KIEZERS VAN AMERSFOORT. EITIO VAN KBlIfl. „DE EEMLANDER" BIBIHIIIHIIEIIiazïïZ^a Stemt Woensdag 3 Jol alleen "buitenland™ FEUILLETON. Vrouwenrecieering |6e Jaaroana, No. 282 inniiuriicyTCDDiicpo m"ndcn ?K* A®"* ADUnNtrntR I OrKlJO foort f I JO, Idem franco pa po" f 2-00. p« week (met gratli Ttnekering tegen ongelukken) f 0.14. alionderUjke cummeit f on? Wekeltjkscb bijvoegsel »Dt Hollandse)» Haltvrom* tondel redactie ras Tbtrtu Hoven) pet J maanden 50 cent Wekelljkaek bUvoepel olPereMrcvuie per 3 maanden 40 eent. AMERSFOORTSCH DA HOOFDREDACTEUR: M«. D. J. VAN 8CHAARDENBURQ UITGEVERS: VALKHOFF C. BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, MOBIC utrcchtxchsstr., INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 613 Dinsdag 25 Juni fcJlS dienstaanbiedingen I—) regell f 0 50, groole lertell naar plaatsruimte Voor handel en bedr(|f bestaan zeer voordcellge bepalingen tol bat herhaald advem teeren In dit Blad, bJJ abonnement Ecne circulaire, bevattende da voorwaarden, wordt op aanvraag toegeionden. no. 5 f in <te 4e lijst op Uw blllêti Wie raad er mee? Het is nu wel heel moeielijk om iets te voorspellen omtrent den uitslag der verkie- zingen. Vroeger was dat zoo heel onders. Van de gTootste helft der districten wist men vrijwel zeker welke candidaat er ge kozen zou worden. Voor verscheidene andere kon men, af gaande op de cijfers der vorige verkiezing en met de al of niet gelukkige keuze van candidaten der verschillende partijen, zich wel aan voorspellingen wagen. En er bleven dan maar enkele districten over waar het 'n dubbeltje op z'n kant was. Thans zijn er echter al bitter weinig ge gevens. De districten zijn vervallen, het aan tal kiezers is met 50 pet. vermeerderd, kies plicht is ingevoerd en men kan slechts naar de sterkte der partijen gissen en van die sterkte alleen hangt 't af hoeveel zetels elk bezetten zal. Dat de roomsehen de sterkste fractie zul len vormen, is wel zeker. Ongeveer 34 pet, der bevolking is roomsch. Reken daarvan af de naam-roomschen, de liberale of onaf hankelijke roomschen en 'n zeker aantal rood stemmende roomsche arbeiders,' maar dan blijft er toch nog 'n 20 a 30 pet. over, zoodat de partij wel op zóóveel zetels reke nen kan (thans 25). Dat doet geen der andere haar na. De tweede partij zal we! zijn de S.D.A.P. De kiesrechtuitbreiding moet haar zeer ten goede gekomen zijn, zij heeft 'n intensieve propagqgda gevoerd, de algemeene onte vredenheid en de nood der tijden waren zeer gunstige omstandigheden voor die pro paganda. 'n 24 a 25 zetels zal zeker niet veel te hoog geraamd voor haar zijn. (In de oude Kamer heeft zij er 15). Op dit oogenblik is de tweede'partij nog de Liberale Unie met 22 zetels. Als zij de helft daarvan -behoudt, mag zij zeer tevre den zijn. Meer en meer beginnen de vrij zinnigen te begrijpen, dat zij te kiezen heb ben tusschen (oud)liberaal of (vrijz.)demo- craat. Zoowel de vrije liberalen als de vrijz. democraten zullen dus thans heel wat ster ker zijn dan in TQ13. Voor eerstgenoemden kan dit echter niet veel effect sorteeren, daar zij in 1913 bijzonder gelukkig waren cn in tal van twijfelachtige districten hun candidaat gekozen zagen. Nu de concentra tie met de meer links staande groepen ver broken is, mogen de vrij-liberalen weer op den steun van vele conservatieven, die in 1913 rechts stemden, rekenen. Ook de ge matigd-orthodoxen uit de Herv. Kerk zullen voor 'n groot deel op de partij van onzen vorigen afgevaardigde wijlen mr. W. H. de Beaufort overgaan, ds. Bronsveld te Utrecht gaf het parool reeds uit. Ondanks al deze omstandigheden èn de krachtige propagan da, zal de vrij-liberale partij 'nare in 1913 veroverde positie, welke toen ver boven haar stand was, niet kunnen handhaven en wel enkele van haar 10 zetels verspelen. De .hiz.