BL - -
Gewenscht is het ook, meer duidelijkheid
Ie verschaffen omtrent het alom in de bui-
lenlandsche pers erit de Nederlandsche bla
den overgenomen interview van den Neder-
landschen sergeant bij Eysden, aan wien de
ex-keizer zich het eerste heeft gepresen
teerd. De vluchtende majesteit zou hem
woordelijk hebben gezegd „dat dc Neder
landsche regeering over' zijn komst was in
gelicht." Dit punt mag ook nog wel nader
worden opgehelderd, en indien vooraan
staande landgenooten uit zekere coterie, op
particuliere gelegenheid den ex-keizer naar
ons land mochten hebben gelokt of gehol
pen, vereischt dergelijk bestaan scherpe en
openlijke repressie.
De aanwezigheid van den gewezen mo
narch heeft zóó'n ingrijpenden invloed op
de belangen van ons land, dat onzerzijds elk
initiatief geboden is, om te doen blij
ken, dat Nederland daarin niet lijdelijk wil
zijn, maar handelen wil naar de fundamen-
teele plichten van een eerlijk, rechtslievend
en zedelijk voelend volk.
Ook de Nieuwe Amsterdammer
behandelt de Keizer-kwestie. Dit blad dat
zelf vier jaren lang keizer en kroonprins als
Symbolen en medeacteurs van het verfoei
lijkste militairisme in teekening en geschrif
te heeft aangeklaagd, en hun dood, naar de
wijze \an Tisza, zonder ontroering en mis
schien zelfs als een lichte bevrijding, bevrij
ding ook voor henzelf, zou hebben verno
men, is het niet mogelijk sympathie te ge
voelen, nu de'spot en het wraakgeroep zoo
tnbeteugeld op deze lieden aanstormt, ter
wijl het verlaten en vreesachtige gevallenen
flijn geworden, die bovendien zich op de ge
bade van ons land beroepen hebben.
„Wij mecncn, dat Nederland thans alleen
kan handelen naar de strikte we.tten en
naar de goede opvattingen, die wij altijd
meenden, dat de besten hier en elders ge
huldigd hebben els-het politieke vluchtelin
gen gold. Daarbij mag men niet te veel let
ten op het gebrul van jingobladen, wier jour
nalisten vóór den noodlottigen 4den Augus
tus en Z'-lfs wel daarna de kruiperigste din
gen zouden gedaan bobben om den a.s. Kei
zer van Duitschlond of den regeerenden
Wilhelm een oogenblik te mogen naderen.
De Keizerkwestie, waarin ons land door de
hartstochten der ovcrwinner.de volken ge
raakt is, heeft twee kanten. De eïsch van
uitlevering, dien men stelt, wordt verklaard
uit twee werschen: Men wcnscht bij de ge
associeerde volken de Hohenzollerns uit Ne
derland te zien verdwijnen, opdat zij niet in
staat zijn, zoo dicht bij de Duitsche gren
zen een steun te worden van een poging tot
restauratie der Pruisische macht, èn men
wenscht hun uitlevering om ze te kunnen
berechten.
Het eerste uitleverïngs-argument is zon
der beteckenis. Cm te verhinderen, dat de
Hohenzollerns, die in Nederland vertoeven,
vciband behouden met reactionaire Duit
sche stroomingen, is het niet noodig,
Nederland te vernederen door het den eisch
te stellen, het asylrecht, dat ieder beschaafd
volk heilig is, te schenden. Met voorkennis
der geassocieerde regeeringen ken op een
Hollnndschen bodemr de voormalige keizer
lijke familie worden" overgebracht naar een
ven onze West- of Oost-Tndische eilander.,
waar zij welbewaakt zullen vertoeven bin
nen ..het Rijk."
Wat nu het tweede argument betreft, waar
mede men de noodzakelijkheid beplëit, dat
wij clen gewezen Keizer en zijn zoon zullen
uitleveren, is het volgende op te merken.
