BUITENLAND
EEMLANDER
FEUÏLLETON.
Het Suiker-Paleis
17e Jaargang No. 1*30
HDHyyrUryTQPPHQ Pcr 5 maanden voor Amers*
Abl»iihLts)«.n lu. RliO foort f 1.80, idem franco
per post f 2.30, per week (met gratis verzekering
tegen ongelukken) f 0.15, afzonderlijke nummers
f 0.05. Wekelijksch bijvoegsel »De Hoilandsche
Huisvrouw(onder redactie van Thcrèse Hoven)
per 3 maanden 75 cent. Wekelijksch bijvoegsel
xWereldccvue* per 3 maanden 60 cent.
7 7 1
77
HOOFDREDACTEUR: M«. D. J VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF Co
BUREAU - ARNHEMSCHE POORTWAL, HOEK utrechtschestr.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Dinsdag 22 October 191S
dienstaanbiedingen 1—5 i-egels f 0.50. groote letters
naar plaatsruimte Voor handel en bedrijf bestaan
zeer voordcelige bepalingen tot het herhaald adver.
tecrcn in dit Blad, bij abonnement Ecnc circulaire
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Het Duitsch antwoord op
Wilson's nota.
De ee;s«e indruk, dien Wilson's nota van
14 October in Duitschland maakte, wekte
«enigen twiifel of de door het Duitsche
voorstel van 5 October ingeleide vrcdesactie
voortgang zou hebben. Een kreet van ver
ontwaardiging ging op over de verklaring
van Wilson, dat er klaarheid o/er moest be
staan, dat de uitvoering van de ontruiming
der bezette gebieden en de voorwaarden van
een wapenstilstand zaken zi',n, die moeten
v.orden bvergelaten aan het oordeel en den
raad van de militaire raadslieden van de re
geering <ier Vereenigde Staten en van de
geallieerde regeeringen, en dat geen rege
ling door de regeering der Vereenigde Sta
ten kan worden aangenomen, die niet zor£
draagt voor volkomen bevredigende zeker
heden en waarborgen voor het voortduren
van het tegenwoordige militaire overwicht
van de legers der Vereenigde Staten en der
geallieerden aan het front.
De Vnrwarts achtte het noodig eene
waarschuwing te laten hooren, dat er gren
zen waren, die niet "mochten worden over
schreden, ..zonder dat het begonnen werk
weer in puin valt en de hel der vernietiging
weer alle muilen open doet." Het rijksdag-
lid GoChein noemde Wilson's eisch „zóó
monsterachtig, dat ook den eerlijksten en
meest overtuigden pacifist bij ons het bloed
tot koken komt."
Van dien eersten indiuk is in het Duitsche
antwoord, dat ons heden in den namiddag
heeft bereikt, niets meer te bespeuren. Een
Fransch spreekwoord zegt: ,.La nuit porte
conseil." De Duitsche regeering heeft zich
niet een nacht, maar een geheele week tijd
van beraad gegund. Zij heeft dus deugdelijke
voorzorgen genomen, dat zij niet een onbe
raden stap zou cloen. En de uitkomst van het
gevoerde overleg, waaraan ditmaal alle par
tijen in den rijksdag, met inbegrip van de
onafhankelijke sociaal-democraten, hebben
deelgenomen, vindt men uitgedrukt in den
aanhef van de Duitsche an t woord-nota,
waarin wordt gezegd:
„De Duitsche regeerir.g is bij het aanne
men van het voorstel tot ontruiming der be
zette gebieden er van uitgegaan, dat het pro
ces dezer ontruiming en de voorwaarden
voor een wapenstilstand aan het oordeel der
militaire raadgevers overgelaten moet wor
den en dat de tegenwoordige krachtsverhou
ding aan de fronten als grondslag moet die
nen voor de regelingen, die deze verze
keren en waarborgen. De regeering stelt
den piesident voor tot regeling van de bij-
zonde: heden gelegenheid te geven. Zij
vertrouwt daarbij, dat de president der Ver
eenigde Staten geen eisch zal goed
keuren, die met de eer van het Duitsche volk
en met het sluiten van een rechtsvrede on-
veroenigbaar zou zijn."
