„DE EEMLANDER"
BUITENLAND
1
17e Jaargany No. 227
lP(lKUrMFUTi!PS!r\ ■"nde"
fluunnCnlLIliOrRiJO foort t^o idtro franco
pti ootl 1 UQ pel «reek (mei fintl» «Tielcerlnt
lejeo ongelukken! f 0.1 S «konderUjki nummer»
1 QSSS WekeUjkieb bijToegse) »Oe Hnlhndmnm
fjcumovi onder redactie van Theresa Hoveal
pei maanden 71 tent Wekellikseb btlroegsd
ITere/drevuee pel 1 maanden 60 cent
Waardag 24 Waart 1919
P8IB sfj (oraiaiifli
HOOFDREDACTEUR: M«. O J. VAN SCHAARDENBURG
Uil GEVERS: VALKHOFF Co
BUREAU: ARNHSMSCHE POORTWAL.
1NTERCOMM. TELEFOONNUMMER 613
elke regcJ meei f 0.20.
diemtaanhiedlngeo 15 «ects f 0J0, grootc lel.
naai plaatsruimte V(*u handel en bedrijl bestwil
x*e* ▼Aordecltge bepalingen »n» hel herhaald idver»
feeree in dil QLad, bft abonnement. Eene circulairs
bevattende da rookwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De beslissing over den vrede is op den
komenden w§g. Sedert Wilson nu acht
dagen geleden in Parijs is teruggekeerd,
worden alle zeilen bijgezet om de onderdee-
len van de vredesvoorvvarden vast te stellen
en de verschillende artikelen bijeen te voe
gen tot het verdrag, waarin de rechten en
verplichtingen der contracteerende partijen
zullen zijn omschreven.
Hoe zal dit verdrag er uitzien? Nog slechts
enkele dagen geduld en de Duitsche regee
ring zal worden uirgenoodigd hare gevol
machtigden te zenden om kennis te nemen
van de besluiten waartoe de geallieerde en
geassocieerde mogendheden onder elkaar
ziin gekomen. Zonder strijd en wrijving zul
len die besluiten niet tot stand komen. Ken
schetsend daarvoor is het besluit, dat de
Italiaansche delegatie heeft bekend gemaakt,
dai zij zich verder onttrekken zal aan de
vredesconferentie, als haar geen zekerheid
wordt verschaft, dat Italië bij den vredes-
buit, dien het zal opstrijken, ook Fiume toe
gewezen zal krijgen. Om op dat ééne punt
zijn zin door te drijven, ontziet Italië zich
niet in uitzicht te stellen, dat het zijne mede
werking aan den vredesarheid zal onttrek
ken. Dat wordt verkondigd niet als-dreige
ment, maar als een onherroepelijk besluit. Dit
voorbeeld is typisch voor de bezwaren, die
zijn te overwinnen om de geallieerden, nu
ihet er op aankomt de vruchten van den ge-
meenschappelijken arbeid te oogsten, onder
één hoed te vangen.
Misschien speelt deze moeielijkheid om
overeenstemming te krijgen onder de ge
allieerden, mede een rol in 't geen men laat
verluiden over het voornemen, dat zou be
slaan om aan Duitschland omtrent het ont-
•werp-vredesverdrag, dat het zal worden voor
gelegd, geen andere keus te laten dan het
«art te nemen of te verwerpen. De Duitsche
regeering heeft getracht zich daarover zeker
heid te verschaffen. Zij heeft bij de wapen
stilstandscommissie, die geregeld te Spa
bijeenkomt, een nota laten indienen, waarin
gevraagd wordt of de berichten in de Engel-
sche ën de Fronsche pers juist zijn, dat de
Svitsche premier Lloyd George en de Fran-
;che minister van buitenlandsche zaken
Pichon hebben verklaard, dat met Duitsch
land niet zal worden gedebatteerd over het
preliminaire vredesverdrag en dat in dat ver
drag geene wijzigingen zullen worden toe
gestaan.
