„DE EEMLANDER" BUITENLAND 1 17e Jaargany No. 227 lP(lKUrMFUTi!PS!r\ ■"nde" fluunnCnlLIliOrRiJO foort t^o idtro franco pti ootl 1 UQ pel «reek (mei fintl» «Tielcerlnt lejeo ongelukken! f 0.1 S «konderUjki nummer» 1 QSSS WekeUjkieb bijToegse) »Oe Hnlhndmnm fjcumovi onder redactie van Theresa Hoveal pei maanden 71 tent Wekellikseb btlroegsd ITere/drevuee pel 1 maanden 60 cent Waardag 24 Waart 1919 P8IB sfj (oraiaiifli HOOFDREDACTEUR: M«. O J. VAN SCHAARDENBURG Uil GEVERS: VALKHOFF Co BUREAU: ARNHSMSCHE POORTWAL. 1NTERCOMM. TELEFOONNUMMER 613 elke regcJ meei f 0.20. diemtaanhiedlngeo 15 «ects f 0J0, grootc lel. naai plaatsruimte V(*u handel en bedrijl bestwil x*e* ▼Aordecltge bepalingen »n» hel herhaald idver» feeree in dil QLad, bft abonnement. Eene circulairs bevattende da rookwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht De beslissing over den vrede is op den komenden w§g. Sedert Wilson nu acht dagen geleden in Parijs is teruggekeerd, worden alle zeilen bijgezet om de onderdee- len van de vredesvoorvvarden vast te stellen en de verschillende artikelen bijeen te voe gen tot het verdrag, waarin de rechten en verplichtingen der contracteerende partijen zullen zijn omschreven. Hoe zal dit verdrag er uitzien? Nog slechts enkele dagen geduld en de Duitsche regee ring zal worden uirgenoodigd hare gevol machtigden te zenden om kennis te nemen van de besluiten waartoe de geallieerde en geassocieerde mogendheden onder elkaar ziin gekomen. Zonder strijd en wrijving zul len die besluiten niet tot stand komen. Ken schetsend daarvoor is het besluit, dat de Italiaansche delegatie heeft bekend gemaakt, dai zij zich verder onttrekken zal aan de vredesconferentie, als haar geen zekerheid wordt verschaft, dat Italië bij den vredes- buit, dien het zal opstrijken, ook Fiume toe gewezen zal krijgen. Om op dat ééne punt zijn zin door te drijven, ontziet Italië zich niet in uitzicht te stellen, dat het zijne mede werking aan den vredesarheid zal onttrek ken. Dat wordt verkondigd niet als-dreige ment, maar als een onherroepelijk besluit. Dit voorbeeld is typisch voor de bezwaren, die zijn te overwinnen om de geallieerden, nu ihet er op aankomt de vruchten van den ge- meenschappelijken arbeid te oogsten, onder één hoed te vangen. Misschien speelt deze moeielijkheid om overeenstemming te krijgen onder de ge allieerden, mede een rol in 't geen men laat verluiden over het voornemen, dat zou be slaan om aan Duitschland omtrent het ont- •werp-vredesverdrag, dat het zal worden voor gelegd, geen andere keus te laten dan het «art te nemen of te verwerpen. De Duitsche regeering heeft getracht zich daarover zeker heid te verschaffen. Zij heeft bij de wapen stilstandscommissie, die geregeld te Spa bijeenkomt, een nota laten indienen, waarin gevraagd wordt of de berichten in de Engel- sche ën de Fronsche pers juist zijn, dat de Svitsche premier Lloyd George en de Fran- ;che minister van buitenlandsche zaken Pichon hebben verklaard, dat met Duitsch land niet zal worden gedebatteerd over het preliminaire vredesverdrag en dat in dat ver drag geene wijzigingen zullen worden toe gestaan. Men maakt zich daarover in Duitschland ongerust. Dat is te begrijpen, want als de keus slechts is tusschen aannemen of ver- weipen, dan staat men .voor eene buitenge woon moeielijke vraag. Maar de mogelijk heid is niet uitgesloten, dat men de zaak te donker inziet. Volgens berichten in de Er.gelsc'ne pers zijn de Amerikaansche ge volmachtigden ijverig in de weer é^ne recht vaardige behandeling van Duitschland door te zetten en dit is ook op sommige punten gc-iukt. Op de beide het eerst voor de hand liggende punten, de