DE EEMLANDER"
BUITENLAND
FEUILLETON.
LIS DORIS
JL
17e Jaargang No. 164
'iDMIUtllCIITCDDIIC Pcr miinden VOO» Amen»
AQUnNCRICIIIdrnlJO foort f 1é8o. ldem franco
pci ooit f 2J0. per week (net gratii Tereekerinj
tegen ongelukken) f 0.15» afzonderlijke nummers
f 0.05. WekelJjkscb bijvoegsel *D* HoUstndschs
Huisvrouw* (onder redactie van Thérèse Hoven)
per 3 maanden 75 cent Wekeiijkscb byvoegsel
oWcnldrevue* pet 3 maanden 60 cent.
RSFOORTSCH DAGBLAD
HOOFDREDACTEUR: Mi. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF Co
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAU «o«« maieitneKitTa.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 613
Donderdag 9 Januari 1919
dienstaanbiedingen 1—5 regels f 0.50, groote lette
naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan
zeer voordeelige bepalingen tot bet herhaald adver»
teeren in dit Blad» bij abonnement Eene circulaire
bevattende de voorwaarden» wordt op aanvraag
toegezonden.
fk:-*
l Wereldgeschiedenis
in 1918.
VL
•4 oorlog, waarvan het jaar 1918 ons
einde heeft gebracht althans in dezen
eïn, dat de strijd met de wapenen wel als
geëindigd kan worden beschouwd, is van
de zijde der Entente gevoerd onder de leus,
dat het militarisme moest worden vernie
tigd. Dat doel is bereikt. Het Duitsche
militarisme is verslagen. Of daarmee het
militarisme voor goed is vernietigd, is mis
schien nog eene vraag. De voorwaarden,
die bij den wapenstilstand aan d^n over
wonnene zijn opgeltgd, getuigen van eene
opvatting, die doet denken, dat ook de over
winnaars niet vrij zijn van militaristische
neigingen. In ieder geval echter is het Duit
sche militarisme in het hart getroffen. Niet
alleen door de welgemikte slagen van den
tegenstander, maar nog het meest doordat
het Duitsche volk fcieh er van heeft afge
wend.
De wijze, waarop de strijd geëindigd is, is
voor velen een groote verrassing geweest.
Men had zich den eindstrijd geheel anders
voorgesteld. Nog stond de verdedigings
linie, die het Duitsche gebied tegen vreem
de indringers beschermde, ongeschonden
overeind. De strijd was altijd door op
vreemd gebied, in België en Noord-Frank
rijk, gevoerd; van den vestinggordel, die tot
bescherming van den vaderlandschen grond
langs de grens was gebouwd, was nog geen
steen losgewoeld. Het is haast onbegrijpelijk,
dat versterkte plaatsen van den eersten
rang, als Metz en Straatsburg, zonder slag
of stoot zijn ontruimd, met de wetenschap,
dat zij voor goed werden prijsgegeven; dat
het Duitsche leger zonder een schot te los
sen uit het geheele gebied links van den
Rijn zich heeft teruggetrokken, de gewich
tigste Rijnovergangen en een aanmerkelijke
strook gebied op den rechter Rijnoever voor
den overwinnaar heeft ingeruimd. De oplos
sing van dit raadsel is hierin te vinden, dat
het leger het vertrouwen in zijne aanvoerders
4vad verloren en verlangde naar het einde
van den nutteloos geworden strijd.
fGorhtiger nog deed deze stemming zich
gelden bij de marine. Daar had de gedwon-
Ko ledigheid, waartoe de blokkade van de
ri'.sch-e kusten de vloot gedurende de
Oorlogsjaren, had veroordeeld, eene ontze
nuwende uitwerking op de bemanning ge
had, die haar ontvankelijk maaktè voor
revolutionaire inblazingen. Het gerucht, dat
els slotapotheose het plan beraamd werd
van een gróoten zeeslag, waarin de Duilsche
vloot hare krachten tegen de Britscne zou
meten, behelsde misschien niet eens waar
heid, maar het werkte als de vonk in het
kruitvat en deed in Kiel de vlam van het
oproer uitslaan. Zoo teekende zich in een
opstand op de Duitsche oorlogsvloot de
ondergang van het Duitsche militarisme af.