Onze wet keot geen uitlevering dan voor
niet-politieke misdrijven. Indien wij dus de
Hohenzollerns aan de geassocieerden u i t-
le veren, zonder daartoe met geweld te
zijn gedwongen, begaan vvij een bewuste
verkrachting van onze wetten en van onze
oudste en beste tradities (het asylrecht).
Onze conclusie luidt, dat ons land zich
niet moet laten in timideeren, en slechts v i
coactus door geweld gedwongen
tot een uitlevering moet overgaan, die te
gen onze tradities indruischt.
Als men persoonlijk iemand asyl verleend
heelt, rnoet men om zijn'gezin voor geweld
te vrijwaren onder protest den ongewensch-
len beschermeling wel uitleveren. Zoo kun
nen wij als natie eveneens gedwongen
zijn den gewezen Keizer aan de wraak der
geassocieerden over te geven. Het zal ech
ter naar onzen geest zijn, indien men, zelfs
voor dier. onwaardeerbaren man, het uiter
ste doet om het asylrecht hoog ie houden.
Veel meer te aanvaarden is dan nog de
uitvoering van art. 12, dc uitzetting, in dit
geval naar de Duitsche grens, waar hij ten
minste zal wezen ter beschikking van zijn
landslieden, de eenigen trouwens aan wie
men zich nog denken kan, dot hij verant
woording schuldig is.
De liuAaciccie |daason vaa
Minister De Vries.
De plannen van den minister van Finan
ciën om nieuwe indirecte heffingen in te
poeren en bestaande accijnzen te verhoo-
gen, betitelt de Nieuwe Courant als
reactie en er kan niet krachtig genoeg tegen
worden geprotesteerd.
Geprotesteerd in de eerste plaats legen
wat de minister gelieft tc noemen iuxe- en
genotmiddelen. Tabak en sigaren kon men
nog als zoodanig beschouwen, maar koffie,
thee, suiker e. d.? Wij kennen de plannen
van den minister niet omtrent koffie en
suiker, maar over thee heeft hij zich reeds
uitgelaten. Do accijns zou bedragen f 2 per
kilogram. Wat beteekent nu een belasting
zoo liet de minister zich uit van f 2
op het genot van 1200 kopjes theel Dat
beteekent zóóveel dat, zoodra de t heep rijs
weer normaal zal zijn geworden, een on
geveer even hooge belasting van de thee
geheven worden als de winkelprijs bedraagt.
Voor 80 a 90 ct. had men vroeger een
pond vrij goede thee, en wilde men een
extra geurig kopje, dan betaalde men f 1.
En nu zou de fiscus <har nog f 1 opdoen
Daartegen kan niet genoeg gewaarschuwd
worden en als schrikwekkend voorbeeld ge
wezen op dc suiker, waarven de fiscus meer
profiteert don het artikel op zichzelf waard
is.
Dan blijkt de minister nog altijd vest te
houden aan zijn voornemen om een be-
icstavg te heffen van advertenties en niet
teruggeschrikt te zijn voor het daartegen
reeds kenbaar gemaakte verzet, dat, naar
mate die belastingplannen vorm en inhoud
dreigen te gaan aannemen, tot een storm
zal aangroeien. De minister zal er niet mee
uit kuitnen door te willen beweren, dat hij
volstrekt niet bedoelt wederinvoering van
het dagbladzegel. Een advertentie is een in
tegreerend deel van een dagblad, zelfs een
zeer belangrijk, ongetwijfeld wel het be-
langrijkste deel uit een oogpunt vah bron
van inkomst. Of het zegel de courent in
haar geheel treft of alleen de advertenties,
is wat het resultaat betreft, besnoeiing van
de inkomsten van het blad, volkomen het
zelfde. Bovendien is een belasting op de
advertenties de eerste stap, die al spoedig
gevolgd zou worden tot wederinvoering
door de gehate zegelbclasting in optima
forma.
