Statenverkiezing
A.Van Nijnatten.
A. M. Tromp
Van Holst,
Siiéispiiiis r::rt3 m?
Donderdag 10 April.
„DE EEMLANDER"
BUITENLAND
BINNENLAND
FEUILLETON.
UB Doms
iVe Jaargang No. 238
per post I 2.30. per week (met gratis verzekering
tegen ongelukken) f 0.15, afzonderlijke nummers
f 0.05. Wekelijksch bijvoegsel »Wereldreme*
per J maanden 60 cent.
HOOFDREDACTEUR: M*. D. J VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF Co
BU REAU ARN H EMSCH E POORT WAL, HOEK utrechtschestr.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Zaïc.öag 5 April 1919
PRUS OER AÖVmiX^iTer;^
dienstaanbiedingen 1—5* regels f 0.50, groote letters
naar plaatsruimte Voor handel en bedfljf bestaan
zeer voordeeligc bepalingen tot bet herhaald advcr»
teeren in dit Blad, bij abonnement. Ecnc circulaire
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
TWEEDE BLAD.
'5 bevelen is Kiezeis aan om üi in a.s. verkiezing voor
a Provinciile Stalen hun slem ui! Ie brengen op ue tweede
Igst ran hit stembiljet, en bij voorkeur op één der beide
Aners'oorlsche Cano'rdalon
no. 4 van de tweede lijst,
no. 11 van d<> tweede lijst."
Er mag slechts voor één naam liet
ïokje zwartgemaakt worden?.wie meor hokjes
'nvulL maakt liet billet oiigeltii
Politiek Üverrlclit
Voor het slagen van cenë militaire on
derneming tegen de nieuwe revolutie in
Hongarije zou noodig zijn, behalve een
legermacht, door de goallieerde mogendhe
den zelf op de been gebracht, daadwerkelijke
steun uit de aan Hongarije grenzende lan-
len. Op dien steun schijnt niet onvoorwaar
delijk' te kunnen worden gerekend. Dat lijkt
zonderling, want het zijn de Czechen, Ru-
menen en Serven, die de Entente ten koste
van Hongarije wil bevoordeelen. Maar er
is bPjkbaar toch wel iets van aan. Uit
Weenen wordt aan de Frankf. Ztg. geschre
ven: „Het is zeer twijfelachtig of het de En
tente mogehyk zal zijn geweld te gebrui
ken tegen Hongarije. Op hen, voor wie zij
net uitzicht opent op den Hongaarschen
buit, kan zij moeielijk rekenen. De Czechi-
3che, Servische en Rumeensche proletariërs
weigeren tegen de Hongaarsche proletariërs
op marsch te gaan. Er zou een geheel
vreemd leger èreens aan land, gezet moeten
wordendat zich voor een volledigen veld
tocht zou moeten inrichten, om iets tegen
Hongarije te kunnen ondernemen. Hoe te
gen dat tijdstip de toestand zal zijn durf ik
niet voorspellen. Wel moeten de berichten
o\er bolsjewistische oproeien uit de Galici-
sche Ukraine onjuist zijn; maar dat de
Ukraine evenmin als de Polen of de Cze
chen immuun zijn tegen het bolsjewisme, is
aan geen twijfel onderhevig."
Wanneer aan een militaire onderneming
tegen de Hongaarsche radenrepubliek niet
valt te denken, wat zou er don voor de En
tente te doen overblijven? Uit eene mede-
deeling, die is opgenomen in de Corriere
della Sera, schijnt te blijken, dat het be
sluit, dat door de conferentie te Parijs over
HongaF,'|e is genomen, niet algemeen als
eene uiting van de hoogste wijsheid wordt
opgevat. Het Italiaansche blad wijst er op,
dat in de gebieden van Hongarije, die door
de beslissing van de Parijsche conferentie
aan Rumenie, Joego-Slavie en Czecho-Slo-
wakije w.erden toegevoegd^ ook groote Ma-
gyearsche minderheden bestaan, welker on
derdrukking eenvoudig onmogelijk is. Het
vraagstuk had slechts daardoor kunnen wor-
<]^n opgelost, dat aan deze Magyaren eene
internationaal gewaarborgde autonomie werd
toegekend. Men heeft het Duitsche impe
rialisme niet bestreden om er een Slavisch-
Rumeensch imperialisme voor in te ruilen,
dat eenvoudig stukken snijdt uit het levende
vleesch van Hongarije. Voor de Parijsche
conferentie is het nog niet te laat een ste
vig gebouw op te trekken in plaats van een
licht getimmerte, dat de eerste windstoot
omverwerpt.
