PRIJS Of» ADVERTENTfEM
„DE EÊMLANDER"
BUITENLAND^
WILLEM GROENHUIZEN
Bnltenlanösnhe Berichten.
Langestraat 43 Amersfoort
Goud- en Zilverwerken»
FEUILLETON.
LIS DORIS
I/O JaBrtjcr-a ïio. 217
pt., 0O«* f IX9rxit tB?rl fr'V* •<'ïrl»',rlnfl
Irr» onjcioikeji) f 0.1 S. «fzoodcUllc oum»m
f GjD5 tf>kri$V*c!/ hl>o»gs»I »f>« ftoll*nJvr+
Haisrtrmw loruis» te<Lic<i« rac fhértv# Hovca)
pr« BLMcJrr. 7J «nt STekellikscA b()vocgid
tWertkirrTv** ptf 3 osiaadcn 60 cent
Woensdag 12 Maart 191fcr
HOOFDREDACTEUR - M. O J VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS VALKHOFF 6 Co
BUREAU ARNHEMSCH6 POnf?rw*u«o» nttfi.r«A««rv»
INTERCOM M TELEFOONNUMMER 513
ran 1—4 «cel* f 0 80,
elke regel meer 0.20,
diervstaanbiedinseo I5 regcL* f 0.50. groote lctr
aaat plaatsruimte. V«w handel en bedrijf besta, a
»oordeeJj£e bepaiin£ct> to» bet herhaald ad ver»
tmra la dit Blad. bfc ibonncreenL Eene dreubirs
bevattend» da roorwatrden. arordl op aan Traag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Door het alfcrekcn van do onderhandélin-
,«n in de vapcr.stilstcndsconimissie to Spa
Is de verzorging vr.n Duitschland met levens
middelen, voor zoover die van dc geallieer
den moet komen, voor 't oo' cnbi.L .a:! ge
zet. Dat is zeer Ie betreuren, et iedere
dag uitstel maakt den reed;- llendi
gen toestond nog benauwende ~sn geen
dag, ja geen uur gedraald wove.;: :i: maat
regelen tot bestrijding van den nood, die in
derdaad tot het hoogste is gestegen. De toe
stand moet wel vreeselijk zijn, wanneer een
blad als de Köln. Ztg. schrijft:
„Ieder, die oogen heeft om te zien en
ooren om te hooren weet, dat Duitschland
reddeloos aan den dood is prijs gegeven,
wanneer hét niet gelukt het over den hon
gerlijd heen tot aan den oogst in het leven
te houden. De beslissing over dood en leven
van Duitschland ligt echter in de hand van
onze tegenstanders; slechts zij kunnen ons
geven wat wij noodig hebben om te leven,
en onze handelsschepen zijn het e^enige mid
del om het aan te voeren. Wij verwachten
hun vonnis, het zij leven of dood; van de
wijze waarop het uitvalt zal het alleen afhan
gen of de ontbinding in het binnenland nog
kan worden gestuit. De jongste ontwikke
ling van Berlijn laat er geen twijfel over be
staan, dat de zaken tot heden nog getrouw
naar Russisch voorbeeld hun gang gaan, het
Socialismus asiaticus dreigt ons te overstel
pen, en dat de Kerenski-periode van de Öuit
sche revolutie ten einde is. Waardoor zal
zij worden afgelost? Zal en moet nu ook
Duitschland ten prooi vallen aan het schrik
bewind, dat Rusland verwoest, en zal van
ons uit de golf van den de wereld vernielen
den vloed verder stuwen? Wij kunnen dat
slechts beletten, als men ons helpt te leven,
en deze hulp kunnen slechts ónze tegenstan
ders ons brengen. Bij hen ligt de beslissing
van het wereldnoodlot."
De bede om hulp, die in zoo dringende be
woordingen wordt gedaan, geschiedt intus-
schen niet enkel ter wille van Duitschland.
Was- dat hét geval, dan zou men niet er op
kunnen rekenen, dat zij gehoor zou vinden.
De oorlogsjaren, die achter ons liggen,
hebben de gemoederen zóózeer verbitterd,
dat een beroep op naastenliefde en broeder
zin geen weerklank zou vinden. Om den
vijand, die in het stof ligt, voor het ergste
te behoeden, is men niet geneigd een vinger
uit te steken. Met andere argumenten moet
de noodzakelijkheid worden bepleit om
Duitschland te hulp te komen. Een poging in
die richting werd in Spa gedaan door den
Duitschen gevolmachtigde, toen hij onder
de aandacht bracht d^ politieke gevaren
voor de verspreiding van het bolsjewisme
In Europa, die uit de afwijzende houding van
de geallieerde regeeringen moeten voort-
Vloeien.
