BUITENLAND
BINNENLAND
„DE EEMLANDER"
PUIS OHIfliEllElllÖïïïïi'SJÏÏ
KOLONIËN
FEUILLETON.
LIS DORIS
17e Jaargang No. 1 &M
»PfiülimfBT(!U5ll<! p" 3 •«Ddeo "p®' Amtr*"
ÜOUnllLfflLolül KIJu foorf f 1.80. Idem franco
pr: oott f 2JO pet week (met prath ▼errelcering
tcsco ongelukken) f 0.15. afzonderlijke oummm
f 0 05. Wekeüjksch bijvoegsel »D« Hoüandsc/i#
Hutsvroaw* (onder redactie vaD Tbérèse Hoven)
pe» 1 maanden 75 cent. Wekelijksdi bijvoegsel
9Wereldrevue« per 5 maanden 60 cent.
AMERSFOORTSCI
HOOFDREDACTEUR M«. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF 4 C»
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL. un.»
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 613
Oir.sdsg 7 Jcrusri 1919
dienstaanbiedingen 1 5 regels f 0.50. groote let
naar plaatsruimte. Voor hauckl eo bedrijf bcsta.u;
teer voordeelige bepalingen *oi bel herhaald adver»
«erren in dit Blad. b(j abonnement Eene circulaire
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden
Politiek Overzicht
Zoolang de oorlog duurde, heeft men ge
bracht voor zooveel dit maar eenigszins mo
gelijk was, het publiek van den omvang der
in den strijd geleden verliezen onkundig te
laten. Maar nu komen de officieele cijfers
©an den dag. In Frankrijk zijn de slachtoffers:
tl.071.000 dooden (31.300 officieren en
<1.0*10.000 manschappen) en 314.000 ver
misten. Wanneer nien daarbij voegt de ver
minkten, de gewonden, de in hun geheele ge-
knakten er zijn 694.000, die wegens on
geschiktheid uit den dienst ontslagen zijn,
Idar. komt men tot een totaal van over de
hvee millioen.
De andere oorlogvoerenden hebben ook
ruimschoots hun deel gehad. De cijfers aan
dooden zijn: Engelschen 658.000, Duit-
schers 1.600.000 benevens 200.000 ver
minkten, Amerikanen voor de weinige maan
den van hunne,oorlogvoering 60.000. Maar
als men de cijfers met elkaar vergelijkt, dan
blijkt, dat Frankrijk den zwaarsten last te
'dragen heeft gehad.
De broederstrijd in Berlijn heeft weer een
scherperen vorm aangenomen. De onafhan
kelijke socialisten, die na hun uittreden uit
de regeering aanvankelijk geneigd schenen
zich te gedragen als loyale oppostie, hebben
zich bedacht en zijn in bondgenootschap
i^et dé Spartacusmannen de straat opge
gaan.
Dat schijnt voornamelijk het werk te zijn
.an één man, den politiepresident Eichhorn.
Die had een zonderlinge opvatting van zijn
plicht als hoofd van de politie. In een
scherpen aanval, die door de Politisch-Parle-
mentarische Korrespond enz, een orgaan van
de meerderheidssocialisten, tegen hem werd
gericht, werd gezegd, dat iedere dag, dien
Eichhorn fanger politiepresident bleef, een
ernstig bezwaar beteekende voor de open
bare veiligheid. De uitspraak kan geen ver
wondering wekken, wanneer men verneemt,
dat door het politiepresidium vergunningen
om wapenen te dragen, werden uitgereikt
aan personen, die in dienst van de revolutie
werkzaam waren. Den 29en December wer
den -door het politiepresidium wapens aan
burgers uitgereikt, hetgeen gerechtvaardigd
werd met de opmerking, dat het vanzelf
Sprak, dat aan de menschen, die aan de
revolutie werkzaam widen deelnemen, wape
nen werden verstrekt. Van het politiepresi
dium uit werden de arbeiders per telefoon
aangespoord dadelijk het werk neer te leg
gen en aan het politiepresidium wapenen te
halen. Berlijn heeft dus een politiepresident,
die de arbeiders tot staking opwekt en hen
gewapend de straat opzendt.