Het schijnt", dat men in de raadkamer der
geallieerden voor deze opmerkingen niet
doof gebleven is. Uit Parijs wórdt bericht, dat
generaal Smuts, die onder de Britsche ge
volmachtigden een gezaghebbende plaats
inneemt, naar Budapest is vertrokken om
een Onderzoek in te stellen naar wat met
een zachten term genoemd wrordt „de on-
eenigheden die tusschen de Rumenen en
Hongaren zijn ontstaan ten aanzien van de
nieuwe op de vredesconferentie vastgestelde
demarcatielijn". Men'blijkt er dus niet afkee-
rig van te zijn, de besluiten, die over Hon
garije genomen zijn, aan een herziening te
Onderwerpen en daarbij te handelen nnar
den stelregel: Beter ten halve gekeerd dan
len heele gedwaald. Maar hoe deze herzie
ning ook moge uitvallen, in ieder geval zal
op de geallieerden de blaam blijven rusten,
dat door hun verkeerd beleid het Hongaar
sche volk gebracht is in een stemming, die
het in de armen dreef van het bolsjewisme.
Of de gevolgen van die fout te herstellen
zullen zifrr. zal de toekomst moeten leeren,
mc-ar zek-cr zei dat niet kunnen geschieden,
zonder dat Hongarije zal zijn blootgesteld
aan ernstige ^chokken, waarvan de nawer
king zal worden gevoeld over de ganschc
wereld. Een scherp afbrekend oordeel wordt
over het beleid van de geallieerde regeerin
gen geveld door een correspondent van de
Daily News. die op grond van wat hij door
eigen onderzoek in Budapest heeft verno
men, schrijft:
„De communistische leiders zelf stemmen
toe, dat het uitstel van de onheffirvg der
blokkade en het maken van vrede den triumf
van hunne zaak heeft verhaast. Het is een
erkend feit, dat Hongarije tot wanhoop werd
gedreven 'door een politiek, die eenerzijds
het volk tot hongersdood bracht en ander
zijds zijn intens nationaal gevoel beleedigde.
Gedurende vier maanden leefde de arme e©
middenstand in een toestand van halven
hongersnood zonder kolen in huis voor huis-
brend of voor koken. Toen maand op maand
verliep en de hoop op verbetering vpn den
toestand verdween, begon het volk te voe
len, dat, terwijl het westen onverschillig was
'voor zijne verplichtingen uit het oosten
hulp zou kunnen kernen. -Meer nog maakte
de beleedfcring van het nationaal gevoel dèn
grond geschikt voor de nieuwe revolutie.
Aan Czechen, Rumenen en Serven werd
toegestaan groote oppervlakten Hongaar
schen grond te bezetten, totdat het volk zag,
dat bijna twee derden van het historische
Hongarije verloren was. Tot een week vóór
de revolutie werd een pathetisch vertrou
wen aan den dag gelegd op de goede ge
zindheid van Groot-Brittannïe en zijne
macht om een politiek te doen zegevieren,
waarvan de opheffing van de blokkade en het
houden van een plebisciet van de bevolking
in het betwiste gebied de hoogtepunten wa
ren. In de laatste dagen gebeurden twee din
gen, clie de bevolking tot wanhoop brach
ten: hei bevel cier geallieerden aan Hongrv
rije om de ge'>ee)e scheepvaart op de Donau
over te geven aan de Czechen en een ver
klaring van de geallieerden, waarin lag op
gesloten, dat het bezette gebied niet aan
Hongarije zou worden teruggegeven. Toeri
ik hier was in November van het vorige iaar,
besDeurde ik geen spoor van communisme
onder het volk en ik ben overtuigd, dat als
de hier vermelde omstandigheden hen niet
in de h3nd- hadden gewerkt, de communis
tische leiders niet zouden zijn geslaagd."
Kameroverzicht
Kamer
Vergadering van 4 April.
Aan de orde zijn verschillende kleine
wetsontwerpen.