Op grond van de gevaren, waarmee zij zelf
vorden bedreigd, wordt den geallieerden op
'iet hart gedrukt, dat zij Duitschland moeten
helpen. En het is alweer kenschetsend voor
den toestand, dat daarmee niet voor doove-
mans deur wordt gepreekt. Men maakt zich
in de Entente-landen over die gevaren ern
stig bezorgd. In de pers wordt er met allen,
nadruk op gewezen door organen, van wie
allerminst kan worden gezegd, dat zij uit
sympathie mét Duitschland voor den nood,
waarin Duitschland verkeert, iets voelen.
Zoo schrijft de Londensche Daily Mail:
„De regeering van Ebert moet gesteund
worden, niet wegens eenigc verdienste, die
zii bezit, maar omdat zij een poging is 1n de
richting om orde en tucht te handhaven.
Wanneer zij verdwijnt, wordt Duitschland
een tweede Rusland, dat een nieuw geducht
vraagstuk voegt bij de velen, die de vredes
conferentie reeds voor zich ziet. Wij kunnen
den toestand niet zoo laten blijven alsof hij
ons niet aangaat. Maar wat moet er gebeu
ren? Het is duidelijk, dat het eenige wat kan
gebeuren daarin bestaat, dat de Entente-mo-
gendheden Berlijn rechtstreeks en afdoende
helpen, door aan de bevolking levensmidde
len te verschaffen. Wij kunnen niet het ge~
heele land laten verhongeren om vele re
denen niet, maat vooral niet omdat hongers
nood de groote helper van de anarchie is.
Het doel, dot wij voor oogen hebben, is van
zoo dringende noodzakelijkheid, dat alle
andere overwegingen daarbij moeten achter
staan."
De stemmen, die zich in dien toon laten
hooren, worden met iederen dag luider en
dringender. Men mag verwachten, dat zij ook
op dc regeeringen niet zonder invloed zullen
blijven. Over do zaak, waarover in Spa de
besprekingen zijn afgebroken, zal het laatste
woord niet gezegd zijn. Overmorgen zullen
daarover nieuwe besprekingen gehouden
worden tusschen de gevolmachtigden van
de beide partijen, ditmaal niet in Spa, maar
in Brussel. Maar het blijft te betreuren, dat
in de vorige week daarover geen overeen
stemming is kunnen verkregen worden, want
iedere dag vertraging berokkent een schade,
die moeielijk zal zijn goed Je maken en waar
over men later zich mogelijk zal hebben te
berouwen.
ben lid van de Duitsche rijksregeering, de
rijksminister Gothein, stelt in de Neue
Freie Presse de Entente aansprakelijk voor
de uitbreiding van het Spartacisme
Duitschland. Hij schrijft: „Het is niet te ont
kennen, dat de krankzinnige stakingsbewe
ging en de bolsjewistische gedachtengangen
van het radenstelsel een gevaarlijke uitbrei
ding hebben gekregen. Wat wij in Beieren
en in Berlijn beleven, is ernstig. Niemand is
in slaat met zekerheid te zeggen hoe de
politieke omstandigheden over vier weken
zullen zijn. Wanneer echter deze onklare
ideeën, de geest yan wanorde, zulk een uit
breiding konden krijgen, dan is dat' slechts
omdat de ellendige oorlog, de voortzetting
van de blokkade, de vernietiging van het
verkeer door de afgedwongen aflevering van
het rollend spoorwegmaterieel ze inderdaad
gekweekt hebben.
Het wreede woord van Ljoyd George: „Wij
steld'en het ahtwoord op het wapenstilstands
aanbod uit, om onzen vijanden den grond
onder de voeten weg te graven en zijne fian-
ken open te snijden", hebben zij in al de
vijf maanden, sintsdien verloopen, tot richt
snoer van hun handelen gemaakt. Zij
leveren onze krijgsgevangenen niet uit om
dat in Duitschland werkloosheid-en gebrek
aan levensmiddelen heerscht, maar met de
blokkade kweeken zij beiden. Zij eischen
onze handelsvloot van ons en willen,-in
strijd met de overeenkomst, haar slechts
met hunne zeelieden bemannenniet
met de onzedat veroordeelt 42.000
Duitsche zeelieden om leeg te' loopen.