Toen de onafhankelijken uit de regeering
waren getreden en een homogeen kabinet
van meèrderheidssocialisten aan het bewind
was gekomen, werd aan Eichhorn ontslag
gegeven. Maar hij was niet van zins zich
weg te laten zenden. De delegatie van de
regeering, die zijn opvolger wilde installee-
ren, vond hem aan zijn schrijftafel zitten met
een revolver voor zich zij kon hare opdracht
met volbrengen en zocht zoo spoedig moge
lijk een goed heenkomen.
Nu woedt in de straten van Berlijn weer
de revolutionaire strijd. Zondag zijn de
beide partijen op verschillende punten met
elkaar in botsing geweest. De regeering
schijnt zich op een aantal punten te hebben
laten overrompelen en de revolutionairen
hebben zich het voordeel ten nutte gemaakt,
dat zij het waren, die den strijd begonnen.
Zij zijn in verschillende dagbladbureaux ge
drongen, met het gevolg, dat gister een aan
tal bladen niet zijn verschenen; de Vor-
warts is wel uitgekomen, maar is nu het
orgaan van de revolutionairen geworden.
Het hoofdtelegraafkantoor, de rijksbank en
verscheidene kazernes zijn in de macht van
de omwentelingsgezmden.
Gisteren is de strijd hervat. De vijandige
broeders staan scherp tegenover elkaar. De
regeering kondigt aan, dat zij met alle kracht
den strijd wil voeren. Scheidemar.n heeft
verklaard, dat aan de „Schweinerei" in Ber
lijn een einde moet komen. Ebert zeide gis
termiddag voor de rijkskanselarij in een
toespraak tot de menigte „Niemand brengt
de nieuwe regeering van de Duitsche vrij
heid meer in gevaar dan de krankzinnige
politieke van de Spartalcusmannen met hun
misdadig drijven. Wij zijn besloten met
de grootste vastberadenheid op te komen
tegen dit grootste gevaar van de revolutie."
De wil om den opstand den kop in le druk
ken, is dus bij de regeering aanwezig. Maar
de groote vraag is of zij de macht bezit om
haren wil te doen zegevieren.
De verkiezingen voor het nieuwe Britsche
parlement hebben plaats géhad onder de
meest democratische kieswet, die ooit in het
Vereenigde Koninkrijk heeft gegolden. Het
kiesrecht voor de mannen is uitgebreid; zij
hebben schier zonder beperking hun stem
biljet in de stembus kunnen werpen. Voor
het eerst hebben ook vrouwen kunnen mee
stemmen, nog niet allen, maar toch voor een
aanzienlijk deel. Nog in de laatste levensda
gen van het vorige parlement werd een wet
aangenomen, die vrouwen ook verkiesbaar
maakt voor het lagerhuis.
In zonderlinge tegenstelling hiermee staat
de uitslag van dezen verkiezingsstrijd, die
een groote conservatieve meerderheid in het
parlement heeft gebracht en de vrouw van
het parlement heeft uitgesloten. Slechts één
vrouw is g-ekozen en dat is eene, die zich
heeft moeten verbinden haar mandaat niet
uit te oefenen; feitelijk zijn de vrouwen niet
vertegenwoordigd.
Men staat verbaasd over die uitkomst en
vraagt zich af hoe zij mogelijk is geweest.
Het antwoord is te vinden in de kieswet zelf.
Men is wel er op bedacht geweest het aan
tal kiezers uit te breiden en net kiesrecht toe
te kennen aan nieuwe maatschappelijke la
gen die er tot dusver van waren uitgesloten,
maar heeft er niet voor gezorgd, dat de ver
schillende partijen en richtingen in het nieu
we parlement vertegenwoordigd werden in
evenredigheid met hunne sterkte. Van het
invoeren der evenredige vertegenwoordiging
heeft men niets willen weten, en bij de be
slissing wie gekozen moest Worden ver
klaard, gat niet de volstrekte maar de betrek
kelijke meerderheid den doorslag. In de
meeste districten werd de strijd gevoerd tus-
schen meer dan twee candidaten: daar was
degene, die de meeste stemmen had, de ge
kozene, al had hij niet meer dan een derde,
soms slechts een vierde of een vijfde van de
uitgebrachte stenimefi op zich vereenigd.
Wanneer men dit in het oog houdt, dan ver
schijnt de groote meerderheid, waarmee de
coalitie welke Lloyd George in den strijd
steunde, in het nieuwe parlement is geko
men, in een ander licht en ontslaat er twij
fel of die meerderheid, al is zij de vettige
meerderheid, de werkelijke meerderheid in
het land achter zich heeft.
