Qoo*' de W sfa w sss vtsc. i -rsr** Een jaar op Veldzicht. Naar het Engclsch van A. Swan. Vertaald door C H. HOOFDSTUK VIII. D c picnic. 1 „O, ik kan er prachtig bij en ik kan me heel geleden wel plotseling uitgebroken, maar in j lijke werkelijkheid tot haar door en het besef, allerijl had laten roepen, opende de deuIV :d vasthouden Blijf daar staa.i, Ki; en kom 'de harten de; mer<chcn hecrschtcn al lang j dat lief nog tijd was om Kitty te vragen. j Napoleon beklom de smalle trap, terwijl ziji* met dichter bij; je zou zeker vallen. Tn een'afgunst en gebrek aan liefde en die werden' Toen Rietje bezig was zich aan te kleedengeleide beneden bleef Po koster hlccr dort' paar minuten ben ik klaar zóó sterk, dat er geen houden meer aan was j en Moeder eens om het hoekje van de deur (ingang staan. Terwijl Louis dit ze?, kroop hij.behoedzaam dc oorlog wel mo-st uitbreken." j keek, sloeg zij plotseling beide armen om, De Pruisen en Russen kwamen al r.adw ei naar beneden, zich stevig vasthoudend aan r-O, mr.or loeder, dan kunnen eigenlijk een Moeders hnls en zei: j nader. De vreeselijke kanonnades deden »!ef de dikke struiken, die daar in overvloed j heelc boel menschen liet helpen! „Moeder, ik zou zoo grnng willen, dat Kitty huizen der stad op hun fundamenten schud-' groeidjén. Al heel gauw had liij een plekje onl- i „Zeker kindje, ieder min of meer ver- j.ook kwam. (den. Spoedig reden vluchtende Franscheh dekt, waar hij goed slaan fcon cn'de begeerde onlwoordelijk voor dezen oorlog,' zei Moeder j kol liefde keek Moeder Rietje aan en zfei:voorbij, en Napoleon, begrijpende, dat zijn bloemen bereiken. Hij boog voorover en pluk-err.sbg ,,.v.ls er meer liefde gewoond had in, „Best kindje, daar ben ik blij om.'* leven gc\aar liep, zocht zoo spoedig mogelijk" I te ze haastig. Weldra was hij hierin zóó ver-1 harten dér menschen. zou hij niet uitgc-1 Verder werd or nj 11 (diept, dat hij Kitty hcclcmaal vergat, totdatbroicen zijn. Dc volkeren waren afgunstig op 1 J 1 ,i elkaar, dat is dc diepe oorzaak. Zij hadden rv diept, dat hij Killv heclcmaal vergat, loiaai|"™v" De kinderen zouden gaan picnicken in dc Cen krakend geluid hem verschrikt deed opkij- j elkaar, dat is dc diepe oorzaak Z:j hadden bo dien en hadden daartoe de Rramcnvajlei ken. Daar was Killv. die wel tienmaal •-» Boelschap eer Liefde hcelemaal ..I -. ygrgfttpn.'' on^-soms verr zig dc mand spreidden een v,K wreef Bobby, de pony, die liet warm had ge kregen, af en Louis en Kitty hielpen Mabel. Iluib was reeds een weck met vacantic thuis ai en hij had zonneschijn en een dosis opgewekt-1 verg •heid meegebracht; in deze dagen had niet het i blik uv.jr nJS 1H geringste w olkje den vrede en het prettig sa- j hem door en toen hij naar beneden keek, zag mcr.zijn op Veldzicht verstoord. Zelfs Louis was aangestoken door de lijke stemming en dc beide neven konden uitstekend samen vinden. t>CSt KI HU JC, uaai treil 5® r, Verder werd w njet over gesproken. den uitgang weer op. I Iloe groot was echter zijn verbazing, toen De Kerstavond was aangebroken cn bij den'hij beneden kwam en zijn