Men maakt zich daarover in Duitschland
ongerust. Dat is te begrijpen, want als de
keus slechts is tusschen aannemen of ver-
weipen, dan staat men .voor eene buitenge
woon moeielijke vraag. Maar de mogelijk
heid is niet uitgesloten, dat men de zaak te
donker inziet. Volgens berichten in de
Er.gelsc'ne pers zijn de Amerikaansche ge
volmachtigden ijverig in de weer é^ne recht
vaardige behandeling van Duitschland door
te zetten en dit is ook op sommige punten
gc-iukt. Op de beide het eerst voor de hand
liggende punten, de voeding en de verzach
ting of opheffing van de blokkade, zijn de
geallieerden de aansporing van Amerika
gevolgd. Over Amerika's wensch, dat
Duitschland zoo spoedig mogelijk in den
volkenbond zal worden opgenomen, wordt
onderhandeld. Ook moet besloten zijn over
sommige voorwaarden onderhandelingen toe
tc laten, met name over de sterkte van het
Duitsche leger, over den tijd voor de beta
ling van de oorlogskosten en over de gren
zen in het oosten.
Dit wijst op eene zachtere stemming, die
tracht zich te doen gelden-. Daartegenover
doen zich intusscher. andene stemmen hoo
ien, inzonderheid in de Fronsche pers, die
niet willen hoorén van cenige mogelijkheid
tot onderhandelen. Welke richting ten slotte
zal bovendrijven, is onzeker. Op één punt
echter heerscht zekerheid namelijk hierin,
dat men zich bewust is van de noodzakelijk
heid om spoedig den vrede te sluiten
Duitschland voor verhongeren te behoeden
en de blokkade op to heffen, die volgens
de uitdrukkelijke erkenning van Bonar Law
ook de geallieerden schaadt en hunne in
dustrie belemmert in het weer opvatten van
den vredesarbeid en vön den uitvoer.
Ook Hongarije heeft thans een nieuwen,
grooten stap verder gedaan op den weg der
revolutie; Graaf Michaël Karolyi, die als
voorloopig president van de in de plaats van
het koningschap bij Gods genade getreden
Hongaarsche volksrepubliek zoo ver naar
links was gegaan als een man van zijne af
komst met mogelijkheid kon gaan, heeft af
gedaan. Hij verklaart in eene afscheidspro-
ciamatie aan het Hongaarsche volk, dat hij
zijn ambt neerlegt en de macht overgeeft
aan het proletariaat der volken van Hon
garije.
Als nieuwe regeering is opgetreden een
revolutionaire regeermgsraad van de Hon
gaarsche socialistcnportij, die de dictatuur
van het proletariaat verkondigt. Mij verklaart
onverwijld aan het werk te zullen gaan"1 tot
verwezenlijking ven het socialisme, en com
munisme en heeft de socialisatie bepaald
van het groot-grondbezit, de mijnwerken, de
groote bedrijven der industrie, de banken en
de verkeersondernemingen.
De beide proclamatiëtj bevatten een strijd
kreet tegeh de vredesconferentie te Parijs,
die beschuldigd wordt het toe te leggen op
den ondergang van Hongarije. Wat dé
maat heeft doen volloopen is een nota,
wa&rin de nieuwe Hongaarsche grenslijn
werd ntedegedeeld, zooals zij door de geal
lieerden is vastgesteld. Die nota hield den
last in om de Hongaarsche troepen te doen
teruggaan tot binnen deze nieuwe grens, die
van Hongarije nog slechts in wezen zou
laten het gebied tusschen Don au én Theiss
en het Midden-Theissdal. De steden Arad,
Szegedin, Grosswardein en Debreczin zou
den vallen binnen het door de overwinnaars
tc bezetten gebied; de Rumeensche troe
pen zouden 60 KM. naar het westen opruk
ken over een front van 230 KM.
Graaf Karolyi wendt zich tegen de con
ferentie om steun tot het proletariaat der
wereld. De nieuwe Tegeeringsraad werpt zich
in de armen van het bolsjewisme. Hij ver
klaart zijne volle solidariteit met de Russi
sche sovjetregeering, biedt den proletariërs
van Rusland zijn bondgenootschap aan en
spoort de arbeidersbevolking van Engeland,
Frankrijk, Italië en Amerika aan, niet verder
den roekeloozen veldtocht van hunne kapi
talistische regeeringen tegen de Hongaar
sche radenrepubliek te dulden. Hij wekt de
arbeidende en landbouwende Bohemers, Ru-
menen, Serven en Kroaten op tot een bond
genootschap tegen de hen beheerschende
bojaren, groot-grondbezitters en dynastieën;
de arbeiders van Duitsch Oostenrijk en
Duitschland spoort hij aan het Hongaarsche
voorbeeld te volgen, met Parijs voor goed
te breken en zich met Moskou te verbinden
de groet, die door de nieuwe regeering
aan Moskou werd gebracht, is van daar uit
terstond met een wedergroet beantwoord.
