„de eemlander"
"binnenland
ABOHNEMEHTSPRIJS
FEUILLETON.
Vrouwenregeering
17e Jaargang, No. 24
P-J post t 2M pa week (met gtati» renekerln»
.-get, ongelukken) f 0.14. «ftondetlljke nummert
OOI W.keUlkieh bijvoegsel »D« HelUndxh*
Hatmrovw !ondes redtctk vto rhtrite Hoven)
per 3 meenden 50 cent WekeHlktck b«voeg*I
•WWdrewee pet 3 menden <0 cent
AMERSFOORTS
HOOFDREDACTEUR: Me. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERSt VALKHOFF C.
BUREAU: ARNHEMSCHEPOORTWAL, hok UTp.tenTecK.tT».
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 613
Zaterdag 27 Juli 1918
dlensutnbledlngen 1-5 regelt f 0.50. groote leNerv
Haar plaatsruimte Voor handel en bedrijf bestaan
zeer voordeellge bepalingen tut bet herhaald edven
teeren In dit Blad, bij abonnement Eene drculairc,
bevattende de voorsvaarden wordt on unvraag
toegezonden.
TW;.!OE BLAD
Nederland en de oorlog
Ladingen van Xederl- schepen.
Sedert eenigen tijd zijn een drietal Ne-
derlandsche schepen vertrokken om uit En
geland de ladingen te halen van de te Sierra
Leone en te Gibraltar in beslag genomen
Nederlandsche schepen,
?>e vaart op Skandiaarlft.
Men meldt ons uit Den Haag:
Naar wij van bevoegde zijde vernemen,
bestaat er goede kans dat de moeilijkheden,
die tot dusver eene hervatting der scheep
vaart op de Scandinavische landen beletten,
binnen zeer korten tijd zullen worden opge
lost.
Mr. Troelstra's reis naar Zwit
serland.
De „Lokal-Anzeiger" zegt, naar aanlei
ding van de reis van mr. Troelstra naar Vevey
(Zwitserland), dat deze blijkbaer beoogt het
houden van vredesbesprekingen.
Aardappelen.
Het Bureau voor Mededeelingen inzake
de Voedselvoorziening meldt: Het was te
verwachten, dat tengevolge van het kleine
broodrantsoen het aardappelenverbruik groo-
ter zou zijn, en in verband daarmede was
dan ook door den minister van Landbouw,
Nijverheid en Handel bepaald, dat geen
aardappelen mochten worden uitgevoerd,
voordat de binnenlandsche behoefte geheel
was gedekt.
In aansluiting hieraan zijn later nog de
noodige voorzorgen genomen om te voorko-
mén, dat per dag te veel aardappelen gerooid
zouden worden en daardoor, nadat voor de
binnenlandsche behoefte voldoende aardap
pelen waren afgezonderd, dagelijksch als het
ware een overschot moest ontstaan.
Deze maatregelen waren er op gericht zoo
veel mogelijk den aardappeloogst voor het
binnenlandsch verbruik bestemd te zien.
De goede werking daarvan blijkt wel hier
uit. dat in 1917 van 2 tot 17 Juli werden
uitgevoerd 21 millioen KG. aardappelen, ter
wijl dit jaar de uitvoer van 1 tot 16 Juli 7'/L<
millioen KG. bedroeg, eene hoeveelheid
overeenkomende met de binnehlandsche be
hoefte voor twee dagen.
Dat eenige uitvoer van aardappelen plaats
vincjt, is begrijpelijk indien men bedenkt,
dat de aardappelen niet precies rijp worden
op den dag, waarop zij zullen kunnen wor
den gegeten. Ook zijn er redenen, ontleend
aan de nateelt. waarom somtijds aardappelen
moeten worden gerooid, hoewel er op dat
oogenblik voor de binnenlandsche voorzie
ning nog geen hehoefte aan is. Door een en
ander komt er dan een overschot, dat uit
gevoerd moet worden. Daartegenover staat
echter, dat, gelijk bekend is, men van Duit-
sche zijde op zich heeft genomen eene be
paalde hoeveelheid steenkolen naar ons land
te leveren, en wel tegenover eiken wagon
aardappelen 21A wagon steenkolen.
