BUITENLAND BINNENLAND „DE EEIV1 LANDER" FEUILLETON. Het Suiker-Paleis I7e Jaargang N&. SS iGDUIIIIlCklTCDOIK P*r 3 ™"ndtn voor Ame«* ADUrVRLnlilvIdrRlld foort f 1.50, Idem franco ne» oo? f 2.00. pei weck (mei gratis verzekering tegen ongelukken) 1 0.M afzonderlijke nummers r 005 Wekelijk'ct. bijvoegsel ®Dw tiollandsche Htftsvrom»» (onder redacti va.' Tbérèse Hoven) per maanden 50 *en' Wekelijksch bijvoegsel •Wa+kirew pet 3 jpaandeo 60 cent. HOOFDREDACTEUR: M«. D. J. VAN SCHAARDENBURG UITGEVERS: VALKHOFF C. BUREAU: ARNHEMSCHEPOORTWAUho.. INTERCOMM. TELEFOONNUMMER S13 Dinsdag 8 October 1318 dienstaanbieding»^ I 5 regels f 0.50. groote lellen naar plaatsruimte. Vonr hanitel en beJriji be*raa» t*<i voordeeligJ bepalingen rn» hei herhaald ad vet» teereo (n dit Blad, b(j ibonacmcni. £cnc drciilairt bevattend# iê rour<r»«K.kik, «uctfc uan^f toegezonden. Politiek Overzicht De n;euwe vredesstap. De nieuwe regeering van het Duitsche rijk is opgetreden met een programma, dat een nieuw regeeringsstelsel inhoudt. Wat in vredestijd een strijd van jaren zou heb ben geeisohl, is in de gloeiende atmosfeer van dezen oorlogstijd in weinige dagen tot stand gekomen. Maar het hoofdpunt van haar programma is de bevordering van het tot stand komen van een spoedigen vrede. De eerste ernstige poging om den vrede te herstellen, is reeds nagenoeg twee jaren geleden geschied in de uitnoodiging, die den Gen December 1916 door den vierbond gericht werd tot de tegenpartij, om geza menlijk aan de conferentietafel plaats te nemen voor een gedachtenwisselipg over de middelen om weer tot den vrede te ko men. Nu is voor de tweede maal met de zelfde bedoeling een stap gedaan en weder is daartoe op Wilson een beroep gedaan. Maar als men de omstandigheden van toen met. die'van nu. vergelijkt, dan vindt men een groot verschil. Vooreerst is Wilson niet meer dezelfde van vroeger. .Toen was Wilson de vredes apostel; -nu h> hij de grootste roeper .in den strijd. Wat 2€i ditmaal de uitwerking zijn van "de roepstem, die tot hem wordt ge richt om het initiatief te nemen tot onder handelingen over den vrede? Van hem, die vooraar, staat in de gelederen van de strij denden, wordt verlangd, dat hij zijne mede- snijders, die in zijn voorbeeld eene aan-j sporing plachten te vinden om hunne in spanning te verdubbeien, zal bewegen om zich te matigen en zich met de tegenpartij te zetten tot onderhandelingen over eer, vrede. Het eerste war hem wordt gevraagd, is, da: hij de onmiddellijke staking van alle; vijandelijkheden zal bewerken. Wat zal hij doen met dit verzoek? Misschien lacht de rol \an operscheidsrechter, die hem is toe gedacht, hem toe. Maar wat zal hij kunnen uitwerker, bij zijne medestrijders, bij Frank rijk en Engeland, waar Clemenceau en Lloyd George den toon aangeven,- en bij Italië Zijn antwoord op de nota's, clie hem tegelijk via Bern en via Stockholm zijn ge zonden, zal het uitwijzen. Maar al te opti mistisch kan men hierover niet zijn. O de algemeene toestand is een geheel and. - geworden. In December 1916 richt ten Duitschland en zijne bondgenooten zich tot de tegenpartij in het volle besef, dat 'de overwinning hun niet zou kunnen ont gaan; zij voelden zich als overwinnaars, die genadiglijk aan de andere partij de gelegen- - heid wilden gunnen om het ergste onheil van zich ai te wenden. Nu zijn de rollen verwisseld. De Entente voelt zich verzekerd van de eindoverwinning, zoo niet reeds in de eerstvolgende