„DE EEMLANDER"
MHMS 7",";." ,Z
mm ADVERTEHT1EK
EERSTE BLAD
Van week tot wsek.
B U ITEN LAN D"
T 17e Jaargang No. 110
per post f 2.30, per week (met gratis verzekering
tegen ongelukken) f 0.15. afzonderlijke nummers
f 0.05. Wekelijksch bijvoegsel »De HolUndsche
Huisvrouw* (onder redactie van Thérèse Hoven)
per 3 maanden 75 cent. Wekelijkscb bijvoegsel
>Wtr*ldr«vut* per 3 maanden 60 cent.
ERSFOORTSCH DAGBLAD
HOOFDREDACTEUR: M>. O. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF Co
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, hoek ui«ECMt,cns»Tn
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Zaterdag 2 November 191B
dienstaanbiedingen 1 5 regels f 0.50, groote let!
naar plaatsruimte. Voor handel cn bedriji bestaat,
zeer voordeeligc bepalingen tot het herhaald adver»
teeren in dit Blad, bij abonnement. Eene circulaire
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Het is" 'n geweldige tijd welke wij thans
^eleven. In deze dagen wordt de geschiede
nis niet geschreven doch gemaakt. Nieuwe
ptaten vormen zich, oude rijken vallen uit
een. Wat kort geleden nog prat ging op on
gebroken kracht, ligt thans geveld. Het
voelt en gist over heel de wereld en wat
lyog komen 2a!, kan niemand bevroeden.
Maar één ding staat vast: het is hoog,
hoog tijd voor den vrede. Wie den vrede
ook maar één dag vertraagt, kan Europa s
noodlot bezegelen. Lloyd George's woord,
idat het misdadig zou zijn den oorlog één
dag langer'te doen duren dan noodig was,
moge in vlammende woorden gegrift staan
in de raadzaal der Geallieerden, waar thans
over vrede of ondergang beslist wordt.
Elke oplossing welke tot n duurzamen
vrede kon leiden, was welkom. Dat de in
eenstorting der Centralen 'n oplossing
brengt, welke meteen de wereld verlost van
het Pruisisch militarisme, geeft dubbele vol
doening. Toch kan de wijze, waarop de vre-
de tot stand zai komen, niet de meest wen
schelijke worden, als de Geallieerden in hun
begrijpelijke overwinningsroes in de
waan vervallen dot het hun werk is wat
thans bij den vijand geschiedt, niet inziende,
dat het veeleer het werk der evolutie is, ver
haast door den oorlog.
In dot licht wordt de toc-stand helaas niet
gezien door de invloedrijke pers der gealli
eerden. Er gaan daar stemmen op, welker
verhooring de Europeesche ontreddering ten
top zou voeren en in den val der Centralen
ellcht de geheele wereld zou meesleepen.
Dat deze nationalisten of chauvinisten of
hoe mc-n die kliekjes noemen moge, nooit
den toestand begrepen hebben, is wel zonne
klaar gebleken toen zij, tot voor heel kort
hardnekkig de meening staande hielden, dat
al wat wij in de centrale rijken zagen gebeu
ren, slechts 'n valstrik of n truc was!
Die voorstelling was óf 'n opzettelijke ver-
drraiing der .'.aarheid óf 'n grenzelooze
lichtzinnigheid van oordeel, welke de nood-
lottigste gevolgen kon hebben.
Met zorg vraagt men zich af of hun ge
toeter 'de militaire en diplomatieke raads
lieden der geallieerden doof zullen maken
voor Wilson's verstandige taal en goede be
doelingen en Duitschlond's verzoek om
wapenstilstand zullen beantwoorden met
voorwaarden, welke 'n slag in t gezicht zijn
voor diegenen hunner, die vroeger steeds
voorstanders waren van n duurzamen, de-
mocratischen vrede, welke niet de kiem van
'n nieuwen oorlog in zich dragen.
Nog enkele spannende dagen en wij zul
len zekerheid hebben, of wijs beleid en klaar
inzicht dan wel dolle wraakzucht Europa s
lot beschikken zal.
In hef laatst van deze week immers wordt
de publicatie der voorwaarden verwacht. En
Duitschlar.d zal dan wel niet te lang met z n
antwoord wachten. Nu Ludendo'rff, de veld
heer wiens politieke macht zoo fataal gewor
den is, aan den dijk gezet is, kan Duitsch-
land's pacifisme en democratie ongestoord
voortgang vinden.
