DE EEMLANDER" BUITENLAND FEUILLETON. LIS DORIS JL 17e Jaargang No. 164 'iDMIUtllCIITCDDIIC Pcr miinden VOO» Amen» AQUnNCRICIIIdrnlJO foort f 1é8o. ldem franco pci ooit f 2J0. per week (net gratii Tereekerinj tegen ongelukken) f 0.15» afzonderlijke nummers f 0.05. WekelJjkscb bijvoegsel *D* HoUstndschs Huisvrouw* (onder redactie van Thérèse Hoven) per 3 maanden 75 cent Wekeiijkscb byvoegsel oWcnldrevue* pet 3 maanden 60 cent. RSFOORTSCH DAGBLAD HOOFDREDACTEUR: Mi. D. J. VAN SCHAARDENBURG UITGEVERS: VALKHOFF Co BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAU «o«« maieitneKitTa. INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 613 Donderdag 9 Januari 1919 dienstaanbiedingen 1—5 regels f 0.50, groote lette naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot bet herhaald adver» teeren in dit Blad» bij abonnement Eene circulaire bevattende de voorwaarden» wordt op aanvraag toegezonden. fk:-* l Wereldgeschiedenis in 1918. VL •4 oorlog, waarvan het jaar 1918 ons einde heeft gebracht althans in dezen eïn, dat de strijd met de wapenen wel als geëindigd kan worden beschouwd, is van de zijde der Entente gevoerd onder de leus, dat het militarisme moest worden vernie tigd. Dat doel is bereikt. Het Duitsche militarisme is verslagen. Of daarmee het militarisme voor goed is vernietigd, is mis schien nog eene vraag. De voorwaarden, die bij den wapenstilstand aan d^n over wonnene zijn opgeltgd, getuigen van eene opvatting, die doet denken, dat ook de over winnaars niet vrij zijn van militaristische neigingen. In ieder geval echter is het Duit sche militarisme in het hart getroffen. Niet alleen door de welgemikte slagen van den tegenstander, maar nog het meest doordat het Duitsche volk fcieh er van heeft afge wend. De wijze, waarop de strijd geëindigd is, is voor velen een groote verrassing geweest. Men had zich den eindstrijd geheel anders voorgesteld. Nog stond de verdedigings linie, die het Duitsche gebied tegen vreem de indringers beschermde, ongeschonden overeind. De strijd was altijd door op vreemd gebied, in België en Noord-Frank rijk, gevoerd; van den vestinggordel, die tot bescherming van den vaderlandschen grond langs de grens was gebouwd, was nog geen steen losgewoeld. Het is haast onbegrijpelijk, dat versterkte plaatsen van den eersten rang, als Metz en Straatsburg, zonder slag of stoot zijn ontruimd, met de wetenschap, dat zij voor goed werden prijsgegeven; dat het Duitsche leger zonder een schot te los sen uit het geheele gebied links van den Rijn zich heeft teruggetrokken, de gewich tigste Rijnovergangen en een aanmerkelijke strook gebied op den rechter Rijnoever voor den overwinnaar heeft ingeruimd. De oplos sing van dit raadsel is hierin te vinden, dat het leger het vertrouwen in zijne aanvoerders 4vad verloren en verlangde naar het einde van den nutteloos geworden strijd. fGorhtiger nog deed deze stemming zich gelden bij de marine. Daar had de gedwon- Ko ledigheid, waartoe de blokkade van de ri'.sch-e kusten de vloot gedurende de Oorlogsjaren, had veroordeeld, eene ontze nuwende uitwerking op de bemanning ge had, die haar ontvankelijk maaktè voor revolutionaire inblazingen. Het gerucht, dat els slotapotheose het plan beraamd werd van een gróoten zeeslag, waarin de Duilsche vloot hare krachten tegen de Britscne zou meten, behelsde misschien niet eens waar heid, maar het werkte als de vonk in het kruitvat en deed in Kiel de vlam van het oproer uitslaan. Zoo teekende zich in een opstand op de Duitsche oorlogsvloot de ondergang van het Duitsche militarisme af. Boven een misschien roemvollen maar zeker aan vgrliezen rijken eindstrijd verkoos men een einde zonder strijd, een" einde in'schan