Wat nu de voorziening voor het binnen
land aangaat werden in 1917 van 2 tot 17
Juli geveild 19 millioen KG. aardappelen,
daarbij kwamen dan nog de hoeveelheden
die buiten de veilingen om werden gekocht,
benevens de fijne zandaardappelen, die bui
ten den maximumprijs stonden. In hetzelfde
tijdvak van dit jaar werden geveild 55 mif-
lioen KG.
Op deze wijze doorgaande, zou het on
mogelijk zijn voldoende vroege aardappelen
beschikbaar te stellen en zou men dus ge
noodzaakt zijn te vroeg §an ce latere of wel
winteraardappelen te beginnen. Maar boven
dien zou een geregeld verbruik van zoo
groote hoeveelheden aardappelen de ver
wachting wekken, dat ook gedurende de
winter op even groote quantiteiten zou mo
gen gerekend worden. Dat zal de aardappel
oogst echter niet toelaten, indien er nog vol
doende aardappelen zullen overblijven voor
het maken van aardappelmeel en aardappel-
poeder ten behoeve van onze broodvoorzie
ning.
Een en ander heeft er toe geleid, dat aan
het Rijks Centraal Administratiekantoor voor
de Distributie van Levensmiddelen opdracht
is gegeven om maatregelen te nemen ten
einde de afname van aardappelen te beper
ken tot hetgeen voor menschelijke voeding
noodig is en aan het Rijkskantoor voor
Groenten en Fruit om er voor te waken, dat
niet meer wordt uitgevoerd dan strikt nood
zakelijk is, wat tegenwoordig dan ook prac-
tisch gesproken van geen beteekenis is
Aardappelen en steenkool.
Naar wij vernemen is, nadat ongeveer
1000 wagons vroege aardappelen naar Duitsch-
land verzonden waren, de verdere uitvoer
daarvan stopgezet, aangezien de aardappelen
hier te landen voor de consumptie benoodigd
waren. In verband daarmede zullen wij niet
de volle 50.000 ton steenkolen, die Duitschland
ons in ruil voor vroege'aardappelen had toé-
gezegd, ontvangen Intusschen worden de on
derhandelingen over aanvoer van Duilsehe
kolen in 't algemeen voortgezet.
De suikerrantsoeneerins:.
Naar aanleiding van de a'ankondiging der
suikerrantsoeneering deelt He t Vo 1 k mede,
dat de voorraad suiker nog groot is en in het
najaar de nieuwe bietenoogst komt, zoodat
men niet behoeft te vreezen voor gebrek aan
dit voedingsmiddel.
Ook wordt geen suiker uitgevoerd. Sedert
maanden is geen nieuwe vergunning tot uit
voer meer verleend. De suikeroogst van 1917
is in zijn geheel opgekocht door de regee
ring daar wordt geen korrel van uitgevoerd
En ook de oogst van 1918 zal door de regee
ring worden gekocht. Er zijn nog oudere
voorraden, uit den tijd toen de regeering van
de fabrikanten beschikbaarstelling van sui
ker eischte tegen den prijs van vóór den oor
log, en hen schadeloos stelde met vergun
ning tot uitvoer van het overschot. Bij die
voorraden zou nog sprake kunnen zijn van
uitvoermaar zoodra de overvloed van sui
ker in ons land afnam, zijn er, gelijk gezegd,
geen nieuwe uitvoervergunningen meer ge
geven.
De volgende mededeélingen werden voorts
aan Het Volk verstrekteen rantsoen van
een half pond per hoofd en per week betee-
kent niet een inkrimping van het verbruik
van suiker. Het geldt voor de geheele be
volking, dus ook voor kinderen beneden het
jaar13 K.G. per hoofd en per jaar is meer
dan het verbruik in de jaren vóór den oorlog.
Waarom dan de rantsoeneering is inge
voerd Het suiker-verbruik is tijdens den
oorlog zeer sterk toegenomenniet alleen
het rechtstreeksche verbruik door de bevol
king, maar ook dat van de industrie. De voor
naamste reden van de rantsoeneering is, het
rechtstreeksche verbruik door de bevolking
in elk geval te waarborgen.
