„DE EEMLANDER" pmispRiis zïrmis PRIJS DER AByERTENTiENZïï EERSTE BLAD 7BUITENLAND Asirétrte Mnefera Bswakinysdisnst Wilt ge er m overtuigd wezen dat üw woning, magazijn, of pakhuis flos nachts goed bewaakt wordt, geeft dan nog heften m als Hi De contributie is zeer laag gesteld I terwijl de automatische controle uiterst doeltreffend werkt. Kantoor: Barclunan WesyiSersiaan I5S. Tei, 3S9. 17e Jaargang No. 294 ptr poft 2.30. per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) f 0.13, afzonderlijk; nummers f 0.05. WckeUjksch bijvoegsel »BCeretór«vue« per 3 maanden 60 cent- HOOFDREDACTEUR: M». D. J. VAN UITGEVERS: VALKHOFF Co SCHAARDENBURG BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, MoeKTjinecHrscHEsr». INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513 Zaterdag 14 Juni 1919 dienstaanbiedingen 1—5 regels f 0.50, groote letten naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelipc bepalingen tot bet herhaald adver* teeren in dit Blad, bij abonnement. Eene circulaire b.vattende de voorwaarden, wordl op aanvraag toegezonden. Bewijsnummers 5 cent. Rijwiel-tofirisme. IV. (Slot). Over de karakteristiek van. het algemeen flollandsche landschap op ons Hollandsch karakter wil ik hier niet verder uitweiden. Genoeg zij, dat de rijwieltoeristen de schoo ne plekjes buiten de heirbanen opzochten en aich daar dan veelal bij bedienden van de voetpaden, of de locale paadjes, door fiet sende boeren of andere al doende getrok ken. En, als ik uwe herinnering eens op mag Irisschen, dan zal het u wel evenzoo gegaan lijn als mij# dat ge hobbelde langs bultige paadjes, dat ge net stuur stijf omvat hield, met virtuosige behendigheid, om inderhaast tusschen twee bulten, 'n uitstekende tak, waarin uw hoed haast logeeren bleef, en 'n nauw ontweken molshoop door, 'n schuwen blik op het landschap om u te wagen. Nu Steigerde uw fiets tegen 'n heuveltje op, dan gleed ge steil naar beneden als langs 'n sleebaan op de kermis, om daarna haast van uw zadel gestooten te worden, en alleen recht staand op de trappers uw leven tegen de duwen en schokken te beschermen. Maar, ge waart buiten, ge hadt geen last van auto- of -motorstof, ge zwomt, om zoo te zeggen, in de natuur,, als 'n vischje in het water, ge hadt de zuivere dennenlucht, zonder eenige vermenging van olie- of andere dampjes, maar zóó voor 't inademen f Daar lag het n i e w e doel voor de rijwieltoeristen, daar vond, nè het eerste genoegen van het rijden alléén, dat iedere nieuwe voortbewegings- wijze of nieuw middel van verkeer in den eersten tijd kenmerkt,, ook thans het rijwiel- toerisme om zoo te zeggen z'n „home". En de behoefte, dat „home" dan ook comforta bel in te richten, d. w. z. het ongestoord wielrijden er mogelijk te maken, deed zich spoedig voelen. Daaraan is dan ook in de eerste plaats het aanleggen der wielerpaden te danken, waarbij anders ontoegankelijk mooie streken voor den rijwieltoerist bereik baar worden, en deze geheel nieuwe plaat sen te bezoeken aangeboden worden. En het is ook hierdoor, dat de rijwiel paden ook voor anderen dan voor de rijwiel toeristen persoonlijk, van belang zijn. Im mers bevorderen ze in hooge mate het vreemdelingenverkeerEen streek of stad, waardoor, of waar rönd 'n net van rijwiel paden den bewoners gelegenheid geeft van de streek of van de schoone omstreken té genieten, kan 'n groote aantrekkingskracht uitoefenen om er zich te vestigen. Meer dan wandelend, ik zei het reeds, is het maken van fietstochten langs mooie paden voor het meerendeel onzer tijdgenooten van ge wicht. Wandelen