Wil de minister weten hoezeer die 'be
lasting gehaat was en hoezeer men zich in
1869 opgelucht gevoelde, toen die druk op
het vrije woord werd opgeheven, hij leze
er <de debatten over na in en buiten de
beide Kamers ven de Siaten-Generaal. Eert
reactionaire maatregel als een belasting
op den inhoud van dag- en weekbladen,
tijdschriften en periodieken, zou een he
vige, wanklank zijn op de velerlei hervor
mingen in vrijzinnigen geest, door deze
regeering aangekondigd.
De Ti; d noemt de indirecte heffingen
Z2er onaangenaam, maar de Minister kon
terecht vragen, wie ee t betere weg wist. Het
Staatspensioen zal 50 millioen kosten, de
salarissen van ambtenaren en werklieden
worden met 50 pCt. verhoogd, wat gerekend
wordt op een uitgave van 40 millioen, de
onderwijzers-salarissen worden geschat op
50 millioen, in totaal zullen jaarlijks onze
gewone uitgaven stijgen met 200 a 250 mil
lioen!
Uitvoerige betoogen, dét dit geld niet ge
haald kan worden uit directe belastingen
zijn overbodig, omdat ieder weet, dat het niet
kan.
Of al de nieuwe wegen nu bepaald aan
bevelenswaardig zijn, is een andere vraag.
Niemand zal redelijkerwijze bezwaar er tegen
hebben, dat de Minister wil bezuinigen, in
eigen huishouden van de regeering, of na
gaat of er niet meer te halen is uit de Staats
bedrijven.
„Do Minister heeft echter tevens aange
kondigd een geheeie reeks van indirecte
belastingen, waartegen men wel eenfg be
zwaar zou kunnen maken, met voorbehoud
echter van een eindoordeel. Indien de plan
nen ven den Minister alle uitgewerkt ter
tafel liggen. Het is waar, dat, zooals de
Minister zeide, de indirecte belastingen
veel voor hebben. Zij worden gemakkelijk
betaald en eischen veel minder ambtena
ren; om de directe belastingen binnen te
krijgen zijn, volgens de Minister, (5300 amb
tenaren noodig en om hetzelfde bedrag ven
de indirecte belastingen te innen slechts
1100 ambtenaren. Verder is de controle ge
makkelijk en zijn de ontduiking-en schaar-
scher. Maar een zéér groot nadeel blijft
de drux van de groote gezinnen, die veel
zwaarder worden getroffen dan de enke
lingen. Wij krijgen den indruk, alsof de
Minister van Financiën wel wat el te luch
tig over sommige ©nderdeelen van zijn
plannen heenloopt 1
Intusschen Geld moet er wezen! Wie
de scciale hervormingen wil moet ook de
geldmiddelen willen. Alleen 20uden wij
v/enschen, dat, als er dan toch indirecte
belastingen m-oeten komen, bij het neder
overleg de voornaamste bezwaren er te
gen, het treffen van voedingsmiddelen en
van „netionale" gebruiksmiddel en werden
beperkt, dat van weelde-artikelen wordt ver
hoogd en dat in het algemeen de groot e ge
zinnen door de belastingen niet het zwaarst
woro-m gedrukt.
Het V o 1 k is hevig vertoornd:
„Als straks •ie ooriogsprijzen dalen, wil
de minister ze op peil houden docr zijn
nieuwe belastingen. Den opent hij een
nieuw tijdperk van invoerrechten en ac
cijnzen. De gezinnen van de groote meer
derheid van het volk zijn verarmd. Huis
raad en lijfgoed zijn versleten, en zoo al
door ander vervengen, dan toch niet door
beter. De stemming ven de massa is som
ber, omdat zij neg altijd niet anders voor
zich ziet den verarming, "wegzinken in mi
sère. De oorlogsprijzen kunnen echter niet
eeuwig blijven. Er moet een oogenblik van
daling komen. Dan is er weer hoop op
eenige weivoort. Neen, zegt de christelijke
regeering. Die welvaart neem ik. went ik
begenadig u met .sociale hervormingen.
