G- f
dfoci3 de -cagd»
I nl die spottende gezichten onttrokken tc zijn. i no.
eel heter
ijn. 110» ceni»c woorden töericp, keken achter- onder ccn regen van stcenen op de Tlucht'wiis wit blij dat hij zóó mét'moede j
KT de lange ijz ren baan, waarop moen gaan. huisje wil weer ten,»'zon iranzien vind™'
ïai stouv. i, rn vt.ui no, nel nauwste be- llevia vcrtcbrui en Celled uitmuit von.ien tn ,im ï-i»;™ k-j..,.,..
Ket Verjaarscadeautje.
door C. II.
i Nil eerst begreep zij, do! li
-oest zou zijn. als zij het zakdoekje r n.r .?i stoyih .i. n \óór zij nog Let flauwste be-: lievig verschrikt cn geheel uitgeput, vonden in zijn kleinboHcije bedïchfhiTaVhiiToft'ï'i
j gewoon in ccn papiertje gegeven had. dan. li:;i hadden van hel geen er gebeurde, deed de zij elkander eindelijk terug, een heel eind van meer hondjes zou opja«cn.
j zooals nu. den schijn aan te nemen, van haar j Joeomtief van don naderenden trein hen uit dien vrecsclijkon concerttum wc". Ditmaal A
j vriendinnetje eeit^guur cadeautje te geven. Zij; elkaar stuiven. De mecslcn kwamen met den ontbrak er geen. Daar de zon reeds sterk aan
i zou dim stellig niet zoo vernederd zijn ge- j schrik vrij, doch toen de'ganzerik met luide het dalen was, besloten zij een rustplaats ie
Guusje de Beer was druk aan het hand- j worden. Ut. ai zijn getrouwen bij elkander riep, kwam zoeken en deze hadden zij spoediger gevon-
vverken, zóó druk zelfs, dat zc licclcmaal niet) Jwrt op dit oogenblik nam Mientje, die wel Jilj tol (je ontdckkiög, dat één gans den vlcu-^èn dan zij eerst dachten, want cenige hon-
lioordc, dat Moeder in de kamer was gc-iets h.■greep van hetgeen er Lij Laar vrienU ,_,ei gebroken bad en één zelfs heelemaal ver- <krd schreden verder zagen zij een klein
komen. eZ schrikte dan ook van baar werk dinnelk ^inging, haar bij een hand on zei d\,ei'-n was. Nadat men langen lijd tevergeefsboschje, dat een heerlijke slaapplaats aanbood,
op. toen Moeder haar vroeg: hartelijk haar gewacht had, ti kken zij nog ge.- Na de.groote vermoeidheid, die zij doorstaan
•Ben je nog zoo druk bezig, Guus? Zou je; „Wat heb je dat beeld in geborduurd, Guus. -heel uit het veld ge dagen verder. Weldra on de ontzettende avonturen, welke zij beleefd
het morgen maar niet voortzetten En v-ui 'n werk! Hoe lindt je er den tijd bereikten zij don straatweg. De school ging hadden, meenden zij eindelijk een oord gevon-
„O Moeder, vijf minuutjes nog, dan is het voor 'k Vind het erg lief, dat je zooiets juist uit en de kinderen, die met hun boeken- den tc hebben, waar zij rustig konden slapen,
of or. wilt u het dan morgen voor ine op- moois voor^mc gemaakt hebt cn 'k ben er heel la -schen vrdolijk langs den weg huppelden, Zorgvuldig koos iedere gans een plekje uil en
Irijken?' blij mee, veel blijer dan wanneer er bonbons hadden nauwelijks dc ganzen gezien, of zij liet zich met een onderdrukten'zucht neer,
..Zeker, kindmorgen fichtcnd heb ik toch in dc do- waren gAvccst, want die zou ik vingen een dolle jacht op hen aan. Met stok- denkende, dat zij onnfldclliik zou kunnen in
een en ander te strijken, 'k Zal zorgen, dat j toch maar gauw opgegeten hebben. Dank je ken. spenen, ja zelfs met hoeken werden dc slapen. Maar dc ganzerik scheen een andere
het als je om twaalf uur uit school komt wel; hoor \er'schrikte dieren het veld in gedreven. Iïier- meening te zijn toegedaan. Hij verkeerde in
klaar is. Je hebt anders nog wel den tijd. Eu met een klinkvnclcn zoen bezegelde zij door verloren zij hun vlcugcTlamyne ka- een zeer opgewonden stemming en gal liier-
want Mienfje is immerspas morgen over ccn j haar woorden. imcraad en verdwaalden bovendien een heel van herhaaldelijk blijk. Eenige ganzen gaven
weck jarig?" Toen mevrouw ICoremans wal latei- op den eind. Zij varen echter aangenaam verrast, hem den raad wat te gaan- slapen, doch hij
,.Ja Moeder, dat is ook zoo, maar ik heb avond binnenkwam en de cadeautjes 'der toen zij merkten, dal ::ij in een mooi, schaduw-was niet voor rede vatbaar cn snaterde maar
Zus een poppenjurk beloofd en zou er morgen j meisjes bewonderde, viel haar blik het eerst rijk park varen terecht gekomen. Dadelijk door, zoodat het nog een heele tijd duurde,
aan beginnen." op het werk van Guusje. werd met al^meer.e stemmen besloten hier vóór dc kleine schaar den slaap kon vatten.
