KIEZERS VAN AMERSFOORT.
EITIO VAN KBlIfl.
„DE EEMLANDER"
BIBIHIIIHIIEIIiazïïZ^a
Stemt Woensdag 3 Jol alleen
"buitenland™
FEUILLETON.
Vrouwenrecieering
|6e Jaaroana, No. 282
inniiuriicyTCDDiicpo m"ndcn ?K* A®"*
ADUnNtrntR I OrKlJO foort f I JO, Idem franco
pa po" f 2-00. p« week (met gratli Ttnekering
tegen ongelukken) f 0.14. alionderUjke cummeit
f on? Wekeltjkscb bijvoegsel »Dt Hollandse)»
Haltvrom* tondel redactie ras Tbtrtu Hoven)
pet J maanden 50 cent Wekelljkaek bUvoepel
olPereMrcvuie per 3 maanden 40 eent.
AMERSFOORTSCH DA
HOOFDREDACTEUR: M«. D. J. VAN 8CHAARDENBURQ
UITGEVERS: VALKHOFF C.
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, MOBIC utrcchtxchsstr.,
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 613
Dinsdag 25 Juni fcJlS
dienstaanbiedingen I—) regell f 0 50, groole lertell
naar plaatsruimte Voor handel en bedr(|f bestaan
zeer voordcellge bepalingen tol bat herhaald advem
teeren In dit Blad, bJJ abonnement Ecne circulaire,
bevattende da voorwaarden, wordt op aanvraag
toegeionden.
no. 5 f in <te 4e lijst op Uw blllêti
Wie raad er mee?
Het is nu wel heel moeielijk om iets te
voorspellen omtrent den uitslag der verkie-
zingen.
Vroeger was dat zoo heel onders.
Van de gTootste helft der districten wist
men vrijwel zeker welke candidaat er ge
kozen zou worden.
Voor verscheidene andere kon men, af
gaande op de cijfers der vorige verkiezing
en met de al of niet gelukkige keuze van
candidaten der verschillende partijen, zich
wel aan voorspellingen wagen.
En er bleven dan maar enkele districten
over waar het 'n dubbeltje op z'n kant was.
Thans zijn er echter al bitter weinig ge
gevens. De districten zijn vervallen, het aan
tal kiezers is met 50 pet. vermeerderd, kies
plicht is ingevoerd en men kan slechts naar
de sterkte der partijen gissen en van die
sterkte alleen hangt 't af hoeveel zetels elk
bezetten zal.
Dat de roomsehen de sterkste fractie zul
len vormen, is wel zeker. Ongeveer 34 pet,
der bevolking is roomsch. Reken daarvan
af de naam-roomschen, de liberale of onaf
hankelijke roomschen en 'n zeker aantal
rood stemmende roomsche arbeiders,' maar
dan blijft er toch nog 'n 20 a 30 pet. over,
zoodat de partij wel op zóóveel zetels reke
nen kan (thans 25).
Dat doet geen der andere haar na.
De tweede partij zal we! zijn de S.D.A.P.
De kiesrechtuitbreiding moet haar zeer ten
goede gekomen zijn, zij heeft 'n intensieve
propagqgda gevoerd, de algemeene onte
vredenheid en de nood der tijden waren
zeer gunstige omstandigheden voor die pro
paganda. 'n 24 a 25 zetels zal zeker niet
veel te hoog geraamd voor haar zijn. (In
de oude Kamer heeft zij er 15).
Op dit oogenblik is de tweede'partij nog
de Liberale Unie met 22 zetels. Als zij de
helft daarvan -behoudt, mag zij zeer tevre
den zijn. Meer en meer beginnen de vrij
zinnigen te begrijpen, dat zij te kiezen heb
ben tusschen (oud)liberaal of (vrijz.)demo-
craat. Zoowel de vrije liberalen als de vrijz.
democraten zullen dus thans heel wat ster
ker zijn dan in TQ13. Voor eerstgenoemden
kan dit echter niet veel effect sorteeren,
daar zij in 1913 bijzonder gelukkig waren
cn in tal van twijfelachtige districten hun
candidaat gekozen zagen. Nu de concentra
tie met de meer links staande groepen ver
broken is, mogen de vrij-liberalen weer op
den steun van vele conservatieven, die in
1913 rechts stemden, rekenen. Ook de ge
matigd-orthodoxen uit de Herv. Kerk zullen
voor 'n groot deel op de partij van onzen
vorigen afgevaardigde wijlen mr. W. H. de
Beaufort overgaan, ds. Bronsveld te Utrecht
gaf het parool reeds uit. Ondanks al deze
omstandigheden èn de krachtige propagan
da, zal de vrij-liberale partij 'nare in 1913
veroverde positie, welke toen ver boven
haar stand was, niet kunnen handhaven en
wel enkele van haar 10 zetels verspelen.