Nam ik die welvaart niet, dan kon ik geen
reclame maken met f 3 staatspensioen, op
65 jaar, on kon ik die reclame niet maken,
dan kon ik u niet ophitsen legen de sociaal-
democratie.
Dear echter soc.'aüstenbestrijding de
dure roeping is van deze christelijke regee
ring, leg ik bes'sg op wat u in dc toekomst
aan welvaart neg wenken mocht.
Ziedaar het kort begrip ven de finzn-
cieele politiek der regeering
Berichten
^'eriffrlsad «;i ESelglë-
Naar aanleiding dal in een nota, welke de
Belgische regeering blijkens het Maandag
ochtendblad aan de pers heeft doen toeko
men, wordt vermeld dat de Nederlandsche
regeering, toen zij op 12 November toegang
aan de Duitsche troepen verleende, blijkens
een schrijven van denzelfden dag aan de
Belgische regeering weigerde de Belgische
geïnterneerden vrij te loten zonder vooraf
gaande instemming der Duitsche regeering,
zet het Ministerie van Buitenlandsche Za
ken in een officieel communiqué uiteen, dat
bedoeld schrijven van 12 November geener
lei verband houdt met den daags te voren
tot stand gekomen wapenstilstand, doch een
reeds eerder vastgestelde brief v;as ter be
antwoording van een Belgische vraag van
4 October, waarin aan onze regeering was
gevraagd, Belgische geïnterneerden op hun
eigen verantwoordelijkheid in vrijheid te
stellen, voornamelijk op grond dat aan hen
geen voldoende voedsel kon worden ver
schaft.
Het Ministerie van Buitenlandsche Zaken
merkt op, dat samenkoppeling van bedoeld
Nederlandsch antwoord met den gesloten
wapenstilstand dus op een misvefctand bij
de Belgische regeering berust.
Havas seint nader uit Brussel
Naar aanleiding van het Reuter-berrcht,
dat de Belgische regeering aan de Neder
landsche verzocht zou hebben, faciliteiten
toe te staan voor het transport van oorlogs
materiaal naar Antwerpen via de Schelde,
meenen wij te wéten, dat de Belgische re
geering aan de Nederlandsche liet weten,
dat het materieel en de voorraden van de
militaire bases, gedurende den oorlog in
Frankrijk en Engeland aangelegd, via de
Schelde weder teruggetransporteerd zullen
worden naar België, en dat dit eveneens ge
schieden zal met de militaire werkkrachten
uit Hêvre en Engeland.
De Nederlandsche regeering zou niet kun
nen probeeren, zich tegen het vervoer over
de Schelde te verzetten, zonder in conflict
te komen met zichzelf, daar zij immers het
Duitsche leger wèl den doortocht door Lim
burg toeges laan heeft.
De correspondent te Brussel van het
Hbld. seinde gisteren
Naar ik uit zeer vertrouwbare bron ver-
nem, draagt de perscampagne tegen Neder
land de goedkeuring der regeering niet weg.
Inzonderhe:d zouden Hvmans en Van der
Velde, gedelegeerden ter Vredesconferen
tie, legen alle annexionistische plannen zijn
gekant.
Een verklaring van de regeering omtrent
bare houding kan eerstdaags worden ver
wacht. De quaestie der Schelde zou wor
den voorbehouden voor vriendschappelijke
besprekingen.
Uit Parijs wordt aan de Tel geseind:
De Fransche bladen publiceeren een offi-
cieuse Brusselsche nota, waarin gezegd
wordt dat de Nederlandsche Kamer-debat
ten, betreffende de beweerde annexionisti
sche oogmerken van België bewijzen, dat er
in Nederland nog lieden zijn, wien de oor
log niets geleerd heeft en die bovendien
niets willen leeren. Het is zeker betreurens
waardig te lezen, dat de rechtsche partijen
over de mogelijkheid van oorlog opreken
op het oogenblik, dat de geheeie wereld zi£h
gereed maakt, van den eindelijk hervonden
vrede te genieten, en het is nog betreurens
waardiger, dat de Nederlandsche regeering
niets weet mede te deelen, om de gemoe
deren tot rust te brengen en de zaken tot
hun ware gedaante terug te brengen.
