deze tijden schroomt men niet om ons volk
te verscheuren ter wille van de belangen
en belangetjes van bepaalde klassen, groe
pen of groepjes. Te laat zal dit het kleine
Nederland, dat slechts door eenheid-boven
klasse-of-groepsbelang iets beteekenen kan
berouwen.
De uiteenrafeling gaat al verder en ver
der. Ieder wil 'n partijtje vormen, 'n rolletje
spelen. Weldra zal het aantal onzer Kamer
leden uitgebreid moeten worden om elk be-
langengroepje 'n vertegenwoordiger te kun
nen gunnen.
Maar hoe zal dan van zulk 'n los-samen-
hangende volksvertegenwoordiging, zonder
lijn en vorm, kracht kunnen uitgaan? Juist
in de naaste toekomst hebben wij 'n sterk
lichaam noodig en niet een dat zich uitput
in strijd over groepsbelangetjes.
De onvermijdelijke politieke strijd worde
beheerscht door zuiver-staatkundige begin
selen, de belangen van klassen of groepen,
der bevolking sta men in de politieke par
tijen zelve voordaar wake men voor hunne
behartiging maar men vertroebele er niet
den staatkundigen strijd mede.
De deputaten der a.-r. partij hebben weer
vergaderd. Ditmaal zonder den Leider.
Kroonprins Idenburg las de openingsrede
voor.
'n Nieuwe verkiezings-cry is niet uitge
vonden. Geen van de brandende vraagstuk
ken van den dag zal deze kunnen leveren.
De leus zal slechts zijn „Om de eere Gods".
Daar gaat het nu eigenlijk om. Voor of te
gen de eere Gods.
Pakkend en misleidend genoeg om 'n ze
ker deel der kiezers de noodige stembusbe-
zieling te suggereeren.
Het groote offensief in het westen schijnt
deze week geheel tot stiltsand gekomen te
zijn. Maar al zijn geen nieuwe vorderingen
gemaakt, gevaar blijft dagelijks dreigen en
'n nieuwe stoot kan de grootste rampen
teweeg brengen.
In Finland hebben de „witte Finnen en
Duitschers de revolutionaire troepen ver
nietigend geslagen.
In Rusland zelf broeit het. Van twee kan
ten worden de Bolsiewiki weer belaagd.
Rechts zint men voortdurend op contra-re
volutie en aan de andere zijde steekt 'n
nieuwe beweging van Jong-Bolsjewiki het
hoofd op, die vooral het on-nationale in de
regeering bestrijden. Zooveel is duidelijk,
dat Rusland nog steeds in overgangstoe
stand verkeert.
De Oekraine kent al evenmin rust. Na de
revolutionairen met Duitsche hulp bedwon
gen te hebben, is het republikeinsche be
wind op zi;n Deuri door de Tioeren ten vsi
gebracht.
De „zegevierende" militaristen schijnen
hier de zaak voor Duitschland heelemaal te
verknoeien. Terwijl de Centralen langs de
Zwarte Zee verder trekken, stijgt de verbit
tering der bevolking en de uitvoer van graan
wil maar niet vlotten. Toen hebben de Cen
tralen, die binnengehaald zijn om de regee
ring der jonge republiek tegen de revolutio
nairen te verdedigen, gemeend nog wat
hardhandiger te moeten optreden. Tijdelijk
zullen zij daar wellicht van profiteeren, maar
als den militairisten de vrije hand gelaten
wordt en dezen zich als heer en meester
gaan gedragen, is het zeker, dat zij op den
duur wrange vruchten zullen plukken.
Het conservatisme in Pruisen geeft zich
nog niet gewonnen. In het Huis van Afge
vaardigden is het gelijke kiesrecht dat de
regeering voorstelde afgestemd.
Ierland blijft zich onder leiding der gees
telijkheid tegen den dienstplicht verzetten
de regeering zal wel water in den wijn moe
ten doen.