Boven een misschien roemvollen maar zeker
aan vgrliezen rijken eindstrijd verkoos men
een einde zonder strijd, een" einde in'schan
de, dat vérdere bloedige offers voorkwam
maar tot den prijs "der uitlevering van 100
duikbooten, 8 lichte kruisers en 6 dread
noughts en der ontwapening van 't geen
daarna nog van de vloot r?stte.
De afzwering van het militarisme door
leger en vloot was echter niet de eenige en
zelfs niet de grootste verrassing, die Duitsch-
land ons bereidde. Grooter nog was de ver
rassing, die het burgerlijke Duitschland ons
bracht. De drang naar den vrede bracht,
terwijl met Wilson de correspondentie werd
gevoerd over het verzoek tot het sluiten
van een wapenstilstand, radicale veranderin
gen tot stand in de Duitsche bestuursinrich
tingen. Wilson eischte waarborgen, dat
het verzoek om den strijd te beëindigen
niet werd gedaan door de regeering, die de
oorlogvoering in de hand had en aan welker
woord hij geen waarde hechtte, maar dat dit
verzoek uitging van den Duitschen rijksdag
en het Duitsche volk. Die waarborg werd
•hem verschaft. Eene regeering, aan welker
hoofd stond een prins van den bloede, de
naastgerechtigde tot den troon in het groot
hertogdom Baden, maar waarin vertegen
woordigd waren alle partijen in den rijksdag
behalve de conservatieven en de uiterste
vleugel van de sociaal-democraten, lokte de
aanneming uit van verschillende wijzigingen
in de rijksgrondwet. Voor het verklaren van
den oorlog en voor het sluiten van vredes
verdragen werd de goedkeuring van den
rijksdag verplichtend gesteld. Het militaire
gezag werd ondergeschikt gemaakt aan het
burgerlijke gezag. De bondsraad keurde
deze wijzigingen goed en de keizer verklaar
de zich van ganscher harte er mee te ver
eenigen.
Maar de steen, die .eenmaal aan 't rollen
was gegaan, was niet meer'te houden. Ter
wijl men aan het werk was om de rijksgrond
wet nafc'r de eischen van den nieuwen toe
stand te wijzigen, drong gaandeweg het in
zicht door, dat de keizer in dien ioestand
niet paste. De eerste berichten.dat de keizer
voornemens was afstand te doen van den
troon, kwamen uit het buitenlmia. Den TOen
October meldde Reuter een in Stockholm
loopend gerucht van de aanstaande abdi
catie van den Duitschen keizer. Men mag
wel aannemen, dat hier een 'door de Entente
gekoesterde wensch de vader van de ge
dachte is geweest. Maar het uit den vreem
de naar Duitschland overgebrachte zaadje
is daar ontkiemd en heeft zich verder ont
wikkeld. Men heeft zich zeer spoedig ver
trouwd gemaakt met de gedachte van 's kei
zers aftreden, en hoe meer men er mee
vertrouwd raakte, des' te meer won de mee
ning veld, dat het toch eigenlijk een eisch
was van den nieuwen toestand, dat de kei
zer heenging. Nog den löon October wer
den nieuwe geruchten over de abdicatie
van den Duitschen keizer door Wolff's bu
reau als „natuurlijk geheel verzonnen" ge
kenschetst. Den 2en November zond Schei-
demann, de sociaal-democratische staats
secretaris, in overleg met hel bestuur en
met de rijksdagfraclie van de s.-d. partij, een
brief aan den rijkskanselier, waarin de nood
zakelijkheid van het aftreden van den keizer
betoogd werd. Den 6en November werd dit
niet meer als een wensch geuit, maar als
een eisch gesteld; de socialisten dreigden
uit de regeering te treden, ais niet hunne
eischen werden ingewilligd: versterking van
hun invloed in de regeering en aftreden van
den keizer en van den kroonprins.
Nu kwam de keizer tot het inzicht, dat
het belang van de dynastie van hem eischte
een persoonlijk offer te brengen. Den 9en
November deed hij voor zich zelf en voor
zijn oudsten zoon afstand van den Duitschen
keizerstroon en van den koningstroon van
Pruisen. Maar sints den 6en waren de ge
beurtenissen verder gesneld met reuzen-
vaart. Het m'atrozenoproer in Kiel had zich
uitgebreid tot eene groote politieke bewe
ging, die zich vertakte gve: de geheele kust
van de Noord- en Oostzee, van daar over
sloeg naar het zuiden, waar in .YTüncfien de
republiek werd uitgeroepen, en weldra zich
overplantte naar de rijkshoofdstad, die
voortaan haar middelpunt werd. De beide
fractiën der sociaal-democratische partij ver
broederden zich" en vormden samen eene
nieuwe regeering, die het abd'catiebesluit
van den keizer als waardeloos op zijde zette
en de republiek in Duitschland uitriep.