Zonder h. st. worden aangenomen de ont
werpen: Uitvoering van het internationaal
verdrag voor de beveiliging vaiv menschen-
1 evens op zee; verhooging 10e Hoofdstuk
Staatsbegrooting 1918 (verschillende onder
werpen) onteigening vóór het verharden en
verbreeden van den Woestijgerweg te
Amersfoort, alsmede ter bestrijding van
werkloosheid; onteigening voor de vuilver-
wijdering in de gemeente Hilversum, alsme
de ter bestrijding van de werkloosheid.
Hierna komen in behandeling de oorlogs
begrooting, de vestingbegrooting voor 1919
en die van de artillerie-inrichtingen.
De heer v. d. F e 11 z (V. D.) bespreekt de
geestelijke verzorging der militairen; spr.
kan zich te dien aanzien met 's ministers
plannen vereenigen. Hij dringt er echter op
aan bij het daarbij te plegen overleg tus
schen het instituut der legemredikanten en
de Hervormde, kerkgenootschappen niet el-
leen met de meerderheid der synode reke
ning te 'houden, doch evenveel vrijzinnige
ais orthodoxe legerpredikanten te benoe
men. Daartoe moet ook met vrijzinnigen
overleg worden gepleegd. Spr. noemt daar
toe den Protestantenbond en de vereenigin;
van Vrijzinnig-Hervormden.
De heer Staal (U. L.) betuigt zijn in
stemming met het deïensië-beleid des mi
nisters, bij wien hij zeer dicht verklaart tè
staan. Spr. ontkent dat de huidige interna
tionale toestand van dien aard is, dat bewa
pening niet meer noodig zou zijn. Nederland
moet niet reeds bij voorbaat ontwapend bij
den Volkenbond aankloppen. Van ontwape
ning, aldus spr. mag momenteel geen spra
ke zijn. Spr. ziet de mogelijkheid ónder de
oogen dat de volkenbond niet tot stand
komt, dan moeten wij weerbaar zijn, ceïïs
al is dit niet volgens de moderne eischen
der techniek. Daarom zal algemeene dienst-
of oefenplicht moeten ingevoerd worden en
spr. wijst daarbij op het Zwitsersche steF^l
en op hetgeen Jaures daaromtrent in zijn
boek voor Frankrijk neerlegde. Komt de
volkenbond wel tot stand dan zou of een
beperkte weerplicht of een huurleger noo
dig zijn. Voorshands moeten wij afwachten
doch paraat blijven. Wat de democratisee
ring der weermacht aangaat, heeft spr. reeds
in het voorlóopig verslag gewezen op het
gevaar dat de minderen hun meerderen zul
len kiezen, maar deze keuze niet langer zul
len handhaven dan het hun convenieert. De
minister heeft verklaard c!at een zoodanige
maatregel niet van hem te wachten was.
Spr. noemt dit overbodig. De opmerking
was ook niet tegen hem gericht -maar te
genover een groep, die de leuze der demo
cratiseering van het leger gebruikt om het
leger te verzwakken. Wij volden hier re?ds
min of meer het Zwitsersche stelsel. Spr.
wil in die richting doorwerken. Spr. erkent,
dat vele officieren niet op de iuiste .vijze
optreden, pr is veelei hi: hmn tekort aan be
grip van hun nieuwe taak.
De officieren moeten voor deze. taak in
het hij7c.-nr.ler worden opgeleid. Spr. verwijst
te dier. opz.-cMe naar de- p:annen van den
kapiteel "V'esteF. Wat betreft de vei kor
ting van oefeningstijd aangaat wijst spr. er
op dat het leger thans ook heeft te voor
zien in het tekort san onderwijs onder de
jonge mannen die het inlijft. Dit zou eer
een verlenging van arbeidstijd veroorzaken.
Wil men de verkorting doordrijven clan zor-
ge men voor betere ontwikkeling der jonge
lui in school en huis. Spr. vraagt den. minis
ter om onzen militaire attaché t^ Bern op
te dragen rapport uit te brengen omtrent d
er\ aringen door de Zwitsers tijdens de mo
bilisatie opgedaan met hun stelsel. Met de
plannen des ministers'inzake de geestelijke
verzorging van het leger kan sp. zich ver
eenigen.