is eerstens langzamerhand méér 'n sport geworden, dan fietsen op het oogenblik is tweedens trekken de menschen per fiets graag voor 'n kleine toer uit, waar op ze dan per fiets veel dieper en veel ver der in het landschap kunnen doordringen, dan in den zélfden tijd, wandelend. De rust van het buiten zijn is in 't kort per fiets veel sneller te bereiken en geraakt dus daardoor be'.er onder ieders bereik. De aan! v;p, jwielpaden, wat dus tegemoet komt aan den wensch der stadbewoners, be vordert het intensiever verkeer van de stad met z'n omstreken en omgekeerd van de om streken met de stad, wat de stad dus in dub bele mate ten goede komt: ze trekt de buitenbewoners gemakkelijker tot zich en geeft den stadsbewoner gelegenheid méér van den omtrek te profiteeren. Door den aanleg van wielerpaden vergroot dus een gemeente haar invloedsfeer, voegt zij, om het eens yergelijkender wijs te zeggen, een tuin bij haar huis waarbij alleen voor het aanleggen der paden hare hulp wordt ge vraagd Ook voor 'n streek is een net rijwielpa den /an belang, óók dus wanneer deze zich niet rond 'n groote gemeente concentree- ren. Een „rijwielpad dat wordt aangelegd, dwars door hoi en bosch gelegd", oefent on tegenzeggelijk 'n groote aantrekkingskracht uit op het toerend publiek en draagt dus di rect l)ij tot den roem van 'n mooie streek. Temeer verdient het daarom aanbeveling den nadruk te leggen op het feit, dat zij, die hierdoor in de gelegenheid worden gesteld er van te profiteèren, er ook voor waken dat het landschap of de streek die daardoor voor hen wordt opengesteld, met zorg wordt be handeld, opdat de lijn, die het wielerpad er door trekt, niet 'n weg wordt, waarlangs onze tuchtlooze jeugd van hare levendige, doch minder kiesche blijken van belangstel ling op niet te miskennen wijze heeft blijk gegeven. Het is onze plicht, onze plicht van toeristen, het werk zoowel als de medwer- lring door zoo tal van voor het goede doel voelende personen te steunen, ook indirect, door eventueel vandalisme streng tegen te gaan en zoo mogelijk te beletten. Het is wel niet prettig dit beroep op uwe medewer king, maar we kunnen beter op een even tueel dreigend kwaad, dat al reeds zoovele mooie blokjes natuur voor ons onbereikbaar maakte, nog eens ernstig den nadruk leggen «n het onder oogen zien, dan het negeeren en het daardoor tot erger te laten groeien. Het is m zekeren zin 'n wijze van verdediging ton iets, dat voor ons groote waarde heeft, 'óók moreel, en waarvan we dus verplicht zijn Óe ontwikkeling te bevorderen. Samenwer king in dezen is noodzakelijk. En waar bij den aanleg der paden op de meeat zorgvolle Jrtjze gewaakt wordt tegen de mogelijkheid, dat het rijwielpad iets aan het eigen schoon der streek zou kunnen schaden, daar moet ook door hen, die het gebruiken, worden gezorgd voor 'n goede bescherming er van. Ook hier zij het streven van de A. N. W. B., Toeristenbond voor Nederland, gememo reerd, die ook den aanleg der rijwielpaden in zóó sterke mate steunt en die. door hare goede propaganda in deze richting dan ook al zoovéél heeft bereikt. Rijwielpaden zijn nieuwe kanalen, waar langs alweer opnieuw iets van den overvloe- digen rijkdom aan levenskracht, die c!e na tuur bezit, tot ons wordt gebracht. En als zoodanig zijn ze voor ieder en iedereen van belang. Die rijkdom der natuur, welke we allen behoeven, wordt meer en meer voor ons leven onontbeerlijk geacht. Steeds meer wordt hiermede bij de eischen der moderne samenleving rekening gehouden. Zoowel in de stad als op het land zien we het streven naar