De .hiz.-dem. hebben zich sinds 1913
sterk ontwikkeld, zij stichtten dezer dagen
hun 326ste afdecling in ons landzij zul
len hun 3 zetels wel behouden, misschien
zelfs nog 'n enkele bij winnen.
Van de anti-rc-v. en christ.-hist. partijen
weet men weinig af. De christ.-higt. komen
meer en meer in 't gedrang tusschen de an-
ti-rev. en de vrij-lib. Het is eigenlijk nog
slechts de persoon van dr. Kuyper, welke de
scheiding van anti-rev. en christ.-hist. in
stand houdt. Zooveel is zeker dat eertsge-
noèmden verreweg de sterksten zijn, de
nieuwe partij van staatkundige gereformeer
den moge dezen eenigen afbreuk doen, zij
zullen hun 11 zetels wel redden, dr. Kuyper
rekent zelfs nog op eenige winste.
De christ.-histor. moesten vroeger te
vriend gehouden worden en kregen toen
meer zetels toebedeeld dan hunne sterkte
wel rechtvaardigde. Nu, op eigen krachten
aangewezen, zullen zij er dus van hun 10-
tol wel een of meer moeten missen, al kan
de 'ontevredenheid in de anti-rev. partij over
de wijze waarop de candkiaatstelling daar
bedisseld is, hun phofijtelijk zijn.
Wat de kleinere partijen betreft, wij ver
wachten voor haar niet veel succes, 't Is
heusch geen kleinigheid om den kiesdeeler,
14000 stemmen, te halen..
De beste kans heeft zeker de Economische
Bond, welks eerste candidaat, mr. Treub, on
danks z'n onberekenbaarheid, terecht nog
vele bewonderaars heeft. Hij zal den kies
deeler wel bereiken en dat moet ook. 't
Hangt er nu maar vanaf, of de kiezers lust
zullen gevoelen hun stem, mèt alle andere
welke Treub boven de 14000 krijgt, te doen
overdragen op de onbekende grootheden
die onder hem de lijst ontsieren. Allicht
wordt <?r één zoon ongelukkige mee ge
sleept.
Het V. D. W. (onderoff. partij) en de poli-
tiepartij hebben hun lijsten verbonden
hierbij schijnt echter, volgens Het Volk,
eenig abuis te hebben plaats gevonden; Hoe
het zij, met elkaar maken zij natuurlijk meer
kans dan elk afzonderlijk en 't kan dus zijn
dat een van beidende andere 'n zetel
doet winnen. Maar zeker is 't niet, want
noch de onderoff. noch de politiemannen
kunnen op algemeenen steun rekenen.
Afgaande op de cijfers van 1917 zou men
ook de S. D. P. wol een zetel*durven voor
spellen. Ontegenzeggelijk brokkelt de S. D.
A. P. aan dien kant wat af. Maar er is veel
concurrentie terwijl er in die anarchistische
en revolutionaire kringen 'n sterke anti-par
lementaire strooming gaat tegen deelne
ming aan de stemming, 't Kan dus wel ge
beuren dat de S. D. P., de S. P., en de Chr.
Socialisten elk aan 'n poot trekken en geen
van allen den zetel krijgen.
De Christelijk-Sociale Partij van mr. dr.
Van der Laar zal jammer genoeg wel te ver
onder den kiesdeeler blijven. De .leege za
len waarvoor de propagandisten van de Alg.
Staatspartij spraken (vaak ook niet spra
ken), beloven weinig goeds. De Midden-
standers- en Plattelanderspartijen worden
door de officieele organisaties van den
Middenstand en den landbouw verloochend.
De artisten van de Neutrale Partij vinden
zelfs in eigen kring bestrijding en zullen het
ten slotte moeten hebben van de kiezers,
die de verkiezing als 'n lolletje beschouwen.