-dem. hebben zich sinds 1913 sterk ontwikkeld, zij stichtten dezer dagen hun 326ste afdecling in ons landzij zul len hun 3 zetels wel behouden, misschien zelfs nog 'n enkele bij winnen. Van de anti-rc-v. en christ.-hist. partijen weet men weinig af. De christ.-higt. komen meer en meer in 't gedrang tusschen de an- ti-rev. en de vrij-lib. Het is eigenlijk nog slechts de persoon van dr. Kuyper, welke de scheiding van anti-rev. en christ.-hist. in stand houdt. Zooveel is zeker dat eertsge- noèmden verreweg de sterksten zijn, de nieuwe partij van staatkundige gereformeer den moge dezen eenigen afbreuk doen, zij zullen hun 11 zetels wel redden, dr. Kuyper rekent zelfs nog op eenige winste. De christ.-histor. moesten vroeger te vriend gehouden worden en kregen toen meer zetels toebedeeld dan hunne sterkte wel rechtvaardigde. Nu, op eigen krachten aangewezen, zullen zij er dus van hun 10- tol wel een of meer moeten missen, al kan de 'ontevredenheid in de anti-rev. partij over de wijze waarop de candkiaatstelling daar bedisseld is, hun phofijtelijk zijn. Wat de kleinere partijen betreft, wij ver wachten voor haar niet veel succes, 't Is heusch geen kleinigheid om den kiesdeeler, 14000 stemmen, te halen.. De beste kans heeft zeker de Economische Bond, welks eerste candidaat, mr. Treub, on danks z'n onberekenbaarheid, terecht nog vele bewonderaars heeft. Hij zal den kies deeler wel bereiken en dat moet ook. 't Hangt er nu maar vanaf, of de kiezers lust zullen gevoelen hun stem, mèt alle andere welke Treub boven de 14000 krijgt, te doen overdragen op de onbekende grootheden die onder hem de lijst ontsieren. Allicht wordt <?r één zoon ongelukkige mee ge sleept. Het V. D. W. (onderoff. partij) en de poli- tiepartij hebben hun lijsten verbonden hierbij schijnt echter, volgens Het Volk, eenig abuis te hebben plaats gevonden; Hoe het zij, met elkaar maken zij natuurlijk meer kans dan elk afzonderlijk en 't kan dus zijn dat een van beidende andere 'n zetel doet winnen. Maar zeker is 't niet, want noch de onderoff. noch de politiemannen kunnen op algemeenen steun rekenen. Afgaande op de cijfers van 1917 zou men ook de S. D. P. wol een zetel*durven voor spellen. Ontegenzeggelijk brokkelt de S. D. A. P. aan dien kant wat af. Maar er is veel concurrentie terwijl er in die anarchistische en revolutionaire kringen 'n sterke anti-par lementaire strooming gaat tegen deelne ming aan de stemming, 't Kan dus wel ge beuren dat de S. D. P., de S. P., en de Chr. Socialisten elk aan 'n poot trekken en geen van allen den zetel krijgen. De Christelijk-Sociale Partij van mr. dr. Van der Laar zal jammer genoeg wel te ver onder den kiesdeeler blijven. De .leege za len waarvoor de propagandisten van de Alg. Staatspartij spraken (vaak ook niet spra ken), beloven weinig goeds. De Midden- standers- en Plattelanderspartijen worden door de officieele organisaties van den Middenstand en den landbouw verloochend. De artisten van de Neutrale Partij vinden zelfs in eigen kring bestrijding en zullen het ten slotte moeten hebben van de kiezers, die de verkiezing als 'n lolletje beschouwen. Al deze partijtjes zullen op 3 Juli wel geen zetel in de Kamer krijgen doch 'n graf op 't politieke kerkhof. En wij kunnen daar over niet rouwen. Hoe toch zouden wij 'n sterk Parlement, dat _wij nu immers zoo dringend noodig hebben, kunnen verwach ten als de 100 zetels verdeeld moesten wor den over-25 dffcrente groepjes? Politiek Overzicht Over