Eene vergelijking van het aantal gekozen
afgevaardigden met de totaalcijfers van de
op de candidaten der verschillende partijen
uitgebrachte stemmen, geeft zonderlinge
dingen te zien. Men leert daaruit, dat de
coalitie-unionisten 3.701.855 en de coalitie-
liberalen 1.590.489 stemmen hebben uitge
bracht; van hunne candidaten zijn respectie
velijk 309 en 133 gekozen. Er -hebben in 't
geheel 10.086.320 kiezers gestemd; wan
neer men dit getal deelt door het ieheele
aantal leden van het parlement, dan krijgt
men voor iederen afgevaardigde 16.782
stemmen. Dit als maatstaf nemende, zouden
zij slechts recht hebben op 221 en 95 stem
men. De regeeringspartij is dus door de nu
geldende kieswet in buitengewone mate be
voordeeld; maar de oppositie-partijen zijn
daarbij zeer slecht weg gekomen. Libeialen,
die buiten de coalitie stonden, hebben 37
afgevaardigden, têrwijl zij er 107 hadden
moeten hebben. De Labour Party heeft 62
vertegenwoordigers; zij had er 148 moeten
hebben. -s
Als het parlement naai het evenredig
heidsstelsel gekozen was, zou het er heel an
ders uitzien dan het huis, dat nu uit dezen
strijd als de wettige vertegenvoordiging des
lands is voortgekomen. H. W. Massingharn,
een gezaghebbend publicist, kenschetst in
de Daily News den uitslag aldus:
„De heer Lloyd George heeft twee consti-
tutioneele partijen, het Britsche liberalisme
en het Iersche nationalisme, vernietigd en is
in een revolutionairen tijd voor het land ge
treden met een groote parlementaire meer
derheid van conservatieven, voorstanders
van dwang in Ierland, protectionisten en
jingo-notionalisten, die tegelijk eene minder
heid van het kiezerskorps vertegenwoor
digt."
Theodore Roosevelt is overleden. Met
hem verdwijnt een machtige persoonlijkheid,
die een der populairste mannen in de Ver
eenigde Staten was en daarbuiten.groot aan
zien genoot als een der meest karakteris
tieke vertegenwoordigers van het Ameri-
kaansche res. Zijn openbaar leven is een
leven van grooten- strijd geweest; in den
politieken strijd van zijn land heeft hij voor
aan gestaan, maar ook als er op andere
wijze voor zijn land te strijden viel, was hij
altijd hr het eerste gelid te vinden. Dat
heeft Spanje ondervonden. Tot de oorlogs
verklaring der Vereenigde Stoten aan Spanje
in 1898 heeft hij krachtig meegewerkt als
onder-minisler van marine en toen de oor
log was verklaard, trad hij uit de regeering
en stelde het korps „rough riders" (wilde
ruiters) samen, dat hij op Cuba in den strijd
voerde. De strijdlust zat hem in het bloed.
Ook het aandeel, dat hij nam in den nu ge-
eindigden wereldstrijd getuigt daarvan; het
ontbrak hem niet aan den -wil oni zelf mee
te doen aan den oorlog, en van zijne zonen
heeft een in Frankrijk het leven gelaten.
Nu is voor hem de rust gekomen na den
strijd.
Theodore Roosevelt was geboren den
27en October 1858 te New-York; hij stu
deerde op de Harvard universiteit in de
staatswetenschappen en de geschiedenis. In
1882 werd hij gekozen in de wetgevende
macht van den staat New-York. In 1886 can-
dideerde hij zonder succes als mayor van
New-York, maar in 18Q51897 was hij poli-
tie-president van deze stad. President Mac~
Kinley benoemde hem tot onderstaatssecre
taris (assistant secretory) van de marine. Dit
ambt legde hij in 1898 neer na de oorlogs
verklaring van Spanje, om zijn als „rough
riders" bekend vrijwilligers-cavallerie-regi-
ment op te richten, aan welks hoofd hij zich
in Cuba, inzonderheid in een gevecht bij
Las Guasimes, onderscheidde.
