jDverleg niet tot overeenstemming leidt, be-
flist de Raad van "Ministers.
Artikel 3.
De tijdelijke voorzitter wordt bij de vervul
ling van de hem in artikel 1 opgelegde taak j
'bijgestaan door den Secretaris-Generaal van telegram bekend geworden,
i nl.i 7aL'(^n srbriiff hper G. P. Rouffaei"
I
f
Kapt. J. Engclbcrt van Bever-1 Vervolgens verwelkomde de spreker 'dengaf bij zijn optreden fn het leger vóór hij in
voorde, i Het noodlottig" omkomen van kolonel Vogelsang, plaatselijk commandantj 1905 een Kamerzetel ging-innemen Want daal
den commandant van het Indische leger- van Den Hang-, als vertegenwoordiger vaniha<J Wj met de grootste moeilijkheden te wor-
vliegcorps, kapitein der infanterie J. Engel-1 den minister van-oorlog, en generaal Kem-'5. ^T".
bert van Bevervoorde, door het officieele per, als dien van den opperbevelhebber.
al zoo Minister Van Karnebeek, die destijds als
her Departement viK^ïnnenlandsche Zaken. schrijft de heer G. P. Rouffaer aan de N. R.burgemeester der residentie, het eere-voorzit.
Onze Minister van Binnenlandsche Za- Ct. - iedereen treilen, die het voorrecht,terschap van het comité had aanvaard, en
ken tiidelijk vborzitter van den Raad van heelt gehad, dezen kranigen lndischen olü- <-Ue aanwezige militairen van hoogeren ot la-
1 Ministers, is belast met de uitvoering van cier te leeren kennen. geren rang of zonder rang in het leger die
dit besluit, dat in de Staatscourant zal wor-l Geboren in 1881, tweede-luitenant gewor- met of onder Thomson hebben gediend in
'iden geplaatst en waarvan afschrift zal wor- den in 1903, eerste-luitenant in 1907, kapi-1 Nederland, Indië of Albanië en zeker hem
den gezonden aan alle Ministers, Hoofden I tein in 1916, was hij in 1910, toen ik hem j hebben leeren vaardeeren in al zijn buiten-
van Departementen van Algemeen Bestuur, het eerst mocht ontmoeten, al ridder 4e kl. «ewone eigenschappen ais mensch en sol-
van de Militaire Willemsorde en bezitter van daat. erder bracht spr. dank aan allen, die
Tot zoover het Koninklijk Besluit.
uv.zjzv I de eeresabel. Ondanks zijn mooien Holland- de tot-stancKkoming" van het monument
Op dit oogenblik is Secretaris-Generaal schen naam, het sprekend type van den hadden medegewerkt en hier tegenwoordig
van het Departement van Binnenlandsche
Indo-Europeeschen officier op zijn best; eer-1 varen, o.a. afgevaardigden van het Ned.
der klein van gestalte, evenwichtig gebouwd, Gymnastiek-Verbond, padvinders, e.a.
lenig, en met dien vastberaden blik in zijn j woord van eerbiedige hulde bracht
donker uiterlijk, die dadelijk'den persoon van j sPr- aari wijlen Charles van Wijk, den ont-
beslistheid en kracht doet gevoelen. Opmer-j v'erper van het, door prof. Odé nader afge-
keliik helder ook in zijn snel begrijpen, env< ^te, monument,
ing hij zijn studiën aan te Leiden en pro-precies en scherp in zijn spreken en oor-' ia woorden van dank aan bestuur en le-
loveerde in 1805 cum laude, op proef- deel en; zonder iets van dat watige of onge- e"%an Het comité voor het monument te
Zaken, de heer Mr. J. B. Kan, die dus den
Premier zal bijstaan.
Mr. J. B. Kan, geboren 18 Mei 1875, be
zocht het Erasmiaansch Gymnasium te Rot-
'terdam, waar zijn vader rector was. Daarna
mov
schrift „De Comptabiliteit in het Staatsbe
stuur."