den volkerenbond. „Wanne-er de menschheid geen nieuwe lessen geleerd heeft, die zoodanig de ge dachten en gevoelens overheerschen der overlevenden en van hen die de overleven-1 den opvolgen, zoodat nieuwe dingen moge lijk worden, dan zal de oorlog d-e grootste ramp en de ernstigste beproeving der nvenschheid zijn." Aldus de ernstige zinsnede uit de bro chure die de voormalige Britsche minister van buitenlandsche zaken. Burggiaaf Grey, gewijd heeft aan het probleem van' den vol kerenbond. Grey wijst in deze brochure er op dat er in dezen oorlog meer op het spel staat dan het bestaan der staten afzonder lijk of het lot van het vasteland van Europa. De geheele moderne beschaviag staat op het spel; of ze zal ondergaan en zal worden overweldigd zooals geschied is met bescha vingen van andere type, dan wel of ze zal leven en gedijen. Inderdaad, wanneer uit het vreeselijk-e tijd perk, dat wij doorleven, een tijdperk van vuige zelfzucht en verwildering der geesten, geen aera wordt geboren die den weg effent voor eene betere en idealer samenleving; wanneer, is deze oorlog eenmaal geëindigd, volkeren en staten zich openlijk of in het verborgen zullen gaan toerusten tot een nieuwen toekomststrijd, tot nieuwe en dan ongetwijfeld nog „rücksichtsloser" daden van geweld, dan is zeer zeker deze oorlog de grootste ramp en beproeving die de menschheid getroffen heeft. Het is de vraag of de oorlog dit met dat ad toch niet is, of de Westersche beschaving niet, althans voor langen tijd, ten doode er door is ge knakt. Wil onze beschaving niet een onherstel baar bankroet, wil Europa zelf bij nieuwen strijd niet zijn zedelijken zelfmoord tege moet gaan, dan zullen staten en volkeren, en hunne regeering in de eerste plaats, ernstig moeten streven naar een nieuwe internatio nale rechtsorde, waardoor de aanwending van geweld van den eenen staat of coalitie van staten tegenover de andere wordt uitge schakeld. En, zoools tolloozen met hem, aoht ook Gjey het middel hiertoe gelegen in de vorming van een statenbond. Hij zet uit voerig uiteen hoe hij zich de werking van zulk een bond voorstelt, hoe deze bond on getwijfeld sommige nationale aspiraties der staten zal meteten beperken, anderen „/in convenient obligations" zal moeten opleg den, en hoe ten slotte alle landen zonder uitzondering van dezen bond deel zuilen moeten uitmaken. Den hinderpaal tot het bereiken van het statenbondideaal acht Grey echter gelegen in Duitschland, met name bij de militaire partij. Grey had er bij kunnen voegen, dat er buiten die pertij 'v Duitschland vejen rijn die hetzelfde ideaal aanhangen. Heeft niet needs von Bethman Hollweg, toen hij kanse lier was, in den rijksdag openlijk verklaard dat Duitschland eveneens zulk een staten bond zou wenschen en zelfs zich aan het hoofd daarvan zou willen plaatsen? Ten bewijze hoe ook in Duitschland eene andere internationale rechtsorde en onder linge verhouding der natiën door personën van beteekenis gepropageerd wordt, laten wij hieronder volgen wat de oud-staatssecre taris dr. Dernburg in het Berliner Tageblatt van 26 Mei schreef: „Men, zaJ -® zoo schrijft hij, moeten j kiezen tusschen deze twee mogelijkheden- of een wereld van geweld, die altijd weer nieuw geweld voortbrengt, die haat en wraak in haaT schoot draagt, die de mensch heid maakt tot slaven van den oorlog, die den menschen alles ontneemt, wat zii door hun werken hebben verkregen, die zonder zin reusachtige goederen verspilt, die alle volkeren, ook uit economisch oogpunt, uit put, die gezag, dwang en onvrijheid stelt in d<e plaats van vrijheid en daardoor de zede lijke ontwikkeling en de moreele