ruitcrafdeeling mis- schillenend. versierden Kerstboom stonden j ;tc> die, zooals de beangstigde koster ver- vroolijke, blijde kinderen. Kitty en Rietje biel- klaarde, het hazenpad gekozen had. -i-_ TfMiv wnc 7n<S «ïctrof- i Hopende, dat men den vijand in dc flank zou aangrijpen en dc vluchtelingen daardoor weer zouden lerugkeeren, zond de keizer zyn adjudant haen. Hij hoopte echter te vergeefs'. Toen. in hel oogenblik van hel grootste ge vaar, terwijl hij-reeds dc sabels der Pruisische huzaren cn de lansen der Bussen in dp nabij heid zag blinken, wierp Napoleon zich op* het paard, dat de gevluchte ruiterafdcclinjj na 11 ^en koster had overgegeven, en galoppeer- ?ide*. weet je, wal zij vertelden? Dat Rielje Rietje liet maar nict. zóó blij was. dat het eindelijk vrede was en Moeder begreep wel eenigszins, wat er op j zij het Kerstfeest nu in al zijn heerlijkheid i a-ui;:,r/ ï-Ao -«iprón 7\\ nam zicli ernstig voor, min- Louis liad geen heimelijk? bezoeken- meer gebracht aan dc herbergt noch Ben Barton's gezelschap op andere wijze gezocht; hij tradit ie werkelijk zijn leven te beleren en te toonen, dat hij heel goed oppassen kon, als hij maar wüdc. Meneer en mevrouw Rayr.c merkten Kilty's leven- verantwoorden? HOOFDSTUK IX. Slot. IIcl is mij onmogelijk, jullie den schrik en anderen te beschrijven toen geroep cn gefluit kwamen - w.Oww0felijk kortep tijd spanden ...li «v.» «JSI ..v-... iw ..„.te zij Bobby in, tilden de arme Kitty op, legden werd genomen cn vrucht zou dragen in later liaar in hei wagentje --•1 V'i^mfliul KoVialw. T nnic -„lf wic.1 och- lül- o K„i,- w wjiae. Meneer en mevrouw ttaync mennen het verdriet der a dit heel gotd op en moedigden hem van gan- j zij op Louis' angstig gerucp cn gvAiun schei- harte aan. Zij hadden menig ernstig ge- aanhollen. In ongelöofelijk kortep tijd spanden k ir.el den jongen, dat door hem ter harte zij Bobby in, tilden de arme Kitty op, legden werd genomen cn vrucht zou dragen in later haar in het wagentje en reden zoo vlug moge jaren. Niemand behalve Louis zelf wist cell- lijk naar huis. Zij was niet dood, want ter. hoe Kitly'r ernstig streven i.„„. band stond. Zij waren onafscheidelijk en dc greote aanhankelijkheid van het kind w .werkelijk aardig om te zien Fr moet toch wel veel X.H-.JC v.. I eens bezorgd over zijn, vooral, toen liet meer en meer bleek, dat Rietje niet duldde, dat een ander mooier dingen had dan zij. Tegen zoo iemand" was zij altijd onvriendelijk. Moe der hoopte maar, dat haar Rietje, die toch ook* zooveel goeds en liefs had, eindelijk ver standig genoeg zou worden, om te begrijpen, i dat het beste en mooiste niet altijd voor haar j behoefde te zijn, dat zij een ander ook wat gunnen moest i. hoe ^KiUv'^ rfpfrf ,CCh- I1!