voeding en de verzach ting of opheffing van de blokkade, zijn de geallieerden de aansporing van Amerika gevolgd. Over Amerika's wensch, dat Duitschland zoo spoedig mogelijk in den volkenbond zal worden opgenomen, wordt onderhandeld. Ook moet besloten zijn over sommige voorwaarden onderhandelingen toe tc laten, met name over de sterkte van het Duitsche leger, over den tijd voor de beta ling van de oorlogskosten en over de gren zen in het oosten. Dit wijst op eene zachtere stemming, die tracht zich te doen gelden-. Daartegenover doen zich intusscher. andene stemmen hoo ien, inzonderheid in de Fronsche pers, die niet willen hoorén van cenige mogelijkheid tot onderhandelen. Welke richting ten slotte zal bovendrijven, is onzeker. Op één punt echter heerscht zekerheid namelijk hierin, dat men zich bewust is van de noodzakelijk heid om spoedig den vrede te sluiten Duitschland voor verhongeren te behoeden en de blokkade op to heffen, die volgens de uitdrukkelijke erkenning van Bonar Law ook de geallieerden schaadt en hunne in dustrie belemmert in het weer opvatten van den vredesarbeid en vön den uitvoer. Ook Hongarije heeft thans een nieuwen, grooten stap verder gedaan op den weg der revolutie; Graaf Michaël Karolyi, die als voorloopig president van de in de plaats van het koningschap bij Gods genade getreden Hongaarsche volksrepubliek zoo ver naar links was gegaan als een man van zijne af komst met mogelijkheid kon gaan, heeft af gedaan. Hij verklaart in eene afscheidspro- ciamatie aan het Hongaarsche volk, dat hij zijn ambt neerlegt en de macht overgeeft aan het proletariaat der volken van Hon garije. Als nieuwe regeering is opgetreden een revolutionaire regeermgsraad van de Hon gaarsche socialistcnportij, die de dictatuur van het proletariaat verkondigt. Mij verklaart onverwijld aan het werk te zullen gaan"1 tot verwezenlijking ven het socialisme, en com munisme en heeft de socialisatie bepaald van het groot-grondbezit, de mijnwerken, de groote bedrijven der industrie, de banken en de verkeersondernemingen. De beide proclamatiëtj bevatten een strijd kreet tegeh de vredesconferentie te Parijs, die beschuldigd wordt het toe te leggen op den ondergang van Hongarije. Wat dé maat heeft doen volloopen is een nota, wa&rin de nieuwe Hongaarsche grenslijn werd ntedegedeeld, zooals zij door de geal lieerden is vastgesteld. Die nota hield den last in om de Hongaarsche troepen te doen teruggaan tot binnen deze nieuwe grens, die van Hongarije nog slechts in wezen zou laten het gebied tusschen Don au én Theiss en het Midden-Theissdal. De steden Arad, Szegedin, Grosswardein en Debreczin zou den vallen binnen het door de overwinnaars tc bezetten gebied; de Rumeensche troe pen zouden 60 KM. naar het westen opruk ken over een front van 230 KM. Graaf Karolyi wendt zich tegen de con ferentie om steun tot het proletariaat der wereld. De nieuwe Tegeeringsraad werpt zich in de armen van het bolsjewisme. Hij ver klaart zijne volle solidariteit met de Russi sche sovjetregeering, biedt den proletariërs van Rusland zijn bondgenootschap aan en spoort de arbeidersbevolking van Engeland, Frankrijk, Italië en Amerika aan, niet verder den roekeloozen veldtocht van hunne kapi talistische regeeringen tegen de Hongaar sche radenrepubliek te dulden. Hij wekt de arbeidende en landbouwende Bohemers, Ru- menen, Serven en Kroaten op tot een bond genootschap tegen de hen beheerschende bojaren, groot-grondbezitters en dynastieën; de arbeiders van Duitsch Oostenrijk en Duitschland spoort hij aan het Hongaarsche voorbeeld te volgen, met Parijs voor goed te breken en zich met Moskou te verbinden de groet, die door