verant woordelijkheid vernietigt, öL wel aan den anderen leant een verzoening der volkeren, het erkennen van gelijke rechten op ont wikkeling en uitbreiding met vrije deelne ming aan arbeid, die economisch productief is, tot welzijn van de geheele menschheid. Een toestand, waarin alle volkeren worden toegelaten tot hetgeen de aarde voort brengt, waar dit ook is. Het openstellen ven de- groote verkeerswegen te land en ter zee. de ontkenning van de beginselen van het geweld en in plaats daarvan de instelling van verschillende organen, die berusten op het rechtsbewustzijn der volkeren, vermin dering der bewapeningen, vreedzame be slechting van geschillen en samenwerking van alle krachtenlot bet instandhouden van deze nieuwe organen." Deze zelfde gedachte, dat na dezen oorlog zal moeten worden gekozen tusschen een wereld van geweld en een wereld von crecie, vinden wij geheel op dez-elfde wijze terug in den open brief door den Engelse hm an A. G. Gardiner, onlangs gericht tot 1 !oyd George. Deze schrijft: „Liberalisme en" militarisme, geweld en vrijheid kunnen niet langer naast elkander bestenn, het ééne begrip of het andere moet de wereld overheerschen. Als het militaris me erger overleeft, don zal het ock overal overleven cn cis men werscht, dat het libe ralisme er; ~is stand zou houden, dan zol het overal. d houden Als het militari-s- me zal OvM.IiCct. chen, laten wij dan niet denken, dat het p den ouden voet zal blij ven bestaan. Als het blijft overheerschen, dan zal het alle krachten op de wereld in beslag moeten nemen. Iedere spoorweg zal worden gebouwd met het oog op militaristi sche doeleinden. Ieder leven zal aan het militarisme gewijd zijn; het militarisme zal de school, het buis, de kerk, onze literatuur, onze wetenschappen, onze kunsten beheer- schen. Wij zullen zien, dat wanneer de oor log komt, de oorlog niets zal ontzien, dat de oorlog ge'voerd zal worden niet met legers, maai; met volkeren, dat de oorlog steden zal verwoesten en de burgerlijke bevolking zal uitroeien, dat alles wat de wetenschap tot stand kan brengen, gcb.t- :t zal worden voor een blinde verwoesting. Dat is de toe komst als het militarisme blijft overheer schen. Maar een ander alternatief is de we reld te organisëeren voor vrede; dat denk beeld berust op het aanvaarden van het feit, dat de oorlog- een misdaad is, dat het de eerste plicht is ven een beschaafde maat schappij om zich zelf te organiseeren tegen deze misdaad; dat zich vcorbereidèn tot deze misdaad beschouwd moet worden als een samenzwering tegen de menschheid, die gestraft moet worden met pol'tieken en eco- nom'schen boycot; dat er een einde ge maakt moet worden aan den wedstrijd in be wapeningen met de hierbij behoorende ge heime diplomatie en geheime verdragen; dat op internationaal gebied alleen dan geweld •uitgeoefend mag worden, als dit geschiedt door de staten gezamenlijk om den ge- meenschappeliikën wereldvrede te handha ven." Alzoo: van beide ziiden, èn van Duitschen èn vnn Engeischen kant, hetzelfde verlan gen, hetzelfde ideaal. Mogen deze stemmen niet zijn gelijk die eens roependen in de woestijn, doch boven het oorlogsrumoer uit steeds wijder weer klank vinden, totdat eenmaal, zij het ook na een langen l idensweg, het ideaal be reikt isf Do Van de gevechtsterreinen Ween en,. 