Zoo snel als de beweging begonnen was,
zoo snel plantte de omwenteling zich voort.
In weinige uren had in Berlijn het oude
régime uitgediend en was de macht op de
nieuwe regeerders overgegaan; in enkele
dagen werd in geheel Duitschland de om
wenteling voltrokken. Op de instorting van
den troon der Hohenzollerns vo!g<fb de in
storting van de overige Duitsche vorsten
tronen. In München, in Stuttgart, in Karls
ruhe, in Darmstadt, in Dresden, in Brunswijk,
in Schwerin, in Oldenburg, in één woord
in alle Duitsche bondsstaten werden de re-
geerende vorsten vervallenverklaard van
den troon of deden daarvan vrijwillig af
stand. Welke ontwikkeling de zaken, verder
zullen nemen en of het nieuwe régime op
socialistischen grondslag in staat zal zijn
aan de staatsinrichting vastheid en duur
zaamheid te geven, is eene vraag van de
toekomst. Maar met het einde van den strijd
tegen de wereld van buitenlandsche vijan
den is gepaard gegaan eëne volledige in
storting van de binnenlandsche staatsinrich
tingen. Van het oude régime i? niets over
eind gebleven en de opbond van wat er voor
in de plaats moet komen zal van den groncl
af moeten geschieden.
Politiek Overzicht
In Parijs zullen nu weldra de hoofden der
regeeringen van de geallieerden vereenigd
zijn voor de vredesconferentie. Clemenceau
is er reeds teruggekeerd van 2ijne Italiaan-
sche reis; Lloyd George wordt in het laatst
van deze week verwacht. In de volgende
week zal de conferentie kunnen beginnen.
Men denkt deze week gereed te kornc-n met
de voorbereidende .pverleggingen om het
terrein te effenen. Maandag den 15en zullen
oe hoofden der delegation van Groot-Brit-
tannie, Frankrijk, de Vereenigde Staten en
Italië bijeenkomen voor eene conferentie
over eenige zaken, die de wijze van werken
betreffen;»d^n Ï5en.zal dan de eigenlijke
vredesconferentie geopend worden.
Voorshands is er nog geen sprake van
gevolmachtigden van de andere partij op de
conferentie toe te laten. De vredesvoorwaar
den zullen door de geallieerden behandeld
en vastgesteld wórden; daarna zullen
Duitschland en de andere leden van den
voormaligen vierbond worden uitgenoodigd
tot de voorwaarden toe te stemmen. Deze
wijze van werken gekit althans voor den
voorloopigen vrede. Wanneer dat vredes
verdrag onderteekend zal zijn, zullen no
omstreeks zes weken de beraadslagingen
over het definitieve vredesverdrag beginnen.
Die zullen veel langer duren. Volgens de
Parijsche Information is Wilson voornemens
voor het algemeene vredescongres naar
Europa terug te keeren en is hij van zins
het definitieve vredesverdrag namens de
Vereenigde Staten te onderteekenen.
Hoewel wordt aangenomen, dat de con
ferentie lang zal duren, zijn er verschillende
gewichtige zaken, die reeds behandeld zijn
bij den wapenstilstand en die op de confe
rentie slechts ter bekrachtiging zullen wor
den ingebracht. Uit Parijs wordt daarover
aan de Daily News bericht:
„De toekomst van Elzas-Lotharingen is een
beklonken zaak. Ook zal worden bevonden,
dal andere gebiedsverschikkincren, verband
houdende met de Rumeensche, Servische en
Italiaansche aanspraken en met de nationale
aspiraliën -van de Czecho-Slowaken. op weg
zijn om te worden geregeld en dat de con
ferentie zich er slechts mee bezig zal hou
den om de getroffen regelingen te bekrach
tigen en, zoo noodig, te wijzigen.