Tegenover deze ongelukkige houding moet
men de volkomen waardigheid plaatsen van
de Belgische regeering, die de regeling der
internationale vraagstukken overlaat aan
een vredesconferentie. Er is reden om te ge-
looven. dat de Belgische regeering boven
dien weldra in het parlement een verklaring
over deze onderwerpen zal afleggen, maar
thans is het duidelijk, dat heel België een
parig zal eischen een grondige herziening
van de tractaten van 1815 en 1859.
Op het congres van Weenen werd tus-
schen Europa en Frankrijk een uitgestrekte
barrière-linie gesticht door de vereeniging
van België met Nederland. Toen reeds moest
men aan Pruisen, dat zijn gewoonte om
twist te stoken, toen reeds "deed kennen,
concessies doen. Daarom nam men van Bel
gië een reeks districten af, waarvan de be
volking uit Belgen bestond, wier taal, aard
en zeden met dat grondgebied overeen kwam
en die aan Pruisen gegeven werden in ruil
voor gedeelten, die door Pruisen aan Sak
sen waren afgestaan" en die Pruisen sedert
dien alweer hernomen heeft.
In 1850 werd de barrière, geschapen door
„het Europeesch concert", verdubbeld en
aan België de neutraliteit opgelegd. In het
oog der mogendhelen moest België be
schermd worden door die neutraliteit, die vijf
mogendheden op zich genomen hadden, te
waarborgen, toen in 1359 Nederland aan
nam dezen toestand te bekrachtigen. Toen
ontving Nederland van de mogendheden ver
meerdering van gebied; het Oostelijk- ge
deelte van Luxemburg losgescheurd van Bel
gië, ging over aan het Huis van Oranje-Nas-
sau.
Europa achtte Nederland, dank zij de ge
bieden, die van België waren vrijgemaakt,
sterk genoeg, cm eveneens de neutraliteit
van België te kunnen beschermen.
Maar juist het tegenovergestelde heeft
zich voorgedaan. Het is juist de houding,
die België in 1914 heeft aangenomen, wel
ke Nederland gered heeft.
De Nederlandsche pers spreekt dikwijls
van de dankbaarheid, die België aan Neder
land verschuldigd is, maar de dienst, door
België in 1914 aan Nederland bewezen,
weegt ruimschoots op tegen alle diensten,
die Nederland den vluchtelingen heeft kun
nen bewijzen. Het vraagstuk, geschapen
door de oude tractaten blijft dus onopge
lost.
De Parijsche correspondent van het
Hbld. seint d.d. 15 December:
De Temps publiceert een nota van de Ne
derlandsche legatie, waarin het volgende
wordt verklaard:
lo. dat Nederland heeft nooit een on
vriendschappelijke daad jegens België ge
pleegd;
2o. Duitschland heeft nooit het sluiten van
de Schelde geëischt, doch dit moest tenge
volge van de oorlogsverklaring ipso facto
geschieden;
5o. tusschen Nederland en Duitschlend
beslaat geen enkele overeenkomst, gesloten
met de bedoeling dat de Duitschers hèt Ne
derlandsche grondgebied zouden eerbiedi
gen.
De Temps merkt in verband met deze
verklaring op, dat het eerste en het laatste
gedeelte niet besproken kan worden, zonder
dat men zich in delicate polemieken begeeft
en dat het daarom beter is te wachten tot
de belanghebbende regeeringen de docu
menten gepubliceerd hebben, die afdoende
bewijzen aangaande de Schelde bevatten.
De Temps merkt op, dat Nederland den
5en Augustus 1914 de Schelde sloot, terwijl
de schending van het Belgische grondge
bied door de Duitschers pas den 4en Augus
tus officieel werd geconstateerd.
Aoli-aucexosaistieche aelle.