Zijn de voorwaarden niet te dol, dan zal
Duitschland's antwoord niet twijfelachtig
zijn. Van voortzetting van den oorlog heeft
het immers niets meer te verwachten, nu het
'door alle bondgenooten verlaten is. Turkije
heeft het voorbeeld van Bulgarije gevolgd
en 'n wapenstilstand is reeds gesloten: de
Bosporus, zoo taai verdedigd, wordt voor de
vloten der Geallieerden geopend. Oosten-
riik-Hongariie bestaat niet meer, het valt
uiteen in 'n half dozijn brokstukken. In Hon
garije zelf is de republiek- uitgeroepen. De
regeering ie Weenen heeft zich tot n afzon
derlijken vrede bereid verklaard, de legers,
'die zich aanvankelijk met zooveel kracht te
gen het nieuwe Italaansche offensief verde
digden, zullen het ten koste van de zwaar
ste offers veroverde Italiaansche gebied
en zelfs meer dan dat ontruimen en aan
Italië is 'n wapenstilstand gevraagd. De stad
Fiume heeft zich zelf bij Italië ingelijfd.
Wat zit er voor Duitschland anders op dan
capitulatie?
Duitschland moge in de toekomst hope
loos verloren zijn, op dit oogenblik weten
2'n legers zich nog te handhaven. Het groo
te offensief der Gealieerden maakt nog
mnar weinig vorderingen en de ontruiming
.ven België schiet niet op. Gent, welks be
vrijding reeds 1 week geleden verwacht
iwerd, is nog in Duitsche handen.
De nadering van de millioenenlegers, de
verplaatsing van den wereldslag tot vlak aan
onze grenzen, heeft volk en regeering weer
angstige oogenblikken bezorgd. Onze neu
traliteit wordt -door de oorlogvoerenden op
nieuw geëerbiedigd.
De regeering was op hare hoede. Maar in
deze moeielijke dagen heeft zij niet den vol
komen steun van het leger ondervonden.
Raddraaiers hebben de noodzakelijke voor
zorgsmaatregelen gebruikt om onrust te
Uekken. 'n Deel gelukkig 'n zeer klein
'deel der soldaten heeft zich ergerlijk misdra
gen, hier en daar relletjes gemaakt en is in^
'<de Harskamp zelfs tot formeel oproer over
geslagen.
Slechte elementen komen in elk gezel
schop voor, maar het is bedenkelijk, dat hun
invloed zoo groot en zoo verderfelijk kon
fcijn, 3/elk 'n allerdroevigst figuur maakten
die soldaten, die aan het muiten sloegen,
omdat de verloven gedurende 1 of 2 weken
ingetrokken werden.
Vergelijk daarmee nu eens de houding der
soldaten, die nu reeds 4 jaar in den oorlog
staan, de Belgen die 4 jaar lang geen voet in
hun land konden zetten, de Amerikanen, die
over den Oceaan trokken en toch niet eens
voor de verdediging van hun geboortegrond
vochten!
Wat 'n misselijke slappelingen zijn dan die
muiters uit onze gelederen! Wat deze week
gebeurd is, vormt de zwarte bladzij uit de
geschiedenis van onze mobilisatie.
Dat was Nederland op z'n slechtst.
Thans worden de verloven Weer verleend
en is deze aanleiding tot woelingen dus
weggenomen. Maar het gebeurde kan 'n vin
gerwijzing zijn, dat spoedige demobilisatie,
zoodra zij mogelijk wordt, dringend noodig
is in het belang van de rust en de orde in
het land.
Intusschen is de stroom Fransche vluchte
lingen over onze grenzen onafgebroken
voortgegaan en overal is de ontvangst door
burgers en militairen schitterend geweest.
Dat was Holland op z'n best.
Onze Tweede Kamer is toegekomen tot
de democratiseering van het buitenlandsche
beleid. In andere landen zou zulks stellig
noodiger zijn dan bij ons; niettemin vond
Troelstra s voorstel tot instelling van 'n
Commissie voor Buitenlandsche Zaken, 'n
trait d'union tusschen Kamer en Kabinet,
geen ernstige bestrijding.