weken, dan toch stellig in het aanstaande jaar, wanneer Amerika zijne nog v ersche krachten ten volle op de slag velden za! kunnen ontplooien. Bulgarije's afval van der. vierbond heeft hen gesterkt in hunne reeds hoog gespannen verwachtin gen or, het ligt voor de hand, dat zij den nieuwen vredesstap van de "overgebleven leden van het vijandige bondgenootschap interpreteeren als eene aanwijzing, dat men daar zich er van bewust is geworden, datj de partij verloren is. 1 En hoe is de stemming in Duitschland?; Een maatstaf daarvoor ~s te vinden bij ver gelijking van 't geen vroeger is gezegd over de eischen, die men stelde aan den toekom- stigen vrede, met de jongste uitingen daar over Hier is eene steeds sterkere daling, "die in de laatste dogen zelfs bij sprongen gaat. De „Duitsche vrede". de toekomst droom van de Al-Duitschers, is opgeborgen; het is nog maar „een vrede, die onze eer niet aantast", die wordt verlangd. Een paar weken geleden verkondigde vice-kanselier von Payer in "zijne rede te Stuttgart, dat de Entente moest afblijven van wden in het Oosten herstelden vredestoestand; daarin had zij niets te zeggen. In het program van de meerderheidspartijen van den rijksdag, dat door de nieuwe regeering als grondslag van hare politiek is aanvaard, wordt gezegd, dat de tot dusver gesloten vredesverdragen geene belemmering mogen zijn voor een al- gemeenen vrede. Op dit punt is dus een volslagen omkeering te constateeren. Wat België betreft, wordt de verplichting tot schadeloosstelling erkend. Voor EIzas-Lotha- ringen wordt de inrichting van het nu door een uit Berlijn gezonden stadhouder be stuurde rijksland als een zelfstandige bonds staat verkondigd. Duitschland begint dus met^Ket doen van •belangrijke concessiën reeds voordat er van onderhandelingen sprake is. Dit verraadt een gevoel van zwakheid, dat zeker niet kan bijdragen om de tegenpartij tot matiging Ie stemmen. Het groote gevaar, dat het slagen van den nieuwen vredesstap bedreigt, zit hierin, .dat men tot dusver steeds heeft ge zien, dat zoodra er uitzicht ontstond op verandering van den toestand in het voor deel van per. der partijen, de winnende partij dadelijk alle zelfbeheersching vendor en dat met hare verwachtingen ook hare eischen tot in het onmatige stegen. Nu wordt op Wilson, die zelf in tegenstelling tot den toestand van twee jaren geleden, toen hij als onzijdige s'ond tegenover den strijd oen van de. oorlogvoerenden is. een beroep gedaan, dat hij aan zich zelf en aan zijne medestrijders matiging zal opleggen. Wij hopen natuurlijk, dat dit beroep niet zonder vrucht zal blijven en dat de president der groote Amerikaansche republiek zich zal bekeeren tot h-ev inzicht, dat het alles over- heerschende belang van de geheele mensch- heid is. dat de vrede wordt hersteld. Wij wensr.hen vurig, dat het zoo zal z:in. Alleen is het geraden, lettende op de ondervinding" in de 50 oorlogsmaanden, die achter ons liggen, opgedaan, hierin niet al te optimis tisch te zi;n. l3e oorlog. De gezanten van Zweden en Zwitserland hebben gistermorgen de nota's, die aan hunne regeeringen ter bezorging waren toe vertrouwd, respectievelijk aan I.ansing en- aon Wilson ter hand gesteld. Wat tot dusver aan de zijde der Entente over den nieuwen vredesstap is gezegd, klonk over 't geheel zeer gereserveerd en hield in hoofdzaak in, dat voordat de nota's ontvangen waren men zich van een oordeel moest onthouden. Men schijnt dus te voe len, dat