In den -gemeenteraad van Sas van Gent
werd mededeeling gedaan van het telegram
van antwoord op het aan H. M. de Koningin
gezonden telegram van aanhankelijkheid. De
burgemeester zeide naar aanleiding van dit
antwoord, dat dit Koninklijk woord het hart
treft, wanneer wij nagaan de vastheid welke
ei uit spreekt. Wij zien er uit dat met vast
heid en beslistheid onze Landsvrouwe *aakt
tot aan het uiterste hoekje van Zeeuwsch-
VJaanderen. Mijne heeren, wij zijn er van
overtuigd dat H. M. ons zal beschermen te
gen alles wat Zeeuwsch-Vlaanderen bedrei
gen kan. Spr. eindigde met een „Leve de
Koningin. Leve dé" onverbreekbare eenheid
van ons dierbaar Nederland". De raadsleden
stemden door bravo's met deze woorden in.
Door een tiental ingezetenen van Sas van
Gent is een oproep gedaan aan de bevolking
van Zeeuwsch-Vlaanderen, waarin zij opwek
ken hun voorbeeld te volgen en in alle
plaatsen van Zeeuwsch-Vlaanderen comité's
van actie te vormen, die met Limburg sa
men de anexionistische plannen van buiten
landers* te bestrijden.
De in Zeeuwsch-Vlaanderen verschijnen
de bladen verzetten zich alle krachtig tegen
do plannen tot annexatie van hun gevzest.
De correspondent te Maastricht van de
Maasbode meldt:
De Maaslrichtscbe bevolking begint elke
gelegenheid te baat te nemen, om uiting te
geven van hare vaderlandslievende gezind
heid.
Toen Vrijdagavond in de „Gnema Royal"
bij hét afdraaien een film, voorstellende
den intocht van Koning Albert te Brussel
door het orkest het „Sambre et Meuse" werd
gespeeld, begon eensklaps een -groep mili
tairen te fluiten en te schreeuwen. Het ge
joel werd spoedig overgenomen door de
groote menigte der bezoekers, die uitriepen:
„Leve Nederland, weg met verdeeling en
annexatie. Limburg blijft Nederlandsch".
Velen verlieten de inrichting als protest.
Te Schoondijke is een vergadering gehou
den van afgevaardigden uit alle gemeenten
van Oost- en West-Zeeuwsh-Vlaanderen,
om front te maken tegen het annexionistisch
gedrijf in het buitenland. Men stelt zich in
verbinding met Limburg. Als afgevaardig
den gaan daarheen, naar de groote vergade
ring van Woensdag, de heeren J. N. Pattist
uit Aardenburg, Koelman en Kramer uit Ter-
neuzen.
Er heerschte op de vergadering een geest
driftige stemming. De volgende motie, welke
gezonden zal worden aan H. M. de Ko
ningin, aan de regeering en aan de provin
cie Limburg, werd met luide teekenen van
bijval aangenomen:
Zeeuwsch-Vlaanderen, vertegenwoordigd
door afgevaardigden ven olie gemeenten,
ter vergadering samengekomen op 16 De
cember 191S te Schoondijke;
met verontwaardiging kennis hebbende
genomen van het drijven in zekere buiten
landsche pers om Zeetrwsdi-Vla anderen los
te scheuren van Nederland om het te voe
gen bij België;
protesteert in elk opzicht en met allo
kracht tegen dit onwaardig streven
betuigt zijn onverbrekelijke trouw van
het vaderland, Nederland, waarmede het
door alle barden verbonden is;
besluit zich met alle macht en met alle
geoorloofde middelen die in zijn bereik
liggen tegen dit streven te verzetten.
Door het R.-K. Comité van. Actie tegen
het an'nexionistisme, waarbij de R.-K. Mid-
denstandsvereenigingen. Landbouwers- en
Ambtenaarsvereenigingen zijn aangesloten,
zal op Zondag 22 December te Maastricht
een groote meeting worden belegd, of op
het Vrijthof öf in een groote zaal, teneinde
de beweging van het verweer tegen het
annexionistisch drijven te bekronen.