* naar hlds' was niel want nu en! En Rietje deed haar best, maar telkens i «dreven naar een bete/levch™0 SS? 1 kTcundc ze' also1 '/c eW PÜn zij meestal heel onverwacht kwam dat leblijke, u0 sirenen naai cen beter levrf, m Ver-|sloe« dc oegen echter nict op. afffunstific qcvocl weer bij haar boven. Mevrouw Rayne bleef uiterlijk kalm, toen J En nu had Moeder gezegd, dal dc schuld ,;_v v>n /ir.r> r.orln.i ialmPWO Wns di\t niet en <ic Mevrouw Rayne bleet uiterlijk kalm, toen; r.n nu uau aioeticr gci^u, u«i w...... id was zij Jiaar lieveling zag. Zij beheerschte zich,van den oorlog wasjaloirzic. Was dat niet hoewel liaar gezicht even wit was als dal van j vreeselijk '-.v moei toen vvei veei goed -, in Louis zit-1 ICitly zelf. Gelukkig was de dokter thuis cn kon Rietje speelde oogenschijnlijk ruslig met iem" zei Tante Emilie op een keer tegen haar hij zijn dochtertje onmiddellijk ,unr \fnAdcr hortrgpn wel. .anders zóu Kitty niet zooveel van hem Louis voèTde zich diep ong houden. F^n kind voelt zulke diuffen.'* Ie meer. omdnt er feen worn verzorgen. uaar uw». iHBLi jelukklg en ditdat haar gedachten bezig waren met hetgeen Do Kerstroos. Ik weet cen „roos die, zonder geur, een ieders hart bekoort, hoewel zij tol de vrozensoort toch feit'lijk niet behoort. Een Perrisehe vertelliiitf. L.UU1S voeiae zien aiep ongeiUKKig vu uu uac naai 1 o- I tc meer, omdat er geen woord van verwijt j zooeven gezegd was. ,Ja natuurlijk," antwoordde dokter Ravne, i over de lippen kwam van zijn oom noch van i^f^i •bloemen, hoewel daarvan genoeg wortels" in den grond zitten. We zullen nog cen menseh. een man van hem maken. i - I 's Avonds, na tafel, kwam het gesprek weer op den Kerstboom terug. „Ik z t een heel v na kien den gehcelen f ..maar hij lijkt veel op onzen tuin, hel on-j zij,, tame. ïruirt groeit bij hem weliger dan dc mooie i Vader en Moeder waakten den -ebcelen i 1C- ;n v, K - I".. V J- mooien boom aan Teunis vragen, Rietje." zei -,J I t eindelijk v rede is, op luisterrijke wijze vie ren. Lichtjes zullen er wel niet zijn. maar wc zullen den boom zóó mooi opsieren, met de gordijnen' 4ll„„ Sot»»door gluurde. Eindelijk sloeg hel patiëntje dc a -Zeg Louis, pak dit eens even aan.'" zei Ma- .wille oogleden op. Zij keek met verwarde. •---v. .uin, vvr0..i up. /-ij zuilen oen boom - bc^ -Twijl zij Louis cen trommel voorhield, dwalende oogen ror.:l alsóf zij niet begreep, j schitterendste sterren cn slingers, dat er tocb .Laat mij het doen," riep Fanny. Zij was waarom Vader en Moeder zich over ,ianrijcht van hem uit hulpvaardig en onzelfzuchtig geworden in dc heen bogen, laniste vv endc les, die zij in hel huisje! ,,0, ik vif .•njuffrouw King geleerd had, had diepen j indruk op haar gemaakt en was van invloed op Iwar gehecle persoontje. Een jolig en uitgehongerd groepje verorber- ^x,y dc gretig de vele versnaperingen, die Tante rnet I Emilie meegegeven had, zóó gretig zelfs, dal er de gven kruimeltje van overbleef. Iluib vertelde he ----- hemel zond en spaarde Killv. Het zou echter allerlei leuke <l.ngen van school «n allen' hecl ]3 durcn c„ 7ij wccr dt. oudc .ui^iciaen naai hem. Vuur zij ojislonden, Killv was en toen Iïnib en Louis twee roaan- oic.- - -en ze, vraarraee zij zich inde volden-|den jater nul de zomervacanlie thuiskwamen, t.c uier. /ouden bc/ighout-en. was een Llcek en mager, klem modsjc. dat .Omzcvca uur moeien we naar huis garn. n:c, een kru,. ,ic want liaar rechter beentje zei Mabel moederlijk, „geen minuut later, want T>as 7,voar ^kne-d en het zou 110» mian- loeder nooit heel gerust, als wc onder dcn duren ccr het 5ehcel „01Kzcn wa. licht van hem uitstraalt. r\ w!;lii ri i. t t -t i ♦.Moeder, wie mag i!