'n Regeeringsvoorstel tot verruiming van
de gevangenisgelegenheid ging er natuurlijk
terstond door. De revolutionaire socialisten
wilden er niet aan, al maakte Duys de snij
dende opmerking, dat in Rusland de gevan
genissen een zeer integreerend onderdeel
van de maatschappelijke hervormingen der
Bolsjewiki vormen. Hoe zuilen straks onze
Bolsjewijci in Nederland 'n „betere samenle
ving" vestigen als ze geen gevangenisruim
te hebben om hun tegenstanders op te slui
ten?
Ons Christenvolk heeft de eerste zege
ning van 'n christelijke regeering kunnen
ondervinden. Voor de nominatie van een lid
van den Ho<5gen Raad had, dit college als
no. 1 van de voordracht den afgetreden mi
nister van Justitie, mr. Ort, gesteld, 't Zou
niet meer dan 'n hoffelijke daad geweest
zijn zoo de Kamer, 3an wie de nominatie ten
onrechte opgedragen is, zich aan de voor
dracht gehouden had. Maar de kleine poli
tiek sprak 'n hartig woordje mee en deed
den R. K. mr. ^an Meeuwen no. I plaatsen.
Zulke dingen zijn 't kenmerkende van 'n
rechtsche meerderheid; zij heeft niets ver
geten en niets geleerd.
Politiek Overzicht
De wapenstilstand met Turkije
De overeenkomst over dén wapenstilstand
tusschen Turkije en de geallieerden is eer
gister onderteekend en onmiddellijk in wer
king getreden. Als het alleen van Oosten
rijk afhing, dan zouden op de strijdtoonee-
len, waar Oostenrijkscn-Hongaarsche troe
pen ageeren, ook reeds de wapenen rusten.
Maar Italië is er niet mee tevreden, dat
Oostenrijk bereid is het Italiaansche gebied,
dat het vroeger al strijdende heeft veroverd,
zonder strijd weer wil ontruimen. Dat ge
bied moet en zal door oorlogsgeweld terug
gewonnen worden. Zoo verschaft Italië bij
het scheiden van de markt zich nog goed-
koope lauweren. Aan den uitslag van den
strijd kan dit natuurlijk niets afdoendie
staat van te voren reeds vast.
Van den vierbond, die voor weinige we
ken nog overeind stond, heeft eerst Bulga
rije den strijd opgegeven. Nu is ook Tur
kije afgevallen en Oostenrijk-Hongarije staat
op het punt het zelfde te doenhet wacht
met smart op het oogenblik waarop de te
genpartij hare toestemming zal geven. Dan
zal Duitschland, door al zijne bondgenooten
verlaten, alleen staan in den strijd tegen een
wereld van vijanden.
Voor Turkije komt de wapenstilstand als
een redder uit den nood. Wanneer juist is
wat de Londensche Evening News zegt te
kunnen verzekeren, dan is de onderteeke-
ning van den wapenstilstandsovereenkomst
juist bijtijds geschied om het neerleggen
der wapenen door de Tjjrksche legers in
Mesopotamië, Syrië en aan den Kaukasus
en hunne onderwerping te verhoeden. Let
tende op wat wij in de allerlaatste dagen
nog hebben zien gebeuren in Syrië, waar
de Engelschen nu gevorderd zijn tot voorbij
Aleppo, en in Mesopotamië, klinkt dit al
lerminst onwaarschijnlijk. Het Turksche le
ger was inderdaad tot het uiterste gebracht.
Nu is de wapenstilstand gekomen als eene
verlossing. De kort vóór de onderteekening
uit Konstantinopel ontvangen berichten ge
wagen er van, dat fïten daar hoopvol ge
stemd was, ook wat de voorwaarden betreft,
die zouden worden opgelegd. Het is te be
twijfelen, of men op dat punt optimistisch ge
bleven is. De hoofdvoorwaarde die reeds da
delijk bekend is gemaakt, houdt in den vrijen
doortocht voor de vloot der geallieerden
door den Bosporus naar de Zwarte zee met
bezetting van de forten aan de Dardanellen
en aan den Bosporus, om dien doortocht te
verzekeren. Turkije moet zich dus laten wel
gevallen, dat de vijand verschijnt in het
hart van het land en zich daar kan gedra
gen als heer en gebieder. Met zulk een
voorwaarde als begin kan men zich gemak
kelijk voorstellen wat Turkije te wachten
heeft bij de vredesvoorwaarden, die het zul
len worden* opgelegd.