Dit gesprek had Maandagavond plaats cn j „Maar kind.' gei zij. „heb je dat zelf ge- 'eens flink i it tc rusten. Behagclifk lieten zijDe maan stond reels hoog aan den hemel,
den volgenden morgen, toen Guusje uil school .maakt? Dat vind ik eigenlijk het mooist, wat xidi cp liet hooge gras tnsschen de struiken toen hij eindelijk wat lcalmcr v.i rd.
kwam, lag daar keurig uitgespreid op Mientje gekregen hecfl. van <le meesfe waarde neer, ordenden cn poetsten met veel'zorg hun Niemand had echter aan den vijand ge-
donkerblauw papier liet kleine zakdoekje, ten minste, want niemand heeft zóóveel vrije j gehavende voeren cn snaterden luidruchtig dacht, die hier in hel boschjc hun slaap zou
gauwdief.
cn heel groepje meisjes druk te praten. ik er nog niet over gedacht I"
Mienlje Korcmans vormde het middelpunt j Guusje nam zich dien avond echter stellig
ervan cn Guusje hoorde haar juist zeggen: voor. nooit weer meer te willen sehijr.cn, dan
ri i, ik mag de hecle klas vragen, leuk. hè zc w as. .Te kwam' er toch niet verder mee
„Nou klonk het instemmend van alle
m Hlptsehng nep zij uit: ...j..
todh eens hier is een nest vol jonge zwanen, sc"en greep pakte hij een vleugel van den
maar zé zijn nog niet heelemaal rijp. want ze vogel beet cn hij zou den ganzerik stellig ger.
Iicbbcn nog maar heel korte halzen." Terwijl v'urgd hebben, als deze zich niet hevig
zij dit zei, haalde zij. een stuk brood uit haar verschrikt zóó plotseling los rukte en weg
mandje te voorschijn: zij brak hel in kleine vloog, dat Rcintjc er niet op verdacht was.
stukken en strooide die voor dé vermeende He anderen waren echter door het leven wak-
zwanen op den grond. Deze. hadden nog niet ker geworden cn maakten zich, luid snaterend
veel gegeten cn vielen gretig op het brood en in aller ijl, uit dc voeten,
aan. Het meisje had er- plezier in cn haalde Toen de zon opkwam, waren er nog maar
haar -hcelen broodvoorraad uit hét mandje, zeven van dc tien ganzen over en deze zeven
Juist toen ?ii do laatste stukjes gestrooid had vormden een treurig, vermoeid en ontsteld
- dal cn nub ij een groote stad gelegen, had met cn in de handles klapte om ook de kleinste gezelschap, dat zicfli langzaam in beweging
haastig cn alleen naar huis moest gaan. tn Yecl ino. ite cn zorg een tiental ganzen groot kruimeltjes aan 'de hongerige dieren te geven, zettQr Het duurde niet lang, of zij zagen een
wat gebabbeld j ^bracht, die hem in den aanstahnden winter kwam haar moeder er aan. De ganzen dachten dorpje vóór zich liggen. Zij waggelden er heen
^oppenmoederije
door C. H.