Lenin heeft persoonlijk aan Bela Kun, die
als volkscommissaris van buitenlandsche
zaken van de Hongaarsche radenrepubliek
het aanbod tot het sluiten van een bondge
nootschap overbracht, bericht, dat hij de*
boodschap aan "het juist vergaderde congres
der communistenpartij van het bolsjewisti
sche Rusland had medegedeeld, die haar
met gioote geestdrift begroette; hij heeft be
richt toegezegd van de besluiten, die^ dit
congres zal nemen, en ook over den mili
tairen toestand.
De aankondiging van den nieuwen steun,
dien het bolsjewisme heeft te wachten uit
Hongarije, valt samen met de tijding, dat
het de kleine macht Enten' e-troepen, die na
den wapenstilstand met -Turkije gezonden
was naar Odessa, niet voor den wind gaat.
Deze troepenmacht heeft zich te verweren
legen eer. krachligen aanval van bolsjewisti
sche troepen en schijnt in een kritieken toe
stand te verkceren. De in Londen ontvangen
berichten zijn eenigszins tegenstrijdig; van
twee gelijktijdig ontvanger, berichten meldt
het eene, dat de stad bezet wordt ge
houden, en het andere, dot het noodig zal
ziin haar te ontruimen. Dc- algemeene indruk
is volgens Reuter, dat waarschijnlijk de ont
ruiming wordt uitgevoerd.
fn een brief, dien de Russische oud-mi
nister Miljoekow zond aan de Daily News.
wordt de beteekenis der ontruiming van
Odessa gekenschetst als een ramp; er wordt
gezegd: „Niet alleen zullen handel en in
dustrie lijden, maar de internationale zijde
van den strijd met het bolsjewisme zal naar
voren komen tengevolge van de vorderingen,
die het bolsjewisme heeft gemaakt van het
Russische binnenland naar streken, die veel
dichter liggen bij de middelpunten van het
internationale verkeer." Dat geldt nog in
sterker mate van het nieuwe arbeidsveld,
dat in Hongarije voor het bolsjewisme geo
pend is door de niéuwe revolutie, die daar
is uitgebroken. Het bolsjewistische gevaar
h.iugt hic.mce alweer een dreigender aan-
Baitenlaadscha Berichttu
Londen, 22 Maart (R.) Officieel. De
commissie voor den volkenbond is heden-
namiddag onder voorzitterschap van presi
dent Wilson bijeengekomen. Het was de
eerste vergadering der commissie sedert de
opstelling van de concept-overeenkomst,
welke den, Hen Februari aan de conferentie
yerd voorgelegd. De beraadslaging liep over
een aantal amendementen, die het resultaat
vormden zoowel van de jongste gedachten-
wisseling met de vertegenwoordigers der
neutrale staten, als van de opbouwende kri
tiek die over de ontwerp-overeenkomst is ge
leverd.
P a i» s, 2 2 Maart. (R.) Officieel. De
commissie voor de internationale arbeids
wetgeving heeft hedenvoormiddag hare 34e
vergadering gehouden. Zij voltooide de be
raadslaging over het voorstel der arbeids
klasse tot nauwkeurig onderzoek van het vre
desverdrag, alsmede over de door de dele
gatie der vrouwenorganisatie ingediende
voorstellen.
Er blijft de conferentie nog over haar
eindrapport voor de vredesconferentie op te
stellen
P a i ij s, 2 3 Maart. (Havas). Over de
Zaterdagmorgen gehouden vergadering van
den raad van tienen, die gewijd was aan de
Poolsche kwestie, bericht, dat de Temps, dat
de cönclusiën van het nieuwe rapport der
bijzondere commissie, belast met het onder
zoek van de Duitsch-Poolsche grens, strek-
leen tot handhaving van de vroeger voorge
stelde grens. Deze cönclusiën zijn in begin
sel goedgekeurd. De eindstemming zal plaats
hebben tegelijk met de beslissing over de
noordelijke, westelijke, zuidelijke en ooste
lijke grens van Duitschland.
De kwestie van het vervoer der Poolsche
<Uyisüyv. van generaal Haller naar Dantzig
Cv <U.£Tan de"gevolgen, welke het afbreken
-vS^n^bespfëkingen in Posen zullen heb
ben, zuulen Maandag onderzocht worden.