Het Vae victisf (Wee den overwonnene)
zal Turkije in ruime mate ondervinden.
Daaraan valt niet te twijfelen. Er is dan
ook reden voor het pessimisme, dat door
straalt in een artikel van den gewezen Turk-
schen gezant te Washington, Achmed
Rustem Bey, waarm de toekomst van Tur
kije behandeld wordt. Hij meent, dat de
vooruitzichten, die hét programma van Wil
son voor Turkije opent, zeer smartelijk zijn,
en zegt:
„Twee voorwaarden zijn het, welker er
kenning ons wordt opgelegd, namelijk de
vrije ontwikkeling van de niet-Turksche ras
sen van het Osmanische rijk en de open
stelling van de Dardanellen voor den
wereldhandel. Mét de eerste voorwaarde zijn
Irak, Svrie, Palestina, Arable en Egypte voor
ons verloren. Men kan zich geen Turk voor
stellen, wien niet bij dit vooruitzicht de
schrik om hel hart slaat, want dit is de
vreeselijkste slag, die de Turken ooit heeft
getroffen. Irak zou de korenschuur van de
wereld k;:nnen zijn. Syrië en Palestina zijn
de meest verlichte, misschien ook de
bloeiendste gewesten van het Turksche rijk.
Het bezit vr.n de beide heilige steden is
hoofdvoorwaarde voor het recht p de kali-
fenwaardigheid. Egypte is liet rijkste en
best bestuurde gedeelte van. de mohamnie-
daansche wereld, eh, te zamen hebben deze
gebieden een oppervlakte, die driemaal zoo
groot is als Duitschland. Dat alles wordt ons
"met één slag ontnomen.
„Is er dan geen mogelijkheid om deze
gebieden, die sedert 500 jaren in Turksche
handen zijn, te redden? Bij daze vraag komt
het hoofdgebrek van de Turksche soeverei
niteit ons in de gedachte* het slechte b°-
stuur. Had de verheven Porte haar bestuur
ingericht op denzelfden grondslag als de
westersche mogendheden en den vooruit
gang van het rijk, de welvaart van.de onder
danen verzekerd, jdan zouden ongetwijfeld
onze broeders in «het geloot, de Au.biereij,
eene scheiding van ons niet gewer-scht heb
ben. De.Arabierep zijn ten gevolge .Van de
onophoudelijke ortgerechtigheder. en" kneve
larijen, die zij hadden te verdu en. tot vij
anden van de Turken ge.wordïn. Niettemin
ligt het in het belang van de Arabieren,
weer gemeenschappelijk met de Turken te
leven."
De Schr. doet hiervoor eene oplossing aan
de hand; hij stelt zich een sanier.le\en van
Turken en Arabieren voor in een dubbel
rijk naar het model van Oostenrijk-Honga
rije. Zulk een samenleven zou z. i. beide par
tijen kunnen bexredlgen. Het voorbeeld, dat
wordt genoemd, maakt een wel wat zonder
lingen indruk in een tijd, nu men juist ziet,
dat de Oostenrijkers en da Hongaren uiteen
gaan. Dat zou wel iriet zijn gebeurd, als zij
met hun samenleven eene goede ondervin
ding hadden opgedaan. Wanneer men wil
trachten de Turken en de Arabieren bijeen
te houden, dan zal men daarvoor naar een
anderen weg moeten zoeken.
Dfc oorfocjo
De Engelsche regeering heeft, volgens
een bericht van Reuter, gisteren de defini
tieve vredesvoorstellen van Turkije ontvan
gen.
Londen, 1 Nov. (R.) Hieronder volgt
de tekst van de voorwaarden van den wapen
stilstand, welke met Turkije gesloten is:
1. Openstelling van deT)aidanei1er.. den
Bosporus en den irrtgang naar de Zwarte zee
en bezetting van de forten aan Dardanellen
en Bosporus dooi de geallieerden.
2. De/ligging van alle mijnenvelden, tör-
pedobuizen en andere belemmeringen in de
Turksche wateren moet aangewezen worden
en er moet hulp worden verleend, om ze te
vegen of te verwijderen, al naar het noodig
is.
