BUITENLAND
BINNENLAND
„DE EEIV1 LANDER"
FEUILLETON.
Het Suiker-Paleis
I7e Jaargang N&. SS
iGDUIIIIlCklTCDOIK P*r 3 ™"ndtn voor Ame«*
ADUrVRLnlilvIdrRlld foort f 1.50, Idem franco
ne» oo? f 2.00. pei weck (mei gratis verzekering
tegen ongelukken) 1 0.M afzonderlijke nummers
r 005 Wekelijk'ct. bijvoegsel ®Dw tiollandsche
Htftsvrom»» (onder redacti va.' Tbérèse Hoven)
per maanden 50 *en' Wekelijksch bijvoegsel
•Wa+kirew pet 3 jpaandeo 60 cent.
HOOFDREDACTEUR: M«. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF C.
BUREAU: ARNHEMSCHEPOORTWAUho..
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER S13
Dinsdag 8 October 1318
dienstaanbieding»^ I 5 regels f 0.50. groote lellen
naar plaatsruimte. Vonr hanitel en beJriji be*raa»
t*<i voordeeligJ bepalingen rn» hei herhaald ad vet»
teereo (n dit Blad, b(j ibonacmcni. £cnc drciilairt
bevattend# iê rour<r»«K.kik, «uctfc uan^f
toegezonden.
Politiek Overzicht
De n;euwe vredesstap.
De nieuwe regeering van het Duitsche
rijk is opgetreden met een programma, dat
een nieuw regeeringsstelsel inhoudt. Wat
in vredestijd een strijd van jaren zou heb
ben geeisohl, is in de gloeiende atmosfeer
van dezen oorlogstijd in weinige dagen tot
stand gekomen. Maar het hoofdpunt van
haar programma is de bevordering van het
tot stand komen van een spoedigen vrede.
De eerste ernstige poging om den vrede
te herstellen, is reeds nagenoeg twee jaren
geleden geschied in de uitnoodiging, die
den Gen December 1916 door den vierbond
gericht werd tot de tegenpartij, om geza
menlijk aan de conferentietafel plaats te
nemen voor een gedachtenwisselipg over
de middelen om weer tot den vrede te ko
men. Nu is voor de tweede maal met de
zelfde bedoeling een stap gedaan en weder
is daartoe op Wilson een beroep gedaan.
Maar als men de omstandigheden van toen
met. die'van nu. vergelijkt, dan vindt men
een groot verschil.
Vooreerst is Wilson niet meer dezelfde
van vroeger. .Toen was Wilson de vredes
apostel; -nu h> hij de grootste roeper .in den
strijd. Wat 2€i ditmaal de uitwerking zijn
van "de roepstem, die tot hem wordt ge
richt om het initiatief te nemen tot onder
handelingen over den vrede? Van hem, die
vooraar, staat in de gelederen van de strij
denden, wordt verlangd, dat hij zijne mede-
snijders, die in zijn voorbeeld eene aan-j
sporing plachten te vinden om hunne in
spanning te verdubbeien, zal bewegen om
zich te matigen en zich met de tegenpartij
te zetten tot onderhandelingen over eer,
vrede. Het eerste war hem wordt gevraagd,
is, da: hij de onmiddellijke staking van alle;
vijandelijkheden zal bewerken. Wat zal hij
doen met dit verzoek? Misschien lacht de
rol \an operscheidsrechter, die hem is toe
gedacht, hem toe. Maar wat zal hij kunnen
uitwerker, bij zijne medestrijders, bij Frank
rijk en Engeland, waar Clemenceau en
Lloyd George den toon aangeven,- en bij
Italië Zijn antwoord op de nota's, clie hem
tegelijk via Bern en via Stockholm zijn ge
zonden, zal het uitwijzen. Maar al te opti
mistisch kan men hierover niet zijn.