licht en lucht, naar het zich vrij be wegen buiten als 'n voor 's menschen geest noodige ontspanning, erkend. En daartoe werken ook de rijwielpaden door bosch en hei, langs veld .en vennen mee. De aanleg daarvan te steunen is het bevorderen van 'n algemeen, voor de gezondheid van ons volk zelfs, bijzonder belang. Als ik u daarvan he den avond slechts even heb kunnen overtui gen, dan zal deze vluchtige beschouwing al weer 'n klein beetje aan het goede doel hebben medegewerkt. Als ik dan ook besluit,, dan is het met de hoop uit te spreken u allen enthousiaste be wonderaars van ons streven te zien worden, opdat de mooie streken, waarin we wonen, ons nog nader treden zullen en geiijk een mooie tuin bij onze woonplaats, waarin we steeds grooter schatten aan wijd en on ontgonnen schoons vermogen te ontdekken, ons leven, vergrooten we onze levensvreugd ons leven, verpooten we onze levensvreugd en heffen we ons op uit de steeds meer voor zich eischende levenskwestie's. We moeten het schoone in ons zelve sterken, het sterke aankweeken, en in ons zelve doen gedijen. Daartoe wekt het zwerven door bosch en veld op en schenken in 't algemeen onze rijwielpaden de schoonste gelegenheid T. S. Politiek Overzicht De Duitsch Oostenrijksche regeering heeft den korten tijd, die verloopen is sedert haar kennis is gegeven van de door de ge allieerde en geassocieerde regeerir.gen vast gestelde vredesvoorwaarden, niet onge bruikt laten voorbijgaan. Zich een meer uit voerige nadere motiveering voorbehouden de, heeft zij alvast in eene ncta hare hoofd bezwaren samengevat. Die zijn niet gerin er wordt aan de Entente niets minder ver weten dan dat zij aan het Duitsch Oosten rijksche volk vredesvoorwaarden wil opleg gen, waardoor het de onontbeerlijke midde len voor het behoud van een zelfstandig eco nomisch leven en het in stand houden van de staats- en de burgerlijke rechtsorde voortaan zou moeten missen. Het zijn in de eerste plaats de politieke bepalingen van het verdrag, waartegen wordt opgekomen. Door de grenzen, die zijn getrokken om Duitsch Oostenrijk af te scheiden van de staten die het omringen, wordt een staat in het leven geroepen, die het beeld- vertoont van een kind met een waterhoofd. De geheele staat heeft zes mil- lioen inwoners; daarvan zijn twee millioen samengedrongen in de hoofdstad Ween en, die dus voor zich alleen een derde der be volking heeft van den geheelen staat. Het oude Oostenrijk-is verteerd door den strijd tusschen de verschillende rassen en nationaliteiten, die elkaar steeds in de haren zaten. De nieuwe regeling tot afbakening van de grenzen tusschen de nieuwe staten, die het Oostenrijksche gebied onder elkaar verdeelen, bevat echter geen spoor, dat men er op bedacht is geweest dien strijd te be ëindigen. Met den Czechischen staat, waar in naast Czechen verscheidene millioenen Duitschers, Magyaren, Ukrainers'en Slowa- ken zullen moeten leven, wordt een nieuw Oostenrijk in 't leven geroepen met de on oplosbare twistvragen, waaraan het vroe gere Oostenrijk te niet gegaan en waardoor het een gevaar voor den wereldvrede ge worden is. Ook de nieuwe grenslijn, die in Tirol wordt getrokken, bevat de kiem in zich, waaruit nieuwe rassenstrijd zich kan ont wikkelen. De Duitsche boeren van Zuid- Tirol, de bakermot van Andreas Hofer, zullen zich niet goedschiks onderwerpen aan een verdrag, dat hen brengt onder Ita- liaansche heerschappij. De Brennergrens, die in Tirol een Germania irredenta schept, zal een oorzaak van onrust en strijd zijn, die na den vrede Euiopa evenzeer zal veront rusten