De industrieën die suiker „vreten", zijn in
hoofdzaak de chocoladefabrieken, de jam-
en marmeladefabrieken, de fabrieken voor
kunsthoning, gecondenseerde melk, balletjes
en zuurtjes, ulevellen, drop, koek, taart, spe
culaas e.d. Naarmate andere voedingsmidde
len schaarsch worden of geheel verdwenen,
is de fabricage van deze artikelen fabelachtig
gestegentegelijkertijd steeg het directe
verbruik van suiker. Op 13 Juli was het di
recte verbruik van witte suiker reeds meer
dan 3 millioen K.G. boven de raming (het
suïkerjaar loopt vanaf 1 October), van de bij
soorten bijna 2 millioen K.G. Op denzelfden
datum had de industrie de raming met een
kleine 6 millioen K.G. overschreden. Er is,
dit in het voorbijgaan gevraagd, of het ver
strekken van suiker (melasse) aan de alko-
hol-industrie en de bierbrouwerijen mag
doorgaan, nu rantsoeneering noodig blijkt.
De branders krijgen sinds lang geen suiker
meer, en de vraag wordt overwogen, of ook
voor de brouwers de verstrekking moet wor
den stopgezet. Om te zorgen, dat in elk ge
val de bevolking voldoende suiker zal heb
ben, om den winkeliers de zekerheid te geven
dat zij hun klanten kunnen bedienen, en om
aan de klanten de zekerheid te geven dat de
winkeliers hen kunnen bedienen, om het
smokkelen binnenslands en het smokkelen
over de grens, en om het hamsteren te be
letten, daartoe dient de rantsoeneering.
Er is nog meer over de quaestie te zeg
gen. Vandaag laten wij het hierbij. Het is
nu eenmaal het noodlottig gevolg van de
Posthuma-politiek. 'dat zoodia -een artikel
wordt gerantsoeneerd, bij het volk de vrees
er in slaat; het duurt niet lang, of wij zien
het niet weer. En daaraan knoopt zich in den
regel onmiddellijk het vermoeden vast: het
gaat zeker over de grens. Met de suiker is
dit niet het geval. Er is genoeg, en zii gaat
niet naar den vreemde. De regeering koopt
den oogst, en verdeelt dien tusschen de di
recte verbruikers en de industrie zoodanig,
dat de eersten van een meer dan normaal
verbruik verzekerd zijn.
Sulker<li8(rlbn(!e.
De Minister van Landbouw heeft in
verband met de omzetting van het suiker
distributie-kantoor in het rijkskantoor voor
suiker een eervol ontslag verleend als lid
van het suikerdistributiekantoor, onder dank
betuiging voor de den lande bewezen dien
sten aan dén heer J. A. Mulder alhier:
Directeur Haagseh distribu
tie b e d r ij f. Naar wij vernemen heeft dr.
Filippo met ingang van 1 October a.s. eer
vol ontslag gevraagd als directeur van het
gemeentel'jk distributiebedrijf te Den Haag.
Wasscherijen gesloten.
Het bestuur van de Coöperatieve Volks-
wasscherij „Lóosduinen" die voor 1600 ge
zinnen de wasch behandelt, deelt het vol
gende mede
Door de weinige toezegging van steen
kolen zullen heden zoo goed als alle was
scherijen in Den Haag en Loosduinen ge
sloten moeterv worden. Op het oogenblik
wordt niet anders verstrekt dan bruinkool en
cokesbreech. Met deze samenstelling van
brandstof is een proef genomen aan de
Coop. Volkswasscherij te Loosduinen, doch
men was niet bij machte, het bedrijf gaande,
te houden, zoodat heden de wasscherij dezer
coöperatie-moest staken. Wat dit beteekent,
in -dezen tijd van zeepnood, voor die vele
arbeidersgezinnen waarvan deze coöperatie
de wasch bewerkt, is niet te onderschatten.
De brandstoffencommissie in Den Haag was
niet bij machte te helpen.
Hulde nagedachtenis van
Naerebout. In overeenstemming met "het
desbe'treffend verzoek van de commissie tot
oprichting van een monument of standbeeld
voor Frans Naaerebout te Vlissingen, stellen
B. en W. dier gemeente den Raad voor, de
fundeering en het onderhoud voor rekening
der gemeente te nemen en bovendien 200
bij te dragen, terwijl zij een plaats op den
Boulevard willen aanwijzen, waar het monu
ment of standbeeld zal komen te staan.
vert, hebben de spoorwegen bepaald, dat
niet voor eiken wagen paarden of vee, waar
uit eene zending bestaat, een geleider ge-
eischt behoeft te worden, doch dat volstaan
kan worden met het stellen van één geleider
voor elke drie wagens.