O de algemeene toestand is een geheel
and. - geworden. In December 1916 richt
ten Duitschland en zijne bondgenooten zich
tot de tegenpartij in het volle besef, dat
'de overwinning hun niet zou kunnen ont
gaan; zij voelden zich als overwinnaars, die
genadiglijk aan de andere partij de gelegen-
- heid wilden gunnen om het ergste onheil
van zich ai te wenden. Nu zijn de rollen
verwisseld. De Entente voelt zich verzekerd
van de eindoverwinning, zoo niet reeds in
de eerstvolgende weken, dan toch stellig in
het aanstaande jaar, wanneer Amerika zijne
nog v ersche krachten ten volle op de slag
velden za! kunnen ontplooien. Bulgarije's
afval van der. vierbond heeft hen gesterkt
in hunne reeds hoog gespannen verwachtin
gen or, het ligt voor de hand, dat zij den
nieuwen vredesstap van de "overgebleven
leden van het vijandige bondgenootschap
interpreteeren als eene aanwijzing, dat men
daar zich er van bewust is geworden, datj
de partij verloren is. 1
En hoe is de stemming in Duitschland?;
Een maatstaf daarvoor ~s te vinden bij ver
gelijking van 't geen vroeger is gezegd over
de eischen, die men stelde aan den toekom-
stigen vrede, met de jongste uitingen daar
over Hier is eene steeds sterkere daling,
"die in de laatste dogen zelfs bij sprongen
gaat. De „Duitsche vrede". de toekomst
droom van de Al-Duitschers, is opgeborgen;
het is nog maar „een vrede, die onze eer
niet aantast", die wordt verlangd. Een paar
weken geleden verkondigde vice-kanselier
von Payer in "zijne rede te Stuttgart, dat de
Entente moest afblijven van wden in het
Oosten herstelden vredestoestand; daarin
had zij niets te zeggen. In het program van
de meerderheidspartijen van den rijksdag,
dat door de nieuwe regeering als grondslag
van hare politiek is aanvaard, wordt gezegd,
dat de tot dusver gesloten vredesverdragen
geene belemmering mogen zijn voor een al-
gemeenen vrede. Op dit punt is dus een
volslagen omkeering te constateeren. Wat
België betreft, wordt de verplichting tot
schadeloosstelling erkend. Voor EIzas-Lotha-
ringen wordt de inrichting van het nu door
een uit Berlijn gezonden stadhouder be
stuurde rijksland als een zelfstandige bonds
staat verkondigd.
Duitschland begint dus met^Ket doen van
•belangrijke concessiën reeds voordat er van
onderhandelingen sprake is. Dit verraadt
een gevoel van zwakheid, dat zeker niet kan
bijdragen om de tegenpartij tot matiging Ie
stemmen. Het groote gevaar, dat het slagen
van den nieuwen vredesstap bedreigt, zit
hierin, .dat men tot dusver steeds heeft ge
zien, dat zoodra er uitzicht ontstond op
verandering van den toestand in het voor
deel van per. der partijen, de winnende partij
dadelijk alle zelfbeheersching vendor en dat
met hare verwachtingen ook hare eischen
tot in het onmatige stegen. Nu wordt op
Wilson, die zelf in tegenstelling tot den
toestand van twee jaren geleden, toen hij
als onzijdige s'ond tegenover den strijd
oen van de. oorlogvoerenden is. een beroep
gedaan, dat hij aan zich zelf en aan zijne
medestrijders matiging zal opleggen. Wij
hopen natuurlijk, dat dit beroep niet zonder
vrucht zal blijven en dat de president der
groote Amerikaansche republiek zich zal
bekeeren tot h-ev inzicht, dat het alles over-
heerschende belang van de geheele mensch-
heid is. dat de vrede wordt hersteld. Wij
wensr.hen vurig, dat het zoo zal z:in. Alleen
is het geraden, lettende op de ondervinding"
in de 50 oorlogsmaanden, die achter ons
liggen, opgedaan, hierin niet al te optimis
tisch te zi;n.
l3e oorlog.
De gezanten van Zweden en Zwitserland
hebben gistermorgen de nota's, die aan
hunne regeeringen ter bezorging waren toe
vertrouwd, respectievelijk aan I.ansing en-
aon Wilson ter hand gesteld.
Wat tot dusver aan de zijde der Entente
over den nieuwen vredesstap is gezegd,
klonk over 't geheel zeer gereserveerd en
hield in hoofdzaak in, dat voordat de nota's
ontvangen waren men zich van een oordeel
moest onthouden. Men schijnt dus te voe
len, dat de nu gedane voorstellen niet onge
lezen ter zijde kunnen worden gelegd, zoosls
met het voorstel van graaf Burian is ge
schied. Beslist afwijzend klonk alleen wat
door Havas, het door de Eransche regeering
geïnspireerde nieuwsagentschap, werd be
licht over de stemming in de Fransche re-
geerfngskringen en in de pers, voor zoover
die door Havas waardig wordt gekeurd om
naar buiten te worden vermeld.