> vragen vroeg Rietje „O, ,k „el! Ik „el! Ja Louis, ,k kom.' zei -s ayonds Wj ho, ^hl. bed ze opgewonden en dan praatte zij weer over Ja ,.indj wie zou bij willcn bloemen cn rotsen. Zij ijlde voortdurend enmaar hJreJ deze toestand duurde verscheiden dagen. |Licsjc dc Bec Pau]a Gocrco Dientje Doch God was genadig. ILj had mededoogen L ik M T a Goe A dc het diep bedraefde gezin. II,j verhoorde <en niocd Hanni en Ti van H vurige beden, welke Louis Verr.on ten Wec, u n0 icmand Weet u nog iemand ..Kitty Vonk Hoort die er niet bij Even betrok Rietje's zonnig gezichtje. „Och Moeder, ze is zoo. „Nu, wat is ze Een verteller wordt in Perzië altijd hoog-* geschat. Het gelukt hem altijd en overal eert I luisterende schare om zich heen tc verzamelen. I Iemand, die veel in Perzië gereisd heeft, deelt dc volgende vcrtelliDg ir.ee, die hij daar zelf gehoord heeft. De wijze priester Nasr-ed-din kreeg op zekeren dag een gazelle ten geschenke van een vriend, welke het dier gescholen had. Uit dankbaarheid vroeg hij den vriend ten eten en richtte een groot gastmaal voor hem ann. De vriend verleide aan al zijn kennissen, hoe goed dc priester hem onthaald had. Een hun ner, een eerste lekkerbek, en door deze medc- decling begeerig geworden, meldde zich daar op bij Nasr-ed-din aan en zei„ik ben dc broer, van den man, die u de gazelle heelt gezonden/' De priester noodigdc ook hem ten eten. Den volgendend dag kwam er weer een onbekende bij den priester en zei„ik ben de neef van den broer van den man, die u de gazelle lie uit gegeven.'" Xasr-cd-din rich lie ook voor dezen man een maaltijd aan. Dc roep over- deze maaltijden w erd steeds verder verspreid. Daar klopten reeds twee mannen tegelijk aan, zeg gende „wij zijn vrienden van den neef van den broeder van uw vriend, die u de gazelle heeft gezonden." „Komt binnen, ik zal ook voor u een maaltijd aanrichten," zei de prics- Er was eens^een muisje, "ai ,IV® "ww" *'V j ter, doch hij gaf zijn bevelen nis volgt..mank warme nestje van haar moeder er a en njeLs Xclaar dan wat vet en veel heet water en Toch was zij al tamelijk groot, had een lang (iat aiieen op." „Maar priester," staartje en duchtig scherpe tandjes. \X at zou r]epen ,je teleurgeslelde gasten bij dit sobere """nn 1L'flndelen I Af* m, é£n van llwe YCCj Ook zoeken wij haar tevergeefs als 's zomers, vol van pracht, de rozen bloeien in den tuin z ij komt nog niet, maar wacht." Als alle 'and're bloemen moe ter ruste zijn* gegaan, dan breekt voor haar de lijd van bloei in alle stilte aan. Wanneer in 'l donkerst van hel jaar slechts dennengroen ons wenkt, toont ons de Kerstroos blank en rein, dat Liefde ons gedenkt. Geen tijd zoo duister en zoo doodsck, of God ontsteekt er licht en toont ons door de wolken heen Zijn vriend'lijk aangezicht. Hermanna. Hei gehoorzame Musije Er was eens een muisje, dat nog nooit het