Van ééne kwestie verwacht men, dat zij
een "goed deel van den tijd der conferentie
in beslag zal nemen. Dot is het bedrag van
de rekening, die aan Duitschland zal voorden
gepresenteerd onder het hoofd van herstel
of "vergoeding van oorlogsschade. Intusschen
heeft men pok hier, althans voor zooveel
Frankrijk aangaat, geen tijd laten verloren
gaan om de rekening op te maken. Het zal
een geduchte rekening zijn, die Frankrijk zal
presenteeren, en zij, die de rekening hebben
opgemaakt, vertrouwen, dat hunne door be
wijsstukken gestaafde cijfers door de confe
rentie zullen worden aanvaard. Frankrijks
houding in deze zaak is teruggave en herstel
tot den laatsten stuiver."
Het is geen opstand, die in Berljjn woedt,
maar een regelrechte burgeroorlog. De ge
schiedenis, die zich in het voorjaar van 1371
in Parijs "beeft afgespeeld, herhaalt zich thans
in Berlijn. De stroten van Berlijn zijn sints
eenige dagen het terrein van lverige gevech
ten tusschen de regeeringstroepen en de
Spartacusgroep en hare aanhangers, waar
onder zich ook een duizendtal Russische
bolsjcwiki bevinden, die middelen hebben
gevonden om naar Berlijn ovev te komen.
De teedere zorg van Eichhorn, bet hoofd
der Berlijnsche politie die van zijnerfaak de
zonderb'nge opvatting heeft dat hij de ver
stoorders van de openbare orcló zooveel in
zijn vermogen is moet heipen, heeft hen in
bezit van wapenen gesteld. Dit maakt hen
lot geduchte tegenstanders van de regee
ringstroepen, die op verschillende punten
het tegenover hen hebben moeten afleggen.
De onafhankelijken trachten te bemidde
len cn doen hun best weer eenheid te bren
gen onder de verschillende schakeeringen
van de sociaal-democraten. Maar bij den
j strijd, die nu woedt, gaat het niet om de
j vraag of men meer of minder ver naar links
staat. De politieke beginselen staan hier bui
ten. Het is hier een strijd om de macht en
daarin staat de fegeering vierkant tegen
over Spartacus. Een oproep, dien zij giste
ren tot de bevolking heeft gericht, bevat een
akte van beschuldiging tegen Spartacus in
uiterst krasje bewoordingen; zij zegt:
„Spartacus vecht om de geheele macht in
handen te krijgen. De regeering, die het volk
over zijn eigen lot wil laten beslissen, moet
met geweld ten val gebracht worden. Het
volk mag niet spreken. De uitwerking daar
van hebt gij gemerkt. Waar Spartacus
heerscht, is aïle persoonlijke vrijheid, en
veiligheid zoek. De pers wordt onderdrukt,
het volksleven verlamd. Gedeelten van Ber
lijn zijn in terreinen van bloedigen strijd
herschapen; anderen zijn van water en licht
verstoken. Bureau's van levensmiddelen wor
den bestormd en de voeding van soldaten en
burgers wordt stop gezet."
Op deze krasse akte von beschuldiging
volgt een streng requisitoir: dit schrikbe
wind" moet worden verbrijzeld en er moet
eens voor al belet worden, dat het ooit te
rugkeert. De volkscommissaris Ebert ver
klaart, dat de regeering vast besloten is den
strijd tot aan de beslissing voort te zetten;
zij zal zich niet onderwerpen aan het schrik
bewind van een bewapende minderheid en
den strijd voortzetten al duurt luj nog zoo
lang. Zij vertrouwt den strijd lot een goed
einde te zullen brengen. Maar den duur er
van kan zij niet bepalen. Zij is bezig afdoen
de maatregelen te nemen. Maar de voorbe
reiding daarvan vordert tijd. De oproep ein
digt daarom met eene opwekking om geduld
te oefenen cn vertrouwen te schenken aan
de regeering, die vrijheid en orde zal bren
gen. De toestand van onzekerheid duurt dus
nog voort, en in afwachting dat de regeering
hare belofte zal kunnen vervuiler., moet .de
bevolking zich de lasten en gevaren ge
troosten van den strijd, waarin geweld wordt
aangewend om geweld te keeren.
In haar officieus orgaan, de Deutsche Allg.
Zeitung, wijst de regeering" op den noodlot-
tigen invloed, dien dezen broederstrijd uit
oefent op de verhoudingen op het gebied
der buitenlandsche politiek. De Entente
maakt zich ongerust of Duitschland, doof^
binnenlandschen strijd geteisterd, in staat
zal zijn zijne financieele verplichtingen nai
te komen. Zij eischt waarborgen voor de
inwilliging van hare eischen en dreigt
dat zij zich die waarborgen zoo noodig zelf
zal verschaffen. Als de Duitsche natie op'
het laatste oogenblik zich niet te weer stel^
tegen Spartacus, dan dreigt haar het gevaat
van eeuwige schulddienstbaarheid pan Öe
zegevierende Entente.