2 4 Juni. (Kc Dt keizer heeft het volgende schrüven verzon- i den aan minister-president Seidler Gij hebt met verwijzing iwor het feit, dat ender de gegeven omstandigheden waaronder mijne I regeering verkeert, de vorming van eenë, meerderheid in het huis van,afgevaardigderW niet mogelijk is, mede uit naam van het ge< heele kabinet de ontslagaanvrage ingediend»* Daar het mijne bedoeling is om onder on*- verzwakte handhaving van de vertrouwens»* volle verhouding tot de partij die ook tot duSfr» ver voor het staatsbelang onvoorwaardelijk op de bres heeft gestaan alle mogelijkhe** den te beproeven, waardoor de afhandeling der publieke aangelegenheden langs park*-) mentairen weg kan worden gewaarborgd, behoud ik mij de beslissing op den ontslag aanvrage voor en belast ik U met de voor-' •loopige voortzetting van het bewind. Rome, 23 Juni. (Stefeni). De Senaat heeft het voorstel goedgekeurd om het kies recht toe te kenneh aan alle burgers, die in het gemobiliseerde leger hebben gediend. Verder werden twee voorlonpige twaalf den goedgekeurd tot aan 31 December 1918. Daarna is de zitting verdaagd. B e r 1 ij n, 2 4 Juni. (W. B.) De hoofd commissie uit den Duitschen Rijksdag nam I het vredesverdrag tusschen Duitschland en Rumenië aan. Bij het debat werd op voor- stel van den voorzitter besloten dan Ebcrt niet toe te staan over het politieke gedeelte te spreken. Het centrum stelde een motie j voor. waarin verklaard werd, dat bij de over- j eenkomsten, die nog noodig zouden zijn i voor de uitvoering van het vredesverdrag, i gezorgd moest worden, dat Rumenië ge noegzame voldoening zou geven voor de on-, menschelijke behandeling van Duitscha' I krijgsgevangenen. Staatssecretaris von! Kuehlmann deed in- een vertrouwi Hike uit* eenzetting verklaringen over d quaestiet van de dynastie en de partij-.e.' uclingen.in' Rumenië. J a s s y, 2 3 J u n i. (W B.) In de gisteren gehouden zitting der Kamer van Afgevaar digden werd het adres van antwoord op de troonrede van Koning Ferdinand voorgele zen. „De Kamer van Afgevaardigden" zoo wordt in het antwoord gezegd zo! onver wijld het vredesverdrag goedkeuren en is overtuigd dat Roemenie, in levenskracht reel beproefd, in vaderlandsliefde en in op offeringsgezindheid van zijn bevolking kracht ten leven en vooruitgang vinden zal. Dnnk zij het patriottisme von de vertegenwoordi gers des lands, die de vredesonderhandelin gen tot een goed einde brachten, is een meer dan honderd jaren oude droom der zoowel aan deze als aan gene zijde van de Proeth levende Roemenen in vervulling ge gaan. Bessarajfic heefr zich vrijwillig bii hfct moederland aangesloten 'en zulks op een oogenblik dat het bloedende land het meest behoefte had aan troost en sterkte. Bezield door den wensch om in de toekomst de vruchten des vredes te genieten, ziet het land in de tegemoetkomende houding' der rijken waarmede wij vrede gesloten hebben een brug tot het herstellen van de vroe gere vriendschappelijke betrekkingen. Door het vredesverdrag is Roemenië een neutrale staat geworden. Deze positie zal het veroor loven goede internationale-betrekkingen tot andere staten te onderhouden. Eveneens wenscht het met de nieuw gevormde staten die op den grondslag van het nationalitoiten- beginsel werden gevormd goede betrekkin gen van nabuurschap aan te knoopen. Aan het slot van het antwoord werd den koning do verzekering van aller sympathie betuigd. Sofia, 23 Juni. (W.