Al deze partijtjes zullen op 3 Juli wel
geen zetel in de Kamer krijgen doch 'n graf
op 't politieke kerkhof. En wij kunnen daar
over niet rouwen. Hoe toch zouden wij 'n
sterk Parlement, dat _wij nu immers zoo
dringend noodig hebben, kunnen verwach
ten als de 100 zetels verdeeld moesten wor
den over-25 dffcrente groepjes?
Politiek Overzicht
Over den volkerenbond.
„Wanne-er de menschheid geen nieuwe
lessen geleerd heeft, die zoodanig de ge
dachten en gevoelens overheerschen der
overlevenden en van hen die de overleven-1
den opvolgen, zoodat nieuwe dingen moge
lijk worden, dan zal de oorlog d-e grootste
ramp en de ernstigste beproeving der
nvenschheid zijn."
Aldus de ernstige zinsnede uit de bro
chure die de voormalige Britsche minister
van buitenlandsche zaken. Burggiaaf Grey,
gewijd heeft aan het probleem van' den vol
kerenbond. Grey wijst in deze brochure er
op dat er in dezen oorlog meer op het spel
staat dan het bestaan der staten afzonder
lijk of het lot van het vasteland van Europa.
De geheele moderne beschaviag staat op
het spel; of ze zal ondergaan en zal worden
overweldigd zooals geschied is met bescha
vingen van andere type, dan wel of ze zal
leven en gedijen.
Inderdaad, wanneer uit het vreeselijk-e tijd
perk, dat wij doorleven, een tijdperk van
vuige zelfzucht en verwildering der geesten,
geen aera wordt geboren die den weg effent
voor eene betere en idealer samenleving;
wanneer, is deze oorlog eenmaal geëindigd,
volkeren en staten zich openlijk of in het
verborgen zullen gaan toerusten tot een
nieuwen toekomststrijd, tot nieuwe en dan
ongetwijfeld nog „rücksichtsloser" daden
van geweld, dan is zeer zeker deze oorlog de
grootste ramp en beproeving die de
menschheid getroffen heeft. Het is de vraag
of de oorlog dit met dat ad toch niet is, of
de Westersche beschaving niet, althans
voor langen tijd, ten doode er door is ge
knakt.
Wil onze beschaving niet een onherstel
baar bankroet, wil Europa zelf bij nieuwen
strijd niet zijn zedelijken zelfmoord tege
moet gaan, dan zullen staten en volkeren, en
hunne regeering in de eerste plaats, ernstig
moeten streven naar een nieuwe internatio
nale rechtsorde, waardoor de aanwending
van geweld van den eenen staat of coalitie
van staten tegenover de andere wordt uitge
schakeld. En, zoools tolloozen met hem,
aoht ook Gjey het middel hiertoe gelegen in
de vorming van een statenbond. Hij zet uit
voerig uiteen hoe hij zich de werking van
zulk een bond voorstelt, hoe deze bond on
getwijfeld sommige nationale aspiraties der
staten zal meteten beperken, anderen „/in
convenient obligations" zal moeten opleg
den, en hoe ten slotte alle landen zonder
uitzondering van dezen bond deel zuilen
moeten uitmaken.
Den hinderpaal tot het bereiken van het
statenbondideaal acht Grey echter gelegen
in Duitschland, met name bij de militaire
partij. Grey had er bij kunnen voegen, dat
er buiten die pertij 'v Duitschland vejen rijn
die hetzelfde ideaal aanhangen. Heeft niet
needs von Bethman Hollweg, toen hij kanse
lier was, in den rijksdag openlijk verklaard
dat Duitschland eveneens zulk een staten
bond zou wenschen en zelfs zich aan het
hoofd daarvan zou willen plaatsen?
Ten bewijze hoe ook in Duitschland eene
andere internationale rechtsorde en onder
linge verhouding der natiën door personën
van beteekenis gepropageerd wordt, laten
wij hieronder volgen wat de oud-staatssecre
taris dr. Dernburg in het Berliner Tageblatt
van 26 Mei schreef:
„Men, zaJ -® zoo schrijft hij, moeten j
kiezen tusschen deze twee mogelijkheden-
of een wereld van geweld, die altijd weer
nieuw geweld voortbrengt, die haat en
wraak in haaT schoot draagt, die de mensch
heid maakt tot slaven van den oorlog, die
den menschen alles ontneemt, wat zii door
hun werken hebben verkregen, die zonder
zin reusachtige goederen verspilt, die alle
volkeren, ook uit economisch oogpunt, uit
put, die gezag, dwang en onvrijheid stelt in
d<e plaats van vrijheid en daardoor de zede
lijke ontwikkeling en de moreele verant
woordelijkheid vernietigt, öL wel aan den
anderen leant een verzoening der volkeren,
het erkennen van gelijke rechten op ont
wikkeling en uitbreiding met vrije deelne
ming aan arbeid, die economisch productief
is, tot welzijn van de geheele menschheid.