De populariteit, die hij^zich hierdoor ver
wierf, droeg krachtig bij tot zijne verkiezing
als canddaat van de republikeinen, tot pre
sident van den staat New-York in 1899. In
1900 werd hij tot vice-president van de Ver
eenigde Staten gekozen. Na de vermopraing
van Mac Kinley volgde hij dezen den 14en
September 1901 op als president. In No
vember 1904 werd hij herkozen. Den pre
sidentszetel heeft hij dus 7XA jaar (tot
4 Maart 1909) vervuld. Dit was het einde
van ziin ambtelijk leven; maar werkloos
waren zijne tien laatste levensjaren aller
minst.
Hij was de 26e president van de Ver
eenigde Staten. Hij was van oorspronkelijk
Nederlandsche afstamming; maar hij be
hoorde tot het elfde geslacht ven zijne fami
lie, dat in Noord-Amerika gevestigd was.
Bultcnlandsche Berichten.
Rome, 7 Jan. (R.) Wilson is via Genua
en Turijn vertrokken, onder luid gejuich. In
Turijn werd hem het eereburgerschap van
1000 gemeenten aangeboden.
P a r ij s, 6 J a n. (Havas.) De vertegenwoor
digers der Servische regeering te Parijs Vest-
nitsj, Servisch gezant en kolonel Stefano-
vitsj, Servisch militaire attaché, hebben Zon
dagochtend de delegatie van het koninkrijk
van Serviërs, Kroaten en Slovenen voor de
vredesconferentie bij haar aankomst aan het
station begroet. Aan het hoofd der delega
tie stoat Pasjitsj, die vergezeld is door Riber
(Slovenië), alsmede Tressllsj en Pavitsiitsj
(Kroatië.)
Londen, 6 Jan. (R.) De Zionistenver.-
eeniging te Londen meldt: Op de conferen
tie der Palesüjnsche Joden, 12 December te
Jaffa gehouden, zijn Nahum Sokolow en dr.
Weitzmann met algemeene stemmen tot ver
tegen woordigeis ter vredesconferentie geko
zen.
Londen, 6 Jan. (R.) De staking bij de
Brighton-spoor breidt zich uit. Kruiers,
monteurs en electriciens verklaarden zich
solidair. De plaatselijke commissie van de
nationale unie van spoorwegpersoneel be
sloot, indien geen overeenkomst met de di
rectie werd verkregen, tot algemeene sta
king over le gaan. Dit is geschiedt.
Hedenmorgen ontstonden ernstige moei
lijkheden in de scheepsbouwindustrip, toen
de nieuwe 75-urigen week in werking trad.
Duizenden mannen weigerden te werken.
Door geheel Schotland staakten de scheeps-
bouwwerklieden. Ook in het Teesdisjrict is
men afkeerrg van de nieuwe werkwijze.
Londen, 7 Jan. (R.) Kolonel Boyle,
die in opdracht van de steuncomité's der
geallieerden in Roemenië van Bukarest te
Londen is teruggekeerd, terklaarde dat de
bevolking honger lijdt. Hoover, de voedsel-
r.ontroleur, die zich thans te Parijs bevindt,
heeft er in toegestemd drie ladingen meel
te zenden en over twee v/eken nog twee la
dingen.
In Londen heeft kolonel Boyle met het
ministerie van buitenlandsche zaken en de
levensmiddelencommissaris geconfereerd.
Canada boodt 25.000.000 dollais aan om
daarvoor Canadeesche producten te koopen.
De intergeallieerde commissie zal al het mo
gelijke doen.
N e w-Y o r k, 6 J a n. (H.) De zeevaart
heeft weer denzelfden omvang nis voor den
oorlog. Drie groote oceaansloomers, de
Saveonia, de France en de Mauretania zijn
Zondag met 2531 passagiers van frew-York
naar Frankrijk en Engeland vertrokken.
Oost-lndlê
zRak-SoevrRrill
Naar aanleiding van het bericht in een
paar Haagsche bladen omtrent de benoe
ming van den ex-banneling Soewardi tot
president van de politieke vereeniging „In-
sulinde", is uit een onderhoud met den be
trokkene gebleken, dat deze zelf nog geen
officieele bevestiging van die benoeming
had ontvangen. Wel vond de heer S. in het
orgaan van „Insulinde", n.l. het dagblad „De
Indiër" h-e* verslag van de Hoofdbestuurs
vergadering van 28 Sept. 1918, waarin inder
daad het besluit dér vergadering is opgeno
men, om den heer S. het voorzitterschap tier
vereeniging aan te bieden. Daartoe wordt de
voorzittersploats opengehouden tot tijd en
wijle de nieuwe-titularis in Indië zal zijn aan
gekomen.