Politiek Overzicht
De strijd om het kiesrecht
in Pruisen,
II. (Slot).
Hoe de eindbeslissing in den strijd over
het kiesrecht in Pruisen zal zijn, is nog on
zeker. Maar dat de zaak voor beslissing rijp
is, daarover zijn allen het eens. Daarvan ge
tuigt de ontvangst, die bij het begirf van de
behandeling der zaak in tweede lezing een
voorstel vond om de geheele kiesrechtkwes
tie te verdagen totdat de vredestoestand zou
zijn hersteld. De regeering had verklaard,
dat taj de aanneming van dit verdagings-
voorstel zou beantwoorden met een besluit
tot ontbinding ven het huis. Maar dit heeft
de verwerping niet veroorzaakt, want van alle
kanten verhieven zich stemmen tegen uit
stel van de behandeling en het voorstel viel
met groote meerderheid, 333 tegen 60
stemmen.
Er werd dus van alle zijden op de beslis
sing aangestuurd. Die is aan het einde van
een driedaagsch debat verkregen door de
stemming over de drie eerste artikelen van
het wetsontwerp tot regeling van het kies
recht voor het huis van afgevaardigden van
den landdag. Art. 1, bepalende dat kiesge
rechtigd is iedere Pruis, die 25 jaren oud is
en sedert minstens drie jaren het staatsbur
gerschap bezit, werd zonder strijd aangeno
men, evenals art. 2, dat bepaalt wie van de
kiesgerechtigdheid is uitgesloten.
Het groote strijdpunt was belichaamd in
art. 3, dat in het regeeringsontwerp luidde
„Iedere kiezer heeft ééne stem." Tegenover
dit enkelvoudige kiesrecht, overeenkomende
met het Engelsche ..One man one vote",
had de commissie, in wier handen het re
geeringsontwerp was gesteld, een meervou
dig kiesrecht gesteld, dat aan de kiezers,
naarmate zij voldoen aan verschillende
eischen van positie en opleiding, een of
meer stemmen extra toekent. Het getal van
die extra-stemmen kaï. gaan tot zeven toe;
de eischen zijn zoo gesteld, dat één extra-
stem voor het grootste gedeelte van de be
volking bereikbaar is. Een voorstel, dat door
ongeveer de helft van de nationaal-
liberale Kamer-fractie was ingediend,
strekte om het aantal van deze extra-
stemmen tot één te beperken. Dit voor
stel, dat bedoeld was als een com-
Tie?. &eer wcimg m jv
smaak en kreeg slechts" 39 Stemmen. Men
stond wederzijds op zijn stuk en wilde het
eene of het andere. Bij de beslissende stem
ming won het meervoudig kiesrecht het pleit.
Een voorstel om de redactie van de regee-
ringsvoordracht te herstellen, werd verwor
pen met 235 tegen 183 stemmen. Daarmee
was het gelijke kiesrecht veroordeeld en dit
votum werd nog bekrachtigd door de aan
neming van het voorstel der commissie met
ongeveer dezelfde meerderheid (232 voor en
183 tegen).
De conservatieven hebben allen tegen het
gelijke kiesrecht gestemd, de vrij-con-
servatieven, op vier na, eveneens; ver
der voegden zich daarbij nog een kleine
groep centrumleden en de helft van de na-
tionaal-liberalen. Voor het gelijke kiesrecht
stemden als één man d# vrijzinnigen, de
sociaal-democraten en ook de onafhankelijke
socialisten, voorts de groote meerderheid
van het centrum en dê helft van de natio-
naal-liberalen.
De voorstanders van het gelijke kiesrecht
hebben dus het pleit verloren; met eene
meerderheid van vijftig stemmen heeft het
huis van afgevaardigden zich verklaard tegen
het enkelvoudige en voor het meervoudige
kiesrecht. Daarmee is de regeering van Prui
sen vöor een moeielijk besluit geplaatst
Graaf Hertling, die met het ambt van rijks
kanselier ook dat van Pruisisch minister
president bekleedt, en de minister van bin-
nenlandsche zaken hebben in hunne verkla
ringen geen twijfel er over laten bestaan, dat
de regeering besloten is alle middelen, die
de grondwet toelaat, aan te wenden om het
gelijke kiesrecht wel te doen worden. Er
schijnt dus een conflict tusschen de regee
ring en de volksvertegenwoordiging voor de
deur te staan.