3. Alle beschikbare inlichtingen omtrent
mijnen in de Zwarte zee moeten worden
•meegedeeld.
4. Alle geallieerde krijgsgevangenen en
geinterneerde of gevangen genomen Arme
niërs moeten in Konstantinopel bijeenge
bracht en onvoorwaardelijk aan de geallieer
den uitgeleverd worden.
5. Onmiddellijke demobilisatie van het
Turksche leger, behalve van de troepen, die
vereischt zijn voor de bewaking van de gren
zen en tot handhaving van fte orde in het
binnenland. Het aantal van-het effectief en
zijn opstelling moet later door de geallieer
den, r.a overleg iriet de Turksche regeering,
worden vastgesteld.
6. Overgave van alle oorlogsschepen in
de Turksche of door Turkije bezette wateren.
Deze schepen moeten in Turksche of andere
aan te wijzen havens geïnterneerd worden,
met uitzondering van kleine vaartuigen, die
noodig zijn voor politie- of soortgelijke doel
einden in de Turksche territoriale wateren.
7. De geallieerden zullen het recht heb
ben alle strategische punten te bezetten in
geval zich een toestand voordoet, die ge
vaar oplevert voor de veiligheid der geal
lieerden.
8. Vrij gebruik door de geallieerde sche
pen van alle havens en ankerplaatsen, thans
onder Turksche bezetting en verbod van
hun gebruik door den vijand. Overeenkom
stige voorwaarden moeten op de demobilisa
tie van het leger worden toegepast.
9. Gebruik van alle faciliteiten tot het
herstellen van schepen in alle Turksche ha
vens en arsenalen.
10. Bezetting door de geallieerden van
het spoorwegsysteem van den Taurus-Uin-
r.el.
11. Onmiddellijke terugtrekking der Turk
sche troepen uit N.-W. Perzië tot achter de
grens van vóór den oorlog is reeds bevo
len. De troepen van Turksche nationaliteit
zullen het gebied moeten ontruimen. De rest
zal wegtrekken, indien het door de geallieer
den, na bestudeering van den toestand al
daar, geëischt wordt.
12. Draadlooze telegrafie- en kabelstations
zullen door de geallieerden gecontroleerd
worden. Turksche regeeringstelegrammen
zijn' uitgezonderd.
13. Verbod om eenig maritiem, militair of
commercieel materieel te vernietigen.
14. Er zullen faciliteiten verleend worden
voor den aankoop van kolen, olie-brandstof
en vlootmaterieel uit de Turksche hulpbron
nen, nadat in de behoeften van het land is
voorzien. Van bovengenoemd materiaal mag
niets woeden uitgevoerd.
15. Geallieerde controle-ambtenaren zul
len op alle spoorwegen worden geplaatst,
met inbegrip van de deelen van de Trans-
Kaukasische spoorwegen, welke thans onder
Tuiksche controle staan en ter vrije en vol
komen beschikking van de geallieerde auto
riteiten worden gesteld, na-dat er voldoende
rekening is gehouden met de behoeften der
bevolking.
Deze clausule omvat bezetting van Ba-
toem door de geallieerden. Turkije zal geen
bezwaar maken legen de bezetting van Ba
koe door -.Ie geallieerden.
lö Overgave van alle garnizoenen in
Hedjaz, zoowel 8is in Yemen, Syrië en Me
sopotamië aan den meest nabij zijnden ge
allieerden bevelhebber, en terugtrekken van
de* troepen uit Cilicië, behalve die welke
voor de handhaving der orde noodig zijn,
gelijk in punt 5 bepaald wordt.
17. Overgave van talie Turksche officie
ren in TripoÜlanië en Cyrenaica aan het
naastbijzijnde Italiaansche garnizoen. Tiiriaje
v a er borgt, dat het geene voorraden aan die
officieren zal doen toekomen en hen van al
le verbindingen zal afsnijden, indien zij het
bevel, om zich over te geven, niet gehoor
zamen.
18. Overgave van alle in Tripolitanië en
Cyrenaica bezette havens, met inbegrip van
Miscirata, aan het naastbijziinde geallieerde
gernizoen.