-B.). De nieuwe minister-president Malirioff ontving heden den ver-teg-enwordiger van het Wólffbureau en wees er daarbij op, dat de redenen voor de kabinetswisseling uitsluitend gelegen waren in moeilijkheden op» het terrein der binnenlandsche j>olitiek voornamelijk op -a-4-o... Romsn naar het Duits-.h van A. Oskar Klausmann. Het spreekt vanzelf, dat Werner zich haast te, de eigenares van den koffer behulpzaam te zijn bij hel bijeenzoeken en het weder inpak ken van haar bezittingen. „Dank u, mijnheer", zei ten slotte de dame", „zoover ik kan nagaan ontbreekt er niets meer." Werner bukte zich intusschen en zocht nog even rond op den grond onder de banken. Criukking vond hij nog een zilveren doos, klaarblijkelijk van de toilet-necessaire der dairtf. ,.Ik dank u ten zeerste", zei dev donkerha rige dame. die even in dc dertig scheen en een ceni'gszins vreemd klinkend dialect sprak. Het koffersjot is gebroken", zei Werner, nadat hij den platten hulkofler onderzocht had, „maar dc riemen zijn voldoende, om h.cm dicht te houden. De. riemen waren alléén niet aangetrokken, anders was hij zeker niet open gesprongen." Hij hielp de dame bij het sluiten van den kolfcr. trok de riemen stevig vast, zette hem weer in het net en op den nogmaals uitge sproken dank van ^le dame anwoordde hij met een kort: ,,'i Heeft niets te* beduiden, me vrouw. het doet me genoegen, u een kleinen dienst te hebben bewezen/* Daarna trok hij zich bescheiden iD ziin hoek terug, om de dame niet met een gesprek lastig te vallen en opdringerig téySchijncn. Werner nam Kersfen's nrief nog eens op, niet zoozeer om den inhoud, want dien kende hij reeds van buiten, doch meer om hem als voorwendsel te gebruiken, en onderwijl de dame in den heek te beschouwen. Ijet was een zeer statige, flinke figuur met een, bij haar donker haar, opvallend blanke tint, donkere, door lange wimpers overscha duwde oogen en een regelmatig, edel profiet. Een waas van voornaamheid lag over haar geheele verschijning. Zwijgend reed men door lot het eerstvolgen de station. Toen voelde de dame zich blijk baar verplicht, den medereiziger, die haar een i vriendelijkheid bewezen had, niet langer te negceren, althans ze zeide: Ik hoop, dat wij nu eens eenige dagen goed weer zullen hebben. Al die regen van de laatste weken heeft vooral den landbouw veel nadeel berokkend." „Had u slecht" weer hier?" vroeg Spalding voorkomend. „In België, waar ik vandaan ■kom, hadden we heel droog weer en men [maakte zich daar reeds bezorgd over de veld vruchten die in het voorjaar zooals de land bouwers beweren, bepaald regen noodig heb ben". „Wij hebebn hier een ander klimaat," merk te de dame op, „het bergv^ud trekt veel vocht aan; droogte heersent hier zelden". Er ontwikkelde zich op deze wijze tusschen Werner en de dame een langzaam en met zekere voorzichtigheid gevoerd gesprek over het weer in het algemeen, over landbouw en klimaat, een gesprek dat in zekeren zin tot I niets verplichtte en eigenlijk slechts een on derlinge beleefdheid de heide reizigers was. In Buehwald, het station vóór Dashing, stapte de dame uil. Een dienaar stond op h l perron en kwam snel toc-loopen, zoodm hij de dame voor het Ireinraam zag staan. Hii nam de handtasch. zoowel als een foudraal met parapluie en parasol van naar over. De trein stopte slechts twee minuten. Werner zag hoe de dame. die met eenige vriendelijke woorden en met een even vrien delijk lachie afschejd van hem had genomen, naar den uitgang «chrecd, en ju'si toen de trein zich in bewering zette zag hij ze in een elegante groote auto wegrijden. Een kwartier later kwam Werner in Das- burg aan. nam in het bagagedep! slechts een van zijn groote koffers, welke bij als pnssa- giersgoed had medegegeven, in ontvangst, I ging biermede en met zijn handbagage naar het Friedrichs hotel, dat hém door ziin statig uiterlijk en elegante inrichting verrassend aandeed en telefoneerde van daaruit naar den Geheimen Pergraad Kersten. De oude heer was blh'kbaar zeer verheugd over Werners aankomst en zeide: Ik kom u over een haH uurtje afhalon om een visite te maken, verkleed u dus even." Werner ging naar zijn kamer om zijn