ÏB9MIIEMEHTSPRHS T,tn .Z tZ
„DE EEMLANDER"
asB»iiiriii'!iiiixur;:s
BUITENLAND
FEUILLETON.
LIS DORIS
17e Jaargang No. 133
ye< oo«« f VVI pc» week (mei grati» Verzekering
egen ongelukken) f 0.1 S. afzonderlijke nummer*
f OjOS Wekelijkseb bijvoegsel •De HolLndsche
Huisvrouw* (onder redactie van Thérèse Hoven)
pet 1 maanden 75 cenL Wekelijksch bijvoegsel
%Wereldrevue* per 3 maanded 60 ccnl.
Wosr.scisg 8 Januari 1SI&
HOOFDREDACTEUR: M.. O. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF Co
8UREAU: ARNHEMSCHE POORTWAI, «o«i
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 613
dienstaanbiedingen I—S regels f 0.50, groote leti
naai plaatsruimte Vr»oi handel en bedrijf bestaan
tev» «norrieelige bepalingen tot he' herhaald adver.
teerrn (o du Blad. hu ibonneinenL iiene circulaire
bevattende de vooi «aardeu. wordt op aanvraag'
toegezonden.
Wereldgeschiedenis
in 1918.
De leden van den vierbond hebben zich
met het verzoek om den strijd te beëindigen
tot de 'Entente gericht als overwonnenen
tot den overwinnaar. Het was meer dan een
■verzoek, het was een smeekbede. Ken
schetsend daarvoor is de toelichting, die
Duitschland aan zijn .verzoek tot het sluiten
van een wapenstilstand toevoegde van zijne
voorstellen voor een eventueele vredescon
ferentie. Die voorstellen hielden in: herstel
van België met schadeloosstelling, autono
mie van EIzas-Lotharingen, beslissing over
het lot van de oostelijke grensstaten door
volksstemming, eindelijk 'toefreding van
Duirschland lot den volkerenbond op den
grondslag van het door president Wilson in
zijne boodschap aan het congres van 8 Ja
nuari J918 neergelegde programma. De
autonomie van Elzas-Lotharingen was in
deze opsomming eigenlijk slechts voor de
leus opgenomen, want een der veertien pun
ten van Wilson's programma is de terug
gave van Elzas-Lotharingen aan Frankrijk
en als nadere toelichting van haie voorstel
len liet de Duitsche regeering uitdrukkelijk
verzekeren, dat zij en de meerderheid van
den rijksdag, evenals het geheele Duitsche
volk, het geheele program van Wilson zon
der uitzondering en beperking als grondslag
voor den vrede hadden aangenomen. Den
24en Januari had de rijkskanselier in den
rijksdag, in verband met Wilson's bood
schap, verklaard: „Van de afscheiding van
Elzes-Lotharingen van Duitschland kan
nooit of nimmer sprake zijn". In den eersten
stap, dien Duitschland deed tot inleiding
van de onderhandelingen om den strijd te
beëindigen, lag de erkenning, dat het rijks-
land zou moeten worden prijs gegeven. Die
tegenstelling spreekt bpekdeelen.
Omgekeerd was de ontvangst, die de
voorstellen bij de geallieerden vonden, ge
lijk den overwinnaar betaamt. Er waren on-
verzoenlijken onder hen, die zich geen an-
«der einde van den strijd konden denken dpn
de vernietiging van den tegenstander. Die
vonden hun orgaan in Havas, dat verkon
digde, dat het antv. cord van Frankrijk slechts
zou kunnen zijn eene verklaring van niet-
ontvankelijkheid. Meer onbevangen werden
in Washington de voorstellen opgevat. Daar
werd het verzoek niet botweg afgewezen,
looals drie weken te voren met het Oosten-
rijksche voorstel was geschied. Men ver
schafte zich volledige zekerheid, dat het
Duitsche aanbod niet enkel uitging van de
regeering, maar alle waarborgen bevatte,
die konden worden verlangd. En toen in den
loop van eene correspondentie, die een groot
deel van de maand October in beslag nam,
Duitschland de geëischte zekerheid had ge
steld en op alles wat werd verlangd ja en
amen had gezegd, kwam den 24en October
het bescheid van Wilson, dat hij na Duitsch-
lands verzekering, dat het zijne voorwaarden
onvoorwaardelijk aannam, niet kon weigeren
den wapenstilstand te bespreken met zijne
geassocieerden. Daarbij werd echter yildruk-
keliik verklaard, dat de te sluiten wapen
stilstand hen moest in staat stellen elke
regeling te doen -eerbiedigen, waartoe be
sloten werd en die eene hernieuwing der
vijandelijkheden van Duitsche zijde onmo
gelijk zou maken.