Dat één persoon optreedt als begeleider
van een of meer zendingen tusschen dezelf
de stations van vertrek en aankomst, is geen
bezwaar, mits diens toezicht zich uitstrekt
over ten hoogste drie wagens.
Tusschen groot vee en klein vee wordt ten
opzichte der begeleiding geen verschil ge
maakt.
Indien dor afzenders van zendingen paar
den' en vee getracht wordt de verplichte
begeleiding der dieren te ontduiken door de
zendingen op een of ander station opnieuw
té bevrachten, vindt de aanneming ten ver
voer aldaar eerst plaats, nadat de dieren ge
lost en in een anderen schoonen wagen
wederom zijn ingeladen. Het gebruik van
hetzelfde materieel is in deze gevallen ver
boden, tenzij de wagens eerst gereinigd en
ontsmet zijn.
In den tijd tusschen de lossing en weder-
inlading worden de dieren zoo noodig ge
stald.
V r o u w e 1 ij k personeel. Te Delf
zijl kwam liet Duitsche stoomschip „Bremen"'
aan, geheel mei vrouwelijke bemanning" van
stokers en treramers aan boord.
De kiel met goud belaan. Een
loggerschip te Vlaardingen fiesomdc voor 140
ton haring. 56 ton makreel en 5 ton visch
ruim ƒ50.000.
Paling. Friesland is het land van de
paling. Thans is ze er haast niet te krijgen,
hoeveel men er ook voor betalen wil in de
zen vet- en vleeschloozen tijd. Er wordt zoo
goed als niets gevangen. Volgens de vis-
schers is dit het gevolg van den lagen wa
terstand en het niet-stroomen van het water.
Bij onstuimig en donker weer is de vangst
het grootst.
De
vleeschnood. Iemand te
Srheemda (Gron.), die een konijn te koop
aanboiod, kreeg 60 brieven en zes telegram
men, alsmede een telegrafischen postwissel
met den prijs, voor het aangebodene ge
vraagd.
Duur bouwland. Bij den jongsten
verkoop van rogge te Didam werd voor en
kele perceelen de fabelachtige prijs van
1IOO per H.A. besteed.
In de gemeente Beilen heeft een boerde
rij welke in 1915 voor 38.000 was ver
kocht, thans 74.375 opgebracht.
School- en Kerknieuw*
Begeleiding van levende
dieren. Teneinde tegemoet te komen aan
het bezwaar, dat de.sedert 1 Juni j.L voor
geschreven begeleiding van mendingen paar
den en vee voor sommige verzenders ople
Alff. Syu. der >'ed. Herv. Kerk
vin.
Na opening der vergadering wordt aan de
orde gesteld het verslag der kerkelijke professo
ren over den cursus I9I7.ID18 en de lijst der
lessen over 1918/1919. Het verslag gaf g;eenr,
aanieiding tot bijzondere opmerkingen.
Verder wordt voortgegaan met de behande
ling der Bijlagen.
Naar aanleiding van het verslag der buiten
gewone godsdienstoefening op 31 October 1917
in de Groote Kerk te 's-Gravenhage wordt aan
prof. Van Wély ddnk gebracht voor het woord
door hem gesproken op den 400-jarigcn ge
denkdag der Kerkhervorming. Ook werd dank
gebracht aan dr. G. A. Hulsebos voor het vele
werk, dat door hem belangloos wordt verricht
in zake de kerkelijke archieven. J
Bij het verslag van den arbeid onder de Her
vormde Nederlanders in Duitschland wijst de
president op de jaarlijksche bijdragen van H. M.
de Koningin en von H. M. de Koningin-Moeder.
De collecten en giften bedroegen bijna 700
minder dan het vorig jaar, terwijl aan bijzondere
giften inkwam 536.90. Op 't oogenblik is
alleen werkzaam in Duitschland de heer M
Kooyman, die uitnemend werd verricht. Hij
wordt bijgestaan door jonge mannen, die te Neu»
kirchen hun opleiding tot zcndeling-leeraar Kr-i*
ben genoten, maar wegens den oorlog niet kur%t
nen worden uitgezonden. De secretaris wijst ei
op, dat dit werk financieel krachtig moet wor
den gesteund on wekt op tot het houden
collecten en het inzamelen van bijdragen.
Prof. Aalders vraagt inlichtingen over dn
verhouding van onze Kerk tot de zusterkerL-*ii
in Zuid-Afrika. De president wijst er op, dat
denten uit Zuid-Afrika ook bij de kerkelijke proW
fessoren examen kunnen doen en bij de Proving
ciale Kerkbesturen, ongeveer overeenkomend!
met het voorbereidend kerkelijk examen en hetf
proponentsexamen.