de nu gedane voorstellen niet onge lezen ter zijde kunnen worden gelegd, zoosls met het voorstel van graaf Burian is ge schied. Beslist afwijzend klonk alleen wat door Havas, het door de Eransche regeering geïnspireerde nieuwsagentschap, werd be licht over de stemming in de Fransche re- geerfngskringen en in de pers, voor zoover die door Havas waardig wordt gekeurd om naar buiten te worden vermeld. Volgers eene ofiicieele mededeeiing van Reuter wenscht de Engelsche regeering z«ch niet uit te laten over de Duitsche vredes voorstellen, die naar zij gelooft onderweg zijn, zoolang niet officieel bekend is v;e!ke deze -voorstellen zijn. Tegenover het voorstel van Burian heeft de Engelsche regeering zich anders gedra gen. Balfour heeft er, geheel voor eigen re kening. een rede over gehouden zoodra hij het voorstel in de pers gelezen had; maar de Engelsche regeering heeft er, nadat zij het voorstel had ontvangen, over gezwegen. Als zijn persoonlijke- rtieening heeft de Britsche onderstaatssecretaris Barnes ge zegd, dat men .verzekerd moet zijn, dat Duitschland eeiv schoonen, werkelijken vre de (a clean, real peace) bedoelt, voordat men zich bereid kan zijn zich te leenen tot eeni- gen vorm var. onderhandeling. Eene mededeeiing van de Associated Press uit Washington houdt in, dat men daar meent, dat het weinig waarschijnlijk is, dat ernstige aandacht zal worden geschonken aan de Duitsche voorstellen, zoolang Duitschland nog gedeelten van Frankrijk en België bezet houdt. Een Fransche otficieuse mededeeiing j-v,ijst op de verklaring van Wilson van 27 September* dat geen vrede kan worden ver- kregen door overeenkomst of compromis met de regeerir.gen van dp centrale mogend heden en verklaart ten slotte, dat geene on derhandelingen mogelijk zijn met den vijand, zóólang hij op den vaderlandschen grond is. Volgens Hévas kan het antwoord van Frankrijk nier anders zijn don eene verkla ring van n;et-or.tvankelijkheid. Het nieuws van de' oorlogstooneelén is dit maai van geringe beteekenis. U:r. Parijs- worden geslaagde plaatselijke operatiëii bericht in dejstreek N.-O. van St.- Quentin tot verbetering van het front. Aan de Suippe en de Aisne eveneens strijd van niet zeer grooten omvang. St.-Etienne aan de Arnes werd door de Duitschers een oogenblik hernomen, maar was spoedig weer in Fransch bezit. Een loopgraafnet, dat het terrein Z. van Isles aan de Suippe verdedig de. \?er.d door de Franschen bemachtigd. Het Duitsche avondbericht meldt plaatse lijke gevechten ten X. van de Scarpe en in Champagne een rustigen dag Ten N. van St.-Quentin en tusschen Argon ne en Maas hebben zich in de avonduren vijandelijke aanvallen ontwikkeld. De steeds aanhoudende strijd noodzaakt de Duitschers telkerfe nieuwe wijzigingen aan te brc-ngen in hun verdedigingsfront. In Vlaanderen staan de Ententetroepen dicht voor Roesselaere-en ![in het Zuiden) in de Lysvlakte. De verdediging staa: in stellin gen, welker waarde^ door de fienkeerer.de werking; die van den omtrek van Rijssel uit kan- worden uitgeoefend, wordt verhoogd. In tusschen komt voor Rijssél het gevaar nabij, dat reeds voor zoo vele steden in dit gedeelte van Noord-Frankrijk noodlottig is geweest. De grootste onder de Noord-Fran- sch* sieden, een gewichtig centrum van handel en nijverheid en tevens eene plaats van groote kunsthistorische waarde, wordt met vernietiging bedreigd. Het achteruitleg- gen van het frontgedeelte Armentières Lens heeft dit gevaar