Een toestand, waarin alle volkeren worden
toegelaten tot hetgeen de aarde voort
brengt, waar dit ook is. Het openstellen ven
de- groote verkeerswegen te land en ter zee.
de ontkenning van de beginselen van het
geweld en in plaats daarvan de instelling
van verschillende organen, die berusten op
het rechtsbewustzijn der volkeren, vermin
dering der bewapeningen, vreedzame be
slechting van geschillen en samenwerking
van alle krachtenlot bet instandhouden van
deze nieuwe organen."
Deze zelfde gedachte, dat na dezen oorlog
zal moeten worden gekozen tusschen een
wereld van geweld en een wereld von crecie,
vinden wij geheel op dez-elfde wijze terug
in den open brief door den Engelse hm an
A. G. Gardiner, onlangs gericht tot 1 !oyd
George. Deze schrijft:
„Liberalisme en" militarisme, geweld en
vrijheid kunnen niet langer naast elkander
bestenn, het ééne begrip of het andere moet
de wereld overheerschen. Als het militaris
me erger overleeft, don zal het ock overal
overleven cn cis men werscht, dat het libe
ralisme er; ~is stand zou houden, dan zol
het overal. d houden Als het militari-s-
me zal OvM.IiCct. chen, laten wij dan niet
denken, dat het p den ouden voet zal blij
ven bestaan. Als het blijft overheerschen,
dan zal het alle krachten op de wereld in
beslag moeten nemen. Iedere spoorweg zal
worden gebouwd met het oog op militaristi
sche doeleinden. Ieder leven zal aan het
militarisme gewijd zijn; het militarisme zal
de school, het buis, de kerk, onze literatuur,
onze wetenschappen, onze kunsten beheer-
schen. Wij zullen zien, dat wanneer de oor
log komt, de oorlog niets zal ontzien, dat de
oorlog ge'voerd zal worden niet met legers,
maai; met volkeren, dat de oorlog steden
zal verwoesten en de burgerlijke bevolking
zal uitroeien, dat alles wat de wetenschap
tot stand kan brengen, gcb.t- :t zal worden
voor een blinde verwoesting. Dat is de toe
komst als het militarisme blijft overheer
schen. Maar een ander alternatief is de we
reld te organisëeren voor vrede; dat denk
beeld berust op het aanvaarden van het feit,
dat de oorlog- een misdaad is, dat het de
eerste plicht is ven een beschaafde maat
schappij om zich zelf te organiseeren tegen
deze misdaad; dat zich vcorbereidèn tot
deze misdaad beschouwd moet worden als
een samenzwering tegen de menschheid, die
gestraft moet worden met pol'tieken en eco-
nom'schen boycot; dat er een einde ge
maakt moet worden aan den wedstrijd in be
wapeningen met de hierbij behoorende ge
heime diplomatie en geheime verdragen; dat
op internationaal gebied alleen dan geweld
•uitgeoefend mag worden, als dit geschiedt
door de staten gezamenlijk om den ge-
meenschappeliikën wereldvrede te handha
ven."
Alzoo: van beide ziiden, èn van Duitschen
èn vnn Engeischen kant, hetzelfde verlan
gen, hetzelfde ideaal.
Mogen deze stemmen niet zijn gelijk die
eens roependen in de woestijn, doch boven
het oorlogsrumoer uit steeds wijder weer
klank vinden, totdat eenmaal, zij het ook
na een langen l idensweg, het ideaal be
reikt isf
Do
Van de gevechtsterreinen
Ween en,. 2 4 Juni. (Kc Dt
keizer heeft het volgende schrüven verzon- i
den aan minister-president Seidler Gij hebt
met verwijzing iwor het feit, dat ender de
gegeven omstandigheden waaronder mijne I
regeering verkeert, de vorming van eenë,
meerderheid in het huis van,afgevaardigderW
niet mogelijk is, mede uit naam van het ge<
heele kabinet de ontslagaanvrage ingediend»*
Daar het mijne bedoeling is om onder on*-
verzwakte handhaving van de vertrouwens»*
volle verhouding tot de partij die ook tot duSfr»
ver voor het staatsbelang onvoorwaardelijk
op de bres heeft gestaan alle mogelijkhe**
den te beproeven, waardoor de afhandeling
der publieke aangelegenheden langs park*-)
mentairen weg kan worden gewaarborgd,
behoud ik mij de beslissing op den ontslag
aanvrage voor en belast ik U met de voor-'
•loopige voortzetting van het bewind.