1.
Mien:
Zoo, Buurvrouw Koos, hoe gaat het u
Komt u eens bij mij praten
Ik heb u in geen tijd gezien
En zal u binnen laten.
2.
Hoe gaat het met de jeugd. J,uffrou\v,
Zijn zij nog steeds zoo iroolijk V
Koos:
Och, Buurvrouw, praat mij er niet vaiu
Ze zijn vaak al te vroolijk.
3.
.taiv is nu al een jaar op zee.
Ilij is dc oudste, weet je.
Hij is aL wat een flink matroos J
En dan volgt blonde Keetje.
4.
Kec moet gaan dienen in dc stad
Ik zal haar missen, buurtje.
Maar dan helpt mij weer nummer drie,
Dat is mijn dochter Guurtje.
kanten.
„Om vier uur zullen jullie thuis een uit- J
noofliging vinden,'' zei Mientje deftig.
Eve* Inter begon dc les, maar na vieren
scholen dc mcisjgs samen. Mientje had kwart i
na vier muziekles cn liep dus vlug naar lntis. I
Vervélend, dat ze Dinsdagmiddags altijd zoo j (]aj c.n t
haastig cn alleen naar hr:-j 17
juist n u had ze zoo graag
over haar partijtje.
Da Ganzen van Racknitz.
Naar het Buitsch van F. Flinzcr.
Bewerkt door C. II.
Een bon Rücknitz, eer. dorp in liet Eibc-
I zeker goed geld zouden opbrengen. Vlak bij niet anders, of zij zouden nu n og meer krijgen, en kwamen juist bij een boerderij, toen dc
Dc andere meisjes vonden het center Ji"s zijn boerderij had hij een grooten boomgaard maar zi'« hadden zich vergist, want de dame boerin hel gevogelte voederde. De goede vrouw
ii--i tv-ic .'AMM till 77
mooi. dat Mientje.or niet was. Ze konden nu ,nct aijvcrtjc> ioodat dc ganzen niet te zei: „Kom Mario, Iaat die domme dieren toch;
cv overleggen, wat ze haar geven zomen, klagen hadden over hun woonplaats. Zij stel-'wc zullen 110» Ie laat op het concert komen!"
u ze (lit par e ïecie as iaa^.t^ moeten (jen ciit ook wel op prijs cn waggelden alle j Bij de/c woorden nam zij liet meisje bij de
'.agen, zoodra de poort geopend werd, naar
den boomgaard, genoten er van bet frissché
water, vertoonden allerlei kunsten, als duiken
en andere, cn smulden van bet gras langs de
kanten, waarbij zij een toevallig hun Weg
bruisenden meikever of slak niet versmaad-
- f,1i a i - 1
hand cn nam haar race.
De reizigers stoken trotscli dc borst vooruit,
toen zij bemerkten, dat het stadskind hen voor
kreeg medelijden mot de zoo erbarmelijk uit
ziende ganzen, zij lokte zc en gaf ook hun
ruimschoots tc eten. Toen zij zich niet verdre
ven zagen, bleven zij daarna rustig in een boek
je zitten.
intusschen werden onze ganzen op bun boer-
zwanen aanzag. Alleen de ganzerik was boos derij in Racknitz 's middags wel gemist, doch
om de uitdrukking „domme dieren'. I-Iij wag- men had geen onderzoek naar hen ingesteld,
gelde sissend en met uitgespreide vleugels in de veronderstelling, dat zij uit zichzelf wel
wc haar samen wal geven,
oudste van dc klas.'
..Ja, we zullen allemaal wat bijdragen cn
don haar verlanglijstje vragen,'- meende Betsy
Groen.
..He nee," liet Emmv van Beek nu haar
s inmeljc hooren, „dan weet zc immers aooi-
u'.i, dat ze wat krijgt en is 'l lang zoo aardig
11 rn.CC1«7 j hun gading was, hadden zij in ruime mate. I Maar een toevallig er aan komende heer sloeg - zijn, was dc boer hier en daar gaan v
r "'-^CI|«Vp .F lCCiCr g"°n' V Hp ccr^ morgen ccliter, juist toen zij liet erf hem met zijn slok, zoodat hij ijlings naar zijn liad hij van de botcrbocrin gehoord, dat zijn
uiisjs <c >eei voor. i. i r t- afwaggelen, kwam er een vreemde ganzen vluchtte. In zeer opgewonden toestand ganzen op weg naar dc stad gezien waren.