in de hand gewerkt. Aan het hont Reims—Verdun is 't front op de Ch-ampognehoogten ten Z. van de Suip- eenige Kilometers naar het Noorden acht:rui;gebrccht. Dit is een gevolg van de terreinwinst, die de Fransche aanval verder oostelijk gemaakt heeft tegen Vouziers. De aanvallen van de Amerikanen ten O. van de Argor.ne brachten ditmaal geene veran dering. De uitvvci ng van het door de Entente: lcgeis den 18èn Juli"ingezette offensief ken schetst Reuter, door te constateeren, dat na dejnncming op 6 October van Fresnoy dc Duitschers zi.h van Dixmuiden tot de Oise, een front van 100 mijlen, achter de linie bevinden van waai; zij den 21 en Maarl den aanval hebben ingezet. B e r i ii n, 7 Oct. B.) Volgens tie Germania bestaat de kabinetsraad, die den rijkskanselier ter zijde staat, uit de staats secretarissen von Payer, Groeber, Erzber- ger, Scheidemann en Friedberg. Het blad noemt het zoo goed als zeker dat de tweede voorzitter der centrumgroep Trimborn staatssecretaris van binnenlandsche zal wor den. De bladen houden zich uitvoerig- bezig met de jongste zitting van den Rijksdag. De Kreüzzeitung wijst er op, dot de „burger" on Bethmann Hollweg den 4en Augustus 1914 in generaalsuniform is verschenen, terwijl de cavalerie-genereai prins Max van Baden in burgerkleeding cle'lëden van "den Rijksdag tegemoet is gekomen. Ook de Vossische Zei(ung"Nvijst op deze tegenstelling. De Vorwarts spreekt er zijn vreugde o\ er uit dat thans voor den eersten keer een kanselier heeft gesproken, die de overgroote meerderheid van de volksverte- genwoordiging achter zich weet. De prins stond als een éénvoudig man voor ons, niet als een „Hèrrenmensch", die op een corn- mandotoon het recht van zijn gezag-door-ge- boorte verkondigt. De Post vindt dat woorden van zoo groo te beteekenis, door den rijkskanselier zeer koel, bijna nuchter zijn gezegd. De Berliner Neueste Nacnrichten zegt: Mannen die den blik naar dé wolken in plaats \an naar de aarde richten, mannen die zeei zeker het beste willen en van de juist heid van hun weg overtuigd zijn, maar die, te goed van vertrouwen, leerstellingen van volkengeluk en wereldvrede nastreven, heb ben op het beslissende oogenblik het roer van het staatsschip in handen genomen. Zij drogen een zware verantwoordelijkheid voor de toekomst van ons volk. Het Berliner Tegeblatt legt de rede van den rijkskanselier aldus uit, dat het deel van Duitschland, hetwelk niet op een toon van superioriteit de wereld wenscht te comman deren, de zeer groote meerderheid is waar op prins Max van Baden zich beroept en dat hij zelf daarvan de vertegenwoordiger is: Frankfort, 7 Oct. (W.-B). Naar in welingelichte kringen te Weenen verluidt, zal aan een kabinet-Lammasch de opdracht verleend worden het oude Oostenrijk te liquideeren, inzonderheid de financieele vraagstukken voor het overgangstijdperk tot oplossing te brengen met inachtneming in het bijzonder van de oorlogsschulden. Ex-koning Ferdinand van Bulgarije is Za terdagavond door Budapest gekoipen op zijne reis naar zijne bezitting Ebenthal in Neder-Oostenrijk. Met een Donau-stoom- schip zijn daar ook aangekomen de leden \an het O.-H. diplomatieke korps in Sofia. Hetzelfde stoomschip bracht 300 millioën kronen contant geld, behoorende aan filia len van Hongaarsche bankinstellingen in So fia. L o n d e n, 7 Oct. (R.) Reuter verneemt, dat Lockhart, de gewezen Britsche verte genwoordiger te Moskou, gisteren de Fin- sche grens heeft bereikt. 