Volgens de inlichtingen, die het Ween-
sche Fremdenblatt heeft verkregen, kan.het
als uitgesloten beschouwd worden, dat do
Entente met de wapenen zich zal menger
in 't geen in Berlijn gebeurt.
De vriendschap begaat somtijds domhe
den, de liefde begaat ze vaak, maar de haat
begaat ze altijd.
Roman van een Nederlandschcn Schilder.
Naar het Engelsch van.
van
MAARTEN MAARTENS
door
J. L. van der Mocr:
2»
P Er ontstond volstrekt geen verwarring, zoo-
Ms de verontwaardigde vrouw Boonbakker
Iroorspeld had.
En toch kan ik me begrijpen dat 'n man
iwel eens 'n verandering wensoht. Even goed
als 'n vrouw, zei ze. Ik heb meermalen ge-
'dacht dat ze die eeuwigdurende sieraden wel
eens zouden moeten veranderen.
Zij zelve koos een Birma ansche bank, waar-
ï>p zij tegenover haar echtgenoot zou kunnen
^itlen.
i Zoodra het nieuws te Bold am verspreid was
poor een voerman, die bekende gcruimen lijd
jfcoor het aamplakbilje te hebben stilgestaan,
jeer hij. het gewaagd had het huis binnen tc
jfcredc-n, kwamen de dorpelingen, met groote
tusscheiypoozen, aarzelend en verlegen aanzet-
ïen.
Jelui ziet toch dat 't waar is, zei hij, ter
wijl hij met zijn zweep op een Japansch
jkastie (boven od zijn kar wees. welk voorwem
reeds door een dik touw beschadigd was. Ik
kreeg 'l van mijn grootje, om er de appels
in te bewaren. De stadsheer zit maar te grin
niken op 'n groote rooic baal (luj bedoelde een
Turksche mat) en sigaretten ic rooken.
„Sjonge! Sjonge! Jc zou zeggen!' riep de
'menigte, die in een kring rondom de kar met
het afgeleefde paard stond
Hcmelschc goedheid! riep een havelooze
oude vrouw, zou ie nicl 'n zacht stuk karpet
voor mijn bed hebben?
Karpetten? zei dc vornr.an nadenkend.
Nee hij heeft alleen maaj mallen. Maar er zijn
'n hoop groene cn blauwe potten en vazen, die
je wel niet in dc keuken zult kunnen gebrui
ken.
Aldus voorbereid, bewoog zirli een voortdu
rend aanwassende stroom van kijkers naar de
boerderij. Ze vonden Odo voorover op dc
Turksche' mat liggen met een sigaret in "den
mond.
Denkt er aan, dat jelui ma af' één ding
moogt kiezen, hoor, waarschuwde "hij.
Het was een amusement voor hem, hun ver
legenheid, hun wantrouwen, hun aarzeling en
hun vergissingen te zien. Dc „etiquette" ver
bood natuurlijk, het gekozen souvenir Ic vcr-
koopen (onmiddellijk althans).
De aandoening werd vrouw Boonbakker tc
machtig; zij sloot zich op in de keuken en
schold op de melkmeid. En zeker is het dat
op dezen dag, hier en daar, in de eene of an
dere afgelegen hut, een opzichtig geborduurd,
vuil geworden behang of een beschadigde,
met vogels beschilderde vaas, getuigenis af
legden van de dwaze grillen van Odo Pareys.
Een massa van die dingen zijn sedert alweer
opgekocht door meer gevoelige ..Zomcrvlie-
gen". In een of meer naspeurbare gevallen is
meer dan zpven maal d* waarde voor be
taald. Maar Odo had zc zelf gekocht vóór den
lijd van de Aesthetics, toen men „Chinoise
ries" nog prulletjes noemde.