Zoo had Duitschland zich mei gebonden
handen aan zijne overwinnaars overgele
verd. Dezen namen zich den tijd om het
onderling eens te worden over het aan
Duitschland op te Jeggen vonnis, en toen
zii hiermee gereed waren gekomen, droegen
zij Wilson op aan de Duitsche regeering te
berichten, dat zij zich tot maarschalk Foch
moest wenden als zij de voorwaarden wilde
vernemen, waarop zij bereid waren haar ver-
zoek om een wapenstilstand toe te staan. De
vorm, waarin deze mededeelir.g geschiedde,
duidde aan wat Duitschland had le verwach
ten. De Duitsche regeering had aan Wilson
te kennen gegeven, dat zij bij de aanneming
van zijn eïsch van ^ontruiming der bezette
afÉbieden er van was uitgegaan, dat het pro
ces van die ontruiming en de voorwaarden
van den wapenstilstand aan het oordeel der
militaire raadgevers moest worden overge
laten; zij had daarbij het vertrouwen uitge
drukt, dat de president der Vereenigde Sta
ten geene eischen zou goedkeuren, onver-
eenigbaar met de eer van het Duitsche volk
en met het sluiten van een rechtsvrede. De
bedoeling hiervan was, dat ook aan de
Duitsche militaire adviseurs eene stem in
het kapittel zou worden gegeven bij de
vaststelling der voorwaarden, althans dat
dezen daarover zouden worden gehoord, en
dat Wilson zelf in hoogste ressort er voor
zou waken, dat Duitschlands eer niet werd
aangerand en dat geene voorwBarden wer
den opgelegd, in strijd met een vrede op
het recht gegrond. Op deze wenschen w erd
geen acht geslagen; Duitschland had een
voudig te vernemen weike voorwaarden het
werden opgelegd en moest dan beslissen
of het ze wilde aannemen of verwerpen.
Over den geest, waarin de voorwaarden
waren gesteld, verklaarde lord Robert Cecil,
de Britsche vice-minister van buitenland-
sche zaken: „Wij moeten voofwaarden
eischep, die de hervatting der vijandelijkhe
den zullen voorkomen, en wij moeten zeker
gaarn dat wij bij het stellen van onze voor
waarden vertrouwen niet op het woord van
de Duitsche staatslieden, maar op voldoende
materieele waarborgen." Hiermede stemt ge
heel overeen de verklaring van den Ameri-
kaansc'nen staatssecretaris Lansing van 14
October: „Ais de tijd daarvoor' rijp is, zal
geen wapenstilstand worden toegelaten,
noch slechts overwogen zonder maritieme en
militaire voorwaarden, dat Duitschland niet
alleen bereid is het zwaard in de schede te
steken, doch absoluut machteloos de vijan
delijkheden te hervatten."
Uit de wapenstilstandsvoorwaarden blijkt
intusschen, dat daarmee nog iets meer be
oogd werd dan Duitschlands militaire ver
nietiging. Duidelijk spreekt daaruit evenzeer
de bedoeling om den overwonnene ten diep
ste te vernederen, en wanneer Duitschland
er in slaagt aan zijne economische onder
gang te ontkomen, dan zal het dat niet aan
zijne overwinnaars te donken hebben, die
ook op dat gebied hunne macht aan den
verslagene zwaar hebben doen Voelen.
Maar Duitschland had geene andere keus,
dan de gestelde voorwaarden aan te nemen.
Zijne gevolmachtigden hebben, door de
harde noodzakelijkheid gedwongen, onder
teekend wat hun-werd voorgelegd onder bij
voeging \an eene verklaring, dat de uit
voering het Duitsche volk in anarchie en
hongersnood moést storten. Sedert zijn bij
herhaling van Duitsche zijde protesten uit
gegaan tegen de overeenkomst van 11 No
vember en pogingen aangewend om ver
zachting te krijgen van de daarbij gestelde
voorwaarden. Die pogingen vonden echter
geen gehoor on maarschalk Foch gaf ten
slotte te kennen, dat hij zulke verzoeken
niet meer wilde ontvangen, onder opmer
king, dat als de wapenstilstondsovereen-
komst niet onderteekend was, Duitschlands
toestand nog veel erger zou zijn.