de nieuwe regeering aan Moskou werd gebracht, is van daar uit terstond met een wedergroet beantwoord. Lenin heeft persoonlijk aan Bela Kun, die als volkscommissaris van buitenlandsche zaken van de Hongaarsche radenrepubliek het aanbod tot het sluiten van een bondge nootschap overbracht, bericht, dat hij de* boodschap aan "het juist vergaderde congres der communistenpartij van het bolsjewisti sche Rusland had medegedeeld, die haar met gioote geestdrift begroette; hij heeft be richt toegezegd van de besluiten, die^ dit congres zal nemen, en ook over den mili tairen toestand. De aankondiging van den nieuwen steun, dien het bolsjewisme heeft te wachten uit Hongarije, valt samen met de tijding, dat het de kleine macht Enten' e-troepen, die na den wapenstilstand met -Turkije gezonden was naar Odessa, niet voor den wind gaat. Deze troepenmacht heeft zich te verweren legen eer. krachligen aanval van bolsjewisti sche troepen en schijnt in een kritieken toe stand te verkceren. De in Londen ontvangen berichten zijn eenigszins tegenstrijdig; van twee gelijktijdig ontvanger, berichten meldt het eene, dat de stad bezet wordt ge houden, en het andere, dot het noodig zal ziin haar te ontruimen. Dc- algemeene indruk is volgens Reuter, dat waarschijnlijk de ont ruiming wordt uitgevoerd. fn een brief, dien de Russische oud-mi nister Miljoekow zond aan de Daily News. wordt de beteekenis der ontruiming van Odessa gekenschetst als een ramp; er wordt gezegd: „Niet alleen zullen handel en in dustrie lijden, maar de internationale zijde van den strijd met het bolsjewisme zal naar voren komen tengevolge van de vorderingen, die het bolsjewisme heeft gemaakt van het Russische binnenland naar streken, die veel dichter liggen bij de middelpunten van het internationale verkeer." Dat geldt nog in sterker mate van het nieuwe arbeidsveld, dat in Hongarije voor het bolsjewisme geo pend is door de niéuwe revolutie, die daar is uitgebroken. Het bolsjewistische gevaar h.iugt hic.mce alweer een dreigender aan- Baitenlaadscha Berichttu Londen, 22 Maart (R.) Officieel. De commissie voor den volkenbond is heden- namiddag onder voorzitterschap van presi dent Wilson bijeengekomen. Het was de eerste vergadering der commissie sedert de opstelling van de concept-overeenkomst, welke den, Hen Februari aan de conferentie yerd voorgelegd. De beraadslaging liep over een aantal amendementen, die het resultaat vormden zoowel van de jongste gedachten- wisseling met de vertegenwoordigers der neutrale staten, als van de opbouwende kri tiek die over de ontwerp-overeenkomst is ge leverd. P a i» s, 2 2 Maart. (R.) Officieel. De commissie voor de internationale arbeids wetgeving heeft hedenvoormiddag hare 34e vergadering gehouden. Zij voltooide de be raadslaging over het voorstel der arbeids klasse tot nauwkeurig onderzoek van het vre desverdrag, alsmede over de door de dele gatie der vrouwenorganisatie ingediende voorstellen. Er blijft de conferentie nog over haar eindrapport voor de vredesconferentie op te stellen P a i ij s, 2 3 Maart. (Havas). Over de Zaterdagmorgen gehouden vergadering van den raad van tienen, die gewijd was aan de Poolsche kwestie, bericht, dat de Temps, dat de cönclusiën van het nieuwe rapport der bijzondere commissie, belast met het onder zoek van de Duitsch-Poolsche grens, strek- leen tot handhaving van de vroeger voorge stelde grens. Deze cönclusiën zijn in begin sel goedgekeurd. De eindstemming zal plaats hebben tegelijk met de beslissing over de noordelijke, westelijke, zuidelijke en ooste lijke grens van Duitschland. De kwestie van het vervoer der Poolsche <Uyisüyv. van generaal Haller naar Dantzig Cv <U.