de, dat vérdere bloedige offers voorkwam maar tot den prijs "der uitlevering van 100 duikbooten, 8 lichte kruisers en 6 dread noughts en der ontwapening van 't geen daarna nog van de vloot r?stte. De afzwering van het militarisme door leger en vloot was echter niet de eenige en zelfs niet de grootste verrassing, die Duitsch- land ons bereidde. Grooter nog was de ver rassing, die het burgerlijke Duitschland ons bracht. De drang naar den vrede bracht, terwijl met Wilson de correspondentie werd gevoerd over het verzoek tot het sluiten van een wapenstilstand, radicale veranderin gen tot stand in de Duitsche bestuursinrich tingen. Wilson eischte waarborgen, dat het verzoek om den strijd te beëindigen niet werd gedaan door de regeering, die de oorlogvoering in de hand had en aan welker woord hij geen waarde hechtte, maar dat dit verzoek uitging van den Duitschen rijksdag en het Duitsche volk. Die waarborg werd •hem verschaft. Eene regeering, aan welker hoofd stond een prins van den bloede, de naastgerechtigde tot den troon in het groot hertogdom Baden, maar waarin vertegen woordigd waren alle partijen in den rijksdag behalve de conservatieven en de uiterste vleugel van de sociaal-democraten, lokte de aanneming uit van verschillende wijzigingen in de rijksgrondwet. Voor het verklaren van den oorlog en voor het sluiten van vredes verdragen werd de goedkeuring van den rijksdag verplichtend gesteld. Het militaire gezag werd ondergeschikt gemaakt aan het burgerlijke gezag. De bondsraad keurde deze wijzigingen goed en de keizer verklaar de zich van ganscher harte er mee te ver eenigen. Maar de steen, die .eenmaal aan 't rollen was gegaan, was niet meer'te houden. Ter wijl men aan het werk was om de rijksgrond wet nafc'r de eischen van den nieuwen toe stand te wijzigen, drong gaandeweg het in zicht door, dat de keizer in dien ioestand niet paste. De eerste berichten.dat de keizer voornemens was afstand te doen van den troon, kwamen uit het buitenlmia. Den TOen October meldde Reuter een in Stockholm loopend gerucht van de aanstaande abdi catie van den Duitschen keizer. Men mag wel aannemen, dat hier een 'door de Entente gekoesterde wensch de vader van de ge dachte is geweest. Maar het uit den vreem de naar Duitschland overgebrachte zaadje is daar ontkiemd en heeft zich verder ont wikkeld. Men heeft zich zeer spoedig ver trouwd gemaakt met de gedachte van 's kei zers aftreden, en hoe meer men er mee vertrouwd raakte, des' te meer won de mee ning veld, dat het toch eigenlijk een eisch was van den nieuwen toestand, dat de kei zer heenging. Nog den löon October wer den nieuwe geruchten over de abdicatie van den Duitschen keizer door Wolff's bu reau als „natuurlijk geheel verzonnen" ge kenschetst. Den 2en November zond Schei- demann, de sociaal-democratische staats secretaris, in overleg met hel bestuur en met de rijksdagfraclie van de s.-d. partij, een brief aan den rijkskanselier, waarin de nood zakelijkheid van het aftreden van den keizer betoogd werd. Den 6en November werd dit niet meer als een wensch geuit, maar als een eisch gesteld; de socialisten dreigden uit de regeering te treden, ais niet hunne eischen werden ingewilligd: versterking van hun invloed in de regeering en aftreden van den keizer en van den kroonprins. Nu kwam de keizer tot het inzicht, dat het belang van de dynastie van hem eischte een persoonlijk offer te brengen. Den 9en November deed hij voor zich zelf en voor zijn oudsten zoon afstand van den Duitschen keizerstroon en van den koningstroon van Pruisen. Maar sints den 6en waren de ge beurtenissen verder gesneld met reuzen- vaart. Het m'atrozenoproer in Kiel had zich uitgebreid tot eene groote