Zij verlangen voor de levensmiddelen,
die zij ons willen leveren, goud en in
ternationaal geldige waarden. Hoe wij
de vijf milliard mark daarvoor moeten op
brengen, weten wij niet. Met goederen kun
nen wij daarvan slechts een gedeelte beta
len, want men laat de grondstoffen daarvoor
niet binnen, en de uitlevering van de bruik
bare lokomotieven belemmert het kolen-
transport en brengt de eene fabriek na de
andere tot stilstand. De afgedwongen werk
loosheid maakt ook anderen onwillig om te
werken, roept de vertwijfeling, het bolsje
wisme in het leven.
Terwijl slechts de meest ingespannen ar
beid ons voor den hongersnood kan redden,
wordt er gestaakt, wordt de burgeroorlog in
het ongelukkige volk gedragen. De zenuwen
weigeren den dienst, hunne jarenlange over
spanning, de voortdurende ondervoeding,
het verschrikkelijke vetgebrek zijn de oorza
ken. Het vee is vermagerd, geeft haast geen
melk meer. De krachtvoermiddelen ontbre
ken. Dagelijks sterven in de groote steden en
in de industriedistricten duizenden kinderen,
orndat zij geen melk krijgen. Het toch reeds
zoo karige vleeschrantsoen moet tot een mi
nimum terug gebracht worden. Bij het ge
brek aan stalmest en kunstmeststoffen zien
wij een treurigen oogst tegemoet. Moet het
monsterachtige sterftecijfer in de toekomst
nog verder stijgen? Waarvoor kan dat goed
zijn? De blokkade, het gemis van vrede
brengt het economische leven ook bij onze
vijanden tot stilstand, en doet de werkloos
heid, de ontevredenheid, het bolsjewisme
groeien. Maar de haat maakt blind. De mili
taire geest, beheerscht de regeerenden. De
idealist Wilson heeft voer hem gecapitu
leerd."
In deze schets van den toestand heerscht
in zóó ver overdrijving, det de schuldvraag
al to eenzijdig beoordeeld wordt. Niet aan
de Entente alleen is het te wijlen, dat de
nood in Duitschland tot dit uiterste is geste
gen. Wanneer de vraag wordt gesteld in
hoever Duitschland zelf mede daaraan schuld
draagt, dan kan daarop zeker geen antwootd
gegeven worden, dat Duitschland van schuld
vriipleit. Dooi de wijze van zijne oarlogvoe-
rihg, die ten slotte eene „wereld van vijan
den" deed opstaan tegen Duitschland, en
ook door den strijd tot aan de Aritputting van
zijne laatste krachten vol te houden, heeft
Duitschland het in de eerste plaats aan zich
zelf te wijten, dat men nu staat voor een
toestand, waaruit haast geen redding moge
lijk is niet alleen voor Duitschland zelf maar
ook voor de anderen. Duitschland staat thorns
voor den hongersnood. Maar het verkeert
niet alleen in dien toestand, en dat juist
maakt, dat het zoo móeietifk is aan Duitsch
land de afdoende hulp, die hier noodig is,
te brengen. De Britsche voedingscontroleur
Roberts heeft dit met treffende juistheid
uitgedrukt in deze woorden: „Men zegt niet
te veel, als men zegt, dat Rumenië van hon
ger omkomt, dat Servië van honger omkomt,
dat Oostenrijk van honger omkomt, dat
Duitschland van honger omkomt. Voedsel is
of wordt gezonden naar al deze landen. Maar
dat is niet voldoende, en de vraag is of wij
in staat zullen zijn voldoende voedsel te zen
den tijdig genoeg om een ramp te voorko
men."
Berlijn, 10 Maart. (W. B.) In de zit
ting van de wapenstilstandscommissie van
den Qen heeft generaal Nudent medege
deeld, dat het Duitsche verzoek om aan stu
denten uit de Beiersche streken links van
den Rijn toe te staan hunne studiën voort
te zetten aan de rechts van den Rijn gele
gen universiteiten, door de geallieerden is
afgewezen met het oog op den binnenland-
schen toestand van Duitschland.
De in het wapenstilstandsverdrag bepaal
de aflevering van Duitsch oorlogsmaterieel
aan de Entente is den 7en Maart ten einde
gebracht.