Lis verscheen niet. Odo had hem indirect
van de aankondiging kennis gegeven. Alsof dit
nog noodig ware! In dc geheele omgeving
sprak men over niets anders. Odo was er
kwaad om. dal dc jongen er geen politie "Vair
nam. Het bedierf zijn pleizier over die domme
bocre'p met hun vazen en kimono's. Schuddend
van 'L lachen, keek hij heq van uii zijn venster
na, terwijl zij naar huis sjok Ion in den grau
wen Npvcmbernevcl. sommigen hunner door
hem zelf gehuld in doeken, die zc hadden uit
gekozen. Met voldoeni'ig liet hij. daarna de
blikken langs dc kale muren gaan.
Oef! Nu kunnen wc op nieuw beginnen.
Job.
't Zal veel kosten,, meneer.
Hij was gierig geworden op reis
Indien Odo Pareys een geweten bezeten had,
dan had hij het kunnen vleien met de opmer
king dat, hoeveel geld hij ook voor zijn eigen
woning behoefde, dc kerk hem toch nog meer
kostte. Kort na zijn terugkomst ging hij de
gedane herstellingen eens inspecteeren. Het
gebouw was reeds gedeeltelijk vernieuwd
toen hij, ongeveer drie jaren geleden met zijn
gewone nukkigheid, plotseling had opgehou
den geld tc sturen. De dominee was te irotsch
geweest er om te vragen.-Een door don kerke-
raad gezonden schrijven was in het verre
Oosten zoek geraakt. Maar op een goeden dag
had Odo van uit Rome onverwacht weer een
kleine duizend gulden overgemaakt.
Er was een steiger opgericht onder de wit-
geverfde bogen van dc zoldering, waar men
eenige schilderingen ontdekt had. De dominee
schreef er over. Intusschen moC^t de £eme^n-
Bnltenlanósche Berichten.
Berlijn, 7 Jan. (W. B.) De rijksregee-
ring heeft zich in de laatste dagen op nieuw
tot de geallieerden gewend met het verzoek
de onderhandelingen van den wapenstiN
stand in een algemeenen vredestoestand lo
doen overgaan, spoedig op te vatten. Soort*
gelijke stappen zijn ondernomen door de
wapenstilstnndcommissie.
P a r ij s, 8 J a n. (R.) Tijdens de laatste bij
eenkomst der wapenstilstandscommissie lef
Spa heeft veldmaarschalk Foch er dc Duit
sche vertegenwoordigers va\in kennis gesteld;
dat de handelwijze der Duitsche lcgeraanvoc^
ring, die bij dc ontruiming van Polen en dó
Ooslzee-provincics dc wapenen, munitie enl
het oorlogsmateriaal in handen der holsjc-<
wiki heeft achtergelaten, j strijd met dc voor*"
waarden van den wapenstilstand is, die bcpa^
len dat dc ontruiming in overeenstemming
met dc geallieerden ten uitvoer moei worden
gebracht»
Foch voegde hieraan toe dat DmtschlniuV
onder deze omstandigheden verantwoordelijk
moet worden gesteld voor dc ongcrcgcldhc-,
den, welke de bolsjcwiki hebben teweeg ge
bracht en die schade hebben berokkend in dc
gebieden, waarin dc geallieerden belangen
hebben.
Dc Brilsche bevelvoerende admiraal van dó
zeemacht in de Oostzee heeft een gelijklui
dend memorandum aan den bevelhebber der
Duitsche strijdmacht gezonden.
B e r 1 ij n. 7 Jan. (W. B.) De rijksregce*
ring heeft een proclamatie uitgevaardigd
waarin wordt gezegd:
Nog een paar dagen zonder krachtige ver-
dededigingsmaatregelen en wij moeten vree
zen, dat nieuwe gebieden in het Oosten aap
het Pooftche imperialisme ten offer valley
doordat misbruik wordt gemaakt van da
moeilijke tijden, welke de Duitsche republietf
doormaakt. Wij hebben de punten van Wiw
son aangenomen als grondslag voor deiV
vrede en zullen er ons nauwgezet aad
houden. Protesten alleen vervangen echte*
niet de levensmiddelen waarvan men ons afJ
sluit, en verschaffen niet de kolen, zondeij
welke* ons economisch leven te gronde gaat
Helpt de kameraden in de Oostzeeproviiu j
cies om ongestoord terug te trekken. W?
moeten ons verweren. Wij willen u, kame(
raden, in geen nieuwen oorlog brengen. Gif
moet het voortdringen dergenen, die deit
landsvrede breken, tegenhouden, hel oveiv
rompelen van weerlooze steden en dorpen
verhinderen, het onmogelijk maken, da^
vreemdelingen in Duitschland als in een on«
bewoond huis binnendringen en er zich nes
telen. Gij zult de resultaten der revolutie»
waarborgert en de nieuwe instellingen, in het
binnenland geschapen, verdedigen. Iedere
revolutie, de Fransche zoowel als de Russi
sche, heeft onder de vaan barer nieuwe ide
alen vrijwillige legers uit. den grond ge
stampt. Thans roept de Duilsche revolutie.