Van het jaar 1806 tot 1807 was hij ge
plaatst in de betrekicing van adjunct-com-
l mies-redacteur ter gemeente-secretarie te
wisse, dat eigenschap is van het zwakkere h£bben uitgesproken, besloot generaal Eland
soort Indo-Europeanen. De moed keek hem met hct monument aan den waarnemenden
daarbij den vastberaden oogen uit. Een van voorzitter van den Haagschen gemeenteraad
die verschijningen bij het zwerven in en doorov; r dragen.
eenzame tropische eilanden, die men nim-
Nadat vervolgens het zangkoor van de
Kon. Zangvereeniging „Cecilia" „Holland's
Rotterdam, welke lunctie de heer Kan in mer vergeet. if Glorie-" van p;„v, ~i4rTl +OT> inj I z,in leven gekomen was. Zijn
1897 verwisselde tegen die van adjunct-1 Dat juist hij, ik meen sinds 1014, »ch( n gehoorehad ge- lidmaatschap hod inden strijd
commies aan het Departement van Finan-j aangetrokken voelde tot den levensgevaarlij- u p V- 8 OU _lni van ien een groot deel van het Ne
cien, waar hij werkzaam w*8s aan de Generale ken, maar romantischen militairen-vlieg- e^r o een reoe.
Thesaurie en aan verschillende belastingaf-dienst, was geen wonder voor wie deze pit- /f*! me* te zeggen, dat
d-eelingen, waarna hij in 1004, Referendaris tige figuur hadden ontmoet. Vrouw of kind eevan^N^rW^r^ «Tt?€d.erlee? scheen voortaan uitgesloten. In de
zijnde, in denzelfden'rang overging naar het hielden hem toen niet terug; bij was vrijge- j i f™
schouwe van het gansche volk en hij mocht
vertrouwen, dat de volksovertuiging hem ten
slotte zou schragenmaar in het leger zelf
had hij den weg van strijd en moeite alleen te
gaan. Aanmoediging bleef daar achterwege;
stille tegenwerking was het lot van eiken dag.
Bovendieneigen toekomst was er mee ge
moeid.
De toepassing van de eigen inzichten op het
terrein der vorming van den troep vereischt als
inzetde eigen carrière I
Thomson had er die voor over. En dat was
geen schijn. Want toen hij in het begin van
1913, naar rangorde, aan de beurt was voor be
vordering tot majoor, was een persoonlijk in
grijpen van den toenmaligen minister van oor
log noodig om over de aan het verleden ont
leende militaire hindernissen heen te komen.
Mij is het voorts een reden van groote per
soonlijke voldoening geweest te hebben kunnen
medewerken aan zijne zending naar den Balkan
tot het volgen der krijgsverrichtingen aldaar aan
de zijde ven het Gfieksche leger.
Ook kon ik ten slotte nog gelegenheid vin
den om op hem de aandacht te vestigen als den
gewenschten leider van de missie naar Albanië.
Ik wist dat hij zulks begeerde en ik wist .ook,
dat zulke opdrachten voor hem een vergoeding
vormden voor veel ondervonden teleurstelling".
Hij had het gevoel, dat toen het keerpunt in
I zijn leven gekomen was. Zijn 8-jarig Kamer-
oor zijne idee
groot deel van het Nederlandsche volk
tot zijn wapenbroeders gemaakt.
De overwinning mocht dan nog toeven, een
zijnde, in denzellden rang overging naar het
'Departement van Binnenlandsche Zaken om
het toenmalige Hoofd van dat Departement,
£>r. Kuyper, bij te staan bij de behandeling
van de Schoolwet en de pensionneering der
bijzondere onderwijzers.
Op 54-jarigen leeftijd zag hij zich daarna
in 1008 het gewichtige ambt van Secretaris-
Generaal van het Departement van Binnen
landsche Zaken toevertrouwd en het is in
wijden kring bekend, op hoe kundige wijze
hij in die functie werkzaam is, en welk ver
trouwen hij daarin geniet.
Mr. Kan was lid en secretaris der Staats
commissie voor de gemeente-financiën, in
welke hoedanigheid hij met Mr. Treub een
nota indiende over afstand van Rijksbelas
tingen aan de gemeenten. Voorts was hij
secretaris der Grondwetscommissie-Heems
kerk.
Air. Kan schreef verschillende opstellen
fn het Rechtsgeleerd Magazijn, in de Gids
en in de Vragen des Tijds.