In eene circulaire zal aan de bevolking
worden verzocht haar meening te uiten door
het uitsteken der nationale driekleur, en het
dragen van de cocarde, zoolang de agitatie
buiten, onze grenzen voortduurt Op de
scholen zullen nationale liederen worden
gezongen. Van de gezindheid der verschil
lende standsorganisaties zal door moties
kennis worden gegeven aan de autoriteiten.
Een verklaring van den
Ned. Journalistenkring. Het be
stuur van den Nederlandsch en Journalisten
kring heeft in zijn vergadering van 14 De
cember behandeld de campagne, die in een
deel der buitenlandsche pers tegen ons land
wordt gevoerd.
Het bestuur heeft een \erklaring opge
steld, bij welke verklaring zich hebben aan
gesloten de vertegenwoordigers van de
Ned. R.-K. Journalisten-Vereeniging.
Met groot en innig leedwezen constateert
hèt bestuur, dat het klaarblijkelijk doel van
de door verschillende buitenlandsche jour
nalisten gevoerde beweging is, een deel van
het Nederlandsch grondgebied te annexee-
ren ten bate van België. Het is door deze
houding van buitenlandsche collega's in
hooge mate gegriefd en teleurgesteld.
Gewezen wordt op de moeilijkheden,
waarin ons land heeft verkeerd, de eerlijke,
zuivere neutraliteitspolitiek, door onze re
geering gevoerd en den steun, aan buiten
landsche vluchtelingen verleend.
Het bestuur richt zich daarom namens de
Nederlandsche journalisten tot de buiten
landsche collega's, die in den bovenbedoel
den geest hebben geschreven, om van hep
te vragen dat zij de campagne tegen on§
volk zuilen staken en recht zuHen betracK«(
ten jegens Nederland, dat in de stormeft'
van dezen tijd de banier van het internntiol'
nale recht onverpoosd en standvastig heeft
hooggehouden.
De kwestie van Groenen»;
d a e 1. De bijzondere correspondent van dè
Msb. te Maastricht seint:
Commissarissen der Mij. Bergenrode zul«
len geen openbaarheid geven aan de ge-ij
waakte conversatie-Groenendael. De zaak'
is bij de regeering aanhangig, die wel alté
stukken publiceeren zal.
Dankbetuiging van Duliioh*
geïnterneerden
Door de hier te lande geïnterneerd ge
weest zijnde Duitsche krijgs- en burgerge-
vangenen is voor hun terugkeer naar
Duitschlond een adres van dankbetuiging ge
richt aon de Koningin óm hun innigen danlc
te betuigen voor de in Nederland ondervon
den gastvrijheid. Als vertegenwoordiger van"
het Duitsche Rijk heeft de Duitsche gezant
dr. Rosen den dank van de Duitsche regee-
rirvg overgebracht aan het Nederlandsche
ministerie van Buitenlandsche Zaken voor
alles wat in het belang der Duitsche geïn
terneerden is gedaan. Tegelijk verzocht hij
daarbij dank over te brengen aan alle Ne
derlandsche officieren en halfambtelijke
dienstinstellingen die bemoeienis hadden
met de interneering der Duitschers. Inzon
derheid werd daarbij nog herdacht het
hoofdbestuur van het Neder!. R-oode Kruis
en de plaatselijke Rotterdamsche afd-eeling,
benevens reederijen Rotterdamsche Lloyd
en Maatschappij Zeeland.
HI!ni«(cr van Karnebeek.
Men meldt ons uit Den Haag:
„De Maandagmorgen" berichtte heden
ochtend,"dat opnieuw het gerucht gaat da?
de minister van Buitenlandsche Zaken, jhr.
Van Kamebeek, voornemens is zijn portee
feuille neer te leggen en dat het niet uitge
sloten schijnt dat het aanblijven van den
minister slechts zal duren tot zijn opvolger
zal zijn benoemd.