31 Engelschen en 25 Franschen vergezéllen hem. De namen zijn nog niet bekend. Men verwacht, dat zij Woensdag, te Stockholm zullen aanko men. Heisin gfors, 7 Oct. (\V. B.) De Landdag nam in tweede lezing het grond- w ets-ont werp aan met 66 tegen 34 stem men. Daarin zijn nog verdere veranderingen in demccrstiSchen geest gebracht, terwijl het veto-recht van -de Kroon inzake de lands verdediging er uit verwijderd is. De stem ming toont aan, dat niettegenstaande deze vérstrekkende tegemoetkoming de voor de aanneming noodige meerderheid van 3/o moeilijk' te bereiken zal zijn. Sfaten-Generaal TWEEDE KAM El'.. Xllverhons. Ingediend is een wetsontwerp tol nader® vaststelling van het bedrag, waarvoor zilver bons kunnen worden uitgegeven. Waaft dc behoefte aan ruilmiddelen van kleine coupure, in hoofdzaak als geval» van liet vasthouden door hel publiek van de grove zilveren munten, blijft locncmen en daarin in verband met de buitengewone omstandig heden door aanvoer van zilver vooreerst niet zal kunnen worden voorzien, is de Minister van oordeel, dat aan een nadere verhooging van liet maximum van hel bedrag, waarvoor zilverbons mogen worden uitgegeven. tot- tachtig miDiocn gulden niet is te ontkomen- Tót bescherming van den goudvoorraad van de Nederlandsche -Mank. ais ook omdat daaraan naar hem voorkomt, geen voordeel is verbortden, acht de Minister het, in over eenstemming met hei gevoelen yan de direct tie* der Nederlandschc f: uk. niet wcnsclielijk* toepassing te geven aan het in dc Eerste Ka mer te berde gebrachte denkbeeld om dc zilj verbons slcchts^Jot een beperkt lied rag as wettig betaalmiddel to'e te laten. Berichten De Staatscourant van 7 October bevat o. m. het volgende Kon. besluit: benoemd tot commissaris-generaal van de landbouwproductie bij het departement van Landbouw fl'r. TL P. Lovinfc te s Oravenhage. is met ingang van 23 September 1918 be noemd tot voorzitter der plaatselijke com missies voor de Ongevallenverzekering te Rotterdam, mr. M. Franken te Rotterdam, thans plaatsvervangend voorzitter dier com missie mr. F. W. C. Baars te Rotterdam. II. M. dc Ivon-iu gin is Zondagavond te 11 uren per Staatsspoor van het Loo in de Residentie aangekomen. II. M. werd aan den trein verwelkomd door Z. K. II. den Prins H. M. de Koningin is gisteravond 3 uur 9 min. van het Staotsspoorstation uit de re sidentie weder naar Het Loo vertrokken. Z. K. H. de Prins heeft Maandag op het departement van Ldndbouw- Nijverheid en Handel bezoeken gebracht aan den mi nister, den heer Van IJsselsteijn, den direc teur-generaal van den Landbouw, den heer Van Hoek en den commissaris-generaal voor de productie, dr. Lovink. i'liikoeewooe :nlnl*tcrraad. Naar verluidt is er Zondagavond een buitengewone Ministerraad gehouden. De gewone audiënties van de ministers van Koloniën en van Marine zullen op Vrij dag II October niet plaats hebben. Baron Gevers. Aan het einde van deze week wondt de Nederlandsche gezant te Berlijn, baron Gevers voor enkele dagen te Den Haag verwacht. Onze-gezant te Londen. Naar de Londensche correspondent van de TeL verneemt, zal de Nederlandsche gezant alhier, jhr. De Marees van Swinderen, bin nenkort naar Nederland vertrekken. Oase ;ez»nt ia Washington. Uit Rotterdam meldt men aan het Hbl.: Naar hier verluidt, zou de heer J. T. Cre- mer, lid der Eerste Kamer en oud-minister van -Koloniën, aangewezen worden als onze gezant te Washington. Van andere zijde wordt aan het