Zij kan zonder uw hulp haar doel niet berei
ken. Toont dot de revolutie het militarisme
heeft gedood, maar niet de bereidwilligheid
der vrije burgers om haar te beschermen.
Vrijwilligers voor!
Ie voor dc aooveelsle maal weer in dc consi
storie-kamer worden onder dak gebracht.
Na dc ontvangst van uw schrijven ben ik
dadelijk gekomen, zei Odo, die onder den stei
ger stond.
De geestdrift voor uw huis heeft "Dnij
verleerd, antwoordde dc dominee.
Hij was een beste man, doch lang nicl vol
maakt, Het had hem ontzettend veel leed ge
daan, dat hij drie jaar lang genegeerd was.
Pareys staarde aandachtfg naar dp weinige
kleuren in liet vuile plafond.
Wat stelt 't voor? vroeg hij.
Wc zijn cr niet zeker van. Wolken lijken
i, en wc veronderstellen ook engelen.
Engelen!
Nicl geheel naakt, v illen wc hopen.
De kunstenaar wendde de blikken plotse
ling van het geschilderde af. Protestant van
i geboorte, kon hij dc gezindheid der Calvi
nisten tegen over deze ontdekking van door
Katholieken nagelaten producten wel begrij
pen.
U moet zc sparen, zc doen rcslaurecren.
zei liij met klem. U weet dat ons contract u
hiertoe verbindt!
Ons contract bindt u lot niets, antwoord
de de dominee bitter.
't Spijt me dat ik daar ginds, in die verre
landen, <lc. zaak wat veronachtzaamd hej). Ik...
ilc had 7.00 veel andere uitgaven, verklaarde
Odo, bepaald nederig.
De predikant, tot verontschuldiging ge
neigd, voelde zijn sympathie plotseling ver
dwijnen voor een sombere gedachte omtrent
dc bedoeling van die vreemde uitgaven, dooT"
een man als Pareys. Hij trad een weinig Ic-r
zijde, om met zich zelve te overleggen, en
kwam daarna %eer naar voren.
ïk Ic-tcan "ost* niet begrijpen, viel hij
eensklaps uit. waarom iemand als iv dal MJ
eigenlijk z-zou doen!
Pareys draaide zich kalm óm*en glimlachte,
Jullie Calvinisten begrijpen dc waarde'
van t schoonc niet. Ilc houd von engelen, of
schoon ik in 't geheel niet aan hun bcslaarïj
geloof. 1
Ik denk dat u nergens ia gelooft, mijn
heer Pareys.
Ik geloof in 't leven. En dat moei ik wel
doen, zoo lang ik niet sterf. De schoonc. zijden
er van uitgezonderd, vind ik 'l vervelend.
Gelukkig man, in weerwil "ran al uw
voorbehoud. Ik vind 't loven '11 straf, wan^
neer ik althans niet rr.ee-tel 't vrijwel twijfel
achtig goede er van. (Hij zuchlle dien). NPC»
vervolgde hij, terwijl zijn wangen '.leurden;
dc wereld moge zijn zooals ze is. maar ik?
vind 't'foeter tc schreien dan 1e gapen. Want
de mensch die schreit, mijnheer Pareys. kan
ook lachen, maar hij die gaapt, kan alleen
maar grinniken.
lieer, ik vergeef u. omdat uw dochten
daar gindf aankomt omdat ik haar jn al die
jaren niet gezien heb' te.... omdat cr toch en
gelen bestaan!
Ilij trad naar do deur en riep Jclla.' He dc
minee bleef staan.
Wat is li veranderdsprak Odo. Maar jH
herkende u dadelijk.
Is u cens naar dc veranderingen korren
zien? vroeg liet meisje onverschillig. 'I Weid
ook lijd.
ik beken schuld en geef mc san uw aller
genade over. We moeien nu vooruit! 't Schijnt
dat 'l gewelf oorspronkelijk geschilderd wasJ
Dan moeten we het op nieuw schilderen.
v (Wordt vcrvolgd.f^