De-heer Kuyper (A. R.) verklaart zich
met den gang des ministers te kunnen ver-
eonigen, toch meeilt hij nog eenige opmer
kingen te moeten maken. Met den titel ven
dezen minister van Oorlog kan spr. iet
meegaan. Van oudsher neemt ons land een
defensieve positie in, daarmee is geheel in
strijd hetgeen we nu voor ons hebben: en
begrooting van hel departement van Oor
log. Spr. betoogt clat de departementen van
oorlog en van marine co ordinaat moeten
zijn. Zoo het thans, gaat handelt men in
strijd met ons historisch uitgangspunt. Wat
den algemeenen politieleen toestand aan
gaat wijst spr. er op dat het denkbeeld van
prof. van Vollenhoven omtrent den wereld
vrede met hetgeen zich thans afspeelt niets
gemeen heeft. Sterke bewapening blijft
vóórtbestaan. Spr: herinnert aan de pogin
gen van Engeland, Frankrijk, Amerika en
Japan om hun vloten zoo hoog mogelijk op
voeren. Men vertrouwt de onderlinge
eenheid niet. Ook voor het landleger staat
men er zoo voor. Aan de hand van cijfers
zet spr. dit nader uiteen.
In verband met den internationalen toe
stand niag van ons land geen ontwapening
worden verwacht. Radicale hervorming van
het leger is noodig. Spr. beveelt daartoe aan
krachtige lichamelijke opvoeding der jeugd.
Bij het intstituut der legerpredikanten moei
de regeering de regeling overlaten aan de
kerkeraden.
De heer van Embden spreekt er zijn
teleurstelling over uit dat het eenige wat
omtrent 's ministers hervormingsplannen be
kend is, is de instelling eener staatscommis
sie. Van den tegenwoordigen minister van
Oorlog mocht men denkbeelden verwachten.
Spr. betwijfelt of hij voor de begrooting zal
stemmen, maar hij behoudt zijn beslissing
nog voor.
De openbare vergadering wordt verdaagd
tot Woensdag Tl uur.
Dinsdag om half negen is er ofdeeliugs-
vergadering.
Berichten
De Staatscourant van gister bevat o. m.
de volgende Kon. besluiten:
benoemd tot directeur van het post- en
telegraafkantoor te Kampen H. M. Hylke-
ma, thans te Koog-Zaandijk;
tot commies posterijen en telegrafie 4e
klasse D. Poset, F. J. Hendriks-en S. Dokter,
P. Kikkets, W. C. van Rijnberk, O. A. Cor-
ver, W. Jeurgens, N. Geeverdeng, J. Ven-
nik, P. van den Berg, A. van Overbeek, W.
Smelt, 1. A. Haartman, K. H. Buschmann,
A. Dieperink, D. Jurritsnia, M. Heemstra.
e N*<lerl2&n<t*c!ae «inaneEeelo
ie Parijs.
De correspondent van h>t Hbld. te
Parijs meldt, dat de financieels commissie,
bestaande uit de heeren Ter Meulen, Ro-
chussen Van Tienhoven te Parijs is aan
gekomen. Men is daar vol lof over de sa
menstelling der commissie. De heeion Ro-
chussen en Heldring hebben gedurende hun
eerste verblijf te Parijs zeer nuttig werk ver
richt voor de behartiging der belangen an
Nederland en hebben daar talrijke vriend
schapsbetrekkingen aangeknoopt.
Prof. j li r m r. van E ij s i n g a die
deze week uit Parijs terugkeerde, woar hij
vertoefde in verband, met de officicusc be
sprekingen met de Neutralen omtrent den Vol
kenbond, begeeft zich lieden opnieuw naai
d'e Franschc hoofdstad.
De Consul-Generaal van Nederland to
Calcutta, dc heer «I. Barcndrecht, bevindt zich
te den Haag/
Staat C o ni m i s s i e e e li t S t O C-
s t.a nd ambt c n a r c n. Dc Staatscommissie
n zake den rechttoestand van ambtenaren heeft
lieden haar rapport, met een bijbehoorend
wetsontwerpen bijlagen aan de Koningin ver
zonden en daarnuv aan dc haar gestelde op-
drarh't- voldaan.
Ifeilcrlaiui en Keloid.
De. Londensche correspondent der N. R.