politieke bewe ging, die zich vertakte gve: de geheele kust van de Noord- en Oostzee, van daar over sloeg naar het zuiden, waar in .YTüncfien de republiek werd uitgeroepen, en weldra zich overplantte naar de rijkshoofdstad, die voortaan haar middelpunt werd. De beide fractiën der sociaal-democratische partij ver broederden zich" en vormden samen eene nieuwe regeering, die het abd'catiebesluit van den keizer als waardeloos op zijde zette en de republiek in Duitschland uitriep. Zoo snel als de beweging begonnen was, zoo snel plantte de omwenteling zich voort. In weinige uren had in Berlijn het oude régime uitgediend en was de macht op de nieuwe regeerders overgegaan; in enkele dagen werd in geheel Duitschland de om wenteling voltrokken. Op de instorting van den troon der Hohenzollerns vo!g<fb de in storting van de overige Duitsche vorsten tronen. In München, in Stuttgart, in Karls ruhe, in Darmstadt, in Dresden, in Brunswijk, in Schwerin, in Oldenburg, in één woord in alle Duitsche bondsstaten werden de re- geerende vorsten vervallenverklaard van den troon of deden daarvan vrijwillig af stand. Welke ontwikkeling de zaken, verder zullen nemen en of het nieuwe régime op socialistischen grondslag in staat zal zijn aan de staatsinrichting vastheid en duur zaamheid te geven, is eene vraag van de toekomst. Maar met het einde van den strijd tegen de wereld van buitenlandsche vijan den is gepaard gegaan eëne volledige in storting van de binnenlandsche staatsinrich tingen. Van het oude régime i? niets over eind gebleven en de opbond van wat er voor in de plaats moet komen zal van den groncl af moeten geschieden. Politiek Overzicht In Parijs zullen nu weldra de hoofden der regeeringen van de geallieerden vereenigd zijn voor de vredesconferentie. Clemenceau is er reeds teruggekeerd van 2ijne Italiaan- sche reis; Lloyd George wordt in het laatst van deze week verwacht. In de volgende week zal de conferentie kunnen beginnen. Men denkt deze week gereed te kornc-n met de voorbereidende .pverleggingen om het terrein te effenen. Maandag den 15en zullen oe hoofden der delegation van Groot-Brit- tannie, Frankrijk, de Vereenigde Staten en Italië bijeenkomen voor eene conferentie over eenige zaken, die de wijze van werken betreffen;»d^n Ï5en.zal dan de eigenlijke vredesconferentie geopend worden. Voorshands is er nog geen sprake van gevolmachtigden van de andere partij op de conferentie toe te laten. De vredesvoorwaar den zullen door de geallieerden behandeld en vastgesteld wórden; daarna zullen Duitschland en de andere leden van den voormaligen vierbond worden uitgenoodigd tot de voorwaarden toe te stemmen. Deze wijze van werken gekit althans voor den voorloopigen vrede. Wanneer dat vredes verdrag onderteekend zal zijn, zullen no omstreeks zes weken de beraadslagingen over het definitieve vredesverdrag beginnen. Die zullen veel langer duren. Volgens de Parijsche Information is Wilson voornemens voor het algemeene vredescongres naar Europa terug te keeren en is hij van zins het definitieve vredesverdrag namens de Vereenigde Staten te onderteekenen. Hoewel wordt aangenomen, dat de con ferentie lang zal duren, zijn er verschillende gewichtige zaken, die reeds behandeld zijn bij den wapenstilstand en die op de confe rentie slechts ter bekrachtiging zullen wor den ingebracht. Uit Parijs wordt daarover aan de Daily News bericht: „De toekomst van Elzas-Lotharingen is een beklonken zaak. Ook zal worden bevonden, dal andere gebiedsverschikkincren, verband houdende met de Rumeensche, Servische en Italiaansche aanspraken en met de nationale aspiraliën -van de Czecho-Slowaken. op weg zijn om te worden geregeld en dat de con ferentie