£Tan de"gevolgen, welke het afbreken -vS^n^bespfëkingen in Posen zullen heb ben, zuulen Maandag onderzocht worden. Londen, 2rl Maart. (R.) Renter's correspondent te Parijs bericht: het vraag stuk der schadeloosstelling en dat van de bepaling der Duitsche grenzen zijn op het oogenblik het belangrijkst. De commissies van deskundigen hebben de eischen tot schadeloosstelling terugge bracht tot 8000 miliioen pond sterling, het geen met inbegrip van de rente een bedrag van 16.000.000.000 pond sterling verte- genwo&digt, dat in 40 jaar moet worden betaald. Volgens de meening der Ameri kaansche deskundigen bedraagt Duitsch- land's bezit in binnen- en buitenland echter hoogstens 2400 miliioen pond sterling. In deze raming is het Saar-bekken opgenomen als gebied buiten Duitschland, dat door de commissie als vatbaar voor confiscatie door de geallieerden wordt beschouwd. Mocht deze meening algemeen de gangbare wor den, dan zou er 1600 miliioen beschikbaar zijn voor de onmiddellijke liquidatie der oor logsverliezen, waarna nog een bedrag van 800 miliioen pond moet betaald worden. Om het overschot te innen, moet men volgens de meening der Amerikanen voor namelijk vertrouwen op de Duitsche han dels-balans. Hierdoor is de bijkomstige vraag opgeworpen, in hoeverre men moet toelaten, dat de Duitsche nijverheid met het buitenland concurreert. De Fransche gede legeerden staan op het standpunt, dat de Duitsche nijverheid gedrukt moet worden door belasting op in- en uitvoer. De Engel- schen 2ijn rneer de meening toegedaan, dat men Duitschland moet toestaan zijn werk zaamheden op industrieel gebied te hervat ten, ten einde het in staat te stellen het restant van zijn schuld aan de geallieer den af te doén. De deskundigen schatten Duitschland's in- en uitvoer jaarlijks op ongeveer zestig miliioen pond. Volgens deze schatting zou de resteerende schuld in twaalf jaar zijn be taald. Dit is het standpunt der Amerikaan sche gedelegeerden, maar het wordt door de overigen niet algemeen aanvaard. De Franschen, en in zeker opizicht ook de Engelschen, zijn geneigd een veel hooger schadeloosstelling te eischen, die over een veel langer tijdperk zal worden verdeeld, Ook bestaat er verschil van meening over de verdeeling der schadeloosstelling onder de geallieerden. De Franschen maken aan spraak op prioriteit voor de verwoestingen in de bezette gebieden, terwijl de Engel schen voorstanders zijn van een verdeeh'ng op grondslag van de oorlogskosten. Frank rijk heeft de zwaarste matërieele verliezen geledenEngeland heeft zijn bevolking de zwaarste lasten opgelegd. De Vereenigde Staten eisehen elf honderd miliioen pond voor de verloren gegane levens en eigen dommen, waarbij voor ieder menschenle- ven, dat door onwettige daden verloren is gegaan, een bedrag van 5000 pond ster ling wordt geëischt. Hierbij wordt niet re kening gehouden met de in den strijd ge sneuvelde Amerikanen. P a r ij s, 2 3 Maart. (Havas). De minis terraad is Vrijdag bijeengekomen, onder voorzitterschap van president Poincaré. Mi nister-president Clemenceau heeft bij die gelegenheid den president der republiek het besluit ter onderteekening voorgelegd, waar bij de oud-minister Millerancl in tijdelijke opdracht belast wordt met de functie van algemeen commissaris der republiek te Straatsburg. Een tweede besluit stelt aldus de gevoegd- heden van den algemeenen commissaris vast: Art. I. De algemeene commissaris der re publiek te Straatsburg oefent onder recht- streeksch gezag en als permanent gedele geerde van den minister-president en mi nister van oorlog het algemeen bestuur uit over het gebied van ElzasLotharingen. Hij vereenigt