als het onverloste Italië dat vroeger heeft gedaan. In Karintië en Stiermarken is de grens ook zoodanig bepaald, dat door Duitschers be woond gebied komt onder het gezag van een Slavischen staat. Ook hier bestaat er alle reden eene gebiedsregeling te vermijden, die in de toekomst het ontstaan van natio nale -geschillen en onderdrukking van het eene ras door het andere in de hand moet werken. De politieke bepalingen van het verdrag rijn echter niet de eenigen, die Duitsch Oos Kcclattic Dir. JOH. SCHUT. tenrijk in buitengewone, mate bezwaren. Dé financieele voorwaarden van dé schadever goeding, die zal w-orden opgelegd, rijn nog niet bekend. Maar de economische voor waarden leggen op de onderliggende partij zeer zware J?s*en. In de nationale vergade ring te Wecnen heeft de staatskanselier Bauer gesproken van eene economische vernieiingspolitiek, die qp Duitsch Oosten rijk ..ordt tcegep8st ten bote van de omrin gende nationale staten. Die l ebben in rui me mate partij getrokken van het voordeel, dat zij- bezeten, dqordat zij het oor van de Entente hadden. Het ontwerp-vesreh-ag draagt de onmiskenbare blijken, dat het is opge steld naar de eenzijdige inblazingen van éen der betrokken - partijen. Dc andere partij heeft geen gelegenheid gehad zich te laten hooren en vindt zich nu geplaatst voor een stuk. dat is opgesteld zonder dat ook maar eer.igszins reken:ng is gehóuden met de bedenkingen, die zij-tegen de voorwaarden, zooals zij zijn opgesteld, zou kunnen doen gelden. Op de sommatie tot steking van de vijan delijkheden tegen Czecho-Slowakije, die na mens 'dé vredesconferentie aan de regee ring te Budapest is gezonden, is volgens Havas 'een antwoord ontvangen, dat zich daartoe bereid verklaart maar onder zekere voorwaarden. Die voorwaarden maken nu een punt van overweging uit bij den raad van vieren. Misschien-zijn zij voor den raad van vieren eene aanleiding om het besluit waartoe hij blijkens zijne sommatie geko men is ten aanzien van Hongarije, nog eens te herzien alvorens het te publiceer Dat besluit is gegrond op inlichtingen, die van ééne zijde gevraagd en verkregen rijn. OtT Czechen V ynlaivgon dat het door den verwanten volksstam der Slowaken bewoonde gebied van Hongarije, met hen zou worden vcrecnigd tot den nieuwen staat Czech o-SIowakije. Dat ver langen is ingewilligd zonder dat men de moeite genomen schijnt le hebben zich van de instemming 4er Slowaken zelf te verge wissen. Dat moet men althans afleiden uit de mededceling, die de Neue Freie Presse heeft ontvangen van een kenner van het land, dat in Opper Hongarije bolsjewisme en nationale agitatie verschillende vormen zijn van een in den grond zelfde verschijnsel: de diepgaande ontevredenheid van de be volking met het lot, dat de Entente haar onder Czechischen invloed heeft toege dacht. Deze schrijver zegt, dat de vijandige houding van de Slowakïsche bevolking in belangrijke mate heeft bijgedragen om den Czechischen terugtocht uit het land te ver haasten. Hij verklaart: „Nationale bewegingen in bolsjewistisch gewaad en bolsjewistische bewegingen in nationaal gewaad spelen hier veelal in el kaar; het gemeenschappelijke, dat hun eigen is, is het vaste besluit zich van dc Czechische machthebbenden te ontdoen. De gebeurtenissen bewijzen, hetgeen de En tente nooit wilde gelooven, dat Czechen en Slowaken geenszins een zelfde natie vor men, die slechts kunstmatig gescheiden is en zonder moeite zich weer zal bijeenvoe gen, maar veeleer dat cle Slowaken in hunne groote meerderheid de Czechen als vreemde indringers beschouwen met