Par ij s, 10 Maart. (Haves). De raad
der groote mogendheden is Maandasmamid-
dag bijeen gekomen tot bespreking van de
rapporten, die maarschalk Foch namens de
militaire deskundigen heeft opgesteld over
de ontwapening van Duitschland. De Temps
deelt hierover mede, dat maarschalk Foch
de maatregelen heeft uitgewerkt tot toepas
sing van de door den oppersten oorlogsraad
in z:jne zitting van 7 Maart op voorstel van
Lloyd George aangenomen beginselen. Het
is om niets minder te doen dan het opleg
gen aan het Duitsche leger van den plicht
om zich door vrijwillige dienstneming te re-
cruteeren, het keperken van de staven en
van de bewapeningen enz. Het is niet on
mogelijk, dat de besprekingen verscheidene
zittingen zullen duren. Dat was ook het ge
val in de vorige week, toen de oorlogsraad
de maritieme bepalingen, die in de aanslaan
de wapenslilstandsovereenkomst zullen wor
den opgenomen, behandelde. Sommige
kwestiën werden uitgesteld; anderen, waar
onder de intcrnalisatie van het Kiclsche
kanaal en de ontmanteling van de vesting
werken van Helgoland, werden naar eene
commissie verzonden.
Brussel, 11 Maart. (Havas). Bij de
eerste besprekingen over den wapenstilstand
werd overeengekomen, dat de Duitsche re
geering aan de geallieerde regeeringen een
lijst zou doen toekomen van de in Duitsch
land achtergehouden krijgsgevangenen.
Deze verbintenis is, althans wat België be
treft, niet nagekomen. Er zal in Spa een
protest worden ingediend tegen de vertraag
de inzending van deze lijsten.
P a r ij s 10 Maart (R.). De opperste oor
logsraad, beslissend over de grootte van het
Duitsche leger, heeft het aantal kanonnen,
machinegeweren en geweren bepaald», dat
Duitschland mag bezitten. Tevens is beslo
ten, dat het Duitschland niet geoorloofd is
zich tanks aan te schaffen. Evenmin mag
het een oorlogsvloot uitrustenhet behoudt
slechts 15,000 matrozen en mag slechts be
schikken over een gering aantal vliegtui
gen.
Het materieel en de munitie, een bepaal
de hoeveelheid te boven gaande, zullen wor
den vernietigd.
Voorts besloot de opperste oorlogsraad
zes vertegenwoordigers van de kleine sta
ten voor de financieele en zeven voor c!e
economische-commissie toe te kennen.
P a r ij s, 11 Maart. (R.) Communiqué.
De opperste raad der geallieerden heeft zich
vanmiddag met de mededeelingen der wa
penstilstandscommissie ten aanzien van
den toestand in Polen bezig gehouden.
Na behandeling van het Czecho-Slowaki-
sche protest liep de beraadslaging over de
voorwaarden, waarop mogendheden met bi-
zonderè belangen en staten in staat \an
wording aan het overleg nopens hun gren
zen met de groote mogendheden zullen
deelnemen.
Morgen volgende zitting.
Londen, 11 Maart. (R.) Commun
qué. De commissie voor de internationale
arbeidswetgeving heeft heden voormiddag
eerst de ontwerp-overeenkomst door de Brit
sche delegatie ingediend, in laatste lezing
te beginnen, de uiteenzettingen van ver
scheiden delegaties aangaande den uitslag
van hun overleg met hunne regeeringen als
mede niet werkgevers- en werknemers-ver-
eenigingen hunner landen gehoord.
P a r ij s, 11 Maart. (R.) De vredesraad
heeft heden de kwestie der Duitsche gren
zen besproken. Er is reden om aan te ne
men, dat de raad den Poolschen eisch zal
inwilligen en bij den nieuwen Poolschen
staat Dantzig en Neufahrwasser zal inlijven
benevens een strook grond, die hel dal van
de Weichsel volgt en de nieuwe Póolsche
havens met Posen verbindt.
P r ij s, 1 1 M a a T (R.) In tegenstelling
tot alle anders luidende verklaringen geeft
een hcogc autoriteit .als zijne meening te ken
nen. dat het voorloopige vredesverdrag niet
eerder "dan omstreeks half April gesloten zal
kunnen worden.
N c w-Y o r k, 11 Maart. (R.) President
Wilson lijdt aan verkoudheid en houdt op aan
raden van zijn geneesheer gedurende het
grootste gedeelte van den dag zijne hut.