De Duitsche regeering verklaart dus vol
komen ir. ie stemmen met wat door Wilson
is gesteld als eischen, waaraan het ontrui
mingsproces en de voorwaarden van den
wapenstilstand zullen moeten beantwoorden,
en zij legt aan Wilson den zedelijken plicht
op te zorgen, dat geene voorwaarden zullen
worden opgelegd, die de eer van het Duit
sche volk zouden aantasten en niet zouden
passen in den rechtsvrede, waarmee de
strijd zal moeien worden besloten.
Daarmee is het groote woord gesproken,
dat men hoopte van Duitschland te verne
men. De Duitsche regeering- legt zich ne^r
bij c!e voorwaarden, die aan den wapenstil
stand zuHcïi wo.der. verbonden. Hoe <.te
zullen luiden, is aan haren invloed onttrok
ken; zij zal zich er aan onderwerpen in iet
ver Vouwen op de wijsheid van het oordeel
van' Wilson, aan wien zij de beslissing toe
vertrouwt, dat de Duitsche eer niet zal wor
den geschonden en dat de rechtsvrede zal
zijn verzekerd.
Er komen nog verschillende andere din
gen in deze nota voor. Zij bevat een protest
tegen de beschuldiging van onwettigheid en
noodelooze wreedheid bij de Duitsche wijze
van corlogvoeven te land en ter zee met een
voorstel om naar die beschuldiging loo* on-
z::eige commission een onderzoek ie laten
instellen. Zij bevat verder de mede 'eeling,
dal f-an de duikbootcommandanten bevolen
is geene passagiersschepen meer te torpe
deren Had men dat bevel maat eert week
eerde» laten uitgaan! Dan zou ziiu voor1 o-
mei\. dat voor de beschuldiging, waartegen
men op komt, nog in de laatste dagen nieuw
bewijsmateriaal is geleverd. Eindelijk wordt
nogmaals de volle nadruk gelegd op de
gruote verandering, die in de Duitsche ijks-
regeering is gekomen, welke den waarborg
verschaft, dat het vredes- en wapenstil-
standsaanbetd uitgaat van eene regeering
die, vrij van elke willekeur en onverant
woordelijke invloeden, gedragen wordt door
de toestemming van de overgroote meerder
heid ven het Duitsche volk.
Dit alles zijn zaken van groote beteekenis.
Maar zij staan achter bij het alles beheer-
schende feit, dat hef tot stond komen van
den wapenstilstand nu verzekerd is. Nog
slechts een korten lijd en de wapenen zullen
te rusten worden gelegd. En als zii eenmaal
zijn neergelegd, zullen zij niet weer worden
opgevat. Daarop kan. men volkomen gerust
zijn. Zoo brengt deze nota ons de blijde
boodschap, d3t wij den vrede tegemoet
gaan, die de wereld verlossen zal van de ge
durende ruim vijftig maanden doorgestane
ellende.
De oorlog,
B e r 1 ij n 2 1 O c t. (W.-B.). Het Duitsche
antwoord op de nota van president Wilson
van 14 October luidt aldus
De.'Duitsche regeering is bij 't aannemen
van Het voorstel tot ontruiming der bezette
gebieden er van uitgegaan, dat het proces
dezer ontruiming en de voorwaarden voor
een wapenstilstand aan het oordeel der
militaire raadgevers overgelaten moeten
worden en dat de tegenwoordige krachts
verhouding aan de fronten als grondslag
moet dienen voor de overeenkomsten, die
deze verzekeren en waarborgen.
De regeering stelt den president voor tot
regeling \an de bijzonderheden gelegenheid
te geven. Zij vertrouwt daarbij, dat óe pre
sident der Vereenigde Staten geene eischen
zal goedkeuren, die met de eer van het Duit
sche volk en met het shiiten van een
rechtsvrede onvereenigbaar zouden zijn.
De Duilsche regeeiing komt op tegen het
verwijt van onwettige en onmenschelijke
handelingen, die tegen de Duitsche land- en
zeestiljdkrachten en daarmee tegen het
Duitsche volk gericht worden. Verwoestin
gen zullen tot dekking, van een terugtocht
steeds noodig zijn en zijn in zoover door
het volkenrecht toegestaan. De Duitsche
troepen hebben het strengste bevel het
privaateigendom te ontzien en voor de be
volking naar behooren te zorgen. Waar des
ondanks uitspattingen voorkomen, worden
de schuldigen gestraft.