Rome, 23 Juni. (Stefeni). De Senaat
heeft het voorstel goedgekeurd om het kies
recht toe te kenneh aan alle burgers, die
in het gemobiliseerde leger hebben gediend.
Verder werden twee voorlonpige twaalf
den goedgekeurd tot aan 31 December 1918.
Daarna is de zitting verdaagd.
B e r 1 ij n, 2 4 Juni. (W. B.) De hoofd
commissie uit den Duitschen Rijksdag nam
I het vredesverdrag tusschen Duitschland en
Rumenië aan. Bij het debat werd op voor-
stel van den voorzitter besloten dan Ebcrt
niet toe te staan over het politieke gedeelte
te spreken. Het centrum stelde een motie
j voor. waarin verklaard werd, dat bij de over-
j eenkomsten, die nog noodig zouden zijn
i voor de uitvoering van het vredesverdrag,
i gezorgd moest worden, dat Rumenië ge
noegzame voldoening zou geven voor de on-,
menschelijke behandeling van Duitscha'
I krijgsgevangenen. Staatssecretaris von!
Kuehlmann deed in- een vertrouwi Hike uit*
eenzetting verklaringen over d quaestiet
van de dynastie en de partij-.e.' uclingen.in'
Rumenië.
J a s s y, 2 3 J u n i. (W B.) In de gisteren
gehouden zitting der Kamer van Afgevaar
digden werd het adres van antwoord op de
troonrede van Koning Ferdinand voorgele
zen.
„De Kamer van Afgevaardigden" zoo
wordt in het antwoord gezegd zo! onver
wijld het vredesverdrag goedkeuren en is
overtuigd dat Roemenie, in levenskracht
reel beproefd, in vaderlandsliefde en in op
offeringsgezindheid van zijn bevolking kracht
ten leven en vooruitgang vinden zal. Dnnk
zij het patriottisme von de vertegenwoordi
gers des lands, die de vredesonderhandelin
gen tot een goed einde brachten, is een
meer dan honderd jaren oude droom der
zoowel aan deze als aan gene zijde van de
Proeth levende Roemenen in vervulling ge
gaan. Bessarajfic heefr zich vrijwillig bii hfct
moederland aangesloten 'en zulks op een
oogenblik dat het bloedende land het meest
behoefte had aan troost en sterkte. Bezield
door den wensch om in de toekomst de
vruchten des vredes te genieten, ziet het
land in de tegemoetkomende houding' der
rijken waarmede wij vrede gesloten hebben
een brug tot het herstellen van de vroe
gere vriendschappelijke betrekkingen. Door
het vredesverdrag is Roemenië een neutrale
staat geworden. Deze positie zal het veroor
loven goede internationale-betrekkingen tot
andere staten te onderhouden. Eveneens
wenscht het met de nieuw gevormde staten
die op den grondslag van het nationalitoiten-
beginsel werden gevormd goede betrekkin
gen van nabuurschap aan te knoopen.
Aan het slot van het antwoord werd den
koning do verzekering van aller sympathie
betuigd.
Sofia, 23 Juni. (W.-B.). De nieuwe
minister-president Malirioff ontving heden
den ver-teg-enwordiger van het Wólffbureau
en wees er daarbij op, dat de redenen voor
de kabinetswisseling uitsluitend gelegen
waren in moeilijkheden op» het terrein der
binnenlandsche j>olitiek voornamelijk op
-a-4-o...
Romsn naar het Duits-.h
van
A. Oskar Klausmann.
Het spreekt vanzelf, dat Werner zich haast
te, de eigenares van den koffer behulpzaam te
zijn bij hel bijeenzoeken en het weder inpak
ken van haar bezittingen.