kort .o staartje en duchtig scherpe tanajes. nepen üe ^leurgesieiue j - ♦Och, 'k weet het eigenlijk niot, maar.j ons muisje graag eens alleen uit wandelen Jmaal uit is dj-t nu één Yan uwc Yccl Re. vroeg zijn gegaan, maar Moe-der had het verboden.roemde maaltijden?" „Smaakt dc soep u ctp_ i o» wi-poir Nasr-Afl-din «^liiinbaar hoogst "nar uü zijn. Louis barst Best! ft Sn den oorsprong ran hel beekje h ccr7[ za dod) ,a h -psporen en \Tcin-.de stccnen zoeken. Wie goal rcn h9ar a0„cn y - - 1 Fanny en Glnrlic tegelijk.ten'li' „Ik ook. Hen eindje ga ik ten minste mee j seJ>eol J 0;,i mooie M-'.-ens tc plukken,' zei Mabel. er mec? vroeg Iluib. Ik! Ik!'' riepen „Zal ik je eens wat. influisteren vroeg ziin gegaan, maar Moeder naa nei.veiluuucu. j roemus i""""Juv" Moeder nu. „Ben je eigenlijk niet cen klein "„Je bent nog te dom",-had Moeder ge- nict vroeg Nasr-ed-din. solnjnbaar hoogst -■ 9 beetje jaloerse!, van haar en wil je er haar zegd, „en weet nog niet de gevaren te ver-verbaasd dat verwonuert m.j ,s toch i Louis barstte m tranen uit, toen hij haar daarom liever niet bij hebben?" m«- w een vriend van den neef van den broeder van. voor het eerst zag, doch zij lachte al wa-i ren haar oogen vochtig en zei l J-" "*J j uaarom liever niet dij ncuoen chte >1 vva-j Rietje kreeg eeni kleur lol achter haar i, dal /„j leerde jH^, ];on Moeder hel zoo iaden >aar zegd, „en weet nog niet de gevaren te vcr-j »ciuna»u, .w. mijden, die ons overal omringen. Als watven vriend van den neef van den broeder van rsn" slimmer wordt, neem ik j'e mee en wijs je, dc soep, welke bereid werd van de gazelle, ...or». ,-p innnpn ma? en waar je met je neusje d'ic ik ontving van den broer van den neef ..jd zei dokter Rayne, dat zij j geheel genezen zou cn vanaf dit oogenblik kon w" ■»- - Iriv i.Dap. zal ik wel ep Kitly passen. Mats," '^ls .het '!er kï1,k vcrdr::-'cw yvWÖe §Tctje tieeiïiïi "wéo-^vilir Uacht daf Moeder veel te bahg Was. Opeen Louis. „Ik ga blocnun plukken, voor Tante. 1 Ce 1 «j ^ien nvor.d den slaap kon vatten Telkens«vond. toen Moeder nog niet thuis was, kon .-*• dacht zij aan wat Moeder over den oorlog go- het kleine, eigenwijze muisje haar nteuwsgie-1 had cn telkens ook dv aaiden jaaar gc-righeid niei* goed bedwingen. XC'ipl was zij' aiiuuiiwi zo° iadcn waar je loopen mag en waar je met je neusje - --- „Nu mudje denk er maar eens over na. J.J uit m"oe! e|ljven". Nasr-cd-din werd niet mag dc meisjes ku. n en dus mo jcjtelt Qns miiisje was wel wat eigenwijs en,,^ Xn. 1 11,1..ooi to Ksncr was. Od een; neer door gasten: uity gr11 a --i i.swiv uacni 7.1 oof dal allien Tant-.- EmilL- bcgre p, ho? ha Sien Louis voelde. dachten Hel was de me?-.» indruk-me er.de en de Op se zei Lcui:„ „lk ga bloem;r. plukken.voor Tante. T-,. T. w ■j1 .ij.. Kilty graphs over haar kruk maakte. L: ge It: wee' van .welke z:j het meest houdt.' 'loof - - - v. „Moeder heeft ons oj) het hart gedrukt, toch - -i ni:: <"ip die gevaarlijke rotsen tp klau- i j.j Ju'iT ■;!:>ge!ii? 'V' ''^^ipWairies in zijn leven en toen Kitty lang- - v 'J.'v '4l fn ^en; ZCl0.