De Nederlandsche Regeering deed ziine
groote verdiensten erkennen door zijne be
noeming te bevorderen tot ridder in de orde
van den Nederlandschen Leeuw en tot com
mandeur in de Orde van Oranje-Nassau.
Voorts is Mr. Kan Grootkruis in de Bel
gische Kroonorde.
De droogmaking der Zuider
zee en de defensie. De Minister van
Oorlog heeft ter besludeering van de eischen,
"die de defensie zal stellen in verband met dê
if sluiting en gedeeltelijke drooglegging van de
Zuiderzee de volgende commissie benoemd:
luit.-gen. "W. F. Pop, als voorzitter; generaal-
fnajoor J. L. Stulen; insp. gen. rijks water-
•ataat H. Wortman: kapitein ter zee W. J. G.
JJmbgrove; kapt luit. ter zee J. Tissot van
Patot; majoor gen. staf G. F. F. Vogel; maj.
der artillerie W. E- van Dam van IsseK, als
leden; kapt der genie G. A. Meijer; kapt. gen.
staf H. G. Winkelman, als leden, tevens secre
tarissen.
Nadienen van militairen. De
minister van Oorlog heeft de volgende aan
schrijving ter kennis van de Landmacht ge-
kracht
Een dienstplichtige, die wegens gevange
nisstraf, detentie, hechtenis, desertie of ver
mist te rijn gemeld aan den werkelijken
dienst is onttrokken geweest en in dien tijd
in aanmerking zou komen om met onbe
paald (klein) verlof te vertrekken, moet na
terugkeer bij zijn korps zoo lang nadienen,
als de tijd bedraagt welke nog moest verloo-
pen tusschen den aanvang- van zijn straf,
desertie, enz. en den datum waarop hij aan
vankelijk met onbepaald (klein) verlof zou
rijn gegaan, indien er geen ontbreking van
rijn werkelijken dienst was geweest
Indien bijv. een dienstplichtige op I Sep
tember 1018 met onbepaald (klein) verlof
sou vertrekken, doch op 1 Augustus te vo-
pren deserteert en na 1 Sept 1918 weer bij
j.rijn korps terugkeert, dan moet deze dienst
plichtige 1 maand nadienen, zijnde het tijd
sverloop tusschen 1 Augustus en 1 Septem
ber 1018.
Ook kan o.a. het geval zich voordoen, dat
een dienstplichtige wegens straf of om an
dere reden een zekeren tijd moet nadienen
en dat hij, hetzij wegens desertie, hechtenis
'of om andere reden, voor een gedeelte van
'dien tijd aan den werkelijken dienst wordt
.'onttrokken. In dat geval moet hij, na terug
keer bij het korps, zoolang onder de wape
nen worden gehouden als aan den tijd kwam
te ontbreken, welken hij moest nadienen.
Bijv. Een dienstplichtige moet 4 maanden
nadienen, doch deserteert na 2 maanden
nadienen. Hij moet tian, na weder bij het
hielden hem toen niet terug; hij was vrijge^ dat was Thomson heerst en allermeest. Tn
zei en kon zijn leven op het spel zetten zoo- j den besten zin van het woord,
als hij zelf wilde. En dezelfde bravour, diej Wij zijn geen militair voelend volk in den'
zijn ietwat jongeren collega, den eersten- gewonen zm ran die zegswijze.
opgedragen zendingen bleek voorts van
eene toenadering ook der officieele militaire
wereld en zoo schenen de grootste moeilijkhe
den achter den rug.
Toen kwam de dood tusschenbeide en sneed
verdere toekomstplannen af.
Het verblijf in Albanië was, naar onzen
wensch, iets tijdelijks. Wij dachten ons achter
„uT«iXT -- .die Albaneesche periode een tijdperk van toe
dezen ederlandsch gezag in Azië, bijna een eeuw j nemenden invloed op het terrein waar zijne lei-
mot errerrtp -toekomst Eene' i ^genschappen ontplooid, waarop j ding als onmisbaar begon gevoeld te worden,
kranigen militair met groote toekomst, nene een le?er en ccn vo]k trotsch kunnen zijn In 1
luitenant der Indische infanterie, G- D. Span-
daw, den vliegdienst deed kiezen en reeds
Men zoekt bij ons te vergeefs de huldiging
van een militair verleden, dat toch óók zijn
u. midden 1914 bii dien vliegdienst in Hol-tijdperken van grootheid heeft gekend. Ons
land den dood bracht, heeft thans op Javahct
een eind gemaakt aan het leven van i
Amerikaansche laat hij thans als weduwe
achter.