("t- heetteen onderhond jgehad met den beken-
don Belgischen senator Lafontainc, die zich
daarbij op zulk een verschillende wijze uitliet
over ons land, als misschien maar weinige an
deren in België tot dusver plachten te doen.
Deze man is destijds mei den Nobelprijs on
derscheiden als pacifist'.
Hel Belgische waterwegenstelsel is volgens
htm ..grootcndcels'. geworgd door de Nedcr-
hmdscbe kwaadwilligheid", wal niet belette,
j dat Antwerpen, naar Lafontainc zegt. vóór
j den oorlog de mededinger van Rotterdam cn
Hamburg werd.
Ten bewijze van- zijn stelling komen dan dc
nu rëcd;, dozijnen malen weerlegde bewerin
gen over dc Schelde en het kanaal Ter neuzen
Gent. vpörzoovór dat over Nederland sell ge
bied gaal!.Dat dit kanoalgedccltc precies zoo
is aange&gd als met de Belgische regeering
was overeengekomen, schijnt den senator niet
"beleend tc. zijn. Ook van de droevige Maas-
historie geeft hij een voorstelling, die niet dc
feilen in flagranlcn strijd zijn. Nederland zoil.
bevreesd zijn geweest, dat Duik zeehaven
werd cn dnni'om dé kanalisaliïP hebben gewei
gerd.
De commissie voor de waterwegen bij dc
Parijsche conferentie heeft, volgens den heer
Lafontainc. het beginsel goedgekeurd van ccn
loute geheel tc water van Antwerpen njiar
lyónstanlihopël. U zult Staan" tc kijken, als u
verneemt, dat een vijfde van het handelsver
keer op den Rijn al door Belgische schepen ge
schiedt.
„Hel is onmogelijk .dat de wettige econo
mische expansie van deze soprt, die dc heele
wereld ten goede komt, zou worden belem
merd, omdat Nederland twee stïooken gronds
bezit, waar wij overheen moeten benevens
een afgunstige gezindheid", zoo besluit de
mededceiing die den correspondent der N. R.
Ct. geeft van des senators uitlatingen.
Als dat de opvatting is der pacifisten van-
naam in België die als raadslieden der afge
vaardigden naai de Parijsche conferentie
gaan zegt de N. Ct. behoeft men zich dart.
tc verbazen over de Xothomhs, dc Ncuray s
cn consorten?
Maar voor -de verstandhouding tussclu-n Nc-
diiland cn België blijven dergelijke verbittc-
rhigsuuingen 'een érnstig .ge-Vaar vormen.
De heer Buyssc. K a in c r a f gcva ardig d e voor
Gent. heeft, naar uit "Brussel aan de N. P». CL
wordt geseind, aan dc- regeering een vraag
gericht waarin a gezegd wordt: Uit be
paalde inlichtingen blijkt, dal tijdens den oor
log, ten gevolge van dc indijking van de on
diepte in de Braakman, tusschen de sluizen?
Philippine en Isabella, do steiger voor de vis
schers van Bouchaute—Olmendijkje verdwe
nen is. Dc visschers van Bouchaute hebben;
thans geen landingsplaats meer en zijn ge
dwongen bij Philippine vast tc meren. Deze
toestand is schadelijk voor de Belgische be
volking. daar de Belgische visschers, volgens
de bestaande verdragen, het recht hebben de
voortbrengselen van hun vangst in België tc
verkoopen. Do bevolking van Bouchaute lijdf
ernstig cn zal waarschijnlijk len dcclo van
woonplaats moeten veranderen.
Dc regeering heeft het volgende antwoord
verstrekt: Het vraagstuk betreffende de indij
king van een gedeelte van de Braakman was
op het moment van liet uitbreken van den oor
log aan een Belgisch-Nedcrlandsche commis-
ic ter onderzoek voorgelegd. Nederland hecfü
tijdens den oorlog tot <lc indijking doen over
gaan volgens een der plannen, die bij de com
missie waren ingediend. De kwestie vair<fls nf-
vcatcringswegcn in Vlaanderen cn die betref
fende dc visschers van BouclTaute is In haar
De eenige straf die de menschen gaarne
arijgen, is rijkdom.