onder zijn gezag alle takken van bestuur. Art. II. Drie commissarissen der republiek, zetelend te Straatsburg, te Metz en te Col- mar, nemen onder het gezag van den alge meenen commissaris het bestuur waar over het gebied van den Beneden-EIwis, Lotha ringen en den Boven-EIzas. Art. UI. De algemeene commissaris der re publiek, die te Straatsburg zetelt, treedt tot het kabinet toe als minister voor EIzas-Lcttha- ringsche aangelegenheden. Hij zorgt voor de bezet'ing van alle posten. Art. IV. De minister-president en ministei van oorlog is belast met het tenuitvoer leg gen van het onderhavige dekreet. Art. V. Alle'bepalingen, die in strijd ziin met het onderhavige dekreet, uordenopge- heven. Berlijn, 22 Maart. (V. B.) De vol gende verklaring werd door vertegenwoor digers van alle beroepsstanden in Dantzig afgelegdWij zijn vast besloten ons uiter ste best te doen, het gevaar van uitlevering aan Polen, dat de door en door Duitsche stad Dantzig bedreigt, af te weren en wij prötesteeren ten krachtigste tegen elke af scheiding van Pruisen en van het Duitscha vaderland. Wij eischen op grond van het zelfbeschikkingsrechtde Duitsche stad Dantzig moet bij voortduring deel uitmaken van het Duitsche rijk.. Hamburg, 2 2 Maart. (\K\ B.) De voigende schcp&n zullen'heclen uiiloopen: naar Downs: Cap Finistere, Rio Negro, Rio Pardo, Alexandra Woermr.nn, Eduaid Woefmann eri Java. Naar Firth: Santa Crui, Cordoba, Regena, Kronfeld en Pera. B e r 1 ij n, 2 2 M a a r t. (W. B.) Volgens de Deutsche Allg\ Ztg. is het waarschijnlijk, dat de overeenstemming in de samenstelling van het Pruisische ministerie zal worden ver kregen, zoodat dit uit een coalitie tusschen meerderheidssocialisten, centrum en dem> craten zal worden samengesteld. Bern, 2 3 Maart. (H.) Ten einde vrij heid van handelen te verkrijgen voor de besprekingen in zake dé vernieuwing der handelstractaten met Frankrijk, Italië en Spanje, welke door de regecringen dezer staten werden opgezegd en in den loop van September 1919 eindigen, zijn door den Bondsraad de handelstractaten met Duitschland, Oostenrijk en Hongarije opge zegd. L o n d e n 2 2 M aar t. V D.). Gemach tigden van de spoorwegarbeiders hebben heden een onderhoud gehad met Bonar Law, waarna zij rapport uitbrachten aan de ver gadering van gedelegeerden der mijnwer kers. 9 Besloten werd de éventueele staking uit te stellen tot nader order. Londen, 22 Maalt. (R.) Reifter ver neemt van cle hoogstgezaghebbende zijde, dat het bericht in de Kopenhaagsche Ber- linske Tidende, volgens hetwelk koning George den gewezen keizer Karei zou heb ben uitgènoodigd met zijn gezin naar En geland te komen, volstrekt onjuist is. B e r 1 ij nr 2 2 M aart. (W. B.) De New- York World, die betrekkingen met het Witte Huis onderhoudt, verklaart in een hoofdar tikel*, dat Oostenrijk zeker even nauw sa menhangt met Duitschland als Beieren en dat tot mi toe alleen dynastieke belangen de vereeniging van Duitsch-Oostenrijk "met Duitschland hebben verhinderd. De oucle dubbel-mor.archie Oostenrijk-Hongarije 13 voor eeuwig ontwricht. Het zelfbeschik kingsrecht ken niet aan andere nationali teiten worden toegekend, wanneer het ook niet evenzeer wordt toegepast mei beirek king tol Duisch-Oostenrijk. Door aanslui ting vtm Duitsch-Oosfenrifk wordt een dei grootste moeilijkheden ^van het Metternicl> sche Europa uit den weg geruimd. Voor 'n „nieuwe beschaving" komen de menschen eerst dan in het vuur, wanneer ze verwachten er zelf profijt van te zullen heb- 5>en. FEU8LLETQPJ. LIS Doms Dc Roman van een Nedcrkwdsclien Schilder Naar het Engclsch van MAARTEN MAAIVTENS door J. L. van der Moer. 77 Je teekening is goed, heel