Voor het oogenblik is het intusschen nog
niet zoo ver. De beslissing, die gevallen is,
is namelijk geene eindbeslissing. Zij is ge
nomen in de tweede lezing van het wets
ontwerp. Daarop moet nog eene derde le
zing volgen, en daar het hier gaat om eene
grondwetswijziging, moeten er tusschen de
tweede en de derde lezing drie weken ver-
loopen. Er is dus 21 dagen tijd om te trach
ten ebn vorm te vinden, die de mogelijkheid
opent, dat het huis om gaat en dat de meer
derheid, die zich tegen het gelijke kiesrecht
heeft verklaard, verandert in eene ten gun
ste daarvan. Op die mogelijkheid doelde de
vice-president van het ministerie-Friedberg,
toen hij verklaarde, dat de regeering geen
middel onbeproefd wil laten, dat kan leiden
tot het door haar beoogde doel, en dat zij
er prijs op stelt den door de grondwet moge
lijk gemaakten weg tot het einde toe te
gaan, alvorens uit het besluit van de verga
dering de consequentie te trekken.
Het is dus mogelijk, dat het conflict,
dreigt te ontstaan, alsnog zal worden ver
meden. Wanneer echter het huis ook in de
derde lezing het gelijke kiesrecht verwerpt,
dan kan de regeering de verworpen voor
dracht niet weer indienen, zoolang het man
daat van het huis geldt. Dan zou haar slechts
de keus blijven om óf voor de meerderheid
te capituleeren en de voordracht verder te
laten rusten, óf aan de Kroon voor te stel-
!en#het huis te ontbinden en tegelijk het
heerenhuis te verdagen. In het laatste geval
moeten binnen 60 dagen na de ontbinding
de kiezers en binnen 90 dagen de nieuwe
Kamers bijeengeroepen worden.
Dan is dus het conflict een feit. Aan de
linkerzijde rekent men zeer bepaald met de
verwerping ook in de derde lezing en be
reidt men zich reeds voor op de ontbinding,
die men in dat geval als onvermijdelijk be
schouwt. Er is reeds een oproep verschenen
van het dagelijksch bestuur der vrijzinnige
volkspartij aan de kiesvereenigingen in het
1J. s——Ja. J-A. Iv-
is zich tijdig toe te rusten en onverwijld te
zorgen, dat men voor den strijd gereed is.
„Het Pruisische volk staat zoo wordt ver
klaard aan eerv^keerpunt van zijn lot. De
strijd geldt den uitbouw van het staats
lichaam in den geest der vrijheid en de ver
wezenlijking van het gelijke recht voor allen.
Het gaat om Pruisen's toekomst."
Do oorlog.
De berichten van de oorlogslooneelen,
blijven gestemd op den toon, dat er niets
van belang gebeurt. Het Duitsche hoofd
kwartier gewaagt van Fransche en Engel
sche aanvallen aan den Kemmel en bij Bail-
leul, waaruit blijkt, dat de rol van de Duit
schers zich thans bepaalt tot handhaving
van de door hen in hunne laatste aanvallen
veroverde stellingen.
Uit Londen worden kleinere ondernemin
gen berichthet Parijsche bulletin meldt
Geene infanteriegevechten.
De Engelsche pers heeft het in de laatste
c'egen zeer druk over een te verwachten
Duitsch vredesoffensief, waarmee men wil
uitdrukken, dat van Duitsche zijde nieuwe
pogingen te verwachten zijn om tot den vre
de te komen. Een lid van de Engelsche re
geering, de munitie-minister lord Robert Ce
cil, heeft als zijne persoonlijke meening ge
zegd, dat dit Duitsche vredesoffensief hoofd
zakelijk tegen Engeland gericht zal zijn. De
Duitsche onderstaatssecretaris von dem
Bussche heeft hierop geantwoord, dat dere
beweringen niet moeten worden opgevat nis
eene voorspelling over 't geen Duitschland
zal doen, want dat kan men in Engeland niet
weten, maar moet worden beoordeeld naar
den toestand van Engeland en zijne bond-
genooten op het gebied der binnenlandsche
politiek. Voorshands hebben de wapenen
het woord.