Politiek Overzicht
Het nieuws uit Berlijn was gisteren den
geheelen dag schaarsch en v.at wij heden
morgen onder de oogen hebben gekregen,
levert ook niet \eel op.
Gisteren hebben wij een bericht opgeno
men, dat luel verder reikte dan 5 uur 's mor
gens. Men heeft daaruit gezien, dat. denk
zij de goede zorgen van het politiepresidium,
aan de Spcrtacusmannen wapenen zijn uit
gedeeld in niet gering getal. Dit geeft aan
leiding om te denken, dat de taak dor re
geering pm orde en rust te handhaven op
ernstig verzet zal stuiten, en de later ont
vangen berichten kunnen slechts strekken
om dit te bevestigen Zij gaan niet verder
dan tot twee uur namiddags. Toen vielen in
de Wilhelmstrasse de eerste schoten en was
ook op andere punten hét schieten aan den
ffang.
Een bericht van 1 uur houdt in, dat zeer
belangrijke gebeurtenissen waren (c ver
wachten in de eerstvolgende uier., en voegt
er onheilspellend bij, dat niet kan orden
ontkend, dal de Spartscusbéweging in Ber
lijn van uu: tot uur tpeneemt. Hun toeleg is
het geheele spoorwegverkeer, dat zich in
Berlijn concentreert, stookte zetten, om de
troepen tégen te houden, die van buiten zijn
ontboden. Met dit doel zijn de stations door
gewapendèn bezet.
Ook buiten Berlijn is de onrust greot. Uit
verschillendè plaatsen, die ver uit elkaar
liggen, ziin onlusten gemeld: zoo uit
Miinchen, uit Miinster, uit Neurenberg, uit
Mülhcim, i it Oberhéusen, uit Essen, Steele
en Bochum, uit Hamburg; uit Hall?, uit
Schwerin. In Spandau hebben de strijdende
partijen een wapenstilstand gesloten, die
zou duren tot Dinsdagavond zes uur. Tegen
dien tijd verwachtte'men dc beslissing van
den strijd in Berlijn. Die zal van grodten in
vloed ziin op de eindbeslissing elders; m3ar
hoe hij zal uitvallen, is nog niet Ie zeggen.
De onafhankelijke socialisten schijnen op
het succes der wapenen niet te vertrouwen
en trachten te bemiddelen. Aan den anderen
kent heeft de Volkugsrat. die als hoogste
instantie door Eichhcrn was ingeroepen in
zijn strijd legen de regeering, heslist, dat
hij terecht is ontslagen, en verklaard, dat
niemand meer aan Eichhorn's bevelen mag
gehoorzamen, omdat dit zou beteekenën
verzet tegen de regeering, oen centralen
raad en den Vollzugsrat.
Een correspondent van de Neue Freie
Presse heeft, in verband met eene vroegere
phase van dezen broederstrijd, geschreven,
dat de overgroote meerderheid van de ar
beiders en ook van de burgerlijke elemen
ten volledig vertrouwen heelt in de be
kwaamheid en de rechtschapenheid van de
gematigde leden der regeering, Ebevt,
Scheidemann, Landsberg en de mannen, die
zij op de door het uittreden van de onafhan-
kélijken ledig geworden posten sa de rehea
ring hebben geroepen. De vraag is" slechts
of men ook vertrouwen, kan hebben in hunne
energie. Die vraag zal de toekomst beant
woorden. Zij moeten, nu zij eene homogene
regeering hebben gevormd, toonen wat zij
kunnen. Wat van hen wordt verwacht is in
hoofdzaak: bescherming van de verkiezin
gen voor de nationale vergadering en de
zittingen van die vergadering tegen terroris
tische geweldplegingen; waarborging van de
handhaving der orde, inzonderheid door de
pogingen tot oproer van de Sp'artacusman-
nen tegen te gaan; eindelijk bescherming
van de Duitsche grenzen tegen de inbreuken
van de Polen en de Czechen, waarin zij ook
al door de tegenwerking van de radicale so
cialisten, de tegenstanders van militaire
maatregelen, belrmmcrd werden. De nieu
we regeering heeft ongetwijfeld dc- beste be
doelingen. Tn de dagen van beproeving, die
zij nu doorleeft, zal moeten blijken of zij
ook de kracht en de macht heeft ze te ver
wezenlijken.