zich er slechts mee bezig zal hou den om de getroffen regelingen te bekrach tigen en, zoo noodig, te wijzigen. Van ééne kwestie verwacht men, dat zij een "goed deel van den tijd der conferentie in beslag zal nemen. Dot is het bedrag van de rekening, die aan Duitschland zal voorden gepresenteerd onder het hoofd van herstel of "vergoeding van oorlogsschade. Intusschen heeft men pok hier, althans voor zooveel Frankrijk aangaat, geen tijd laten verloren gaan om de rekening op te maken. Het zal een geduchte rekening zijn, die Frankrijk zal presenteeren, en zij, die de rekening hebben opgemaakt, vertrouwen, dat hunne door be wijsstukken gestaafde cijfers door de confe rentie zullen worden aanvaard. Frankrijks houding in deze zaak is teruggave en herstel tot den laatsten stuiver." Het is geen opstand, die in Berljjn woedt, maar een regelrechte burgeroorlog. De ge schiedenis, die zich in het voorjaar van 1371 in Parijs "beeft afgespeeld, herhaalt zich thans in Berlijn. De stroten van Berlijn zijn sints eenige dagen het terrein van lverige gevech ten tusschen de regeeringstroepen en de Spartacusgroep en hare aanhangers, waar onder zich ook een duizendtal Russische bolsjcwiki bevinden, die middelen hebben gevonden om naar Berlijn ovev te komen. De teedere zorg van Eichhorn, bet hoofd der Berlijnsche politie die van zijnerfaak de zonderb'nge opvatting heeft dat hij de ver stoorders van de openbare orcló zooveel in zijn vermogen is moet heipen, heeft hen in bezit van wapenen gesteld. Dit maakt hen lot geduchte tegenstanders van de regee ringstroepen, die op verschillende punten het tegenover hen hebben moeten afleggen. De onafhankelijken trachten te bemidde len cn doen hun best weer eenheid te bren gen onder de verschillende schakeeringen van de sociaal-democraten. Maar bij den j strijd, die nu woedt, gaat het niet om de j vraag of men meer of minder ver naar links staat. De politieke beginselen staan hier bui ten. Het is hier een strijd om de macht en daarin staat de fegeering vierkant tegen over Spartacus. Een oproep, dien zij giste ren tot de bevolking heeft gericht, bevat een akte van beschuldiging tegen Spartacus in uiterst krasje bewoordingen; zij zegt: „Spartacus vecht om de geheele macht in handen te krijgen. De regeering, die het volk over zijn eigen lot wil laten beslissen, moet met geweld ten val gebracht worden. Het volk mag niet spreken. De uitwerking daar van hebt gij gemerkt. Waar Spartacus heerscht, is aïle persoonlijke vrijheid, en veiligheid zoek. De pers wordt onderdrukt, het volksleven verlamd. Gedeelten van Ber lijn zijn in terreinen van bloedigen strijd herschapen; anderen zijn van water en licht verstoken. Bureau's van levensmiddelen wor den bestormd en de voeding van soldaten en burgers wordt stop gezet." Op deze krasse akte von beschuldiging volgt een streng requisitoir: dit schrikbe wind" moet worden verbrijzeld en er moet eens voor al belet worden, dat het ooit te rugkeert. De volkscommissaris Ebert ver klaart, dat de regeering vast besloten is den strijd tot aan de beslissing voort te zetten; zij zal zich niet onderwerpen aan het schrik bewind van een bewapende minderheid en den strijd voortzetten al duurt luj nog zoo lang. Zij vertrouwt den strijd lot een goed einde te zullen brengen. Maar den duur er van kan zij niet bepalen. Zij is bezig afdoen de maatregelen te nemen. Maar de voorbe reiding daarvan vordert tijd. De oproep ein digt daarom met eene opwekking om geduld te oefenen cn vertrouwen te schenken aan de regeering, die vrijheid en orde zal bren gen. De toestand van onzekerheid duurt dus nog voort, en in afwachting dat de regeering hare belofte zal kunnen vervuiler., moet .de