Londen, 4 Mei. (R). Lloyd George
heeft aan een vertegenwoordiger van Reu
ter verslag gedaan van de indrukken, dia
hii had opgedaan bij een bezoek aan he(
front, waar hij gesproken had met de gene
raals Foch, Haig, Pétain, Pershing, Byng,
Rawlinson en anderen. Hij had hen allen
vol vertrouwen gevonden en de officieren
en soldaten, die in den strijd der laatste we
ken betrokken waren geweest, eveneens. Er
waren geene pacifisten en ook geene pessi
misten onder hen. Zij konden volstrekt niet
begrijpen, dat er vitters in Engeland waren,
die meenden dat zij verslagen waren. Uitge-
Bukarest, 4 Mei. (W.-B.). Terstond
na de aankomst van den Bulgaorschen mi
nister-president in Bukorest is in de woning
van staatssecretaris von Kühlmann eene
zitting gehouden van de chefs der vredes-
deputatiën van de bondgenooten.
Tweede telegram Gisteren werd
door de vertegenwoordigers van Oosten-
rijk-Hongarije, Duitschland en Rumenië het
economische aanvullings-verdrag op het
Rumeensche vredesverdrag geparafeerd.
Daarmee zijn alle, met den vrede verband
houdende verdragen tusschen Dutschland
en Oostenrijk-Hongarije eenerzijds en Ru
menië anderzijds gesloten en klaar om on
derteekend te worden.
B e r 1 ij n, 4 Mei. (W. B.) I Iet senioren
convent uit het Huis van Afgevaardigden
besloot dat de derde lezing van het kies
recht-voorstel op Maandag 13 Mei begin
nen zal.
B e r 1 ij n 4 Mei. (W.-B.). Bij de behan-
deling van art. 24 van het wetsontwerp tot
regeling van het kiesrecht voor het huis
van afgevaardigden, dot bepalingen inhoudt
over de begrenzing van de kiesdistricten,
verklaarde de minister van binnenlandscha
zaken Drews, dat de regeering bereid is tot
bescherming van het Duitsche element in
Qe vJOSuuoTKeii
den grondslag van de evenredige vertegen
woordiging. Hij drukte de hoop uit, dat ook
met de nieuwe meerderheid na het in wer
king treden van het nieuwe kiesrecht eene
krachtige politiek tot bescherming van het
Duitsche element zal kunnen gevoerd wor
den.
De verschillende onderdeelen van art. 24
werden in de redactie van de commissie
aangenomen. De verdere artikelen werden
zonder debat aangenomen. Daarmee is de
tweede lezing van het wetsontwerp ten
einde gebracht.
De derde lezing zal den 31 en Mei begin
nen.
B e r 1 ij n, 4 Mei. (W. B.) Op de achtste
oorlogsleening is tot einde April gestort
13.250 millioen mark, zijnde 89.7 pet. van
ae inschrijvingen.
De Ooslenrijksche rijksraad, dié morgen
zijne zittingen zou hervatten, is met machti
ging van den keizer tot nader order verdaagd.
Het ligt in het voornemen de Verdaging niet
langer te doen duren dan noodig is om den
grondslag voor vruchtdragenden arbeid te
vinden, die nu ontbreekt; in ieder geval zal
in het oog worden gehouden, dat nog vóór
de zomerpauze de „Staatsnotwendigkeiten'5
Wie bij zich thuis in vree wil leven, moet
in s hemels naam dan maar .aan eigen man
of eigen vrouw de voorkeur geven.
Roman door ERIK LIE.
Geautoriseerde vertaling uit het Noorsch door
A. M. van der Linden—van Eden.
Eerst liep zij als bij toeval bij mevrouw
Koppc van het hotel aan. Maar deze wist niets
anders dan dal de vreemdeling voorloopig een
kamer had verlangd en nog wel de kamer
op dc tweede étage met het groote balconl
en dat hij in hel vraemdelingcnboek zijn naam
had gezet Juffrouw Baltzersen had het zelve
gezien, ..Kart Adeler Klinge kapitein cn
ingenieur stond er in flink schrift.