..Nee -ïoor, cat wout te uur vond on j Jjocrih aan met een mand, waarin een groote, 'kwam hij bij hen aan. Ilij had onder de boo- j Daarom begaf hij zich den volgenden morgen
van corn. I witte gans gebonden zat en die zij bij de poort men in de verte menschon aan tafeltjes zic-n Vroegtijdig mei een handkar op weg cn ging
i nccrzc.'Jc om met den boer hinnen te gaan pra- zitten; er kwamen er steeds meer bij. In den het spoor zijner ongelukkige dieren na. De
tuin werd het concert gegeven, waarvan dc baanwachter, bij vvien hij de eerst verloren
der- Zoo leefden zij gelukkig en tevreden hun achter de dame aan en probeerde haar bij een «weer terug zouden komen. Toen dit echte
j onbezorgd ganzènbestaan, want alles wat van lip van haar zijden mantel vast te houden. gen den avond nog uiek het geval ;o
„Maar ik heb al wat," zet^Guusje nu.
Xoa.-wat hinden Jat?' vroeg Dora <|c i J™ De vreemdc gans was 00genblikkL.lijk
Kruin. „Dan gcc-I jij dat maar e..iin. U 1. door ons liomal omringd, die met scheef ge-
i:nmers jouw ariendinnttje I houden hoppen naar de. vreemdelinge heken.
Na veel over en vveer gr,^, - Iloevvcd rijer werhelijh hee, voornaam uitrag.
Dan komen Pieterbnns cn Door,
Dat zijn twee groote guiten.
En toch, Juffrouw, geloof me maar
Ik kan er moeilijk buiten."
M i c n
Maar Buurvrouw, stapt u nu al op s
U zit nog maar heel even.
Menscli, menscb. u hebt toch met uw jeugd
Een heel gebonden leven
7.
Koos:
Ja zeker, 'k moet naar huis, Juffrouw,
Ik zou mijn tijd vergeten.
Ik moet nog gauw de kamer doen
En zorgen voor liet eten."'
Gc€ln*uieverwisseïingén.
nici
su>:n
dame gesproken had. Daar kwamen veel stads-j gans in vrij goeden toestandterugvond, gaf j
mer.schen bijeen en zou zeker het geluk tc
vinden zijn. waarvan dc vreemde gans vertéld vvcés bem bet boschje, waar li ij tot zijn ont-
Ii>. het hierboven staande la'üis vormt het
t rr.e.t zijn ganzen b.-;n ie sieltenis verspreide ganzenvecren vond. \cr-
zeer gencign ccn ge-öiian pi" Cï^ oni 7'ch',jg waggelend naderden der gaande kwam hij in liet dorpje, waar <»e-
nep oi.. {e sprek n\cl hen aan te knoopen. Nadat zij den zij den tuin en kv. um^n, achter struiken en ganzen gevoederd vvqren en eindelijk zag hij
b;SlotCn wn ^Iwawij volstrekt niet trotsch uit dc hoogtc! had.'Aij hLlool Vr
iioek te gev».n. -Integendeel: zij scheen zeer geneigd ccn ge- gaan. ^til cn vonr
..\mgcrs op, wie meedoen!' var i -
Bruin.
Allen staken nu hun vinger op;
de Beer niet. Waarom zij cei
mankte Was zc dan zóó gierig
was ze niet, doch ze kreeg maar
.geld. Moeder, die weduwe was, kon bat^i moest worden, daar haar meesteres alleen j lekkerste hapjes weghaalden. 'met louwen op zijn kar en reed ze naar huif-,
«nrr-ogelijk meer geven en 2c v. ïheei us oo j vCt(e ganzen mocht lijden. Dit was don ook de I „Daar is .het!'" snaterden de. ganzen, „dé diep teleurgesteld, dat hij twee exemplaren
niet om vragen. Dan moésten de aneien maar rc(]en> ^aafom men haar een rijtuig (zij be- i ^ladsgans h-oit'gelijk; in dc stad is men iets.'miste.