Men verwacht, dat dc stoomboot 13 Maart
te Brest zal aankomen. De president begeeft
zich dan onmiddellijk naai- Parijs, overeen
komstig de- langs radio-telegrafisclien weg
gemaakte regeling, dat dc vredesconferentie!
l i Maart zal bijeen, komen.
Lo n d e n 11 Maart (R.). Reuters bijzon*
dere correspondent'te Porijs, wijzend op de
besprekingen ter vredesconferentie ton
aazien van de voedsel voorzien in v r. n
Duitschland, deelt mede
Tijdens de bijeenkomst van den Road "n
Tienen op 8 Maart werd een telegram ont
vangen: van genrran Plun\?i, don commcn-
dant van de Britsche strijdkrachten aan den
Rijn, waarin deze aandrong op he verschaf
fen van voedsel aan de noodlijdende Duit
sche burgerij, zoowel om wanordelijkheden
to voorkomen als uit overwegingen vare
menschelijkheid. Het lelegiam vaiv-Plumer
maakte zóó'n diepen indruk, dal de Rahdf
van Tienen, o^or aile bezwaren heenstap
pend, besloot voort te gaan met de regelin
gen betreffende de voedsdlvooiziening van
Duitschland en de onderhandelingen to Spa
te hervatten.
Londen, li Maart (R) De vierdaag-
sclie conferentie van dc unie voor den volken
bond is hedenochtend onder voorzitterschap
van Lord Shaw van Dimfernline in West*
minster geopend. Onder de aanwezigen be<
vonden zich Yenizclos. Sir John Millougliby,
Dickinson, majoor David Davics. leden van
het parlement, vertegenwoordigd van Amc-(
rika, China, Frankrijk cn andere geallieerde
cn neutrale landen. De openmgzilling had met
gesloten deinen plaats.
Parijs, 11 Maart. (R.) De comuiisde!
voor de aansprakelijkheid voor den oorlog
Jiceft een verslag uitgebracht, waarbij wordt
vastgesteld dat, bezien vanuil het gezichtspunt
der huidige internationale wetgeving, dc ex-
keizer en diens raadslieden niet vee den
rechter kunnen worden-gebi acht. al staat hun
schuld vast. De commissie heeft ic kennen ge
geven. dat dc conferentie êcn gcreclilsjiofl
dient in te stellen, waarbij dc verwekkers van
den oorlog berecht worden cn is van mccning,
dat er in dc internationale wetgeving geen be
letsel bestaat'dc bedrijvers van misdaden,
wat betreft de wijze van oorlogvoeren, ge
rechtelijk te straffen.
Straatsburg, 11 Maart. (Havas.) fit
zijn jongste zitting heeft de opperste raad van:
Elzas-Lotharingcn te Straatsburg het voorstel
betreffende dc reorganisatie van het voorloo-
pig bestuur van het land, overeenkomstig den
wensch der bevolking, goedgekeurd De tc
Straatsburg gevestigde lïooge commissaris zal
alle diensten onder zijn bevoegdheid centrali-
scercn. Anderzijds zal een oppcrafdceling, be
staande uit Elzas-Lotharingschc leden naast
den hoogen commissaris een permanente raad
gevende commissie vormen.
In zijne volgende zitting zal de raad over
de wijzigingen beraadslagen, die in dc voor
loopige régeling betreffende dc spoorwegen
moeten worden aangebracht.
B e r 1 ij n. 11 Maar t (W B.) De avond
bladen berichten, dat gisteravond in (3e Brun-
nenstrassc een Spartacistenncst door de re-
gceringstroepen is genomen. Er bevonden zich
omstreeks 30 personen, die door hun aanvoer
der, een Rus die in December van het vorige
jaar het Pruisische staatsburgerschap had
verkregen, geoefend cn van wapenen voorzien
werden. Twee Sparlacisten die bij hunne ar'
rcstatic met revolvers op de soldaten vuur
den, werden doodgeschoten.
Berlijn, 11 Maart. (W.-B.). De op
perburgemeester van Lichtenberg heeft den
rijksminister voor de verdediging verzocht
de actie der regeeringstroepen»tegen Lich
tenberg te staken.