Herdenking Adsniranl Mie kiel
Adriaanftz. de Kmlter.
Wij lezen in „De Toorts":
Zaterdag 7 September j.l. hebben Prof. dr.
H. D. J. Bodenstein en mr. P. W. de Ko
ning namens den Dietschen Bond het hulde
De Almachtige, in. Wiens hand ons leven is
en bij Wien al onze penden zijn, beschikte an-
wij
stilte hun werk verrichtend, onder omstandig- I ui pJÜLi
heden dikwerf moeilijker wijl hoogere eischen j ders. Wij buigen ons daarvoor neder en
stellend aan de individualiteit dan bij de mas- vragen niet verder,
sale worstelingen in Europa het geval was, zijn
de zonen van Nederland bij'duizenden gevallen,
maar buiten den engeren kring van vrienden en
familie worden hunne namen niet genoemd. Een
eenvoudig kruis meestal, een sobere buste in
enkele gevallen, wijst de plaats aan waar zij tetr
te kunnen verwachten.
a j i ArWaar,c7 flo 1 ruste werden gelegd- Volk noch overheid gaven
Wijk voor Admira j blijk ven bijzondere waardeering en de heugenis
Ruyter, waarvoor do Dietsche Bond m MaartflQn hunne daden bh-.ft (ot te kleinen kring be-
van dit jaar eene inschrijving geopend had perktf om er verheffing van den volksgeest van
.ter huldiging en herdenking van een der
beste vertegenwoordigers van den Neder
landschen geest" op het grafmonument van
De Ruyter in de Nieuwe- Kerk te Amster
dam neergelegd. Namens het kerkbestuur
was bij de plechtigheid aanwezig de heer W.
F. C. Druyvesteijn, voorzitter der Commis
sie van Beheer.
Het huldeblijk, een kunstwerk van Brom's
vermaarde Edelsmederij te Utrecht, bestaat
uit een admiraalsstaf, waaraan, een palmtak
met lint is bevestigd en is in goudkleurig
brons gegoten en gepatineerd in verschillen
de tinten.
De admiraalsstaf, welke in werkelijkheid
van hout was vervaardigd, heeft de fraai
rood-bruine kleur van gepolijst hout, terwijl
het beslag van-den staf verguld is. Op dit be
slag zijn in gegraveerde letters de woorden
aangebracht: „Voor 't Vaderland en de Vrij
heid der zee", met welke woorden De Ruy
ter de rijnen m de zeeslag bij Plymouth te
gen de Engelsche Vloot onder Ayscue tot
de overwinning voerde.
Het brons van den palmtak is olijfkleurig
groen gepatineerd, terwijl de strik en linten
zilverkleurig zijn.
Door het toepassen van getemperde kleu
ren werd hier een leer wel harmonieerend
geheel verkregen en de eentonigheid van
een egale bronskleur vermeden.
Op de linten is de volgende incriptie aan
gebracht:
Aan Admiraal Michiel Adriaanszoon de
Ruyter.
Als hulde van Holland, Vlaanderen en
Zuid-Afrika neergelegd door den Dietschen
Bond.
Utrecht, 21 Maart 1018.
Onder de bijdragen voor het huldeblijk
dient bijzonder vermeld een bedrag, bijeen
gebracht door de onderofficieren van het
I2e Regiment Infanterie. Het Groot-Neder-
landsch. karakter van deze huldiging van De
Ruyter wordt hierdoor duidelijk aangege
ven, dat, naast Hollartdsche bijdragen, aan
de huldiging deelgenomen werd door de
Zuid-Afrikaansche Studenten te Amsterdam,
terwijl honderden bijdragen uit Vlaanderen
Zuid-Nederlands bewustwording als deel van
Groot-Nederland krachtig verkondigen.
DO onthulling van hei Thomson*
mosniueui.