„Dank u, mijnheer", zei ten slotte de dame",
„zoover ik kan nagaan ontbreekt er niets
meer."
Werner bukte zich intusschen en zocht nog
even rond op den grond onder de banken.
Criukking vond hij nog een zilveren doos,
klaarblijkelijk van de toilet-necessaire der
dairtf.
,.Ik dank u ten zeerste", zei dev donkerha
rige dame. die even in dc dertig scheen en
een ceni'gszins vreemd klinkend dialect sprak.
Het koffersjot is gebroken", zei Werner,
nadat hij den platten hulkofler onderzocht
had, „maar dc riemen zijn voldoende, om h.cm
dicht te houden. De. riemen waren alléén niet
aangetrokken, anders was hij zeker niet open
gesprongen."
Hij hielp de dame bij het sluiten van den
kolfcr. trok de riemen stevig vast, zette hem
weer in het net en op den nogmaals uitge
sproken dank van ^le dame anwoordde hij met
een kort: ,,'i Heeft niets te* beduiden, me
vrouw. het doet me genoegen, u een kleinen
dienst te hebben bewezen/*
Daarna trok hij zich bescheiden iD ziin hoek
terug, om de dame niet met een gesprek lastig
te vallen en opdringerig téySchijncn.
Werner nam Kersfen's nrief nog eens op,
niet zoozeer om den inhoud, want dien kende
hij reeds van buiten, doch meer om hem als
voorwendsel te gebruiken, en onderwijl de
dame in den heek te beschouwen.
Ijet was een zeer statige, flinke figuur met
een, bij haar donker haar, opvallend blanke
tint, donkere, door lange wimpers overscha
duwde oogen en een regelmatig, edel profiet.
Een waas van voornaamheid lag over haar
geheele verschijning.
Zwijgend reed men door lot het eerstvolgen
de station. Toen voelde de dame zich blijk
baar verplicht, den medereiziger, die haar een
i vriendelijkheid bewezen had, niet langer te
negceren, althans ze zeide:
Ik hoop, dat wij nu eens eenige dagen
goed weer zullen hebben. Al die regen van
de laatste weken heeft vooral den landbouw
veel nadeel berokkend."
„Had u slecht" weer hier?" vroeg Spalding
voorkomend. „In België, waar ik vandaan
■kom, hadden we heel droog weer en men
[maakte zich daar reeds bezorgd over de veld
vruchten die in het voorjaar zooals de land
bouwers beweren, bepaald regen noodig heb
ben".
„Wij hebebn hier een ander klimaat," merk
te de dame op, „het bergv^ud trekt veel
vocht aan; droogte heersent hier zelden".
Er ontwikkelde zich op deze wijze tusschen
Werner en de dame een langzaam en met
zekere voorzichtigheid gevoerd gesprek over
het weer in het algemeen, over landbouw en
klimaat, een gesprek dat in zekeren zin tot
I
niets verplichtte en eigenlijk slechts een on
derlinge beleefdheid de heide reizigers
was.
In Buehwald, het station vóór Dashing,
stapte de dame uil. Een dienaar stond op h l
perron en kwam snel toc-loopen, zoodm hij de
dame voor het Ireinraam zag staan. Hii nam
de handtasch. zoowel als een foudraal met
parapluie en parasol van naar over.
De trein stopte slechts twee minuten.
Werner zag hoe de dame. die met eenige
vriendelijke woorden en met een even vrien
delijk lachie afschejd van hem had genomen,
naar den uitgang «chrecd, en ju'si toen de
trein zich in bewering zette zag hij ze in een
elegante groote auto wegrijden.
Een kwartier later kwam Werner in Das-
burg aan. nam in het bagagedep! slechts een
van zijn groote koffers, welke bij als pnssa-
giersgoed had medegegeven, in ontvangst,
I ging biermede en met zijn handbagage naar
het Friedrichs hotel, dat hém door ziin statig
uiterlijk en elegante inrichting verrassend
aandeed en telefoneerde van daaruit naar den
Geheimen Pergraad Kersten.
De oude heer was blh'kbaar zeer verheugd
over Werners aankomst en zeide:
Ik kom u over een haH uurtje afhalon om
een visite te maken, verkleed u dus even."
Werner ging naar zijn kamer om zijn ge-
kleede Tas en hcogen hoed in orde te brengen
ten zich te verkleeden, na zich terdege van
het slof van de reis te hebben gereinigd.
