AB0MEMINTSPRI1S KJ 7£ iZ tnt
„DE EEMLANDER"
iüiiiiSxSïï^
BUITENLAND
Het nest verstoord
BINNENLAND
FEUILLETON.
16e Jaargang, No. 263
pa post r tOO. pa week (met gritls Terzekcrlnj
tegeo ongelukken) f 0.14, slionderlijke nummert
005. WekeHJksch b IJ voegsel %Dt Holkndsch*
Haltvmtf (onda redactie «n Thtrts» Hoven)
pet J munden 50 «ent Wekelljkicb ,büvoegsel
tWtrcldrtmf pa munden SO eent
AMERSFOORTSCH
HOOFDREDACTEUR: M«. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF 4 C«
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, HOCI utrechtichcsti.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Maandag 3 Juni 1918
dienst aanbiedingen 1—5 regels f 0.50, groolc linen
naar plaatsruimte. V'oo: handel en bcdrljt bestem
zeer voordeellge bepalingen tut het herhaald adver»
teeren In dit Blad, bij abonnement. Ecne cjrcuTïtte,
bevattende de voorwaarden. wordt op aanvraag
toegezonden.
Van week to. Waefc.
Juist toen men ohg-eduldig i*c-gon te wer
den, is het Duitsche offensief in Frankrijk
hervat. Echter op geheel ander terrein dan joen V om
erwacht was. Het zou niet onvermakelijk orde' en r
.zijn de eigenwijze voorspellingen, welke Voo.
men in de zenuwachtige dagen voor groote
gebeurtenissen leest in dat deel der pers,
dat de plannen des vijands nauwkeurig
doorziet, eens te controleeren met de feiten
zelve, 't Is onvruchtbaar maar 't zou ons lee-
ren in het vervolg wat minder waarde te
hechten aan de met schijn van gezag gepu
bliceerde uitlatingen van de strategen van
de redactiebureaux. Misschien zijn ze goed
bedoeld ter geruststelling, maar als ze fa
liekant uitkomen zullen zij juist 'n ave-
irechtsch resultaat hebben.
Evenals gewoonlijk heeff ook nu weer het
Duitsche offensief aanvankelijk succes ge
had. Dank zij vooral de verrassing. Want de
voorbereiding schijnt voor de geallieerden
totaal verborgen gebleven te zijn. Maar ook
toen de verrassing allang geen verrassing
meer was, gelukte het nog niet den opmarsch
te stuiten. Vocxr de Duitschers is het nu „er
op of er onder", 'n Groot aantal gevangenen
en aanzienlijke buit is hun in handen geval-
'len, hun linie ver vooruitgebracht, maar van
'n beslissende overwinning is nog geen
sprake. De geallieerden wijken „elastisch"
en Parijs ligt nog ver.
De strijd woedt met alles overtreffende
hevigheid en wederom wordt 'n te groot
gedeelte van het schoone Frankrijk aan ver
woesting prijs gegeven.
Hoe zal toch wel het oordeel der toekom
stige geschiedschrijvers zijn over de „staats
lieden" van onzen tijd, die deze ontzettende
rampen over Europa hebben laten komen
en, door haat en strijdlust bezield, elke stem
diie het verlossende woord „vrede" uitspre
ken wil, smoren 1
H. B. S. ter plaatse opgericht, hoewel de
gemeenteraad zich voor de omzetting van
cc 3-jarige H. B. S. in 'n 5-jarige verklaard
had.
iari&ncrziêning aan de
Keielaar die de
De Tweede Kamer begint in vacantie-
stemming te geraken. Met moeite is zij er
toe te bewegen geweest om tot 7 Juni bij
een te blijven. Niet dat de leden rust 'begee-
renintegendeelzij wenschen juist 'n
nieuwen, zwaren arbeid te aanvaarden, die
stembuscampagne, welke schier avond aan
avond beslag op 'hen legt. En het zijn vooral
de soc.-dem., die de werkzaamheden voor
de partijpropaganda willen laten staan. Had
het aan hen gelegen, de Kamer ware reeds
nu uiteen gegaan en de afdoening van za
ken, zelfs van de salarisherziening der
ambtenaren zou dan uitgesteld zijn tot na
■de verkiezingen en dus overgelaten zijn- aan
'n Kamer, waarvan tal van leden hun poli
tiek doodvonnis reeds thuis gekregen
hadden.