Met het vertrek uit Rome is Wilson's be
zoek aan Italic nog niet ten einde. Hij is
achtereenvolgens stil geweest in Genua,
Turijn en Milaan en is overal met groote eer
bewijzen ontvangen. In Turijn werd hij be
groet door 400 burgemeesters uit Piemont
en werd hem het eereburgerschap van 1000
Piementeesche gemeenten aangeboden.
Ook het Italiaansohe opperbevel heeft
thans de cijfers van de in den oorlog gele
den verliezen bekend gemaakt. Deze cijfers
zijn460,000 dooden en 047,000 gewon
den. Daaronder zijn begrepen 16,362 ge-
doode en 33,347 gewonde officieren. Het
aantal mannen, die door wonden of ziekten
geheel of gedeeltelijk invalietie zijn gewor
den, wordt als meer dan 500,000 opge
geven.
De Engelsche verliezen zijn officieel aldus
bepaald 658,725 dooden, 359,144 vermis
ten of gevangenen, 2,032,122 gewonden.
Onder de reeds vermelde Fransche crjfers
(1,385,000 dooden en vermisten ep
674,000 geheel of gedeeltelijk invalieden)
zijn de koloniale troepen niet begrepen.
Een druppel alsem in den overwinnings
beker van den Britschen eersten minister
Lloyd George is de uitslag r&n den verkie
zingsstrijd in Ierland. De uitslag heeft de
stoutste verwachtingen van de Sinn Feiners
overtroffen. Dib partij heeft 73 van de 105
Iersche zeiels gewonnen. De uitkomsten van
Ierland zijn Sinn Fein 73, unionisten 25,
nationalisten 6; voorts 1 onafhankelijke/ Sir
Robert Woods, een der twee afgevaardig
den van de universiteit te Dublin, die niet
zonder meer tot de unionisten kan worden
gerekend en althans geen unionist is van
het type Sir Edward Carson.
De nationalisten, die' vroeger hei Iersche
volk in het parlement van het vereenigde
koninkrijk vertegenwoordigden, zijn tot een
onbeduidende minderheid teruggebracht
het eenige nationalistische lid voor een dis
trict i«en zuiden ven de Boyne is de afgevaar
digde van Waterford. waar kapitein Red
mond herkozen is Overigens hebben Mun
ster, Leinsler en Connaugt als één man ge
stemd voor Sinn Fein.
Ook de uitslag in Ulster is wanneer de
pogingen om voor de Iersche kwestie een
oplossing te vinden, weer worden opgevat,
niet zonder beteekenis. Een kaart, getee-
kend op de basis, van de uitkomsten van
dezen strijd aan de stembus, doel zien, dat
Belfast, het bolwerk van de unionisten, een
achterland van slechts beperkten omvang
heeft, dat bestaat uit de graafschappen
Derry en Antrim en de noordelijke helften
van Down en Armagh. Verdei hebben de
unionisten nog de meerderheid in het zui
delijke deel van Tyrone en het noordelijke
deel van Fermanaghmaar die beide graaf
schappen zijn door een breede strook van
het achterland van Belfast gescheiden.
De vertegenwoordiging van het nationa
listisch a Ierland is bijna geheel overgegaan
op de Sinn Feiners, die 73 zetels in het la
gerhuis bezetten, of eigenlijk niet zullen be
zetten, want zij boycotten het Britsche par
lement en streven near de volledige onaf
hankelijkheid van Ierland, die zij hopen van
het vredescongres te krijgen. De Britsche
reg«eering kan uit dezen uitslag zien wat de
overgroote meerderheid van het volk van
Ierland verlangt en hoe zijne vertegenwoor
digers zich voorstellen het te bereiken. De
Iersche verkiezingen zijn een daad san re
bellie. Op zich zelf zou dat de Britsche
regeerir.g wel geen overmatige zorg baren,
want zij heeft altijd door geweld haar gezag
in Ierland gehandhaafd. Maar deze 73 Sinn
Feiners in hei paleis te Westminster kun
nen voc-r president Wil sort, die met de Ieren
in Amerika heeft te rekenen, eene aanspo
ring zijn om et ep aan te dringen, dat zal
worden getracht eene oplossing voor da
Iersche kwestie te vinden.