Londen, 2rl Maart. (R.) Renter's
correspondent te Parijs bericht: het vraag
stuk der schadeloosstelling en dat van de
bepaling der Duitsche grenzen zijn op het
oogenblik het belangrijkst.
De commissies van deskundigen hebben
de eischen tot schadeloosstelling terugge
bracht tot 8000 miliioen pond sterling, het
geen met inbegrip van de rente een bedrag
van 16.000.000.000 pond sterling verte-
genwo&digt, dat in 40 jaar moet worden
betaald. Volgens de meening der Ameri
kaansche deskundigen bedraagt Duitsch-
land's bezit in binnen- en buitenland echter
hoogstens 2400 miliioen pond sterling. In
deze raming is het Saar-bekken opgenomen
als gebied buiten Duitschland, dat door de
commissie als vatbaar voor confiscatie door
de geallieerden wordt beschouwd. Mocht
deze meening algemeen de gangbare wor
den, dan zou er 1600 miliioen beschikbaar
zijn voor de onmiddellijke liquidatie der oor
logsverliezen, waarna nog een bedrag van
800 miliioen pond moet betaald worden.
Om het overschot te innen, moet men
volgens de meening der Amerikanen voor
namelijk vertrouwen op de Duitsche han
dels-balans. Hierdoor is de bijkomstige
vraag opgeworpen, in hoeverre men moet
toelaten, dat de Duitsche nijverheid met het
buitenland concurreert. De Fransche gede
legeerden staan op het standpunt, dat de
Duitsche nijverheid gedrukt moet worden
door belasting op in- en uitvoer. De Engel-
schen 2ijn rneer de meening toegedaan, dat
men Duitschland moet toestaan zijn werk
zaamheden op industrieel gebied te hervat
ten, ten einde het in staat te stellen het
restant van zijn schuld aan de geallieer
den af te doén.
De deskundigen schatten Duitschland's
in- en uitvoer jaarlijks op ongeveer zestig
miliioen pond. Volgens deze schatting zou
de resteerende schuld in twaalf jaar zijn be
taald. Dit is het standpunt der Amerikaan
sche gedelegeerden, maar het wordt door
de overigen niet algemeen aanvaard.
De Franschen, en in zeker opizicht ook de
Engelschen, zijn geneigd een veel hooger
schadeloosstelling te eischen, die over een
veel langer tijdperk zal worden verdeeld,
Ook bestaat er verschil van meening over
de verdeeling der schadeloosstelling onder
de geallieerden. De Franschen maken aan
spraak op prioriteit voor de verwoestingen
in de bezette gebieden, terwijl de Engel
schen voorstanders zijn van een verdeeh'ng
op grondslag van de oorlogskosten. Frank
rijk heeft de zwaarste matërieele verliezen
geledenEngeland heeft zijn bevolking de
zwaarste lasten opgelegd. De Vereenigde
Staten eisehen elf honderd miliioen pond
voor de verloren gegane levens en eigen
dommen, waarbij voor ieder menschenle-
ven, dat door onwettige daden verloren is
gegaan, een bedrag van 5000 pond ster
ling wordt geëischt. Hierbij wordt niet re
kening gehouden met de in den strijd ge
sneuvelde Amerikanen.
P a r ij s, 2 3 Maart. (Havas). De minis
terraad is Vrijdag bijeengekomen, onder
voorzitterschap van president Poincaré. Mi
nister-president Clemenceau heeft bij die
gelegenheid den president der republiek het
besluit ter onderteekening voorgelegd, waar
bij de oud-minister Millerancl in tijdelijke
opdracht belast wordt met de functie van
algemeen commissaris der republiek te
Straatsburg.
Een tweede besluit stelt aldus de gevoegd-
heden van den algemeenen commissaris
vast:
Art. I. De algemeene commissaris der re
publiek te Straatsburg oefent onder recht-
streeksch gezag en als permanent gedele
geerde van den minister-president en mi
nister van oorlog het algemeen bestuur uit
over het gebied van ElzasLotharingen. Hij
vereenigt onder zijn gezag alle takken van
bestuur.
Art. II. Drie commissarissen der republiek,
zetelend te Straatsburg, te Metz en te Col-
mar, nemen onder het gezag van den alge
meenen commissaris het bestuur waar over
het gebied van den Beneden-EIwis, Lotha
ringen en den Boven-EIzas.