Tot. de aangeboden voorwaarden behoo-
ren Oprichting van een volksweerbaarheid,
waarin ook daarvoor geschikte Spartacisten
opgenomen zullen worden, uitwisseling der
gevangenen en volkomen straffeloosheid
oor allen, die gedurende de gevechten in
handen der regeeringstroepen zijn gevallen
en van alle andere Spartacisten, die aan do
gevechten hebben medegedaan.
De minister van verdediging heeft den
Voorzichtigheid is practische wijsheid.
De Roman van een Nederlandschen Schilder.
Naar het Engelsch van
van
MAARTEN MAARTENS
door
J. L. van der Moer.
70
't Maakt de zaak wel interessanter.
U is zeker n gevoelig mensch, hernam
rij, de bovenlip een beetje vinnig optrekkend.
Ik geloof, dat de museums hier vol zijn met
de portretten van mijn voorouders. En ik ben
van plan om 'n half dozijn van de best ge
lijkende mee naar huis te nemen. (Zij maakte
Intusschen een paar streepjes grijs in haar
lucht.) Papa is wel goed voor 'n half dozijn, als
Ik ze tenminste 'n beetje goedkoop kan krijgen.
II' zou den Stadhouder Willem II nemen,
die is de knapste.
Ik veronderstel, dat ik op hem lijk
Lis zweeg, misschien ten lecken, dat hij het
tr mee eens was.
Welnu, zou- u iemand weten, die dat
calf dozijn, volgens onze keus, zou willen
maken, laten we zeggen voor vijftig dollar
per stuk
Ik denk 't wel.
Of zestig voort 't eerste, als we er eens
niet verder op in gingen
Voor elk portret zou minstens 'n week
noodig zijn1.en dan zou mijn vriend, ver
moed ik, tien dollars meer verlangen voor
elk exemplaar, dat grooter is dan alleen hoofd
en borst
Dus u bedoelt bijvoorbeeld tot en met
de knieën.
Ja, maar niet ten voeten uit.
Ik zal er met Papa over moeten spreken.
En ik zal 't mijn vriend moeten vragen.
Dc mogelijkheid bestaat natuurlijk, dat ic wei
gert. Komt u morgen weer hier
Ja. Ik logeci* in Je Vieux Doelen. Ik
zal natuurlijk eerst zijn werk eens moeten
zien. Want u schijnt toch geen goed beoor-
declaar te zijn.
Ze namen afscheid van elkaar. Lis gaf den
g"-. at jongens, bij wijze van godspenning, elk
e<. dubbeltje. Hij was vast besloten dal zaakje
.:u rhaar eens aan te pakken, dat lage knoei
werk, tegen zooveel per el. uit tc voeren en
de (luiten in zijn zak te steker. Drie honderd
dollars maken een aardige som voor iemand,
die nog maar een klein beetje over heeft Dit
was nu de bcteekenis van de kunst an het
werkelijke levensloven, kopiëeren, les geven j
aan 't kind van een kruidenier, tenzij men een
genie was, zooals Raff, of een amateur, zooals
Pareys.
Dien avond, terwijl ze een boterham aten,
vertelde hij de heele geschiedenis aan de Lok-
stcr's. Het amuseerde hem, maar tevens
schaamde hij er zich over.
Vader, moeder en de zes kinderen waren
uitgelaten.
Gelukkig, (lat je 't niet kunt doen» zei
vader Lokster kalm, terwijl hij zijn dikke
boterham dunnetjes besmeerde. Jc zou geen
lijd hebban door je werk voor den „Prijs".
Ik ben niet van plan mee te dingen,
antwoordde I-is.
Moeder Lokster stootte een schaaltje tegen
een glas, waardoor ze beiden werdén be
schadigd. Zoo iets was "nog nooit gebeurd. De
toon, waarop Lis sprak, sneed verdere dis
cussie af.
't Zij zoo. ga jij maar Nassau's copicenen
voor 'n Amerikaanschen worstenkoning I riep
oude Lokster.Nu, Hendrik je, meer krijg
niet
F.n hij trok de (Amerikaansche) worst bij
haar weg.
Ik zal mijn „ambacht"' uitoefenen, ant
woordde I-is spijtig, zooals
Ik, viel oude Lokster in.
Zooals anderen.
Lis schoof zijn bord terug.
Je eet hecicmaal niet, Lis, je bent je
goeden eetlust kwijt, sedert je terug bent,
merkte de vrouw des huizes op.
Te Aldervamlc zullen ze jc wat anders
voorgezet hebben, wat meende Petrus Pau-
lus, cc oudste zoon, de eenigc van de familie,
die zuur keek.