De Sinn Feiners zullen trachten Wilson
tot handelen te dwingen.- In eene vergade
ring, waartoe de 73 gekozen parlements
leden binnen kort te Dublin zullen bijeen
komen, zullen afgevaardigden benoemd wor«
den om de belangen van het Iersche voltó
aan de vredesconferentie voor te dragen<
OF deze poging succes zal hebben, zal moe
ten blijken. Maar indien al niet op het vre
descongres de toe-passing op Ierland van
Wilson's formule van het recht van zelfbe
paling der volken ter sprake kom4, dan zal
toch onder de staatslieden der Entente de
behandeling vtfn deze kwestie niet zijn 'a
ontgaan.
Bultenlanösche Berichten.
P a r 'j s, 7 Ja n. (R.) Wilson is heden te
Parijs gearriveerd.
P a r ij s, Jan. (R.) Volgens goed inge
lichte Amerikannsche kringen is het zeker,
dat Wdson legen een verdere interventie in
Rusland is gekant
I^a r ij s, 7 Jan. (II) Over lien dagen ein*.
digi de termijn van uitstel inzake den afloop
van den wapenstilstand. Het oórlogsmate-
riecl is Tiog njet geheel in handen der geal
lieerden. Bovendien hebben dc Duitschcrs vol
gens Havas alles gedaan om moeilijkheden io
scheppen bij de "iubezitneming, door het ma
terieel in bet vrije veld te 1 al-en slaan in plant*
van het in groepen bijeen te brengen en oven
le brengen. Er zijn ongeveer 5000 \vn ;ons uil-
geleverd; het aantal uitgeleverde locomotie
ven bedraagt slechts dc helft van het voor
geschreven aantal. Daarvoor bestaat geen enJ
l:el geldig excuus, want Duitsehland bezat
25000 locomotieven, v?arvfln er 15000 in goe
den slaat in Duitsche handen blijven, hetgeen
ruim voldoende is voor liet verkeer. Een groot
aantal geallieerde soldaten, die onmiddellijk
naar hun vaderland teruggezonden moesten
worden, bevinden zich nog in Duitschland.
Ook klaagt Ilnvas. dat er, ofschoon 'ij moes
ten uitgeleverd worden, nog duikboolen in
Duitsche havens rijn en dal de Duitschcrs
voortgaan met dui'.booten lc bouwen.
Brussel, 7 Jan. (II) Hedenmiddag zijn
dc postboden en al het ondergeschikte perso
neel der posterijen in staking gegaan.
L o nde n, 7 .1 a u. (RAdamson is als-voor
zitter van de parlementaire fractie der Ar
beiderspartij gekozen en Mynes als onder-
voor zit Ier.
Londen,.? J a n. (R.) Hel hoofdbestuur
van de Arbeiderspartij en dc vertegenwoor
digers in 't parlement hebben besloten in het
Lagerhuis dc officieécle oppositie le vormen.
London. 7 Ta n (R) De staking onder 't
personeel van de Brightou-spoor Heeft geen
Slagnaïic's in den dienst gebracht. Ren der
geschillen loopt 'over hel stukloon, dat .door
dc inkrimping van arbeidstijd niet meer in
billijke verhouding slaat tot het-tijdloon.
B e r i it n, 7 Jnn. (W. B.) De Lokal Anz.
verneemt oat de Dcitscheiregeering het Pin-
sche banktegoed in Duitschland (totaal
42.000000 mark) heeft vrijgegeven. De
helft hiervan zou de Duitsche regeering ont
vangen als vergoeding voor de militaire on*
dersteuning
Londen, 7 Ja n. (R.) Zondag heeft men
getracht de regeering ven Warschau met
geweld te veroveren. Enkele ministers wer
den in hechtenis genomen Het doel was om
een coalitieregeering te vestigen.
Archangel, 7 Jan. (H.) De nieuwe
bankbiljetten, in Engeland gedrukt en door
de Russische schatkist gewaarborgd alsme
de cloor de Enge scho regeering, ziin in om
loop gebracht.
De nieuwe rrrbel heeft een waarde van
1.12'. roebel öu'V munt.
Frankfort a'M., 6 Jan. (W.-B.). Via
Genève wordt uit New-york'bericht, dat den
2en acht transportschepen en den 3en nog
Dat had ik wel gedacht, zegt menigeen, als
liet tegendeel gebeurt van wat hij' voorspeld
had
tb Roman van een Nederlandschen Schilder.