Min. Treub heeft op z'n kop gehad, wijl
hij de jongste verhooging der onderwijzers-
salarissen ten deele had willen teniet doen
door vermindering van den duurtetoeslag.
De geheele Kamer viel 'hem echter af en de
propagandisten van den Econ. Bond schud
den het hoofd over de roekeloosheid van
hun wispelturigen hoofdman zoo vlak voor
de stembus.
Minder eensgezind was men ten opzichte
van de stoutigheid van den min. van oorlog,
die zich door het votum der Kamer niet had
laten weerhouden de landweeroefeningen
op advies der 'hoogste militaire leiding te
doen doorgaan, 'n Motie van afkeuring, wel
ke het geheele kabinet gold, werd echter
verworpen, daar zij practisch effect gemist
zou hebben de min. zou misschien heen
doch de oefening doorgegaan zijn. Niette
min bleven de vrijz. dem. en soc. dem. sans
pardon.
Ook Helmond krijgt z'n 5-jarige H. B. S.
Daar is veel om te doen geweest. En om die
ploeg te ontkomen, was in allerijl 'n r. k.
Politiek Overzicht
De binnenlandsche strijd
in Oostenrijk.
VII-"(Slot).
Den 3en Mei werd in eene vergadering
van den voorzitter der partijen, die in het
Oostenrijksohe huis van afgevaardigden ver
tegenwoordigd zijn, door den minister-pre
sident von Seidler medegedeeld, dat hij door
den keiler gemachtigd was den rijksraad,
die den 7en Mei zijne zittingen zou hervat
ten, te verdagen. Voor de verdaging was
een termijn gesteld; zij zou duren tot 18
Juni. Daarmee werd bedoeld .den rijksraad
voldoenden arbeidstijd te laten om vóór 1
Juli, wanneer de nu loopende credietwet op
houdt te gelden, een nieuwe credietwet te
voteeren en zoo langs parlementairen weg
in de „Staatsnohvendigkeiten", de noodza
kelijke behoeften ven den staaVte voorzien.
Het motief voor dit verdagingsbesluit was,
dat de regeering tot de overtuiging was ge
komen, dat zij met het parlement in zijn te-
genwoordigen toestand geen positieven ar
beid kon verrichten. Het was te verwachten,
op grond van de onder de Czechen en de
Zuid-Slaven heerschende stemming, dat het
in de zittingen zou komen tot hevige too-
neelen en tumulten. De regeering heeft in
deze vergadering geen enkele groep,
op welker steun zij onvoorwaardelijk
kan rekenen. Zij zou dus voor de keus
staan om óf zelf heen te gaan óf het parle
ment te ontbinden. Zij doet echter geen van
beiden, maar tracht zich te redden met de
in Oostenrijk gebruikelijke methode om door
voorloopige hulpmiddelen eenige weken tijd
te winnen in de hoop, dat er in den- tus-
schentijd iets zal gebeuren, ddt misschien
weder de toepassing van een ander hulp
middel mogelijk maakt.
Met het oog daarop is in de machtiging
om het parlement te verdagen, ook de op
dracht begrepen om in onderhandelingen te
treden over de hervatting van den parlemen
tairen arbeid. De minister-president heeft
plechtig verzekerd, dat het zijne bedoelin
niet is artikel 14 dér grondwet, het werktuig
der keizerlijke noodverordeningen, toe te
passen, maar aan het parlement de eer te
laten, die het toekomt. Aan de oprechtheid
van die bedoeling behoeft niet te worden
getwijfeld. De vraag is echter of het haar
mogelijk zal zijn overeenkomstig hare be
doeling te handelen.