*'a zamêrhand -weer sterk en 'gezond werd c-n «:.h goed o., K,.tv ottcnl I. br!,,,r(V sebn;ll:eo. b^it-m.j 00a voor dc p; aU nandenken mocht - ^I i auwd. Lk ga niet ver. Mal.s; Iviliv en in de buurt om bloemen te Easoiacfae rscLi^pri»*»!!. Mabel -ik s Kit mei ons mc •rhter i--. nog niet .:>.M j „Zij meet mij v.nnr-chuwen als ik op i Tiunl ben verkeerde dingen ic doer..zei hij righeid niet goed bedwingen, wip: was zij - het nest uit, p door een langen gang en' Dat dc rechtbank in Rusland tamelijk wil- kwam ci: aan een klein gat. Zij'! keurig tc werk aat. is algemeen hekend. stak haar kopje er door en stond verbaasd Het schetsje, dat hier volgt, geeft hiervan over alles wat zij zag en hoorde. Een fijn:'l 'r,,jet ik er eerlijkheidshalve bij zeg-' p: wit stof ver aide de gebade ruimte, tegen 2«n. dal hel reeds cenigen tiid geleden voor» 1 nietje was gewend geweest „el. at de iv r j,-,. den muur stonden groote, witte zakken en, aar op keken. Ze was altijd keurig Viced Iaan °"e kspten snorde en klapperde het zoo-in z'in "T1 °P was att.jd keurig 0eklced. d y rondkeel bevond zich ar;'; cen kalfsvel voor twee roebels. Daar - n «del op zak had, gir.^ luj naar huis af naar Killy Vonk. Op school was Rietje altijd nummer één ge weest. totdat op Zekeren dag Kitty verschenen was, Kitty, die v.v-Vlra bleel: heel knap tc zijn en haar voorbij stevende. Och, cn dat was nog lang niet alles. Rielje da had h;i mooiste speelgoed cn was iu alle op- 1"'"- duidelijke. 't Koslti» RiMfp" Wfi h,Cl ?",de? gewórden. was het haar net of zij hoe; dc Toepen: cn cn z,j i K,eine mui5[ K,eine"muis! er a.erimhjk tegen. Maar nu was er een j Gn n!ef uit maar.b!ij( thuis( 'den, zend aan het hosch cn aan dc andere zijd? T o:. j«;en door heel hooge, steile rotsen, dier c mei wüdc rozen en braamstruiken "begroeid waren en waartusschcn allerlei mooie en zeld- 1 zame bloemen, die nergens ander vooikwa- men, in het wild prijkten. Louis en Killy lie- pen langzaam over het moslapijt aan der rotsen. Verlangend keken zij op mooie bloemen, die door hun onbereikbaar- v..rillls. _m bij o~n 1.ai j ho pl na.., 1. mi miuiiji nrnnplii on 7o L id pr no" bii (ICht IJ"uc,c"- -■ - - ?h'r-cnds" waraf J hun veel goed gedaan. ?h a Tr vraag ik stclüg niet. als ik e» Kerst-(„Kaar waarom héb,.ik dan zulke scherpe Ik mn ';"er een „a-r voor Tante h V Ve.rnbn na cea cn kekV boom krijg' tandjes?" dc v en zonder zich langer te Y v vi::, Joi nt •- or vol «f "80edc Pos,llc (,c maatschappij. 1. Ri. tjc had dit cm lig gemeend, maar nn bedenken g zij-e. .t het werk, knaagde aan - !VÏ,, Diijven, toiüat ik er wal „e gelr0UNV(1 cn Cen lieve vrouw cn moeder, die hcl,rct,n J p,ukt heb? Ik zal ze dan naar beneden gooien -n lukk maakb CTj.j moe. ze in je jurk opvangen. Maar_ik| Dii.°.-p re.