Zaterdagmiddag ten 3 uur heeft op het
Thomsonplem te 's-Gravenhage de plechtige
onthulling van het Thomsonmonument plaats
gehad.
De voorzitter van het Nationaal Comité,
luitenant-generaal K. Eland, hield daarbij 'n
openingsrede, waarin hij voor het nationaal
Toen hij viel op zijn moeilijken post, rees
hij velen wellicht nog de vraag wie het vaandel
verder dragen zou. Thans, ruim 4 jaren later,
heeft ook die vraag aan beteekenis verloren.
De geweldige beroering der laatste 4 jaren heeft
gesproken en getuigt nog dagelijks.
Met verpletterende juistheid is aangetoond,
dat niet langer een min of meer tril gelezen
keurbende het lot van den Staat in handen heeft,
maar dat in ieder oorlogvoerend land de gan
sche volkskracht, van kind tot grijsaard, van
scne voiKSKracm, van sma xoi gnjsaara, voji
Wat is het dan dat voor Thomson eene uit- j kleindochter tot grootmoeder, zich heeft rrvoe-
zondenng werd gemaakt ten vereenigen tot bereiking van het eene groote
Wat is de oorzaak dat ccn spontane geest- doel, dat allen bezielde. Volk en leger zijn niet
korps te zijn teruggekeerd, dus nè afloop comité tot huldiging der nagedachtenis van
^an die desertie, en c.q. na afloop van der. majoor Thomson den deg van heden een ge-
4\em eventueel op te dragen straf, nog twee i kikkigen noemde. Na jaren van tegenspoe
maanden onder de wapenen blijven.
D r. J. C. J. v. d. H a g e n. f Dr. J. C. J.
van der Hagen,sedert 1015 hoofdinspecteur
'der Volksgezondheid in Noord-Brabant, Gel
derland en Limburg, is Zaterdag te 's Herto-
vgenbosch plotseling overleden Hij was be
stuurslid of voorzitter van talrijke veraeni-
gingen op colleges van regenten over de
todshuizen, het Armenweeshuis en de ge-
Van geniss en, bestuurslid der Ned. Ver. voor
Armenzorg en Weldadigheid, lid van den
raad van bestuur der WUhelmina-Vereeni-
ïfing te Amsterdam, oud-lid van den ge
meenteraad enz.
den, van verschillenden aard, is zijn doel be
reikt.
Spr. betuigde in de eerste plaats dank aan
mevr. de Wed. Thomson, haar dochter en
den broeder van wijlen Thomson, voor hunne
aanwezigheid.
„Al zal deze plechtigheid cloor U wel met
gemengde 'gevoelens worden bijgewoond",
aldus generaal Eland, „toch hoop ik, dat het
gevoel van weemoed heden, zooal niet ver
drift voor hem deed verrichten, wat voor an
dere soldaten van gelijke militaire verdiensten
achterwege bleef
Ook de uiterlijke omstandigheden hebben
wellicht daartoe iets bijgedragen. De Balkan
stond in 1913 in het centrum van de belang
stelling van Europa. Het was vereerend voor
ons land, dot het werd aangezocht de mannen
te leveren, die orde zouden gaan scheppen in
den jongen Albaneeschen staat.
Maar deze omstandigheid geeft toch niet de
volle verklaring van de belangstelling, die
Thomson's verscheiden in breede kringen wekte.
Ook de erkenning zijner bijzondere persoon
lijkheid heeft daartoe bijgedragen.
Spr.'s herinnering can hem gaat terug tot
het jaar 1896, toen we elkander in Atjeh voor
het eerst ontmoetten. Wij waren van gelijken
leeftijd en. heiden nog jong; wij stonden aan
den aanvang onzer militaire loopbaan. Wij be
hoorden aldus Spr. geen van beiden tot
de rustige elementen, die behagen schepten in
het garnizoensleven van-elken-dag. Er was, bij
verschil, veel overeenstemming van inzichten.
Hij v/as wat heftiger en opbruisender en zocht
de genezing van wat hij verkeerd achtte niet
alleen in het propageeren van gezondere denk
beelden, doch ook in een niet altijd, door zijn
vinnigheid, gunstig resultaat belovend verzet.