19. Alle Duiischers en Oostenrijkers, zoo
wei zij, die behooren tot de marine en de
vloot als c!e burgers, moeten binnen een
maand uit het Turksche gebied verwijderd
zijn, en zij die in afgelegen streken wonen,
zoo spoedig mogelijk na dien termijn.
20. Onderwerping aan die bevelen, welke
gegeven mochten worden in verband met
het ter beschikking stellen van uitrustingen,
wapenen en munitie, alsmede met het ver
voer van dat deel van 'l Turksche leger, dot
kracht ns punt 5 gedemobiliseerd wordt.
21. Een vertegenwoordiger der geallieer
den zal worden toegevoegd aan het Turksche
departement voor de legervoorziening, ten
einde voor de belangen der geallieerden te
zorgen. Deze vertegenwoordiger zal de be
schikking krijgen over al hetgeen ter vervul
ling \r.n zijn opdracht noodig is.
22. De Turksche gevangenen zullen ter be
schikking van tie geallieerden blijven. De
vrijlating van Turksche burgergevangenen
en ven gevangenen boven den militairen
leeftijd, zal in overweging v.orden genomen..
23. Verplichting van de zijde van Turkije,
om alle betrekkingen met de Centrale mo
gendheden af te breken.
24. In geval van wanordelijkheden in de
zes Armenische vilajets, behouden de ge
allieerden zich hel recht voor elk willekeu
rig gedeelte daarvan te bezetten.
25. De vijandelijkheden tusschen de geal
lieerden en Turkije zullen gestaakt worden
vanaf 12 uur, middag, plaatselijke tijd, Don
derdag 31 October 1918
New- York, 31 October (R.). Roosevelt
en Taft hebben een oproep openbaar ge
maakt, waarin wordt gezegd dat de republie-
keinen de onvoorwaardelijke overgave van
Duitschland wenschen, een krachtiger stem
voor de republikeinsche partij bij de vast
stelling van de vredesvoorwaarden eischen
en de 14 punten van den president over het
algemeen vaag achten en geschikt om het
opstellen der vredesvoorwaarden tot een
eindelooze discussie te maken. Zij zijn van
oordeel dat de president geen macht heelt
om de Vereenigde Staten aan de 14 punten
te binden, evenmin als hij de macht heeft
onze edele bondgenooten te binden. Zij zeg
gen: Wij weten niet of deze punten alles
bevatten wat onze bondgenooten rechtma
tig mogen eischen of niet in iets toestem
men wat zij rechtmatig mogen weigeren. Wij
ziin onzen bondgenooten de grootste trouw
verschuldigd, voor hetgeen zij voor ons
hebben gedaan.
In het westen is weei hevig gestreden in
de streek van Banogne, ten W. van Herpy
en op het Aisnefront. N. en Z. van Vou-
ziers met het gevMg, dat de Duitschers weer
eenige Kilometers zijn teruggegaan.
De Amerikanen hebben, in aansluiting
met het vierde Fransche leger, hunne aan
vallen op den westelijken oever van de Maas
voortgezet.
Ten Z. van Deinze hebben de Duitschers,'
door op de Schelde uit te wijken, zich aan
de vijandelijke aanvallen onttrokken.
B e r 1 ij n, 3 1 Oct. (W. B.) Bij de ontrui
ming van een deel van het vijandelijke ge
bied staat de aanvoering voor een buiten
gewoon moeilijke kwestie, n.l. betreffende
de Belgische dienstplichtigen, ten getale van
meer dan 100.000. Ofschoon onze tegen
standers al dadelijk bij het begin van den
oorlog algemeen tot een nergens rekening,
mee houdende interneering van de dienst
plichtige Duiischers besloten en die ten
deele op de ruwste wijze hebben toegepast,
zou het opperbevel zich zoo eenigszins mo
gelijk liefst niet bij zulk een optreden tegen
over deze dienstplichtigen aansluiten.
Aan den anderen kant is het om militaire
redenen onmogelijk, den Belgen, die de wa-,
pens kunnen voeren, de vrijheid te laten,
aanstonds na de ontruiming van de steden
in vijandelijke krijgsdienst te treden.
Daarom is de Belgische en ooi< de Fran
sche regeering verwittigd, dat het opperbe
vel bereid is, de heele bevolking van het
ontruimde gebied niet achterwaarts mee te
voeren, maar ze met inbegrip van de voor
den krijgsdienst in aanmerking komende
mannen in hun woonplaatsen te laten.