goed. Je hebt uitstekende vorderingen gemaakt in de tech niek. t Zou dan 'ook belachelijk, dwaas en krankzinnig zijn, als 't niet zoo was. Maar in dil ding heb jc iets gebracht, wat ik in 't portret van die vrouw miste, en 't w>as juist mijn doel, om tc zien, of t in jc zat. Dat •vrouwenportret was niets meer dan 'n kopie van 'n vrouw; maar dit ding is och, god, ik word ziek van 't woord dit ding is werkelijk Kunst. Jij kunt 'n telegram van je ziel naar je vingers sturen en deze maken den inhoud békend. Da 's alles, en 't is genoeg. Kom naar Den Haag en schilder portretten. 'Jk'zal zien. dat ik je bestellingen bezorg, beste jongen#- XXXVI. u Kees Bardö had een weldadige bui gehad (tot zijn eigen voordeel) door haastig en goedkoop dc heele portefeuille van Lis tc koopen. Ilij beweerde natuurlijk tegenover iedereen, dat hij er een flink bedrag voor be taald had. Als vergoeding voor deze „reclame" trachtte hij eerst met.den jongen schilder oen contract af te sluiten voor een dozijn portret ten, tegen een vasten prijs en in de toekomst. Maar toen het onderhoud afgcloopen was, schudde hij droevig zijn knoklcig hooid. Zijn leeÜjkc, oude vrouw stelde belang in Lis, dien zij eens op de trap ontmoet had. Maar Kees Bardo antwoordde haar bits:- Dn 's geen Apollo, maar Mercurius. Je moet niet denken, dat je ze allemaal kunt beetnemen, mompelde zij. Dat kan ik wèl, en dat doe ik ook* maar niet altijd. Ik licb hem al tc pakken gehad. Intusschen vertelde hij overal, wat Jacob Raff van den jongen kunstenaar gezegd, en niet gezegd had (natuurlijk zonder kwaad op zet), en daarbij verkocht hij dc goede dingen uit de portefeuille met groot voordeel. Iïet portret van den dooden Simon was in „onbe kende handen' overgegaangelukkig voor Bardo juist intijds, voordat Lis in slaat was hem, met bedreigingen en met vleierijen, honderd gulden te bieden om het terug te koopen. „Ilond.erd gulden jainmerde de öude, maar hij zorgde, dat zijn (betraande oogen de boozc blikken van Lis niet ont moetten. Nu Lis weer over wal contanten kon be schikken, was hij in staat geldschieters af te betalen en in de lommerd beleende zaken terug tc halen. Hij vond het een heele verlichting. Dit zelfde was ook het geval met dc eerbied waardige weduwe, wier scherpe speur;-in voor het kwade reeds, lang het geldgebrek van haar huisgenoot, die niet tot haar richting behoor de, had ontdekt. „Zulke kwakzalvers moeten bij m ij niet zijn", verklaarde zij. toen zij dc laatst afbetaalde duiten in haar beurs ge stopt had en ter kerke ging. Haar studenten in de godgeleerdheid waren liet met haar be wering niet eens. Zij vonden, (lal Lis hun wel wal afleiding had bezorgd. Maar de weduwe, die een hel gekleurde plaat van den Breedcn en Smelten Weg" in haar huiskamer had hangen, beweerde bits, dat hij hen van den goeden weg af leidde. Toen Lis afscheid kwam nemen bij <lc Lobsters, gevoelde hij. dat er jegens hem een zekere koelheid in dc familie Was ontstaan. Oude Lokster was altijd een Koning in zijn huis en voor zijn huisgenootcn geweest; maai er was; verandering gekomen in 's Konings welwillende houding tegenover zijn vrocgcrcn gunsteling. De babbelzieke heer trok een be denkelijk gezicht en beweerde, dat de jonge man bijna de grootste fout beging, welke in <le kunstenaarswereld kon voorkomen hij liet na het werk tc leveren, waartoe hij in staat was. En dc familie beaamde zulks. Toen ge- rijimen tijd later, door een dichte massa van vooroordeel heen, langzaam in Lokstcr's brein doordrong, dat Lis zich een dragelijk bestaan had verzekerd door het schilderen van por tretten. trok hij een nog veel bedenkelijker gezicht en beweerde