Maar toen reeds zagen wij in hem een man,
die voorbestemd scheen om een leidende positie
in te nemen. Die herinnering bleef van hem
achter, toen kort daarop onze wegen zich
Scheidden en zij werd niet gewijzigd doer het
geen van uft de verte omtrent hem vernomen
werd. Zijn militaire loopbaan v/as niiet onvoor
spoedig, doch beantwoordde ook niet geheel
aan de verwachtingen, die zijn vrienden ge
koesterd hadden.
Zijn optreden had scherp verzet gewekt en
schiep een atmosfeer van officieele onwelwil
lendheid, die hem méér heelt bedreigd dan hij
zelf ooit heeft geweten.
Zelfs zijne met vrucht volbrachte studiën aan
de Hoogere Krijgsschool, zijne in den Boeren
oorlog opgedane ervaring, zijne verdiensten bij
de voorbereiding der militaire maatregelen in
de dagen der spoorwegstaking van 1903, kon
den het ongunstig oordeel, dat in een deel der
militaire wereld over hem ingang gevonden had,
niet wegnemen. Zoo werd zijn leven er een van
voortdurenden en hardneklagen strijd voor de
idealen, die hem bezielden.
En daarin, in dien strijd voor een leger met
dezelfde psyche als het volk, ligt in laatste in
stantie de grornd voor de waardeering, die hem
in zoo breede kringen van ons volk ten deel is
gevallen. Eene waardeering, die tevens de ver
klaring geeft van het feit, dat voor hem een mo
nument werd opgeridit, dat tot in het verre
nageslacht spreken zal van zijn doorzicht en
volhardend streven.
In die overtuiging, in die voor hem tot ze
kerheid geworden, en door den huidigen wereld
oorlog bewaarheiden overtuiging, dat niet het
zuiver militair apparaat, maar de geheele volks
kracht in dienst van de onafhankelijkheid van
den Staat moest worden gesteld, ligt de oor
sprong van zijne inzichten op het gebied der
legervorming en aan haar ontleende hij ook
zijne doorzettende volharding.
Dat inzicht en dat volhardende strijden voor
al is het geweest, dat weerklank vond in breede
lagen van ons volk. Thomson bezat het vermo
gen om leiding te geven aan wat het meer on
bewust dan bewust gevoelt.
Hij heeft beginselen geformuleerd en daar
door die beginselen tot gemeengoed gemaakt.
vangen, dan toch getemperd, ja, zelfs-over- ZyjoatstorM? ^'.act ,ussdien hcm en ie
.rf- i j jL wereld buiten het militaire,
troffen zal worden door vreugde en trots, nu D;t con(act k Ket geweeJrt dot hem staaIuJe
aan de nagedachtenis van Uwen Echtgenoot, veej moen;j][heden. Dit contact wos rim,
Vader en Broeder te beurt valt, wel zeldzaam het dat hem stimuleerde tot volharden en door- 6chlP ..Koningin Regentes op 6 Juni ge-
in ons land". 1 zeiten. Dit contact was het ook, dat hem strum torpedeerd werd door de duikboot U ÖO,
alleen elkander genaderd, zij zijn in elkaar op
gegaan, De psyche van den een is dezelfde als
die van den ander. Het leger als kaste heeft op
gehouden te bestaan. Het Leger is het Volk;
het Volk is het Leger geworden.
Zoo is het elders gegaan. Zoo zal het ook
bij ons, onder den drang van het machtig ge
beuren der laatste jaren, worden.
Thomson had iets van den profeet 1
Hij was de boetgezant, die in oprechte ver
ontwaardiging toornen kon tegen wat hij wil
lekeur of onrecht achtteof zelfs slaafsche na
volging en star conservatisme.
Maar hij zag óók in de toekomst. Zijn oog
boorde door den nevel van vooroordeel hoen
en zag het gloren van den nieuwen dag, vóór
de meeste anderen zelfs iets van de scheme
ring ontdekten.
E;.'. heeft het beloofde land aanschouv.d, maar
het niet kunnen binnentreden. Wil men, hij is
op zijn terrein bij ons de onvervaarde leidsman
geweest in de woestijn.