Prof. van Veen spreekt de wënschclijkheid i
dat er meer rapport komt tusschen onze Ke- Ic
en de Zuid-Afrikaansche kerken.
Nog komt ter tafel de exploitatierekening1.!
van het Weekblad der Ned. Herv. Kerk ove^j
1917. Ondanks de zeer bezwarende omstandig-]
heden, waaronder de uitgave van het Weekblad)
is ondernomen, komt eene bate van 692,48
aan de Algemeene Weduwen- en Weezenbeura
ten goede. Den secretaris wordt donk gebracht
voor allen arbeid met betrekking tot het Week
blad.
Wegens het bijeenkomen van eene Synodu?
contractu wordt de zitting gesloten.
Sj'B. Christ. Gerei. Kerk.
De Synode der Christ. Geref. kerk is Dinsdaj*
1.1. alhier in de kerk der Christ. Geref. gemeente
geopend.
Als moderamen werden gekozen: ds. J. J. v.
d. Schuit tot voorzitter ds. v. d. Meiden tot vice*
voorzitter en ds. Joh. v. d. Vegt tot scriba. Te
genwoordig waren 48 leden, n.l. 24 predikanten
en 24 ouderlingen.
Aon de Koningin werd eer. telegram van hul
de en eerbied gezonden.
Van den heer Renkemo, die een kwarteeuw
pet manent scriba v/as, kwam een brief in, waar
in hij berichtte door voortdurende ziekte zijn
werk to moeten neerleggen. Besloten werd de
zen brief te beantwoorden met een dankbetui
ging voor alles wat de lieer Renkcma voor de
Christ. Geref. kérk heeft gedaan.
Namens eene daarvoor ter vorige Synode be
noemde commissie,^bracht de heer De Bruin van
's Gravenhage rapport uit over de vraag of een
Dienaar des Woords alleen roeping heeft voor
Nederland of ook voor danrbuiten. De conclusie
luidde: ook voor daarbuiten.
Een opport over de vraag of een predikant,
die zijn ambt als predikunt heeft neergelegd, als
lid der kerk heeft bedankt en zonder ambt blijft
voortleven, voor deze kerk zijn ambt of de uit
oefening' van zijn ambt heeft verloren, zal in de
notulen der Synode worden afgedrukt en ter e. k.
Synode worden behandeld.
De regeling der kosten van de Synode werd
door percentsgewijze indeeüng der classis vast
gesteld.
De synode heeft in hare zitting van Woens
dag .besloten de Theo!. School van Den Haag
naar het centrum des dands (Utrecht, Amers
foort, Hilversum of Baorn) over te plaatsen. Een
commissie van drie bouwkundigen is aangewe
zen om onmiddellijk naar een geschikt gebouw
uit te zien.
De afvaardiging ter synode zal voortaan niet
meer door de classis, maar door in te stellen
provinciale synodes geschieden, waaruit 3X8
afgevaardigden zullen v/orden gekozen.
Het salaris der docenten van cc Theol. School
werd met 550 verhoogd, het salaris van den
penningmeester der kassen vdor meeriti-predi-
kanten on \cor minvermoger.de studenten werd
met 100 verhoogd.
Inzake don zendingsarbeid der kerk kwam
men nog r*ei tot een bepaald besluit, zooda'
voorloopig met de uitzending van een zendHinr
nog gewacht za: werden. J
5 s. G i r a n w e o r near Ft a n k r ij V
Dc predikant der Waalsche gemeente.te Ar-
sterdam, ds. Giran, dia met verlof hier te lande
vertoefde, heeft zich gistermiddag weder ing-
scheept voor zijn terugkeer neer Frenkrik
Mevrouw dc Wed. P. H. Kapteijjri Van
Maanen, te BarneveU op 78-jar:gcn leeft i
overleden, heeft aan ce Dinconie der Ned- Herv.
Gemeente aldaar, de som van 1000 vermaak..
De omstandigheden maken den mensch
niet zwak maar laten hem alleen zien zooals
Lij is.