Bij navraag aan h'et departement van bui
tenlandsche zaken werd ons van bevoegde
zijde zoo nadrukkelijk mogelijk verzekerd,
dat het gerucht allen grond mist
De oniierfcaadeüngea bic
gcsssocieerficu.
Het Hbld. vult zijn bericht omtrent den
inhoud van de overeenkomst met de geas
socieerden aan met de mededeeling, dat de
vastgestelde rantsoenen, zoowel wat levens-»
middelen als wat grondstoffen aangaat, juisl
voldoende zullen zijn voor het verbruik hiei
te lande. Dit beteekent, dat de Nederland
sche exportindustrie voor zoover aangewe
zen op buitenlandsche brandstoffen, voor-
loopig op de wereldmarkt zal zijn uitgescha
keld. Waarbij nog komt, dat Nederland in
de prijsbepaling der grondstoffen, die he
zelf niet voortbrengt (bij de Indische pro
ducten is het anders) geen stem in het ka
pittel heeftde prijzen der aan Nederland
te leveren levensmiddelen en grondstoffen
zullen ook aanzienlijk hooger zijn dan die
in 't land van voortbrenging worden be
taald. De Indische producten worden „in-*
gebracht" in de werelddistributie.
Omtrent het financieel agreement wordt
gemeld, dat het Scheepvaart-agreement fei
telijk den bestaanden toestand consolideert:
voorloopig blijven onze gerequireerde sche
pen (ongeveer 700,000 ton) in gebruik bij
de geassocieerden, die ze in optie houden
voor verdere huur, moet onze Pacificvloot
(ongeveer 400,000 ton) tusschen Nederl.-
Tndië en de Vereen. Staten blijven varen
en blijven wij voor onze Nederlandsche aan-1
voeren (ie beschikking houden over het
restant der vloot (ongeveer 500,000 ton)
De gerequireerde schepen komen onmid
dellijk na het sluiten van den vrede ondei
Nederlandsche vlag terug.
Dit zijn de hoofdlijnen der overeenkomst,
die, naar het Hbld .gelooft, in definitieven
vorm niet veel gunstiger zal luiden. Zij
wordt voor een jaar gesloten, doch is van
maand tot maand opzegbaar.
De Bijü3oUe?pTaRrt.
(Officieel). De consul te Düsseldorf heef!
aan het departement van Buitenl. Zaken ge
seind, dat de Rijn scheepvaart onder Neder
landsche vlag, die in Duitschland sedert de
bezetting door de geallieerden moeilijkheden
ondervond, thans hersteld is.
De Nederlandsche handeï
en president Wilson. De olgemeene
vergadering van im- en exporteurs, te Rot
terdam, verzond het volgende telegram aan
president Wilson:
„Het bestuur vön de algemeene vergader
ring van Nederlandsche im- en exporteurs,
biedt u, mijnheer de president en uwe vrouw,
bij uwe aankomst in Europa uit naam van
een groot aantal HolJandsche kooplieden zijn
welgemeende gelukwenschen aa-n. De ge
dachten van rechtvaardigheid en mensche-
iijkheid, die met uw persoonlijkheid gemeen!
zijn, maken helderder den horizon van allö
volken, die lijden door den oorlog, die nu
gelukkig geëindigd is. Een rechtvaardige
vrede gaat uit van uw eminente persoonlijk-I
heid voot allen, die in ellende verkeeren ert
opent hun verschieten van herstelling eri
vernieuwing. En terzelfder tijd verwachten'
de kleine, uitgeputte en vermoeide naties
den deadwerkeiijken steun van inv edelmoe
dige gevoelens, om de knellende banden ta
verbreken, die, zooels wij hopen, van nu al
niet meer noodzakelijk zullen zijn. De kleine,
ten onder gebrachte kooplieden, vestigen
hun hoop, det de toekomst hun werk en web
vaart zal brengen, op uw liefde en die V8A
uer grooten staat, waar een werkelijke vriw
heid-heerscht."