Het is die arbeid, dien wij heden opnieuw ge
denken het is dat werk, dat wij heden weder
om huldigen het is ter gedachtenis aan rijn
persoon en arbeid, dat wij dit gedenkteeken heb
ban opgericht ten voorbeeld voor ens cn onze
kinderen, tót in verre geslachten."
Na deze redevoering zong het koor het
„Vlaggelied" van Verhulst, waarna de eigen
lijke onthulling van het monument door me
juffrouw Marie Thomson plaats had, gedu
rende welke plechtigheid de Kon. Mil. Ka
pel oud-Nederlandsche muziek van Valerius
ten. gehoore bracht.
Nadat het monument aldus was onthuld
bestond gelegenheid tot het nederleggen
van kransen, waarna de overdracht van het
monument aan het gemeentebestuur door
den voorzitter van het Nationaal Comité ge
schiedde.
Namens het gemeentebestuur werd het
monument daarop aanvaard door wethouder
Jurriaan Kok als waarnemend burgemeester
met een rede, waarin eveneens Thomson's
eigenschappen als krijgsman en mensch ga-
schetst werden. De keus van het nieuwe
stadsdeel, waar dit monument verrezen is,
is naar Thomson genoemd om zijn naam
voor altijd voor het nageslacht te doen blij
ven. Ook herinnerde Spr. er aan, dat Thom
son e enige jaren lang lid van den ^Haag
schen raad is geweest. De gemeente 's Gra-
venhage stelt er haar eer in het monument
te aanvaarden en in stand te houden, ook
voor volgende geslachten.
Monument J. E. Schol ten. In
een vergadering van het Bestuur van de
Centrale vereeniging tot verhooging van den
bloei van Groningen, bij welke vereeniging
48 vereeniging werkende op velerlei gebied
zijn aangesloten is in beginsel besloten dat
<dè Centrale het initiatief zal nemen voor het
stichten van een monument voor haren voor
zitter, wijlen den heer J. E. Scholten.
Nederland en de oorlog
De oidergang ran da Koningin-
Regentes.
Havas meldt uit Kopenhagen:
Een Duitsche gedeserteerde matroos, af
komstig van een duikbootflottille uit Emden,
onder commando van den kapitein Klauze,
verklaart, dat het Nederlandsche hospitaal-
welker basis te Emden is. De commandant
van de duikboot heette Patzig.
Tv
Naar aanleiding van bovenvermeld tele«
gram seint Wolff uit Berlijn:
Hoe dom onze tegenstanders dergelijke
berichten verzinnen, blijkt in dit geval duK
delijk hieruit, dat de U 86 zoowel als geh
noemde officier van het laatst van Mei tot
midden Juni zich in de haven bevonden.
Engefeoh vllegtnlg gedaald.
Zondagnamiddag daalde na een geweldige
actie boven de Belgische kust een EngelscK
vliegtuig nabij Vlissingen. De aviateurs wor
den geïnterneerd. Een tweede machine is In'
de Schelde neergekomen. Hierover zijn nog
geen bijzonderheden bekend.
(M. O.)
Opgebracht of verongelukt.
In visscherskringen te Umuiden maakt
men zich ernstig bezorgd over het lot van
den aldaar thuisbehoorende zeiltrawlloggei
LJ M 482 „Neitje Catharina" der reederij Ta
conis en De Graaf. Het schip vertrok op 31
Augustus van IJmuiden naar de visscherij,
doch keerde tot heden nog niet terug. Alen'
heeft nog hoop, dat het vaartuig naar een
buitenlandsche haven is opgebracht
Ons brood.
Naar de Tel. verneemt, zal, tijdelijk al
thans, de tarwebloem waarvan ons zooge
naamde wittebrood gebakken wordt, bestaart
uit een mengsel van zuivere tarwebloem ert
roggebloem. Het lijnmeel hetwelk (in Ideirt
percentage trouwens) er in voorkwam, is
reeds eenige weken uit de mélange verdwe
nen, maar ook het aardappelmeel, dat voor
niet minder dan 40 pet. bijgemengd werd, zal
tijdelijk achterwege blijven, tot van den nieu
wen oogst weer voldoende verkregen is, om
in het geheele gemaal als bijmengsel gebe
zigd te kunnen worden.
Bladeren van suikerbieten en
voederbieten.