bevolking zich de lasten en gevaren ge troosten van den strijd, waarin geweld wordt aangewend om geweld te keeren. In haar officieus orgaan, de Deutsche Allg. Zeitung, wijst de regeering" op den noodlot- tigen invloed, dien dezen broederstrijd uit oefent op de verhoudingen op het gebied der buitenlandsche politiek. De Entente maakt zich ongerust of Duitschland, doof^ binnenlandschen strijd geteisterd, in staat zal zijn zijne financieele verplichtingen nai te komen. Zij eischt waarborgen voor de inwilliging van hare eischen en dreigt dat zij zich die waarborgen zoo noodig zelf zal verschaffen. Als de Duitsche natie op' het laatste oogenblik zich niet te weer stel^ tegen Spartacus, dan dreigt haar het gevaat van eeuwige schulddienstbaarheid pan Öe zegevierende Entente. Volgens de inlichtingen, die het Ween- sche Fremdenblatt heeft verkregen, kan.het als uitgesloten beschouwd worden, dat do Entente met de wapenen zich zal menger in 't geen in Berlijn gebeurt. De vriendschap begaat somtijds domhe den, de liefde begaat ze vaak, maar de haat begaat ze altijd. Roman van een Nederlandschcn Schilder. Naar het Engelsch van. van MAARTEN MAARTENS door J. L. van der Mocr: 2» P Er ontstond volstrekt geen verwarring, zoo- Ms de verontwaardigde vrouw Boonbakker Iroorspeld had. En toch kan ik me begrijpen dat 'n man iwel eens 'n verandering wensoht. Even goed als 'n vrouw, zei ze. Ik heb meermalen ge- 'dacht dat ze die eeuwigdurende sieraden wel eens zouden moeten veranderen. Zij zelve koos een Birma ansche bank, waar- ï>p zij tegenover haar echtgenoot zou kunnen ^itlen. i Zoodra het nieuws te Bold am verspreid was poor een voerman, die bekende gcruimen lijd jfcoor het aamplakbilje te hebben stilgestaan, jeer hij. het gewaagd had het huis binnen tc jfcredc-n, kwamen de dorpelingen, met groote tusscheiypoozen, aarzelend en verlegen aanzet- ïen. Jelui ziet toch dat 't waar is, zei hij, ter wijl hij met zijn zweep op een Japansch jkastie (boven od zijn kar wees. welk voorwem reeds door een dik touw beschadigd was. Ik kreeg 'l van mijn grootje, om er de appels in te bewaren. De stadsheer zit maar te grin niken op 'n groote rooic baal (luj bedoelde een Turksche mat) en sigaretten ic rooken. „Sjonge! Sjonge! Jc zou zeggen!' riep de 'menigte, die in een kring rondom de kar met het afgeleefde paard stond Hcmelschc goedheid! riep een havelooze oude vrouw, zou ie nicl 'n zacht stuk karpet voor mijn bed hebben? Karpetten? zei dc vornr.an nadenkend. Nee hij heeft alleen maaj mallen. Maar er zijn 'n hoop groene cn blauwe potten en vazen, die je wel niet in dc keuken zult kunnen gebrui ken. Aldus voorbereid, bewoog zirli een voortdu rend aanwassende stroom van kijkers naar de boerderij. Ze vonden Odo voorover op dc Turksche' mat liggen met een sigaret in "den mond. Denkt er aan, dat jelui ma af' één ding moogt kiezen, hoor, waarschuwde "hij. Het was een amusement voor hem, hun ver legenheid, hun wantrouwen, hun aarzeling en hun vergissingen te zien. Dc „etiquette" ver bood natuurlijk, het gekozen souvenir Ic vcr- koopen (onmiddellijk althans). De aandoening werd vrouw Boonbakker tc machtig; zij sloot zich op in de keuken en schold op de melkmeid. En zeker is het dat op dezen dag, hier en daar, in de eene of an dere afgelegen hut, een opzichtig geborduurd, vuil geworden behang of een beschadigde, met vogels beschilderde vaas, getuigenis af legden van de dwaze grillen van Odo Pareys. Een massa van die dingen zijn sedert alweer opgekocht door meer gevoelige ..Zomcrvlie- gen". In een of meer naspeurbare gevallen is meer dan zpven maal d* waarde voor be taald. Maar Odo had zc zelf gekocht vóór den lijd van de Aesthetics, toen men „Chinoise