„Ingenieur? Juffrouw Baltzersen was een
en al verbazing. Klaarblijkelijk was er iets
zeer geheimzinnigs met den reiziger verbon
den. Een zeekapitein was toch nooit tegelijk
ingenieur!
Juffrouw Baltzersen spoedde zich verder.
En het was ongelooflijk hoeveel kennissen zij
nu in dit droomerig namiddaguur op haar
weg ontmoette om er niet van te spreken
hoe gelukkig zij was geweest door juist hen
thuis te treffen, aan wie zij het liefst alles
vilde meedeelen.
In een verbazend korten tijd had zij een
bezoek afgelegd bij dominee Slillos, bij de wed.
Arnsen, bij den apotheker en bij dokter Mous-
sö. En nu begaf zij zich naar de markt, naar
koopman Galtvik waar de verschillende win
kelwaren tentoongesteld waren achter de rui
ten met neergelaten marquises.
Er is een visch die tonijn heet en die hel
volksgeloof voorziet van een lichtenden krans
en een fosforgloed. Men zegt dat deze zwemt
aan de spits van de groote scholen, en overal
waar deze visch heenstuurt, sluiten zich nieu
we en telkens weer nieuwe scholen aan zoo-
da[ hel geheel ten slotte één monsterachtigen,
glansenden trein vormt door de diepten der
zee.
Juffrouw Baltzersen deed denken aan zulk
een sprookjesvisch. Waar zij heen snelde op
en af stoep op, stoep af trap op, trap
neer daar ging het gerucht achter haar,
als een breed kielwater Er werd gefluisterd
en gebabbeld in alle hoeken, er werd gegist
en vermoed. En 's avonds werden aan den
eenzamen kaptein de merkwaardigste drijf-
veeren toegeschreven.
Eén ding was zeker: hij was als zeeman in
het zieleleven van het vredige plaatsje binnen
gedrongen. Of hij slavenhandelaar of avontu
rier was, daarvan wist men niets te vertellen.
Maar juist dit, dat men niets wist, prikkelde
de nieuwsgierigheid. En toen het na verloop
van eenigen tijd bleek dat er niets voorviel,
wat aanleiding tot nieuwe gissingen gaf, ja,
toen kwam er verandering in de stemming.
Men voelde zich teleurgesteld, dat er niets bij
zonders voorviel. Het was zelfs met den
besten wil niet mogelijk iels van hem te
zeggen. Zijn leven ging rustig daarheen als
van den kahnsten burger. Urenlang zat hij
iederen dag op het balcon, zonder zich, zoo
het *cheen, om iels ter wereld te bekomme
ren. Somtijds trof men hem aan op een der
heuvels buiten de stad, uitziende naar zee.
Urenlang kon hij daar staan, terwijl hij de
eene sigaret na de andere rookte, en hij zijn
blik als die van een veldheer over dc omgeving
liet dwalen.
Staarde hij naar het wrak van de „Atalan
ta"? Was het smart over het geleden verlies,
dat hem dreef tot zijn voortdurende en ruste-
looze wandelingen?
In den laatslen tijd zag men hem veel in
het park bij het Skjacrgaardbad. Hij scheen
zich hier voor het geringste en onbeduidendste
te interesseeren. Stukjes papier, waarop een
of ander ontwerp te vinden was, wekten zijn
belangstelling. Hij bezag en bestudeerde ze
nauwkeurig. En er werd verteld dat hij een
heelen voormiddag op het strand had doorge
bracht, niets anders doende dan met zijn eb
benhouten wandelstok in den grond te boren.