wie zj niets te doen willen hebben. Dat komt ook overeen met het geheele historische verle den van deze beide volken, die een over eenkomstige maar geenszins identieke taal spreken en in hunne levensgewoonten en volkskarakter geheel verschillend zijn. Het was een zuiver imperialistische gedachte, die den Czechen voor oogen stond, toen zii de Entente in den waan brachten, dat het hun slechts te doen was om bevrijding hun ner stambroeders. Feitelijk waren het de Czechen, die door de Slowaken als ver overaars beschouwd werden, al had ook he> Slowakische volk menigen wensch, die tot dusver m Hongarije onvervuld gebleven is Het is misschien verrassend, dat deze strijd zoo spoedig tot uitbarsting is gekomen; maar geen kenner van den toestand twijfelde er een oogenblik aan, dal het daartoe moest komen. T)e jongste gebeurtenissen in Opper Hon garije bewijzen slechts welk een weinig levensvatbaar lichaam deze schepping van de Parijsche conferentie is. Na het bekend worden van het Oostenrijksche vredesvet- dragórstwerp hebben de Czechen er op ge bluft, dat zij een volk van 15 millioen zullen zijn. Dat kan juist zijn, maar onder deze 15 millioen zijn 3'; millioen Duitschers, 2 millioen Slowaken, 1 millioen Magyaren en y* millioen Ruthenen. De Czechische republiek is dus in' hare geheele uitge strektheid een miniatuurbeeld van het oude j Ooster.rljk-Hongarije met zijne verschillen- de nationaliteiten." De schrijver noemt het een vraag waarop i moeieliik antwoord kan worden gegeven, boe deze staat duurzaam in stand zal kun- 1 nen blijven. Hij acht het mogelijk, dat de Czechen met vreemde hulp er in zullen sla- i een het verloren gebied weer te bezetten Maar dan zal datgene wat heden mislukt, morgen of overmorgen opnieuw zich voor doen, want een vestiging voor goed van de Czechen in Opper Hongarije tegen den wil Van de bevolking is onmogelijk. Buitenlandscbe Beriehtui Parijs, 1 3 J u n i. (Havas). De vier re- geeringshoofden hebben nu ook hunne be slissing genomen over de laatste vraag stukken, die nog hangende waren, met na me over de vraag der opneming van Duitsch- land in den volkenbond. Er werd besloten, dat Duitschland slechts lid zal worden op den dag, waarop het praktisch het bewijs zal hebben geleverd, dat alle verplichtingen, die het zijn opgelegd, zullen worden uitge voerd. Een commissie van vier leden is aange wezen om den volledigen tekst van het ant woord aan een laatste herziening te onder werpen. Deze commissie bestaat uit een Franschman (André Tardieu), een Engelsch- man, een Amerikaan en een Italiaan. Het antwoord van de Entente komt Vrij dagavond ol Zaterdagmorgen gereed, maar moet dan* nog gedrukt worden. Het zal Za terdagavond of Maandagmorgen aan graaf Brockdorff medegedeeld worden. Het zal om streeks 60 bladzijden groot zijn. De termijn, die aan de Duitschers gesteld W ordt om Te anVwucnütnv taV -vrttarsiArtJnUjX zes of acht dagen zijn. De Temps bericht, dat misschien nog over punten van redactie discussie zal worden gevoerd, maar dat overeenstemming bestaat over alie punten van aanbelang, met name over de kwestie van Opper Silezië, de scha- deherstellingen, de toelating van Duitsch land lot den volkenbond en de wijze van be zetting van het Rijngebied door de troepen 1 der geallieerden. De algemeene strekking van het stuk komt geheel overeen met den brief, die den lOen Mei door' Clemenceau aan Brockdorff is overhandigd en waarvan de laatste paragraaf luidde „De geallieerde en geassocieerde regeeringen kunnen vol strekt geen discussie toelaten over hun recht om de