ries" nog prulletjes noemde. Lis verscheen niet. Odo had hem indirect van de aankondiging kennis gegeven. Alsof dit nog noodig ware! In dc geheele omgeving sprak men over niets anders. Odo was er kwaad om. dal dc jongen er geen politie "Vair nam. Het bedierf zijn pleizier over die domme bocre'p met hun vazen en kimono's. Schuddend van 'L lachen, keek hij heq van uii zijn venster na, terwijl zij naar huis sjok Ion in den grau wen Npvcmbernevcl. sommigen hunner door hem zelf gehuld in doeken, die zc hadden uit gekozen. Met voldoeni'ig liet hij. daarna de blikken langs dc kale muren gaan. Oef! Nu kunnen wc op nieuw beginnen. Job. 't Zal veel kosten,, meneer. Hij was gierig geworden op reis Indien Odo Pareys een geweten bezeten had, dan had hij het kunnen vleien met de opmer king dat, hoeveel geld hij ook voor zijn eigen woning behoefde, dc kerk hem toch nog meer kostte. Kort na zijn terugkomst ging hij de gedane herstellingen eens inspecteeren. Het gebouw was reeds gedeeltelijk vernieuwd toen hij, ongeveer drie jaren geleden met zijn gewone nukkigheid, plotseling had opgehou den geld tc sturen. De dominee was te irotsch geweest er om te vragen.-Een door don kerke- raad gezonden schrijven was in het verre Oosten zoek geraakt. Maar op een goeden dag had Odo van uit Rome onverwacht weer een kleine duizend gulden overgemaakt. Er was een steiger opgericht onder de wit- geverfde bogen van dc zoldering, waar men eenige schilderingen ontdekt had. De dominee schreef er over. Intusschen moC^t de £eme^n- Bnltenlanósche Berichten. Berlijn, 7 Jan. (W. B.) De rijksregee- ring heeft zich in de laatste dagen op nieuw tot de geallieerden gewend met het verzoek de onderhandelingen van den wapenstiN stand in een algemeenen vredestoestand lo doen overgaan, spoedig op te vatten. Soort* gelijke stappen zijn ondernomen door de wapenstilstnndcommissie. P a r ij s, 8 J a n. (R.) Tijdens de laatste bij eenkomst der wapenstilstandscommissie lef Spa heeft veldmaarschalk Foch er dc Duit sche vertegenwoordigers va\in kennis gesteld; dat de handelwijze der Duitsche lcgeraanvoc^ ring, die bij dc ontruiming van Polen en dó Ooslzee-provincics dc wapenen, munitie enl het oorlogsmateriaal in handen der holsjc-< wiki heeft achtergelaten, j strijd met dc voor*" waarden van den wapenstilstand is, die bcpa^ len dat dc ontruiming in overeenstemming met dc geallieerden ten uitvoer moei worden gebracht» Foch voegde hieraan toe dat DmtschlniuV onder deze omstandigheden verantwoordelijk moet worden gesteld voor dc ongcrcgcldhc-, den, welke de bolsjcwiki hebben teweeg ge bracht en die schade hebben berokkend in dc gebieden, waarin dc geallieerden belangen hebben. Dc Brilsche bevelvoerende admiraal van dó zeemacht in de Oostzee heeft een gelijklui dend memorandum aan den bevelhebber der Duitsche strijdmacht gezonden. B e r 1 ij n. 7 Jan. (W. B.) De rijksregce* ring heeft een proclamatie uitgevaardigd waarin wordt gezegd: Nog een paar dagen zonder krachtige ver- dededigingsmaatregelen en wij moeten vree zen, dat nieuwe gebieden in het Oosten aap het Pooftche imperialisme ten offer valley doordat misbruik wordt gemaakt van da moeilijke tijden, welke de Duitsche republietf doormaakt. Wij hebben de punten van Wiw son aangenomen als grondslag voor deiV vrede en zullen er ons nauwgezet aad houden. Protesten alleen vervangen echte* niet de levensmiddelen waarvan men ons afJ sluit, en verschaffen niet de kolen, zondeij welke* ons economisch leven te gronde gaat Helpt de kameraden in de Oostzeeproviiu j cies om ongestoord terug te trekken. W? moeten ons verweren. Wij willen u, kame( raden, in geen nieuwen oorlog brengen. Gif moet het voortdringen dergenen, die