De minister van Landbouw heeft hel ver
voer en het drogen van bladeren van suiker--
bieten en voederbieten verboden.
Dit verbod is niet van toepassing op hel ver
voer van bietenbladeren van het land naar de
weiden of bedrijfsgebouwen van den verbou
wer, voor zoover dit vervoer geschiedt langs
den koristen weg, en wel tusschen één uur
vóór zonsopgang en één uur na zonsonder
gang.
Honingoogst 1919.
De Minister van Landbouw brengt ter
kennis van belanghebbenden, dat voor honing
van den oogst 1919 voor de imkers zeer loo-
nende maximumprijzen zullen worden vastge
steld, zulks in de verwachting dat door hen
zal worden zorg gedragen bij een voldoend
aantal bijenzwermen, om de bestuiving van
het uit te zaaien koolzaad te bewerkstelligen/
In verband met de vetvoorziening tocH iS
het noodzakelijk, dat eene zoo groot mogelijke
hoeveelheid koolzaad wordt gewonnen.
Pers- of zeemhoning
De minister van Landbouw heeft den
maximum-kleinhandelsprijs voor pers- of
zeemhoning vastgesteld op f 0.67Yt per K.G.
De electrische draad. Aan do'
grens onder Weert, is een 18-jarig meisje
door den electrischen draad gedaan. Zij
was van Weert naar de grens gegaan om
smokkelwaar te verkoopen.
't Aischeid van Posllkiitmt.
H. A. Speenhoff rijmt in de Oude Groene
Het is gedaan, ik ga nu scheiden
Ik ben de zware zorgen moe.
Ik ga nu hengelen en fietsen
En trek voor goed naar Ruurlo tc:
Daar hoor ik niemand op me scl
Daar leef ik enkel voor plezier,
In de waranda van mijn villa
Zing ik als dankbaar rentenier
R e-f r e i n
Adieu we moetenelkander groeten.
Ik heb de eer. Men ziet mij hier niet weer.
Dag barre, booze burgemeesters,
Dag Teilegen en Zimmerman,
Ik trek me van uwe brieven
En uw gemopper niets meer an.
Ge kunt nu niet meer zitten vitten
Op dien verwenschten Posthuma,
Terwijl ge met elkander haspelt
Zing ik bij mijn pianola (Refrein).
Ik groet u, mager 's-Gravcnhage,
Ik leed bij u genoeg gebrek.
Ik ga wat snuffelen in Twenthe,
Daar zijn nog eitjes, vleesch en spek.
Ik heb genoeg van namaak-koffie
En van uw wilgebloren-thee,
De Achterhoek zit vol met lekkers,
Ik zing daar bij een goed diner(Refrein)
Dag Telegraaf, dag Rotterdammer,
Dag Nieuwe Krant en Handelsblad,
Ge kunt me nu niet meer bespotten,
Ik heb mijn deel van u gehad.
De stakker die me op moet volgen
Is na een poosje de pijas,
Is 't niet de" een, dan is 't de ander.
Maar ik zing met mijn boerenbas(Refrein),
Dag Treub, dag Cort, dag brave Lelyr
Dag Pieter Jelles, Kuyper, Duys,
Ge kunt voor mijn part blijven tobben.
Maar ik ga met pensioen naar huis.
Ik groet u varkens, ossen, schapen.
Ik groet u distributie-boel,
Terwijl Dupuis mijn standbeeld beitelt.
Zing ik hier in mijn leuningstoel(Refrein).
Het Huis te "Wissen. Men schrijft
aan de Opr. HaarL CL:
Vorige week is bet Huis te Wissen ver
brand, gelegen in de buurt van de Jan GijzetK
vaart. Uiterlijk een mooie oude boerderij,
moei het vroeger een adellijk huis geweest
zijn, dat buitengewoon schilderachtig lag itf
een fraaieomgeving. Zij ontving d«n naam
waarschijnlijk va^ een deftig Haarlemsch ge
slacht, dat volgens overlevering in 1219 Da-
miate aan den Nijlmond had helpen winnen
en zijn schild met de drie Boge-Schichten vari
daar als zijn erenkroon thuys Had gebragt
De mannelijke linie vati dc familie is reeds
lang uilgestorven, de vrouwelijke evenwel