De Duitsche regeering bestrijut ook, dat
de Duitsche marine bij het tot zinken bren
gen van schepen reddingsbooten opzettelijk
vernietigd heeft.
De Dui^che regeering stelt voor, op al
deze punten den toestand door neutrale com-
missiën te laien ophelderep. Om alles te
verhoeden wat het vredeswerk zou kunnen
bemoeilijken, zijn cp aansporing van de
Duitsche regeering 'aan alle U-boot-com
mandanten bevelen gericht, die het torpe-
aeeren van passagiersschepen uitsluiten,
waarbij echter op technische gronden geen
garantie kan worden gegeven dat dit bevel!
iedere zich in zee bevindende U-boot \óór
zijn terugkeer bereikt.
Als principiëele voorwaarde noemt de
president het terzijde stellen van iedere op
willekeur berustende macht, die op eigen
gezag ongecontroleerd en near eigen be
lieven den wereldvrede kan verstoren.
Daarop antwoordt de Duitsche regeering:
In het Duitsche rijk kwam aan de volks
vertegenwoordiging tot nu toe geen invloed
toe op de regeering. De grondwet bepaalde
bij de beslissing over vrede' en oorlog niet
eene medewerking der volksvertegenwoordi
ging. In dezen toestand is _pen piincipiëele
verandering gekomen.
De nieuwe regeering is in volle overeen
stemming metd en wensen eener uit het ge
lijke, algemeene en directe kiesrecht voort
gekomen volksvertegenwoordiging gevormd.
De leiders der groote partijen uit den Rijks
dag behooren tot hare leden Ook in de
toekomst kan geen regeering haar ambt aan
aarden of verder voeren zonder het ver
trouwen der meerderheid van den Rijksdag
te bezitten.
De verantwoordetijkheid van den rijks
kanselier tegenover de volksvertegenwoor
diging wordt wettelijk uitgebreid en zeker
gesteld.
De eerste daad der niéuwe regeering is
geweest een wetsontwerp in te dienen,
waardoor de grondwet van het rijk zoodanig
veranderd wordt, dat voor de beslissing over
oorlog of vrede de toestemming der volks
vertegenwoordiging vereischt is.
De zekerheid van de duurzaamheid van
het nieuwe systeem berust echter niet
slechts in de wettelijke waarborgen doch
ook in den onwankelbarer. wil van het Duit
sche volk, dat in zijn groote meerderheid
achtr deze hervormingen staat en de ener
gieke voortzetting daarvan eischt.
De vraag van den president met wien hij
en de tegen Duitschland verbonden regee
ringen te doen hebben, wordt derhalve
klaar en ondubbelzinnig aldus beantwoord,
dat het vredes- en wapenstilstands-aanBod
uitgaat van eene regeering1 die, vrij van eiken
willekeurige n en onverantwoordelijk en in
vloed gedragen wordt door de. toestemming
der" overweldigende meerderheid van het
Duitsche volk.
Berlijn, 20 October 1018.
(Get.) SOLE,
Staatssecretaris van fcuiten-
landsche zaken.
Reuer verspreid een van het Engelsche
departement van fcuitenlnndsche zaken af
komstig bericht, waaruit blijkt, dat geen ofii-
cieele verklaring zal worden afgelegd over
de Duitsche vredesstappen, zoolang niet
Wilson de geassocieerde regeering en in ken
nis heeft gesteld van de tusschen hem en de
Duitsche regeering gewisselde nota's.
De Franschen en Amerikanen hebben ten
N. van Verdun hunne liniën vooruitge-
bracht. Tusschen Oise en Serre hebben de
Franscheit hun vooruitgang hervat. De En-
gclschen staan op minder dan twee mijlen
van Valenciennes en hebben de aigemeene
linie La Senlinelle—St. Amand—Rangy
Tainttignies bereikt.
In België zetten de Duiischers hun terug
tocht voort langs de geheele linie. Zii zijn
een eir.d Gp wegnaar Eecloo en Gent. Vol
gens het laatste bericht zijn de geallieerden
nog slechts op 4 q 5 mijlen afstand van
Gent. Van Kortrijk uit gaan Engclschen
den weg op naar Brussel; ten O. van Rijssel
naderen zijn Doornik. Op den rechtervleu
gel hebben zij Denoin vermeesterd.