0 WILLEM GROENRHIZEN -
q Lanoextraat 43, Amersfoort
e Goud- Rn Zilverwerken o
o o
OQ-" Q<"> f~ -T~ .T nooo
De -Rumm van ten Ncdcrlandstlicn Schilder.
Naar hel linselsrb vitn
maarten maahtens
door
J L. van der Moer,
85
Onder het genot van zijn goede sigaar en
met zijn eerlijke oogen op den haard gericht,
aanvaardde Dis Doris kalm cn. tevreden de
omstandigheden onder welke zijn leven zich
mtwikkeld had cn die het hadden gemaakt
•ot wat het thans was, na ommekomst van het
derde tiental jaren. Hij had niet alles bereikt
wanrr.aar hij gestreefd bad, maar toch een
piooi deel. Dit besefte hij goed, en hij was blij
dat hij jui$t tc Boldam tot die bekentenis
"•acht komen.
Hii stond op en trad naar liet venster. Bui
len was het pikdonker, in dc verte hoorde men
steeds den donder rollen. Een drukkende
warmte hing over do bladstille boomen.
AYannccr hij het boord een weinig ter zijde
boeg dan, kon hij aan het eind van de straat
juist het lage venster van den kruidenierswin
kel zien. Het heht brandde daar nog laat. juist
als in den 4i:r! toen zijn vader nog leefde.
ITct was bijna middernacht. Hij stond darr
in de stilte, die den naderer.den storm vooraf
gaat, sta rep d in de diepe duisternis, in de rich
ting \an de onzichtbare heide. Het was die
hei. altijd die zelfde hei, die hem tot zich
riep'! „Ik was dwaas" sprak hij tot zich zelve,
zei cr voor de vijftigste maal, „ik had nooit in
Boldam mceien terngkomon.''
Er bewoog zich iets tus~cbcn de heesters,
daar beueden vóór het huis. Zeker een of an-
dgr dier, wellicht een kat. Hij nam zijn elec-
trischc zaklantaarn van de tafel en deed het
liclit óp dc bewuste plaats vallen. Een vrou
welijk wezen, dat naar boitn keek, verborg
haastig het gelaat in de handen.
Kom beneden en doe open! riep een stem.
di< hem min of moer bekerijj voorkwam.
Hij voldeed aan het verzoek. Er brandde
geen enkel lichtje in het doodstille huis; hij
beschikte slechts over zijn electrischc lan
taarn
Saskia! riep hij verbaasd uit. in de kleine
vestibule. Zij stond daar in het schelle schijn
sel van de lantaarn.
Ja, Saskia!-
Zij had geen hoed op. zoodat haar rossig
haar goed zichtbaar was, en zij droeg een or
dinair neteldoeksch japonnetje, waarover een
witten mantel. Terwijl zij hem aankeek met
haar blauwe oogen, merkte hij op dat zij cr
nog altijd Hef uitzag, zooals hij haar vroeger
gekend had, oen beetje croj. maar een
krappe vróuw van omc!reeks dertig jaren, een
vrouw waar Rubens van gehmiden zou heb
ben.
Nu? zei zc ongeduldig,
Ik wacht tot je 'wat zeggen zult.
Je moet *t me 'n beetje gemakkelijker
maken. Vraag me e?ns wat! Vraag me bij voor
beeld wat ik hier kom doen?
Ja. waarlijk! Op dit uur? En dan met
zulk weer, cn in 'zulk 'n kleeding?
Nu vraag je weer tc veel op eens! Stel je
er geen belang in, te weten hoe Vader 't maakt?
Natuurlijk. Staal je komst soms daarmee
in verband?
Ja en nee... maar dat licht verblindt me.
Hij draaide hel wat ter zijde, zoodat ze nu
beiden in het half donker stonden
Maar waar kom je eigenlijk van daan?
vroeg hij thans dringend. Verklaar je toch en
zeg nis of ik je helpen kan.
Hieraan herken ik jou weer Lis (Tiaar
harde stem klon-lc plotseling vee! zachter). Nee,
ik ben juist gekomen cm j o u tè helpen.
Hij z.weeg, haar verdere verklaring afwach
tend.
Ik ben van A ld er v ank gekomen cn heb
hard gcloopen.
Van Aldervank? In dit toilet?
Ilij deed het licht op haar schoenen vallen.