Volgers eene ofiicieele mededeeiing van
Reuter wenscht de Engelsche regeering z«ch
niet uit te laten over de Duitsche vredes
voorstellen, die naar zij gelooft onderweg
zijn, zoolang niet officieel bekend is v;e!ke
deze -voorstellen zijn.
Tegenover het voorstel van Burian heeft
de Engelsche regeering zich anders gedra
gen. Balfour heeft er, geheel voor eigen re
kening. een rede over gehouden zoodra hij
het voorstel in de pers gelezen had; maar
de Engelsche regeering heeft er, nadat zij
het voorstel had ontvangen, over gezwegen.
Als zijn persoonlijke- rtieening heeft de
Britsche onderstaatssecretaris Barnes ge
zegd, dat men .verzekerd moet zijn, dat
Duitschland eeiv schoonen, werkelijken vre
de (a clean, real peace) bedoelt, voordat men
zich bereid kan zijn zich te leenen tot eeni-
gen vorm var. onderhandeling.
Eene mededeeiing van de Associated
Press uit Washington houdt in, dat men daar
meent, dat het weinig waarschijnlijk is, dat
ernstige aandacht zal worden geschonken
aan de Duitsche voorstellen, zoolang
Duitschland nog gedeelten van Frankrijk en
België bezet houdt.
Een Fransche otficieuse mededeeiing
j-v,ijst op de verklaring van Wilson van 27
September* dat geen vrede kan worden ver-
kregen door overeenkomst of compromis
met de regeerir.gen van dp centrale mogend
heden en verklaart ten slotte, dat geene on
derhandelingen mogelijk zijn met den
vijand, zóólang hij op den vaderlandschen
grond is.
Volgens Hévas kan het antwoord van
Frankrijk nier anders zijn don eene verkla
ring van n;et-or.tvankelijkheid.
Het nieuws van de' oorlogstooneelén is
dit maai van geringe beteekenis.
U:r. Parijs- worden geslaagde plaatselijke
operatiëii bericht in dejstreek N.-O. van St.-
Quentin tot verbetering van het front. Aan
de Suippe en de Aisne eveneens strijd van
niet zeer grooten omvang. St.-Etienne aan
de Arnes werd door de Duitschers een
oogenblik hernomen, maar was spoedig weer
in Fransch bezit. Een loopgraafnet, dat het
terrein Z. van Isles aan de Suippe verdedig
de. \?er.d door de Franschen bemachtigd.
Het Duitsche avondbericht meldt plaatse
lijke gevechten ten X. van de Scarpe en in
Champagne een rustigen dag Ten N. van
St.-Quentin en tusschen Argon ne en Maas
hebben zich in de avonduren vijandelijke
aanvallen ontwikkeld.
De steeds aanhoudende strijd noodzaakt
de Duitschers telkerfe nieuwe wijzigingen
aan te brc-ngen in hun verdedigingsfront. In
Vlaanderen staan de Ententetroepen dicht
voor Roesselaere-en ![in het Zuiden) in de
Lysvlakte. De verdediging staa: in stellin
gen, welker waarde^ door de fienkeerer.de
werking; die van den omtrek van Rijssel uit
kan- worden uitgeoefend, wordt verhoogd.
In tusschen komt voor Rijssél het gevaar
nabij, dat reeds voor zoo vele steden in dit
gedeelte van Noord-Frankrijk noodlottig is
geweest. De grootste onder de Noord-Fran-
sch* sieden, een gewichtig centrum van
handel en nijverheid en tevens eene plaats
van groote kunsthistorische waarde, wordt
met vernietiging bedreigd. Het achteruitleg-
gen van het frontgedeelte Armentières
Lens heeft dit gevaar in de hand gewerkt.