hij, dat die jongen, Aoor wien hij zulk een mooie toekomst had ge droomd, het ergste deed, wat een kunstenaar doen kon; liij toonde immers iemand te zijn, die veel beter k o n dan hij dcc d. Overigens bewaarde hij eer. raadselachtig stilzwijgen en schudde hij slechts het hoofd. Hij was tc goedig, om op zijn vroegcren vriend te schcjWen. (tedurer.de vijftig jaren van hard ploeteren had oude Lök»i£r standvastig steeds datgene gedaan wat hij kon nm; "iïtul bet betreurd, I dat het niet beter was of kon rijn. „Eén oogen blik van genie 5was steeds zijn nutteloos gebed geweest cn hij wist, dat het nutte loos was eerst als jongen, daarna nis man. O, hij herinnerde zich nog zoo goed dien eersten vurigén wensch. des nachts, op hei vlierinigkamcrlje in dc schoolmccstcrswoning van zijn vader, toen de districtsschoolopziener gezegd had, dat hij voor teekcn-leeraar moest gaan studccren f Toen wist hij niet, Jat rijn hoop ijdcl zou zijn. Nu was hij oud en afge leefd. Dc laatste ziekte het begin van liet einde had hem een leelijken knak gegeven. Zijn geloof in hel gebed cn hoop voor de toe komst had hij reeds lang geleden verloren. Ilij geloofde nog slechts in zeer weinig, behalve in dc opperste glorie van dc Kunst- Dc Weten schap was voor licm een blinde muur, waar men langs loopt, zonder licrn tc zien. Dc Kunstenaar verheft zich hoog, de man van dc wetenschap ploetert. Ilij hield nog altijd van een praatje. En zijn vrouw en kinderen had hij buitengewoon lief. Dal hij óp was vóór zijil tijd was slechts een gevolg van dc aanhoudende zorg voor hen. Want ofschoon hij er con paar jaren, over -deed, om voor goed te verdwijnen, was het toch eigenlijk al met hem gedaan, toen Lis afscheid kw am nemen. Ilij was-«wak cn beve rig, toen hij daar in zijn leuningstoel zat, on hij kon zQu woorden niet goed meer vinden. Maar hij wilde niet. dat men hem een beetje op dreef zou liclpen, wanneer bij lang naar een woord zoeken moest. En als hij liet dan eindelijk gevonden had. dan was het meestal nog onbegrijpelijkmaar als men hem dit liet merken, dfUi werd hijwoedend. Zijn leerlingen zochten natuurlijk langzamerhand een anderen ondcrw ijzer; Dc kinderen yaten rond de tafel tc werken, als t mogelijk wn en v. .i-htteit geduldig op liet tc zoeken woord. Petrus Paütiis was even goed voor-Zijn vader als dc anderen, maar hij had wel geld voor zich zelve noodig, wat met ouu - Lokster nimmer lie-l geval was geweest- Zu dikwijl9 hij er kwam, vond Lis hen zoo zitten .Bij de eerste gelegenheid (om afscheid te nemen) was dc groote tafel bijna leeg. Het schunnige* groene kleed, droeg de sporen van jarenlang geduldig lijden; maar in al die jaren, noch in zijn ouderdom, noch in zijn jeugd, had dat kleed ooit het gewicht gedragen van een schitterend papiertje, wat thans voor aller oogen was tentoongesteld. Al-die blikken waren ei* s'.ralT op gevestigd. Mooi is mooi, zei Mevrouw Lokster, maar zoo iets moois heb ik mijn ganschc leven nog niet gezien. Het was een bankbiljet van duizend gulden. En als je dan eens bedenkt, dat er "toch nog zoo. veel meer in de wereld zijn. vervolgde zij, de magere handen in elkaar slaand. Zou 'jc denken, dat cr hier in dc buurt ergens a tweede is Dc echtgenoot en vader glimlachte. Natuurlijk Bij den bankier Zeker Lis (liij had maar weinig notitie van den bezoeker genomen) Lis moet 'n glaasje punch hebben* De jonge man zorgde er voor, geen tegen werpingen te maken. Er zal weinig van overblijven, zuchtte Sa ski a Jacob Raft heeft t gezonden, verklaard» dc invalide l Schijnt, dat ie over ouwe Lokster heeft hooren spreken. 'Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1919 | | pagina 1