Sedert eene maand is de regeering nu be
zig met het plegen van overleggingen, die
ten doel hebben de partijen in het parle
ment tot elkaar te brengen en in de verga
dering eene meerderheid tot stand te bren
gen, die geneigd en in staat is om tegen
over de oppositie van de vercenigde Cze
chen en Zuid-Slaven met de regeering sa
men positieven arbeid te verrichten. Tot dus
ver schijnt dat overleg niet te vlotten..Een
paar dagen geleden werd bericht, dat de
onderhandelingen over de vorming van
eene parlementaire meerderheid eene strem
ming ondervonden door de geringe toe
schietelijkheid van de Polen, die twee
groepen van eischen hebben gesteld
eischen, die betrekking hebben op de bui-
tenlandsche politiek, en eischen, die de Ga'
licische kwestie betreffen/Wanneer het ge'
lukt over de Galicische kwestie tot overeen
stemming te komen, kan worden aangeno
men, dat de Polen geene belemmeringen in
den weg zullen leggen aan het toestaan van
de „Staatsnotwendigkciten". Maar om met
hen op streek te komen, is het noodig, dot
de minister van buitenlandsche zaken graaf
Burian aan het overleg deelneemt, en dat
zal vóór het laatst van Juni niet mogelijk
zijn, want graaf Burian zal geruimen tijd in
Berlijn moeten vertoeven.
Men voorziet dus de mogelijkheid, dat op
den laatsten Juni de nieuwe credietwet, die
de machtiging moet inhouden om in het
tweede halfjaar van 1918 in de behoeften
van den staat te voorzien, niet gereed zal
kunnen komen. Men zal dan weer, zooals
in het begin van Maart, staan voor een ex-
lex-toestand.
Wat de Czechen en de Zuid-Slaven be
treft, van dezen verwacht men, dat zij wel
aan de regeering moeielijkheden .zullen be
reiden, maar hunne oppositie niet zóó ver
zullen drijven, "dat de regeering genood
zaakt zou zijn hare goede voornemens op
zijde te zetten en toch nog tot artikel 14
hare toevlucht te nemen, want het kan niet
in hun belang zijn, dat 'het parlement we
derom, zooals in de drie eerste jaren van
den oorlog, wordt uitgeschakeld.
Dit alles geeft een troost^loozen kijk op
den parlementairen toestand in Oostenrijk.
In pleats van een element van kracht, waaruit
de regeering in de moeielijke tijden, die het
rijk doorleeft, steun kan putten, is de rijks
raad voor haar een struikelblok, een bron
van nieuwe groote moeielijkheden. Het
beste wat van dit parlement kan worden ge-
zegt men zal moeten toegeven dat
dit bitter weinig is gesohiedt in de Zeit,
een te Weenen verschijnend blad, dat zich
aldus uitspreekt:
„Toen het parlement hier na de jammer
lijke mislukking van het systeem-Slürgkh,
welke eerste premier sedert het begin van
den oorlog er een godsvrede op eigen
houtje op nahield, voor 't eerst weder bijeen
kwam, handhaafden de partijen slechts zoo
lang een soort godsvrede, als zij bijeen wer
den gehouden "do or den strijd tegen het ab
solutisme van de drie eerste oorlogsjaren.
Maar toen brak de aloude chaos zich weder
baan, en hetzelfde parlement, welks terug
keer door de bevolldrig als pen verlossing
werd begroet, stelde zoo spoedig teleur, dat
zelfs zijne onvoorwaardelijke aanhangers er
tureluursch. van werden.
Zoo menigmaal heeft Ket parlement bij
ons. gefaald in %de meest gewichtige kwes-
tiën, dat de bevolking zich steeds weder
pes tel d ziet voor de vraag: „Waartoe heb
ben wij het eigenlijk noodig?"