Daarvoor venvacht het evenwel den waar
borg, dat alle mannen tusschen de 18 en
de 35 jaar niet in Belgische, Fransche of
geallieerde strijdkrachten worden ingedeeld
ook niet, waar het een vrijwillige aanmelding
betreft. Het is te hopen, dat de Belgische
en de Fransche regeering hierin zullen tre
den.
Tweede telegram. Daar een ge
deelte van de teruggebrachte Belgische
dienstplichtigen tracht zich met geweld te
verbetten tegen hot bevel tot ontruiming, is
het te verwachten, dat de Duitsche militaire
autoriteiten binnen kort gedwongen zijn de
nakoming van hunne bevelen met kraent
door te zeten, omdat de militaire operatiën
di-t beslist r.oodig maken. Het zou te be
treuren zijn als de vertraging in het ant
woord van de Belgische en de Fransche
regeering ïtwangmaatregelen onvermijdelijk
noodig zoude maken.
In Noord-Italië wordt, volgens bericht uit
Weenen, de ontruiming voortgezet. Het Ita
liaansche bulletin geeft daarvan deze om
schrijving: „De vijand handhaaft zijn tegen
stand vari de Stelvio tot de Astico; hij won
kelt op de hoogvlakte van Asiago en is op
het overige front in vollen terugtocht, on
weerstaanbaar door onze troepen terugge
drongen, die zich met geestdrift op de ver
volging werpen."
De Italiaansche cavallerie is, na den vij
andelijken tegenstand aan de Livenza te
hebben gebroken, op weg naar de Taglia-
menlo.
De terugtocht uit het Balkangebied is nu
zoover gevorderd, dat de Duitsche troepen
aan weerszijde van Belgrado en Semendria
op den noordelijken oever van de Donau
zijn teruggegaan.
Ook uit Weenen wordt bericht, dat de
hoofdmacht van de Oostenrijkers den noor
delijken Donauoever heeft bereikt.
Voor de 'liquidatie van de Oostenrijksche
oorlogsvloot zijn door het ministerie van
oorlog, marineafdeeling, voorschriften gege-
en. De zeevloot met bijbehoorende inrich
tingen en eigendommen gaat over aan den
-Ziiid-Slavisc'nen nationalen raad, de rivier-
vloot (Donau-flottille) aan de Hongaarsche
regeering. Alle manschappen, ciie niet be
hooren tot de Zuid-Slavische, respectievelijk
Hongaarsche nationaliteit, worden ontsla
gen.
Het nieuwe hoofd van het Hongaarsche
ministerie, graai Michaël Karolyi, vereenigt
met het ambt van minister-president dat van
president van den pas opgerichten nationa
len raad. Met hem is de leider van de Hon
gaarsche onafhankelijkheidspartij en een
verklaarde vriend van de Entente aan het
bewind gekomen.
De nationale raad heeft in een proclama
tie dank betuigd aan de troepen voor hunne
medewerking aan de vrijheidsbeweging,
waardoor deze revolutie zonder bloedvergie
ten in haar werk is gegaan.
Weenen, 1 Nov. (W. B.) De .bladen
melden i:it Fiume: De Italiaansche vloot is
Woensdagavond op verzoek van de Italiaan,
sche inwoners, die de heerschappij d»r Zuid-
Slaven in Fiume niet willen erkennen, dp
haven van Fiume binnengeloopen. Alle daar,
liggende schepen hadden de Italiuansche en
Amerikaansche vlaggen geheschen.
Warschau. 3 0 Oct. (W. B.) Minis
ter-president Swieczynski heelt vandaag zijn
program ontvouwd. Hij betuigde zijn inge
nomenheid met het algemeene vertrouwen,
waarmede de nieuwe regeering is ontvan
gen en deelde mede, dat ze haar voornaam
ste taak in de algemeene nationale OP1"4",
sing omtrent een vereenigd cnafhanze.ijk
Polen met toegang naar de zee ziet. ,-e
heeft haar werkzaamheid daarvan alhanke-
lijk gemaakt, dat ze niets met de bezettings
overheid ie maken heeft. In de naaste toe
komst zal ue bezetiing worden afgewikkeld.
Dit is reeds met wederzijdschen goeden wil.