Art. UI. De algemeene commissaris der re
publiek, die te Straatsburg zetelt, treedt tot
het kabinet toe als minister voor EIzas-Lcttha-
ringsche aangelegenheden. Hij zorgt voor de
bezet'ing van alle posten.
Art. IV. De minister-president en ministei
van oorlog is belast met het tenuitvoer leg
gen van het onderhavige dekreet.
Art. V. Alle'bepalingen, die in strijd ziin
met het onderhavige dekreet, uordenopge-
heven.
Berlijn, 22 Maart. (V. B.) De vol
gende verklaring werd door vertegenwoor
digers van alle beroepsstanden in Dantzig
afgelegdWij zijn vast besloten ons uiter
ste best te doen, het gevaar van uitlevering
aan Polen, dat de door en door Duitsche
stad Dantzig bedreigt, af te weren en wij
prötesteeren ten krachtigste tegen elke af
scheiding van Pruisen en van het Duitscha
vaderland. Wij eischen op grond van het
zelfbeschikkingsrechtde Duitsche stad
Dantzig moet bij voortduring deel uitmaken
van het Duitsche rijk..
Hamburg, 2 2 Maart. (\K\ B.) De
voigende schcp&n zullen'heclen uiiloopen:
naar Downs: Cap Finistere, Rio Negro, Rio
Pardo, Alexandra Woermr.nn, Eduaid
Woefmann eri Java. Naar Firth: Santa Crui,
Cordoba, Regena, Kronfeld en Pera.
B e r 1 ij n, 2 2 M a a r t. (W. B.) Volgens de
Deutsche Allg\ Ztg. is het waarschijnlijk, dat
de overeenstemming in de samenstelling
van het Pruisische ministerie zal worden ver
kregen, zoodat dit uit een coalitie tusschen
meerderheidssocialisten, centrum en dem>
craten zal worden samengesteld.
Bern, 2 3 Maart. (H.) Ten einde vrij
heid van handelen te verkrijgen voor de
besprekingen in zake dé vernieuwing der
handelstractaten met Frankrijk, Italië en
Spanje, welke door de regecringen dezer
staten werden opgezegd en in den loop van
September 1919 eindigen, zijn door den
Bondsraad de handelstractaten met
Duitschland, Oostenrijk en Hongarije opge
zegd.
L o n d e n 2 2 M aar t. V D.). Gemach
tigden van de spoorwegarbeiders hebben
heden een onderhoud gehad met Bonar Law,
waarna zij rapport uitbrachten aan de ver
gadering van gedelegeerden der mijnwer
kers. 9
Besloten werd de éventueele staking uit
te stellen tot nader order.
Londen, 22 Maalt. (R.) Reifter ver
neemt van cle hoogstgezaghebbende zijde,
dat het bericht in de Kopenhaagsche Ber-
linske Tidende, volgens hetwelk koning
George den gewezen keizer Karei zou heb
ben uitgènoodigd met zijn gezin naar En
geland te komen, volstrekt onjuist is.
B e r 1 ij nr 2 2 M aart. (W. B.) De New-
York World, die betrekkingen met het Witte
Huis onderhoudt, verklaart in een hoofdar
tikel*, dat Oostenrijk zeker even nauw sa
menhangt met Duitschland als Beieren en
dat tot mi toe alleen dynastieke belangen
de vereeniging van Duitsch-Oostenrijk "met
Duitschland hebben verhinderd. De oucle
dubbel-mor.archie Oostenrijk-Hongarije 13
voor eeuwig ontwricht. Het zelfbeschik
kingsrecht ken niet aan andere nationali
teiten worden toegekend, wanneer het ook
niet evenzeer wordt toegepast mei beirek
king tol Duisch-Oostenrijk. Door aanslui
ting vtm Duitsch-Oosfenrifk wordt een dei
grootste moeilijkheden ^van het Metternicl>
sche Europa uit den weg geruimd.
Voor 'n „nieuwe beschaving" komen de
menschen eerst dan in het vuur, wanneer ze
verwachten er zelf profijt van te zullen heb-
5>en.
FEU8LLETQPJ.