hoofdbeginselen te hondhaven van den vrede zoodanig als zij ze hebben vastgesteld. Zij kunnen slechts in overwe ging nemen wenken van praktischen aard, die de Duitsche gevolmachtigden aan hen zouden onderwerpen." Voorts wordt er aan herinnerd, dat Wilson aandeel heeft gehad in de redactie van deze nota, die licht ver- i spreidt over de beraadslagingen der laatste dagen en welker geest men ongetwijfeld zal terugvinden In de algemeene inleiding van het antwoord, dat nu in bewerking is. P a r ij s, 1 3 J u n i. (R.) Het verdrag zal geheel overgeschreven en herdrukt worden. De toelichting zal het antwoord op de Duit sche tegenvoorstellen bevatten. Hoewel in de beginselen ongewijzigd, zal het verdrag feitelijk een geheel nieuw stuk zijn. Het zal gepubliceerd worden op den dag van de overhandiging of den dag daarna. P a r ij s, 1 3 J u n i. (Havas). De Tc-mps be richt, dat de militaire én economische maat regelen, die door de geallieerde en geasso cieerde regeeringên genomen zullen worden in het geval, dat Duitschland mocht weige ren te onderteekenen, in alle bijzonderheden zijn vastgesteld. De geallieerde troepen zijn nu reeds opgesteld aan den rechter Rijn oever en houden zich gereed om op het eer ste sein op te rukken. B e r 1 ii n, 13 Juni. (W. B.) Volgens (ie Polilisch-Parlementarische Nachrichfen zijn de leidende ministers der staten, onderdee- len van het rijk, naar Weimar ontboden cn voor een deel daar reeds aangekomen om met de rijksregeering te beraadslagen over het antwoord van de Entente. P a r ij s 13 Juni. (Havas). De Turksche delegatie, die de belangen van Turkije bij de vredesconferentie zal verdedigen, is heden morgen aangekomen aan den Gare de Lyon. De delegatie is samengesteld uit den grootvizier Damad Ferid Pacha, den minister van financiën Tewfik Bey, den oud- minister Riza Tewfik, thans president van den raad van state, en den Turkschen gezant te Bern Rechid Haless. Onder de personen van het gevolg zijn de kapitein Assaf Bey, adjudant van den grootvizier. Rilaat Bey. secretaris-generaal van den grootvizier, Djemil Bey, gezant schapssecretaris, en Rechad Nouri Bey, secretaris. De Turksche delegatie, die bleef in hare rijtuigen, is rechtstreeks gebracht naar Vaucresson. Washington, 12 Juni. (R.) De com missie \oor de buitenlandsche betrekkingen uit den Senaat heeft- een gunstig verslag uitgebracht op Knox's resolutie, na dat ge deelte er uit te hebben gelicht, waarin ver klaard wordt, dat het de politiek van de Amerikaonsche regeering moet zijn, or" als ooit de Europeesche vrede wederom werd bedreigd, samen te werken tot het wegne men ven een dergelijke bedreiging. De resolutie zal waarschijnlijk in het be gin der volgende week in behandeling ko men. P a r ij s 13 Juni. (R.). Heden morgen is Orlando uit Parijs naar Rome vertrokken. In een brief, dien hij gisterenavond aan Wil son, Lloyd George en Clemenceau heeft gezonden, zegt hij. dat, daar de Joegoslaven. de oplossing van het Adrialische vraagstuk, die door Wilson was goedgekeurd, hebben verworpen, Italië de stipte uitvoering ver langt van het verdrag van Londen. Voor de onderteekening van het vredesverdrag zal Orlando naar Parijs terugkeeren. Weimar, 1 3 J u n-i. (W. B.) Het congres van de socia0l-democratische partij in Duitschland heeft heden een votum van ver trouwen voor het partijbestuur en voor» de sociaal-democratische leden van de regee ring aangenomen, waarin o.a. wordt gezegd Het congres van de sociaal-democratische partij van Duitschland stelt de onbeperkte zelfstandigheid vast van de partij tegenover de