In de Balkcnlanden hebben Fransche troe
pen in de lichting van Widdin de Donau
bereikt.
De Duitsche regeering heeft een neutrale
commissie belast met een onderzoek nc.ar de
verwoestingen in het bezetie gebied, waar-
uil de Duiischers zich thans terugtrekken.
Brussel, 20 Oct. (W. B.) Officieel be
richt.
De gouverneur-generaal, baron von Fal-
ken-hauscn, heeft volgens een besluit van 18
October ellen Belgen en onderdanen van
neutrale staten, die door Duitsche militaire
rechtbanken of militaire bevelhebbers in het
gebied van het gouvernement-generaal tot
vrijheidsstraffen z;jn veroordeeld en hun
straf thans in België ondergaan, de rest van
hun slraf kwijtgescholden. Uitgezonderd zijn
zij, die wegens misdaden veroordeeld zijn.
De gouverneur-generaal heeft voorts be-
p8ald, dat de Belgen en onderdanen van
neutrale staten, die bij militaire of politie-
beschikking van hun vrijheid zijn beroofd en
zich thans in België of Duitschland bevin
den, worden vrijgelaten. Met hun vrijlating
zal den 21en October een aanvang worden
gemaakt.
Slechts een beperkt aantal personen, wier
vrijheid vair bewegen in België niet mogelijk
is zoo leng daar nog wordt gestreden, zullen
pas bij de ontruiming van België in vrijheid
worden gesteld. Voor de Belgen, die hun
straffen in Duitschland ondergaan, is het-
zelfd? gratiehesluit in voorbereiding.
Verspreide Berichten
Uit hé4, verloste Brugge.
Een correspondent van bet M. O. is met
een anderen collega gisteren bij Sluis over
de grens gewipt en vertelt \an zijn reis het
volgende
„Over de draadversperring gekomen, za
gen wij een eindeloozen modderpoel voor
ons uit. Lir.ks en rechts van het kanaal waren
de wegen schier onbegaanbaar. Overal om
gekapte boomen, sommige dwars over den
weg en een paar honderd meter over de
Hoilandsche grens een volkomen intact ge
bleven stel Duitsche loopgraven, afgedekt
met takkenbossen en goed voorzien van
schuilplaatsen.
Overal vrij rondlocpende nienschen, de
Belgische kleuren op borst en hoed. We
gaan langs Hoecke, Oostkeike en Damme,
waar de Duiischers overal de bruggen heb
ben opgeblazen, zoodat i' omliggende hui
zen gedeeltelijk ingestort en zwaar bescha
digd zijn. Reusachtig diepe gaten op de
plaatsen, waar de brug-ophalen waren. We
laten ons in de kuilen zakken en klauteren
weer naar boven en verder gaat het op Brug
ge af. Het zwart-geel-rood wappert van alle
woningen. Waar komen ineens al die vlag
gen vandaan die toch door „den Duts" wa
ren o'pgëëischt
En dan ineens bij een kromming van den
weg rijst fier en machtig het oude Belfort
van Brugge in de verte. De ontroering maakt
zich een oogenblik van je meester. Je denkt
aan de mooie versregels van Albrecht Ro-
denbach „Als ik klep is 't brand en als ik
luid is het storm in Vlaanderland".
We naderen de stad. Bij de eerste brug
steekt het bovendek van een stoomboot
boven water uit. De brug is opgeblazen en
ook hier zijn de huizen beschadigd door de
losbarsting. Een loopplank onderhoudt de
verbinding over het kanaal. Een troep Bel
gische soldaten staat er. omringd door de
verheugde Bruggenaars. Wij worden aange
klampt, namen worden ons genoemd van
Bruggenaars", die naar Holland gevlucht zijn.
Het is oen opgewondenheid cn een blijd
schap, die je zoo aanpakt, dat je er door
wordt opgenomen en meegevoerd. „Wij zijn
verlost, Brugge is verlost".
W e gaan door de feestelijk versie; d* srra-
ten. Het oude Brugge opent zich en rijst
voor ons op als een droom uit het voire
verleden. De koning wordt verwacht. Hui/en
en balcons zijn behangen met draperieën.