wat geven zonder haar. t v.as wel jv.mmci j (i0c[jc (]c mani|^ tegemoet had gezonden en men wordt r zwaan genoemd; hier zijn aller- j Van deze tv.ee heeft hij nooit meer iets ver
en ver-velend, niet mee te kunnen doen. m. ai jianr TOor onderweg nog proviand en fen lei lekkernijen en z-aFde ganzen wijn stellig niei ïioitiéH. Voor ben was het avontuur al heel
flesch ganzenvv -
ger noch dorst haar kwellen zou. De dorp:
ganzen keken elkaar vrrba-isd aan. vvaht van golreelit op gasten in den- tuin toe, en toen hun dorp te verlaten. Ai mocht het dan no;
ganzenvv ijn hadden /ij nog nooit gehoord. Zij men niet dadelijk met volle handen voeder zoo mooi en heerlijk zijn in de stad. hun be
dachten, dat dit iets bijzonder fijns moest zijn. voor hen 'i ooidc, vlogen zij met een laid .,gi- viel hef toch maar beter in Racknitz.
De stadsgans versterkte hen hi die mcér.iijg gak!' op de tafeltjes, lusschen de glazen cn
en vertelde van dc lekkernijen en hccrüjkh. - kopjes, én richtten daarbij een ontzettende ver-
den van bei s'adsleven. Ilct gesprek bcgoiv vesting-' aan. Meusèhen, g anzen, alles
zeer luidruchtig te worden, dc tien ganzsn schreeuwde cn snaterde door elkaar, dé hee-
11 vroegen al door dkanr snaterende en ren grepen hun stokken, de dames bun parn-
maar niets van aangekken, t c oe *jc .wa.> vreemdelinge.'antwoordde en vertelde op so\ dc kclincrs hun scrvcl'.en cn iedereen
immers een dotje c-n -Iientjc zou ci Jiij me. luiden- loon om zich verstaanbaar te maken* i sloeg oiiborxnhariig op dc ganzen los, ja nadat
met niets behoefde zij gelukkig niet aan tc
komen.
,,'t Zal wat zijn, dat cadgeutje van Guus,"
hoorde zc Dora dc Bruin minachtend mompe
len. ..Zeker een handwerkje, dat is goed
koop
Even beet Guusje op haar lip. Die nare Dora
dc- Bruin had ook altijd van die onaangename
opmerkingen! Zij kon toch niet helpen, dat
Moeder geen geld had. Kom, zc zou cr zich
hem de richting van liet park aan, dc. kellncr middelste liet kernwoord van liet geheel. Dit
Wordt trapsgewijze naar dc eindpunten der
vleugels veranderd cn wel zóu, dat ieder vol
gend woord zicli van het -voorgnnmie slcrtjf
door één enkele letter onderscheidt. De gè*
dannlevcrwisscling kan op drie wijzen plas»
vinden
lo door het weglaten van een letter;
2o docr Het bijvoegen van een letter;
3o door een letter door "een andere te yerJj
vangen.
twijn had meegegeven, op-datfhon- ontbreken." Zonder zir-h langer tc bedenken,treurig nfgcloopcn ch de ganzen, dié cr goed
rst haar kwellen zou. De dorps- liepen zij mei hun bevalligslcn waggclpas iv- afkwamen, namen zich stellig voor, nooit meer
ondernomen had-dat
r.auwelijk
Janneman en '4 Fikja.
door
II e r rn a r. n a.
ivns eens een klein, ondeugend jongetje,
nog
goed pralen kon en
col last bezorgde. Janne-
speeldc hij buiten op 't
Hij kon 'm nog niet op-
heden tijd aan denker.. I toch in dc' bc5':^dè\-nl»ordc:'dé ^n'si'hlL I'd 'lam'1, 'een licde lij 1 vóór zij elkaar _.ie««^l»ar sloèg «r toch tegen met Mn eindje
Als ze eens ja, dac was een pracht- _ce j ,jc sn$Qr met den ganzerik vooroo. fheclemaal buiten eindelijk teruggevonden ttovtw en had de géeotste pret, als dc tol weg-
Ze zou liet geven in dc bonbondoos, me zc Bij den vijvcr wcrden gcwich:i«e b.-raat'-hadd.m vloog.
laatst van Tante Jeanne gekregen had. Hic slagin^en gclu uden. W\.r -id cv één gans gemis» er 4 aren' H^nr kwam ccn hondje aan, een aardig,
was wel leeg, maar l v.as toch een keel J j)e verhalen der vreemde gans. vooral haar cr nu nog ronnr ven. "..Vérar is zij?" vroeg kruin Fikje.