•Maar als een machine slecht is en onge
regeld werkt, zelfs als de kracht die in haar
werkzaam is de omgeving in gevaar brengt
en soms een werkelijk ongeluk aanricht, dan
bewijst d-at toch nog niets tegen de nood
zakelijkheid van de functies, waarin zij moet
voorzien. Als thans vele goede Oostenrij
kers vol verbittering tot de sl-otsom zijn ge
komen, dat géén parlement nog beter is dan
een zoodanig, waarin redevoeringen worden
gehouden, welke onze vijanden als propa
ganda gebruiken en zelfs door vliegers laten
verspreiden, dan vergeten zij, dat het door
hen aanbevolen systeem hetzelfde is, dat in
Oostenrijk niet slechts een dozijn malen te
voren, maar nog pas onlangs op catastro-
phale wijze schipbreuk heeft geleden. Het
„beter geen parlement" hebben wij allen
meegemaakt, en ten slotte waren wij zoo ver
gekomen, dat wij het er allen over eens wa
ren: heter het slechlstp parlement don hee-
lemaol geenl"
Do oorSofjo
De sedert Zaterdag ontvangen berichten
over den strijd in het westen gewagen weer
van nieuwe vorderingen der Duitschers op
het geheele strijdfront. De eenige troost van
de geallieerden is, dat de vooruitgang van
den -aanvaller niet meer zoo snel is als in
het begin; maar dat zij aanhoudend worden
teruggedrongen, blijkt uit hunne eigen
mededeelingen.
In het westen hebben de Duitschers hunne
linie in het gebied tusschen de Oise en de
Marne vooruitgebracht over de geheele lijn,
die loopt van Noyon tot Chateau Thierry.
Het gedeelte van laatstgenoemde plaats aan
den rechter (noordelijken) oever van de
Marne is in hun bezit. Van daar tot Reims
is de toestand in hoofdzaak onveranderd;
maar Reims wordt met gevaar van insluiting
bedreigd. In het. Westen en Noorden zijn de
Duitschers tot dicht bij de stad genaderd; in
het Z.O. is het fort La Pompelle tijdelijk in
hun bezit geweest; door een geslaagden
tegenaanval werd hun dit pun.t weer ontno
men.
De frontlijn loopt thans als volgt: Noyon—
CarlepontMoulin-sous-Touvent ten oos
ten van Soissons Vierzy ten O. van Long
pont (10 K.M. ten O. van Villers Coterets)
Corvy-Taverolles-Troesnes (ten N.O. van
La Ferté Milon)Passy naar Chateau Thier
ry. Vandaar volgt de linie de Marne tot Ver-
neuil (ten O. van Bormans), verder tot den
Westen van Reims en in een halven cirkel
noordwaarts om deze stad heen.
Madrid, 1 Juni. (R.). Naar aanleiding
van de bewering in de Duitsche pers, dat
Fransche en Engelsche hospitaalschepen
gebruikt worden voor het vervoer van oor
logsmunitie, heeft de minister van buiten
landsche zaken eene officieele nota uitge
geven, waarin verklaard wordt, d$t het door
de Spaansche regeering ingestelde onder
zoek haar in staat stelt te verzekeren, dat
de Engelsche, Fransche en Italiaansche
schepen, die als hospitaalschepen gebruikt
worden en aan boord waarvan zich gedele
geerden van de Spaansche vloot bevinden,
gebruikt worden op volkomen correcte ma
nier en uitsluitend gewonden en zieken ver
voeren.
Stockholm, 31 Mei. (W. B.) Over de
tonnage-overeenkomst schrijft Svenska Dag-
bladet dat het zeer zonderling is, dat En
geland er voor moeten instaan, dat het
graan in Argentinië aanwezig is. Het eenige
wat voor ons van waarde is, is de zekerheid,
dat wij het graan krijgen. Wij heibben nieu
we voorbeelden van ladingen, die door
Noorweegsche schepen in overeenstemming
met de Engelsch—Noorweegsche handels
overeenkomst vervoerd werden, maar ge
dwongen worden in Engelsche havens bin
nen te loopen en daardoor getorpedeerd
werden. Het is daarom onjuist te spreken
van onderhandelingen, die ten einde zijn
gebracht, want er wordt op geenerlei wijze
aangeduid, dat wij het recht 'hebben het
graan op onze eigen schepen thuis te krij
gen.
B e r 1 ij n 1 Juni. (W.-B.). De Times
laat zich door haren cerrespondent uit New-
7ork berichten De Amerikaansche levens
middeldictator Hoover, die vroeger de kans
op de uithongering van Duitschland vrij
skeptisch beoordeelde, is nu van meening,
dat de Duitsche vleeschrantsoenen zoo laag
zijn, dat zij het gevaarpunt bereikten zij
bedragen namelijk slechts vijf ons, d. i. 125
gram per week.