Uit de Pers
Hei jaar va» de nieuwe volken.
In de Amsterdammer spreekt Prol.
van Hamel als zijn meening uit dat de
menschheid goed doet over den oorlog dien
zij heeft meegemaakt zich niet te ge-
neeren.
Oppervlakkige naturen spreken van een
schande voor de beschaving en den vooruit
gang-. Doch dit is niet waar.
De oorlog is een schande voor hen, diè
hem hebben aangesticht. Een schande ook
voor hen, die er voor zich zelve van hebben
geprofiteerd. En voor degenen die er zicN
in hebben misdragen.
Maar hij is géén schande voor de men-»
schen, die hem hebben gevoerd. Meer
dan ooit anders, zijn zij daarin een der
grootste etgenscheppen gaan betrachten
die, van niet zichzelve te zoeken.
Het aantal is slechts bij millioencn. ta
meten van hen, die de oorlog heeft vervuld
van gelaten offervaardigheid voor een groo-
ter doel dan hun eigon belang, hun eigen
welzijn. Eindeloos veel mannen hebben de
bezorgdheid voor het eigen ik afgelegdhet
beginsel aanvaard dat zeli's hun persoonlijke
leven desnoods wordt prijsgegeven, wan
neer het wel en wee vnn eene groote ge
meenschap op 't spel is gesteld.
Leiders hebben al hun rust en behogelijk-
heid laten varen, hebben het fijnste rag van
hun denken en weten, hun durven en doen,
in den onafgebroken dienst van de alge
meene zaken gesteld. Hoevele hoofden on
handen hebben zich uiigeput, georganiseerd
en gedirigeerd, plannen uitgewerkt waar
aan tot dusveire zich niemand had gewaagd,
niet om hun eigen belang, maar om een na
tionale zaak te helpen. Grooter conceptie'*
zijn in enkele dogen geboreo geworden, dan
in rustiger tijd door jaren werdeiv voortge
bracht. Aut bekwaamheid n r-nersrie i?
niets ge9pnnr
Bezit, vermogen, rij.w. .«i, zij iiebbcn
voor honderdduizenden hunne beteekenis
verloren, 't Zij dat ze hadden 'aan te zien,
hoe hun welstand en 't erfgoed der kinde
ren is geruineerd 't zij dat zij hebben moe
ten offeren, alweer voor den i:isch-van een
algemeene zaak ook in dit opzicht ia
een geweldige verandering beleefd
Vrouwen hebben zonder verzet von hure
mannen, moeders van hare zpons afstond
gedaan. Tranen en zorg zijn verkropt ge
worden, om óók flink te zijn, waar iedereen
flink wezen moest. Ontbering is doorslaan,
vermoeienis getrotseerd, angst en schrik
rnet een glimlach verdreven, alles als deel
van den algemenen strijd
Ook hebben de lieden .elkander leeren
bijstaan in den nood, zooals velen vroeger
nooit hadden gedacht. Er is geholpen cn
x getroost, samengewerkt cn dienstvaardig
heid bewezen tot een ontzagwekkende maat.
Hel is dwaasheid, die u'les niet te willen
erkennenuit haat aan den oorlog er blind
voor te zijn. Lof en vereering worden daar
mee immers h*t altaar van der. krijg niet
toegebracht.
Maar men staat voor hetzelfde feit, als van
oudsher de theologen hobben gestaan voor
de vraag, of niet Judas, dc^ verrader, het in
strument van een heilig werk is géweest.
Zonder zijn verraad immers zou de verlos-'
sing van Golgotha niet aan de menschheid
zijn gebracht.
En ook Mephisiopheles is ten slotte als
een werktuig in goddelijke hand beschouwd'
dc geest die 't boo^:* v/if, maar het goede
"brengt.
Menige huishoudelijke haard geeft meer
rook dan warmte.
un Roman van een Nedcrlandschen Schilder.