Naar het Engelsch van
van
MAARTEN MAARTENS
door
J. L. van der Moer.
27
Dat kan ik niet beloven, zeis Lis ernstig.
En waarom niet, zeg Als je kans hebt.
Ik verlang niet ergens anders heen te
gaan, zelfs al was 't mogelijk. Ik wensch hier
te blijven.
Hij vermeed bij deze woorden naar zijn
„vader te zien.
Ik schaam me over je. Zijn dit nu-denk
beelden voor iemand, die de wereld le ver
overen heeft 't Is maar goed, dat Jetta je
niet hoort. Zij gelooft vast in je toekomstige
grootheid, arme dwaas Heb-je veel geteekend
en 'n beetje geschilderd in die vijf jaar
Daar kwam waarlijk reeds de ongelukkige
ontknooping voor hem. nog eer hij in staat
Was geweest, den indringer weer den winkel
)n te loodsen.
Hoe heot je teekenleeraar, Lis Heb-je
Aog al 'n goeie getroffen En hob-je al dien
tijd den zelfden gehad?
i Hindert al dat praten je niet, vader, zoo
laat in den avond vroee Lis
W it pralen jullie over teekerJceraars
Daarvoor hebben w ij geen geld, antwoordde
Simon, die walgde van Odo's ongevoeligheid,
en medelijden had met zijn zoon
Maar ik zond jc toch 't gekl er voor, Lis!
Ik geef lo e, dal hul 'n dwaze grap was, weg
te gaan en t zóó te verstoppen, Maar je moet
't toch gevonden hebben
Dal deed ik ook. bekende Lis wanhopig.
Ikik moest "t voor iels anders ge
bruiken.
Dal is *n schandaal, jongen, dat moet je
begrijpen Ik zend 't voor 'n bepaald doel,
schreeuwde Odo, die totaal uil zijn humeur
geraakte. En zou ik ook mogen weten, waar
vóór je 't dón gebruikte
Ikik zou 't liever niet ztsggen. stot
terde Lis, geheel en al over stuur.
Pareys keek beurtelings vader en zoon aan.
Hij begreep cr niets van, maar hij was over
tuigd van dc waarheid, dat gedane «aken
geen keer nemen.
Ik dacht, dal jij meer „mijnheer'* was,
sprak hij. Ik verwachtte, dat 't teckenen *n
genoegen voor je zou ziin. Als ik 'n milliard
per jaar tc verteren had, dan zou ik 't aan
andere menschen willen geven, om er hun
vrijen tijd mee door te brengen. Wanneer zc
eenmaal hun hoe noem-jc "t ook weer
hun achturigen werkdag krijgen, dan zullen
ze eerst eens zien hoe vervelend 't in dc we
reld i§. Hoe 't zij. Lis, ik heb er Verder niels
meer mee te maken. Als jij er. geen behoefte
aan hebt, teeken dan niet. Hebben de honden
hun ouwe kunstjes ook vergeten?
Ik vrees van- wel, mijnheer. Wij hebben
er ons tenminste niet mee ingelaten.
Maar waarom dan toch niet? Wal is dat
nu voor onzin? Je houdt toch 'n hond voor
■fl'iin kunstles?
Ik meende dat wc re voor ons gezelschap
hadden. We houden veel van de dieren, mijn
heer. Misschien hebben wc daardoor niet aan
de kunstjes gedacht.
Lis keek beschroomd naar ziin vader.
Ze zullen jc niet erg dankbaar zijn dat
jc* hun kundigheden zoo hebt verwaarloosd.
Is 't niet mijnheer en mevrouw Chow Bo w
W o w
De honden, die eerst weer stil waren gaan
liggen, vlogen on en begonnen luide tc blaffen.
Wel verduiveld! riep Odo. M ij hebben ze
hcelcmaal vergelen, maar mijn kunstje herin
neren ze zich. Wat zijn onze hersens toch
zonderling ingericht, van de menschen zoowel
als van de beesten. Ik veronderstel dat jc er
van overtuigd zult zijn dal ik 'n ziel bezit,
Simon Doris?
Zou u ?t prettig vinden dol te ontkennen,
als 't mogelijk was? antwoordde dc zieke
Maar wat geloof-jc dan van de honden?