Jekkers gaf. Ja, d n t zou ze doen 1
En in de dagen,
diertje met zwaaien van zijn armpjes bang
fo maken. Kss kss deed hij en sloc» met
zijn 'OüV.
j 't IT( wé: cl angstig en zoclit oen uitweg-
j Janncin; o holde 'l beestje na, zoo hard als
i 7Ün beenties hem konden dragen, maar f
't
een heel
I *»-- uw TÏVtiHuc guus. \m»j ;ti nui'i ,«-t i:u i "i t.-a '-«j
mooie doos. Later zou zc alirs wel uitlegen atschMds\voor<len; Jullie moet If maar ran 'le s-'Rwrik i; .os .aiererol san de and re.-.. Jannemans oo«cn "luisterden. Lovend speel-
aan Mientje en de anderen zouden dennen. gaan'Üjken, hoc hot er ii de stad uitziat" Trciria horen hun k .o cn ik.Mcrden goed was nofl veel mooier Net als hij 'l groote
ze haar vnendn.nctje .ets- heel I'jns «.hadden het tiental in beroering gehrad't cn 'loer ha;, ..0„ j et eoneert' Op hei cor- jongens vel eens had zien doen, begon h'j
j daar de ganzerik zich nu plotseling herin- t-cri!
HPHH|HHHjPP|H|PP|HBRK uerde; dat hij in zijn jeugd toen hij cer.s - „Men kan de, oogen .ïicl overal,hebben." zei-
vc-i liepen. bleef zij haar planncqe prac i ig verdy:aald was de s'.nd in de verte bn.'l den eenigen .•üi'ibl». „Onze heer gemaal had
vinden. Toch was cr iets, zc wist eigenlijk zen ./icil ]iggen> J)Cslo,e.l ?V] ran (le ro s(cm ?..?\r ;,>:iar k i; r moéten opletten," meenden
aflet wat. dat haar er a an terughield 10 aan j hoor te geven en den volgenden dag zonder ander?."!. Allen v. aren-boos. Eindelijk besloten
Iiaar moeder te vcrteilen. uitstel dc eis te aanvaarden. ij eensgezind hun ln: -t verloren vriendin .j.. - -
Zoo brak de avond van het partijtje aan. j -To?n bij hct krickcn vaa (]cn d (1c ,)0 ia den c; liUen. Daarom waggelden bruine Fikje v.as gelukkig bugger dan
Guusje wist niet, dat bun kE.x tien mi-unen dc poort mar .i nar d n arbeid zij - 1 :nn-i vu s! 11 mogelijk weer naar jongetje,
achter was cn zoo kwam het. dat 2ij lietn;-.; ]f!..n di gnnzrn Bnm, Luitcn 2ij dn rti uiken, %anv nar zij het conccrtgczelschnp 1 No v.arcn ze t-straatje uit. Janneman cn
laatste binnenkwam. gingen cellier niet zoóals andere dagen konden opnemen zonder zelf gezien te wor-"t hondje.Dat was al lang in veiligheid,
Aller oogen wflrcn op haar gevcsiig toen naar den boon:gaard, nvmr sioc cn den. Juist v.aren zij op ccn prachtig bloembed maar bleef locli doordraven. Janneman dinal-
y.ij met haar pakje op Mientje afstapte. 'den ^Cg in. 'i.?, zo-:-!- de g rik ver-r.-.-ergi-strcFen' cn hadden z:j de vleugels op de ook door. steeds 't hondje, achterna. Op
..Een bonbondoos' nep Cobs Nap. 00111 Uekcrtlc, naar dé sta^i voé»-*!:. Niemand scheenhun rug-samengevojiwen, toen het concert bc- eens zag hij 't niet meer. Ilij bleef staan en
iets van tc bemerken. De ganzerik liep als'gon. Er werd ccn ïuarscb gespeeld cn de gan- keek om zich heen. O, dat stoute, _vC,r)c
„Heerlijk zei Mier.lje. „Ik ben do op joi naar gewoonte vooraan, dc anderen volgden zen v, arm plotseling stom van verbazing. Nog'; jongetje Weg noch steg wist hij in die.