Naar het Engelsch van
1 van
MAARTEN MAARTENS
door
J. L..van der Moer.
26
Dwaze jongen, die heb-je loch niet
Ja wel, eiken dag, altijd Ze zijn prachtig
als 'l licht er op valt, en nooit 't zelfde. Je
had ze onlangs eens moeten zien in den
maneschijn Ik had je haast geroepen, vader.
Maar je weet wel, je sliep toen zoo slecht
-En de hei is ook van mij, heel dc hei, mijlen
an den omtrek.- Ze verandert onophoudelijk,
van Januari tot December, maar altijd is ze
.prachtig om te zien, ofschoon Jetta denkt, dat
ze alleen mooi is, als ze bloeit
Wanneer is de hei 't mooist
Dat heb ik-je al dikwijls verteld, vader.
Als de hei dood en grijs is, heelemaal dor,
en toch altijd door maar afwisselend en ver
anderend En ik weet zeker, dat dc menschen
nergens in de wereld zulke wolken hebben
als wij hieren dan dien onmetelijken, ronden
hemel en die onmetelijke, ronde aai'de En als
ik soms naar Aldervank ga, dan zie ik daar
dc hoornen, die we hier missen, die heerlijke,
groene hoornen O. dc 'wereld is goddelijk
Hij was opgewonden en zijn woorden kwa
men er met groote geestdrift uit en bij zijn
gebaren raakte hij telkens dc honden aan, die
toonden dit onaangenatim te vinden.
Je moet „mevrouw Chow" niet plagen,
Lis, ze vindt 'l niet prettigJa, ja. da 's
allemaal waar, en dc Aarde 'is van den lieer,
enen de dwaasheid ook Maar
Lis gaf ..meneer Chow" weer een por. Over
het algemeen worden zij, die het l best kun
nen verdragen, het meeste geplaagd.
Er beslaat 'n schat, die veel meer waarde
heeft dan al die schatten van jou, mompelde
Simon, en dien bezit ik.
Lis was zeventien jaar en een niet zeer
ijverig lid van dc „Christelijke Jongelings-
vereeniging".
Maar die bezitting is niet zoo zeker als
de mijne, waagde hij stout le beweren
Dat is ze wèl, mijn zoon. Ik wil je dit
van avond vertellen, want misschien zal ik cr
morgen niet toe in slaat zijn. O. ik weet wel,
dat ik 't mogelijk nog wcl-'n dozijn jaren kan
volhouden hij zuchtte maar mijn spraak
vermogen wordt van nacht misschien gestoord,
zooals de vorige maand onverwacht mijn oog
werd verlamd. En hoe weet ik dat Jij denkt,
dat je alleen de dingen weetIk heb 't ont
dekt. Vóór dal ik sterf, zal ik heelemaal ver
lamd worden. Daarom wil ik je nu vertellen.
Toen "dc heer mij openlijk antwoordde en
aan die anderen deed weten, dat dk ziek was,
maar niet dronken, toen was ik verheugd om
de rBoederen doch meer verheugd nog voor
mij zelve. Als ik 't gedaan had, gedronken
bedoel ik, dan zou ik 'n onvergeeflijke zonde
hebben bedreven. O, die verschrikkelijke
weken vóór ik w i s t Xk kón er toen niet
over spreken, er. oo dit o ogenblik kan >'k 'l
eigenlijk nog niet verdragen. Steek de kaars
aan, Lis
Vader, houd op zei Lis. Hij streek een
lucifer aan.
Jij was toen nog te jong om
—Ik dertk. dat ik wel begreep
Dat verhoede de Hemel God alleen wist
alles Hij redde mij er uit. Ik kon t zelfs
niet aan dominee zeggen, cn d'c kwam toch
zoo dikwijls hier. Ik verzocht hem weg le
blijven. Toen de verlichting kwam, de zeker
heid, dc ziekte toen ik daar neerlag en mij
niet verroeren kon begon ik plotseling te
begrijpen. O, die vreugde is niet le beschrij
ven God beschikte het zoo voor me op mijn
ouwen dag. Ik wist, dat nu niets mij kon
schaden ik was een van de uitverkorenen
Ik veronderstel, dal ik dubbel bezocht was,
zocals Jesaja fegt. We zijn allen zondaars,
maar .ik was gered Ik vind dc smart niet
aangenaam, maar ze is wel lien keeren waard
haar le ondervinden. De belofte van "de ver
lossing is gekomen 'n heerlijke belofte 't
Leven is nu zoo licht, vergeleken bij de duis
ternis, voordal ik ziek was
Lis was in gepeins verzonken.