De heer Hoover is verkeerd ingelicht. Het
Duitsche vleeschrantsoen bedraagt, afge
zien van de tijdelijke verhooging in den
zomer van 1917 van 20 ons of 500 gram,
sedert jaar en dag 10 ons of 250 gram.
Sofia, 2 Juni. (Buig. ag.). Sommige
neutrale persorganen maken melding van
onlusten, die zouden zijn uitgebroken in ver
schillende Bulgaarsche steden en die wijzen
op eene groote opgewondenheid onder de
bevolking tengevolge van de schoorschte
van levensmiddelen. De verspreiders var*
die berichten vergeten, dat Bulgarije een
landbouwend land is, dat altijd graan heeft
uitgevoerd naar het buitenland en dat dus
nooit gebrek kan hebben aan levensmidde
len. Het bericht is van allen grond ontbloot.
Moskou, 1 Ju n i(W. B.) De Nowajj
Shion schrijft, dat het bericht uit de diplo
matieke kringen over een nieuwe overeen
komst tusschen Japan en China om gemeen
schappelijk op het Russische gebied teger
Duitschland op te treden, moet worden op
gevat als een poging van zekere kringen ir
Londen en Washington om r.e gebeurtenis
sen in het verre oosten te forceeren. De
overeenkomst wordt in Moskou ..!s een be
dreiging van Rusland beschouwd.
Simla, 25 Mei. (R.) De regcering van
Indie heeft een besluit opgesteld, dat do
hoofdlijnen bevat van hare politiek Voor
een meer volledig plaatselijk zelfbestuur.
Het uit verkiezing voortgekomen element
wordt versterkt en deNbnsis van het kies
recht breeder uitgewerkt. De voorzitter
zal worden gekozen en geen ambte
naar zijn. Het besluit regelt ook. de aan
sprakelijkheid voor het beheer van de belas
tingen, de begTooting en de ambtenaren
van de gemeentelijke en plaatselijke bestu
ren.
Dit ontwerp is een onderdeel van een
drieledig plan. De beide andere onderdee-
len zijn de „indianisatie" van de diensten en
constitutiorteele hervormingen.
Wellington, 1 Juni, (R.) De waarne
mende minister van financiën maakt be
kend, dat de 9'i millioen - leening geheel
volteekend is. Het totale bedrag van de se
dert het uitbreken van den oorlog ir
Nieuvz-Zeeland uitgegeven leeningen is
f 45.500.000. Er is nog machtiging gege
ven tot het uitgeven van 20 millioen ge
durende het loopende dienstjaar.
Weenen, 1 Juni. (Córr.-bur.) De Chi-
leensche gezant Lopez Maqueira is hier in
een sanatorium na eene operatie gestorven
Verspreide Berichten
Kurt Franke, een. der daders van den
moord te Weenen, is niet de portier van het
hotel Bristol, maar een jongen van 17 jaar,
bediende op een handelskantoor, die geheel
onder den invloed vait Davicli gehandeld
moet hebben.
Staten-Licneraal
Bezoldiging der landmacht.
Bij de Tweede Kamer is ingekomen de Memo
rie van Antwoord op het wetsontwerp tot nadere
verhooging van hoofdstuk VIII der Staotsbc-
gróoting 1918. (Verhooging van <5c bezoldiging
van officieren en mindere militairen der land
macht), waaraan het volgende is ontleend
Het is de bedoeling geweest, dat do militaire
salarissen verband houden met de burgcrtracta-*,
menten. De minister meent in deze dezelfde
lijn te moeten volgen, wat betreft den over
gangsmaatregel, in dc Notü van de heeren Sterk
en Do Jonge öangegeven.
Aan het vraagstuk der wcrkvcrdeoling heeft
de Staatscommissie haar bijzondere aandacht
gewijd, rnaar zij is niet met een bepaald voorstel
gekomen.
Inkrimping van de formation, meende dc
Staatscommissie niet te mogen aanbevelen, aL^
is zij wel van oordeel dat hoor voorstellen, de
bezoldiging op een zóódanig peil zullen bren
gen, dat van het personeel algehccle toewij
ding gevorderd mag worden.