Overal zie je de gele banen met den klim-
menden leeuw zwieren langs de monumen
tale gevels. Oude besjes loopen rond.
tooid met de driekleur. Kinderen zv rO.n
met vlaggetjes. Wat een vreugde, wat een
geluk f De stad van den Coninck en Broydel,
van Memlinck, van Van Eyk, de Vleamsche
kunststad is vrij, is ongeschonden f
Op de groote Grand Place -ijst he: oude
Belfort op. Drommen menschen staan om
het. standbeeld geschaard, dat in het midden
prijkt, maar aller aandacht concentreert zich
op de auto's, die daar staan. Belgische avia-
teurs gaan en komen, motorrijders sro-ren
over het piein en alles is aangestoken hor
dezelfde vervoering. En laat :k niet ver
geten de kleine straatjes, waar prachtige
naieve dingen geschieden, waar ir. kleine
étalages de portretten staan van den koning
en de koningin, omkranst en versierd, waar
ik de opschriften lees Leve de Koning.
Leve de geallieerden?
In Le Panier d'Or op de Grand Place tref
fen we een heel gezelschap B^ische hoofd
officieren en een groen Fransche journalis
ten, verbonden aan het Fransche hoofd
kwartier. Men weet nog niet mei zekerheid
te zeggen of de koning vandaag komt. Wel
zijn koningin Elisabeth en koning Alber' van
morgen per vliegtuig over de s,c,d gegaan
en de heele bevolking weet dat Wij nemen
afscheid van onze charmante collega's en
probeeren dan een lunch te bekomen. Tol
onze gioote verbazing verschijnt er een
lunch op tafel, die.een Amsterdamsch res
taurant geen oneer zou aandoen maisch
kalfsvleesch, heerlijke groenten en fijn wil
brood van zuiver meel gebakken en een
flesch wijn.
In den namiddag verlaten wij de stad en
keeren naar Sluis terug, nog vol van de
geestdrift, die België in gloed heeft gezet.
Een grenscorrespondent ?n het blad
meldt
Zaterdagmorgen vergaderde de gemeente
raad van Brugge. De twee-en-tachtigjarige
burgemeester Visart de Bocar-ne, door de
Duitschers van zijn ambt ontheven, trad
weer als burgemeester de vergaderzaal bin
nen. Een ovatie was zijn deel. Dat was een
moment van geweldige ontroering. Hu niet
minder grootsch was heden, Zondagmorgen,
de godsdienstoefening in de hoofdkerk van
Sint Salvator, toen de dichte menigte in een
machtig Te Deum haar dank bracht voor de
bevrijding.
De Duitsche vlag is reeds Donderdag van
het Behort gehaald. Zaterdagmorgen werd
onder het spelen van den beiaard de Bel
gische vlag geheschen. Den ganschen
nacht was Brugge in blij gejubel.
Nog een instant a n ui! li r t
verloste Brugg.c. Behalve een verslag
gever van de Tel, wiens relaas wij weerga
ven, en Jan Fei'.lv van het Handelsblad (die op
z'n ÖmzVYcrviug langs de Belgische luist door
een Belgische patrouille werd ingepikt) L ook
een bijzondere verslaggever van Het Volk er
ui geslaagd over de grens le komen en een be
zoek aan hel bevrijde Brugge le brengen Zijn
verslag spant van al de andere do kroom.
Van hel bevrijde Brugge ontwerpt hij hot
volgende kleurrijke beeld:
„Overweldigend was hel tafereel (op de
Grand Place) waarvan wij de f roerde toe
schouwers werden Op den achtergrond van.
hei plein verhief zich hel grijze Belfort in al
zijn groolschhcid De ranke toren was gepa-
voiseerd van at den lwebden trans naar de
De hoogste kunst welke wij beoefenen
kunnen, is de kunst om 'n rechtschapen
mensch le zijn.
Homan
door
Thérè^e Hoven.
„Ik ook niet,'' bekent Micl.
„Nee, hè? Ze is valsch. Iloe liever ze is, hoe
minder je haar vertrouwen kunt. Dat bleek
dan ook wel O! gut, je liadt die Zus moeten
zien, ze was onder ccn hoedje le vangen. Toen
ik haar zoon beetje waarschuwde, zei zc:
Nou. ik kom slraks bij je om je alles te ver
tellen.'