LIS Doms
Dc Roman van een Nedcrkwdsclien Schilder
Naar het Engclsch van
MAARTEN MAAIVTENS
door
J. L. van der Moer.
77
Je teekening is goed, heel goed. Je hebt
uitstekende vorderingen gemaakt in de tech
niek. t Zou dan 'ook belachelijk, dwaas en
krankzinnig zijn, als 't niet zoo was. Maar in
dil ding heb jc iets gebracht, wat ik in 't
portret van die vrouw miste, en 't w>as juist
mijn doel, om tc zien, of t in jc zat. Dat
•vrouwenportret was niets meer dan 'n kopie
van 'n vrouw; maar dit ding is och, god,
ik word ziek van 't woord dit ding is
werkelijk Kunst. Jij kunt 'n telegram van
je ziel naar je vingers sturen en deze maken
den inhoud békend. Da 's alles, en 't is genoeg.
Kom naar Den Haag en schilder portretten.
'Jk'zal zien. dat ik je bestellingen bezorg, beste
jongen#-
XXXVI.
u Kees Bardö had een weldadige bui gehad
(tot zijn eigen voordeel) door haastig en
goedkoop dc heele portefeuille van Lis tc
koopen. Ilij beweerde natuurlijk tegenover
iedereen, dat hij er een flink bedrag voor be
taald had. Als vergoeding voor deze „reclame"
trachtte hij eerst met.den jongen schilder oen
contract af te sluiten voor een dozijn portret
ten, tegen een vasten prijs en in de toekomst.
Maar toen het onderhoud afgcloopen was,
schudde hij droevig zijn knoklcig hooid. Zijn
leeÜjkc, oude vrouw stelde belang in Lis, dien
zij eens op de trap ontmoet had. Maar Kees
Bardo antwoordde haar bits:-
Dn 's geen Apollo, maar Mercurius.
Je moet niet denken, dat je ze allemaal
kunt beetnemen, mompelde zij.
Dat kan ik wèl, en dat doe ik ook* maar
niet altijd. Ik licb hem al tc pakken gehad.
Intusschen vertelde hij overal, wat Jacob
Raff van den jongen kunstenaar gezegd, en
niet gezegd had (natuurlijk zonder kwaad op
zet), en daarbij verkocht hij dc goede dingen
uit de portefeuille met groot voordeel. Iïet
portret van den dooden Simon was in „onbe
kende handen' overgegaangelukkig voor
Bardo juist intijds, voordat Lis in slaat was
hem, met bedreigingen en met vleierijen,
honderd gulden te bieden om het terug te
koopen. „Ilond.erd gulden jainmerde de
öude, maar hij zorgde, dat zijn (betraande
oogen de boozc blikken van Lis niet ont
moetten.
Nu Lis weer over wal contanten kon be
schikken, was hij in staat geldschieters af te
betalen en in de lommerd beleende zaken terug
tc halen. Hij vond het een heele verlichting.
Dit zelfde was ook het geval met dc eerbied
waardige weduwe, wier scherpe speur;-in voor
het kwade reeds, lang het geldgebrek van haar
huisgenoot, die niet tot haar richting behoor
de, had ontdekt. „Zulke kwakzalvers moeten
bij m ij niet zijn", verklaarde zij. toen zij dc
laatst afbetaalde duiten in haar beurs ge
stopt had en ter kerke ging. Haar studenten
in de godgeleerdheid waren liet met haar be
wering niet eens. Zij vonden, (lal Lis hun wel
wal afleiding had bezorgd. Maar de weduwe,
die een hel gekleurde plaat van den Breedcn
en Smelten Weg" in haar huiskamer had
hangen, beweerde bits, dat hij hen van den
goeden weg af leidde.
Toen Lis afscheid kwam nemen bij <lc
Lobsters, gevoelde hij. dat er jegens hem een
zekere koelheid in dc familie Was ontstaan.
Oude Lokster was altijd een Koning in zijn
huis en voor zijn huisgenootcn geweest; maai
er was; verandering gekomen in 's Konings
welwillende houding tegenover zijn vrocgcrcn
gunsteling. De babbelzieke heer trok een be
denkelijk gezicht en beweerde, dat de jonge
man bijna de grootste fout beging, welke in
<le kunstenaarswereld kon voorkomen hij liet
na het werk tc leveren, waartoe hij in staat
was. En dc familie beaamde zulks. Toen ge-
rijimen tijd later, door een dichte massa van
vooroordeel heen, langzaam in Lokstcr's brein
doordrong, dat Lis zich een dragelijk bestaan
had verzekerd door het schilderen van por
tretten. trok hij een nog veel bedenkelijker
gezicht en beweerde hij, dat die jongen, Aoor
wien hij zulk een mooie toekomst had ge
droomd, het ergste deed, wat een kunstenaar
doen kon; liij toonde immers iemand te zijn,
die veel beter k o n dan hij dcc d. Overigens
bewaarde hij eer. raadselachtig stilzwijgen en
schudde hij slechts het hoofd. Hij was tc
goedig, om op zijn vroegcren vriend te
schcjWen.