Aan het hont Reims—Verdun is 't front op
de Ch-ampognehoogten ten Z. van de Suip-
eenige Kilometers naar het Noorden
acht:rui;gebrccht. Dit is een gevolg van de
terreinwinst, die de Fransche aanval verder
oostelijk gemaakt heeft tegen Vouziers. De
aanvallen van de Amerikanen ten O. van
de Argor.ne brachten ditmaal geene veran
dering.
De uitvvci ng van het door de Entente:
lcgeis den 18èn Juli"ingezette offensief ken
schetst Reuter, door te constateeren, dat na
dejnncming op 6 October van Fresnoy dc
Duitschers zi.h van Dixmuiden tot de Oise,
een front van 100 mijlen, achter de
linie bevinden van waai; zij den 21 en Maarl
den aanval hebben ingezet.
B e r i ii n, 7 Oct. B.) Volgens tie
Germania bestaat de kabinetsraad, die den
rijkskanselier ter zijde staat, uit de staats
secretarissen von Payer, Groeber, Erzber-
ger, Scheidemann en Friedberg. Het blad
noemt het zoo goed als zeker dat de tweede
voorzitter der centrumgroep Trimborn
staatssecretaris van binnenlandsche zal wor
den.
De bladen houden zich uitvoerig- bezig met
de jongste zitting van den Rijksdag. De
Kreüzzeitung wijst er op, dot de „burger" on
Bethmann Hollweg den 4en Augustus 1914
in generaalsuniform is verschenen, terwijl
de cavalerie-genereai prins Max van Baden
in burgerkleeding cle'lëden van "den Rijksdag
tegemoet is gekomen.
Ook de Vossische Zei(ung"Nvijst op deze
tegenstelling. De Vorwarts spreekt er zijn
vreugde o\ er uit dat thans voor den eersten
keer een kanselier heeft gesproken, die de
overgroote meerderheid van de volksverte-
genwoordiging achter zich weet. De prins
stond als een éénvoudig man voor ons, niet
als een „Hèrrenmensch", die op een corn-
mandotoon het recht van zijn gezag-door-ge-
boorte verkondigt.
De Post vindt dat woorden van zoo groo
te beteekenis, door den rijkskanselier zeer
koel, bijna nuchter zijn gezegd.
De Berliner Neueste Nacnrichten zegt:
Mannen die den blik naar dé wolken in
plaats \an naar de aarde richten, mannen die
zeei zeker het beste willen en van de juist
heid van hun weg overtuigd zijn, maar die,
te goed van vertrouwen, leerstellingen van
volkengeluk en wereldvrede nastreven, heb
ben op het beslissende oogenblik het roer
van het staatsschip in handen genomen. Zij
drogen een zware verantwoordelijkheid voor
de toekomst van ons volk.
Het Berliner Tegeblatt legt de rede van
den rijkskanselier aldus uit, dat het deel van
Duitschland, hetwelk niet op een toon van
superioriteit de wereld wenscht te comman
deren, de zeer groote meerderheid is waar
op prins Max van Baden zich beroept en dat
hij zelf daarvan de vertegenwoordiger is:
Frankfort, 7 Oct. (W.-B). Naar in
welingelichte kringen te Weenen verluidt,
zal aan een kabinet-Lammasch de opdracht
verleend worden het oude Oostenrijk te
liquideeren, inzonderheid de financieele
vraagstukken voor het overgangstijdperk tot
oplossing te brengen met inachtneming in
het bijzonder van de oorlogsschulden.
Ex-koning Ferdinand van Bulgarije is Za
terdagavond door Budapest gekoipen op
zijne reis naar zijne bezitting Ebenthal in
Neder-Oostenrijk. Met een Donau-stoom-
schip zijn daar ook aangekomen de leden
\an het O.-H. diplomatieke korps in Sofia.
Hetzelfde stoomschip bracht 300 millioën
kronen contant geld, behoorende aan filia
len van Hongaarsche bankinstellingen in So
fia.
L o n d e n, 7 Oct. (R.) Reuter verneemt,
dat Lockhart, de gewezen Britsche verte
genwoordiger te Moskou, gisteren de Fin-
sche grens heeft bereikt. 31 Engelschen en
25 Franschen vergezéllen hem. De namen
zijn nog niet bekend. Men verwacht, dat
zij Woensdag, te Stockholm zullen aanko
men.