De minister kan zich vereenigen met de be- J
schouwingen, om voor de militaire tractdmcn-
Vlugge moeders maken trage dochters.
Roman door ERIK LIE.
Geautoriseerde verlaling uit het Noorsch door
A. M. van der Linde n—v an Eden.
De winter was opnieuw gekomen mei blauw
zwarte wolkenmassa's en met huilende storm-
vlagen, en met sneeuw en hageL De zee kook
te in willen damp, en de golven werden tegen
de klippen geslagen in torenhooge, parelende
zuilen^vancseliuim.
Dit v/os-'dc orkaan die de kust beukte on
der den zwaren orgeltoon van den oceaan.
De kleine gebogen den, die op zijn onlicr-
bergzamen post stond, hpc¥ zoolang mogelijk
gestreden om zijn bestaan.
Nu kon hij niet meer.
Een golfslag, had zich met reusachtig ge
dicht over hel bergvlak geworpen en het
jonge leven geknakt.
Maar de storm ging huilend en gierend ver-
<ier en wierp zich over het landwaarts in ge
legen bosch. Hij loeide als een Zee door de
kruinen der boomen en deed de groote pijn-
boomen zuchten en steunen onder zijn geweld.
De dieren kropen angstig in hun holen.
Op Ovreplads op den Skjaergaardheuvcl zat
Tobias bij den haard, terwijl de storm huilde
en floot in den schoorsteen, zoodat dc nsch in
een grauwe wolk omhoog werd gejaagd. De
balken kraakten cn de wind loeide over den
zolder.
Het was geen weer' om muziek te maken.
Tobias* gedachten waren èn bij den storm
ieder oogenblik verwachtte hij. dat het dak
opgenomen zou worden én bij groote ver
wachtingen. Toen hij in de stad was geweest
had hij namelijk een paar loten in een weïda-
digheids-bazar genomen en nu had hij in dc
trekkmgslijst gelezen, dat hij cen antimacas
sar had gewonnen. Maar wat was cen antima-
cssar?
Dat wist Tobias in 't geheel niet. Hij meende
dat hel een soort speeldoos zou zijn. Misschien
wel zoo een als op Flöien In ieder geval was
hij vervuld met groolc verwachtingen en stel
de hij cr zich veel van voor. I-Tij had reeds een
plaats op de commode uitgezocht vóór zijn
anlirpacassar stel je voor dat hij nóg een
instrument zou hebben bij zijn cornet a pistons.
En zooals Tobias dó-iir zat in verwachting,
zoo zalen alle menschen gedurende dezen
vreeselijken storm te wachten op het- een of
ander of le droomen van den geluksappel die
toch eenmaal in het leven ieder mensch in
den schoot valt. Want het is de heilige, onuit-
blus'chrore hoop, waardoor men het leven kan
dragen en uithouden-
Maar de orkaan woedde verder over het
land.
Het was dicht bij Kerstmis en de duisternis
viel spoedig in. De lichten in Skjaergaard-
strand waren ree-ds in den middag ontstoken,
dc sneeuw' joeg door de verlaten straten, zoo
dat men nauwelijks van huis lot huis kon gaan.
Langs dc ramen van de Galtviksche zaak
liep het water in straaltjes naar beneden.
Het was er druk tegen Kersttijd, ga Me
vrouw Marina moest zelve bedienen aan de
toonbank om klaar te komen vóór den tijd
van sluiten Al de vaste klanten moesten
kerstgeschenken hebben eetwaren of an
dere dingen in gekleurde zakjes cn dc loop
jongen was al van 's morgens vroeg af op weg
geweest. Dc bedienden vlogen op cn neer in
den winkel en telkens kwam er een visschcr
of een boerenvrouw schuilen voor het slechte
weer. En dan moest er in de achterkamer ge
praat en een borrel geschonken worden.
ITct lamplicht aan den zolder straalde in
hel halfdonker en weerspiegelde zich in het
slof cn vuil van dc vele voetstappen op den
grond.
„Neen, mevrouw, neen mevrouw!" drong
cen mannenstem dc kantoordeur, die juist
open ging. binnen. .Onmogelijk, mevrouw;
niet voordat de oude rekening voldaan is. Wij
durven niet hanger..."