ge- kleede Tas en hcogen hoed in orde te brengen ten zich te verkleeden, na zich terdege van het slof van de reis te hebben gereinigd. Hij was juist gereed, toen er aan dc deur werd geklopt en Geheimraad Kersten binnen trad. De slanke, magere, lange man, met het baar- delooze gezicht, waarvan de witharige, borste lige wenkbrauwen scherp afstaken tegen het hoogroode gelaat, reikte Werner de hand en riep hem toe: ..Welkom hier. Gij zij! zoo Ie rechter tijd aangekomen, dat wc dndriöJ-: aan hel werk kunnen gaan. Verscl.c vi 'i g ede visch, ik we dat gij rook zoo v denkt. Ik heb de dames al getelefoneerd, dal c koinen en wc kunnen worden ge echl." I „De dames?" vroeg Werner ocnigszins ver- wonderd. te de dames" anlwoorddc dc Geheim raad kalm. Eigenlijk hebben we slechts met ééne te maken, de eigenares van de gezamen lijke ït iinen en fabrieken, mejuffrouw Doro thea Buehwald. Haar tante, mevrouw Schot- telius i" alléén maar figurante. Zij is de gezel schapsdame. en heeft over'dingen, welke dc zaken betreffen, niets te zeggen." ..Dus vrouwenregeering!'' zeide Werner iet wat onthutst. ,.Hoc bedoel je dat, vrouwenregeering?' vroeg de Geheimraad tamelijk scherp. „Heel eenvoudig! De eigenares is eën dame. U? schreef me met geen enkel woord, dat hel om een betrekking bij een dame ging." „Ik schreef u niets, omdat ik wel vermoedde dat ge met zulke bedenkingen zoudt aanko men. En.wat zou dat nu beleckcnen, vrouwen regeering? Sinds jaar en dag is de heelc geschiedend hier eigenlijk reeds een noamlooze vennoot schap en dan hebt ge met alle vrouwen ter wereld niet meer te maken, dan ge zelf wilt. Het geldt hier een bijzonder treurige en daarbij tragische aangelegenheid. De oude Buchwakl is klein begonnen en heeft zich met inspanning van al zijn krachten lot groot industrieel omhoog gewerkt. Toen hij stierf, liet hij behalve twee zoons een dochter achter, Dorothea genaamd, voor wie ilc in zooverre een grootere belangstelling koesier, dat. het incisie mijn petekind is. De beide zoons zeilen de zaken voort en leidden hel bedrijf met schitterend succes. Twee jaar geleden, mankten de beide broeders een zo- merreisje naar Helgoland. Zij gingen daar zei len, een plotselinge valwind overviel hen eiï met dengenc, die het schip begluurde, vonden zij den dood in dc g' 'ven. Ildn ge der catastrofe* toentertijd niet in de couranten gelezen?" „Twee jaar geleden v ik in Noord-Ame rika. in Pittsburg en Lad- 1 s bijna een gele genheid. een Duil-chc voc-i\n\[ in leliën. „Dat Iaat zich hoorei:! Ii i. iddcls was Doro thea eenig erfgennnv gjr.vurdeii van een be zitting. die op millioon.cn \va te schatten. Wat niocsl het arme meisje beginnen? Ik heb toen dc zaken op roiji. schouders geno men, zoo goed cn zoo kwaad als hel ging cn toezicht uitgeoefend. Ook thans ben ik nog m zekeren zin bedrijfsleider. Ge hebt dus niet mei een vrouwenrege- ring. npoar met mij te maken. Echter kan ik op den duur de leiding van deze reuzenznak niet op mij blijven no men. Er .blijft dus niets .anders oyer, da'n er een maatschappij van te maken. Das oe'moe ten de Verken echter op een hoog ;1 staalt en hel gansche bedrijf flink marchccrcn. Dat te bereiken, 1 uw ik. Het Iromt mii voor, dat ze zeer aanlokkelijk voor u moet zijn en ge kunt er een levenstaak van maken. Dat ge ook bedrijfsleider zult blijven, nis de naamlooze vennootschap is tol stand geko men, spreekt vanzelf. Ilier wacht u een positie met meer dan honderdduizend Mark jaar- lijksch inkomen cn een zelfstandigheid, zooi als "nauwelijks 'een regeerend vorst bezit. (Wordt ycrvolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1918 | | pagina 1