Heisin gfors, 7 Oct. (\V. B.) De
Landdag nam in tweede lezing het grond-
w ets-ont werp aan met 66 tegen 34 stem
men. Daarin zijn nog verdere veranderingen
in demccrstiSchen geest gebracht, terwijl het
veto-recht van -de Kroon inzake de lands
verdediging er uit verwijderd is. De stem
ming toont aan, dat niettegenstaande deze
vérstrekkende tegemoetkoming de voor de
aanneming noodige meerderheid van 3/o
moeilijk' te bereiken zal zijn.
Sfaten-Generaal
TWEEDE KAM El'..
Xllverhons.
Ingediend is een wetsontwerp tol nader®
vaststelling van het bedrag, waarvoor zilver
bons kunnen worden uitgegeven.
Waaft dc behoefte aan ruilmiddelen van
kleine coupure, in hoofdzaak als geval» van
liet vasthouden door hel publiek van de grove
zilveren munten, blijft locncmen en daarin
in verband met de buitengewone omstandig
heden door aanvoer van zilver vooreerst niet
zal kunnen worden voorzien, is de Minister
van oordeel, dat aan een nadere verhooging
van liet maximum van hel bedrag, waarvoor
zilverbons mogen worden uitgegeven. tot-
tachtig miDiocn gulden niet is te ontkomen-
Tót bescherming van den goudvoorraad
van de Nederlandsche -Mank. ais ook omdat
daaraan naar hem voorkomt, geen voordeel
is verbortden, acht de Minister het, in over
eenstemming met hei gevoelen yan de direct
tie* der Nederlandschc f: uk. niet wcnsclielijk*
toepassing te geven aan het in dc Eerste Ka
mer te berde gebrachte denkbeeld om dc zilj
verbons slcchts^Jot een beperkt lied rag as
wettig betaalmiddel to'e te laten.
Berichten
De Staatscourant van 7 October bevat
o. m. het volgende Kon. besluit:
benoemd tot commissaris-generaal van de
landbouwproductie bij het departement van
Landbouw fl'r. TL P. Lovinfc te s Oravenhage.
is met ingang van 23 September 1918 be
noemd tot voorzitter der plaatselijke com
missies voor de Ongevallenverzekering te
Rotterdam, mr. M. Franken te Rotterdam,
thans plaatsvervangend voorzitter dier com
missie mr. F. W. C. Baars te Rotterdam.
II. M. dc Ivon-iu gin is Zondagavond
te 11 uren per Staatsspoor van het Loo in de
Residentie aangekomen.
II. M. werd aan den trein verwelkomd door
Z. K. II. den Prins
H. M. de Koningin is gisteravond 3 uur
9 min. van het Staotsspoorstation uit de re
sidentie weder naar Het Loo vertrokken.
Z. K. H. de Prins heeft Maandag op
het departement van Ldndbouw- Nijverheid
en Handel bezoeken gebracht aan den mi
nister, den heer Van IJsselsteijn, den direc
teur-generaal van den Landbouw, den heer
Van Hoek en den commissaris-generaal
voor de productie, dr. Lovink.
i'liikoeewooe :nlnl*tcrraad.
Naar verluidt is er Zondagavond een
buitengewone Ministerraad gehouden.
De gewone audiënties van de ministers
van Koloniën en van Marine zullen op Vrij
dag II October niet plaats hebben.
Baron Gevers. Aan het einde van
deze week wondt de Nederlandsche gezant te
Berlijn, baron Gevers voor enkele dagen te
Den Haag verwacht.
Onze-gezant te Londen. Naar
de Londensche correspondent van de TeL
verneemt, zal de Nederlandsche gezant
alhier, jhr. De Marees van Swinderen, bin
nenkort naar Nederland vertrekken.
Oase ;ez»nt ia Washington.
Uit Rotterdam meldt men aan het Hbl.:
Naar hier verluidt, zou de heer J. T. Cre-
mer, lid der Eerste Kamer en oud-minister
van -Koloniën, aangewezen worden als onze
gezant te Washington.
Van andere zijde wordt aan het Hbltf? ge
meld, dat de buitengewone ministerraad van
Zondagavond zich o. m. zou hebben bezig
gehouden met de vraag, of het mogelijk is
Die heel zoet spreken, zitten Vaak vol stre
ken.