Dat gevoel kan jij niet hobben. zoo lang
dc Heer 'l niet schenkt, Lis, maar m ij n Hemel
is n boel beter dan jouw lucht.
Ja, vader.
In den Hemel is alles goud, zonneschijn
en warmte.
Maar ik houd van de zilveren lucht,
vader, en -van 't koitwe licht en.,van de scha
duwen op mijn Aarde
Weer werd liet stil in het vertrek, nu
langer dan le voren. Simon streelde de honden
met zijn zwakke hand. Het is wel mooi, om
'n bijbelsch Chi isten te zijn, maar het is ook
mooi. de wereld zóó open voor ie te hebben.
Maar onderLussclien dachten beiden aan de
buur, dje dc volgende week moest betaald
wordenaan de hoogero prijzen van de koffie
en van de fuikcrin één woord aan geld.
Zoo hield ieder zich nog met zijn eigen ge
dachten bezig-, toen ze op den hobbeligen weg
een wagen hoorden nader komen. Dit onge
wone geluid trof hen niet bizondcr, aangezien
de gebeurtenissen uit een andere wereld de
bewoners van Boklam volstrekt niet builen-
gewojon intcrcsseeren. Maar wanneer een of
ander voertuig in -den duisteren avond vóór
je deur stil houdt, <bm wordt de zaak eenigs
zins anders.
Het winkelbelleljc g.ir.g over, waarop de
honden dadel'jk opvlogen en begonnen le
blaffen.
Dat geluid ken ik riep een slem zóó
hard, dat Lis haai' herkende, terwijl hij naar
de glazen deur liep.
Meneer Lis, ik hoop, dat u l goed maakt,
zei Odo Pareys.
Hij was in reiscostuum. De „Chinees" stond
achter-hem, redelijk uitgedost. Over 't geheel
zag hij er nog al behoorlijk uil.
Ja, mijnheer, maar vader is erg ziek.
Lis deed de deur half dicht, Pareys trad
terug tol de buitendeur.
Toch niet besmettelijk vroeg hij onge
rust.
'n Ziekte van de ruggegraal, antwoordde
Lis, die niet wist, oi het besmettelijk was.
O, dan is 'l in orde. Jc zult jc herinneren,
Lis, dal ik er niet'legen T-"\n. Van een zieke
word ik zelf ziek.
Aldus redeneerend, trad Pareys in de
binnenkamer.
Ik moei in elk geval die honden even
rien. verklaarde hii. Jloe maakt Doris 't Hij
voelt zich wal beier, hoop ik.
Dc wijze, waarop de honden te keer gingen,
bclellen elk aV.lwo.ird.
Zc 'lu M e me niel riep Odo nijdig,
Zeg-eens, iarom jij wèl
U hei)! m ij toch niet in den steek ge
laten, mijnheer, antwoordde Lis vrijmoedig
Vijf jaar is 'n licclc lijd in 't leven van "f
hond.
Daarom was ik zoo nieuwsgierig om ze
le zien. Ze zien er niet veel ouwer uit. T V
soms wèl
Pareys maakte zijn dikke re-isjas open, ter'
wijl hij bij het licht stond, met den rug naaT*
liet bed gekeerd.
n Beelje, zei Lis, en hij kreeg een kleur
Dank-je, ik weet, wal dat bc leek ent. fli
ben daar ginder, in China, liecl ziek geweest,
en Job paste mij op. Daarom noem ik hem
niet langer A h-S i n g li. ben op 't kantje al
geweest, maar mijn ziel hel 't loch geen goc*
gedaan. Doris.
Zielen worden weck of hard, mijnheel1
Pareys, klonk een kalme slem uit het bed.
De honden zaten nog te grommen.
U zult in ons klimaat spoedig opknappen}
mijnheer, meende Lis.
En dus noemt u lioiu niet langer A fr
Sing? klonk de stem uit het bed.
Pareys moest er om lachen.
Wat ti paspoort voor 't Paradijs sprak
hij. Als je '1 zonder veel moeite op 'n goeicy
dag lappen kunt. Lis, ga dan naar den Hemd
maar ga nooit naar 't Hcmelsche F ijk t
(Wordt vervolgd.)