regeering-en de in haar werkzame partij leden Hot congres spreekt in weerwil van sommige, gebeurtenissen, die zijn af te keuren, volledig vertrouwen uil in zijne ia de regeering zittende partijgenooten. Het waardeert de hooge mate van zelfverlooche ning, die zij hebben bewezen, door de regee ring op zich te nemen in een tijd van den hoogsten nootl en van de meest verlammen de verdeeldheid van het rijk naar binnen en naar buiten. Het congres zegt aan de regee ring zijne krachtige ondersteuning toe bij de uitvoering van zijne maatregelen, die tot verwezenlijking van onze partijoogmerken en daarmee tot welzijn van het geheele volk genomen worden. De overgroote meerder heid van het Duitsche volk zal achter de regeering staan, wanneer zij zonder dralen of zwakheid het bestuur ten allen tijde en overal democratiseert, de betrekkingen von ocViovl Vc.vlf p_n staat in den zin van ons program regelt, in de Iëgerórganisatie oe vereischte hervormingen ten uitvoer brengt en in het economische leven de fundamen- teele wijzigingen aanbrengt, die beantwoor den aan de eischen en de mogelijkheden des tijds. Verder werd een besluit genomen, dat den wensch uitspreekt naar vereeniging van de beide sociaal-democratische partijen en waarin het congres zich bereid verklaart tot onderhandelingen op grond van het pro gramma van E«-furt. B e r 1 ij n, 13 Juni. (W. B.) De avond bladen maken een verklaring openbaar van de fractie der onafhankelijke sociaal-demo cratische partij van Duitschland, van den Vollzugsrat van Groot-Berlijn, van het be stuur van de fractie der onafhankelijke so ciaal-democratische partij van Duitschland en der arbeidersraden van Groot-Berlijn over'de qpthuj^ingen van den minister der landsverdediging, Noske, betreffende de on derhandelingen der onafhankelijken met de bevelvoerende officieren der vrijwillige troe pen. In deze verklaring komt o.a. voor: wil stellen vast, dat de genoemde organisaties met deze orderhandelingen niets hebben uit te staan. Als Emi! Barth en andere partii- genooier. met officieren onderhandeld heb ben, dan hebben zij dit, gedaan zonder eenige opdracht en moeten zij de verant woordelijkheid voor het gebeurde zelf dra gen. De verklaring richt zich voorts tot de vrijwillige troepen en hunne aanvoerders en legt er den nadruk op, dat zij met het „nieu we Duitsche militarisme" niet wil hebben te maken. Berlijn, 15 J u n (W. B.) Rosn Luxem burg werd vandaag von Friedrichshain uit ten grave gedragen. Op de Spielwiese had den zich behalve talrijke nieuwsgierigen vele duizenden onsfhankelijken en commu nisten verzameld. Zij waren verschenen met kransen, roode banieren en borden waarop spreuken en de namen der verte genwoordigende fabrieken geschreven ston den. Vanaf eenige tribunes hielden de partij leiders hartstóchtelijke redevoeringen. Tegen kwart voor éénen zette de stoet zich in beweging. Na een wandeling van. twee uur bereikte de stoet het kerkhof Frie- drichsfelcle, waar de deputaties en de lei dende personen toegang verkregen en waar na tal van toespraken de bijzetting volg de. Volgens de avondbladen is de begrafenis rustig verloopen. In de meeste gToote in- 1 dustrie-bedriiven werd gewerkt. Vele arbei ders hadden zich bepaald tot het zenden van deputaties met kransen. Frankfort am Main, 13 Juni. (V/. B.) Om de 24-urige staking naar aan leiding van de begrafenis van Rosa Luxem burg door te zetten, zijn betoogers in ver schillende bedrijven binnengedrongen en' hebben daar de sluitig afgedwongen.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1919 | | pagina 1