Roman
door
Thérèse Hoven.
-'u -r-
En ze zijn al -te ver van elkander af, dan
dal ze zijn poging tot toenadering kan be
grijpen
Anders, in 't begin van hun huwelijk, ver
welkomde zc hem, als hij eens wat langer
jwas uitgebleven met onstuimige hartelijkheid.
Nu zegt ze, onverschillig: ben-jc daar?
Ik wist niet zeker of ik je had hooren thuis
komen, t Is al laat, hè?"
•Ja, ik was nog even naar moeder en ik
kon niet vroeger weg-uit de zaak."
„Is alles wel bij je thuis?'' klinkt haar be-
Icefdheidsvraag.
„O! best, dank je. Jk had gehoopt dat een
van de meisjes mij tijdelijk zou willen hel
pen
„Dat zal wel niet; ze vinden het zeker ge-
ïkleeder om les te geven, dan om achter de
toonbank te.staan
„Waarom zeg-je dat nu zoo?1
„Ik wist niet, dat ik er iets rare miszegd
had Maar ik ben moe en wou graag gaan
slapen.
,Jc bent moe? Ik zou wel eens willen wcteii
van wal.'
„Dc jongen was nog al lastig van avond.'
„Misschien krijgt hij tanden."
„Tanden, maar Gijs, hij is nog maar twee
maanden, vóór de zesde of zevende maand
hebebn kinderen daar geen last van.'-
„Och! ik weet dal zoo niet.'
Nee, je bemoeit je niet te veel met hem,"
zegt ze, knorrig. Ze is zoo moe en ze is zoo
bang. dat Gijs 't kind wakker zal maken.
Zij kan ook niet weten, wat hij onderweg
gedacht heeft en nu, dat zij zoo weinig toe
schietelijk is, kan hij 't haar niet zeggen.
Ilij weet niet beter le doen dan vluchtig
haar voorhoofd met zijn lippen te beroeren en
heel gewoon: „Nacht Miel" te zeggen. J>an gaat
hij naar zijn eigen kamer.
Op last van den dokter is hij nog steeds uit
het heiligdom van moeder en kind gebannen.
Miel is er erg dankbaar voor en toch blijft
ze heel verdrietig achter en ze voelt zich erg
verlaten.
HOOFDSTUK X
De Russen van Mevrouw Thirene.
Gijs is al weer spoedig over zijn senlimen-
teele bul heen; 't is niets voor hem om zich zoo
te verdiepen in wat had kunnen zijn. Als Miel
niet wil, nou, ,dan wil ze niet.
Hij zal zich wel troosten; hij kan zich God
dank wel schikken. Een andere man, in zijn
plaats, zou natuurlijk heel andere dingen doen,
maar dat lokt hem niet aan.
Eerlijk gezegd vindt hij werken en zaken
doen.en geld verdienen, prettiger dan flik
flooien en de rest!
Hij kan er best zonder.
En dan ook, niemand is cr meer van over
tuigd dan Gijs van Poeteren, dat hij een braaf
man is. die alles liever zou willen dan zijn
vrouw bedriegen, zelfs al geeft zc cr aanlei
ding toe, door haar koelheid.
Dc dokter heeft hem verzekerd, dal, bij vol
doende rust, alles terecht zal komen bij Miel
en dat 't in zulke gevallen een zaak van ge
duld is.
Hij zal dus geduld hebbenen vindt dat
heel mooi van zicli zelf!
Zoo mooi, dat hijgden volgenden ochtend
al heel vroeg bij zijn vrouw in de kamer gaal,
zijn zoon met aandacht bekijkt, hem hèusch
nog al moppig vindt en vriendelijk zegt: „Nou,
Miel, ik ga weer aan 't geld verdienen voor
jullie beidjes.Maak nu maar gauw, dat je
hcclcmaal beter bent, hoor meid, dan kun je
weer eens uit. 't Is toch saai voor je altijd
zoo op dezelfde verdieping."
Eu zij, onder den indruk van zijn hartelijk
heid, ze.gt: „Ik zal precies doen wat de dokter
zegt, dat is de beste manier, om cr spoedig af
te zijn. 't Is voor jou ook sneu."
„Och! voor mij is 't minder."