bons Dank je wel hoor, Guus, cr. er era jn con ]3Mgc rj; ds achter de ander. Vroo- f nooit is hun leven ïiarhbn zij muziek gehoord j vreemde, drukke straat 1 Dat kwam er nu
blij mee. jjjk march erden zij zoo in dc frisschc mor-c-n zc waren daarom hoogst -- hoewel aaiigc-1 van. Wat had hij dnt hondje ook zoo tc p agen
(illusie kreeg een yuurroode klem a jc-nii'f*1it. Een oude boei i.v. die hen onderwo T aam verrast. Met scheef gehouden kop- en op te jagen
zij het niet bedoeld cn zc sc'm ikle niet vr:mg. iCgenkv am, schudde h.Mcn üjk het hoof i cn pen ni stralende oogea luisterden zij naar do Janneman zette 'l op een schreien. Het touw
toen Mientje dc doos, die ze nog v-cl met c>n keek hen genumen lijd na. Zij letten daar ech-1 wonderbare tonen. Merkwaardig! Hoe laliger van zijn tol hield hij nog stevig vast. - ct
nieuw haarlint netjes had vastgebonden, open- (Ci. in h|ln o;)«cweV|C :ei st, mm g niet op 1 zij luisterden hoe meer enkele tonen bun bc-zijn ander knuistje boende hij in zijn oogjes,
maaivtc. en dnebten maar aan één ding: dc ganScrïk kend voorkwamen, jn. ten slotte waren zij er, Hij riep onf moederen gelukkig, moeder ha
..lie, wat flauw Er zitten ge«i bonbons j j,ad liuu gezegd, dat zij bij het hazelaars- van overtuigd, hun verloren vriendin aan ;lvahii ondeugend jongetje ook al gemist daar
in hoojrde zij Dora de Bruin dutdc-lij'v zeggen. j)0Scjjje de sja(j zouden zien. Vol verv. rchtlng iiet concert medewerkte, want geen ander j kwam ze aan, angstig overal rondkijkend in
„Net iels voor zoon knal kim ;en gedempt snaterend fluisterden zij over alles i dan zij was in staat zulk een krachtig geluid ide drukke straat.
Mientje was ook e\en te uirgcsteld, maai Vat zij "zaren; bij het hazelaarsbosch je .tchtcr i voort tc brengen. In verrukking bleven zij Zoo gauw ze hem zag, liep ze op een drafje
zij had een warm hartje cn toen zij Guusje s j werd hun gesnater een jubelen, zij klapten luisteren. Toen 'zij echter de vermeende gnn-
ongelukkig gezicht zag, haastte zij zich te overmoedig met de vleugels, want zij zagen 1 zenstem opnieuw hoorden, konden de opge-
zeggen|de stad vóór zich liggen. (wonden dieren zich niet langer inhouden; zij
O. kijk eens, er zit een verrassing m ven, Toen zij wal tot kalmte gekomen waren, lie-f snaterden om liet hardst met dc muzickin-
bccldig geborduurd zakdoekje, nee maai, wav» pen zjj verder, plukten een hier en daar langs strumenten. Daarbij keken zij naar dc men-
cen dotje j den weg groeiend blaadje cn keken naar alles schen om tc zien, of zij nog niets van hun ver-
Hc anderen letten echter met op hetgeen ^Vat hun belangstelling-Avekte, zoo (Taf het vrijloren metgezellin konden ontdekken. Maar
.lienfjc zei. Ze slootten elkaar eens cnco met iang duurde, vóór zij aan den overweg der ach! het kwam geheel anders uit dan zij ver-
hun elleboog aan, fluisterden wat onder cl- spoor kwamen, welke even vóór dc stad Bun wacht hadden Want nauwelijks had men hun
Lander cn keken minachtend naar Guiisjc. weg kruiste. Verwonderd keken zij bij dit gesnater vernomen, of de dolle jacht cn het terug kunnen vinden.'