Stil, mevrouw C h o w 1
Ik zou 't gaarne gelooven, als ik durfde.
Koest, mevrouw Chovv, riep Lis nu, en
het dier gehoorzaamde dadelijk.
Dit ergerde Pareys meer dan iets anders
Ongeduldig keerde hij zich om.
Ik rijk nu regelrecht naar mijn ouwe
kwartier, zei hij, en ik kan die rakkers wel
meenemen in den wagen.
Vader en zoon wisselden een blik van ver
standhouding.
Ik had mei gedacht dol ik zóó lang weg
zou blijven. Je moet me maar '11 rekening zen
den, Lis.
Job Boonbakker hoestte.
Toch niet van dc honden? TT bedoel! toch
niet dat u met de honden wilt wegrijden?
vroee Doris me> anesHge slem
.Ta, mijn --aarde. Jé ziet dat ik n wagen
heb meegebracht.
Lis! riep <le ou.tc war-lionig uil. Lis, hij
is hier gekomen om iniju liontlcn weg tc ha
len!
Vader is zoo ontzettend nan.de d.ioren ge
hecht. mijnheer, sprak Lis. al zijn*moed ver
zamelend. Misschien wilt U wel toeslaan dat
hij ze nog 'n ponsje houdt?
Dal is toch vrij brutaal! Wat zog-jij cr
van. Job?
We behoeven in elk geval niet ooi hun
kost te betalen, zei Joh Doorbak!:-r.
Pareys maakte oen kort gebaar.
Ik ben wat zenuwachtig, en ''aar
eenzaam ia die ouwe boerderij. II 'én
hier laten
Dc zieke man zuchtte.
Mijnheer Pareys, "wc kun'on ze riet
scheiden. Neem zc dan maar allebei rocc.
Zooals je wilt, beste man.
Odo graf .Tob een wenk. De onfrissche lucht
in het vertrek benauwde hem en hij verlang
de weg te komen. Maar nauwelijks slrekte
Job. zijn han-4 naar de honden uil of deze ban-
ten dadelijk nijdig loc en beten hem in dc
vingers, waarop hij een geweldige keel op
zette. Niemand in. dc hcele buurt wist da'
hij zoo'n slem had
Ten slotte stopte Lis de honden in hun
manden plaatste ze in den. wagen, waarna hii
in het eenzame vertrek terugkeerde.
Simon wendde het gelaat naar den muur
en verzocht het licht uit tc blazer.
Lis kleedde zich in den donker uit.
De zwakke stem van zijn vader deed hem
opschrikken uil een verwarden droom Zelfs
een zucht van den oude deed hem ontwaken
Voor een jongen van ziin leeftijd was dit wel
een vÊrVcard teeken.
Ben je wakker, Lis? Wat heb-je met dat
geld gedaan? x
Ik kocht er verschillende dingen' voor,
vader. Dingen die wc noodig hadden.
Voor den winkel?
Eerst kwam er geen antwoord. Toen klonk
hut in de nachtelijke stilte:
Ja, voor den winkeL
IIoc was dal mogelijk? 't Was toch voor
dat ik ging liggen.
Vader, kun-jc me niet vertrouwen?
Hei was een angstkreet van zijn hart.
Ja wel, Lis. Maar die machine? Jc
toch dat dokter Slik die zond?
Ja. dal Óced-ie ook, vader.
Toen lagen zij langen tijd stil wakker, ieder
vervuld van zijn eigen gedachten.
Lis, wil je hier komen cn je hand op
mijn voorhoofd leggen?.. Ik kan niet slapen,
nu de honden weg zijn.
Lis gehoorzaamde
XI
Pareys behoorde.bepaald lol een goed soort
„Zomcrvliegenwant hij kwam in den win
ter. Wel is waar deed hij vier jaar over da
reis, maar hij betaalde voor zijn kamers ter*
wijl hij weg was.
Ziju eerste werk na zijn terugkomst was
oprui mi r.- van zijn„Japanschcn rommel'. Hij
hing een kennisgeving op aan den weg, ver
meldend dat ieder bona-fide inwoner van?
elke gemeente een souvenir mocht komen uit*
kiezen „Ik ben beu van al 't papier en van 't
lakwerk" zei hij. „Dc hcclc boerderij zit vol
Japansche voorwerpen, Een juiste beschrijving
komt er in dc gegeven omstandigheden niet
op aan',
{Wordt vervoledA