Dat is nu heuscli uitstekend bedoeld en een
gevolg van zijn nadenken, maar T klinkt niet
heel hartelijk en Miel, die van plan was hem,
uit zich zelf, een zoen te geven, laat 't nu
maar. Als hij er toch niets om geeft!
En zooals 't altijd gaat; dc vrouw denkt er
den heelen dag aan, de man is 't dra ver^
gelen door de zakenzorgen.
Love, in man's life, is but a thing
a p a r t.
't Is woman's whole existence!
Miel prijst zichzelf omdat ze niet meer ver
liefd is op haar manj-^e vindt 't veel gemak
kelijker... dat hij zoo koel is... en ze denkt aan
niets anders.
Als Amor zich eenmaal tusschen twee men-
schenkinderen innestelt, dan wfl hij er ook
blijven hij is immers.
E n f a n t 'd e Bohème.
Et n'a jamais con-nu de 1 o i
Si t u li e m'a i m e s p as, je t' aim e..
Miel heeft eens, op een Zondagavond, in 't
begin van hun trouwen, dc Carmen met
Gijs gezien en ze vond hét prachtig, al had ze
ook de diepste verachting voor dc coquette
ci'garel ten-maakster.
Van daag moei zc er aldoor aan denken,
waarom weet ze zelf niet. Want, ze heeft het
immers al lang bij zichzelf uit gemaakt dal
ze in 't geheel niet meer verliefd is op haar
man, dal ze niets om zijn liefkoozingen geeft
en blij is met rust te worden gelaten. En
toch? En toch?
L'amour est enfant dc- Bohème.
Et n'a jamais, jamais connu de
1 o il
Och, wat onzin!
Kom, zc zal opslaan en haar eigen toilet <m
dat van Gijsje maken, dat mag ze gelukkig!
Ze is heuscli beter... van ochtend voelt zij
zich tenminste best en vindt ze 't heerlijk voor
haar ventje te zorgen.
Terwijl Gijs, de zoon, door zijn moeder
wordt gekleed, en wat cr verder bij hoort,
heeft Gijs, de vader, het druk in de zaak.
Er zijn allerlei kisten gekomen, die uitge
pakt moeten worden en er is zóóveel uil tc
pakken, op te schrijven cn te rangschikken,
dat hij onmogelijk zijn da'gelijkschen stroop
tocht kan ondernemen. Er.is op 't oogenblik
ook niets, waar hij speciaal op uit moet. Dc
laatste dagen zijn kalm geweest, de groote
drukte is geluwd. Het publiek is beslist, min
der koopziek.
IV vrees voor hongersnood is, momenteel.
overschaduwd door een andere, een meer.
concrete, een meer persoonlijke en wordt dus
veel intenser gevoeld.
fis heel naar als het volk zou verhongeren,
de betere klassen zouden er natuurlijk niet
zoo spoedig door getroffen worden; voor geld,
met of zonder goede woorden, kan men zich
nog wel van alles aanschaffen.
Hel b ij gebrek aan brood eet men
korstjes van pasteien is nu lot een
algemeenc waarheid geworden; sedert het
brood minder voedzaam is worden er meer
taartjes gegeten, al kosten dc vroegere 3 cis
dito's nu al 10 en 15 ets.
Maar wat is dat nu?
Het zou toch al heel gek moeien loopen als
de honger zijn brutalen klauw tot de boven
ste lagen der maatschappij zou uitstrekken!
Eu dan... er ligt zooveel in kelders, prové*
sickamers, kasten, zelfs wordt de badkamer,
met bad incluis, als voorraadschuur gebruikt,
„Nee, honger zullen wij niet lijden'* zeg
gen de bezitters vertrouwend.
Maar, wat nu gebeurd is, heeft juist den be
zitters getroffen.
Tegen het einde van 1917 werd er reedó
heel, heel zocht gefluisterd: „De Russen be
talen niet.''
„De Januari-coupons zullen niet meer ven
zilverd worden."
Toen sloeg menigeen reeds de schrik om 'i
hart en in de beurs- Men hoopte echter nog|
Doch op eens klonk de zekere mare: „D®
Bolsjewiki hebben 't roer dn handen en zé
erkennen staatschuld, noch particuliere
schuld I" j.
(Wordt vervolgd!