Deze had wel in den grond willen zinken pynf 0m zich heen, zagen noch hoorden, dat stcenen gooien begon opnieuw, zoodat het on- Janneman hield moeders hals stevig vast
naai* hem toe. ïn een wip waren de tranep
van 't jongetje gedroogd. Ilij lachte, toen
moeder hom op den arm nam en vertelde haar
van 't hondje, waar hij kss-kss togen gedaan
had.
,'Foei," zei moeder, „hondjes mag ic nici
plagendat is stout cn je ziet nu eens, hoe
't gaat Daar was jc warempel verdwaald en
zonder moeder hadt je ons huisje niet meév
GEMEENTELIJKE ARBEIDSBEURS.
Aanvrager. v6n Werkgevers op 10 A-pril 1910.
2 behangers, 3 dagmeiden, 1 dienstbode,
fabrieksarbeider, 1 halfwas behanger, 1 behang
ger-otoffeeider, 2 kappersbedienden, 1 kleernW
ker, 1 leering loodgieter, 1 electro-mor;teur, fl
loopjongen, 10 metselaars, 1 opperman, 1 riy
wie lher steller, 1 schilder, 1 schüdsrsleerlin,
rijwielhersteller (aank.), 3 winkelbedienden
Aanbiedingen van werkzoekenden op 10 Aprilt
1 banketbakker, 6 bankwerkers. 1 behanger/
1 boekbinder, 2 boekdrukkers, 10 broodbakkers
1 electricien. 1 fabrieksarbeidster, 53 grondwerj
kers, 1 houtdraaier, 1 fabrieksnaastcr, 1 glas
maker, 1 leerling electricien, 1 boomkweeker,
1 chauffem1, G mann kantoorbedienden, -1
kantoorbedienden. 1 kelner, 5 kleermakers,,
koetsiers, 3 knédeniersbedienden, 1 kuiper,
letterzetter. 3 loodgieters, 3 loopknechts, luo
losse arbeiders, 3 machinnle houtbewerkers, 1
machinebankwerkers. 1 hulp-monteurs, 1 groen*
tenkwecker, 1 magazijnmeester, 3 Iiandelsreizk
gers, 1 lompensorteerdcr, 1 magaziyn knecht
metselaars, 3 meubelmakers, 2 mcmtcurs,
opperlieden, 1 huisschilder, 13 schoenmakers
28 sigarenmakers, 8 sigarensortcerdcrs, 13 sla*
gers, 1 steendrukker, 1 steno-typiste, 1 spirt
gelvci gulder, 1 olieslogpr, 1 meubelmakerslecr*
ling, 1 politoerder, 2 schippers, 3 stokers,
straatmakers, 1 stukadoor, 3 suikerwerkers, E
timmerlieden, 3 tuinlieden, 5 veldarbeiders,
voerlieden, 2 werkvrouwen, 1 winkelbedicirdé)
2 zadelmakers, 2 wev:-rs.
AGËND.K.
Onder dese agenda worden alleen opg&
nomen die uitvoeringen^ vergaderingen, enz,
welke in het Dagblad geadverteerd worden»
Vriidag, Zaterdag. Zondag MaandagJ
Bioscoop de Arend. j
Openbare Leeszaal {Beukenlaan) ItH!
122^—10 uur. Zondag 2Y*—51A
Maandag 2^—10 uur.
Dagelijks:
Museum Flehite.
Bioscoop Langestraat
11 April. Amicitia. Tooneelverb. T'l
suisse-avond.
15 April. Amicitis. Dolle Hans.
10 April, Amicitia, Kinderbal.
26 April. Amicitia. Padvindster-Soirée.
Telefonisch Weerbericht.
Naar waarneming in den morgen van!
11 April 1919
Hóógste stand 767.0 te Breslau.
Laagste stand 744.5 te Stornoway.
Verwachting tot den avond van 12 Ap1*
Matige, aan de kust tijdelijke krachtigj
Z. tot W. wind, betrokken of zwaar bewolw
met tijdelijke opklaring, waarschijnlijk r*
en wenschtc niets liever dan plotseling aan de bahnwnchlcr ben haastig wegjoeg en hun muzikale gan zengezel schap ten tweeden ynalc Verdwaald wou hij liefst niet meer wezenhij genbuien, iets zachter.