Hbltf? ge meld, dat de buitengewone ministerraad van Zondagavond zich o. m. zou hebben bezig gehouden met de vraag, of het mogelijk is Die heel zoet spreken, zitten Vaak vol stre ken. Roman door Thérèse Hoven. -'u -r- En ze zijn al -te ver van elkander af, dan dal ze zijn poging tot toenadering kan be grijpen Anders, in 't begin van hun huwelijk, ver welkomde zc hem, als hij eens wat langer jwas uitgebleven met onstuimige hartelijkheid. Nu zegt ze, onverschillig: ben-jc daar? Ik wist niet zeker of ik je had hooren thuis komen, t Is al laat, hè?" •Ja, ik was nog even naar moeder en ik kon niet vroeger weg-uit de zaak." „Is alles wel bij je thuis?'' klinkt haar be- Icefdheidsvraag. „O! best, dank je. Jk had gehoopt dat een van de meisjes mij tijdelijk zou willen hel pen „Dat zal wel niet; ze vinden het zeker ge- ïkleeder om les te geven, dan om achter de toonbank te.staan „Waarom zeg-je dat nu zoo?1 „Ik wist niet, dat ik er iets rare miszegd had Maar ik ben moe en wou graag gaan slapen. ,Jc bent moe? Ik zou wel eens willen wcteii van wal.' „Dc jongen was nog al lastig van avond.' „Misschien krijgt hij tanden." „Tanden, maar Gijs, hij is nog maar twee maanden, vóór de zesde of zevende maand hebebn kinderen daar geen last van.'- „Och! ik weet dal zoo niet.' Nee, je bemoeit je niet te veel met hem," zegt ze, knorrig. Ze is zoo moe en ze is zoo bang. dat Gijs 't kind wakker zal maken. Zij kan ook niet weten, wat hij onderweg gedacht heeft en nu, dat zij zoo weinig toe schietelijk is, kan hij 't haar niet zeggen. Ilij weet niet beter le doen dan vluchtig haar voorhoofd met zijn lippen te beroeren en heel gewoon: „Nacht Miel" te zeggen. J>an gaat hij naar zijn eigen kamer. Op last van den dokter is hij nog steeds uit het heiligdom van moeder en kind gebannen. Miel is er erg dankbaar voor en toch blijft ze heel verdrietig achter en ze voelt zich erg verlaten. HOOFDSTUK X De Russen van Mevrouw Thirene. Gijs is al weer spoedig over zijn senlimen- teele bul heen; 't is niets voor hem om zich zoo te verdiepen in wat had kunnen zijn. Als Miel niet wil, nou, ,dan wil ze niet. Hij zal zich wel troosten; hij kan zich God dank wel schikken. Een andere man, in zijn plaats, zou natuurlijk heel andere dingen doen, maar dat lokt hem niet aan. Eerlijk gezegd vindt hij werken en zaken doen.en geld verdienen, prettiger dan flik flooien en de rest! Hij kan er best zonder. En dan ook, niemand is cr meer van over tuigd dan Gijs van Poeteren, dat hij een braaf man is. die alles liever zou willen dan zijn vrouw bedriegen, zelfs al geeft zc cr aanlei ding toe, door haar koelheid. Dc dokter heeft hem verzekerd, dal, bij vol doende rust, alles terecht zal komen bij Miel en dat 't in zulke gevallen een zaak van ge duld is. Hij zal dus geduld hebbenen vindt dat heel mooi van zicli zelf! Zoo mooi, dat hijgden volgenden ochtend al heel vroeg bij zijn vrouw in de kamer gaal, zijn zoon met aandacht bekijkt, hem hèusch nog al moppig vindt en vriendelijk zegt: „Nou, Miel, ik ga weer aan 't geld verdienen voor jullie beidjes.Maak nu maar gauw, dat je hcclcmaal beter bent, hoor meid, dan kun je weer eens uit. 't Is toch saai voor je altijd zoo op dezelfde verdieping." Eu zij, onder den indruk van zijn hartelijk heid, ze.gt: „Ik zal precies doen wat de dokter zegt, dat is de beste manier, om cr spoedig af te zijn. 