Men vroeg zich af, of de man wel goed bij
zijn hoofd zou zijn Wie hield zich daar nu
urenlang op, waar het door den slank van
slijk en slib bijna niet was uit te houdenI
Alles werd natuurlijk besproken. Men sprak
over geldzendingen, die hij dagelijks in het
fiotel zou ontvangen De, vrouw van den dak
ter vertelde onder stipte geheimhouding, dat
de kapitein haar man op zekeren avond had
opgezocht om te informeeren naar het zvvavet
gehalte van de oude bron in het park. En de
holelier, Brede Tonnessen, die het buffet in het
kleine parkcafé had gepacht, vertelde trotsch,
dat de vreemdeling in den laatstcn lijd dik
wijls met hem gesproken had over den gang
van zaken hier en de mogelijkheid van voor
uitgang van het plaatsje in de toekomst. Bij
zekere gelegenheid had hij ook gevraagd naar
een maatstok en toen die niet voorradig
scheen, had hjj bet strand gemeten met zijn
voeten cn nauwkeurige aanteekeningen op
een stuk papier gemaakt.
Wat waren 's mans bedoelingen?
Men vischle en vroeg. Maar er kwam nooit
antwoord en niemand kon hel raadsel oplos
sen.
Ten slotte begon liet de menschen te verve
len. Aan de verbazing kwam een einde. En dc
man verdween langzamerhand onder de
overige bevolking als een zonderling, aan vvicn
men nu eenmaal gewoon geworden was.
Maan eindelijk moest hij toch wel in aan
raking komen met een der farpilies van dc
plaats; het trok de aandacht dat hij geduren
de den winter dikwijls bij koopman Galtvik
aai^®huis kwam, en er werd gefluisterd dat
hij een goed oog had op diens cenige dochter
Marina, die een buitengewoon handig en ver
standig meisje en in dc zaak haar vaders
rechterhand was. In ieder geval werd hij in
den winkel gezien cn meer dan eens zag men
hen samen wandelen.
Koopman Galtvik, die weduwnaar was
hoorde tot de oudste families van de plaats.
Zijn zaak was even soliede als zijn vermogen.
Maar hel geldbezit was hem niet naar het
hoofd gestegen, zooals 't zoo dikwijls gebeurt
met menschen, wicn 't goed gaat. Hij behoor
de tot de oude school, die slechts met groote
voorzichtigheid en na lange overwegingen
den weg der nieuwe hervormingen inslaat.
De eenigc nieuwigheid, waartoe hij zich had
laten overhalen op aandringen van zijn
dochter waren dc groote spiegelruiten en
de gestreepte marquises vóór zijn winkelrui
ten.
Anders was alles bij het oude gebleven.
"Wanneer men van de markt onder dc ge
welfde inrijpoort was doorgegaan, zag men
een pleintje omringd van scheeve, donkere
huizen met bouwvallige trappen en lange gan
gen. Kisten cn vaten stonden overal opge
hoopt, voertuigen cn sleden stonden in het
wagenhuis en midden op het pleintje was de
oude „waterleiding", een pul met hoogett
dwarsboom om dc emmers cp cn neer te ha
len. Binnen in dc geheimzinnige voorraad-
kelders, waar een zwak, groen licht door de
dikke groene kclderluikjes schemerde, hingen
de spinncwebben in lange grijze draden, cn
dikke, vette ralten ritselden langs de muren,
cn gluurden brutaal door de kclderluikjes,
wanneer er iemand met een lantaarn binnen
kwam.
Het was jaar en dag geleden sedert de oude
koopman hier was geweest. Hij hield getrouw
zijn boeken bij in hel kantoor achter den win->
kei. Het gebeurde een heel enkelen keer
en dan altijd op aandringen van Marina
dal hij opruiming liet houden in de kelders.
Marina was het, die hel bestuur in handen
nam. wanneer het noodig was. Gezond cn
vroolijk maakte zij alles in orde, en zij
schaamde er zich niet voor dc mouwen op t©
slroopén en het'grofste werk aan te pakken,
zelfs wanneer zij wist, dat cr v-ór den winkel
enkelen stonden*, die naar binnen keken om -
haar blinkende tonden, haar ravenzwart haar
cn haar flinkcn oogopslag te bewonderen
Terwijl het grauwe, eentonige leven van
allen dag over Skjaergaardstrand heenging,
was het land er omheen in vliegende vaar)
vooruitgegaan.
fWordt vervolgd.)