Een forsche gestalte ging den winkel door
en sloeg de deur achter zich dicht.
Marina was hem gevolgd. Zij was bleek en
haar boezem hijgde. IIcl was in deze dagen
voor dc tweede maal dat een handelsreiziger
haar crediet geweigerd had.
Zij ging met al haar wilskracht weer aan
het werk. En telkens als het licht op haar ge
stalte viel, zag men hoe mager haar blanke,
flinke handen geworden waren.
Alles was even wanhopig. Euiten hccrschte
duisternis en binnen was het niet lichter. Ho
peloos, hopeloos, klonk het in haar binnenste,
terwijl pak na pak op de toonbank werd ge
schoven.
En de uren verliepen.
Om negen uur werd <le winkel gesloten, die
dan ledig cn verlaten was.
Maar in haar kantoor zat mevrouw Marina
over hare boeken gebogen cn' rekende cn
rekende.
Nergens zag zij licht. Niels was er dan de
winterstorm, die de ruiten beukte
Een doffe duisternis zonder uil-zicht viel om
haar heen.
Boven lag haar vader die hard achteruit
ging, hoestende en pruttelende wanneer li ij bij
kennis was maar meestal in een lichten slui
mer, zonder van iets tc welen, liet was
aderen verkalking en de dokter had hem juist
een morfine-spuilje gegeven, waarop hij inge
slapen-was.
Lcif en Margot sliepen als rozen, onwetend
van al het kwade, dat voor dc deur stond.
Mocht God met hen. zijn en hen bewaren!
Marina streek diep zuchtend met de hand
over haar vermoeid Voorhoofd. Eenmaal zou
den ook zij van haar gescheiden worden en
hun eigen weg gaan in dc wereld en elkaar
misschien vreemd worden. Het was zoo bitter
om aan tc denken zoo smartelijk en zoo
hard!
En Thorvald Tliorvald zij zag opeens
zijn naam vóór zich alsof zij hem in haar
angst aanriep hij was in den vreemde. En
juist op een leeftijd, waarin hij een moeder
misschien zoo noodig had. Arme jongen,
arme, eenzame kinderen! Neen, zij hield het
niet langer uil; zij kon geen meester meer
over haar zenuwen blijven.
Zij stond op en wrong haar handen cn
fluisterde bevend: „Mijn God. miin God, waar
om hebt gij mij verlaten?"
En zij bleef loopen, zenuwachtig en wanho
pig. liccn en weer door dc groote kamer.
Plotseling bleef zij ademloos staan en
luisterde. 4
In dc sliltc hoorde zij dal de kruk van dc
winkeldeur omgedraaid werd.
Marina schrikte. Zij keek angstig naar do
deur, die langzaam open ging.
Goddank, het was juffrouw Sneve maar! Zij
had zeker het cen of ander vergeten.
„Ik zag nog licht in het kantoor," zei ze,
terwijl zij haar druipenden mantel afdeed cn
op dc toonbank legde. „En toen dacht ik, dat-
ik misschien even met u zou kunnen spreken^
Wat een weer, je zinkt tot over de enkels in'
den modder. Hoe gaat het uw vader."
„Helaas, niets geen verandering Precies
hetzelfde als van middag. De dokter is bij hem
geweest,"
„Slaapt hij nu?"
Marina knikte toestemmend.
„Ze zijn le beklagen, dc oude menschen-
wanneer de krachten hun begeven," zei juf-*1
frouw Sneve, „cn vooral moet dit hard zijzë-,
voor uw vader, die altijd gewoon was voo
zichzelvcn te zorgen."
„Ja, hij heeft nu evenveel hulp noodig als
een kind," zuchtte Marina. „liet zal een droe
vige Kerstmis zijn in ieder opzicht. Ik lietf
een gevoel alsof het voorgoed uil is met het
gezonde leven om mij heen."
Zij hadden in het kantoor plaats genomen*
Juffrouw Sneve's oogen dwaalden oorustig
rond langs dc w-anden, alsof zij ergens cent1
houvast zochten.
(Wordt vervolgd.J1