't Is voor jou ook sneu." „Och! voor mij is 't minder." Dat is nu heuscli uitstekend bedoeld en een gevolg van zijn nadenken, maar T klinkt niet heel hartelijk en Miel, die van plan was hem, uit zich zelf, een zoen te geven, laat 't nu maar. Als hij er toch niets om geeft! En zooals 't altijd gaat; dc vrouw denkt er den heelen dag aan, de man is 't dra ver^ gelen door de zakenzorgen. Love, in man's life, is but a thing a p a r t. 't Is woman's whole existence! Miel prijst zichzelf omdat ze niet meer ver liefd is op haar manj-^e vindt 't veel gemak kelijker... dat hij zoo koel is... en ze denkt aan niets anders. Als Amor zich eenmaal tusschen twee men- schenkinderen innestelt, dan wfl hij er ook blijven hij is immers. E n f a n t 'd e Bohème. Et n'a jamais con-nu de 1 o i Si t u li e m'a i m e s p as, je t' aim e.. Miel heeft eens, op een Zondagavond, in 't begin van hun trouwen, dc Carmen met Gijs gezien en ze vond hét prachtig, al had ze ook de diepste verachting voor dc coquette ci'garel ten-maakster. Van daag moei zc er aldoor aan denken, waarom weet ze zelf niet. Want, ze heeft het immers al lang bij zichzelf uit gemaakt dal ze in 't geheel niet meer verliefd is op haar man, dal ze niets om zijn liefkoozingen geeft en blij is met rust te worden gelaten. En toch? En toch? L'amour est enfant dc- Bohème. Et n'a jamais, jamais connu de 1 o il Och, wat onzin! Kom, zc zal opslaan en haar eigen toilet <m dat van Gijsje maken, dat mag ze gelukkig! Ze is heuscli beter... van ochtend voelt zij zich tenminste best en vindt ze 't heerlijk voor haar ventje te zorgen. Terwijl Gijs, de zoon, door zijn moeder wordt gekleed, en wat cr verder bij hoort, heeft Gijs, de vader, het druk in de zaak. Er zijn allerlei kisten gekomen, die uitge pakt moeten worden en er is zóóveel uil tc pakken, op te schrijven cn te rangschikken, dat hij onmogelijk zijn da'gelijkschen stroop tocht kan ondernemen. Er.is op 't oogenblik ook niets, waar hij speciaal op uit moet. Dc laatste dagen zijn kalm geweest, de groote drukte is geluwd. Het publiek is beslist, min der koopziek. IV vrees voor hongersnood is, momenteel. overschaduwd door een andere, een meer. concrete, een meer persoonlijke en wordt dus veel intenser gevoeld. fis heel naar als het volk zou verhongeren, de betere klassen zouden er natuurlijk niet zoo spoedig door getroffen worden; voor geld, met of zonder goede woorden, kan men zich nog wel van alles aanschaffen. Hel b ij gebrek aan brood eet men korstjes van pasteien is nu lot een algemeenc waarheid geworden; sedert het brood minder voedzaam is worden er meer taartjes gegeten, al kosten dc vroegere 3 cis dito's nu al 10 en 15 ets. Maar wat is dat nu? Het zou toch al heel gek moeien loopen als de honger zijn brutalen klauw tot de boven ste lagen der maatschappij zou uitstrekken! Eu dan... er ligt zooveel in kelders, prové* sickamers, kasten, zelfs wordt de badkamer, met bad incluis, als voorraadschuur gebruikt, „Nee, honger zullen wij niet lijden'* zeg gen de bezitters vertrouwend. Maar, wat nu gebeurd is, heeft juist den be zitters getroffen. Tegen het einde van 1917 werd er reedó heel, heel zocht gefluisterd: „De Russen be talen niet.'' „De Januari-coupons zullen niet meer ven zilverd worden." Toen sloeg menigeen reeds de schrik om 'i hart en in de beurs- Men hoopte echter nog| Doch op eens klonk de zekere mare: „D® Bolsjewiki hebben 't roer dn handen en zé erkennen staatschuld, noch particuliere schuld I" j. (Wordt vervolgd!

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1918 | | pagina 1