(tedurer.de vijftig jaren van hard ploeteren
had oude Lök»i£r standvastig steeds datgene
gedaan wat hij kon nm; "iïtul bet betreurd, I
dat het niet beter was of kon rijn. „Eén oogen
blik van genie 5was steeds zijn nutteloos
gebed geweest cn hij wist, dat het nutte
loos was eerst als jongen, daarna nis man.
O, hij herinnerde zich nog zoo goed dien
eersten vurigén wensch. des nachts, op hei
vlierinigkamcrlje in dc schoolmccstcrswoning
van zijn vader, toen de districtsschoolopziener
gezegd had, dat hij voor teekcn-leeraar moest
gaan studccren f Toen wist hij niet, Jat rijn
hoop ijdcl zou zijn. Nu was hij oud en afge
leefd. Dc laatste ziekte het begin van liet
einde had hem een leelijken knak gegeven.
Zijn geloof in hel gebed cn hoop voor de toe
komst had hij reeds lang geleden verloren. Ilij
geloofde nog slechts in zeer weinig, behalve
in dc opperste glorie van dc Kunst- Dc Weten
schap was voor licm een blinde muur, waar
men langs loopt, zonder licrn tc zien. Dc
Kunstenaar verheft zich hoog, de man van dc
wetenschap ploetert. Ilij hield nog altijd van
een praatje. En zijn vrouw en kinderen had
hij buitengewoon lief. Dal hij óp was vóór zijil
tijd was slechts een gevolg van dc aanhoudende
zorg voor hen.
Want ofschoon hij er con paar jaren, over
-deed, om voor goed te verdwijnen, was het
toch eigenlijk al met hem gedaan, toen Lis
afscheid kw am nemen. Ilij was-«wak cn beve
rig, toen hij daar in zijn leuningstoel zat, on
hij kon zQu woorden niet goed meer vinden.
Maar hij wilde niet. dat men hem een beetje
op dreef zou liclpen, wanneer bij lang naar
een woord zoeken moest. En als hij liet dan
eindelijk gevonden had. dan was het meestal
nog onbegrijpelijkmaar als men hem dit liet
merken, dfUi werd hijwoedend. Zijn leerlingen
zochten natuurlijk langzamerhand een anderen
ondcrw ijzer; Dc kinderen yaten rond de tafel
tc werken, als t mogelijk wn en v. .i-htteit
geduldig op liet tc zoeken woord.
Petrus Paütiis was even goed voor-Zijn vader
als dc anderen, maar hij had wel geld voor
zich zelve noodig, wat met ouu - Lokster
nimmer lie-l geval was geweest- Zu dikwijl9
hij er kwam, vond Lis hen zoo zitten .Bij de
eerste gelegenheid (om afscheid te nemen) was
dc groote tafel bijna leeg. Het schunnige*
groene kleed, droeg de sporen van jarenlang
geduldig lijden; maar in al die jaren, noch in
zijn ouderdom, noch in zijn jeugd, had dat
kleed ooit het gewicht gedragen van een
schitterend papiertje, wat thans voor aller
oogen was tentoongesteld. Al-die blikken waren
ei* s'.ralT op gevestigd.
Mooi is mooi, zei Mevrouw Lokster, maar
zoo iets moois heb ik mijn ganschc leven nog
niet gezien.
Het was een bankbiljet van duizend gulden.
En als je dan eens bedenkt, dat er "toch
nog zoo. veel meer in de wereld zijn. vervolgde
zij, de magere handen in elkaar slaand. Zou
'jc denken, dat cr hier in dc buurt ergens a
tweede is
Dc echtgenoot en vader glimlachte.
Natuurlijk Bij den bankier Zeker Lis
(liij had maar weinig notitie van den bezoeker
genomen) Lis moet 'n glaasje punch hebben*
De jonge man zorgde er voor, geen tegen
werpingen te maken.
Er zal weinig van overblijven, zuchtte
Sa ski a
Jacob Raft heeft t gezonden, verklaard»
dc invalide l Schijnt, dat ie over ouwe
Lokster heeft hooren spreken.
'Wordt vervolgd.)