„Lr. zc kwam, hoor, maar met 't staartje
naar beneden, zoo klein mogelijk. Mevrouw
had haar erg uit de hoogte ontvangen en had
ronduit gezegd, dat 't uit moest zijn met
Frans. Zij had hem al genoeg tegen gehouden
in zijn studie.. Nota bene, hij voerde
nooit iets uit en bovendien was hij in dienst.
„Enfin, Zu.s was zoo verbouwereerd, dat zc
de helft er niet van over kon vertellen, maar
't kwam er op neer, dal Frans niet meer met
haar moclu omgaan... Ze had andere plannen
voor haar zoon, zei ze er nog bij. Net als mijn
Ma laten ze zich toch met haar eigen be
moeien
Cootje is driftig nu... en stikt h ist in lraar
woorden. Als Miel tracht haar te kalmeeren,
herneemt zc, nog altijd boos: „Wel ja, wat is
dat nu voor een geknoei? Amor zal er zelf geen
weg meer in welen. Frans en Zus Veering
hooiden bij elkaar en ik bij mijn Luit Maar,
ik mag niet van mijn Ma en Frans mag niet
van zijn Pa cn Ma... en intusschen zit ik met
don Bcnzinc-hcld opgescheept en flirt Zus
wanhopend met hem om haar verdriet te ver
geten! 't Is me een wereld en alles door dien
lammen oorlog, omdat de Russen niet bcta-
len'"1
Nou, kind, ik denk dal je zulke liefdes-ver
haspelingen wel altijd /uil gehad hebben!"
„Wat een leuk woord. Je bent toch wel aar
dig, Miel! Jammer dal je hier zoo sneu boven
moet zitten. Hoc is 't nu eigenlijk met je?"
„Bedankt voor 't vragen," klinkt 't effen.
„Nee, daar moet je nu niet boos of gepi-
qqeérd om zijn, want dal is mijn vast prin
cipe. Als ik bij iemand kom, die ziek is of erg
verdriet heeft, dan vraag ik er nooit naar,
dat helpt immers niet en t maakt de men
schen nog meer miserabel om er over te spre
ken. Ik doe maar nel of er niets is... clan ver
gelen ze 't voor een oogenblik.'*
„Een beetje sympathie is toch wel eens
prettig!'
„Dat moeten ze maar begrijpen. Natuurlijk
voel ik reuzenv'ccl voor je. maar ik ga je niet
beklagen en kom niet hier met een uitgestre
ken gezicht: ,.\rme Miel, hoe is t nu met je?
Iieb jc veel pijn? Slaap je 's nachts nog wel
eens? Moet jc een drankje innemen of poeiers
of druppeltjes of pastilles? Iieb jc nog al
eetlust? Heb je nergens trek in? Och! och!
't is wat le zeggen!; Hoe lang is 'l nu al?
Vind je 'i niet r.aar? En \indl Gijs t niet
naar? Is hij cr nog al geduldig onder?
„Zie ie, dat alles zou ik kunnen zeggen,
maar ik dóe t niet. Dat hebben Zus Veering
en jk ook afgesproken, 'l maakt je naar voor
niets."
„Ook een opvatting. Ik vind t niets aardig
van Zus om, zooals je zegt, met een ander te
flirten en dat mei een ge-engageerden man
„Ze mag-best. Ik heb er niets tegen. Ze mag
hom gerust hebben, als ze wil...
„Hooi- -«eens, Cootje, ik vind je hcclomaal
niet aardig cn wat je doet, is zoo min moge
lijk. In plaas dal je Zus troost en licl en zacht
met haar omgaat, zooals het je plicht is, als
iemand verdriet heeft, zet jc haar aan lot iels
heel leelijks. In Engelsche boeken lees jc wel
ccr.s zoo iets, maar Hoilandsche meisjes
moesten daar le degelijk voor zijn.