Roman naar het Duitseh
A. Oskar Klausmann.
20
Wanneer graaf Klintcr een antwoord van
Werner verwacht had, dan had hij zich be
drogen. Werner was niet in staat, iets te ant
woorden Hij kon niet ontkennen, dat hij het
directeur-generaalschap waarschijnlijk zou
over nemen. Echter waren het niettemin ge-
Tnc-ngde gevoelens, die hem bestormden, als
Lij aan dc toekomst dacht.
Het landgoed Ivershofen had een statig aan
zien, het heerenhuis was 'eenige jaren geleden
geheel als slot herbouwd en maakte met zijn
torens en tinnen een aangenamen, prettigen
indruk.
Mevrouw Glover vond hel niet noodig, er
een gezelschapsdame op na te houden, zooals
Dor? Buehwald in de gedaante van mevrouw
Schotlellus bezat. Zij was heer en meester
'over haar landgoed, err haar geheele optreden
en 'houding teekenden haar als een heersche-
res, die geen bescherming van anderen noo
dig had. Dat mevrouw Glover de teugels strak
hield, bemerkte men aanstonds, als men het
slot betrad; het dienstpersoneel was uitstekend
gedresseerd.
Mevrouw"" Glover ontving de bezoekers in
het salon enNna eenige oogenblikken hoorde
men het rijtuig van den geheimraad voor
rijden.
Kersten kwam evenwel niet alleen: hij
bracht een gast mede, een verjongd even
beeld van zijn eigen persoon, een magere,
pezige verschijning: zijn zoon, die dien mid
dag met verlof uit Oost-Afrika was aangeko
men.
Kapitein Lothar Kersten, had een asehgrau-
we ongezonde gelaatskleur. Blijkbaar had hij
Zger geleden onder den invloed van het kli
maat in de tropen. Van vroeger kende hij me
vrouw Glover en graaf Klinter uitstekend. Een
verontschuldiging, dat de oude Kersten zijn
zoon had medegebracht, was dus niet noodig.
bjadat Kersten zijn zoon aan Werner had
voorgesteld, verzocht de gastvrouw de heeren
met haar de koffie te gebruiken in de .tuinka
mer. Hierna was de kapitein verplicht, zich
een tijdlang alleen te amuseeren, van welke
laak hij zich kweet, door een wandelingetje
in de parken te maken.
Dien tijd maakte het overige gezelschap zich
ten nutte, om de aangelegenheid van de zand
groeven met elkander te bespreken. Mevrouw
Glover stelde daartoe de noodige teekeningen
en bescheiden aan de drie heeren ter beschik
king. Deze besprekingen namen een uur in
beslag. Nadien was meu het er over eens ge
worden, dat de zandgroeven voor een hooger
bedrag moesten worden verpacht, dan tot dus
verre het geval was, omdat door een meer in
tensieve exploitatie grootere opbrengsten
mochten worden verwacht. Geheimraad
Kersten liet het aan Werner en graaf Klinter
over, den pachtprijs te taxeeren. Hii verklaar
de zich eens met het door hen genoemde be
drag en zeide verder:
„Wanneer u niematid vindt, die meer biedt
dan het bedrag, dat thans is vastgesteld, ben
ik eventueel niet ongenegen, zelf de groeven te
pachten. Het is niet zoozeer voor mijzelf als
wel voor mijn zoon. Zooals u wel zult hebben
opgemerkt, ziet hij er erg slecht uil; ik schrok
er van, toen ik hem van morgen plotseling
zoo voor mijn oogen zag staan. Het is niet
alleen zijn uiterlijk, dat mij heeft doen ontstel
len, maar veel meer nog zijn zenuwachtigheid,
die. hoe vreemd het ook schijnt, tevens met
een soort apathie gepaard gaat. Tot geen
prijs laat ik mijn jongen weer naar de tropen
terug gaan. Ik hoop, dat hij hemzelf ook zal in
zien en zijn >ntslAg nemen.
In dat geval moet hij natuurlijk wat om
handen hebben en nu schijnt mij het bestuur
en het exploiteeren van de zandgroeven juist
iets, datjvoor hem geschikt is. Kleine kinderen,
kleine zorgen, groote kinderen, groote zor
gen."