Hij was juist gereed, toen er aan dc deur
werd geklopt en Geheimraad Kersten binnen
trad.
De slanke, magere, lange man, met het baar-
delooze gezicht, waarvan de witharige, borste
lige wenkbrauwen scherp afstaken tegen het
hoogroode gelaat, reikte Werner de hand en
riep hem toe:
..Welkom hier. Gij zij! zoo Ie rechter tijd
aangekomen, dat wc dndriöJ-: aan hel werk
kunnen gaan. Verscl.c vi 'i g ede visch, ik
we dat gij rook zoo v denkt. Ik heb de
dames al getelefoneerd, dal c koinen en wc
kunnen worden ge echl."
I „De dames?" vroeg Werner ocnigszins ver-
wonderd.
te de dames" anlwoorddc dc Geheim
raad kalm. Eigenlijk hebben we slechts met
ééne te maken, de eigenares van de gezamen
lijke ït iinen en fabrieken, mejuffrouw Doro
thea Buehwald. Haar tante, mevrouw Schot-
telius i" alléén maar figurante. Zij is de gezel
schapsdame. en heeft over'dingen, welke dc
zaken betreffen, niets te zeggen."
..Dus vrouwenregeering!'' zeide Werner iet
wat onthutst.
,.Hoc bedoel je dat, vrouwenregeering?'
vroeg de Geheimraad tamelijk scherp.
„Heel eenvoudig! De eigenares is eën dame.
U? schreef me met geen enkel woord, dat hel
om een betrekking bij een dame ging."
„Ik schreef u niets, omdat ik wel vermoedde
dat ge met zulke bedenkingen zoudt aanko
men. En.wat zou dat nu beleckcnen, vrouwen
regeering?
Sinds jaar en dag is de heelc geschiedend
hier eigenlijk reeds een noamlooze vennoot
schap en dan hebt ge met alle vrouwen ter
wereld niet meer te maken, dan ge zelf wilt.
Het geldt hier een bijzonder treurige en
daarbij tragische aangelegenheid. De oude
Buchwakl is klein begonnen en heeft zich
met inspanning van al zijn krachten lot groot
industrieel omhoog gewerkt.
Toen hij stierf, liet hij behalve twee zoons
een dochter achter, Dorothea genaamd, voor
wie ilc in zooverre een grootere belangstelling
koesier, dat. het incisie mijn petekind is. De
beide zoons zeilen de zaken voort en leidden
hel bedrijf met schitterend succes. Twee jaar
geleden, mankten de beide broeders een zo-
merreisje naar Helgoland. Zij gingen daar zei
len, een plotselinge valwind overviel hen eiï
met dengenc, die het schip begluurde, vonden
zij den dood in dc g' 'ven. Ildn ge der catastrofe*
toentertijd niet in de couranten gelezen?"
„Twee jaar geleden v ik in Noord-Ame
rika. in Pittsburg en Lad- 1 s bijna een gele
genheid. een Duil-chc voc-i\n\[ in leliën.
„Dat Iaat zich hoorei:! Ii i. iddcls was Doro
thea eenig erfgennnv gjr.vurdeii van een be
zitting. die op millioon.cn \va te schatten.
Wat niocsl het arme meisje beginnen? Ik
heb toen dc zaken op roiji. schouders geno
men, zoo goed cn zoo kwaad als hel ging cn
toezicht uitgeoefend. Ook thans ben ik nog m
zekeren zin bedrijfsleider. Ge hebt dus niet
mei een vrouwenrege- ring. npoar met mij te
maken. Echter kan ik op den duur de leiding
van deze reuzenznak niet op mij blijven no
men. Er .blijft dus niets .anders oyer, da'n er
een maatschappij van te maken. Das oe'moe
ten de Verken echter op een hoog ;1 staalt
en hel gansche bedrijf flink marchccrcn.
Dat te bereiken, 1 uw ik. Het Iromt mii
voor, dat ze zeer aanlokkelijk voor u moet
zijn en ge kunt er een levenstaak van maken.
Dat ge ook bedrijfsleider zult blijven, nis de
naamlooze vennootschap is tol stand geko
men, spreekt vanzelf. Ilier wacht u een positie
met meer dan honderdduizend Mark jaar-
lijksch inkomen cn een zelfstandigheid, zooi
als "nauwelijks 'een regeerend vorst bezit.
(Wordt ycrvolgd.)