Miel verwacht niet anders dan dal Cootje.
op /al stuiven, maar lol haar verwondering,
neemt ze l heel koel op en zegt ze, heel, ge
laten: ,.Jo hebt gelijk; 't js modern om jc ge
voel te smoren en or maar luchtig en vluchtig
op los te leven. Doordat wij zoo vrij met jon
gelui omgaan tegenwoordig; is l anders ge
worden.. maar. ja, T is lcelijk! Ik heb er
zoo niet bij nagedacht, maar, T is waar, ik
hits Zus aan... en zij houdt zich groot... maar
er is nog niet veel-kwaad gebeurd. Zc is net
eens mei den Luit seinen geweest cn hij vond
haar ook heel aardig"
.Nu, maar als ik jou waf, dan zou ik da
"zaak vvpi ernstiger opnemen.., 't is dan toch
voor je heele verder leven
„En ik wil cr juist af...
„Dan moet je zijn ring niet dragon. is
schandelijk van je, "l ccn of t ander. Je moet
'l af maken cn hem eerlijk zeggen, dal jc niet
genoeg van hem houdt om zijn vrouw te wor
den, of jc moet er een fatsoenlijk engagement
van maken en niet, zooals lichtzinnige meisjes
doen h/m aan den praal houden cn hem gele
genheid geven, in jou bijzijn, liever voor een
ander meisje le zijn dan voor jou...
„Dal heb ik heelemaal niet gezegd,'f valt
Cootje, driftig,, in.
„Niet precies zoo, maar je hebt me toch
verteld, dat hij Zus Veering heel aardig
vond.*'
,.Nu, ja, wat zon dat? Jij behoeft me de les
riet te lezen. Ik doe toch wat ik wil."
„Ilc, jc lijkt wel een hitje, dat brutaal is."
„Ik wit niet door jou gehofmceslerd wor
den. Jij hebt niks over mij te zeggen; jc doel
alsof jc mijn moeder was
Miel slaat op van de rustbank, waarop ze
al dien tijd gelegen heeft, gaat naar Cootje
toe en legt de handen op haar schouders, Ier-
wijl ze haar noodzaakt haar aan U* zien. Dan
zegt zc droef ernstig: Je luistert ook niet
naar je Moeder, Cootje...
,Ncc, Ma wil dal ik met'den Bervzinc-Luit
trouw...
„Maar zeker niet op de manier, waarop jij
dat schijnt le willen."
.Ik wil 't heelemaal niet.'
Heb dan den moed om eerlijk le zijn.
Ileusck, kind, ik wil niet bazen, ik heb er toch
geen belang bij, maar ik houd tè veel van je
om je zoo jc ongeluk le gemoet le zien gaan
en al ken ik dal meisje Veering, om zoo te
zeggen, bijna niet, toch zou ik het jammer
vindon, Ms ze, door jou toedoen, minderwaar
dig word
,.0! gunst, over Zus Veering hoef jij je niet
ongerust le maken, 't is niet om kwaad le
spreken, maar ze hield T meest van Frans om
T lekkers, dal ze kreeg, dat is hcusih waar
tin ais /.ij Laar mooie wille tandjes, waar ze
reuze-cofjuel op is, in een roomlaartje kan
/ellen, kan 'l haar niks schelen, wie 't aan
biedt, compliment van mij.
„En nu ga ik maar weg.. jV hebt zeker
meer dan genoeg van me. Ik ben een draak
dat weel ik wel, maar ik ben toch geen ge
meen kind en... heusch Miel, 't spijl me, dat
ik brutaal legen je ben geweest
„Och! dal is minder. Ik kan wel legen een
snauw, maar je moet aan jt zelf denken en jc
moet je niet verlagen lol iete, dal je vroeger
in ccn ander zoiidt hebben afgekeurd."
„Ben je nog boos?" komt cr, heel benepen,
uit.
„Da! niet, maar '1 spijt me voor jou, dal je
zoo bent.
„Mag ik jc boy een zoen geven?*
„Jh, zeker, en kijk hem maar goed in ziju
onschuldige kijkersi.. en bedenk...
Micl wil iels heel moois en treffends ver
kondigen, maar 'l lukt haar niet.
Cootje zou misschien toch niet naar haar
h'isL ren Ze is nu een en al aanbidding voor
T Poelertjci
HOOFDSTUK XIV
C o o l j e's Truc.
l)e kleine en de groote wijzer van de klok'
bewegen zich Iegelijk en beider werk is even
nuttig zoo ook l kleine cn groote gebeuren
in de menschen wereld.
(\Vu dl vri\