deit landsvrede breken, tegenhouden, hel oveiv rompelen van weerlooze steden en dorpen verhinderen, het onmogelijk maken, da^ vreemdelingen in Duitschland als in een on« bewoond huis binnendringen en er zich nes telen. Gij zult de resultaten der revolutie» waarborgert en de nieuwe instellingen, in het binnenland geschapen, verdedigen. Iedere revolutie, de Fransche zoowel als de Russi sche, heeft onder de vaan barer nieuwe ide alen vrijwillige legers uit. den grond ge stampt. Thans roept de Duilsche revolutie. Zij kan zonder uw hulp haar doel niet berei ken. Toont dot de revolutie het militarisme heeft gedood, maar niet de bereidwilligheid der vrije burgers om haar te beschermen. Vrijwilligers voor! Ie voor dc aooveelsle maal weer in dc consi storie-kamer worden onder dak gebracht. Na dc ontvangst van uw schrijven ben ik dadelijk gekomen, zei Odo, die onder den stei ger stond. De geestdrift voor uw huis heeft "Dnij verleerd, antwoordde dc dominee. Hij was een beste man, doch lang nicl vol maakt, Het had hem ontzettend veel leed ge daan, dat hij drie jaar lang genegeerd was. Pareys staarde aandachtfg naar dp weinige kleuren in liet vuile plafond. Wat stelt 't voor? vroeg hij. Wc zijn cr niet zeker van. Wolken lijken i, en wc veronderstellen ook engelen. Engelen! Nicl geheel naakt, v illen wc hopen. De kunstenaar wendde de blikken plotse ling van het geschilderde af. Protestant van i geboorte, kon hij dc gezindheid der Calvi nisten tegen over deze ontdekking van door Katholieken nagelaten producten wel begrij pen. U moet zc sparen, zc doen rcslaurecren. zei liij met klem. U weet dat ons contract u hiertoe verbindt! Ons contract bindt u lot niets, antwoord de de dominee bitter. 't Spijt me dat ik daar ginds, in die verre landen, <lc. zaak wat veronachtzaamd hej). Ik... ilc had 7.00 veel andere uitgaven, verklaarde Odo, bepaald nederig. De predikant, tot verontschuldiging ge neigd, voelde zijn sympathie plotseling ver dwijnen voor een sombere gedachte omtrent dc bedoeling van die vreemde uitgaven, dooT" een man als Pareys. Hij trad een weinig Ic-r zijde, om met zich zelve te overleggen, en kwam daarna %eer naar voren. ïk Ic-tcan "ost* niet begrijpen, viel hij eensklaps uit. waarom iemand als iv dal MJ eigenlijk z-zou doen! Pareys draaide zich kalm óm*en glimlachte, Jullie Calvinisten begrijpen dc waarde' van t schoonc niet. Ilc houd von engelen, of schoon ik in 't geheel niet aan hun bcslaarïj geloof. 1 Ik denk dat u nergens ia gelooft, mijn heer Pareys. Ik geloof in 't leven. En dat moei ik wel doen, zoo lang ik niet sterf. De schoonc. zijden er van uitgezonderd, vind ik 'l vervelend. Gelukkig man, in weerwil "ran al uw voorbehoud. Ik vind 't loven '11 straf, wan^ neer ik althans niet rr.ee-tel 't vrijwel twijfel achtig goede er van. (Hij zuchlle dien). NPC» vervolgde hij, terwijl zijn wangen '.leurden; dc wereld moge zijn zooals ze is. maar ik? vind 't'foeter tc schreien dan 1e gapen. Want de mensch die schreit, mijnheer Pareys. kan ook lachen, maar hij die gaapt, kan alleen maar grinniken. lieer, ik vergeef u. omdat uw dochten daar gindf aankomt omdat ik haar jn al die jaren niet gezien heb' te.... omdat cr toch en gelen bestaan! Ilij trad naar do deur en riep Jclla.' He dc minee bleef staan. Wat is li veranderdsprak Odo. Maar jH herkende u dadelijk. Is u cens naar dc veranderingen korren zien? vroeg liet meisje onverschillig. 'I Weid ook lijd. ik beken schuld en geef mc san uw aller genade over. We moeien nu vooruit! 't Schijnt dat 'l gewelf oorspronkelijk geschilderd wasJ Dan moeten we het op nieuw schilderen. v (Wordt vcrvolgd.f^

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1919 | | pagina 1