Daar geeft Lis no-g al wat om, protes
teerde de Moeder boos.
f_ 'n Man, die de kunst liefheeft, trekt er
zich niets van aan, wat ie eet, verkondigde
oude Lokster in vollen ernst
De kinderen kenden deze theorie al van hui-'
ten, ze waren er mee groot gebracht Ze bo
gen de jonge hoofden over dc ledige borden.
De Jiunst is voldoende, vervolgde oude
Lokster, rondkijkend of men zijn woorden be
aamde IV Lun&t ''oet den eetlust vervliegen.
Toen ik nog studeerde, ben ik wel eons in 'n
museum gegaan, terwijl ik 'n leege maag had,
en toen ik er uit kwam, dacht ik niet meer
aan eten.
Toen hadt u zeker stillevens vap citroe
nen en kreeften bewonderd, veronderstelde dc
oudste, meesmuilend.
Ilendrikje zoog op een velletje van
worst.
Dat is 't mirakel van de brooden en van
dc visschen. Denk je soms dat die duizenden
werkelijk voedsel verslonden, dat maar al
door vermenigvuldigd werd? Kan je begrij
pen! Hun lichamelijke honger verdween, zoo
dra zij den Verlosser aanschouwden, want
toen werden ze verzadigd door 't geestelijke,
't god-delijkel
Oude Lokster keek met liefdevolle blikken
naar zijn magere echtgenootc.
Ik geloof dat we van daag wel wal des
sert mogen hebben, vervolgde hij op vriendc-
1 ijken toon. Met 'n glaasje punch er bij.
ITessert" beteekende een extra half uurtje
bekijken en bestudeeren van eenigc mooie
gravures uit de Rembrandt-portcfeuille, een
geschenk van Lis.
Moeder Lokster stond op en rammelde met
haar sleutelbos. In minder dan géén tijd ont
stond er onder de familie een groot dispuut
over de lichteffecten van dc „Voorstelling in
den Tempel", waarover Ilendrikje. ondanks
haar Rembrandt-achligen naam, met groote
vrijmoedigheid een minder gunstig oordeel
durfde uitspreken. Dc meer zachtmoedige
Saskia protesteerde en riep het oordeel in van
Lis.
Maar deze schoof dc mooie gravure een
beetje ruw ter zijde en liet dc gansche bende
magere, hongerige, rumoerige kunstliefheb
bers alleen onder de petroleumlamp zitten.
Je moet ons je weigerend antwoord eens
voorlezen! riep oude Lokster hem na. Maar
je mag 't wel keurig schrijven aan (lie Mist
Nassau voorzichtig!
O, vader! Dat is niet goed! riep hel
koor.
Al tastend klom Lis de trap op haar zijn ka<
mertje. liet wankele oude huis, dat gestul
werd tusschen twee soortgelijke, scheen te
slingeren aks een sohip, wanneer men dc trap*
pen opging.
liet was een van die oudqrwetsohe, hooge,
hokkerigc huizen met een twaalftal kamers,
waarin vloeren, muren, plafonds, kortom alles
scheef was, met nauwe ongemakkelijke trap-;
pen, die op de meest ongeschikte plaatsen in?
de hoeken waren aangebracht, vervelend om
in te wonen en leclijk voor het gezicht. In don
loop van oen twintig-lal jaren warert de vele
poortjes van <lc duivenslag door vaardige
handen netjes versierd. De doorgezakte pia-'
fonds waren van wijnranken in gips voor
zien, de trapleuningen waren gebeeldhouwd
en de half vermolmde deuren waren met ko
peren tulpen versierd (Vermoedelijk een over
blijfsel van de tulpenwoede in de zeventiende
Eeuw). De kleine kamertjes, als roefjes op een
schuit, die op de trapporlaaltjes uitkwamen,
waren volgepropt met werk van de bewoners
zelf en met producten van kunstvrienden. In'
den w'cdren des levens was oude Lokster bij
tal van studievrienden achtergebleven, well;6
hem daarom des te gunstiger gezind warenv
Ilij was maar een teckcnmecster, die matig
goede schepen schilder-de. Een Sanctum,
een heiligdom, hield hij er niet op na. liet gei
heele huis door waren doeken verspreid, dié
do namen van meer of minder bekende be
roemdheden droegen.
(Wordt vervolizd.l