Doe je duim van dat knopje. Wat ik tc
zeggen heb, zeg ik liever in 't donker
Hij liet het knopje les en thans stonden ze
geheel in 't duister.
Ja, ik hen van AlUeryank gekomen. Ben
je niet nieuwsgierig Ie weten wal ik daar uit-
YQcidc?
Nee, tenzij jc t mij vertellen wilt.
Lis stond nu met den rug tegen den muur.
Ja, ik v il 'i jc zeggen, ik wensch je alles
te. vertellen. Lis. omdat t allee zoo heel an
ders had kunnen zijn.. zoo heel andcr>, Li
tien jaar geleden!
Zij gevoelde dat zij zijn opzettelijk zwijgen
billijken moest.
Enfin, liet zij zoo!
Haar stem klonk plotseling zeer heden'-.
Ik kan j o u in geen enkel opzicht iets
verwijten, dit moet ik eerlijk bekennen. Als n
man hoop koestert, dan is dat heel gewoon cn
geoorloofd; maar als 'n vrouw zoete verlan
gens heeft, dan is 'l 'n schande.
Saskia!
Zijn toon bewees haar, dat haai- woorden
hom JecJ deden. Er klonken bijna tranen in
zijn stem.
Zeg me dat je cr nooit iets .gemerkt hebt!
't Zal me n beetje troosten, tc welen 'lat ik
.mijn geheim goed bewaard heb! l Geheim is
nu al zoo oud we kunnen gerust aannem-ii
dat 't dood is. 't Is eigenlijk totaal nutteloos..
ik heb 'i achtergelaten op den weg... vr aeli-
te.- me!
Maar jc bent toch zeker niet van Alder
vank gekemen om me dit te zeggen!
Gedeeltelijk wel. Ik moest je toch zeggen
dat i dood is 'versta-je? dood! dood!
dood! En ik wil voor mij zelve 't gevoeTheb
ben dat 't totaal te vergeefs zou zijn geweest,
al had ik 't geopenbaard. .Te zult moeten in
zien, da« daar 'n zekere voldoening in ligt.
zelfs voor 'n vrouw zooals ik er een ben!
Spreek toch in "s hemelsnaam niet op die
manier!
Nu dan, ik ben ziek van dat te kenen van
Gegenaways, waardelooze dingen, die nie
mand hebl*n wil. Al dc anderen verdienen 'n
.schijntje. Alleen ,,'t Zwarte schaap" heeft ge
boft Dat is fen minste 'n aansporing. En zoo
ziin cr nu twéc Zwarte Schonen 1
Onwillekeurig deed Lis zijn lantaarn weer
branden. Zij deinsde terug.
Ja, ik ben tc Aldervank, zei ze. Jc weet
dat méneer Boon-bakker je leent.
Dat weet 'k.
Ilij kent en haat je. Maar dit vertelde hij
ons niet, toen ie vader voor 'l eerst 'n bezoek
bracht. Op zekeren dag kwam ic bij ons binnen
en \roeg of wt ook iets bizonders te verkoo
pen hadden, rariteiten.
-- Daar heeft ie niet t minste benul vau,
riep Lis nijdig.
Niet? Och, in 't oog van 'n onder heeft
niemand daar verstand van.'Waarom zou hij
t dan hebben? Ilij sprak ev dan over met va
der, of liever: hij gaf vader permissie er mei
hem over \c. praten. Zij sjoten langzamerhand
vriendschap. Dat was weken vóórdat ic jouw
naam noemde.
En daarna? Wat. gebeurde er verder0
Ilij vertelde ons lcelijke dingen van je
Lis. Maar ik w.'sL dat ze niet waar waren.
-- Hoe wist ic dat?
Wel, c m Jat zc iceii.ik waren.
Lis leunde nh met heel zijn lichaam logen
den -muur.
En toen ic aardige dingen over mij zei-
de geloofde ik ze welZoo doen de vrouwen,
domme vrouwen, Lis! Vader dacht niet kwaad
over je. ..Genieën hebben zoo hun eigen wet
ten zei-d-ic.
- Hij beschouwt me dus nog slceds als 'n
genie! riep Lis bitter u»t
- Ja. hij beweerde stee ls dat ie cr 't bewijs
voor had, maar oven dat bewijs sprak ic tl-
tijd zeer geheim zinnig.
(Wordt vervolgd.)