„Natuurlijk geef ik u de groeven liever, dan
een ander", antwoordde mevrouw Glover: „ik
kan mij geen beteren pachter wenschen; door
uwe bemoeiingen kunnen groeven slechts
in waarde stijgen. De tegenwoordige pacht
loopt in drie maanden af. U heeft slechts een
woord te spreken, en u hebt ze. Ik ben niet
eens van plan, naar andere gegadigden te zoe
ken; al zou ik, hetgeen ik nog betwijfel, een
paar honderd gulden meer kunnen krijgen,
dan zie ik de groeven toch liever in uwe han
den. Laat ons nu echter de jonge mijnheer
Kersten weer roepen; hij zou zich anders in
het park gaan vervelen."
Kapitein Kersten ging met de geLcele zaak
accoord en er ontspon zich een gesprek, dat
uit den aard voor een groot gedeelte ücd over
den werkkring van een officier in de kolo
niën.
Geheimraad Kersten poogde zijn zoon daar
bij aan het pralen te krijgen. Er lag- echter
een zoo groote vermoeidheid over dc trékken
en het geheele wezen van den kapitein, dat
men wel kon bemerken, dat het hem pijnlijk
aandeed, zijn herinneringen aan hetgeen hij
had doorgemaakt, te moeten wakker roepen.
Hij vertelde alleen, dat hij hooge koortsen had
gehad en dat het verblijf aan de kust tot her
stel juist zijn ziekte nog had verergerd. De
zeereis had hem goed gedaan, hoewel de
koorts nog niet geheel was verdwenen. Hij
was zelfs 'bang, dat hij dezen nacht wederom
een aanval zou hebben te doorstaan en wan
neer men zijn eigenaardig glanzende oogen
aanzag, kon men er niet'aan twijfelen, of voor
die vrees bestond alle grond.
Na een half uur namen dc vier heeren af
scheid. hoewel mevrouw Glover hen nog nood
de tc blijven. Vóór zij aan de deur waren ge
komen, wendde de geheimraad zich tot Wer
ner en graaf Klintej* en zeide tot hen: Mijn
zoon heeft behoefte aan opwekkend gezel
schap, als ge mij daarom een genoegen zoudt
willen doen, zou ik willen voorstellen geza
menlijk naar Dasburg te gaan, naar het
restaurant Zimmerman. Het is Zondag en-ge
wichtige bezigheden zullen u dus niet weer
houden. Ik zou het prettig vinden, als de hee
ren zich wat met mijn zoon- zouden willen be
moeien. Ik ben slechts vervelend en knorrig
gezelschap voor hem.
Werner en graaf Klinter waren gaarne be
reid aan heL verzoek te voldoen en gingen in
de auto van den graaf vooruit, terwijl Kersten
met zijn zoon in het rijtuig volgde.
Het was legen half zeven in den avond toen
I
dc heeren in hel afgesproken restaurant m
een kleine,jtij-aldeeling waren vereenigd.
Men was bij Zimmen. mu aan ten g-.ed
adres. In het restaur:...; ging alles grijp'.-
steedseh cn grootschcepscb toe- De fceuken
voortreffelijk en de kol:, die elders in groo»v
inrichtingen had gewerkt, was een meester r-
dc kunst.
In dc industrie-streken wordt veel gelu v«-i -
diend en ook \ccl geld uitgegeven. liet geld
roll daar gênia.vkelijker dan elders en bii bij
zondere gelegenheden worul de beuis niet ge
spaard. Hel Leste is dan, nauwelijks goeu ge
noeg. De geheimraad, zich die,, avond a;-r
gastheer beschouwde, bestelde een oud-merk
rooden wijn „Schlosiabzug Margaux cers.--
gewas." Zirumcrmnnn kv am ze'f de wenschen
van de gasten vernemen en stelde met den ue-
heiim aad één keurignicnu samen voor het
souper."
Alles scheen een genoeglijken avond lc ---
loven. Kapitein. Kersten o.'hler zou een streep
door dc rekening halen. Eerst zal hij aprnkisini
aan tafel, waarbij nanr h^l scheen Lel gek— re
gesprek lang hem heen gihg. Dal werkL n;.l
opwekkend. Een zwijgende ganf aan taf»*!
nooit aangenaam. Nadat Lothar echter oc.nt -
glazen van den zwfirèh rooden wijn geur.m-
ken had, scheen hij wal hij te komen.
„Ik raad je aan, wat voorzichtig met ut:,
wijn om te springen", ^vaarschuvyde de ojde
geheimraad op den vncndelijkslcp too.;.
men zich denken kan. .Wanneer je nog wal
drinken wilt. is het mis^chier versland':.:r,
dat we een lichter merk r.emen."
(Wordt vervoigdv