„„ zal aan den anderen kant naar boven moe idimmon,zei Louis. „Ik ga mec, Louis, en zal jc bij je jas vast- i h -Urv Ar. Ki«i„i oni. «je dun bepaald wilt, ga dan maar mee om te Jon kijken, of ik er bii kan of nict.'' ik er bij kan of nict. o trekken 7.1} er dus samen op af. Louis dacht er op dat oogenblik heclcmaal niet aan lig cl dit ernstig gemeenu, snuar na ceuen Ken ging £.ij-«^n 3_- JrHH BIhjkw» Moeder gezegd had over afgunst en ZQiK en ^ad al heel spoeaig een draad i r. tt gebrek aan liw'de, hoorde zij telkens weer dnnr?php*f" Tail te Emilie0! die nu Md eiv ff ijs-gewerdenL^.nc"-,ha:jr Toen klapperden de raderen nog harder en zijn cn reeds veel kleinkinderen 1 Wien - ';\raa« Kl,ly. .\°.ak ook; »^cr.?Lfeest is loch hee, d. M,;;n. Wonk het nu: het .eest van L,0lde en rede.' Wil niet stelen, wil niet happen. Anders zal de poes je snappen! i Maa rweer luisterde het muisje niet, want i Maar Moeder had immers gezegd, dal r'oe verder het gat openging, hoe lekkerder '4 P?ndsrl}5k Vl*ed© was. Bietje zelf beslissen moest. Och, och, vvat#was het meel rook. dat 1 7a lei V»Atic/»Ti nipl m n! 7« dosn „Ls. ga rr.ee Louis, en zal jc bij je jas vast- j z}1'} .Cn Iv-c'cls 'NCci l-v-ii.k.i.ucren nn het 'eest van Liefde en Vrede." V ^dde KUty J" "C blC" mCn "h'b;' a!"- i Vil^^Ir STi "'k dat Moeder I y\. I r-vriF maar zei, wie ik vragen moet. Als Moeder n moo, ding! Dan zouden we immers' r- ICitlv ook opnoemt, zal ik hot doen."' fUle'/czjmlle!,ien onzen nek breken! N'ee. als Ij, Maar Moeder had immers gezegd, dal/' lp (ian hr»naniri wilt. ftn /tan maar mee om tc - - V Kerstverhaal door C. IL koopman voor drie en be eld had, .Ca uiita.uim J Vt'OO1*- dcnw is-eling en de zaak werd voor den rcch- j Ier gebracht. „Gij kochi de huid het cc I?" zei deze lot den schoenmaker, nadat hem het eehrelo voorval medegedeeld was. ,Ja." I oor hoeveel?" i ,.Vcor tv.ee roebels" „Hebt gij dit geld?" „Ja." ,Leg het cp de tafel." Daarna wendde hij zich kcopcr en vroeg: „Gij kocht de huid later en belar.ldfc l:aar?:*' r,Ja." „IJoevéel betaaldet gij*?" „Drie roebels." „Ilebt gij de huid?" „Ja." ..Leg zc onder dc L fel." De man gehoorzaamde en de koopman werd op zijn beurt aangesproken. .Gij kwanmt overeen dc huid voor twee en toen dc eerste koorcr V zin terugkwam, roébeb?'' tot den tweeden dach. er ep dat oogenblik heclcmaal nict aan. „Moeder, krijg ik dit jaar een heel grooten een 0 ■la. iüj zijn tante beloofd had, goed op Kitty Kerstboom, nu 1 eindelijk vrede is?" vroeg 't Eénc oogcrl ,e zuüen passen cn tc zorgen, dat zij niet op Rietje Dijk .ra aan haar. moeder, lervr! zij i duw, juist toen zi üe ruisen zou klauteren. Zij zelf zag nJtijd zóó i op cen donkeren Decembermiddog druk bezig j wilde schrijven. E wc wig gevaar en was zóó ondoordacht, dat wos m l haar popper-1-<r.'1r>vz F t wio mogen woorden weer. Zi zij oen vorigen keer bij een picnic naar dc er nlwmaal komen? zij zoo'n mooie hoofdTólter M - „.„„.Ji.., --Oj- cion Keren uecemu;: nuuua;; ajiu* rijven. Even later hoorde zij Moeders doodf 'v ig gevaar en v. as zóó ondoordacht, dat1 woc w v pop^er-kinders. „En wie mogen woorden v-.w. Zij droomde, dat zij Kitty thuis j Wat zal de arme moedermuis bedroefd z»in - v-V- b«d gelaten cn dc Kcrslbcom in de achlcrka-|geweestt t3en z-thl iskwamcnhetnest)egg vondl C. H. '_"J j j:r -ïiicmuji «.umen o -raV e™'ln balvcrwege een rots, aan een wal 'n vragen tegelijk J zei Moeder mer prijkte. O, w.vi was hij mooi en groot en U7"; kevonden werd. Zij had cen i lachend. ,.Ik had er juist al eens met Vader j hoe prachtig was hij met sterren en slingers; Wc villen plukken en 3;0n slechls roet veel j over gesproken, dit jaar een heel groot en j versierdMaar. 't was vreemd, in haar droom I gpoe.ife uit haar bcnarden toestand gered wor- j Kerstboom bij Tennis tc bestellen, want helvoelde Rietje zich loch niet blij, nict echt blij. mcvrouw Rayne haar niet is zoo'n hcer.kke gedachte, dat h?L nu einde-En weet je waarom nict? Omdat ze Kitly er -TA» - |pr wmflftitann «jj I uu, ;c menschen elkaar nict meer niet bii had gevraagd. Ze was niet tevreden anevr met de anderen meegaan en zij had voo dien dag alleen haar toestemming gege ven op voorwaarde, dat allen goed op haar zouden lellen cn haar voor ongelukken be hoeden. In minder dan geen tijd stond liet tweetal is zoo'n heerlijke gedachte, dat het nu éffiae- i c.n weei je wamum njc..- lijk vrede is on de menschen elkaar niet meer niet bij had gevraagd. Ze was niet tevreden docden in dien afschuwelijken oorlog." over zichzelf en 't was net. of dc Kei-stengel Rielje keek heel ernstig. Dat deed ze welin den boom legen haar zci- noo-y vA/.t vii mc-! ran vraag voor den dag i „Durf iii hier bij den I meer, vóór zij met cen "vraag voor den dag kwam. Eindelijk zei ze: Vlo/ Cnz-V, Warlii, „Durf jij bier bij den Kerstboom komen, 'Rietje, jij die zóó weinig weet. wat echt? lief Ven rlles wat. Napoleon 5 op tlea kerktoren le Eyïau. nm. Eindelijk zei ze: Rielje, jij die zóó we-nig weetwDe slag bij Etlau l>egon voor den Franschen minder dan geen tijd stond liet tweetal „Wat Is het toch heerlijk, Moeder, dal er de is dat je Killy heb ^ns in(1 ca wercldyeroversar gevaarlijk le wordenonder aan den rand der rots, vanwaar zij een prach- nu vrede is, inoar Moeder, wie is er nu eigen- fees.? Len jc z64 we L, t .'..kkins van een atderluvg cavalerie ree tig uitzicht hadden. Beiden waren echter te lijk dc schuld van dien akeligen oorlog jzoó arm aan UelUcJ t hi; „aar de slad, om boven op den kerktoren fer van de mooie bloemen vervuld om naar „Ie doe, me daar eer. vraag, Rietje,' ant-| PloDcung werd Rietje vralft^ In de eerste n^ vJ>1> dcA strijd nauw- het uitzicht te kijken. Louis knielde neer env.'oorè dc Mocuer, „die 11; heusch niet beant- j oogenbli..ke wr de heer- keuri» gade ie staan. TV koster, dien men in boog zich over den rand heen. Woorden kan. D» oorlog is ruim vier iaar droomde, doch langzamerhand drong dc heel-keurig ga „Hebt gij die drie roebels? „Ta." „Leg ze op de tafel" Vervolgens sprak d«? '•Lier het v^nn:c ,,:L ,.De sehoeivmakor is schuldig, ómdat hij 'i- koopen-deed zonder gó ld bij zich le hebben. Hij was daardoor ^oorzaak, dal dc rust inliet dorp verstoord werd. De tweede kooper heeft schuld, omdat lii? meer bood dan cen ander, en de koopman, omd'ii hij han/.elde met iemand zonder gela1 en orrdat hij (Li t" - den kooper meer vroc.^' dan den eerste. Gij kunt alle drie gaan/ Marschl Alice Monzitt vrij naverteld

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1918 | | pagina 1